บทที่ 2105

“ผู้อาวุโส คุณรู้ไหมว่าทำไมสำนักสหัสบรรณถึงยังนิ่งเฉยอยู่? ไม่มีทางที่พวกเขาจะไม่รู้ว่าสำนักวายชนม์กำลังทำอะไร ในขณะที่เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่เช่นนี้”

ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์พ่นน้ำเสียงเย็นชา การตะคอกนี้ต้องใช้กำลังอย่างมากและไหล่ของเขาก็สั่นไหว เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระงับความโกรธในใจ “แน่นอน พวกเขาต้องรู้เรื่องนี้ และพวกเขาน่าจะรู้เรื่องนี้มานานแล้วด้วย”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฟนด์ก็ตกใจมาก เขาสามารถเห็นความโกรธที่ไม่อาจระงับไว้ได้บนใบหน้าของผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ 'เกิดอะไรขึ้นกับเขา? ทำไมเขาถึงโกรธขนาดนี้?’ ความจริงที่ว่าความโกรธดูเหมือนจะพุ่งไปตกใส่สำนักสหัสบรรณแทนที่จะเป็นสำนักวายชนม์ทำให้เขายิ่งสับสน

แน่นอนว่าเฟนด์ไม่ได้เปล่งคำถามออกมาเสียงดังอย่างไรก็ตาม เขาและผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ก็ยังไม่คุ้นเคยกันนัก แม้ว่าเขาจะช่วยชีวิตอีกฝ่ายไว้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าอีกฝ่ายจะทำแบบเดียวกัน ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์จะระวังศิษย์ภายนอกซึ่งเมื่อครู่เป็นเพียงคนแปลกหน้า

ความเงียบเข้าปกคลุมภายในรถม้าอีกครั้ง ไม่มีใครพูดอะไร แต่ความคิดของพวกเขากลับพลุ่งพล่านอยู่ในหัว และความคิดต่าง ๆ ก็พรั