เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 14 ทีใครทีมัน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-09 13:26:49คนที่ถูกกล่าวหาว่าเรื่องมากพามิรันดามายังแผนกเสื้อผ้าบุรุษที่อยู่บนชั้นสามของห้างสรรพสินค้า พนักงานขายดูจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่เพราะเหลือเวลาอีกไม่ถึงชั่วโมงพวกเธอก็จะเลิกงานแล้ว พนักงานบางส่วนเริ่มเก็บของและเช็กสต๊อกกันแล้ว
“คุณจะซื้อชุดของตัวเองเหรอคะ แล้วพาฉันมาทำไม”
“ก็พาคุณมาช่วยเลือกไง คุณจะได้ไม่ว่าผมใส่แต่ชุดสีดำ”
“คุณจะถือสาคำพูดของฉันทำไมอยากใสแบบไหนก็ตามใจคุณเลย”
“บางทีผมก็อยากเปลี่ยน แต่ทุกชุดที่ใส่เลขาผมเป็นคนจัดให้”
“แล้วคุณจะใส่แบบไหน”
“แบบไหนก็ได้เลือกมาเถอะ”
“เลือกแล้วต้องใส่นะ”
“อือ ขออย่าฉูดฉาดมากก็พอ”
มิรันดาถามไซซ์เสื้อผ้าที่เขาสวมจากนั้นก็เดินไปเลือกกับพนักงานที่ดูเหมือนจะยิ้มออกเมื่อเธอบอกว่าอยากได้เสื้อเชิ้ตสัก 20 ตัว
“คุณ เอาเนกไทด้วยไหมคะ” หญิงสาวเดินเข้ามาถามเมื่อได้เสื้อครบ 20 ตัวแล้ว”
“คุณอยากซื้ออะไรก็ซื้อเลย”
“อ๋อ ฉันเข้าใจแล้ว”
มิรันดายิ้มพราว หญิงสาวหยิบเนกไทสีฟ้าน้ำทะเล สีโอลโรส สีเทา สีครีมและสีขาวมาอย่างละหนึ่งเส้นจากนั้นก็ไปเลือกสูทซึ่งมีทั้งแบบและสีที่ต่างกันรวมแล้วก็ 20 ชุด
ระหว่างที่มาร์คัสกำลังเดินดุอย่างอื่นอยู่เธอก็โทรไปขอเบอร์โทรศัพท์ของแม่บ้านจากแพทริค จากนั้นก็โทรศัพท์ไปบอกแม่บ้านเพื่อให้ช่วยทำงานบางอย่างให้
“ผมว่ามันเยอะไปแล้วนะครับ” มาร์คัสมองถุงเสื้อผ้าที่พนักงานนำมาวางให้มันมากกว่าที่เขาคิดไว้
“ทีใครทีมันค่ะ ทีคุณซื้อให้ฉันก็เยอะแบบนี้ ฉันยังไม่ว่าอะไรคุณเลยนี่ค่ะ”
“ผมว่าเรากลับกันเถอะ แค่นี้ก็ถือไม่ไหวแล้วนะครับ”
“ฉันบอกคุณแพทริคแล้วว่าให้ตามมาเอาชุดที่ร้าน”
“แล้วจะไปไหนแต่อีกไม่กี่นาทีห้างก็จะปิดแล้ว”
“ก็แค่จะปิดนี่คะ ยังไม่ปิดสักหน่อย มาทางนี้คะ” มิรันดาใช่เวลาที่เหลืออย่างคุ้มค่าที่สุด เวลาไม่กี่นาทีเธอก็ได้ชุดลำลองและชุดนอนให้เขาอีกอย่างละ 5 ชุด
“ผมว่ายังขาดอีกอย่าง” ไหนๆ เธอก็เลือกชุดมาตั้งเยอะเขาเลยอยากให้มิรันดาช่วยเลือกอีกสักอย่าง
“คุณคงหมายถึงรองเท้า ฉันว่าที่ใส่อยู่มันก็โอเคอยู่แล้วล่ะคะ”
“ผมหมายถึงชั้นใน”
“โอ๊ยคุณ นั่นมันอยู่ข้างในจะใส่แบบไหนก็แล้วแต่คุณเลยค่ะ”
“ที่ผมยังช่วยคุณเลือกเลย”
“เว้นไว้สักอย่างก็ได้ของแบบนั้นคุณคงซื้อเองได้มั้งคะ”
“ผมไม่เคยซื้อเอง”
“อย่าบอกนะคะว่าเลขาซื้อ”
“ครับ เขาจัดการให้ทุกอย่าง”
“ห้างจะปิดแล้วค่อยมาวันหลังเถอะค่ะ”
“คุณไม่อยากช่วยเลือกเหรอ อายเหรอ”
“ใครจะอายกัน แต่ของพวกนั้นมันต้องใช้เวลาเลือก ถ้าซื้อไปแล้วมันใส่สบายขึ้นมาคุณก็จะโทษว่าเป็นความผิดของฉันอีก”
“งั้นพรุ่งนี้ค่อยมาอีกรอบก็ได้”
“คุณดูว่างงานมากนะคะ แต่พรุ่งนี้ฉันไม่ว่าง”
“ไหนว่ายังไม่เปิดเทอม”
“ฉันจะดูซีรีส์ค่ะ”
“งั้นผมดูด้วย”
“มีผู้ชายที่ไหนเขาดูกัน”
“ก็ผมนี่ไง”
กลับมาถึงเพนเฮาส์ได้ไม่ถึงชั่วโมงมาร์คัสก็เตรียมตัวออกไปข้างนอก คืนนี้เขาจะไปตรวจผับอีกแห่งหนึ่งซึ่งที่นั่นเป็นผับที่น้องเขยของเขามักจะไปเที่ยวอยู่บ่อยๆ เผื่อว่าโชคดีมาร์คัสอาจจะเจอเขมทัต
ชายหนุ่มแต่งตัวเสร็จก็เดินไปบอกมิรันดาที่กำลังนอนเล่นมือถืออยู่บนเตียงกว้างภายในห้องนอนของเขา
“ผมจะไปข้างนอกนะ”
“ค่ะ”
“ไม่ถามเหรอว่าไปไหน”
“ไม่ค่ะ”
“ทำไมล่ะ”
“ฉันไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของคุณ”
“แล้วถ้าผมออกไปนอนกับคนอื่นคุณจะโอเคไหม”
“นั้นก็เรื่องของคุณ”
“ไม่หึงเหรอ”
“จะหึงทำไม คนอย่างคุณก็คงนอนกับผู้หญิงไปทั่วนั่นแหละ”
“ผมก็แค่ล้อเล่นหรอกน่า ผมมีธุระต้องไปจัดการนิดหน่อย ถ้าง่วงก็นอนก่อนเลยนะ”
“ค่ะ”
มาร์คัสเดินเข้ามายื่นหน้าให้เธอแล้วชี้ไปที่แก้มตัวเองทั้งสองข้าง มิรันดาส่ายหน้าก่อนจะหอมแก้มสากของเขาทั้งซ้ายขวา
“ออกไปด้วยกันไหม” จู่ๆ เขาก็ไม่อยากทิ้งให้เธอเหงาอยู่คนเดียว
“ไม่หรอกค่ะ คุณไปทำงาน ฉันไม่อยากเกะกะ”
“ถ้างั้นผมจะรีบกลับมากอดคุณนะ”
“ไม่ต้องรีบก็ได้มั้งคะ”
“ทำไมกลัวเหรอ”
“มีอะไรต้องกลัวกันละ”
“โอเค ผมไปล่ะ ถ้าคิดถึงก็โทรหาผมนะ หรือถ้าอยากได้อะไรก็โทรไปบอกคนของผม”
“เขาไม่ไปกับคุณเหรอคะ”
“ไปสามคนครับ เหลืออยู่กับคุณอีก 2 คน”
“ฉันอยากรู้จักว่าคุณเป็นใครกันแน่ทำไมถึงต้องมีลูกน้องเยอะขนาดนี้”
“ถ้าอยากรู้ก็อย่าเพิ่งรีบนอนเดี๋ยวผมจะกลับมาเล่าให้คุณฟังทุกเรื่อง”
“ฉันก็อยากรู้นะคะว่าคุณเป็นใคร แต่ฉันว่าเอาไว้พรุ่งนี้เช้าดีกว่าเพราะคุณยังไม่ออกจากห้องฉันก็ง่วงแล้ว”
“ง่วงก็นอนครับ ฝันดีนะมิรันดาผมไปล่ะ
“โชคดีนะคะ”“ขอบคุณครับ” เขาก้มลงหอมไปบนหน้าผากของเธออีกครั้งก่อนจะออกจากห้อง
มิรันดาตื่นตอนมาในเวลาหกโมงเช้า เธอไม่รู้ว่าเมื่อคืนมาร์คัสกลับมาตอนไหน รู้ตัวอีกทีเธอก็ตื่นมาอยู่ในอ้อมกอดของเขาแล้ว
หญิงสาวย่องออกมาจากห้องของเขาอย่างเบาที่สุด เธอกลับมาที่ห้องของตัวเองอาบน้ำและเตรียมตัวจะออกไปข้างนอกก่อนที่เขาจะตื่น วันนี้เธอมีนัดไปสัมภาษณ์งานที่ร้านกาแฟซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่
เธอลงลิฟต์มาถึงชั้นล่างก็เจอกับแพทริคที่กำลังจะออกไปข้างนอกพอดี
“คุณจะไหนครับคุณมิรันดา”
“ไม่ต้องเรียกชื่อเต็มขนาดนั้นก็ได้ค่ะคุณแพทริค”
“ครับ คุณรัน คุณจะออกไปไหนครับ บอสรู้หรือเปล่าว่าคุณจะออกไปข้างนอก”
“ฉันไม่ได้บอกเขา ก็แค่อยากออกไปร้านกาแฟตรงหัวมุม”
“คุณอยากดื่มกาแฟเหรอครับเดี๋ยวผมไปสั่งให้คุณขึ้นไปรอข้างบนเลย”
“ฉันอยากไปเอง”
“งั้นรอตรงนี้เดี๋ยวผมเรียกคนเดินไปเป็นเพื่อน”
“มันใกล้แค่นี้เองนะคะ อย่ารบกวนคนอื่นเลยค่ะ”
“ไม่รบกวนหรอกครับ แต่ถ้าคุณไปคนเดียวแล้วบอสรู้คนอื่นที่คุณพูดถึงจะเดือดร้อน”
“คุณแพทริคคะ ทำไมเจ้านายคุณจะต้องมีลูกน้องเยอะแยะด้วยล่ะคะ”
“เรื่องนี้คุณไปถามเขาเองดีกว่า”
“ใครจะกล้าถามกันล่ะ ฉันกลัวเขาโกรธที่ไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขา”
“ลองถามเถอะครับ ผมว่าเขาไม่โกรธคุณหรอก”
“คุณแน่ใจได้ยังไง ว่าเขาจะไม่โกรธ”
“ผมแน่ใจก็แล้วกันครับ”
“ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันว่าฉันกลับขึ้นไปบนห้องดีกว่า ในห้องก็มีเครื่องชงกาแฟเดี๋ยวฉันทำเองก็ได้”
“ครับ ถ้าขาดเหลืออะไรก็โทรลงมานะครับ พวกนั้นน่ะเอาแต่นอนสบายๆ อยู่ห้องมาหลายวันแล้ว คุณไม่เรียกใช้งานสักที”
“ไม่ดีเหรอคะ พวกคุณจะได้สบายไง”
“ดีครับ” แพทริคหัวเราะ ตั้งแต่เห็นผู้หญิงของบอสมาก็ไม่เคยมีใครเรียบง่ายเป็นกันเองเหมือนกับมิรันดาสักคน
มิรันดากลับขึ้นมายังชั้นบนสุดอีกครั้ง เธอโทรศัพท์ไปขอโทษเจ้าของร้านกาแฟพร้อมกับบอกว่าเธอคงไม่ไปทำงานที่นั่นแล้วเนื่องจากมีปัญหาส่วนตัวนิดหน่อย
กลับเขามาบนห้องก็เห็นว่ามาร์คัสนั่งหน้าบึ้งอยู่หน้าทีวี
“เป็นอะไรคะ ทำไมหน้าบูดแต่เช้าเลย”
“ผมตื่นมาไม่เจอคุณ”
“ฉันลงไปข้างล่างกะว่าจะไปซื้อกาแฟ สักหน่อย แต่นึกขึ้นได้ว่าข้างบนก็มีเครื่องทำกาแฟ คุณจะเอาไหมฉันจะทำให้”
“ก่อนจะชงกาแฟคุณมาช่วยผมเลือกเสื้อผ้าก่อนดีไหม” “ปกติก็เห็นคุณเลือกเอง”
“ก็แต่ก่อนผมไม่ต้องเลือกครับ เพราะมันมีแต่สีดำและก็แบบเดิมๆ แต่ที่คุณซื้อมาเมื่อวานนอกจากจะไม่มีสีดำแล้ว แต่ละตัวยังแบบไม่ซ้ำกันอีกแล้วผมจะรู้ไหมว่าตัวไหนใส่คู่ตัวไหน”
“อย่ามาโบ้ยว่าเป็นความผิดของฉันนะ คุณบอกให้ฉันเลือก ฉันเลือกให้เองนะ ทีเมื่อวานไม่เห็นคุณจะท้วงตอนจ่ายเงิน”
“งั้นคุณช่วยเลือกให้ผมหน่อยได้ไหม นะครับ ผมเลือกไม่ถูกจริงๆ นะ” เขาทำหน้าอ้อนพลางเดินเข้ามากอดอย่างประจบ
“ปล่อยฉันก่อนค่ะ ถ้ากอดอย่างนี้จะเลือกได้ยังไง”
มาร์คัสยอมปล่อยจากนั้นเขาก็เดินตามเธอเข้ามาที่ห้องแต่งตัวซึ่งอยู่ระหว่างห้องนอนกับห้องน้ำ
“วันนี้จะออกไปไหนหรือเปล่าคะ”
“ไม่ครับ”
“งั้นก็ใส่ชุดสบายๆ แล้วกันนะคะ ชุดนี้เป็นไง” เธอหยิบเสื้อโปโลแบรนด์หรูสีขาวแต่งลายตรงปลายแขนเล็กน้อยกับกางเกงผ้าเนื้อดีสีน้ำตาลสั้นแค่เข่า
“ครับ” มาร์คัสรับมาอย่างไม่ค่อยแน่ใจ ห้าปีแล้วที่เขาไม่เคยใส่เสื้อผ้าสีอื่นนอกจากสีดำ
“ไม่ได้บังคับนะคะ ถ้าไม่ใส่ก็แล้วแต่” มิรันดาเห็นสีหน้าค่อนข้างลำบากใจของเขาแล้วก็ไม่อยากบังคับ
“ถึงผมไม่ยากใส่ก็คงต้องใส่ เพราะคุณเอาชุดสีดำผมไปทิ้งหมดแล้ว”
“ไม่ได้ทิ้งค่ะ แค่เก็บเอาไว้อย่างดี ในเมื่อคุณอยากเปลี่ยนฉันก็จะช่วยคุณเปลี่ยน แต่ถ้ามันฝืนจนเกินไป คุณจะกลับมาใส่แบบเดิมฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ แค่อยากให้ลองเปลี่ยน อยากให้ลงออกมาจากเซฟโซนบ้าง เมื่อคืนคุณบอกว่าจะเล่าให้ฉันฟังว่าคุณเป็นใครมาจากไหนแล้วทำไมถึงชอบใส่แต่สีดำ”
“ถ้าวันนี้คุณว่างจากการดูซีรีส์ผมจะเล่าให้คุณฟังเอง”
“ฉันคิดว่าไม่ดูซีรีส์วันหนึ่งก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้งคะ”
“งั้นตกลงครับ กินข้าวเสร็จแล้วผมจะเล่าให้ฟังว่าผมเป็นใคร มาจากไหนละทำไมต้องใส่ชุดสีดำ”
บทที่เกี่ยวข้อง
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 15 คนอันตราย
มาร์คัสเล่าเรื่องราวของตัวเองและธุรกิจที่ทำอยู่ให้มิรันดาฟัง เขาเล่าถึงความจำเป็นที่จะต้องมีบอดี้การ์ดอยู่เสมอ แต่ชายหนุ่มไม่ได้บอกว่าภรรยาของตนเองนั้นเสียชีวิตจากการลอบทำร้ายเพื่อหวังจะให้เขาเสียหลักแล้วตนเองจะเข้ามีอำนาจแทนตระกูลของเขาที่ทำธุรกิจเหล่านั้นมานาน “คุณคงเหนื่อยมาก” มิรันดาถามด้วยความเห็นใจ เธอรู้ดีว่าการรับผิดชอบอะไรสักอย่างนั้นมันทั้งเหนื่อยกายเหนื่อยใจมากแค่ไหน “ผมชินแล้ว” มาร์คัสยิ้มเขารู้สึกดีที่เห็นว่ามิรันดาไม่ได้มีทีท่ารังเกียจอาชีพของเขา “คุณทำทุกอย่างเพราะความเคยชินเหรอคะ แล้วคุณมีความสุขไหม” “ไม่เลยครับ” “แล้วทำไม่ถอยออกมาล่ะคะ คุณจะหาเงินเยอะๆ ไปทำไมกันคะ” “ไม่รู้สิครับ” “ดูเหมือนคุณจะไม่มีเป้าหมายในชีวิตเลยนะคะ” “มีสิ ผมเคยมีเป้าหมายในชีวิต แต่พอไลร่าตายทุกอย่างก็จบ” “คุณไว้ทุกข์มานานถึงห้าปี ฉันชื่นชมคุณนะคะ หาได้ยากมากผู้ชายที่รักเดียวใจเดียวเหมือนคุณ ฉันขอโทษนะคะที่เอาชุดสีดำของคุณไปเก็บฉันไม่รู้จริงๆ พรุ่งนี้ฉันจะให้แม่บ้านเอามาคืนให้นะคะ”มิรันดารู้สึกผิด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 16 เข้าใจผิด
ตั้งแต่วันที่ไปซื้อเข็มกลัดและไปขอวีซ่ามิรันดาก็ยังไม่ได้ออกไปไหนอีกเลย ถึงตอนนี้ก็สี่วันแล้ว หญิงสาวใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการอ่านหนังสือและเตรียมข้อมูลสำหรับการไปเป็นนักศึกษาฝึกสอนซึ่งเหลือเวลาอีกแค่เพียงสามสัปดาห์เท่านั้นส่วนมาร์คัสก็ยุ่งอยู่กับการทำงาน เขามักหายออกไปกับแพทริคตั้งแต่เช้าและกลับมาอีกทีตอนบ่าย หลังทานอาหารเย็นก็มักจะออกไปข้างนอกกว่าจะกลับมาเธอก็เข้านอนไปแล้ววันนี้มิรันดาก็เตรียมชุดให้เขาอย่างเคยเพราะคิดว่าคืนนี้เขาก็คงจะออกไปเหมือนกับหลายคืนที่ผ่านมาหญิงสาวกลับมาห้องนอนของตนเองอีกครั้ง มองดูชุดนอนที่มาร์คัสเลือกซื้อให้ ผ่านมาหลายวันแล้วเธอก็ยังไม่กล้าใส่ ชุดเนื้อผ้าบางเบาใส่แล้วสบายผิวแต่มันเปิดเผยร่างกายมากกว่าชุดเดิมจนเธอไม่กล้าสวมมันบนเรือนร่าง ทั้งที่ราคาแสนแพงแต่กลับมีเนื้อผ้าเพียงนิดการเป็นผู้หญิงของใครสักเธอรู้ดีว่าหน้าที่หลักคือการให้ความสุขบนเตียงแต่มาร์คัสไม่ได้ทำแบบนั้น นอกจากคืนแรกที่เธอกับเขามีอะไรกันจนผ่านตอนนี้ก็ห้าคืนแล้วที่เขาออกไปข้างนอกและกลับดึกมิรันดาควรจะดีใจที่ไม่ต้องเปลืองตัวแต่ในใจกลับรู้สึกเศร้าอย่างบอกไม่ถูกการได้อยู่กับมาร์คัส ได้พูดคุยก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 17 เพลิงตัณหา
มาร์คัสมองร่างที่นอนหายใจหอบด้วยแววตาหื่นกระหาย เขาส่งเธอไปยังดินแดนสวรรค์มาแล้ว มันก็ถึงเวลาที่เขาจะไปยังจุดนั้นกับเธออย่างที่มันควรจะเป็นชายหนุ่มยืดตัวขึ้นมาทับทางลงไปบนตัวมิรันดา สองแขนดันพื้นที่นอนไว้ ปากกดจูบส่งปลายลิ้นเข้าสู่โพรงปากอุ่นเกี่ยวกระหวัดพันอย่างซาบซ่าน“รัน คุณเป็นของผมคนเดียวนะที่รัก”เสียงทุ้มกระซิบหวานก่อนจะลากลิ้นร้อนไปตามลำคอระหง ขบเม้มสร้างรอยไปรักไปทั้งกายขาวเนียน ฝ่ามือร้อนนวดคลึงเต้างามปลุกเร้าอารมณ์ของเธอให้ขึ้นสูง มิรันดากำลังหลงอยู่กลางเพลิงแห่งตัณหาไม่ว่ามาร์คัสจะพาเธอไปจุดไหนเธอก็พร้อมจะตามเขาไปทุกที่ สองขาเรียวถูกดันให้กางออก มาร์คัสมองกลีบกุหลาบที่ฉ่ำเยิ้ม ก่อนจะกดแก่นกายแกร่งไปยังปากถ้ำ “อื้อ คุณมาร์ค” “ที่รัก นิดเดียวครับเชื่อผมนะ” มิรันดาเจ็บแต่ก็พยายามทนรับเอาความแข็งร้อนเข้ามาร่างกายทีละนิด หญิงสาวหยิกเล็บลงบนที่นอนเพื่อให้ช่วยระบายความเจ็บปวด “รัน มันแน่นมาก” มาร์คัสปวดหนึบไปทั้งท่อนเอ็นเมื่อเขาโดนความอ่อนนุ่มรัดส่วนปลายอย่างรุนแรง ชายหนุ่มก้มลงปรนเปรอเต้าคู่งามด้วยป
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 18 ผู้หญิงของมาเฟีย
มาเฟียหนุ่มมอบบทรักให้กับมิรันดาจนเธอสุขสมครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงหวานครางจนแห้งแหบ เช้านี้หญิงสาวเลยตื่นนอนสายกว่าหลายวันที่ผ่านมา“ไหวไหมครับมิรัน”“สบายมากค่ะ พี่ไม่ต้องเอายาอะไรมาให้กินแล้วนะคะ” ถึงแม้จะปวดเมื่อยไปทั้งตัวแต่มิรันดาก็ไม่อยากทานยาอะไรทั้งนั้น“พี่รู้ยาพวกนั้นมันไม่ดี แต่เมื่อคืนก็พี่ไม่ได้ป้องกันอีกแล้ว ในห้องพี่ไม่เคยมีถุงยางเก็บไว้เพราะไม่เคยคิดจะมาใครมานอนที่นี่”“ไม่เป็นไรค่ะ มันเป็นระยะปลอดภัยของรัน”“พี่ว่าเราต้องปรึกษาหมอเรื่องนี้”“ไม่ต้องปรึกษาหรอกค่ะ เดี๋ยวรันไปถามเภสัชตามร้านขายยาเอาก็ได้”“มันจะดีเหรอ เกินถ้ากินแล้วมันอันตรายล่ะ”“ไม่หรอกค่ะ เพื่อนรันบางคนก็กิน เพราะมันมียาบางชนิดที่กินแล้วหน้าใสไม่ค่อยเป็นสิว”“พี่ไม่อยากให้มิรันกิน เอาเป็นว่าพี่จะเป็นคนป้องกันเอง”“ไม่เป็นไรค่ะ รันว่ารันกินยาดีกว่ารันไม่ไว้ใจพี่หรอกค่ะ”“พี่ไม่ได้บังคับนะมิรัน เรื่องนี้เราต้องพูดกันตรงๆ”“รันรู้ค่ะ รันจะปรึกษาเภสัชว่าแบบไหนอันตรายน้อยที่สุดดีไหมคะ”วันนี้มาร์คัสอยู่กับมิรันดาทั้งวัน ไม่ว่าหญิงสาวจะทำอะไรเขาก็คลอเคลียอยู่ใกล้ๆ พอตกบ่ายก็พาเธอออกไปซื้อของเพิ่ม เพื่อเตรียม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 19 ข้ามน้ำข้ามทะเล
มิรันดามาถึงมิลานได้สองวันแล้วแต่ยังไม่ได้ออกไปไหนเพราะมาร์คัสก็มีงานส่วนเธอนั้นปวดท้องและเจทแล็คผสมปนเปกันจนไม่อยากจะออกไปไหน หญิงสาวจึงใช้เวลาสองวันในการนอนพักและชาร์ตพลังอย่างเต็มที่ เช้าวันนี้มิรันดารู้สึกสดชื่นเป็นอย่างมากเธอคิดว่าถ้ามาร์คัสไม่ว่างเธอก็จะออกไปเที่ยวเองเพราะไม่อยากปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไป แต่ยังไม่ทันจะได้ถามมาร์คัสก็ถามขึ้นในขณะที่เธอกำลังทานอาหารเช้า “เป็นไงบ้างมิรัน เช้านี้คุณโอเคไหม พร้อมจะไปเที่ยวหรือยังครับ” มาร์คัสถามอย่างเอาใจ “วันนี้ไม่ต้องไปทำงานเหรอคะ” “งานเสร็จแล้วครับ” “เราจะไปเที่ยวที่ไหนกันบ้างคะ” “วันนี้เที่ยวในตัวเมืองก่อนครับ ส่วนนอกเมืองเราค่อยวางแผนกันอีกที มิรันอยากไปที่ไหนเป็นพิเศษไหม” “รันอยากไปหอเอนปิซ่าจะได้ถ่ายรูปไปอวดเพื่อน มันไกลจากที่นี่ไหมคะ” “ก็จับรถประมาณสี่ชั่วโมงครับ ถ้านั่งเครื่องไปก็ไม่นาน” “เรานั่งรถไปดีไหม รันอยากชมวิวไปด้วย จะลำบากพี่มาร์คไปหรือเปล่าคะ “ไม่เลย พี่บอกแล้วว่าจะตามใจมิรันทุกอย่าง” “ข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 20 คนเดียวเท่านั้น
มิรันดานอนแช่ตัวอยู่ในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ที่เธอหยดน้ำมันหอมระเหยซึ่งแม่บ้านเตรียมไว้ลงไปในนั้นด้วย ทั้งกลิ่นและอุณหภูมิของน้ำทำให้หญิงสาวผ่อนคลายจนแทบจะเผลอหลับ “รอนานไหมครับ” “นิดหน่อยค่ะ” มิรันดาอายจนหน้าแดงเมื่อเขามองร่างเปลือยเปล่าของเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ “พี่มาร์ค อย่าจ้องแบบนั้นสิ” “ทำไม ก็มิรันสวยไปทั้งตัว” “พี่ชมผู้หญิงทุกคนแบบนี้หรือเปล่าคะ” “เปล่าครับ กับคนอื่นพี่ไม่เคยต้องเสียเวลาเลย” มาร์คัสพูดไปในขณะที่มือก็ถอดชุดของตัวเองออกทีละชิ้น ก่อนลงไปในอ่างน้ำแล้วเบียดกายเข้าหา มิรันดาถอยจนหลังกับขอบอ่าง“ถอยหลังหนีไปไหนล่ะ ไหนว่าจะอาบน้ำให้พี่”“ไม่ได้หนีสักหน่อยมิรันก็แค่ขยับให้พี่เท่านั้นเอง หันหลังมาสิคะ เดี๋ยวมิรันถูหลังให้”มาร์คัสยิ้มก่อนจะหันหลังให้เธออย่างว่าง่าย“พี่มาร์คเมื่อยไหม ขับรถตั้งหลายชั่วโมง รันนวดให้นะคะ”“ได้สิ”มือนุ่มที่บีบนวดไปตามไหล่หนาทำให้มาร์คัสรู้สึกผ่อนคลาย“พี่มาร์คคะ”“ครับ”“ถ้ารันกลับไปแล้วพี่จะคิดถึงรันไหม”“ไม่ครับ”มือบางที่นวดอยู่ชะงักเมื่อได้ฟังคำตอบ แต่คนที่ถูกนวดอยู่ยิ้มแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 21 ไม่อยากซ้ำรอยเดิม
หลังจากมิรันดาหลับไปแล้วมาร์คัสก็เรียกลูกน้องมาประชุมด่วน เพราะขากลับจากทานอาหารค่ำกับมิรันดาและเขาบังเอิญเจอกับลูกน้องคนสนิทของเวเลนติโน่ “มันเห็นคุณมิรันดาไหมครับ” ฟาบิโอหัวหน้าทีมบอดี้การ์ดถามด้วยความกังวล “ไม่เห็นหรอกเพราะเธอเข้าไปในรถแล้ว แต่ฉันก็ไม่ไว้ใจพวกมันอยู่ดี” “ผมว่าช่วงนี้นายต้องระวังตัวให้มากนะครับ ทางที่ดีก็อย่าออกไปไหนกับเธอแค่สองคน” “ฉันขอพรุ่งนี้อีกวันเท่านั้น” “มันจะเสี่ยงเกินไปไหม” “ฉันรู้ว่ามันเสี่ยง และฉันก็ไม่อยากให้ทุกอย่างซ้ำรอยเดิม แต่ถ้าเราขนบอดี้การ์ดตามไปด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-12มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 22 ไม่รักก็แค่ถอย
มิรันดาเดินออกมาจากบ้านโดยที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองจะไปทางไหน เธอไม่เคยออกมาจากบ้านของเขาคนเดียวเลย เพราะทุกครั้งจะมีมาร์คัสออกมาด้วยตลอด แต่ในเมื่อตัดสินใจจะก้าวออกมาจากชีวิตเขาแล้วเธอก็ไม่คิดจะกลับไปขอความช่วยเหลือใดๆ จากเขา หญิงสาวเดินมาตามถนนเท่าที่จำได้คร่าวๆ ว่าสุดทางเดินจะเป็นถนนใหญ่ และจากนั้นเธอค่อยหาทางไปสนามบินตอนนี้เธอมีเงินจำนวนหนึ่งอยู่ในกระเป๋าคงพอสำหรับการนั่งรถไปสนามบิน แต่คงไม่พอกับค่าเครื่องบิน มิรันดาหยุดเดินแล้วเปิดกระเป๋าเพื่อจะตรวจดูว่าบัตรเครดิตที่มาร์คัสเคยให้ยังอยู่ในนั้นไหม พอเห็นก็โล่งใจเพราะอย่างน้อยมันก็คงพอที่จะรูดซื้อตั๋วเครื่องบินได้ แต่ยังเดินไปไม่ถึงไหนแพทริคก็ขับรถมาขวางไว้เสียก่อน “คุณคงไม่คิดจะเดินออกไปโดยไม่มีจุดหมายใช่ไหมค
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-12
บทล่าสุด
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 48 คลั่งรักมิรันดา (ตอนจบ)
งานแต่งเล็กๆ ผ่านไปอย่างเรียบง่าย แม้หลายคนจะแปลกใจที่ทุกอย่างมันดูรวดเร็ว แต่เมื่อเห็นแววตาที่ทั้งสองคนมองกันและกัน ต่างก็ต้องยอมรับว่าความรักของคนนั้นสองนั้นสุกงอมมากแค่ไหนความรักและความจริงใจที่เฟลิกซ์แสดงออกนั้นทำให้เพื่อนครู และเพื่อนสมัยเรียนของมิรันดาต่างพากันอิจฉา แม้จะไม่มีงานแต่งที่เลิศหรู แต่เฟลิกซ็ก็มอบแหวนเพชรเม็ดโตให้กับเจ้าสาว รวมถึงชุดเครื่องเพชรอีกหลายต่อหลายชุด ที่เขามอบทุกอย่างให้เธอต่อหน้าแขกวันนี้ก็เพราะรู้ว่าถ้าให้สองต่อสองมิรันดาจะต้องไม่ยอมรับแน่ ๆ นอกจากเครื่องเพชรแล้วยังมีเงินในบัญชีอีกจำนวนหนึ่งซึ่งเฟลิกซ์ไม่ยอมให้มิรันดาเห็นจนกระทั่งเธอยอมรับจึงจะเปิดดูจำนวนเงินได้ “พี่เฟย์ รันว่ามันมากเกินไปนะคะ” “ถ้าไม่รับจำเพิ่มจำนวนนะครับ” เขากระซิบกลับจำนวนเงินมากขนาดนั้นทำให้แขกต่างสงสัยว่าชายหนุ่มเป็นแค่เจ้าของร้านจริงหรือเปล่า เฟลิกซ์เลยบอกกับทุกคนไปว่าแต่ก่อนเข้าเป็นนักธุรกิจทางด้านอสังหาริมทรัพย์จึงมีเงินมากขนาดนั้น แต่ตอนนี้เงินทุกบาททุกสตางค์ของเขาได้ยกให้มิรันดาไปหมดแล้วงานเลี้ยงเลิกในเวลาสี่ทุ่มเฟลิกซ์กับมิรันดาก็กลับ
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 47 เลือกแล้ว
วันนี้มาร์คัสพามิรันดามายังบ้านของจัสมินซึ่งกลับมาจากอิตาลีพร้อมกับจอมทัพ “พี่มาร์ค เรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ ทำไมต้องทำตัวลึกลับแบบนี้ รู้ไหมว่าน้องกับรันเสียใจมากแค่ไหนที่รู้ว่าพี่จากพวกเราไปแล้ว พี่ใจร้ายมากที่ทำแบบนี้กับพวกเรา” “พี่ขอโทษนะจัสมิน พี่รู้ว่าเราต้องเสียใจมาก” “พี่วางแผนมานานแล้วใช่ไหมคะ” “พี่เคยวางแผนกับแพทริคไว้ แต่ไม่คิดว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้ วันนั้นก่อนสลบพี่ก็เลยบอกให้โรแบร์โต้เป็นคนจัดการ พี่เองก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะอยู่ในห้อง ICU นานขนาดนั้นแถมยังไฟไหม้ไปทั้งหน้า” “แล้วทำไมพี่ถึงไม่บอกน้องเรื่องนี่ละคะ น้องจะได้ไปดูแล” “พี่อยากให้ทุกอย่างเรียบร้อยก่อน ถ้าจัสมินกับมิรันเห็นหน้าพี่ก็คงพากันกลัวจนไม่กล้าเข้าใกล้” “ไม่มีใครคิดอย่างนั้นเลย แล้วจากนี้พี่จะเอายังไงต่อ พี่จะเป็นมาร์คัสมาเฟียหนุ่มหรือจะเป็นเฟลิกซ์เจ้าของร้านอาหาร” “พี่อยากเป็นมาร์คัสของจัสมินและมิรัน” “บอสครับ ผมว่าถ้าบอสคิดจะวางมือจริงก็ควรจะทิ้งทุกอย่างรวมทั้งตัวตนเดิมของบอสด้วย” จอมทัพที่นั่งฟังอยู่เสนอขึ้น
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 46 ตกหลุมรักอีกครั้ง
ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ ก่อนที่เสียงเครื่องอบผ้าจะร้องเตือนว่าตอนนี้มันทำงานเสร็จแล้ว “เสื้อคุณแห้งแล้ว เดี๋ยวฉันเอามาให้นะคะ” “เดี๋ยวสิ มิรันคุยกับพี่ก่อน” “พี่เหรอคะ เราไม่สนิทกันขนาดนั้น” เธอแทบจะกรีดร้องด้วยความดีใจที่ได้ยินคำเรียกนั้นออกมาจากปากของเขา “มิรันครับพี่ขอโทษ ที่ปิดบังมิรันแต่พี่มีเหตุผล” “เอาไว้คุยกันวันหลังเถอะค่ะ คืนนี้ดึกแล้วคุณควรกลับบ้าน” “มิรันอย่าใจร้ายกับพี่เลยนะครับ ที่ผ่านมาพี่ยอมรับว่าพี่ผิดที่ไม่รีบกลับมาหามิรันตั้งแต่แรก” “แล้วทำไมอยู่ๆ ถึงกลับเข้ามาอีก” “พี่ยังจำเรื่องของเราไม่ได้ทั้งหมด แต่พอพี่เจอในสวนวันนั้นพี่ตกหลุมรักมิรันอีกครั้ง พอพี่บอกจะจีบรันก็บอกว่ามีสามีแล้ว พี่ยิ่งสับสนไปใหญ่ ดีใจที่มิรันยังรักพี่ แต่ก็เสียใจที่พี่จำเรื่องของเราไม่ได้” “แล้วทำไม่คิดจะบอกถ้ารันจับไม่ได้ก็จะโกหกไปแบบนี้เรื่อยๆ ใช่ไหม” “พี่กลัวว่ามิรันจะรังเกียจพี่ พี่ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ทั้งแผลเป็นที่ตัวและที่หน้า มันน่าเกลียดมาก” “มันไม่น่าเกลียดเลยเวลา
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 45 ฉันจะมีสามีแค่คนเดียว
จัสมินโทรศัพท์มาหามิรันดาหลังจากที่เธอบินไปถึงอิตาลีได้เพียงสองชั่วโมง “โรแบร์โต้ยอมรับแล้วว่าเขาช่วยมาร์คัสออกมาจากรถคันนั้นจริง แต่ก่อนที่มาร์คัสจะหมดสติเขาบอกให้โรแบร์โต้แจ้งทุกคนไปว่าเขาเสียชีวิตแล้ว” “แต่ทำไม่เขาถึงไม่ติดต่อเรามาเลย เขาใจร้ายมากนะคะพี่จัสมิน เขาสนุกไหมที่เห็นเราเสียใจ” “รันฟังพี่ก่อนนะ” จัสมินเล่าให้ฟังต่อว่ามาร์คัสเจ็บหนักและนอนอยู่ในห้องICU ถึงสามเดือนเขาต้องทำศัลยกรรมหลายครั้งเพราะใบหน้าโดนเปลวไฟจนผิวหนังชั้นนอกได้รับความเสียหาย กว่าทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทางก็ใช้เวลาเกือบหกเดือน “รันสงสารเขา ช่วงที่เขาลำบากรันไม่มีโอกาสได้อยู่ใกล้ ได้ดูแลเข้าเลย” จากที่จะโกรธกลายเป็นว่าเห็นใจที่เขาต้องต่อสู้อย่างโดดเดี่ยวตามลำพัง “ตอนนี้เขาไม่เป็นไรแล้วเขาแข็งแรงดีแล้ว พี่มีอีกเรื่องที่จะบอก” “อะไรคะ” “โรแบร์โต้บอกว่าเขาจำเรื่องราวก่อนหน้านั้นไม่ได้” “หมายความว่ายังไง” “พอเขาหายดีแล้ว โรแบร์โต้ก็ตามแพทริคมาเจอกับเขา แพทริคบอกเขาเรื่องของรัน แต่เขาไม่เชื่อว่าตัวเอ
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 44 ยิ่งใกล้ยิ่งใช่
หนึ่งเดือนที่ผ่านมาริมันดากลายเป็นลูกค้าประจำของร้านทิรามิสุ เพราะชนิศาขอย้ายออกไปอยู่กันแฟนทำให้เธอฝากท้องที่นั่นเกือบทุกวัน และความสนิทสนมของเธอกับเจ้าของร้านก็มีมากขึ้น เขามักจะเป็นคนเอาอาหารมาส่งให้เธอที่บ้าน หรือถ้าวันไหนเธอไปทานที่ร้านเขาก็จะดูแลเอย่างดี มิรันดาเลยถามเขาไปตรงๆ ว่าเขากำลังจะจีบเธอใช่ไหม และเมื่อรู้คำตอบเธอก็บอกให้เขาเลิกคิดเพราะไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่มีทางมองผู้ชายคนอื่นอย่างเด็ดขาด แต่ดูเหมือนสิ่งที่เธอพูดนั้นจะไม่เข้าหูเขาเลยเพราะเขายังคงทำตัวเหมือนเดิม จนเธอเริ่มชินกับการมีเฟลิกซ์อยู่ข้างๆ ความรู้สึกเวลาที่อยู่ใกล้เขามันเหมือนกับตอนที่อยู่กับมาร์คัสจนบางครั้งก็เผลอคิดว่าเขาคือคนคนเดียวกัน และเธอก็จะต้องรู้ให้ได้เพราะไม่อยากจะปวดหัวมากไปกว่านี้อีกแล้ว วันนี้มิรันดาชวนจัสมินมาทานข้าวที่บ้านโดยสั่งอาหารจากร้านทิรามิสุและกำชับว่าให้เจ้าของร้านมาส่งเองเพราะเธอมีเรื่องจะคุยกับเขานิดหน่อย จอมทัพขับรถมาส่งจัสมินจากนั้นก็ขับรถออกไปตรวจงานที่ผับ ตอนนี้ที่บ้านหลังเล็กจึงเหลือสองสาวที่กำลังนั่งรออาหารด้วยความร้อนใจ
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 43 ยินดีที่ได้รู้จักครับ
มาถึงร้านอาหารพี่ครูท่านอื่นก็กำลังเริ่มสั่งอาหารกันพอดี มิรันดาเข้าไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ติดกับครูรัตนาซึ่งเป็นครูที่เธอสนิทที่สุดเพราะมาทำงานที่นี่ด้วยกันตั้งแต่วันแรก “สั่งอะไรเพิ่มไหมคะครูรัน” ครูวิลาวัลย์ถามคนที่เพิ่งมาถึง “เอาเท่าที่ครูหนิงสั่งก่อนก็ได้ค่ะ ถ้าไม่พอเราค่อยสั่งเพิ่มก็ได้ค่ะ ของหวานก็น่าสนใจนะคะ เมื่อวานรันสั่งไปทานที่บ้านเจลาโต้กับทิรามิสุก็อร่อยใช้ได้เลยค่ะ” “จริงสิ เราลืมได้ยังไงว่ามาร้านทิรามิสุก็ต้องสั่งทิรามิสุมากินด้วย” “หนูนามองหาอะไร” “ก็มองหาเจ้าของร้านน่ะสิครูหนิงบอกว่าเจ้าของร้านหล่อแต่นี่หนูนายังไม่เห็นมีใครหล่อเข้าตาเลยสักคน” “ลูกค้าเต็มร้านอย่างนี้ บางทีเจ้าของร้านคงกำลังยุ่งอยู่ก็ได้นะ” “นั่นสิ เราไปถ่ายรูปข้างนอกกันได้ไหมมีมุมถ่ายรูปเยอะเลย” “ไปสิ” สองสาวขอตัวออกไปถ่ายรูประหว่างที่รออาหารมาเสิร์ฟ ระหว่างนั้นมิรันดาก็เห็นคนรูปร่างคุ้นตาเดินเข้ามาพอดี “พี่มาร์ค” มิรันดาเรียก แต่เขาก็เดินผ่านไปโดยไม่สนใจ “รันรู้จักเหรอ แต่เหมือนเขาจะไม่
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 42 คงคิดถึงมากไปหน่อย
มิรันดาขับรถออกจากโรงเรียนในเวลาเกือบจะหกโมงเย็นเพราะเธอนั่งตรวจการบ้านจนเสร็จ เนื่องจากไม่อยากหอบเอางานมาทำที่บ้าน เพราะเคยมีครั้งหนึ่งเอาการบ้านกลับมาตรวจแล้ว แต่พอวันรุ่งขึ้นก็ลืมสมุดทั้งกองไว้ที่บ้าน ขณะที่กำลังชะลอรถเพื่อเลี้ยวเข้าซอยก็ว่าตอนที่มีร้านอาหารร้านหนึ่งเพิ่งจะเปิดวันนี้วันแรก มิรันดารีบหยิบโทรศัพท์มาบันทึกรูปถ่ายหน้าร้านและเบอร์โทรไว้ วันนี้เธอคิดจะฝากท้องที่นี่แต่เพราะตอนนี้หน้าร้านไม่มีที่ว่างสำหรับจอดรถแม้แต่คันเดียว หญิงสาวจึงขับรถกลับไปบ้านก่อนแล้วค่อยโทรศัพท์มาถามว่าร้านปิดกี่โมง เพราะระยะทางจากร้านถึงบ้านของเธอนั้นไม่ได้ไกลมากถ้าเดินออกมาคงจะสะดวกกว่า พอกลับถึงบ้านมิรันดาก็โทรศัพท์ไปถามทางร้านว่ามีบริการส่งอาหารไหม เพราะถ้าไม่มีเธอก็จะเดินนอกไปทานเอง “สวัสดีครับ ร้านทิรามิสุครับ” “พี่มาร์ค...” มิรันดาอุทานเบาๆ เมื่อได้ยินเสียงจากปลายสาย “สวัสดีครับ ร้านทิรามิสุครับ จะสั่งอาหารเหรอครับ” “พี่มาร์คนั่นพี่มาร์คใช่ไหม รันจำเสียงพี่ได้นะคะ” “คุณครับนี่ร้านทิรามิสุครับ ถ้าไม่สั่งอาหารผมขอว
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 41 สิ่งที่เขาเคยขอ
“เดี๋ยวสิรัน พี่มีเรื่องจะถามอะไรรันหน่อย มันอาจจะกระทบจิตใจรันบ้าง แต่พี่คิดว่าเรื่องนี้ต้องถามให้แน่ใจ” “ได้ค่ะ พี่ถามรันได้ทุกเรื่องเลย” “ตอนนี้รันเป็นยังไงบ้าง” “รันสบายดีค่ะ”“พี่หมายถึงข้างใน หมายถึงสภาพจิตใจ”“รันว่ารันโอเคค่ะ วันก่อนรันไปคุยกับแม่ครูมา แม่ครูสอนรันหลายๆ อย่าง แม่ครูสอนให้รันเข้มแข็งสอนให้รันมองไปข้างหน้าโดนใช้ความคิดถึงและความรักของพี่เขาแรงผลักดัน” “ถ้าคิดแบบนี้เมื่อไหร่จะลืมเขาได้ล่ะ” จัสมินรู้ว่าการจะลืมใครสักคนนั้นมันยาก และเธอก็ไม่อยากให้มิรันดาจมอยู่กับความเศร้า “ก็รันไม่คิดจะลืมนี่คะ รันสัญญากับเขาไว้แล้วว่ารันจะมีเขาคนเดียวจะรักเขาคนเดียว” “แต่เขาไม่อยู่แล้วนะ รันจะไม่มองคนอื่นเลยเหรอ” “ไม่ค่ะ รันจะเป็นเหมือนแม่ครูที่รักเดียวใจเดียวแล้วทุ่มเททำงานอย่างเต็มที่ได้สอนให้เด็ก เติบโตไปเป็นคนดีค่ะ” “ถ้ามาร์คัสมาได้ยินคงจะดีใจ” “ค่ะ รันอยากให้เขารู้ว่าตอนนี้รันเข้มแข็งแล้ว รันอยากให้เขาภูมิใจในตัวรันค่ะ” “พี่ถามหน่อยสิ รันเคยคุยกับเขาเรื่องแต่งงานไหม”
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 40 ของสำคัญในช่องลับ
ครบรอบหนึ่งเดือนแล้วที่มาร์คัสจากไป จัสมินจัดการทุกอย่างแทนพี่ชายได้อย่างดีเยี่ยม เธอเข้มแข็งขึ้นมาก ลูกน้องของมาร์คัสเชื่อฟังเธอและมั่นใจที่จะอยู่ทำงานกับต่อ และเมื่อเธอขอตัวกลับมาที่ประเทศไทยทุกคนก็ให้สัญญาว่าจะทำงานทุกอย่างที่ได้รับมอบหมายเต็มที่ ความจงรักภักดีนี้ไม่ได้ซื้อหามาด้วยเงินแต่ได้มาจากความจริงใจและความเอาใจใส่ต่อลูกน้องที่บิดาและพี่ชายของเธอปฏิบัติมาตลอด มันเลยทำให้หญิงสาวทำงานได้ง่ายขึ้นมาก ความขัดแย้งในอดีตที่ผ่านจัสมินเลือกที่จะปล่อยผ่านและปล่อยให้กฎหมายจัดการ เพราะเธอไม่อยากให้ใครต้องสูญเสียอีกแล้ว ทางวาเลนติโน่เองก็ดูจะไม่เข้ามายุ่งเพราะถือว่าได้แก้แค้นมาร์คัสสมใจแล้ว แต่เขาเปลี่ยนเป้าหมายไปโจมตีโรแบร์โต้เพราะเพิ่งรู้ว่าคนที่ทำให้กาสิโนของเขาถูกบุกจับนั้นไม่ใช่มาร์คัสอย่างที่เข้าใจในตอนแรก พรุ่งนี้หญิงสาวก็จะเดินทางกลับประเทศไทยแล้ว จัสมินโทรศัพท์ไปหามิรันดาเพื่อถามว่าเธออยากจะได้อะไรเป็นของฝากบ้าง “รันไม่อยากได้อะไรหรอกค่ะ” “พี่รู้ว่ารันเกรงใจพี่แต่ไม่ต้องห่วงหรอกเพราะพี่ไม่ได้กลับคนเดียว พี่จอมเขามารับจ้ะ
