เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 26
บทที่เกี่ยวข้อง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 27
เย่เฟิงจ้องไปที่เหลียงน่าน่า ซึ่งทำให้เลขาคนสวยโกรธทันทีดูถูกเกินไปแล้ว!เหลียงน่าน่ารู้สึกรังเกียจที่ถูกขยะแบบนี้แทะโลมเธอด้วยสายตาหากอีกฝ่ายเป็นชายหนุ่มที่มีอนาคตหรือลูกเศรษฐี หรือแม้ว่าเขาจะเป็นคนแก่ แต่เขามีหน้ามีตา แบบนั้นจะมองก็มองไปเถอะเหลียงน่าน่าอาจจะกระพริบตาส่งซิกกลับไปบ้างแต่ในขณะนี้เขาเป็นแค่ลูกเขยหุ่นเชิดที่ไร้ประโยชน์จ้องมองไปที่ความอวบอึ๋มของเธอ!เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ข้างๆเขาก็ถอนหายใจ:"ไร้ยางอายจริงๆ!"พนักงานที่เดินผ่านไปตอนนี้ชี้ไปที่เย่เฟิง"เกิดอะไรขึ้น?"“ผู้ชายคนนั้นบอกว่าเขาเป็นสามีของคุณหลี!”“คุณหลีมีคู่หมั้นคนใหม่แล้วหรอ?”“คู่หมั้นอะไรกันล่ะ ก็แค่หมาตัวหนึ่งเท่านั้น! ฮ่าๆ…”"น่าเสียดายจริงๆบอกว่าเป็นคู่หมั้นของคุณหลีแต่ฉันเกรงว่าแม้แต่ปลายนิ้วของคุณหลีคงแตะไม่ได้ด้วยซ้ำ!"“ดูเขาสิ คงหิวมากสินะ ละสายตาจากเลขาเหลียงไม่ได้เลย!”"จุ๊จุ๊..."เมื่อฟังความคิดเห็นอันไม่พึงประสงค์เหล่านี้ ใบหน้าของเย่เฟิงก็มืดมนวินาทีต่อมา เขาพูดกับเหลียงน่าน่าที่ยังคงดูถูกเขาด้วยคำพูดว่า"เลขาเหลียง ผมมาที่บริษัทเพราะเจ้านายของพวกคุณประธานหลีสั่งให้ผ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 28
เหลียงน่าน่าตื่นตระหนกเต็มที่! เย่เฟิงเยาะเย้ยและยื่นมือออกเพื่อดึงเหลียงน่าน่า:"เลขาเหลียง โปรดหลีกทางด้วย!" เหลียงน่าน่าสะดุ้งและพยายามดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง เธอขวางประตูสุดกำลังทั้งหมด "คุณเย่ มันไม่ใช่กงการของฉัน! เครื่องดักฟังอันนี้ไม่ใช่ของฉัน คุณจะกล่าวหาฉันอย่างไม่ยุติธรรมไม่ได้!” เธอพิงประตูเพื่อกันไม่ให้เย่เฟิงออกไป และพูดด้วยเสียงคล้ายจะร้องไห้ของเธอ “บอกผมไปมันก็ไม่มีประโยชน์หรอก! ให้ประธานหลีตัดสินใจด้วยตัวเองเถอะ ว่าเครื่องดักฟังนั้นเป็นของคุณหรือไม่” เย่เฟิงกล่าวอย่างไม่แสดงออก พูดจบเขาก็ยื่นมือออกอีกครั้งเพื่อดึงเหลียงน่าน่าออกไป เหลียงน่าน่าคว้าเย่เฟิงด้วยมือทั้งสอง จากนั้นจึงคุกเข่าลงต่อหน้าเย่เฟิงเสียงดังลั่น "คุณเย่ ฉันขอร้องคุณอย่าบอกประธานหลีเลย! ฉันขอร้องล่ะ!" “ตราบใดที่คุณไม่พูดอะไร ฉันจะทำตามที่คุณสั่งทุกอย่าง!” ขณะที่พูด เลขาสาวสวยก็คว้ามือของเย่เฟิงแล้วยัดเข้าไปที่เสื้อของเธอ ดวงตาของกลมโตคู่หนึ่งกระพริบตาอย่างสิ้นหวังส่งไปที่เย่เฟิงสองสามครั้ง มันเต็มไปด้วยเสน่ห์ เย่เฟิงเยาะเย้ยและเหวี่ยงมือออกไป:"ไปให้พ้น! ประธานหลีคือภรรยาของฉัน คุณเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 29
หลังจากเช็ดน้ำตาแล้ว เหลียงน่าน่าก็ลุกขึ้นจากพื้น และรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วและระมัดระวังเย่เฟิงเก็บเครื่องดักฟังไว้ในกระเป๋าของเขาแล้วเดินไปที่ห้องทำงานของประธานที่หลีเอียนอยู่ที่ทางเดิน ทันใดนั้นเขาก็เห็นร่างหนึ่งเฝ้าประตูห้องทำงานของประธานมันคืออดีตคนขับรถ และบอดี้การ์ดของหลีเอียน ชิวอี้!ฉันเห็นชิวอี้กำลังเล่นบางสิ่งบางอย่างบนโทรศัพท์มือถือของเขาเมื่อเขาเห็นใครบางคนมาเขาก็รีบเก็บโทรศัพท์มือถือ แล้วใส่ไว้ในกระเป๋าของเขาเย่เฟิงหรี่ตาของเขา พลังมังกรจำนวนหนึ่งเต็มดวงตาของเขา และมองไปที่กระเป๋ากางเกงของชิวอี้"มีธุระอะไร?"เมื่อชิวอี้เห็นว่าคนที่มาคือเย่เฟิง ความดูถูกก็แวบขึ้นมาในดวงตาของเขา และเขาก็ถามอย่างไร้อารมณ์“ฉันมีธุระนิดหน่อยกับภรรยา”เย่เฟิงกล่าวอย่างใจเย็นเมื่อได้ยินสิ่งนี้ชิวอี้ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ:"ไอ้หนู ฉันเรียกแกว่าคุณเย่เพียงเพราะเห็นแก่หน้าประธานหลี แกคิดว่าแกเป็นคนจริงๆแล้วหรือ?”เมื่อกี้แกเรียกประธานหลีว่าอะไรนะ? ภรรยาของแก?แกสับสนเล็กน้อยเกี่ยวกับสถานะของแกหรือเปล่า?"“คุณหลีกับผมเราจดทะเบียนกันแล้ว เธอเป็นภรรยาของผมแน่นอน! ออกไปซะ ผมจะเข้าไป
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 30
ทันทีที่เย่เฟิงพูดเช่นนี้ จุดเกิดเหตุก็เกิดความโกลาหล“คุณพูดอะไร? ให้ฉันหายไปจากคุณหลี?”ชิวอี้ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และถามด้วยใบหน้าที่มืดมน"ใช่!"เย่เฟิงพยักหน้าดวงตาที่สวยงามของหลีเอียนฉายแววด้วยความสงสัย เธอเปิดปาก และสุดท้ายก็ยืนอยู่ที่นั่นและมองดูอย่างเงียบ ๆเธออยากจะดุเย่เฟิงโดยไม่รู้ตัว แต่เมื่อคำพูดนั้นมาถึงริมฝีปากของเธอ เธอก็กลืนมันลงไปเมื่อนึกถึงการแสดงออกที่น่าประหลาดใจ และน่าทึ่งหลายอย่างของชายคนนี้ หลีเอียนก็อยากรู้ว่าเย่เฟิงกำลังจะทำอะไรเธอรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้คงไม่มีเป้าหมายอะไรใช่ไหม?ในขณะนี้ชิวอี้ยิ้มเยาะและชี้ไปที่เย่เฟิงแล้วพูดว่า"คุณคิดว่าคุณเป็นใคร คุณเป็นเพียงลูกเขยหุ่นเชิด คุณคิดว่าคุณเป็นคนจริงๆหรอ?คุณยังขอให้ฉันหายไปจากประธานหลี ทำไมคุณถึงมีสิทธิ์ไล่ฉันออก?หรือคุณอยากที่จะเป็นวังหลังที่อยากจะแสดงอำนาจล่ะ? หืม?"ทันทีที่คำพูดหลุดออกไปก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้น!“วังหลังที่อยากจะแสดงอำนาจหรอ ฮ่าๆ พี่ชิวเก่งจังเลย!”“ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะเป็นคู่หมั้นคนที่สามของคุณหลี เขาเป็นไม่วังหลังใช่เหรอ?”"น่าขำสิ้นดี……"พนักงานหลายคนพึมพำอย่างเงียบ ๆ“
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 31
ใต้โต๊ะทำงาน รูสกรูผนัง เบาะด้านในโซฟา และแม้กระทั่งใต้พื้น!พูดได้เลยว่า ที่พวกนี้ได้ลึกลับมาก การติดตั้งก็เป็นมือาชีพแต่ก็ ได้ถูกเย่เฟิงหาออกมาได้!เมื่อเห็นแบบนั้น หลีเอียนที่นั่งอยู่สีหน้าก็ดูไม่ดีขึ้นใบหน้าที่เรียวเล็กนั้น ก็ได้เยือกเย็นเอามาก!ไฟโทสะในใจ แค่เดาก็รู้ก็มากขนาดไหนและชิวอี้นอกประตู มีเหงื่อเย็นไหลออกมาจากหน้าผากแล้ว!สายตาของเย่เฟิง ทั้งน่ากลัวและโหดร้าย!เขาคิดไม่ถึงว่า ที่วันนี้เย่เฟิงมาหาหลีเอียน เพื่อพูดเรื่องนี้หมอนี้รู้ได้ไง??และพนักงานคนอื่น อดไม่ได้ที่จะมองหน้ากัน และก็พากันซุบซิบ“นี่คือสิ่งที่ผมเจอบนตัวของเลขาเหลียงในวันนี้ เป็นอุปกรณ์ดักฟังในรูปกระดุม!”“ที่รัก รอบตัวคุณมีหนอนบ่อนใส้ ผมคงไม่ต้องพูดอะไรมากใช่ไหม! ในห้องทำงานของคุณ นอกจากคุณ ยังมีคนที่เข้ามาบ่อยๆได้?”เย่เฟิงถามด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก“อาชิว เลขาเหลียง!”เสียงของหลีเอียนเต็มไปด้วยความเยือกเย็น!วินาทีถัดมา เห็นผู้หญิงแกร่งเย็นชาคนนี้ โยนรองเท้าส้นสูงอีกข้างของเธอไปด้านข้าง แล้วเดินออกจากห้องทำงานเท้าเปล่า“ประธารหลี ไม่ใช่ฉันค่ะ! ไม่ใช่ฉัน! วันนี้คุณเย่ก็เจออุปกรณ์ดักฟังบนเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 32
เมื่อเย่เฟิงบอกว่าจะดูโทรศัพท์ ทางรอดสุดท้ายของชิวอี้ก็ได้หายไปติดตามหลีเอียนมานานขนาดนี้ แน่นอนว่าเขารู้ว่าหลีเอียนทุ่มเทมากแค่ไหน พยายามมากเท่าไหร่กับสัญญาสองปีนี้!ดังนั้น ดังนั้นถ้าความจริงได้ถูกเปิด เขาตกอยู่ในมือของหลีเอียน เข้าคุกก็ถือว่าบุญมากแล้วแต่คนที่รักพี่สาวอย่างคุณชายหลี ต้องฆ่าเขาแน่นอน!ดังนั้น ชิวอี้จะไม่มีวันยอมให้ตัวเองถูกจับ!ดังนั้นเขาจึงลงมือ!ตรงไปหาหลีเอียน!เพียงแค่จับอีกฝ่ายมาเป็นตัวประกัน ก็จะไม่มีใครกล้าทำอะไรเขาถ้าวันนี้รอดไปได้ ชิวอี้เชื่อว่าด้วยความสามารถของเขาเองเขาจะทำอะไรก็ได้อีกอย่าง ฉู่เทียนหลงก็จะปกป้องเขาด้วย!ความเร็วในการลงมือของชิวอี้ นับว่าเร็วมาก!เขามาจากทหารกองกําลังพิเศษ ค่อนข้างมีทักษะไม่น้อย ไม่อยากนั้นก็ไม่มีทางมาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของหลีเอียนแต่เมื่อมือของเขาจะจับหลีเอียนในวินาทีต่อมา ก็ได้มีมืออีกมือก็ได้เข้ามาอย่างรวดเร็ว!เพี๊ยะ!“โอ้ย!”เสียงตบที่คมชัดพร้อมกับเสียงกรีดร้องเพราะความเจ็บปวด ร่างของชิวอี้กระะเด็นออกไปมือขวาก็ได้บิดจนเปลี่ยนรูป กระดูกของแขนทั้งหมดหักเป็นส่วนๆ!หน้าตาที่สวยของหลีเอียน ก็ได้มีคว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 33
วินาทีถัดมา เธอใช้โทรศัพท์มือถือเครื่องนี้โทรออก“เป็นไงบ้าง?มีข่าวอะไรใหม่?”ปลายสาย ก็ได้มีเสียงต่ำเข็มได้ดังขึ้น“ฉู่เทียนหลง นายใช้แผนที่สกปรกแบบนี้สนุกไหม?”หลีเอียนกัดฟันถามทางนั้นก็ได้เงียบไปสองสามวิ จากนั้นก็ได้วางสายไปใบหน้าที่เรียวเล็กของหลีเอียนก็ได้เคร่งขรึมลง จากนั้นก็ถามคนรอบข้างด้วยน้ําเสียงเย็นชา:“ยังอยู่ตรงนี้อีกทำไม? ไม่ต้องไปทำงานเหรอ?”เมื่อพูดจบ พนักงานก็รีบแยกย้ายกันไปประธานหลีประธานภูเขาน้ําแข็งนี้ค่อนข้างเข้มงวดพอสมควร……ครู่ต่อมาห้องทำงานประธานหลีเอียนได้โทรไปยังตระกูลหลี ให้คนเอาตัวชิวอี้ไปจัดการกับคนทรยศแบบนี้ แน่นอนว่าเธอจะไม่เลือกโทรแจ้งตํารวจ ในตระกูลมีวิธีการจัดการของตระกูล“คุณรู้ได้ไงว่ารอบตัวของฉันมีเครื่องดักฟัง?”ดวงตาที่สวยงามหลีเอียนจ้องมองเย่เฟิงและถาม“อ่อ ผมเคยเป็นทหารมาก่อน”เย่เฟิงก็แค่หาข้ออ้างพูดเถไป“เชอะ! ไม่อยากพูดก็ช่าง!”หลีเอียนเบะปากเธอ ก็ได้พูดอย่างงอนๆในเวลานี้ เธอก็ได้แสดงท่าทางสาวน้อยอย่างไม่เคยมีมาก่อนเมื่อมองไปที่ชายที่อยู่ตรงหน้า หลีเอียนยอมรับว่าเธอเริ่มอยากรู้อยากเห็นในตัวเขา แต่เพราะความหยิ่งผยองข
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 34
วันนี้ หลีเอียนจงใจออกจากบริษัทก่อนเวลา และไปที่โรงเรียนอนุบาลกับเย่เฟิงเพื่อรับนั่วนั่วรถที่ขับเป็นเบนท์ลีย์มุลซาน แต่คนขับได้เป็นเย่เฟิงบนถนน หลีเอียนขอให้เย่เฟิงหยุดและซื้อนาฬิกาอัจฉริยะที่ระบุบตำแหน่งได้ให้นั่วนั่วตามที่หลีเอียนว่า เจอกันที่้ห้องพักคนไข้ครั้งก่อนไม่นับ ครั้งนี้ถือว่าได้เจอกันเป็นครั้งแรก ตามหลักการเธอต้องส่งของขวัญให้นั่วนั่วเย่เฟิงไม่ได้พูดอะไร ก็แค่คิดในใจว่าผู้หญิงที่เกิดมาในตระกูลใหญ่ พวกมารยาทพิธีการมักจะรอบคอบ"พ่อค่ะ!"หลังเลิกเรียน นั่วนั่วเห็นเย่เฟิงในทันทีและวิ่งไปหาด้วยความสุขดูร่างเล็ก ๆ วิ่งเข้ามาหา เย่เฟิงยิ้มก็ได้ยิ้มอย่างอ่อนโยนเอามากเมื่อเห็นว่านั่วนั่วสามารถกระโดดโล่เต้นได้แบบนี้ ก็ต่างกับเด็กน้อยที่นอนรอความตายบนเตียงราวคนละคน เขาถือรู้สึกถึงความอ่อนโยนและความโชคดีในใจหลีเอียนยืนอยู่ข้างๆ มองดวงตาของเย่เฟิงในเวลานี้ ไม่รู้ว่าทําไมมันถึงรู้สึกหึงในใจตอนนี้ชายคนนี้ก็ได้ต่างกับ ชายที่ทำร้ายให้ชิวอี้พิการไปอย่างโหดเหี้ยมราวกับเป็นคนละคนไม่รู้ว่าทําไม หลีเอียนนึกถึงพ่อของเธอก็ได้รู้สึกแย่อยู่พักหนึ่ง มันจะดีแค่ไหนที่พ่อของตนนั้นจ
บทล่าสุด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 401
เมื่อเย่เฟิงชี้ไปที่ผู้อาวุโสหลีและบอกว่าเธอเป็นพยานของเขา ทุกคนในห้องถึงกับนิ่งอึ้ง“อะไรนะ? ผู้อาวุโสหลีเป็นพยานให้เย่เฟิง?”“เย่เฟิงบ้าหรือเปล่า?”“ใคร ๆ ก็รู้ว่าผู้อาวุโสเกลียดไอ้หน้าขาวนี่เข้าไส้ จะมาเป็นพยานให้เขาได้ยังไง?”หลีเทียนกังที่ตกใจในตอนแรก ถึงกับหัวเราะออกมา “นายจะให้แม่ฉันเป็นพยานให้นาย? ฮ่า ๆ ๆ…”“ไอ้หน้าขาว นายช่างกล้าคิดนะ?”หลีถิงเองก็หัวเราะเยาะหลี่เยว่ผิงยิ้มเย้ยอย่างกับฟังเรื่องขำขันสมาชิกตระกูลหลีทุกคนคิดว่าเย่เฟิงกำลังเพ้อฝันไปเองแต่เย่เฟิงยังคงมีสีหน้าเคร่งขรึมและมั่นใจ เขาหันไปหาผู้อาวุโสหลีและพูดว่า “ถึงเวลาที่คุณควรพูดอะไรบ้างแล้วครับ”ในสายตาเย้ยหยันและไม่เชื่อถือของทุกคน ผู้อาวุโสหลีกลับค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบงัน ทุกคนมองเธอด้วยสายตาตกตะลึงผู้อาวุโสหลียอมทำตามเย่เฟิงอย่างนั้นเหรอ?เธอไม่ควรจะสนใจเย่เฟิงเลยด้วยซ้ำ!เมื่อเห็นเธอลุกขึ้นยืน บรรยากาศในห้องก็เปลี่ยนไปทันที ทุกสายตามุ่งตรงไปยังเธอ“เย่เฟิงไม่เคยรักษาฉันเลยแม้แต่ครั้งเดียว”เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ พร้อมทั้งมองครอบครัวของลูกชายคนรองด้วยสายตาเย็นชาคำ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 400
พวกเขาทั้งครอบครัวคิดในใจ ถึงแม้ว่าเย่เฟิงจะมีฝีมือสูงส่งเพียงใดก็ไม่เชื่อว่า เขาจะกล้าต่อต้านหน่วยงานของรัฐ!ถ้าเขากล้าต่อต้าน ถึงเวลานั้น……ฮ่าๆ โทษหนักขึ้นอีกเท่าตัว!!“ใครกล้าจับตัวเขาไป?”ในขณะนั้น เสียงอันดังก้องกังวานก็ดังขึ้นมาเมื่อมองตามเสียงไป ก็พบชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าเคร่งขรึม พร้อมด้วยผู้ใต้บังคับบัญชาชุดลำลองหลายคน กำลังก้าวเข้ามาในบ้านเก่าตระกูลหลีอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นบุคคลผู้นี้ หลายคนที่รู้จักเขาก็แสดงสีหน้าตกตะลึง“ท่านผู้บัญชาการเหอ? ทำไมท่านถึงมา?”“นี่คือท่านผู้บัญชาการใหญ่ของหน่วยปราบปรามหยุนเฉิง วันนี้มาด้วยตนเอง!”“ท่านมาเพื่อ……”ในขณะนั้น หลีถิงจ้องมองท่านผู้บัญชาการเหอ แล้วตะโกนด้วยความไม่พอใจ: “คิดว่าตัวเองเป็นใคร? จะมาขัดขวางการปฏิบัติหน้าที่ของหน่วยปราบปราม? หรือว่าอยากตาย?”เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลีเทียนกังก็ตกใจ แล้วจ้องมองลูกสาวอย่างรุนแรง“หุบปาก!”หลีถิงไม่รู้จักท่านผู้บัญชาการเหอ แต่เขารู้จัก!และสารวัตรหลิวก็ตัวแข็ง รีบเดินเข้าไปหา“ท่านผู้บัญชาการ ท่าน…ทำไมท่านถึงมาครับ?”ท่านผู้บัญชาการเหอถามสารวัตรหลิวอย่างรุนแรง “ใครให้สิทธิ์คุณ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 399
“ผมคือหลิวฉาง หัวหน้าสถานีตำรวจประจำเขตเป่ยเจีย หยุนเฉิง! คุณทำอะไรลงไป ผมว่าคุณควรสารภาพเดี๋ยวนี้ดีกว่า!”สารวัตรหลิวกล่าวด้วยเสียงเรียบเย็น สีหน้าดูเคร่งขรึม เย็นชา และแฝงไปด้วยอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวเย่เฟิงส่ายหน้า: “ฉันไม่ได้ทำอะไร จะสารภาพอะไรล่ะ?”หลีเทียนกังฮึดฮัด ยก“หลักฐาน”ขึ้นมา แล้วชี้ไปที่แม่บ้าน “เย่เฟิง วันนี้มีทั้งพยานและหลักฐาน แม้ว่าแกจะแก้ตัวก็ไร้ประโยชน์! ฉันบอกแกนะ แกหนีความผิดไม่พ้นแกรักษาแม่ฉันเพียงไม่กี่วัน แม่ฉันก็กลายเป็นแบบนี้ เหมือนตายทั้งเป็น!ตอนนี้พาแม่ฉันไปตรวจ ก็จะพบสารอาเซนิกเกินค่ามาตรฐานอย่างแน่นอน นี่เป็นฝีมือแก!”หลีถิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเกลียดชัง: “เย่เฟิง ตอนนี้เรามีทั้งพยานและหลักฐาน แกหนีไม่รอดหรอก! หรือว่าจะไม่พาไปตรวจร่างกายให้ย่าฉันดู ว่าตรงกับหลักฐานหรือไม่?”“น้องชายสาม น้องชายพี่ และน้องสาว พวกคุณทุกคนเห็นในวันนั้น เย่เฟิงเป็นคนรับรักษาคุณย่า! ตอนนี้คุณย่าเป็นแบบนี้ เขาควรจะรับผิดชอบใช่หรือไม่?” หลีเยว่ผิงตะโกนอย่างเสียงดังลุงสาม ลุงสี่ และน้าของหลีเอียนพยักหน้าเบาๆ มองเย่เฟิงด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรตอนนี้มีพยาน และนำเศษยาออกมาด้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 398
“สารวัตรหลิว วันนี้คุณต้องช่วยให้ความยุติธรรม จับกุมคนร้ายให้ได้!”เจ้าหน้าที่สวมเครื่องแบบรูปร่างอ้วนท้วมคนหนึ่งพยักหน้า: “คุณหลี สบายใจได้ ถ้ามีหลักฐานเพียงพอ ผมรับประกันว่าจะทวงความยุติธรรมให้ผู้อาวุโสหลีและตระกูลหลี และจะลงโทษคนร้ายอย่างสมควร!”ในขณะนั้น หลายคนต่างก็มองดูสารวัตรหลิวและเจ้าหน้าที่สวมเครื่องแบบหลายคน แล้วก็เริ่มสงสัยในใจ!ดูเหมือนว่า ครอบครัวคุณชายสอง เตรียมการมาอย่างรอบคอบ!ถึงกับเรียกเจ้าหน้าที่จากสถานีตำรวจมาด้วย?เมื่อมองดูสารวัตรหลิวและลูกน้องของเขา หลายคนก็เริ่มสงสัยในใจ“มาแล้ว! ครอบครัวพี่ชายใหญ่แล้ว!”ในขณะนั้น ลุงคนที่สี่มองไปทางประตูทางเข้า แล้วตะโกนขึ้นมา“ครอบครัวพี่ชายใหญ่มาแล้ว!”“พวกเขายังกล้ามาจริงๆ นะ?”“พวกเขาคงไม่รู้หรอกว่า วันนี้ สิ่งที่รอพวกเขาอยู่ คืออะไร”ทุกคนต่างก็มองด้วยสายตาแปลกประหลาดและไม่เป็นมิตร มองครอบครัวพี่ชายใหญ่ราวกับมองผู้กระทำผิดในวินาทีต่อมา: ทุกคนก็เปิดทางให้เมื่อรู้สึกถึงบรรยากาศราวกับกำลังพิพากษาอาชญากร: หลีเทียนหยาง สวีเพ่ยเพ่ย รวมถึงหลีเอียนและหลีหย่วนพี่น้อง ต่างก็รู้สึกประหม่ามีเพียงเย่เฟิงเท่านั้นที่ดูส
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 397
“ไม่! ไม่! ถึงผมกล้าขนาดไหน ผมก็ไม่กล้าทำแบบนั้นหรอก!”จู้ชิวหนานส่ายหัว พูดด้วยสีหน้าหวาดกลัว“อย่างนั้นก็ดี! คืนนี้สองทุ่ม ตระกูลหลีจะจัดประชุมตระกูล จำไว้ให้ดี ต้องไปให้ถึง!”เย่เฟิงฮึดฮัด แล้วก็ตบไหล่ลูกศิษย์หนุ่ม สั่งเสียทั้งสองคนพอพูดจบ ก็จากไป!หลังจากที่เย่เฟิงไปไกลแล้ว ดวงตาของลูกศิษย์หนุ่มก็เป็นประกายแวบหนึ่ง“อาจารย์ พวกเราจะไปช่วยเขาเป็นพยานจริงๆ เหรอครับ? หรือว่าพวกเราจะหนีไปดีกว่าครับ? กลับไปโม๋ตู ด้วยอิทธิพลของพวกเราในโม๋ตู ไม่เชื่อหรอกว่าเขายังจะกล้าตามไปฆ่าพวกเราที่โม๋ตูถึงตอนนั้น คนที่ตายอาจจะเป็นเขาก็ได้”จู้ชิวหนานหัวเราะเยาะ: “หนีเหรอ? ทำไมต้องหนี? ฉันมีแผนอยู่แล้ว”ขณะพูด ดวงตาของเขาก็แวบแววร้ายกาจเปลี่ยนใจเหรอ?เด็กน้อย แกยังอ่อนหัดอยู่มาก!แกคิดว่าจะขู่ฉันได้งั้นเหรอ?ถึงเวลานั้น ฉันจะทำให้แกกับหลีเทียนกังอึ้งไปเลย!พวกแกทะเลาะกัน ฉันก็รอเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ ฮ่าๆๆ………ค่ำคืนนั้น ที่บ้านเก่าตระกูลหลี!เห็นได้ชัดว่าในลานบ้านกว้างใหญ่ ผู้คนมากมายรวมตัวกันอยู่สมาชิกตระกูลหลี ไม่ว่าจะเป็นสายตรงหรือสายรอง วันนี้มารวมตัวกันหมด!ผู้อาวุโสหลีนั่งอย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 396
ปัง!แต่ในขณะนั้น เห็นเงาของคนคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นด้านหน้ารถของพวกเขา ขวางทางนักฆ่าเอาไว้“เย่…เย่เฟิง?”จู้ชิวหนานเห็นอีกฝ่าย จึงแสดงสีหน้าประหลาดใจ“เย่เฟิง ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!”จู้ชิวหนานลดกระจกลง ตะโกนเสียงดัง: “ถ้าคุณช่วยผม ผมจะช่วยคุณกล่าวโทษหลีเทียนกัง! ไอ้สารเลวนั่น เขามาฆ่าผมเพื่อปิดปากจริงๆ!”เย่เฟิงหันมามองเขา พูดเสียงเคร่งเครียด: “นี่คุณพูดเองนะ!”“สบายใจได้! สบายใจได้! ศัตรูของศัตรูก็คือมิตร หลีเทียนกังจะฆ่าผม ต่อไปนี้ผมจะช่วยคุณแน่นอน”จู้ชิวหนานพูดอย่างมั่นใจ“ใช่! ใช่ พวกเราสามารถเป็นพยานให้คุณได้!”ลูกศิษย์หนุ่มก็พูดเสียงดังด้วยความรีบร้อนในขณะนั้น เห็นนักฆ่าหลายคน จ้องมองเย่เฟิงด้วยสายตาที่โหดเหี้ยมหัวหน้าพูดเสียงเย็นชา: “ไอ้หนุ่ม ถ้าไม่อยากตาย ก็ไปให้พ้น! อย่ามายุ่งเรื่องของคนอื่น!”“ขอโทษนะ พวกเขามีประโยชน์ต่อผม! ผมก็อยากจะบอกคุณเหมือนกัน ถ้าไม่อยากตาย ก็ไปให้พ้น!”เย่เฟิงส่ายหัว เตือนอย่างเรียบเฉย"แม่งเอ้ย! ยุคนี้ยังมีคนหาตายอยู่!""ไป! ฆ่าเขาก่อน แล้วจัดการคนในรถ!"นักฆ่าที่เป็นผู้นำหัวเราะเยาะและยกมือสั่งในวินาทีนั้น นักฆ่าหลายคนไม่พูดพล่ามทำ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 395
ถึงแม้ว่าจู้ชิวหนานจะตกใจอยู่ภายในใจ แต่เขาก็จะไม่ยอมรับอย่างเด็ดขาดเห็นได้จากใบหน้าที่เขาแสดงสีหน้าเยาะเย้ย พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้ว่า: “คุณเย่ ต้องบอกเลยว่าจินตนาการของคุณนั้นค่อนข้างจะหลากหลาย แต่ขออภัย ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการคาดเดาของคุณเท่านั้น ไม่มีหลักฐานใดๆ!ในใบสั่งยาของผมก่อนหน้านี้ ก็ไม่มีเนื้อเป็ดแห้งทุกอย่าง เป็นเพียงจินตนาการของคุณเท่านั้น! ถ้าไม่มีอะไรแล้ว กรุณาไปได้เลย ไม่งั้นผมจะแจ้งตำรวจ กล่าวหาคุณบุกรุกบ้านผม!”“ไม่ยอมรับงั้นเหรอ?”เย่เฟิงหัวเราะเยาะ แล้วก็มองหมอเทวดาจู้: “หมอเทวดาจู้ คุณเคยคิดบ้างไหมว่า หลังจากที่คุณช่วยครอบครัวของหลีเทียนกังฆ่าผู้อาวุโสหลี พวกเขาจะทำอย่างไรกับคุณ?เรื่องนี้แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่ปิดบังเอาไว้ และคุณก็รู้เรื่องมากเกินไปคุณคิดว่าพวกเขาฆ่าผู้อาวุโสหลีได้ พวกเขาจะปล่อยคุณไปเหรอ?”เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของหมอเทวดาจู้ก็ฉายแววร้ายกาจ แต่เขาก็ยังหัวเราะเยาะ: “เย่เฟิง ผมไม่เข้าใจเลยว่าคุณกำลังพูดอะไร! ผมช่วยครอบครัวหลีเทียนกังฆ่าคน เป็นเพียงการคาดเดาของคุณเอง!”“มันเป็นความจริงหรือเปล่า ตัวคุณเองก็รู้ดีที่สุด! ผมดูแล้วว่าวันนี้หน้าผ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 394
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลี่เทียนกังครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าช้าๆ: “ที่รัก เธอพูดถูก! เรื่องนี้ต้องเก็บเป็นความลับ หมอเทวดาจู้รู้มากเกินไป ต้องกำจัดเขา!”พอพูดจบ เขาก็ฮึดฮัด แล้วโทรออก“หลี่แปด จัดการหมอเทวดาจู้!”“ครั้งนี้ เธออย่าลงมือเอง เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกเปิดเผย จ้างมือสังหารไปทำ!”……บ่ายวันนั้น ที่คลินิกจู้คังช่วงนี้หมอเทวดาจู้พักอยู่ที่นี่ และบางครั้งก็มาตรวจคนไข้ด้วยตัวเองตอนนี้เขาอยู่บนห้องชั้นบน แพทย์หญิงสวยที่สวยงามคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนตัวเขา ใส่น้ำนันนวดที่บริเวณไตให้เขาแพทย์หญิงสวยคนนั้น เป็น “ลูกศิษย์” ของเขา แต่ความสัมพันธ์ที่สกปรกนั้น ทุกคนต่างก็เข้าใจดี“ฮ่าๆ หมอเทวดาจู้มีความสุขจริงๆ ด้วย!”เสียงเยาะเย้ย ดังขึ้นมาอย่างกะทันหันหมอเทวดาจู้ที่นอนอยู่ก็ตกใจขึ้น แพทย์หญิงสวยที่อยู่บนหลังเขาก็ร้องเสียงหลงปรากฏว่า มีคนเข้ามาในห้อง โดยที่ทั้งสองคนไม่รู้ตัวมาก่อน“เย่... เย่เฟิง? คุณเข้ามาได้ยังไง? คุณจะทำอะไร?”เมื่อหมอเทวดาจู้เห็นคนที่มา ก็ถามด้วยสีหน้าที่สงสัย“อย่าตึงเครียดขนาดนั้นสิ”เย่เฟิงหัวเราะ แล้วมองไปที่แพทย์หญิงสวยดวงตาของหมอเทวดาจู้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 393
ผู้อาวุโสหลีได้ประกาศแล้ว ว่าจะจัดการประชุมตระกูล ในเวลาสองทุ่ม วันนี้!สมาชิกตระกูลหลี่ทุกคน ต้องเข้าร่วม!แม้กระทั่ง ลูกชายคนโตที่ถูกไล่ออกจากตระกูล ก็ได้รับการแจ้งให้ทราบด้วยแรกเริ่ม สวีเพ่ยเพ่ยไม่อยากเข้าร่วม แต่หลังจากที่หลีเทียนหยางบอกเรื่องที่เย่เฟิงพูดกับเขาในวันนั้น แม่ยายก็ประกาศทันทีว่าจะไป“กลับไปที่ตระกูลหลี่อีกครั้ง? และให้เธอเป็นหัวหน้าตระกูลเหรอ? เสี่ยวเย่พูดอย่างนั้นหรือ?”“ดี งั้นฉันต้องไป! ฉันเชื่อว่าลูกเขยจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง!”สวีเพ่ยเพ่ยพูดหลีเทียนหยางเบ้ปากแรกเริ่ม สวีเพ่ยเพ่ยคัดค้านเรื่องที่ลูกสาวไปคบกับ “ลูกเขย” คนนี้มากกว่าเขาด้วยซ้ำแต่ตอนนี้...นี่ถือว่าเป็นการที่แม่ยายมองลูกเขย ยิ่งมองยิ่งถูกใจใช่ไหม?“ไปเถอะ! ไม่ว่ายังไง ก็ลองไปดูนายหญิงอีกครั้ง! เฮ้อ...”หลีเทียนหยางพยักหน้า เมื่อนึกถึงสภาพที่อ่อนแอและป่วยของแม่ ในครั้งที่แล้ว เขารู้สึกไม่สบายใจเขาไม่ได้คิดที่จะเป็นหัวหน้าตระกูลหลี่คนต่อไป เพียงแค่ต้องการกลับไปที่ตระกูลก็พอถ้าหากสามารถได้รับหุ้นของตระกูลกลับคืนมาเท่าที่ควรจะเป็นของเขา เขาก็พอใจแล้วและในขณะเดียวกันครอบครัวของหลี่เทีย
