LOGINShare
บทที่ 242
Last Updated:
2024-11-13 17:00:00Related chapters
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 243
คืนนั้น หลังจากที่เย่เฟิงและคนอื่นๆ ออกมาแล้ว ทุกคนก็กลับมาที่บ้านของหลีเอียนที่หมู่บ้านหรู ยู่กวนตี้ ที่นี่เป็นบ้านพักวิลล่า ดังนั้นแม้ทั้งครอบครัวจะพักค้างคืนก็ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีห้องพอเพิ่งให้แม่บ้านทำอาหารทานเสร็จ โทรศัพท์ของหลีเอียนก็ดังขึ้น“ใครโทรมา?” สวีเพ่ยเพ่ยถามด้วยความสนใจ“ลุงรองน่ะค่ะ!” หลีเอียนพูดพลางรับสาย ด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ลุงรอง มีธุระอะไรเหรอคะ?”“พวกเธอไปไหนกัน รีบกลับมาเดี๋ยวนี้!” หลีเทียนกังพูดด้วยน้ำเสียงที่ยังคงแข็งกร้าว“ทำไมเราต้องกลับล่ะคะ? ลุงรองมีธุระอะไรก็มาเจอกันที่บ้านฉันแล้วกัน!” หลีเอียนพูดจบก็วางสายทันที“ฮัลโหล? ฮัลโหล?”“บ้าชิบ!” หลีเทียนกังโกรธจัดจนปามือถือทิ้งจนมันแตกกระจาย“เด็กนั่นว่ายังไง?” หลี่เยว่ผิงถาม“เธอวางสายใส่ฉัน บอกให้ไปบ้านเธอ! ไม่มีหรอกความเคารพผู้อาวุโส!” หลีเทียนกังพูดด้วยความเคียดแค้น“เป็นเด็กปากเสีย! นี่เธอคิดว่าเก่งนักหรือไง? พ่อคะ แล้วจะทำยังไงดีคะ? หรือเราต้องไปขอร้องเธอจริงๆ?” หลีถิงถามอย่างไม่พอใจ“แล้วจะทำอะไรได้ล่ะ? จะให้ไปเข้าคุกหรือไง?” หลีเทียนกังพูดตอบด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง การไปขอร
Last Updated : 2024-11-14มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 244
“นี่มีสิทธิ์อะไรมาพูดหา? แกมันก็แค่ไอ้ผู้ชายไร้ค่า ไอ้หน้าขาว! หุบปากไปซะ!” หลีถิงชี้ไปที่เย่เฟิงพลางตะโกนด่าอย่างเกรี้ยวกราดเพี๊ยะ!เสียงนั้นยังไม่ทันจบ หลีเอียนก็ตบหน้าหลีถิงทันที “หลีถิง ฟังให้ดีนะ! ถ้าแกกล้าด่าสามีฉันอีกครั้ง ฉันจะตบแกอีกทุกครั้ง!”บรรยากาศของประธานสาวคนสวยเผยออกมาอย่างไม่เกรงใจ“แก…แก…” หลีถิงกุมแก้มตนเอง มองหลีเอียนด้วยความโกรธแค้น แต่ครอบครัวพวกเขาต้องพึ่งพาหลีเอียนจึงไม่กล้าตอบโต้“เอียนเอ๋อร์ พวกเราก็ครอบครัวเดียวกัน จะให้เป็นแบบนี้จริงๆ เหรอ? คุณย่าของเธอให้พวกเรามาขอร้องเธอแล้ว ต่างคนต่างหาทางออกกันดีไหม? ฉันจะถอนตัวจากการบริหารบริษัท ให้เธอเข้ามาดูแลต่อ ไม่ดีหรือไง?”หลีเทียนกังถอนหายใจลึกๆ พลางเปลี่ยนท่าทีให้อ่อนลงหลีเอียนแค่นเสียงเยาะเย้ย “หึ…ตอนนี้ถึงรู้จักหาทางออกดีๆ งั้นเหรอ? ลุงรอง พวกคุณกลับไปได้แล้ว! ตอนที่ย่าของฉันไล่พวกเราออกจากตระกูลหลี แถมยังริบหุ้นในธุรกิจของตระกูลทั้งหมดไป จำได้ไหม?ถ้าจะให้ฉันกลับไปบริหารบริษัท ย่าต้องมาเองและพูดขอโทษฉันด้วยตัวเอง!คำพูดของพวกคุณ ฉันไม่เชื่อ!”ความหมายคือ ครอบครัวของหลีเทียนกังทั้งสามคน ไม
Last Updated : 2024-11-14มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 245
สวีเพ่ยเพ่ยแม้จะรู้สึกสะใจ แต่ก็อดกังวลไม่ได้ เธอถามด้วยน้ำเสียงลังเล “เอียนเอ๋อร์ เธอให้คุณย่ามาขอโทษเธอด้วยตัวเอง แบบนี้…จะเป็นไปได้ไหม? คุณย่าของเธอน่ะ เป็นคนที่รักษาหน้าตาที่สุดเลยนะ”เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลีเทียนหยางก็ขมวดคิ้วแล้วถามว่า “ยังมีเรื่องนี้ด้วยหรือ? เอียนเอ๋อร์ แบบนี้มันไม่มากไปหน่อยเหรอ? นั่นมันคุณย่าของเธอนะ!”หลีเอียนกัดริมฝีปากของตัวเองแล้วตอบว่า “มากไปเหรอ? ย่าบังคับให้ฉันแต่งงานกับฉู่เทียนหลง ไม่มากไปเหรอ? ย่าผิดคำพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่มากไปเหรอ? ย่าไล่พวกเราออกจากตระกูล แล้วยังริบหุ้นที่เป็นของเราไปอีก มันไม่มากไปเหรอ? ย่ายังจัดงานเลี้ยงยินดีกับลุงรอง แล้วยังเรียกพวกเราไปเพียงเพื่อจะเยาะเย้ย ดูถูก ไม่มากไปหรือไง?”ไม่กี่คำที่พูดออกมา ก็ทำให้หลีเทียนหยางถึงกับพูดไม่ออก! เขาอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็ได้แต่ถอนหายใจยาว ไม่พูดอะไรออกมาอีก“มาแน่นอน! คุณย่าจะต้องมา! เพราะเธอรักหน้าตามากถึงขนาดนั้น ถ้าต้องเลือกระหว่างขึ้นศาลหรือเข้าคุก แบบไหนจะทำให้เธอเสียหน้ามากกว่ากัน?” เย่เฟิงพูดแทนคำตอบให้กับคำถามของแม่ยายเมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนในห้องก็ยังคงแ
Last Updated : 2024-11-14มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 246
ในตอนนั้นเอง เย่เฟิงคว้ามือของหลีเอียนมากุมไว้แน่น หลีเอียนรู้สึกถึงความมั่นคงในใจ สายตาของเธอจ้องตรงไปยังผู้อาวุโสหลีอีกครั้ง ความกดดัน ความไม่ยุติธรรม และความอึดอัดที่เธอได้รับจากผู้อาวุโสมานานได้ถาโถมเข้ามาในใจ“คุณย่าคะ ย่าไม่รู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำกับหนูบ้างเลยเหรอคะ?” หลีเอียนถามผู้อาวุโสหลี“หึ! ฉันมีอะไรให้ต้องรู้สึกผิด?” ผู้อาวุโสหลีแค่นเสียงเย็นชา แล้วถามกลับอย่างแข็งกร้าว“หลีเอียน แกนี่มันปีนเกลียวจริงๆ! ย่าของแกยอมมาหาเองขนาดนี้แล้ว ยังไม่พออีกเหรอ? ฉันถามแค่ว่า แกจะยอมกลับไปดูแลบริษัทยาไหม? แล้วช่วยเคลียร์ปัญหากับพวกตัวแทนจำหน่ายให้เรียบร้อย?” หลีเทียนกังถามด้วยสีหน้าหนักแน่นมีผู้อาวุโสอยู่ตรงนี้ เขาจึงมีท่าทีแข็งกร้าวอีกครั้ง“นั่นน่ะสิ! ตอบมาเลยเถอะ!”“ทำไม? จะให้คุณย่าคุกเข่าขอร้องแกอีกเหรอ? หลีเอียน แกไม่กลัวฟ้าผ่าเลยหรือไง?” หลี่เยว่ผิงและหลีถิงเองก็กล่าวต่อว่าด้วยวิธีบีบบังคับเช่นกัน!หลีเอียนไม่ได้สนใจพวกเขา เพียงมองผู้อาวุโสหลีด้วยดวงตาที่แสดงออกถึงความผิดหวังเสี้ยวสุดท้ายออกมาวินาทีต่อมา บนใบหน้าของเธอก็เยือกเย็นราวกับเก็บซ่อนอารมณ์ทั้งหมดไว้
Last Updated : 2024-11-15มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 247
“พรุ่งนี้ ไปดำเนินการโอนหุ้นที่บริษัทซะ! ถ้าแกไม่กลัวกรรมตามสนอง!” ผู้อาวุโสหลีชี้นิ้วมาที่หลีเอียนแล้วพูดด้วยน้ำเสียงกราดเกรี้ยวจากนั้นเธอก็มองไปที่เย่เฟิงด้วยสายตาเย็นชา “ไอ้หน้าขาวแซ่เย่ นี่คงเป็นแผนชั่วที่แกวางไว้ลับหลังสินะ? แกหวังจะฮุบสมบัติของตระกูลหลีผ่านทางหลานสาวของฉันใช่ไหม?”เย่เฟิงได้ยินดังนั้นก็หัวเราะเยาะ “ผู้อาวุโส คุณคิดมากไปแล้ว! ธุรกิจของตระกูลหลี ผมไม่คิดจะชายตามองเลยด้วยซ้ำ”พูดเป็นเล่น ถงว่านจินเคยเสนอหุ้น 20% ของถงฟากรุ๊ปให้ตน ตนยังปฏิเสธไปแล้วเลยจะมาสนใจธุรกิจของตระกูลหลีได้ยังไง?“ฮ่า…ฮ่าๆๆ…ช่างเป็นหนุ่มที่โอหังจริงๆ!”“แค่ก! แค่ก…แค่ก!”ผู้อาวุโสหลีหัวเราะเยาะสองสามครั้ง ก่อนจะไอออกมาอย่างรุนแรงเธอเอาผ้าเช็ดปากขึ้นมาปิดที่ปาก บนผ้าเต็มไปด้วยคราบเลือดหญิงชราแห่งตระกูลหลีผู้นี้ โกรธจนกระอักเลือด“แม่…แม่เป็นอะไรรึเปล่าครับ?”หลีเทียนหยางเห็นดังนั้นก็รีบเข้าไปพยุงแต่กลับถูกผู้อาวุโสหลีสะบัดออกอย่างแรง “อย่ามายุ่งกับฉัน! นี่ล่ะลูกสาวที่แกสั่งสอนมาอย่างดีจริงๆ!ไปกันเถอะ!”หลีถิงกัดฟันกรอด “หลีเอียน แล้วก็ไอ้หน้าขาวแซ่เย่ กรรมต้องตามสนองพวกแกแน
Last Updated : 2024-11-15มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 248
เมื่อคิดว่าภรรยาของถงว่านจินเป็นโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว เย่เฟิงจึงไม่ลังเลที่จะช่วยเหลือและถือเป็นการทำบุญไปด้วย หลังจากถงว่านจินทราบข่าว เขาก็ตื่นเต้นมากและให้ลูกชายพาแม่รีบเดินทางมาในทันทีพวกเขามาถึงหยุนเฉิงช่วงบ่ายสี่โมงกว่าเย่เฟิงจึงขอให้อาเจียงและเหล่าหยูช่วยไปรับนั่วนั่ว และตัวเขาไปพบถงว่านจินที่ที่พักในหยุนเฉิง“ที่รัก ซวี่เย่ นี่แหละคือหมอเทวดาเย่ที่ผมบอกพวกคุณ!” ทันทีที่เจอ ถงว่านจินก็แนะนำให้ภรรยาและลูกชายรู้จักทันทีภรรยาของเศรษฐีอันดับหนึ่งในมณฑลเจียง แม้ว่าใบหน้าของเธอจะสวยงาม แต่ผมของเธอร่วงหมดแล้ว และดูซีดเซียวมากส่วนลูกชายถงซวี่เย่ก็ดูมีบุคลิกดี“หมอเทวดาเย่ ขอบคุณมากสำหรับยาแสงแห่งชีวิต ถ้าไม่ได้ยาเม็ดนั้น ชีวิตของฉันคงไม่เหลือแล้ว!” คุณนายถงกล่าวขอบคุณพร้อมกับโค้งคำนับให้เย่เฟิงถงซวี่เย่ก็ก้มหัวขอบคุณเช่นกัน ก่อนเอ่ยถามด้วยความคาดหวัง “คุณเย่ ได้ยินว่าคุณสามารถรักษาโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวของแม่ผมให้หายขาดได้ เรื่องจริง…เหรอครับ?”“มีโอกาสสำเร็จประมาณ 80% ครับ” เย่เฟิงไม่ได้รับรองเต็มร้อย นั่วนั่วยังคงเป็นข้อกังวลที่ติดค้างอยู่ในใจของเขาการรักษาคุณน
Last Updated : 2024-11-15มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 249
“จริงสิ ถ้าสะดวก ลองชวนพี่สะใภ้มาด้วยสิครับ มาทานอาหารด้วยกัน”เซียวคุนเสนอ“ได้สิ เดี๋ยวถามพี่สะใภ้ให้” เย่เฟิงตอบ แต่เขาไม่แน่ใจว่าหลีเอียนจะว่างหรือเปล่า เพราะช่วงนี้เธอยุ่งมาก“เยี่ยมเลย! ห้องเพชรหมายเลขเก้าที่เซียนเว่ยเซวียน ผมจองไว้เรียบร้อยแล้ว พี่เย่มาได้เลย”“จริงสิ อย่าบอกพ่อแม่ของผมนะ แหะๆ…”เซียวคุนย้ำอีกครั้งเย่เฟิงตอบรับและวางสาย จากนั้นก็ลาถงว่านจินและลูกชายแล้วจากไปเซียวคุนปิดบังพ่อแม่ตัวเอง คาดว่าคงไม่อยากให้ลุงถงรู้ด้วย เย่เฟิงจึงไม่ได้เอ่ยถึงให้ครอบครังถงว่านจินได้ฟังอะไรหลังจากที่โทรศัพท์ชวนหลีเอียนแล้ว เธอตอบรับ เย่เฟิงจึงไปรับบอสสาวสวยแล้วมุ่งหน้าไปที่เชียนเว่ยเซวียนพร้อมกันเมื่อทั้งสองมาถึงและลงจากรถ ก็พบกับหญิงสาวคนหนึ่งที่แต่งตัวฉูดฉาดกำลังเดินมากับชายชาวต่างชาติสูงใหญ่ เมื่อหญิงสาวเห็นหลีเอียน เธอก็แสดงท่าทางดีใจ“เอียนเอียน? เธอใช่ไหม?” สวี่ซีเหยียนโบกมือให้หลีเอียนด้วยท่าทีเป็นกันเอง เธอเป็นคนในตระกูลสวี่ ซึ่งมีฐานะใกล้เคียงกับตระกูลหลีและเป็นหนึ่งในตระกูลที่มีอิทธิพลในหยุนเฉิงสวี่ซีเหยียนกับหลีเอียนสนิทกันตั้งแต่สมัยเรียน โดยเฉพาะตอน
Last Updated : 2024-11-16มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 250
“ถึงอย่างไรที่เยียนเซียนี้ก็ไม่ได้มีทุกคนที่ได้รับการศึกษาขั้นสูงอยู่แล้วไหนๆ คุณก็เก่งอยู่แล้วนี่ ถนัดหลายภาษาด้วย” สวี่ซีเหยียนกล่าว พร้อมกับหันไปพูดกับหลีเอียนด้วยน้ำเสียงตักเตือน “เอียนเอียน ทำไมไม่แต่งตัวให้สามีเธอดูมีระดับหน่อยล่ะ? ออกมาข้างนอกแบบนี้เธอไม่รู้สึกอายบ้างเหรอ?”ผู้หญิงคนนี้มองเย่เฟิงด้วยความดูถูกความจริงสวี่ซี่เหยียนก็เป็นคนสวยที่โดดเด่นในคณะสมัยเรียนเหมือนกัน แต่ก็ยังเทียบกับหลีเอียนไม่ได้สมัยเรียนเธอมักจะแนะนำหลีเอียนให้รู้จักกับหนุ่มหล่อๆ ในโม๋ตู เพื่อที่จะใช้ความสัมพันธ์ของหลีเอียนเข้าถึงตระกูลใหญ่ๆ แต่เสียดายที่หลีเอียนไม่สนใจหนุ่มพวกนั้น ทำให้สวี่ซีเหยียนรู้สึกเสียเวลาเปล่าเมื่อเห็นว่าหลีเอียนเลือกเย่เฟิงที่ดูเหมือน ‘คนธรรมดา’ ทำให้สวี่ซีเหยียนยิ่งรู้สึกดูแคลนในใจเย่เฟิงมองสวี่ซีเหยียนโดยไม่แสดงอารมณ์ออกมา แม้เขาจะรู้สึกไม่พอใจที่เธอแสดงความดูถูกก็ตามแต่ก็ยอมอดทนไม่พูดอะไร เพราะเธอเป็นเพื่อนของหลีเอียน ยังไงตนและหลีเอียนก็กำลังจะไปทานอาหารที่ชั้นหกอยู่แล้ว และคงจะเจอพวกเขาเพียงผ่านๆ เท่านั้น“อยู่ในเยียนเซีย ก็ควรพูดภาษาเยียนเซียไม่ใช่เหรอ?
Last Updated : 2024-11-16
Latest chapter
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 335
"ไอ้บ้า เย่เฟิงมันเสียสติไปแล้ว!""นึกว่ามีเงินนิดหน่อยจะยุ่งกับใครก็ได้เหรอ? กล้าตบหวงเจี้ยน นายจบเห่แน่!"เจี่ยอี้ยกมือกุมหน้าตัวเอง พลางกัดฟันพูดในใจคนอื่นๆ ในห้องก็คิดเหมือนกัน ว่าเย่เฟิงคงจะทำอะไรไม่คิดถึงผลที่จะตามมา และครั้งนี้เขาคงสร้างปัญหาใหญ่ให้ตัวเองแล้ว"ไอ้ขยะ! โมโหไร้เหตุผล! ทำอะไรก็ไม่คิดถึงผลลัพธ์!"เหอปิง ครูประจำชั้นเก่า ด่าขึ้นด้วยความโมโห"ตบซะสะใจแบบนี้ เดี๋ยวครอบครัวคุณชายหวงคงจัดการนายให้ตายแน่!"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา"ไม่ต้องรอถึงครอบครัว คุณชายหวงโทรหาเฮียเฉวียนแล้ว หมอนี่ต้องตายเร็วๆ นี้แน่นอน!"ผู้หญิงอีกคนพูดพลางหัวเราะเยาะถึงจะพูดแบบนั้น แต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปหยุดเย่เฟิง เพราะพลังอันดุดันของเขาทำให้ทุกคนหวาดกลัวเย่เฟิงในขณะนี้ น่ากลัวมาก!มีเพียงเจียงหว่านที่พยายามดึงแขนเย่เฟิง พลางพูดด้วยความร้อนใจ "เย่เฟิง พอได้แล้ว! ถ้านายยังทำแบบนี้ต่อไป เดี๋ยวจะถึงขั้นฆ่ากันตายนะ! ครอบครัวหวงเจี้ยน นายสู้พวกเขาไม่ได้หรอก รีบไปเถอะ ก่อนจะสายเกินไป!""ไม่เป็นไร"เย่เฟิงพูดอย่างเรียบๆ จากนั้นก็ยกตัวหวงเจี้ยนขึ้นมาอีกครั้งเจียงหว่านเห็นท่าทีไม่แยแ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 334
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หวงเจี้ยนชะงักไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็ปาแก้วไวน์ในมือลงพื้นจนแตกละเอียด"แกล้งทำตัวใหญ่โตไปได้! ถ้านายไม่อยากไสหัวไป ก็เลียรองเท้าฉันให้สะอาดซะสิ! ฉันอาจเห็นแก่ความเป็นเพื่อนร่วมชั้นแล้วให้นายอยู่กินข้าวได้!""เอาสิ! ตอนเรียน นายก็เก่งเรื่องซักถุงเท้ากับขัดรองเท้าอยู่แล้ว นี่มันงานถนัดของนายไม่ใช่หรือ? ฮ่าๆๆ…""เลียให้สะอาด ฉันอาจพิจารณาหางานให้ทำก็ได้นะ!"เสียงหัวเราะเยาะดังขึ้นอีกครั้งทั่วทั้งห้องเจียงหว่านทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอพูดขึ้นอย่างโกรธจัด "หวงเจี้ยน! นายอย่าทำตัวเกินไปนักนะ!"เธอจับมือเย่เฟิงแล้วพูด "เย่เฟิง เราไปกันเถอะ งานเลี้ยงรุ่นนี่ไม่มีอะไรน่าสนใจแล้ว"เมื่อเห็นแบบนี้ หวงเจี้ยนมองทั้งสองคนด้วยสายตาเย็นชา เต็มไปด้วยความอิจฉาดูเหมือนที่หลี่เวยบอกเขาเมื่อกี้จะเป็นความจริง เจียงหว่านยังมีใจให้เย่เฟิงอยู่!"จะไปไหน?""พวกแก ช่วยจับไอ้จนคนนี้ไว้ที! ฉันจะใช้หน้ามันเช็ดรองเท้าฉัน!"หวงเจี้ยนตั้งใจจะทำให้เย่เฟิงอับอายต่อหน้าเจียงหว่านเมื่อเขาพูดจบ เพื่อนชายบางคนที่เคยเป็นลูกน้องของหวงเจี้ยนในสมัยเรียนก็กระโดดเข้ามาทันทีพวกนี้เคยเป็นพวกเดียวกับหว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 333
เย่เฟิงหันไปมองเจี่ยอี้ด้วยสายตาเย็นชา ความรู้สึกทั้งหมดที่เคยคิดว่าเขาเป็น "พี่น้อง" ถูกลบล้างจนหมดสิ้นเสียงหัวเราะเยาะที่ดังรอบตัวไม่ได้กระทบจิตใจเขาแม้แต่น้อย เขายืนอยู่ตรงนั้นนิ่งเฉย ราวกับทุกอย่างไม่เกี่ยวข้องกับเขา"พวกนายทำแบบนี้ได้ยังไง? เอาความเจ็บปวดของคนอื่นมาล้อเลียน?"มีเพียงเจียงหว่านเท่านั้นที่ยืนขึ้นปกป้องเย่เฟิงเย่เฟิงดึงแขนเธอเบาๆ พร้อมส่ายหัวเป็นเชิงบอกว่าไม่ต้องพูดอะไรให้มากความสำหรับเขาในตอนนี้ สายตาและมุมมองต่อโลกของเขาต่างจากคนเหล่านี้ไปไกลแล้วมังกรที่บินอยู่บนฟ้าย่อมไม่สนใจคำดูถูกจากมดปลวกบนดิน"หัวเราะพอแล้วใช่ไหม? ถ้าพอแล้ว ก็เชิญไสหัวไปได้เลย!"เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเสียงของเขาไม่ได้ดังนัก แต่ทุกคนในห้องได้ยินชัดเจนคำพูดนี้ทำให้เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้ง"ไสหัวไป? ฉันได้ยินถูกไหม ไอ้คนว่างงานมาบอกให้พวกเราหัวไป?"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันก่อนกระซิบอะไรบางอย่างกับหวงเจี้ยน"อาหารมื้อนี้คุณชายหวงเลี้ยง นายเป็นใครถึงกล้ามาบอกให้คนอื่นออกไป?"เหอปิง ครูประจำชั้นเก่าเอ่ยขึ้นด้วยความดูถูกหวงเจี้ยนที่ได้ยินหลี่เวยกระซิบแล้วหันไปมอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 332
หลังจากเดินเข้ามาเห็นภาพนั้น เจียงหว่านก็อดขมวดคิ้วไม่ได้เธอรู้สึกว่างานเลี้ยงรุ่นนี้กลายเป็นการอวดรวย แข่งขันกัน และสร้างเครือข่ายไปเสียแล้ว"โอ้ ดาวโรงเรียนของพวกเรามาแล้วเหรอ?"ทันใดนั้น มีคนสังเกตเห็นเจียงหว่านและตะโกนขึ้นหวงเจี้ยนที่กำลังถูกล้อมรอบดั่งดวงดาวกลางวงก็รีบหันมาทางเธอ ดวงตาเป็นประกาย เขาย้ายมือที่วางอยู่บนตัวเหอปิงออก แล้วเดินตรงเข้ามา "เสี่ยวหว่าน เธอมาเสียที! ฉันคิดถึงเธอแทบแย่"เจียงหว่านยิ้มเล็กน้อย แต่ไม่ได้ตอบสนองอะไรในขณะนั้นเอง มีคนสังเกตเห็นเย่เฟิงที่ยืนอยู่ด้านหลังเจียงหว่าน"เอ๊ะ? นั่นเย่เฟิงไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ทำอะไรอยู่ล่ะ?"เมื่อได้ยิน ทุกคนก็หันมามองเย่เฟิงด้วยสายตาหลากหลายในสมัยเรียน เย่เฟิงมีชื่อเสียงในฐานะคนจน ทำให้ทุกคนยังจดจำเขาได้"ไม่ได้ทำอะไร"เย่เฟิงตอบด้วยสีหน้าไร้อารมณ์"ไม่ได้ทำอะไร? หมายความว่าตอนนี้ว่างงานสินะ?""ฉันมีถุงเท้าคู่หนึ่ง นายช่วยซักให้หน่อยสิ ฉันให้ห้าร้อย เป็นไง?"ทันใดนั้น เสียงหัวเราะดังลั่นห้องแม้กระทั่งเหอปิง อดีตครูประจำชั้นของเขา ก็เบะปากพูดด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม "เย่เฟิง ฉันไม่คิดเลยว่านายจะยังไร้ประโยช
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 331
"ไม่เป็นไร! งานเลี้ยงรุ่นที่คุณชายหวงเป็นคนจัด ฉันจะไม่ไปได้ยังไง!"เย่เฟิงส่ายหัว พร้อมยิ้มบางๆเมื่อได้ยิน หลี่เวยหัวเราะเสียงดัง "ทำไมล่ะ เย่เฟิง? นายก็รู้ว่าคุณชายหวงตอนนี้ไปได้สวยเลยอยากจะเอาใจเขาใช่ไหม? นายก็ถือว่ารู้จักประจบคนเป็นนะเนี่ย ถ้าทำให้คุณชายหวงพอใจ บางทีเขาอาจให้ไปทำงานเป็นพ่อบ้านที่บริษัทเขาก็ได้ยังไงตอนเรียน นายก็ซักเสื้อผ้าให้คนอื่นจนชินมือแล้วนี่ ฮ่าๆๆ!"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน ก่อนจะหัวเราะอย่างสะใจ"เหอะๆ ใช่สิ! ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าตอนนี้คุณชายหวงจะเจ๋งแค่ไหน! แต่ดูจากสภาพเธอตอนนี้ ท่าทางจะประจบเขาไม่น้อยเลยสินะ? ถึงขั้นขึ้นเตียงด้วยหรือเปล่า?"เย่เฟิงตอบด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันคำพูดนี้ทำให้หลี่เวยโกรธจนหน้าแดง "ไปให้พ้นเลย เย่เฟิง! ไม่เจอกันหลายปี นายกลายเป็นคนต่ำช้าขนาดนี้เลยเหรอ?"ในใจเธอแอบคิดอย่างเกรี้ยวกราด (นายมันก็แค่ขยะ ยังกล้าคิดจะไปประจบคุณชายหวง หวังจะเกาะเขาด้วย?ได้ รอให้ฉันไปปั่นหัวคุณชายหวงสักหน่อย นายเจอดีแน่!)ในขณะเดียวกัน เจียงหว่านที่ได้ยินคำพูดของเย่เฟิงก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเมื่อได้ยินว่าหวงเจี้ยนประสบความสำเร็จ เย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 330
หญิงสาวคนนี้เห็นเย่เฟิงก็หยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง พอจำได้ก็เบะปากแล้วพูดขึ้นเธอชื่อหลี่เวย เป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของเย่เฟิงเช่นเดียวกันแต่ตั้งแต่สมัยเรียน หลี่เวยก็ไม่ค่อยชอบเย่เฟิงอยู่แล้วหรือจะพูดให้ถูกก็คือ เพื่อนส่วนใหญ่ในตอนนั้น ต่างก็มองเย่เฟิงด้วยสายตาดูถูกตอนอายุ 18 ปี พ่อแม่ของเย่เฟิงหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยที่ทิเบต ทำให้เขาขาดแคลนทั้งเงินและค่าใช้จ่ายเพื่อหาเงินค่าเล่าเรียนและค่าใช้จ่าย เย่เฟิงต้องทำงานพิเศษในโรงเรียน เช่น ซักผ้า ทำความสะอาด และวิ่งซื้อของให้เพื่อนแม้กระทั่งกางเกงใน รองเท้าเหม็นๆ และถุงเท้าสกปรกของเพื่อนผู้ชายบางคน เย่เฟิงก็เป็นคนซักเรื่องนี้ทำให้เพื่อนหลายคนมองเย่เฟิงด้วยความดูถูกแต่ก็มีเพื่อนบางคนที่แตกต่างออกไป ซึ่งเจียงหว่านเป็นหนึ่งในนั้น สมัยนั้น เธอไม่เพียงไม่ดูถูกเย่เฟิง แต่ยังมักจะซื้อข้าวให้เย่เฟิงอยู่บ่อยๆจนมีข่าวลือในโรงเรียนว่า เจียงหว่านชอบเย่เฟิงเพียงแต่ ตอนนั้นเย่เฟิงมีความรู้สึกด้อยค่า แม้ว่าเขาจะแอบชอบเจียงหว่านเช่นกัน แต่เขาไม่มีความกล้าที่จะแสดงออก"หวงเจี้ยนอาจลืมเชิญนายล่ะมั้ง! เย่เฟิง ไหนๆ ก็เจอกันแล้ว มาด้วยกันสิน
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 329
เวลา 3 ทุ่ม เย่เฟิงมาถึงโรงแรมโกลด์เดนรอยัลโรงแรมแห่งนี้เป็นของหลีหย่วนเอง ไม่ได้เกี่ยวข้องกับตระกูลหลีหลีหย่วนพาอาเจียงและเหล่าหยู ซึ่งเป็นลูกน้องคนสนิทมายืนรออยู่หน้าประตูตั้งแต่เนิ่นๆ"พี่เขย!""คุณเย่!"เมื่อเห็นเย่เฟิง พวกเขาตะโกนพร้อมกัน"พี่ พี่คิดว่าโรงแรมนี้เป็นยังไง? ชอบไหมครับ?"หลีหย่วนเดินมาโอบไหล่เย่เฟิงแล้วถามด้วยรอยยิ้ม"ดีนะ ดูดีเลย"เย่เฟิงพยักหน้า"ถ้าชอบ งั้นโรงแรมนี้ผมยกให้พี่เลย! จากนี้ไป พี่คือเจ้าของที่นี่!"หลีหย่วนหัวเราะเสียงดัง พร้อมผายมือเย่เฟิงได้ยินก็ทำหน้าอึ้ง "ยกให้ฉัน? ฉันไม่เอาหรอก! ฉันไม่มีเวลามาบริหารจัดการ แล้วฉันก็ไม่เก่งเรื่องนี้ด้วย""โธ่ พี่ จะลงมือเองทำไมล่ะ? ก็มีผู้จัดการโรงแรมอยู่แล้วนี่ พี่แค่รอรับเงินก็พอ!""ผมไม่สนล่ะ ยังไงพี่ก็ต้องรับไว้ ถ้าไม่รับ…ถ้าไม่รับ ผมจะฟ้องพี่สาวผมว่าพี่แอบไปนวดร้านแบบนั้นมา!"หลีหย่วนพูดพลางยิ้มเจ้าเล่ห์"ไปให้พ้นเลย! ไอ้เด็กนี่ แกนี่มันแสบจริงๆ!"เย่เฟิงยิ้มขำ พร้อมด่าแบบไม่จริงจังนัก"ฮ่าๆๆ…"หลีหย่วนหัวเราะเสียงดัง ก่อนจะพาเย่เฟิงเดินเข้าไปในโรงแรมเมื่อขึ้นไปถึงห้องส่วนตัวขนาดใหญ่บนชั
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 328
หลี่ชื่อสะบัดแขนของตัวเองดู พบว่าไม่เพียงแค่หายดี แต่ยังดูแข็งแรงและทรงพลังขึ้นอีกด้วย!ยิ่งไปกว่านั้น…"นี่มัน…""ฉันทะลุถึงระดับพลังแปรสภาพแล้วเหรอ? ฉันไม่เพียงแค่หายดี แต่ยังทะลุขีดจำกัดได้อีก?"หลี่ชื่อเบิกตากว้าง เต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ!วินาทีถัดมา เขาดีใจจนตาแดง น้ำตาไหลพรั่งพรูอีกครั้งน้ำตาแห่งความปิติ!"ขอบคุณท่านมาก! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ท่านคือผู้มีพระคุณที่สร้างชีวิตใหม่ให้กับผม! ผมหลี่ชื่อจะขอรับใช้ท่านเย่ตลอดไป!"หลี่ชื่อคุกเข่าลงกับพื้น เสียงสั่นเครือพลางเอ่ยขอบคุณเย่เฟิงมุมปากกระตุก ในใจคิดว่าหมอนี่บ่อน้ำตาตื้นเกินไปไหม นิดๆ หน่อยๆ ก็ร้องไห้ซะละ?"ไม่ต้องถึงขั้นเรียกฉันว่าอาจารย์หรอก แค่ตั้งใจทำงานให้ฉันก็พอ!""แต่จำไว้ ฉันสามารถเพิ่มพลังให้นายได้ ฉันก็สามารถทำลายมันได้เหมือนกัน ถ้าวันไหนที่ฉันรู้ว่านายทรยศฉัน นายคิดเองแล้วกันว่าผลจะเป็นยังไง!"เย่เฟิงโบกมือ พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังอีกฝ่ายที่อายุมากกว่าเย่เฟิงสองสามปี ย่อมไม่เหมาะสมที่จะเป็นศิษย์ของเขา ดังนั้นเรื่องรับเป็นศิษย์ก็ช่างมันเถอะ…อย่างไรก็ตาม หลี่ชื่อจะเป็นกำลังสำคัญให้เย่เฟิงได้ เพราะมีบ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 327
หลังจากออกมาจากวิลล่าตระกูลเฉา เย่เฟิงเห็นเพียงเงาร่างที่ดูสิ้นหวังเดินอยู่ข้างหน้า แขนขวาของเขาปล่อยห้อยไร้เรี่ยวแรงเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าจากด้านหลัง หลี่ชื่อหันกลับไปมอง ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนสีทันที"นายมาเพื่อฆ่าฉันใช่ไหม?"หลี่ชื่อบังคับตัวเองให้ฮึดสู้ พลางจ้องมองเย่เฟิงด้วยสายตาเคร่งเครียดและถามด้วยความโกรธ"เปล่า!"เย่เฟิงส่ายหัว"เหอะๆ ไม่ใช่เหรอ? นายโหดเหี้ยมขนาดนี้ ถึงกับทำลายฉันจนหมดสภาพ ฉันนึกว่านายตามมาเพื่อเอาชีวิตฉันเสียอีก"วินาทีต่อมา เขามองเย่เฟิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเศร้าเมื่อคิดถึงแขนขวาที่ถูกทำลาย หลี่ชื่อก็รู้สึกเจ็บปวดและโกรธเคืองในใจ!เย่เฟิงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เมื่อรับรู้ถึงอารมณ์ของอีกฝ่าย เขาถามพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ว่า "นายมีแผนอะไรหรือเปล่า? ยังคิดจะทำร้ายครอบครัวเขาอีกหรือเปล่า?"ระหว่างพูด เขาพลางชี้ไปยังวิลล่าของตระกูลเฉาหลี่ชื่อส่ายหัว "ไม่มีแผนอะไรหรอก ฉันกลับไปที่สำนักไม่ได้แล้ว! อาจารย์บอกว่าฉันไร้พรสวรรค์เกินไป เลยไล่ฉันลงจากเขา! ส่วนจะไปทำร้ายเขาอีกไหมนั้น? เหอะๆ...มันไม่มีความหมายอะไรแล้ว…"เมื่อได้ยินเช่นนั้น เย่เฟิงอุทานเบาๆ ใ
