เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 2183
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2184
สิ่งที่ฮาวเวิร์ดพูดแฝงความหมายโดยนัยว่าพวกเขาได้ให้เกียรติเขาด้วยการขอให้เขาสละตำแหน่งให้ แต่เฟนด์กับไม่ยอมรับความเมตตาของพวกเขาโดยการปฏิเสธมันเฟนด์อดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะออกมา คนพวกนี้บางทีก็ดูไม่ปกติ และพวกเขามักจะมีเหตุผลข้างๆ คู ๆ คอยสนับสนุนตัวเองอยู่เสมอ เฟนด์ในแต่รู้สึกว่าพวกเขาเป็นพวกไร้แก่นสารอย่างที่สุดสีหน้าของแนชมืดลง “ทำไมสองคนนั่นถึงน่ารังเกียจขนาดนี้? พวกเขาพูดอะไรออกมา ทำไมลูกต้องยกตำแหน่งอะไรให้เขาด้วย? และการไม่ยอมทำตามความต้องการของคนอื่นมันผิดตรงไหน? พวกเขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร?”“เขาคิดว่าตัวเองเป็นเทพเจ้าและสามารถเหยียบย่ำใครก็ได้ แต่แผนการของพวกเขานั้นใช้ประโยชน์กับผมไม่ได้ผลหรอก” เฟนด์กล่าวด้วยสีหน้าเย็นชา แนชถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และรู้สึกว่าสถานการณ์ของที่นี่เริ่มไปไม่สวย หากตอนนี้เขาอยู่ในแคทธีเซียเรื่องราวคงง่ายมันปอกกล้วยเข้าปากอย่างไรก็ตามเฟนด์จดจ่อกับการไล่ตามเป้าหมายจนกว่าจะก้าวไปถึงจุดสูงสุดของศิลปะยุทธ และเขาจะบั่นทอนกำลังใจของลูกตัวเองไม่ได้แนชหันกลับมามองเฟนด์ด้วยสีหน้าจริงจังอีกครั้ง “หลังจากเข้าไปในพื้นที่ต้องห้ามแล้วลูกต้องระวังตัวเองให้ดี โ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2185
แนชมองเฟนด์ด้วยดวงตาที่เบิกกว้างเฟนด์ขมวดคิ้วขณะที่เขาลดเสียงลง “รีบกลับเข้าไปในมัสตาร์ด ซี๊ดก่อน ผมรู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งกำลังใกล้เข้ามา”แนชหน้าซีดเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เขาไม่กล้ารอช้าและกูลีกูจอเข้าไปในมัสตาร์ด ซี๊ดทันที ทิ้งเฟนด์ให้ยืนอยู่ที่นั่นเพียงลำพังเฟนด์ขมวดคิ้วขณะที่เขาเบิกตากว้างขณะสำรวจรอบ ๆ ที่นี่เป็นพื้นที่ภูเขาขรุขระและมีท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ทอดยาว หลังจากผ่านไปสามอึดใจ เสียงฝีเท้าที่นุ่มนวลก็ดังชัดเจนอยู่เบื้องหน้าเขาเฟนด์เงยหน้าขึ้นมองและอ้าปากค้างโดยไม่รู้ตัว ห่างจากเขาไปราวสี่สิบถึงห้าสิบเมตรมีภูเขาที่สูงกว่าทั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้า และบนยอดเขามีหมาป่าสามหัวยืนอยู่ด้วยหมาป่าสามหัวตัวนี้สูงหนึ่งเมตรและยืนอยู่บนยอดเขาที่สูงที่สุดซึ่งทอดเงาลงมา หัวทั้งสามของหมาป่าดูคล้ายจะมีร่างกายเดียวกัน และดวงตาทั้งหกของมันก็จับจ้องตรงมายังเฟนด์ มุมปากของเฟนด์กระตุกในขณะที่เขาประเมินความสามารถในการต่อสู้ของหมาป่าสามหัวตามสัญชาตญาณ...แต่เขากลับไม่อาจระบุระดับพลังยุทธของมันได้ในที่สุดเมื่อรู้เรื่องนี้เฟนด์ก็ยิ่งใจคอไม่ดีเขาอ่านตำราโบราณทั้งหมดเพื่อทำความเข้าใจทวีปเฮสเทีย แต่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2186
เฮลธ์ เวย์หัวเราะเบาๆ “คุณไม่ต้องกลัว หมาป่าสามหัวตัวนี้อยู่ในขั้นแรกของระดับแรกกำเนิดเท่านั้น แถมพวกมันก็โง่มาก หมาป่านั่นคิดว่ามันเป็นเจ้าป่าบนเนินเขานี้”เฟนด์รู้สึกผ่อนคลายลงเมื่อได้ยินสิ่งที่คนคนนี้พูด ในตอนแรก เขานึกสงสัยไปว่าหมาป่าสามหัวตัวนั้นอยู่ในระดับผลึกวสันต์ นั่นก็เพราะหากพวกมันมีระดับพลังยุทธสูงกว่าเขา เขาจะไม่สามารถประเมินระดับพลังยุทธของอีกฝ่ายได้ แต่กระนั้นมันไม่สมเหตุสมผลเลยที่เขาจะไม่สามารถระบุระดับพลังยุทธของหมาป่าสามหัวตัวนี้ได้ หากมันอยู่ในขั้นแรกของระดับแรกกำเนิดเท่านั้นเฮลธ์รู้ว่าเฟนด์กำลังคิดอะไรเมื่ออ่านจากสีหน้าของเขา รอยยิ้มปรากฏขึ้นในขณะที่เขาอธิบายว่า “กฎของสวรรค์และโลกใบนี้แตกต่างจากกฎของโลกภายนอก คุณไม่สามารถใช้วิธีเดิม ๆ ในการตรวจสอบระดับพลังยุทธของสัตว์อสูรได้ แต่คุณต้องตรวจสอบมันด้วยรังสีที่พวกมันปล่อยออกมา”เฟนด์พยักหน้าเพราะเขาเข้าใจสิ่งที่ชายคนนั้นพูดอย่างถ่องแท้ ในความเป็นจริง ศิษย์ของสำนักสหัสบรรณทั้งสองปฏิบัติต่อเขาด้วยความเป็นมิตร ต่างจากศิษย์จากเผ่าปฐมหายนะที่มองเขาในลักษณะที่แตกต่างออกไปเล็กน้อย มีแววตาเยาะเย้ยในดวงตาของพวกเขาขณะที่พวกเข
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2187
ใบหน้าของแฟรงก์มืดลงเล็กน้อยเมื่อเขาได้ยินว่าเฟนด์ตรงไปตรงมาขนาดไหน “นายนี่มันปากดีจริง ๆ หาว่าใครจะเป็นตัวถ่วงใครฮะ? กล้าดียังไง! ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาซะบ้าง! ดูระดับพลังยุทธของนายและระดับพลังยุทธของเราสิ ในตอนนี้ ที่เราช่วยนายเพราะเราคิดว่าเราจะมีสมาชิกที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับแรกกำเนิดเพิ่มอีกคน แต่ตอนนี้พอมาดูให้ดี ๆ แล้ว เราก็ตระหนักได้ว่านายเป็นแค่ชายหนุ่มที่อยู่ในขั้นกลางเท่านั้น”เฟนด์ขมวดคิ้วเมื่อแฟรงก์มีกริยาก้าวร้าวขึ้น เขายังยกระดับพลังยุทธของเฟนด์มาพูดเพื่อเอาชนะ เฟนด์ไม่อยากที่จะโต้เถียงกับพวกเขาหากสองคนนี้ไม่หาเรื่องเขาก่อน แต่แล้วเขาก็ไม่อาจทนมันได้อีกต่อไป เนื่องจากแฟรงก์ยังหาเรื่องกับเขาไม่เลิก “อะไรคือปัญหาระหว่างขั้นกลางและขั้นสูงสุดของระดับแรกกำเนิดล่ะ? คุณคิดว่าตัวเองจะทำอะไรก็ได้ตามอำเภอใจเพราะคุณอยู่ในขั้นสูงสุดของระดับแรกกำเนิดงั้นหรือ? บอกตามตรงนะ ความสามารถในการต่อสู้ของคุณสู้อะไรผมไม่ได้เลย ถ้าไม่เชื่อก็มาดวลกับผมเสียตอนนี้เลยสิ”แฟรงก์ที่ยืนอยู่หน้าเฟนด์นั้นอยู่ในระดับเดียวกับโอลิเวอร์และเฟนด์ก็ไม่ใส่ใจในเรื่องนี้มากนัก ทว่าแฟรงก์โกรธมากหลังจากได้ยิ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2188
เฮลธ์หันไปหาเฟนด์ เขาหัวเราะแห้ง ๆ เพื่อคลายความตึงเครียด “อย่าไปสนใจเขาเลย ศิษย์น้องเฟนด์ เขาเป็นพวกปากไว แต่ไม่ใช่พวกตัวอันตรายอะไรหรอก”แฟรงก์ดูไม่พอใจหลังจากได้ยินเช่นนั้น และต้องการจะพูดอีกสองสามคำ แต่ก็ถูกเอดริกที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ปรามเอาไว้ก่อน เอดริกขมวดคิ้วและส่ายหน้าอย่างมีเลศนัยให้แฟรงก์ เป็นสัญลักษณ์ให้เขาหยุดโต้เถียงกับอีกฝ่าย แฟรงก์สูดหายใจเข้าลึก ๆ พยายามข่มอารมณ์โกรธ เขาหลบสายตาจากเฟนด์เฟนด์พยักหน้าอย่างไม่ตั้งใจเฮลธ์ก้าวไปข้างหน้าสองก้าวแล้วพูดอีกครั้ง “ทันทีที่คุณตกลงที่จะเข้าร่วมกับเราก็ถือว่าคุณป็นหนึ่งในพวกเราแล้ว”คำพูดของเขาทั้งเสแสร้งและเย่อหยิ่ง เฟนด์จะไม่เก็บคำเหล่านี้ไว้ในใจของเขาจากนั้นเฮลธ์ก็ชี้ไปที่หมาป่าสามหัวที่ตายแล้วบนพื้นและพูดว่า “เนื่องจากตอนนี้เราทุกคนเป็นสมาชิกในกลุ่มเดียวกันแล้ว คุณจะต้องรู้กฎพื้นฐานบางอย่างเอาไว้เสียก่อน ทุกคนต่างมาที่นี่เพื่อตามหาของล้ำค่าด้วยกันทั้งนั้นแม้ว่าเราจะมาที่นี่ได้ไม่นาน แต่เราได้ค้นพบหญ้าวิญญาณและสมุนไพรวิญญาณและฆ่าสัตว์อสูรไปบ้างแล้ว“ทั้งหมดนั่นล้วนแล้วแต่เป็นของดี และไม่ง่ายเลยที่จะแบ่งปันกันให้เท่าเทียมเมื
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2189
วิธีที่เฮลธ์ทำฟังดูคล้ายไม่มีอะไรน่าสงสัยในสิ่งที่เขาพูด คนฉลาดอย่างเขาไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามอะไรมากมายก็สามารถสังเกตได้ถึงบางอย่างที่ผิดปกติกับข้อตกลงเหล่านั้นเห็นได้ชัดว่าเฮลธ์ห่วงใยศิษย์น้องร่วมสำนักของเขาเท่านั้นไม่ได้ห่วงใยคนที่ถูกเรียกว่า 'ศิษย์น้อง' อย่างเฟนด์เลยแม้แต่น้อย“นี่ ทำไมนายมองหมาป่าสามหัวแบบนั้นล่ะ? นายไม่พอใจในกฎพื้นฐานอย่างนั้นเหรอ? อย่าบอกนะว่านายคิดว่าทุกอย่างเป็นของนาย!” แฟรงก์เอ่ยอย่างยั่วยุเมื่อเห็นเฟนด์เงียบเฟนด์ขมวดคิ้วและหันใบหน้าที่มืดมนไปทางแฟรงก์ซึ่งกำลังขมวดคิ้วและมองเขาอย่างดูถูกเหยียดหยาม เฟนด์เยาะเย้ยเและคิดว่าอีกฝ่ายคงคิดว่าเขาเป็นพวกขี้ขลาด เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่างเมื่อเฮลธ์ตัดบทว่า "ไร้สาระ ในเมื่อศิษย์น้องเฟนด์ไม่ได้พูดอะไรแม้แต่คำเดียวแล้วคุณจะพูดออกมาทำไม และอีกอย่าง ตัดสินจากความประทับใจแรก ผมมองออกเลยว่าเขาเป็นคนประเภทมองอะไรเป็นมุมกว้าง ผมมั่นใจว่าเขาไม่ได้มีเจตนาร้ายต่อเรา ผมพูดถูกไหม ศิษย์น้องเฟนด์?”'มองอะไรเป็นมุมกว้าง? นั่นหมายความว่าถ้าฉันเห็นต่างไปจากความคิดเห็นของพวกเขาก็เท่ากับว่าฉันเป็นพวกเห็นแก่ตัวอย่างนั้นน่ะสิ? ว้าว เฮล
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2190
แฟรงก์ขมวดคิ้วและพูดอย่างเฉยเมยว่า “พวกเราแต่ละคนในแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามล้วนเป็นอัจฉริยะ”เฮลธ์ขมวดคิ้วและกำลังจะพูดอย่างอื่นแต่ถูกเอดริกห้ามไว้ เขาหันกลับมาและพูดว่า “ศิษย์น้องแฟรงก์ ได้โปรดหยุดอยู่แค่นั้นเถอะ อย่าลืมว่าเราทุกคนเป็นทีมเดียวกันและควรช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ฉันขอแนะนำให้นายระวังคำพูดที่นายจะพูดต่อจากนี้ไม่เช่นนั้น…ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นฉันก็จะไม่ช่วยนาย”ประโยคสุดท้ายของเอดริกเต็มไปด้วยความหมายที่ซ่อนอยู่ แฟรงก์เม้มปากและก้มหัวลงอย่างไม่เต็มใจและพูดว่า “ก็ได้ ศิษย์พี่เอดริก”เอดริกถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นแฟรงก์ยอมโอนอ่อนให้ “ฉันรู้ว่านายมีความแค้นต่อตำหนักสองกษัตริย์อย่างลึกล้ำ แต่นายไม่ควรเอาเรื่องนั้นไปลงกับศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์ทุกคนที่นายเจอ”'อ่า เพราะความบาดหมางระหว่างเขากับตำหนักสองกษัตริย์จึงอธิบายได้ว่าทำไมเขาถึงทำตัวก้าวร้าวต่อฉัน แต่ถ้าแค้นตำหนักก็ไปลงกับตำหนักสิ ไม่ใช่มาลงกับฉันหรือศิษย์คนอื่น ๆ ของตำหนัก' เฟนด์คิด เขาคิดอยู่ในใจว่าจะให้แฟรงก์ได้ชดใช้สักวันในทุกสิ่งที่เขาพูดในไม่ช้าพวกเขาก็มุ่งหน้าไปทางตะวันออกหลังจากที่เฮลธ์พูดเรื่องเหลวไหลอี
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2191
เฮลธ์จ้องไปที่สัตว์อสูรตัวใหญ่ “ใช่ เราควรไปดูกัน แต่ดูจากขนาดของมันแล้ว มันต้องไม่ใช่สัตว์อสูรธรรมดาอย่างแน่นอน จะอันตรายได้หากเราเข้าไปใกล้มัน ดังนั้นขอให้ทุกคนระมัดระวังเป็นพิเศษ”ทุกคนพยักหน้า เพื่อความปลอดภัยของพวกเขา พวกเขาจึงคิดแผนขึ้นมา ซึ่งก็ไม่ใช่แผนจริง ๆ แต่เป็นข้อตกลง ผู้ที่มีระดับการบ่มเพาะที่แข็งแกร่งที่สุดที่จะเป็นผู้นำและผู้อ่อนแอที่สุดที่จะรั้งท้าย พวกเขาจะค่อย ๆ เข้าใกล้สัตว์อสูรเพื่อที่พวกเขาจะได้หลบหนีได้เมื่อได้กลิ่นของความไม่ปลอดภัย พวกเขาจะวิ่งให้เร็วที่สุดในขณะที่ต้องแน่ใจว่าพวกเขาไม่หนีกันไปคนละทิศคนละทางจากคนทั้งห้า มีสี่คนอยู่ในขั้นสูงสุดของระดับแรกกำเนิด เฮลธ์ถือเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด และยังไม่รวมว่าเขามาจากสำนักสหัสบรรณ ดังนั้นเขาจึงเป็นผู้นำ จากนั้นจะเป็นไบรอนและเอดริกในแถวที่สอง จากนั้นแฟรงก์และเฟนด์ในแถวที่สาม อันที่จริง การจัดรูปแบบนี้ไม่สำคัญว่าใครจะอยู่ข้างหน้า ตราบใดที่พวกเขาอยู่ใกล้กัน หากมีอะไรเกิดขึ้น พวกเขาทั้งหมดจะต้องประสบชะตากรรมเดียวกันเฮลธ์ขมวดคิ้วและถือดาบทั้งสองในมือ ค่อย ๆ ขยับเข้าไปใกล้สัตว์อสูรยักษ์ในท่าทางที่จะทำให้เขาสามารถโจ
บทล่าสุด
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2455
ตราบใดที่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการบ่มเพาะโอสถของเขา ทั้งสองคนจะทำอะไรตามต้องการก็ย่อมได้ สิ่งนั้นไม่กระทบอะไรกับเขาเลย“ถึงฉันจะดูแคลนหมอนี่ แต่เขาก็ยังกล้าเสมอ เขาก็คงจะมีความสามารถอยู่บ้าง เขาน่าจะผ่านสองขั้นตอนแรกได้อย่างไม่มีปัญหา” เกรย์สันพูดอย่างชัดเจนรูดี้มองไปที่เกรย์สันด้วยรอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าแล้วตอบว่า "นายดูมั่นใจกับหมอนี่มากเลยนะ ฉันจะคิดว่าทุกครั้งที่เขาพูดก่อนหน้านี้ล้วนเป็นเรื่องไร้สาระทั้งหมด“ฉันคิดว่าเขาอาจจะไปถึงขั้นที่สองก่อนที่เขาจะล้มเหลวโดยสิ้นเชิง! ฉันอยากเห็นจริง ๆ ว่าถ้าล้มเหลวขึ้นมา เด็กสารเลวคนนี้จะสู้หน้าเราได้ยังไง”เกรย์สันสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขารู้สึกได้ว่าความโกรธของรูดี้ที่มีต่อเฟนด์นั้นลึกซึ้งกว่าของเขามากดวงตาของรูดี้ลุกเป็นไฟ เห็นได้ชัดว่าเขาเกลียดเฟนด์มากเพียงใดเกรย์สันหัวเราะอย่างเย็นชา "แล้วมาดูกันว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ฉันคิดว่าเขาน่าจะสามารถไปถึงขั้นตอนสุดท้ายได้ ถ้าเขาสามารถควบรวมอักขระทางยาได้ถึงร้อยเม็ดเขาก็น่าจะมาถึงระดับนั้น"หลังจากที่ทั้งสองพูดเรื่องเหล่านั้นออกมา พวกเขาก็ปิดปากเงียบพร้อม ๆ กับการมองดูเฟนด์โดยไม่พูดอะไรพวกเขามอง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2454
ผู้อาวุโสฮอร์สท์กระแอมเล็กน้อยในขณะที่เขาพูดต่อ “หลังจากที่เธอบ่มเพาะโอสถได้สำเร็จแล้ว ให้นำโอสถมาให้ฉันตรวจสอบ พวกเธอจะมีเวลาในการทดสอบทั้งสิ้นแปดชั่วโมง ถ้าเธอไม่สามารถบ่มเพาะโอสถได้ภายในแปดชั่วโมง ก็จะแปลว่าไม่ผ่านการทดสอบ ดังนั้นอย่าได้ช้าเกินไป”พวกเขาทั้งสามพยักหน้าแทบจะพร้อมกัน หลังจากผู้อาวุโสฮอร์สท์ให้คำแนะนำแล้ว เขาก็จัดให้มีคนงานสองสามคนคอยเป็นคนตรวจ มีผู้ดูแลยืนอยู่ด้านหลังทั้งสามคนเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ทำอะไรผิดพลาดหลังจากนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็หันกลับมาและไปหาผู้สอบคนอื่น ๆ รูดี้หรี่ตาลง ขณะที่เขาเหลือบมองเฟนด์และพูดว่า "ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการบ่มเพาะโอสถระดับหกคือขั้นตอนสุดท้าย แต่ขั้นตอนแรกก็ไม่ง่ายเช่นกัน ถ้านายรู้ว่าทำไม่ได้ ก็อย่าทำให้ต้องสิ้นเปลืองวัตถุดิบเลย ของพวกนี้ล้วนมีราคาค่างวด ต่อให้นายจะขายตัวเองเป็นทาสก็ยังไม่พอให้ซื้อของพวกนี้!”เฟนด์ถอนหายใจออกเบา ๆ หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาเบื่อเกินกว่าจะอ้าปากพูดด้วยซ้ำ เขาตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อผู้ชายคนนั้นและทุกสิ่งที่จะออกมาจากปากเขา ถึงโต้ตอบไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2453
เกรย์สันหรี่ตาลงขณะที่เขามองเฟนด์ด้วยความโกรธเช่นกัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ดูเหมือนว่าวันนี้ นายจะมาที่นี่เพื่อหาเรื่องขายหน้าให้กับตัวเองเท่านั้น"หลังจากพูดจบเกรย์สันก็หันหลังกลับและเงียบไป เสียงความขัดแย้งหยุดลง และทุกคนรอบ ๆ ก็เริ่มกระซิบกระซาบกันผู้อาวุโสฮอร์สท์มองเฟนด์อย่างมีความหมาย ราวกับว่าเขามองเฟนด์ในมุมมองที่ต่างออกไป ทันใดนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็อยากรู้เรื่องของเฟนด์อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ในขณะนั้นเขาไม่อาจพูดอะไรออกมาได้เมื่อเขาเห็นว่าทุกคนได้จับกลุ่มกันเรียบร้อยแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็โบกมือแล้วพูดว่า "มากับฉัน!"ทุกคนติดตามผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปเป็นกลุ่ม ๆ ผู้อาวุโสฮอร์สท์เข้าไปในเรือวิญญาณ ภายในเรือเต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังรีบร้อนพวกเขาเดินตามหลังผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปอย่างใกล้ชิด เดินลัดเลาะไปตามทางก่อนจะมาถึงห้องกว้างขวางในที่สุด ห้องกว้างขวางมากจนเรียกได้ว่าห้องโถงเลยทีเดียวทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปในห้อง ทุกคนก็สามารถสัมผัสได้ถึงรังสีของโอสถที่หนาแน่นรอบ ๆ บรรยากาศ พื้นที่ในห้องนี้ใหญ่เกินพอสำหรับพวกเขาแปดสิบคนเฟนด์ประเมินสถานการณ์เล็กน้อย ห้องนี้ใหญ่พอที่จะรองรับคน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2452
พวกเขาถาโถมข้อกล่าวหาและดูหมิ่นมามากเกินไป ถึงเขาจะไม่อยากโต้เถียงกับคนพวกนี้ แต่เขาก็ยังถูกบังคับให้ต้องเงยหน้าขึ้นมาอย่างช้า ๆ อยู่วันยันค่ำเขามองเข้าไปในดวงตาของรูดี้ซึ่งเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ราวกับเขาเป็นเพียงแมลงในสายตาของรูดี้เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา “แล้วนายได้ยินเสียงสุนัขที่เห่าดังที่สุดแล้วหรือยังล่ะ?”คำพูดเหล่านั้นสามารถเยาะเย้ยทุกคนที่นั่นได้สำเร็จ เขาเปรียบเทียบกิลเบิร์ตกับสุนัขและเย้ยหยันทุกคนที่ฟังสุนัขตัวนั้นเห่า มันทำให้การแสดงออกบนใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปกิลเบิร์ตเกือบจะลืมความโกรธของตัวเองไปแล้ว เขาไม่อยากจะเชื่ออะไรด้วยซ้ำว่าเฟนด์จะสามารถขจัดคำดูถูกดูแคลนทั้งหมดลงได้ แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นกิลเบิร์ตหันกลับมาจ้องมองเฟนด์ด้วยใบหน้าแดงก่ำจากความโกรธเขาอยากจะตะโกนกลับแต่ถูกรองเหรัญญิกปรามไว้ "ดูเหมือนว่านายจะไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบแล้วสินะ!"ประโยคนั้นเพียงประโยคเดียวก็ทำให้กิลเบิร์ตไม่อาจพูดอะไรออกมาได้อีก กิลเบิร์ตตระหนักได้แล้วว่าเขาได้ทำให้รองเหรัญญิกขุ่นเคืองอย่างหนักหากเขายังคงยืนกรานที่จะต่อปากต่อคำกับเฟนด์ รองเหรัญญิกอาจจะดึงเขาออกไปจริง ๆ แล้วเขาจะ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2451
“สมองหมอนั่นจะต้องมีอะไรผิดปกติจริง ๆ นั่นแหละ เขาคิดจริง ๆ หรือว่าเขาอยู่ในระดับเดียวกับอีกสองคนที่อยู่ตรงหน้าเขา แค่เพราะไปยืนอยู่กลุ่มเดียวกัน? นั่นน่าจะตลกมากเกินไปหน่อยนะ…”“ฉันนึกว่าการทดสอบจะเข้มงวดและจริงจังเสียอีก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้เห็นอะไรแบบนี้ ทำเอาฉันขำจนปวดท้องเลยล่ะ…”แอนดรูว์ขมวดคิ้วอย่างรู้สึกอับอาย รองเหรัญญิกโกรธจนตัวสั่นหลังจากได้ยินคำพูดของกิลเบิร์ต เขานึกอยากจะพุ่งตัวไปไปตบกิลเบิร์ตสักสองสามครั้งกิลเบิร์ตเพิกเฉยต่อชื่อเสียงของวิมานโอสถอย่างเห็นแก่ตัวที่สุด พวกเขาแทบอยากจะมุดดินหนี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นี่จะเป็นความอัปยศอดสูที่วิมานโอสถไม่อาจจำกัดทิ้งได้รองเหรัญญิกตะโกนออกไปว่า "หุบปากเดี๋ยวนี้! นายกำลังพูดเรื่องบ้าอะไร ถ้าไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบ ก็ไสหัวไปซะ!"รองเหรัญญิกโกรธมาก ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น สีหน้าของเขาดูอดสูอย่างไม่น่าเชื่อ เขายังคิดจะฆ่ากิลเบิร์ตให้ตายเสียเดี๋ยวนี้ เมื่อถูกตำหนิเช่นนั้นก็ทำให้กิลเบิร์ตตระหนักได้ว่าเขาพูดผิดไปถึงกระนั้นก็ไม่มีทางที่เขาจะถอนคำพูดเหล่านั้นกลับคืนมา เขากระแอมเบา ๆ ก่อนที่จะรีบหันศีรษะไปซ้ายทีขวาที อย่างไม่กล้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2450
ไม่มีใครรู้ดีไปกว่ารองเหรัญญิกว่าโอสถระดับหกหมายถึงสิ่งใด ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา วิมานโอสถรับบัณฑิตมาจำนวนนับไม่ถ้วน แต่มีไม่มากนักที่จะได้กลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับหกจริง ๆคอนสแตนซ์ยิ้มอย่างมีความหมายขณะที่เขาเอ่ยถาม "รองเหรัญญิกคนนี้มีความสามารถหลากหลายจริง ๆ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวิมานโอสถจะมีอัจฉริยะกับเขาด้วย ผมไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย"ริมฝีปากของรองเหรัญญิกกระตุก เขาต้องการอธิบายตัวเอง แต่ถ้าเขาบอกว่าเฟนด์ไม่สามารถสกัดโอสถระดับหกได้ และมีเพียงพรสวรรค์ในการสร้างอักขระทางยาเท่านั้น มันคงจะกลายเป็นเรื่องตลกครั้งใหญ่ และทุกคนคงจะหัวเราะเยาะวิมานโอสถเป็นแน่แต่ถ้าเขายังคงดื้อรั้นต่อไป พอถึงเวลาต้องบ่มเพาะโอสถ เฟนด์ก็จะเปิดเผยความจริงข้อนั้นออกมา เมื่อนั้นความอัปยศอดสูก็จะยิ่งหนักข้อขึ้นเขาถึงกับมือสั่น ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกเหมือนตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้มาก่อน เขารู้สึกเหมือนกำลังถูกกักขังอยู่ในกำแพงอีกสองด้าน ทุกคนคิดว่ารองเหรัญญิกกำลังวางแผนที่จะใช้ความเงียบเพื่อตอบคำถามเมื่อเห็นกับตาว่ารองเหรัญญิกไม่ตอบอะไรออกมาแต่ทว่าคอนสแตนซ์คล้ายกับจะไม่เ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2449
เฟนด์เป็นคนเดียวที่ยังคงยืนอยู่ ขณะนั้นเขาดูคล้ายกับกำลังลังเลและดูเหมือนกำลังรออะไรบางอย่างอยู่ ขณะที่รองเหรัญญิกพูดจบ ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็จ้องมองมาอย่างอยากรู้อยากเห็นแม้ว่าดวงตาของเขาจะดูเป็นประกายมากขนาดไหน แต่เฟนด์ก็ยังคงรู้สึกถึงความเฉียบคมภายใน ราวกับว่าเขาจะถูกตัดสิทธิ์หากเขาไม่ขยับริมฝีปากของเฟนด์กระตุกอย่างช่วยไม่ได้ เขารีรอต่อไปไม่ได้แล้ว จึงได้แต่เดินไปยังพื้นที่ที่เขาวางแผนไว้ก่อนหน้านี้ในตอนแรกเฟนด์ไม่ได้ดึงดูดความสนใจใครมากนัก เขาอาจจะเป็นคนสุดท้ายที่ปรากฏตัวขึ้น ไม่มีใครจำเขาได้ ต่อให้เขาจะมาจากวิมานโอสถ แต่นอกจากคนที่เคยพบเขาแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใครขณะที่เขาเคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกต่อไป ทุกคนก็เริ่มจ้องมองไปที่เขา ใบหน้าของรองเหรัญญิกก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเฟนด์กำลังมุ่งหน้าไปทางใด“ผู้ชายคนนั้นคิดจะไปต่อหลังรูดี้หรือเปล่า? เขาคิดจะพิสูจน์ตัวเองด้วยการกลั่นโอสถระดับหกด้วยหรือ?”“ก็คงเป็นแบบนั้น เว้นแต่เขาจะเป็นคนโง่เง่าที่ไม่ทันได้ฟังกฎการตัดสินให้ดี ไม่งั้นคงไม่เดินไปแบบนั้นหรอก เขาเป็นใคร ทำไมฉันไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับเขาเลย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2448
กิลเบิร์ตทำท่าราวกับกลืนแมลงวันเข้าไปสองสามตัว เขาคาดหวังว่ารองเหรัญญิกจะพูดคำเหล่านั้นกับเขาเสียอีก แต่กลับกลายเป็นว่ารองเหรัญญิกไม่ละสายตามามองเขาเลยแม้แต่วินาทีเดียวรองเหรัญญิกฝากความหวังทั้งหมดไว้กับเฟนด์ราวกับว่ากิลเบิร์ตและแอนดรูว์มาที่นี่เพื่อเพิ่มจำนวนคนเท่านั้นแอนดรูว์มีสีหน้าขมขื่นเช่นกัน ในอดีตเขาขัดแย้งกับกิลเบิร์ตมามากมาย และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่อาจพัฒนาไปในทางที่ดีได้แต่ต้องขอบคุณเฟนด์ที่ทำให้เขาสามารถวางเฉยต่อความแค้นทั้งหมดที่เคยมีได้แอนดรูว์พูดด้วยใบหน้าที่มืดมน “รองเหรัญญิก ดูเหมือนคุณจะฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่เฟนด์เลยนะ“แต่คุณก็น่าจะเตือนเฟนด์สักหน่อยว่าต่อให้เขาจะมีพรสวรรค์ค่อนข้างดี แต่ก็ไม่ควรหยิ่งผยองเกินไป”แอนดรูว์โกรธมากในขณะนั้นและอดไม่ได้จริง ๆ ที่จะต้องเอ่ยคำดูแคลนที่สุดเช่นนั้นออกมากิลเบิร์ตกล่าวเสริมอย่างรีบร้อนทันที “แอนดรูว์พูดถูก แม้ว่าพรสวรรค์ของเฟนด์จะค่อนข้างดี แต่เขาก็ไม่ควรหยิ่งผยองนัก คำพูดพวกนั้นไม่ได้ช่วยอะไรเลยสักนิด”เฟนด์ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อถูกคนทั้งสองเหยียบย่ำ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเฟนด์ไม่ได้เอ่ยปากเลยสักคำ แล้วเขาจะเอาเวลา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2447
ในตอนแรก คอนสแตนซ์และซีนย์เพียงยืนเคียงข้างกันโดยไม่สนใจเรื่องนี้ พวกเขาต้องการปล่อยให้สถานการณ์ดำเนินต่อไปอย่างที่ควรจะเป็น แต่เมื่อว่าเกรย์สันและรูดี้เริ่มเถียงกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งสองคนก็ถูกบีบให้ต้องทำอะไรสักอย่างพวกเขาถูกบีบให้ต้องแยกรูดี้และเกรย์สันออกจากกัน นั่นก็เพราะ การทะเลาะกันของเด็ก ๆ ควรจะมีขีดจำกัด เพราะหากมันเกินขีดจำกัดไปแล้ว นั่นจะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา นี่คือสิ่งที่รูดี้และเกรย์สันเองก็ไม่อยากเห็นเป็นเวลาเกือบสิบห้านาทีแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์นั่งบนเก้าอี้ ขณะมองดูการทะเลาะวิวาทและการพูดคุยกันอย่างเฉยเมย เมื่อหมดเวลาเขาก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้เสียงปรบมือดังขึ้นตอนที่เขาจะพูดว่า "เอาล่ะ หมดเวลาแล้ว ทุกคนต้องตัดสินใจได้แล้วว่าจะพิสูจน์ความสามารถของตัวเองยังไง”“ฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องบอกอะไรพวกนายทุกอย่างหรอกนะ ตอนนี้ก็แยกออกเป็นกลุ่มเสีย ผู้ที่ต้องการรวมอักขระทางยาจะยืนอยู่ทางทิศตะวันออก“ผู้ที่ต้องการแยกแยะวัสดุสามารถยืนอยู่ตรงกลางได้เลย และหากจะพิสูจน์ตัวเองด้วยกันบ่มเพาะโอสถให้ไปยืนที่ทางทิศตะวันตก“ถึงอย่างนั้นฉันก็ต้องขอเตือนทุกคนก่อน หากทุกคนต้องการ
