บทที่ 24

แม้ว่าเขาจะไม่เคยได้ยินวิธีการดังกล่าวมาก่อน แต่ในฐานะนักรบ เป่ยเหล่าก็เข้าใจดีว่ามันน่าเหลือเชื่อแค่ไหน!

หลิงเอ๋อร์ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เธอไม่คาดคิดว่าปู่จะช่วยคนโกหกคนนี้ตำหนิเธอ

ในขณะนี้ เย่เฟิงพูดอย่างจริงจัง:"วีระบุรุษเก่าได้โปรดอย่าพูดเลย และห้ามลงมือใด ๆ !"

"โอ้! โอเค! โอเค!"

เป่ยเหล่าพูดอยู่เสมอว่าเขาไม่อยากรักษา โดยบอกว่าใบหน้านี้ที่ผิดปกติ เป็นสิ่งที่เขาภาคภูมิใจ

แต่ในความเป็นจริงมีเพียงเขาเองเท่านั้นที่รู้ว่าคำพูดเหล่านี้เป็นเพียงการปลอบใจตัวเองในความสิ้นหวัง

ทำไมเขาถึงไม่อยากถอดหน้ากากล่ะ? ทำไมถึงไม่อยากเห็นแสงสว่างอีกครั้ง?

หลังจากหลายปีมานี้ เขาก็ยอมแพ้อย่างสมบูรณ์แล้ว

อย่างไรก็ตามในเวลานี้ เย่เฟิงยอมทำให้เขาเห็นแสงสว่างที่ริบหรี่!

ดังนั้นเป่ยเหล่าซึ่งมีนิสัยไม่มีเหตุผลจึงตกลงเหมือนเด็กดีแล้วก็ผิดปากพร้อมนั่งอย่างนิ่งเฉย

หลังจากนั้น ขณะที่เย่เฟิงค่อย ๆ แทงเข็มเข้าไปทีละเข็ม ฉากที่น่าอัศจรรย์ก็ปรากฏขึ้น!

ประการแรกรอยแผลเป็นบนใบหน้าของเป่ยเหล่าจางลง จากนั้นใบหน้าที่บิดเบี้ยวจะค่อยๆ รีเซ็ตจนมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

พลังมังกรในร่างกายของเย่เฟิงนั้นอ่อนโยน แต่เมื่อมัน