ตอนที่ ๓๑ ตุ๊กตาหิมะและเลื่อนน้ำแข็ง

เมื่อเวลาผ่านไปเพียงไม่นานสายลมก็พัดพาเอาความหนาวเข้ามาพร้อมกับการเข้าสู่เหมันต์ฤดูอย่างเป็นที่เรียบร้อย หิมะเริ่มตกหนักขึ้นเรื่อย ๆ โชคดีที่ก่อนหน้าที่หิมะจะตกเพียงแค่หนึ่งเดือน เป่ยติ้งหรงอ๋องก็นำช่างฝีมือเข้ามาซ่อมแซมเรือนทั้งหมด ทั้งยังเพิ่มเตียงเตาให้กับทุกคนรวมถึงสาวใช้และเหล่าองครักษ์ไม่เว้นแม้แต่เรือนรับรองที่ถูกสร้างเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งเรือน แม้ว่าจะมีเสียงห้ามปรามจากหญิงสาวแต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจฟังคำนางเลยแม้แต่น้อย

อีกไม่นานก็จะย้ายไปอยู่ที่เจียงหนานแล้วเหตุใดจะต้องทำโน่นทำนี่ให้เสียเงินเปล่าด้วยเล่า ยามที่นางเอ่ยบ่นเขาก็มักจะมีคำโต้แย้งกลับมาเสมอ เช่นว่า ในเมื่อตอนนี้ยังไม่ได้ย้ายก็เพียงซ่อมแซมให้ดี หากย้ายแล้วภายหน้าอยากจะมาเที่ยวพักผ่อนก็จะได้อยู่ได้อย่างสบายใจ เมื่อได้ยินคำแก้ต่างเช่นนั้นเมิ่งจิ่วซือก็ไร้ซึ่งเหตุผลจะกล่าวต่อ

หลายวันมานี้หิมะตกหนักจนแทบมองไม่เห็นสิ่งใด ทุกเช้าจึงต้องให้ทุก ๆ คนในเรือนออกมาช่วยกันกวาดหิมะออกจากทางเดิน ส่วนนางและบุตรสาวก็ดูจะสนุกสนานกับการปั้นตุ๊กตาหิมะเป็นอย่างมาก กองหิมะที่ดูเหมือนไร้ค่าในตอนแรกเริ่ม เวลาต่อมาก็กลายเป็นสวนตุ๊กตาหิมะที่ม