MasukShare
บทที่ 26
Bab terkait
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 27
เย่เฟิงจ้องไปที่เหลียงน่าน่า ซึ่งทำให้เลขาคนสวยโกรธทันทีดูถูกเกินไปแล้ว!เหลียงน่าน่ารู้สึกรังเกียจที่ถูกขยะแบบนี้แทะโลมเธอด้วยสายตาหากอีกฝ่ายเป็นชายหนุ่มที่มีอนาคตหรือลูกเศรษฐี หรือแม้ว่าเขาจะเป็นคนแก่ แต่เขามีหน้ามีตา แบบนั้นจะมองก็มองไปเถอะเหลียงน่าน่าอาจจะกระพริบตาส่งซิกกลับไปบ้างแต่ในขณะนี้เขาเป็นแค่ลูกเขยหุ่นเชิดที่ไร้ประโยชน์จ้องมองไปที่ความอวบอึ๋มของเธอ!เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ข้างๆเขาก็ถอนหายใจ:"ไร้ยางอายจริงๆ!"พนักงานที่เดินผ่านไปตอนนี้ชี้ไปที่เย่เฟิง"เกิดอะไรขึ้น?"“ผู้ชายคนนั้นบอกว่าเขาเป็นสามีของคุณหลี!”“คุณหลีมีคู่หมั้นคนใหม่แล้วหรอ?”“คู่หมั้นอะไรกันล่ะ ก็แค่หมาตัวหนึ่งเท่านั้น! ฮ่าๆ…”"น่าเสียดายจริงๆบอกว่าเป็นคู่หมั้นของคุณหลีแต่ฉันเกรงว่าแม้แต่ปลายนิ้วของคุณหลีคงแตะไม่ได้ด้วยซ้ำ!"“ดูเขาสิ คงหิวมากสินะ ละสายตาจากเลขาเหลียงไม่ได้เลย!”"จุ๊จุ๊..."เมื่อฟังความคิดเห็นอันไม่พึงประสงค์เหล่านี้ ใบหน้าของเย่เฟิงก็มืดมนวินาทีต่อมา เขาพูดกับเหลียงน่าน่าที่ยังคงดูถูกเขาด้วยคำพูดว่า"เลขาเหลียง ผมมาที่บริษัทเพราะเจ้านายของพวกคุณประธานหลีสั่งให้ผ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 28
เหลียงน่าน่าตื่นตระหนกเต็มที่! เย่เฟิงเยาะเย้ยและยื่นมือออกเพื่อดึงเหลียงน่าน่า:"เลขาเหลียง โปรดหลีกทางด้วย!" เหลียงน่าน่าสะดุ้งและพยายามดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง เธอขวางประตูสุดกำลังทั้งหมด "คุณเย่ มันไม่ใช่กงการของฉัน! เครื่องดักฟังอันนี้ไม่ใช่ของฉัน คุณจะกล่าวหาฉันอย่างไม่ยุติธรรมไม่ได้!” เธอพิงประตูเพื่อกันไม่ให้เย่เฟิงออกไป และพูดด้วยเสียงคล้ายจะร้องไห้ของเธอ “บอกผมไปมันก็ไม่มีประโยชน์หรอก! ให้ประธานหลีตัดสินใจด้วยตัวเองเถอะ ว่าเครื่องดักฟังนั้นเป็นของคุณหรือไม่” เย่เฟิงกล่าวอย่างไม่แสดงออก พูดจบเขาก็ยื่นมือออกอีกครั้งเพื่อดึงเหลียงน่าน่าออกไป เหลียงน่าน่าคว้าเย่เฟิงด้วยมือทั้งสอง จากนั้นจึงคุกเข่าลงต่อหน้าเย่เฟิงเสียงดังลั่น "คุณเย่ ฉันขอร้องคุณอย่าบอกประธานหลีเลย! ฉันขอร้องล่ะ!" “ตราบใดที่คุณไม่พูดอะไร ฉันจะทำตามที่คุณสั่งทุกอย่าง!” ขณะที่พูด เลขาสาวสวยก็คว้ามือของเย่เฟิงแล้วยัดเข้าไปที่เสื้อของเธอ ดวงตาของกลมโตคู่หนึ่งกระพริบตาอย่างสิ้นหวังส่งไปที่เย่เฟิงสองสามครั้ง มันเต็มไปด้วยเสน่ห์ เย่เฟิงเยาะเย้ยและเหวี่ยงมือออกไป:"ไปให้พ้น! ประธานหลีคือภรรยาของฉัน คุณเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 29
หลังจากเช็ดน้ำตาแล้ว เหลียงน่าน่าก็ลุกขึ้นจากพื้น และรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วและระมัดระวังเย่เฟิงเก็บเครื่องดักฟังไว้ในกระเป๋าของเขาแล้วเดินไปที่ห้องทำงานของประธานที่หลีเอียนอยู่ที่ทางเดิน ทันใดนั้นเขาก็เห็นร่างหนึ่งเฝ้าประตูห้องทำงานของประธานมันคืออดีตคนขับรถ และบอดี้การ์ดของหลีเอียน ชิวอี้!ฉันเห็นชิวอี้กำลังเล่นบางสิ่งบางอย่างบนโทรศัพท์มือถือของเขาเมื่อเขาเห็นใครบางคนมาเขาก็รีบเก็บโทรศัพท์มือถือ แล้วใส่ไว้ในกระเป๋าของเขาเย่เฟิงหรี่ตาของเขา พลังมังกรจำนวนหนึ่งเต็มดวงตาของเขา และมองไปที่กระเป๋ากางเกงของชิวอี้"มีธุระอะไร?"เมื่อชิวอี้เห็นว่าคนที่มาคือเย่เฟิง ความดูถูกก็แวบขึ้นมาในดวงตาของเขา และเขาก็ถามอย่างไร้อารมณ์“ฉันมีธุระนิดหน่อยกับภรรยา”เย่เฟิงกล่าวอย่างใจเย็นเมื่อได้ยินสิ่งนี้ชิวอี้ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ:"ไอ้หนู ฉันเรียกแกว่าคุณเย่เพียงเพราะเห็นแก่หน้าประธานหลี แกคิดว่าแกเป็นคนจริงๆแล้วหรือ?”เมื่อกี้แกเรียกประธานหลีว่าอะไรนะ? ภรรยาของแก?แกสับสนเล็กน้อยเกี่ยวกับสถานะของแกหรือเปล่า?"“คุณหลีกับผมเราจดทะเบียนกันแล้ว เธอเป็นภรรยาของผมแน่นอน! ออกไปซะ ผมจะเข้าไป
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 30
ทันทีที่เย่เฟิงพูดเช่นนี้ จุดเกิดเหตุก็เกิดความโกลาหล“คุณพูดอะไร? ให้ฉันหายไปจากคุณหลี?”ชิวอี้ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และถามด้วยใบหน้าที่มืดมน"ใช่!"เย่เฟิงพยักหน้าดวงตาที่สวยงามของหลีเอียนฉายแววด้วยความสงสัย เธอเปิดปาก และสุดท้ายก็ยืนอยู่ที่นั่นและมองดูอย่างเงียบ ๆเธออยากจะดุเย่เฟิงโดยไม่รู้ตัว แต่เมื่อคำพูดนั้นมาถึงริมฝีปากของเธอ เธอก็กลืนมันลงไปเมื่อนึกถึงการแสดงออกที่น่าประหลาดใจ และน่าทึ่งหลายอย่างของชายคนนี้ หลีเอียนก็อยากรู้ว่าเย่เฟิงกำลังจะทำอะไรเธอรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้คงไม่มีเป้าหมายอะไรใช่ไหม?ในขณะนี้ชิวอี้ยิ้มเยาะและชี้ไปที่เย่เฟิงแล้วพูดว่า"คุณคิดว่าคุณเป็นใคร คุณเป็นเพียงลูกเขยหุ่นเชิด คุณคิดว่าคุณเป็นคนจริงๆหรอ?คุณยังขอให้ฉันหายไปจากประธานหลี ทำไมคุณถึงมีสิทธิ์ไล่ฉันออก?หรือคุณอยากที่จะเป็นวังหลังที่อยากจะแสดงอำนาจล่ะ? หืม?"ทันทีที่คำพูดหลุดออกไปก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้น!“วังหลังที่อยากจะแสดงอำนาจหรอ ฮ่าๆ พี่ชิวเก่งจังเลย!”“ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะเป็นคู่หมั้นคนที่สามของคุณหลี เขาเป็นไม่วังหลังใช่เหรอ?”"น่าขำสิ้นดี……"พนักงานหลายคนพึมพำอย่างเงียบ ๆ“
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 31
ใต้โต๊ะทำงาน รูสกรูผนัง เบาะด้านในโซฟา และแม้กระทั่งใต้พื้น!พูดได้เลยว่า ที่พวกนี้ได้ลึกลับมาก การติดตั้งก็เป็นมือาชีพแต่ก็ ได้ถูกเย่เฟิงหาออกมาได้!เมื่อเห็นแบบนั้น หลีเอียนที่นั่งอยู่สีหน้าก็ดูไม่ดีขึ้นใบหน้าที่เรียวเล็กนั้น ก็ได้เยือกเย็นเอามาก!ไฟโทสะในใจ แค่เดาก็รู้ก็มากขนาดไหนและชิวอี้นอกประตู มีเหงื่อเย็นไหลออกมาจากหน้าผากแล้ว!สายตาของเย่เฟิง ทั้งน่ากลัวและโหดร้าย!เขาคิดไม่ถึงว่า ที่วันนี้เย่เฟิงมาหาหลีเอียน เพื่อพูดเรื่องนี้หมอนี้รู้ได้ไง??และพนักงานคนอื่น อดไม่ได้ที่จะมองหน้ากัน และก็พากันซุบซิบ“นี่คือสิ่งที่ผมเจอบนตัวของเลขาเหลียงในวันนี้ เป็นอุปกรณ์ดักฟังในรูปกระดุม!”“ที่รัก รอบตัวคุณมีหนอนบ่อนใส้ ผมคงไม่ต้องพูดอะไรมากใช่ไหม! ในห้องทำงานของคุณ นอกจากคุณ ยังมีคนที่เข้ามาบ่อยๆได้?”เย่เฟิงถามด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก“อาชิว เลขาเหลียง!”เสียงของหลีเอียนเต็มไปด้วยความเยือกเย็น!วินาทีถัดมา เห็นผู้หญิงแกร่งเย็นชาคนนี้ โยนรองเท้าส้นสูงอีกข้างของเธอไปด้านข้าง แล้วเดินออกจากห้องทำงานเท้าเปล่า“ประธารหลี ไม่ใช่ฉันค่ะ! ไม่ใช่ฉัน! วันนี้คุณเย่ก็เจออุปกรณ์ดักฟังบนเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 32
เมื่อเย่เฟิงบอกว่าจะดูโทรศัพท์ ทางรอดสุดท้ายของชิวอี้ก็ได้หายไปติดตามหลีเอียนมานานขนาดนี้ แน่นอนว่าเขารู้ว่าหลีเอียนทุ่มเทมากแค่ไหน พยายามมากเท่าไหร่กับสัญญาสองปีนี้!ดังนั้น ดังนั้นถ้าความจริงได้ถูกเปิด เขาตกอยู่ในมือของหลีเอียน เข้าคุกก็ถือว่าบุญมากแล้วแต่คนที่รักพี่สาวอย่างคุณชายหลี ต้องฆ่าเขาแน่นอน!ดังนั้น ชิวอี้จะไม่มีวันยอมให้ตัวเองถูกจับ!ดังนั้นเขาจึงลงมือ!ตรงไปหาหลีเอียน!เพียงแค่จับอีกฝ่ายมาเป็นตัวประกัน ก็จะไม่มีใครกล้าทำอะไรเขาถ้าวันนี้รอดไปได้ ชิวอี้เชื่อว่าด้วยความสามารถของเขาเองเขาจะทำอะไรก็ได้อีกอย่าง ฉู่เทียนหลงก็จะปกป้องเขาด้วย!ความเร็วในการลงมือของชิวอี้ นับว่าเร็วมาก!เขามาจากทหารกองกําลังพิเศษ ค่อนข้างมีทักษะไม่น้อย ไม่อยากนั้นก็ไม่มีทางมาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของหลีเอียนแต่เมื่อมือของเขาจะจับหลีเอียนในวินาทีต่อมา ก็ได้มีมืออีกมือก็ได้เข้ามาอย่างรวดเร็ว!เพี๊ยะ!“โอ้ย!”เสียงตบที่คมชัดพร้อมกับเสียงกรีดร้องเพราะความเจ็บปวด ร่างของชิวอี้กระะเด็นออกไปมือขวาก็ได้บิดจนเปลี่ยนรูป กระดูกของแขนทั้งหมดหักเป็นส่วนๆ!หน้าตาที่สวยของหลีเอียน ก็ได้มีคว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 33
วินาทีถัดมา เธอใช้โทรศัพท์มือถือเครื่องนี้โทรออก“เป็นไงบ้าง?มีข่าวอะไรใหม่?”ปลายสาย ก็ได้มีเสียงต่ำเข็มได้ดังขึ้น“ฉู่เทียนหลง นายใช้แผนที่สกปรกแบบนี้สนุกไหม?”หลีเอียนกัดฟันถามทางนั้นก็ได้เงียบไปสองสามวิ จากนั้นก็ได้วางสายไปใบหน้าที่เรียวเล็กของหลีเอียนก็ได้เคร่งขรึมลง จากนั้นก็ถามคนรอบข้างด้วยน้ําเสียงเย็นชา:“ยังอยู่ตรงนี้อีกทำไม? ไม่ต้องไปทำงานเหรอ?”เมื่อพูดจบ พนักงานก็รีบแยกย้ายกันไปประธานหลีประธานภูเขาน้ําแข็งนี้ค่อนข้างเข้มงวดพอสมควร……ครู่ต่อมาห้องทำงานประธานหลีเอียนได้โทรไปยังตระกูลหลี ให้คนเอาตัวชิวอี้ไปจัดการกับคนทรยศแบบนี้ แน่นอนว่าเธอจะไม่เลือกโทรแจ้งตํารวจ ในตระกูลมีวิธีการจัดการของตระกูล“คุณรู้ได้ไงว่ารอบตัวของฉันมีเครื่องดักฟัง?”ดวงตาที่สวยงามหลีเอียนจ้องมองเย่เฟิงและถาม“อ่อ ผมเคยเป็นทหารมาก่อน”เย่เฟิงก็แค่หาข้ออ้างพูดเถไป“เชอะ! ไม่อยากพูดก็ช่าง!”หลีเอียนเบะปากเธอ ก็ได้พูดอย่างงอนๆในเวลานี้ เธอก็ได้แสดงท่าทางสาวน้อยอย่างไม่เคยมีมาก่อนเมื่อมองไปที่ชายที่อยู่ตรงหน้า หลีเอียนยอมรับว่าเธอเริ่มอยากรู้อยากเห็นในตัวเขา แต่เพราะความหยิ่งผยองข
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 34
วันนี้ หลีเอียนจงใจออกจากบริษัทก่อนเวลา และไปที่โรงเรียนอนุบาลกับเย่เฟิงเพื่อรับนั่วนั่วรถที่ขับเป็นเบนท์ลีย์มุลซาน แต่คนขับได้เป็นเย่เฟิงบนถนน หลีเอียนขอให้เย่เฟิงหยุดและซื้อนาฬิกาอัจฉริยะที่ระบุบตำแหน่งได้ให้นั่วนั่วตามที่หลีเอียนว่า เจอกันที่้ห้องพักคนไข้ครั้งก่อนไม่นับ ครั้งนี้ถือว่าได้เจอกันเป็นครั้งแรก ตามหลักการเธอต้องส่งของขวัญให้นั่วนั่วเย่เฟิงไม่ได้พูดอะไร ก็แค่คิดในใจว่าผู้หญิงที่เกิดมาในตระกูลใหญ่ พวกมารยาทพิธีการมักจะรอบคอบ"พ่อค่ะ!"หลังเลิกเรียน นั่วนั่วเห็นเย่เฟิงในทันทีและวิ่งไปหาด้วยความสุขดูร่างเล็ก ๆ วิ่งเข้ามาหา เย่เฟิงยิ้มก็ได้ยิ้มอย่างอ่อนโยนเอามากเมื่อเห็นว่านั่วนั่วสามารถกระโดดโล่เต้นได้แบบนี้ ก็ต่างกับเด็กน้อยที่นอนรอความตายบนเตียงราวคนละคน เขาถือรู้สึกถึงความอ่อนโยนและความโชคดีในใจหลีเอียนยืนอยู่ข้างๆ มองดวงตาของเย่เฟิงในเวลานี้ ไม่รู้ว่าทําไมมันถึงรู้สึกหึงในใจตอนนี้ชายคนนี้ก็ได้ต่างกับ ชายที่ทำร้ายให้ชิวอี้พิการไปอย่างโหดเหี้ยมราวกับเป็นคนละคนไม่รู้ว่าทําไม หลีเอียนนึกถึงพ่อของเธอก็ได้รู้สึกแย่อยู่พักหนึ่ง มันจะดีแค่ไหนที่พ่อของตนนั้นจ
Bab terbaru
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 490
ต่อมา เขาก็ไปดูสิ่งของในกล่องอื่นๆ สีหน้าแสดงออกถึงความประหลาดใจเป็นอย่างมากแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ปิดฝากล่อง สั่งให้ลูกน้องยกขึ้นรถ ขนของให้เย่เฟิงไปที่สวนจักรพรรดิแล้วสั่งให้เหล่าหยู ไปส่งเจียงหว่านกลับบ้าน จากนั้นก็ขึ้นรถของเย่เฟิง“พี่เขย ของพวกนี้มาจากไหน? คุณไปปล้นธนาคารมาเหรอ?”นั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสาร หลีหยวนถามอย่างตกตะลึงของในกล่องหลายใบนั้น มีมูลค่าอย่างน้อยหลายสิบล้านล้าน คุณชายหลีถึงกับงงไปเลย“พ่อของฉู่เทียนหลงให้เป็นของขวัญ!”เย่เฟิงพูดอย่างเรียบๆเมื่อได้ยินดังนั้น หลีหยวนก็แสดงสีหน้าตกตะลึง แล้วก็ยิ้ม “ดูเหมือนว่าต่อไป ฉู่เทียนหลงคงไม่กล้าคิดถึงพี่สาวผมอีกแล้ว!”พูดจบ เขามองไปที่พี่เขย ดวงตาเต็มไปด้วยความร้อนแรงและการเคารพก่อนหน้านี้ เรื่องที่ฉู่เทียนหลงจับตัวหลีเยี่ยน เขาก็ได้ยินมาจากหลีเอียนและเย่เฟิงตอนนี้เห็นว่าตระกูลฉู่ส่งของขวัญมาจริงๆ หลีหยวนก็ยังคงรู้สึกตกตะลึงอยู่ตระกูลฉู่ ยอมจำนนต่อพี่เขยของเขาแล้วจริงๆ เหรอ?นี่มัน…สุดยอดมากจริงๆ!สำหรับตระกูลหลีทั้งตระกูล ตระกูลฉู่ที่ยิ่งใหญ่ กลับถูกจัดการ?เพียงเพราะ พี่เขยคนเดียว!ณ เวลานี้ เย่เฟิงเปลี่ยนน้ำเสียง พูด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 489
หวังหยวนป้าได้ยินเย่เฟิงถามเช่นนั้น จึงรีบพูดว่า “ถึงแม้ผมจะมีความกล้า มีร้อยชีวิต ผมก็ไม่กล้าเกลียดคุณชายเย่! ยิ่งไปกว่านั้น ลูกคนเลวคนนั้นก็จะทำร้ายผม ถึงแม้ว่าคุณชายเย่จะไม่ฆ่ามัน ผมก็ต้องฆ่ามันอยู่ดี!ฆ่าได้ดี คุณชายเย่ฆ่าได้ดี!ขอบคุณคุณชายเย่ ที่ช่วยกำจัดคนชั่วในบ้านของผม!”ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยพ่อลูกตระกูลหวัง แสดงท่าทางที่น่าเกลียด เผยให้เห็นความต่ำทรามของมนุษยชาติอย่างถึงที่สุดเพื่อเอาชีวิตรอด คนหนึ่งผลักภาระความรับผิดชอบ โยนทุกอย่างให้พ่อของเขาอีกคนหนึ่ง ลูกชายถูกฆ่าตาย กลับตะโกนว่าฆ่าได้ดี!เย่เฟิงหัวเราะเยาะ เดิมทีเขาก็ตั้งใจจะฆ่าหวังหยวนป้า แต่เมื่อจะลงมือ เขาก็นึกถึงเจียงหว่านขึ้นมา“ผมสามารถปล่อยคุณไปได้ แต่หุ้นของคุณในบริษัทเหล้าหวังป้า ต้องโอนให้เจียงหว่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”“ไม่มีปัญหา! ไม่มีปัญหา! วันนี้คุณหนูเจียงตกใจ ผมควรชดเชยความเสียหายทางจิตใจให้แก่คุณหนูเจียง!”ได้ยินดังนั้น หวังหยวนป้าก็พยักหน้าอย่างรัวๆไม่เพียงแต่ไม่ลังเลหรือสงสาร แต่กลับตื่นเต้นอย่างสุดขีดเขารู้ว่าเมื่อเย่เฟิงตั้งเงื่อนไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 488
ใครจะคิดว่า หวังว่านเป่าเพื่อที่จะผลักภาระความรับผิดชอบของเขาต่อหน้าเย่เฟิง กลับไปกล่าวโทษพ่อของตัวเองเย่เฟิงหัวเราะเยาะ ดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชา “อภัยให้คุณ? ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้ผมเคยให้โอกาสคุณ แต่คุณกลับไม่เห็นคุณค่า!”พูดจบ เขาก็ลูบแก้มตัวเอง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้า“อย่างนี้ดีกว่า คุณให้เฮยเซียตบผมสามที งั้นผมก็ตบคุณสามที!”“ถ้าคุณทนได้สามทีโดยไม่ตาย ผมจะปล่อยคุณไป เป็นไง?”หวังว่านเป่าเมื่อได้ยินดังนั้น ก็ตัวสั่น มองไปที่ศพของเฮยเซีย แสดงออกถึงความหวาดกลัวเฮยเซียถูกเย่เฟิงฆ่าตายด้วยหมัดเดียว เขาจะทนต่อหมัดของเย่เฟิงได้ถึงสามทีหรือ?แต่ตอนนี้ เขารู้ว่าเขาไม่มีทางเลือก“ได้! ได้…”“ผมไม่ควรสั่งเฮยเซียให้ตบคุณ ผมควรตบ ควรตบ!”“เฮียเย่ โปรด…โปรดเมตตาด้วย!”หวังว่านเป่าพยักหน้าอย่างสั่นเทา ยังพยายามยิ้มเพื่อเอาใจเย่เฟิงเดินออกไป รอยยิ้มเจ้าเล่ห์และโหดเหี้ยมปรากฏบนใบหน้าเพี้ยะ!ต่อมา ก็ตบหน้าหวังว่านเป่าหลังจากเสียงดังกรอบ ร่างของหวังว่านเป่าก็หมุนไปพร้อมกับฟันที่เปื้อนเลือดหลายซี่!“อ๊า!”หลังจากที่หวังว่านเป่าล้มลง เขาก็ลุกขึ้นอย่างเซๆ ใบหน้าบวมเบี้ยว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 487
ตอนนี้ใบหน้าของพ่อลูกตระกูลหวังเต็มไปด้วยความตกตะลึง และดวงตาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว!เมื่อเห็นฉู่อันเจียงสั่งให้คนนำของขวัญที่มีค่ามหาศาลมาให้เย่เฟิง พวกเขารู้สึกเหมือนฟ้ากำลังถล่มลงมา!คนที่คุณฉู่จะมอบของขวัญให้ นั่นก็คือเย่เฟิง!ก่อนหน้านี้พวกเขาพยายามเอาใจ “บุคคลสำคัญ” คนนี้ แต่ไม่เคยรู้เลยว่า “บุคคลสำคัญ” คนนี้กลับอยู่ตรงหน้ายิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้พ่อลูกตระกูลหวังตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือ ดูเหมือนว่าฉู่อันเจียงไม่ได้แค่ส่งของขวัญ แต่กำลังขอโทษเย่เฟิงด้วยแม้แต่เย่เฟิงบอกว่าจะฆ่าลูกชายของเขา เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ยอมอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างมาก!เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเจียงหว่านคนนี้ เป็นใครกันแน่?ถึงสามารถทำให้คนสำคัญของตระกูลฉู่ อดกลั้นได้ขนาดนี้!!ฟึบ!ในขณะนั้น ปรากฏว่าเฮยเซียกระโจนขึ้นมา ใช้ความเร็วสูงสุดในชีวิต พยายามหนีออกจากที่นี่หนี!ฆาตกรผู้นี้ ตอนนี้มีเพียงความคิดเดียวนี้ในใจ!ไม่ต้องพูดถึงว่าฉู่อันเจียงจะช่วยเย่เฟิงจัดการกับเขาหรือไม่ เพียงแค่พลังที่เย่เฟิงแสดงออกมาก่อนหน้านี้ ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต่อกรได้ตัวประกันเจียงหว่านไม่เหลือแล้ว อีกฝ่ายจึงไม่ลังเลที่จะ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 486
แต่ฉากต่อไปกลับทำให้ทั้งสามคนต่างตกตะลึงปรากฏว่าฉู่อันเจียงส่งสายตาให้ลูกน้อง ชี้ไปที่เย่เฟิงอีกฝ่ายก็อุ้มเจียงหว่าน เดินไปหาเย่เฟิง “คุณชายเย่ ส่งคนคืนให้กับคุณแล้ว!”ตั้งแต่ฉู่อันเจียงมาถึง เย่เฟิงก็ยืนนิ่งเงียบอยู่ตลอดตอนนี้อุ้มเจียงหว่านมาแล้ว เขาจึงพยักหน้าให้ฉู่อันเจียง “ขอบคุณครับ!”“คุณชายเย่ไม่ต้องเกรงใจครับ! ผมเชื่อว่าแม้ผมจะไม่มา คุณก็มีวิธีจัดการเองได้”ฉู่อันเจียงหัวเราะกล่าวณ เวลานี้ พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียต่างก็ตกใจ!“คุณฉู่! คุณ… คุณนี่…”หวังหยวนป้ามองฉู่อันเจียง แล้วพูดอย่างงงงวยว่า“คุณฉู่ คุณทำไม… ทำไมถึงส่งเจียงหว่านให้เย่เฟิง?”หวังว่านเป่าก็อึ้งไปจนพูดไม่ออก“คุณชายเย่คือคนที่ผมจะส่งของขวัญให้ ของขวัญชิ้นใหญ่ที่พวกคุณเตรียมไว้ ผมส่งให้คุณชายเย่ไม่ถูกต้องหรือ?”ฉู่อันเจียงหัวเราะเยาะ ถามอย่างเยาะเย้ย“อ้า!”ได้ยินดังนั้น พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียก็อึ้งไปสีหน้าแสดงความประหลาดใจอย่างสุดขีด!อะไรนะ?ที่คุณฉู่บอกว่าจะมาส่งของขวัญ คนๆนั้น…คือเย่เฟิงเหรอ?นี่…นี่เกิดอะไรขึ้น?ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เป็นไปได้ยังไง?คุณฉู่กำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม?
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 485
หวังว่านเป่าเห็นสีหน้าเย่เฟิงเปลี่ยนไป คิดว่าเขากลัวดังนั้น จึงรีบข่มขู่เย่เฟิงอีกครั้งแต่ไม่คิดว่า เย่เฟิงจะพูดอย่างนั้น!“เย่เฟิง มึงไม่รู้กลัวตายจริงๆ! ถึงกับไม่แคร์ชีวิตตัวเองเพื่อเจียงหว่านเลยใช่ไหม?”หวังว่านเป่ากัดฟันพูดเย่เฟิงหัวเราะเยาะ กำลังจะพูดอะไรบางอย่างติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ดๆ…แต่ในขณะนั้น เสียงแตรรถดังขึ้นเห็นรถ SUV และรถตู้ 7 ที่นั่งหลายคัน วิ่งเข้ามาทางประตูโรงเหล้าที่เย่เฟิงทำลายอย่างเร็วจากป้ายทะเบียน“เจียง A” เห็นได้ชัดว่ามาจากเมืองเจียงหยาง เมืองเอกรถเหล่านี้จอดลง มีคนลงจากรถชายวัยกลางคนผู้มีอำนาจ คือฉู่อันเจียง!!“เกิดอะไรขึ้น?”ฉู่อันเจียงขมวดคิ้ว มองดูสถานการณ์ แล้วถามด้วยความสงสัยเขามองไปที่พ่อลูกตระกูลหวังที่จับผู้หญิงสวย แล้วมองไปที่เฮยเซียและเย่เฟิงตอนนั้น เย่เฟิงก็มองมา สายตาของทั้งสองก็ปะทะกันเมื่อฉู่อันเจียงเห็นใบหน้าของเย่เฟิง ก็ตกตะลึงบุคคลสำคัญของตระกูลฉู่ ดวงตาเป็นประกาย ใจก็คิดไปต่างๆนานาแล้วก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ยังไม่แสดงท่าทีอะไร“คุณฉู่ คุณมาถึงแล้วเหรอครับ?”หวังหยวนป้าเห็นฉู่อันเจียง จึงรีบทักทายด้วยความอ่อนน้อมหวัง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 484
“กูไม่เชื่อหรอกนะ!”“อ๊าก! อ๊าก!”เฮยเซียตะโกนด้วยความไม่พอใจ ใช้มีดพับแทงอย่างบ้าคลั่งไปที่ส่วนที่อ่อนแอของเย่เฟิง เช่นท้อง!กระทั่งสุดท้าย มีดพับในมือก็งอ แต่ก็ยังไม่เห็นว่ามีเลือดออก“ฆ่าคนยังไม่มีแรง ยังอยากจะเป็นคนเลวอีกเหรอ?”เย่เฟิงเยาะเย้ยตอนนี้ เฮยเซียอึ้งไป!พ่อลูกตระกูลหวังก็แสดงสีหน้าตกตะลึง!แม้แต่เจียงหว่าน ก็มองเย่เฟิงเหมือนมองปีศาจความกังวลและความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเธอหายไป ใจก็โล่งขึ้น“ไอ้หนุ่ม มึงเป็นใครกันแน่?”หวังหยวนป้าใบหน้ากระตุก ถามด้วยความสงสัย“ผมบอกอีกครั้ง ปล่อยเจียงหว่าน ผมจะไม่ฆ่าพวกคุณ!”“ไม่งั้น ปีหน้าวันนี้ จะเป็นวันครบรอบการตายของพวกคุณพ่อลูก!”เย่เฟิงพูดด้วยเสียงเย็น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดุร้ายเมื่อได้ยินเช่นนั้น หวังหยวนป้าก็จับเจียงหว่านแน่น กัดฟันพูดว่า “ไอ้หนุ่ม อย่ามาพูดจาขู่กรรโชก!ฉันเตือนมึง ตอนนี้เรายังฆ่ามึงไม่ได้ ไปให้พ้นซะ!ไม่งั้นเฮยเซียฆ่ามึงไม่ได้ เดี๋ยวก็จะมีคนมาฆ่ามึง!”เขามองเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ไม่กลัวที่จะบอกมึง เจ้าหนูคนนี้ เป็นของขวัญที่กูจะให้กับบุคคลสำคัญคนหนึ่ง! เธอไม่ใช่เมียของมึง อย่ามายุ่ง อย่าไป
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 483
“ฮ่าๆๆๆ…สะใจไหม?”หวังว่านเป่าหัวเราะอย่างพึงใจหวังหยวนป้าอุ้มเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ถูกต้องแล้ว เป็นอย่างนั้นแหละ! อย่าขยับ ไม่งั้นz,จะฆ่าเจ้าหนูคนนี้!”เย่เฟิงหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาเปล่งประกายความเย็นชาพูดตามตรง ฝ่ามือของเฮยเซียที่ตบหน้าเขา ไม่เจ็บเลยแค่ฝีมือระดับกลาง ไม่สามารถทำร้ายเย่เฟิงได้!แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเจ็บหรือไม่เจ็บ แต่เป็นการดูหมิ่น!แต่เจียงหว่านอยู่ในมือของพ่อลูกตระกูลหวัง ปืนจ่ออยู่ที่หัวเธอ เย่เฟิงไม่กล้าลงมือแม้จะถูกตบ ก็รู้สึกอึดอัด แต่เมื่อเทียบกับความปลอดภัยของเจียงหว่าน มันไม่สำคัญเลย!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!ต่อมา เฮยเซียตบหน้าเย่เฟิงอีกสองครั้งด้วยความแค้นและความสะใจ เมื่อครู่ถูกไอ้หนุ่มนี่เตะจนพ่นเลือด เขาก็เก็บความแค้นเอาไว้ ตอนนี้รู้สึกได้ถึงการระบายความแค้น“อู้อู…”เมื่อเห็นเช่นนั้น เจียงหว่านดิ้นรนอย่างแรง เสียงกระวนกระวายดังออกมาจากลำคอดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความโกรธแค้นและความรู้สึกผิด“ฮ่าๆๆ…คันจังเลย!”เย่เฟิงหัวเราะ พูดราวกับไม่ใส่ใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น พ่อลูกตระกูลหวังก็โกรธ“ไอ้เวร! ยังกล้าเยาะเย้ยอีกเหรอ? ลุงเซีย ตบมันให้ตาย! ดูเห
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 482
เฮยเซียยิ้มเยาะแชะ!แต่ในพริบตา เย่เฟิงแค่สะบัดมือ มีดพับในมือของเฮยเซียก็หลุดออกไป!มือที่จับมีดของเฮยเซีย บริเวณโคนนิ้วมือฉีกขาดเลือดไหลรู้สึกถึงแรงที่น่ากลัว ทำให้มือชาทั้งข้าง!สีหน้าของเฮยเซียเปลี่ยนไปทันที แสดงความตกใจตอนนี้ การถอยหลังหนีไปก็สายเกินไป เขาจึงต้องใช้พลังของวิชาเสื้อเกราะเหล็กอย่างไม่ลังเลปัง!พร้อมกับเสียงทึบ เขาก็ถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไปหลังจากล้มลง เขาก็พ่นเลือดออกมา แล้วลุกขึ้นอย่างเซๆ!เย่เฟิงเลิกคิ้ว ดวงตาแสดงความประหลาดใจแม้ว่าเขาจะเตะออกไปแบบไม่ตั้งใจ แต่แรงก็รุนแรงมาก โดยปกติแล้วอีกฝ่ายน่าจะตายหรือบาดเจ็บสาหัสแต่กลับลุกขึ้นได้?ดูเหมือนว่าคนคนนี้ จะเป็นนักรบที่ฝึกฝนการป้องกันร่างกาย?ตอนนั้น หวังว่านเป่าเห็นเฮยเซียถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไป และยังพ่นเลือดออกมา จึงแสดงความหวาดกลัวและตกใจ“ไอ้เวร!”หลังจากด่าไปคำหนึ่ง เขาก็หันหลังวิ่งเข้าไปในวิลล่าเย่เฟิงเห็นดังนั้น ก็จะวิ่งตามไปแต่ในขณะนั้น เห็นคนอีกคนลากผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมาไม่ใช่หวังหยวนป้ากับเจียงหว่าน จะเป็นใครได้อีก?“หยุดเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นผมจะยิงเธอให้ตาย!”หวังหยวนป้าเ
