LOGINShare
บทที่ 250
Related chapters
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 251
ฟลานเดอร์ยืดอกขึ้นเล็กน้อยด้วยความภูมิใจ "คุณหลีเอียนคนสวย วันนี้พวกเราได้รับเชิญมา ดังนั้นจริงๆ แล้วบัตรสมาชิกระดับเพชรของผมไม่จำเป็นต้องใช้เลยด้วยซ้ำ ถ้าคุณต้องการ ผมให้ยืมได้นะ"หลีเอียนส่ายหัว "ไม่เป็นไร วันนี้ก็มีคนเชิญพวกเรามาเหมือนกัน"พูดจบ เธอก็รีบเดินไปข้างหน้า ไม่อยากเสียเวลากับสวี่ซีเหยียนและฟลานเดอร์อีก"อะไรนะ? มีคนเชิญพวกเธองั้นเหรอ?"สวี่ซีเหยียนหัวเราะเยาะ ไม่เชื่อแม้แต่นิดเดียว แล้วรีบเดินตามไปอย่างรวดเร็วฟลานเดอร์ก็ยิ้มเยาะพลางตามไปทันทีเย่เฟิงเพิ่งไล่เขาไปเมื่อครู่ ต่างชาติคนนี้จึงเจ็บใจและต้องการเยาะเย้ยเย่เฟิงอย่างมาก"นี่ อย่าให้พวกเขาเข้าไป! พวกเขาไม่มีบัตรสมาชิกแน่ ๆ!"สวี่ซีเหยียนตะโกนบอกพนักงานต้อนรับที่ยืนเรียงแถวอยู่ตรงนั้นเมื่อหลีเอียนและเย่เฟิงเดินมาถึงประตู ก็ถูกพนักงานต้อนรับขวางไว้"คุณผู้ชาย คุณผู้หญิง กรุณาแสดงบัตรสมาชิกด้วยค่ะ! ที่นี่อนุญาตให้เข้าได้เฉพาะสมาชิกเท่านั้น!"หัวหน้าพนักงานต้อนรับพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยเมื่อเย่เฟิงและหลีเอียนเห็นหัวหน้าพนักงานคนนั้น ทั้งสองก็หยุดชะงักไปสักพักหลีเอียนรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาผู้หญิงคนนั้น คล้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 252
"ไม่มี ก็ไม่มีสิ ทำไมต้องโกหกด้วย? คนเยียนเซียไม่ซื่อสัตย์ขนาดนี้เลยเหรอ?"ฟลานเดอร์พูดพลางหัวเราะเยาะจางเสี่ยวหลานหัวเราะเยาะ "เย่เฟิง ถ้านายไม่มีบัตรสมาชิกก็กลับไปซะเถอะ อย่ามาทำให้ตัวเองขายหน้าเลย! อย่าคิดว่ามีเงินนิดหน่อยแล้วจะอวดดีที่ไหนก็ได้นะ!ฉันจะบอกอะไรให้ เชียนเว่ยเซวียนไม่ใช่ที่ที่ให้คนอย่างนายมาก่อเรื่องคนที่อยู่เบื้องหลังของที่นี่ นายมีเรื่องด้วยไม่ได้หรอก!""ผมเป็นสมาชิกซุปเปอร์พรีเมี่ยมของที่นี่! จางเสี่ยวหลาน ผมขอเตือนคุณว่าอย่าหาเรื่อง! ไปเรียกผู้จัดการเถิงของพวกคุณมาซะ!"เย่เฟิงพูดขึ้น"ห๊ะ...เรียกผู้จัดการ? ผู้จัดการของเรายุ่งจะตายไป คิดว่าจะเรียกก็เรียกได้งั้นเหรอ? คุณคิดว่าคุณเป็นใครกัน?”จางเสี่ยวหลานมองเขาด้วยสายตาเหยียดหยามสวี่ซีเหยียนหัวเราะจนตัวสั่นเหมือนได้ฟังเรื่องขำขัน "สมาชิกซุปเปอร์พรีเมี่ยม? โอ้พระเจ้า! เอียนเอียน เธอหาคนอะไรมาเนี่ย? ช่างกล้าโม้จริงๆ!""โง่เขลาและทะนงตัว!"ฟลานเดอร์พูดพลางยิ้มเยาะคนที่ยืนมุงอยู่หน้าโรงแรมก็มองเย่เฟิงด้วยสายตาดูถูกเช่นกัน"นั่นใครน่ะ? โม้เก่งจริงๆ" "สมาชิกซุปเปอร์พรีเมี่ยม? เท่าที่รู้มา สมาชิกสูงสุดของ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 253
เพี๊ยะ! เสียงตบหน้าดังขึ้น จางเสี่ยวหลานถูกตบจนล้มลงไปนอนกับพื้นผู้จัดการเถิงตบด้วยแรงเต็มที่ ทำให้จางเสี่ยวหลานตาพร่าไปชั่วขณะ"ตาบอดหรือไง! คุณเย่น่ะเป็นสมาชิกซุปเปอร์พรีเมี่ยมของที่นี่!จางเสี่ยวหลาน นี่เธอใช้ชีวิตจนเบื่อแล้วใช่ไหม ถึงได้กล้ามาขวางทางคุณเย่น่ะ? เธอนี่มันไม่ได้เรื่องจริงๆ!""ไปให้พ้น! เก็บของแล้วไสหัวไปซะ อย่าให้ฉันเห็นหน้าอีก!”ผู้จัดการเถิงชี้และตะคอกใส่จางเสี่ยวหลานอย่างดุดันเมื่อเห็นภาพนี้ สวี่ซีเหยียนและฟลานเดอร์ก็ถึงกับอึ้ง!ลูกค้าที่มุงดูก็ตกใจกันถ้วนหน้าเช่นเดียวกันอะไรนะ?หมอนี่เป็นสมาชิกซุปเปอร์พรีเมี่ยมของเชียนเว่ยเซวียนจริงๆ อย่างนั้นเหรอ?"คุณเย่ ขอโทษที่ทำให้วุ่นวายนะครับ เชิญด้านในเลยครับ!"ผู้จัดการเถิงหันกลับมาพูดกับเย่เฟิง พร้อมรอยยิ้มประจบและโค้งตัวทำท่าทางเชื้อเชิญด้วยความเคารพปฏิบัติต่อเย่เฟิงอย่างเคารพนอบน้อมสุดขีดเขาไม่กล้าไม่เคารพหรอก เพราะผู้จัดการเถิงยังจำจุดจบของซ่งเจียงเมื่อคราวก่อนได้ดีนั่นเป็นคนในตระกูลซ่งเชียวนะ ถึงจะเป็นทายาทสายรองก็เถอะ แต่ฐานะก็เหนือกว่าผู้จัดการเถิงคนนี้มากแล้วแต่ถึงอย่างนั้น ซ่งเจียงก็ถูกคุณ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 254
"นี่คือคุณชายเฉาจากตระกูลเฉา...เฉาเริ่น และนี่คือหญิงงามหลี่…หลี่มู่หว่านจากตระกูลหลี่ ส่วนคนนี้คือ…" เซียวคุนตบไหล่เบาๆ ให้เย่เฟิงนั่งลงข้างๆ เขาแล้วแนะนำเย่เฟิงกับหลีเอียนให้รู้จักเย่อินเสวียน รวมถึงชายหญิงคนอื่นๆ ที่อยู่ในห้องซึ่งทั้งหมดเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกับเซียวคุน ครอบครัวของแต่ละคนมีอิทธิพลและไม่ธรรมดาจริงๆ แล้ววันนี้เซียวคุนตั้งใจจะชวนแค่เย่เฟิงมาทานอาหารด้วยกันตามลำพังเท่านั้น แต่เย่อินเสวียนเสนอว่าควรชวนเพื่อนๆ มาด้วย จะได้ไม่เงียบเหงาเซียวคุนก็เลยตอบตกลงโดยไม่คิดอะไรมากอะไร"พี่เย่ ซ้อ ต้องขอโทษด้วยนะครับ! รออีกนิดค่อยให้อาหารมาเสิร์ฟนะครับ ยังมีเพื่อนจะมาอีกน่ะครับ!"เซียวคุนยิ้มอธิบาย"ไม่เป็นไร ไม่รีบ"เย่เฟิงโบกมือเป็นเชิงบอกว่าไม่ต้องกังวลพูดจบ ประตูห้องก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง ชายหญิงคู่หนึ่งเดินเข้ามาปรากฏว่าเป็นสวี่ซีเหยียนกับฟลานเดอร์!ทั้งสองคนก็เป็นเพื่อนที่เซียวคุนชวนมาด้วย"คุณชายเซียว พวกเราไม่ได้มาสายใช่ไหมคะ? พอดีเจอพวกหมาหลงข้างนอกน่ะค่ะ ก็เลยทำให้ช้า"สวี่ซีเหยียนเข้ามาถึง ก็เอ่ยขอโทษเซียวคุน แต่ยังคงพูดเหน็บแนมอยู่"ซีเหยียน พวกหมาหลงท
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 255
สิ้นเสียงพูด ในห้องก็เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะคิกคักนอกจากเซียวคุนแล้ว คนอื่นๆ ในกลุ่มต่างก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยและดูแคลนออกมา“เพราะเย่เฟิงช่วย ฉันถึงมีบริษัทอย่างตอนนี้ได้ เขาไม่ได้เกาะฉันกินเลยแม้แต่นิดเดียว!"หลีเอียนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา เมื่อเห็นคนอื่นๆ หัวเราะเยาะเย่เฟิงก็ทำให้เธอไม่พอใจมาก"จะหัวเราะอะไรกันนักหนา? ความสามารถของพี่เย่ พวกคุณไม่รู้หรอก!"เซียวคุนเองก็กล่าวด้วยน้ำเสียงเข้มขึ้นเพื่อปกป้องเย่เฟิง"คุณชายเซียว อย่าโกรธไปเลย ทุกคนก็แค่ล้อเล่นกันเองเฉยๆ อ้อ ลืมแนะนำไปเลยค่ะ นี่แฟนฉันเอง ฟลานเดอร์ จบปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยเยล สหรัฐอเมริกา"สวี่ซีเหยียนแนะนำด้วยสีหน้าภูมิใจฟลานเดอร์ยิ้มสุภาพแล้วเสริมอย่างภูมิใจว่า "ผมเป็น CEO ของถงฟากรุ๊ปที่เชิญให้มาด้วยเงินเดือนสูงลิ่ว รับผิดชอบงานทุกอย่างของบริษัทย่อยที่หยุนเฉิงต่อไปผมก็ขอฝากเนื้อฝากตัวไว้ด้วยนะครับ!แน่นอนว่า ถ้าพวกคุณมีอะไรที่ต้องการความช่วยเหลือ ก็ติดต่อมาได้เลย"สิ้นเสียงพูด สวี่ซีเหยียนก็เงยหน้าด้วยท่าทางภาคภูมิใจคนในกลุ่มได้ยินดังนั้น ต่างพากันมองฟลานเดอร์ด้วยสายตาชื่นชม“ผมก็ได้ยินมาว่าถงฟากรุ๊ปตั้งใ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 256
ฟลานเดอร์ยิ้มและยื่นมือออกมาเพื่อจะจับมือกับบอสสาวสวย“ฉันคิดว่าไม่จำเป็นค่ะ! บริษัทของฉันตอนนี้ยุ่งมาก และไม่ได้สนใจจะขยายธุรกิจอื่นเพิ่มเติม”หลีเอียนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาบริษัทตระกูลหลีตอนนี้มีออเดอร์ยาสี่ตัวก่อนหน้านี้รวมมูลค่ากว่าหลายหมื่นล้านแถมเย่เฟิงยังช่วยเธอคิดค้นยาตัวใหม่ ทำให้เหล่าตัวแทนจำหน่ายต่างแย่งกันสั่งจองเข้ามาล่วงหน้ากันให้ว่อนปีนี้แค่ออเดอร์เหล่านี้ก็มากพอแล้ว เธอยังจะต้องให้คนอื่นช่วยหาธุรกิจเพิ่มอีกทำไม?"เอียนเอียน อย่าปากแข็งไปหน่อยเลย! ไม่มีใครเขาไม่ขยายธุรกิจหรอกนะ"สวี่ซีเหยียนพูดเยาะเย้ยในขณะนั้น เย่เฟิงหันไปมองฟลานเดอร์แล้วถามขึ้นว่า “เดี๋ยวนะ เมื่อกี้คุณบอกว่าคุณเป็น CEO ของถงฟากรุ๊ปสาขาหยุนเฉิง และรับผิดชอบธุรกิจทั้งหมดที่นี่ใช่ไหม?”"ใช่ มีปัญหาอะไรไหม?"ฟลานเดอร์พยักหน้าอย่างหยิ่งผยอง“เหอะๆ แต่จากที่ผมรู้มา คนที่ดูแลถงฟากรุ๊ปที่หยุนเฉิงคือ ลูกชายของท่านประธานถงว่านจิน แล้วคุณเป็นคนรับผิดชอบตั้งแต่เมื่อไหร่?”เย่เฟิงยิ้มเย็นชาแล้วพูดขึ้นเขาเพิ่งไปเจอครอบครัวถงว่านจินเมื่อตอนเย็นนี้ถงว่านจินเป็นคนบอกเองว่าสาขาที่หยุนเฉิงจะให้ลูกชายขอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 257
"ใครน่ะ? ทำตัวเหมือนคนโง่?"เมื่อเห็นถงซวี่เย่เข้ามาแล้วเข้าไปจับมือเย่เฟิงด้วยความตื่นเต้น สวี่ซีเหยียนก็ขมวดคิ้วแล้วถามด้วยความไม่พอใจคิดว่าถงซวี่เย่คงเป็นใครสักคนที่ไม่มีชื่อเสียงอะไรเท่านั้นเมื่อได้ยินดังนั้น เซียวคุนก็แค่นเสียง ‘เอ่อ’ ออกมา แล้วทำหน้าแปลกประหลาดในขณะที่เย่เฟิงหัวเราะเบาๆ และถามว่า "คุณไม่รู้จักเขาเหรอ? แล้วแฟนของคุณล่ะ? ก็ไม่รู้จักเหมือนกันเหรอ?" เขาหันไปมองฟลานเดอร์ยิ้มๆ ระหว่างที่พูดฟลานเดอร์ขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดด้วยท่าทีดูถูก "ผมจะรู้จักคนแบบนี้ได้ยังไง? คนที่ผมรู้จักน่ะ มีแต่พวกที่อยู่ในสังคมชั้นสูงเท่านั้น"สิ้นเสียง เซียวคุนก็ได้แต่ส่ายหัวพร้อมหัวเราะเบาๆ แล้วเริ่มมองฟลานเดอร์ด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป"คุณไม่รู้จักเขาจริงเหรอ?"ทายาทบางคนในห้องก็มองฟลานเดอร์ด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปเช่นกันถงว่านจินเป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของมณฑลเจียง ในฐานะที่เป็นลูกชายของมหาเศรษฐีแห่งมณฑลเจียง ถึงแม้ถงซวี่เย่จะไม่ปรากฏตัวออกมาบ่อยนัก แต่ทายาทตระกูลใหญ่ในหยุนเฉิงพวกนี้ต่างก็เขาเช่นกัน"ผม...ผมควรจะรู้จักเขาเหรอ?"ฟลานเดอร์เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ จึงเอ่ยด้วยความแปลก
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 258
หลีเอียนหลุดขำเบาๆ พลางส่ายหัวสวี่ซีเหยียนหน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย เธอหันไปตบฟลานเดอร์เต็มแรง "ไอ้เลว! แกกล้าหลอกฉันเหรอ? ออกไป! ไปให้พ้น! ฉันเสียหน้าเพราะแกคนเดียว!"ฟลานเดอร์ยกมือขึ้นจับหน้าที่โดนตบ แล้วรีบวิ่งออกจากห้องไปอย่างหมดสภาพแต่ทันทีที่เขาออกไป เขาก็ถูกผู้จัดการเถิงพร้อมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้ามาขวางเอาไว้เพราะบัตรวีไอพีระดับเพชรที่เขาใช้ มันไม่ใช่ของเขาจริงๆ แต่เป็นของลูกค้าคนหนึ่งที่ทำหายไว้"ซีเหยียน ผู้ชายดีๆ ในเยียนเซียมีตั้งเยอะตั้งแยะ แต่ทำไมเธอถึงเลือกคบกับคนต่างชาติที่เป็นนักต้มตุ๋นแบบนี้ล่ะ? ยังไงซะ ตระกูลสวี่ก็นับว่าเป็นตระกูลใหญ่ในหยุนเฉิง เธอเองก็เป็นคุณหนูของตระกูลสวี่ จะไปภูมิใจอะไรกับแฟนชาวต่างชาตินักหนา?สิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่ภาพลักษณ์ แต่เป็นศักดิ์ศรีของคนเยียนเซีย!"หลีเอียนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ“เธอ…ฉัน…”สวี่ซีเหยียนรู้สึกอับอายแทบอยากแทรกแผ่นดินหนีแต่คนในงานวันนี้ล้วนแต่เป็นลูกหลานคนสำคัญในหยุนเฉิงทั้งนั้น เธอจึงไม่กล้าเดินออกไป"เอาล่ะๆ คุณสวี่ก็โดนหลอกเหมือนกันนี่นา! ทุกคนมากันครบแล้วใช่ไหม งั้นเรามาสั่งอาหารกันดีกว่า"เย
Latest chapter
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 490
ต่อมา เขาก็ไปดูสิ่งของในกล่องอื่นๆ สีหน้าแสดงออกถึงความประหลาดใจเป็นอย่างมากแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ปิดฝากล่อง สั่งให้ลูกน้องยกขึ้นรถ ขนของให้เย่เฟิงไปที่สวนจักรพรรดิแล้วสั่งให้เหล่าหยู ไปส่งเจียงหว่านกลับบ้าน จากนั้นก็ขึ้นรถของเย่เฟิง“พี่เขย ของพวกนี้มาจากไหน? คุณไปปล้นธนาคารมาเหรอ?”นั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสาร หลีหยวนถามอย่างตกตะลึงของในกล่องหลายใบนั้น มีมูลค่าอย่างน้อยหลายสิบล้านล้าน คุณชายหลีถึงกับงงไปเลย“พ่อของฉู่เทียนหลงให้เป็นของขวัญ!”เย่เฟิงพูดอย่างเรียบๆเมื่อได้ยินดังนั้น หลีหยวนก็แสดงสีหน้าตกตะลึง แล้วก็ยิ้ม “ดูเหมือนว่าต่อไป ฉู่เทียนหลงคงไม่กล้าคิดถึงพี่สาวผมอีกแล้ว!”พูดจบ เขามองไปที่พี่เขย ดวงตาเต็มไปด้วยความร้อนแรงและการเคารพก่อนหน้านี้ เรื่องที่ฉู่เทียนหลงจับตัวหลีเยี่ยน เขาก็ได้ยินมาจากหลีเอียนและเย่เฟิงตอนนี้เห็นว่าตระกูลฉู่ส่งของขวัญมาจริงๆ หลีหยวนก็ยังคงรู้สึกตกตะลึงอยู่ตระกูลฉู่ ยอมจำนนต่อพี่เขยของเขาแล้วจริงๆ เหรอ?นี่มัน…สุดยอดมากจริงๆ!สำหรับตระกูลหลีทั้งตระกูล ตระกูลฉู่ที่ยิ่งใหญ่ กลับถูกจัดการ?เพียงเพราะ พี่เขยคนเดียว!ณ เวลานี้ เย่เฟิงเปลี่ยนน้ำเสียง พูด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 489
หวังหยวนป้าได้ยินเย่เฟิงถามเช่นนั้น จึงรีบพูดว่า “ถึงแม้ผมจะมีความกล้า มีร้อยชีวิต ผมก็ไม่กล้าเกลียดคุณชายเย่! ยิ่งไปกว่านั้น ลูกคนเลวคนนั้นก็จะทำร้ายผม ถึงแม้ว่าคุณชายเย่จะไม่ฆ่ามัน ผมก็ต้องฆ่ามันอยู่ดี!ฆ่าได้ดี คุณชายเย่ฆ่าได้ดี!ขอบคุณคุณชายเย่ ที่ช่วยกำจัดคนชั่วในบ้านของผม!”ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยพ่อลูกตระกูลหวัง แสดงท่าทางที่น่าเกลียด เผยให้เห็นความต่ำทรามของมนุษยชาติอย่างถึงที่สุดเพื่อเอาชีวิตรอด คนหนึ่งผลักภาระความรับผิดชอบ โยนทุกอย่างให้พ่อของเขาอีกคนหนึ่ง ลูกชายถูกฆ่าตาย กลับตะโกนว่าฆ่าได้ดี!เย่เฟิงหัวเราะเยาะ เดิมทีเขาก็ตั้งใจจะฆ่าหวังหยวนป้า แต่เมื่อจะลงมือ เขาก็นึกถึงเจียงหว่านขึ้นมา“ผมสามารถปล่อยคุณไปได้ แต่หุ้นของคุณในบริษัทเหล้าหวังป้า ต้องโอนให้เจียงหว่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”“ไม่มีปัญหา! ไม่มีปัญหา! วันนี้คุณหนูเจียงตกใจ ผมควรชดเชยความเสียหายทางจิตใจให้แก่คุณหนูเจียง!”ได้ยินดังนั้น หวังหยวนป้าก็พยักหน้าอย่างรัวๆไม่เพียงแต่ไม่ลังเลหรือสงสาร แต่กลับตื่นเต้นอย่างสุดขีดเขารู้ว่าเมื่อเย่เฟิงตั้งเงื่อนไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 488
ใครจะคิดว่า หวังว่านเป่าเพื่อที่จะผลักภาระความรับผิดชอบของเขาต่อหน้าเย่เฟิง กลับไปกล่าวโทษพ่อของตัวเองเย่เฟิงหัวเราะเยาะ ดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชา “อภัยให้คุณ? ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้ผมเคยให้โอกาสคุณ แต่คุณกลับไม่เห็นคุณค่า!”พูดจบ เขาก็ลูบแก้มตัวเอง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้า“อย่างนี้ดีกว่า คุณให้เฮยเซียตบผมสามที งั้นผมก็ตบคุณสามที!”“ถ้าคุณทนได้สามทีโดยไม่ตาย ผมจะปล่อยคุณไป เป็นไง?”หวังว่านเป่าเมื่อได้ยินดังนั้น ก็ตัวสั่น มองไปที่ศพของเฮยเซีย แสดงออกถึงความหวาดกลัวเฮยเซียถูกเย่เฟิงฆ่าตายด้วยหมัดเดียว เขาจะทนต่อหมัดของเย่เฟิงได้ถึงสามทีหรือ?แต่ตอนนี้ เขารู้ว่าเขาไม่มีทางเลือก“ได้! ได้…”“ผมไม่ควรสั่งเฮยเซียให้ตบคุณ ผมควรตบ ควรตบ!”“เฮียเย่ โปรด…โปรดเมตตาด้วย!”หวังว่านเป่าพยักหน้าอย่างสั่นเทา ยังพยายามยิ้มเพื่อเอาใจเย่เฟิงเดินออกไป รอยยิ้มเจ้าเล่ห์และโหดเหี้ยมปรากฏบนใบหน้าเพี้ยะ!ต่อมา ก็ตบหน้าหวังว่านเป่าหลังจากเสียงดังกรอบ ร่างของหวังว่านเป่าก็หมุนไปพร้อมกับฟันที่เปื้อนเลือดหลายซี่!“อ๊า!”หลังจากที่หวังว่านเป่าล้มลง เขาก็ลุกขึ้นอย่างเซๆ ใบหน้าบวมเบี้ยว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 487
ตอนนี้ใบหน้าของพ่อลูกตระกูลหวังเต็มไปด้วยความตกตะลึง และดวงตาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว!เมื่อเห็นฉู่อันเจียงสั่งให้คนนำของขวัญที่มีค่ามหาศาลมาให้เย่เฟิง พวกเขารู้สึกเหมือนฟ้ากำลังถล่มลงมา!คนที่คุณฉู่จะมอบของขวัญให้ นั่นก็คือเย่เฟิง!ก่อนหน้านี้พวกเขาพยายามเอาใจ “บุคคลสำคัญ” คนนี้ แต่ไม่เคยรู้เลยว่า “บุคคลสำคัญ” คนนี้กลับอยู่ตรงหน้ายิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้พ่อลูกตระกูลหวังตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือ ดูเหมือนว่าฉู่อันเจียงไม่ได้แค่ส่งของขวัญ แต่กำลังขอโทษเย่เฟิงด้วยแม้แต่เย่เฟิงบอกว่าจะฆ่าลูกชายของเขา เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ยอมอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างมาก!เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเจียงหว่านคนนี้ เป็นใครกันแน่?ถึงสามารถทำให้คนสำคัญของตระกูลฉู่ อดกลั้นได้ขนาดนี้!!ฟึบ!ในขณะนั้น ปรากฏว่าเฮยเซียกระโจนขึ้นมา ใช้ความเร็วสูงสุดในชีวิต พยายามหนีออกจากที่นี่หนี!ฆาตกรผู้นี้ ตอนนี้มีเพียงความคิดเดียวนี้ในใจ!ไม่ต้องพูดถึงว่าฉู่อันเจียงจะช่วยเย่เฟิงจัดการกับเขาหรือไม่ เพียงแค่พลังที่เย่เฟิงแสดงออกมาก่อนหน้านี้ ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต่อกรได้ตัวประกันเจียงหว่านไม่เหลือแล้ว อีกฝ่ายจึงไม่ลังเลที่จะ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 486
แต่ฉากต่อไปกลับทำให้ทั้งสามคนต่างตกตะลึงปรากฏว่าฉู่อันเจียงส่งสายตาให้ลูกน้อง ชี้ไปที่เย่เฟิงอีกฝ่ายก็อุ้มเจียงหว่าน เดินไปหาเย่เฟิง “คุณชายเย่ ส่งคนคืนให้กับคุณแล้ว!”ตั้งแต่ฉู่อันเจียงมาถึง เย่เฟิงก็ยืนนิ่งเงียบอยู่ตลอดตอนนี้อุ้มเจียงหว่านมาแล้ว เขาจึงพยักหน้าให้ฉู่อันเจียง “ขอบคุณครับ!”“คุณชายเย่ไม่ต้องเกรงใจครับ! ผมเชื่อว่าแม้ผมจะไม่มา คุณก็มีวิธีจัดการเองได้”ฉู่อันเจียงหัวเราะกล่าวณ เวลานี้ พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียต่างก็ตกใจ!“คุณฉู่! คุณ… คุณนี่…”หวังหยวนป้ามองฉู่อันเจียง แล้วพูดอย่างงงงวยว่า“คุณฉู่ คุณทำไม… ทำไมถึงส่งเจียงหว่านให้เย่เฟิง?”หวังว่านเป่าก็อึ้งไปจนพูดไม่ออก“คุณชายเย่คือคนที่ผมจะส่งของขวัญให้ ของขวัญชิ้นใหญ่ที่พวกคุณเตรียมไว้ ผมส่งให้คุณชายเย่ไม่ถูกต้องหรือ?”ฉู่อันเจียงหัวเราะเยาะ ถามอย่างเยาะเย้ย“อ้า!”ได้ยินดังนั้น พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียก็อึ้งไปสีหน้าแสดงความประหลาดใจอย่างสุดขีด!อะไรนะ?ที่คุณฉู่บอกว่าจะมาส่งของขวัญ คนๆนั้น…คือเย่เฟิงเหรอ?นี่…นี่เกิดอะไรขึ้น?ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เป็นไปได้ยังไง?คุณฉู่กำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม?
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 485
หวังว่านเป่าเห็นสีหน้าเย่เฟิงเปลี่ยนไป คิดว่าเขากลัวดังนั้น จึงรีบข่มขู่เย่เฟิงอีกครั้งแต่ไม่คิดว่า เย่เฟิงจะพูดอย่างนั้น!“เย่เฟิง มึงไม่รู้กลัวตายจริงๆ! ถึงกับไม่แคร์ชีวิตตัวเองเพื่อเจียงหว่านเลยใช่ไหม?”หวังว่านเป่ากัดฟันพูดเย่เฟิงหัวเราะเยาะ กำลังจะพูดอะไรบางอย่างติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ดๆ…แต่ในขณะนั้น เสียงแตรรถดังขึ้นเห็นรถ SUV และรถตู้ 7 ที่นั่งหลายคัน วิ่งเข้ามาทางประตูโรงเหล้าที่เย่เฟิงทำลายอย่างเร็วจากป้ายทะเบียน“เจียง A” เห็นได้ชัดว่ามาจากเมืองเจียงหยาง เมืองเอกรถเหล่านี้จอดลง มีคนลงจากรถชายวัยกลางคนผู้มีอำนาจ คือฉู่อันเจียง!!“เกิดอะไรขึ้น?”ฉู่อันเจียงขมวดคิ้ว มองดูสถานการณ์ แล้วถามด้วยความสงสัยเขามองไปที่พ่อลูกตระกูลหวังที่จับผู้หญิงสวย แล้วมองไปที่เฮยเซียและเย่เฟิงตอนนั้น เย่เฟิงก็มองมา สายตาของทั้งสองก็ปะทะกันเมื่อฉู่อันเจียงเห็นใบหน้าของเย่เฟิง ก็ตกตะลึงบุคคลสำคัญของตระกูลฉู่ ดวงตาเป็นประกาย ใจก็คิดไปต่างๆนานาแล้วก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ยังไม่แสดงท่าทีอะไร“คุณฉู่ คุณมาถึงแล้วเหรอครับ?”หวังหยวนป้าเห็นฉู่อันเจียง จึงรีบทักทายด้วยความอ่อนน้อมหวัง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 484
“กูไม่เชื่อหรอกนะ!”“อ๊าก! อ๊าก!”เฮยเซียตะโกนด้วยความไม่พอใจ ใช้มีดพับแทงอย่างบ้าคลั่งไปที่ส่วนที่อ่อนแอของเย่เฟิง เช่นท้อง!กระทั่งสุดท้าย มีดพับในมือก็งอ แต่ก็ยังไม่เห็นว่ามีเลือดออก“ฆ่าคนยังไม่มีแรง ยังอยากจะเป็นคนเลวอีกเหรอ?”เย่เฟิงเยาะเย้ยตอนนี้ เฮยเซียอึ้งไป!พ่อลูกตระกูลหวังก็แสดงสีหน้าตกตะลึง!แม้แต่เจียงหว่าน ก็มองเย่เฟิงเหมือนมองปีศาจความกังวลและความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเธอหายไป ใจก็โล่งขึ้น“ไอ้หนุ่ม มึงเป็นใครกันแน่?”หวังหยวนป้าใบหน้ากระตุก ถามด้วยความสงสัย“ผมบอกอีกครั้ง ปล่อยเจียงหว่าน ผมจะไม่ฆ่าพวกคุณ!”“ไม่งั้น ปีหน้าวันนี้ จะเป็นวันครบรอบการตายของพวกคุณพ่อลูก!”เย่เฟิงพูดด้วยเสียงเย็น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดุร้ายเมื่อได้ยินเช่นนั้น หวังหยวนป้าก็จับเจียงหว่านแน่น กัดฟันพูดว่า “ไอ้หนุ่ม อย่ามาพูดจาขู่กรรโชก!ฉันเตือนมึง ตอนนี้เรายังฆ่ามึงไม่ได้ ไปให้พ้นซะ!ไม่งั้นเฮยเซียฆ่ามึงไม่ได้ เดี๋ยวก็จะมีคนมาฆ่ามึง!”เขามองเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ไม่กลัวที่จะบอกมึง เจ้าหนูคนนี้ เป็นของขวัญที่กูจะให้กับบุคคลสำคัญคนหนึ่ง! เธอไม่ใช่เมียของมึง อย่ามายุ่ง อย่าไป
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 483
“ฮ่าๆๆๆ…สะใจไหม?”หวังว่านเป่าหัวเราะอย่างพึงใจหวังหยวนป้าอุ้มเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ถูกต้องแล้ว เป็นอย่างนั้นแหละ! อย่าขยับ ไม่งั้นz,จะฆ่าเจ้าหนูคนนี้!”เย่เฟิงหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาเปล่งประกายความเย็นชาพูดตามตรง ฝ่ามือของเฮยเซียที่ตบหน้าเขา ไม่เจ็บเลยแค่ฝีมือระดับกลาง ไม่สามารถทำร้ายเย่เฟิงได้!แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเจ็บหรือไม่เจ็บ แต่เป็นการดูหมิ่น!แต่เจียงหว่านอยู่ในมือของพ่อลูกตระกูลหวัง ปืนจ่ออยู่ที่หัวเธอ เย่เฟิงไม่กล้าลงมือแม้จะถูกตบ ก็รู้สึกอึดอัด แต่เมื่อเทียบกับความปลอดภัยของเจียงหว่าน มันไม่สำคัญเลย!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!ต่อมา เฮยเซียตบหน้าเย่เฟิงอีกสองครั้งด้วยความแค้นและความสะใจ เมื่อครู่ถูกไอ้หนุ่มนี่เตะจนพ่นเลือด เขาก็เก็บความแค้นเอาไว้ ตอนนี้รู้สึกได้ถึงการระบายความแค้น“อู้อู…”เมื่อเห็นเช่นนั้น เจียงหว่านดิ้นรนอย่างแรง เสียงกระวนกระวายดังออกมาจากลำคอดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความโกรธแค้นและความรู้สึกผิด“ฮ่าๆๆ…คันจังเลย!”เย่เฟิงหัวเราะ พูดราวกับไม่ใส่ใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น พ่อลูกตระกูลหวังก็โกรธ“ไอ้เวร! ยังกล้าเยาะเย้ยอีกเหรอ? ลุงเซีย ตบมันให้ตาย! ดูเห
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 482
เฮยเซียยิ้มเยาะแชะ!แต่ในพริบตา เย่เฟิงแค่สะบัดมือ มีดพับในมือของเฮยเซียก็หลุดออกไป!มือที่จับมีดของเฮยเซีย บริเวณโคนนิ้วมือฉีกขาดเลือดไหลรู้สึกถึงแรงที่น่ากลัว ทำให้มือชาทั้งข้าง!สีหน้าของเฮยเซียเปลี่ยนไปทันที แสดงความตกใจตอนนี้ การถอยหลังหนีไปก็สายเกินไป เขาจึงต้องใช้พลังของวิชาเสื้อเกราะเหล็กอย่างไม่ลังเลปัง!พร้อมกับเสียงทึบ เขาก็ถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไปหลังจากล้มลง เขาก็พ่นเลือดออกมา แล้วลุกขึ้นอย่างเซๆ!เย่เฟิงเลิกคิ้ว ดวงตาแสดงความประหลาดใจแม้ว่าเขาจะเตะออกไปแบบไม่ตั้งใจ แต่แรงก็รุนแรงมาก โดยปกติแล้วอีกฝ่ายน่าจะตายหรือบาดเจ็บสาหัสแต่กลับลุกขึ้นได้?ดูเหมือนว่าคนคนนี้ จะเป็นนักรบที่ฝึกฝนการป้องกันร่างกาย?ตอนนั้น หวังว่านเป่าเห็นเฮยเซียถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไป และยังพ่นเลือดออกมา จึงแสดงความหวาดกลัวและตกใจ“ไอ้เวร!”หลังจากด่าไปคำหนึ่ง เขาก็หันหลังวิ่งเข้าไปในวิลล่าเย่เฟิงเห็นดังนั้น ก็จะวิ่งตามไปแต่ในขณะนั้น เห็นคนอีกคนลากผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมาไม่ใช่หวังหยวนป้ากับเจียงหว่าน จะเป็นใครได้อีก?“หยุดเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นผมจะยิงเธอให้ตาย!”หวังหยวนป้าเ
