บทที่ 991

แม้ฤดูหนาวในเกาะเคอเนิลผ่านพ้นไปแล้ว แต่ทั้งบริเวณก็ยังคงหนาวมากอยู่ ท้ายที่สุดแล้ว ก่อนหน้านี้ก็มีหิมะตกหนักถึงสามวันติดต่อกันก่อนที่จะหยุดลงในที่สุด

เป็นผลให้เกาะที่เย็นยะเยือกแห่งนี้ถูกห่อหุ้มด้วยชั้นหิมะสีเงิน

ทั้ง ๆ ที่หนาวเช่นนี้ แต่ผู้ชายหลายคนที่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีดำก็เห็นได้ว่ากำลังยืนอย่างเคารพอยู่ตรงทางเข้าหินของถ้ำบนเกาะ ผู้คนเหล่านั้นประกอบไปด้วยคนที่มีตำแหน่งระดับสูงในพระราชวังจิตวิญญาณ

“เมื่อดูจากเวลาแล้ว ก็น่าจะเกือบเสร็จแล้วในตอนนี้นะ” คุณปู่เวลสันกล่าวกับหัวหน้าสองสามคน ขณะที่ทันใดนั้นลมแรงก็พัดเกล็ดหิมะ ซึ่งกำลังเริ่มตกลงมาอีกครั้งแล้ว ใส่ใบหน้าของทุกคน

ครู่ต่อมา ก็ได้ยินเสียงกระหึ่มดังขึ้น ขณะที่ประตูหินอย่างหนักถูกผลักเปิดออก

ขณะที่ทุกคนหันไปมอง พวกเขาก็เห็นชายชราคนหนึ่งกำลังเดินออกมาจากถ้ำพร้อมด้วยชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่ามากคนหนึ่ง

“ท่านลอร์ด! นายน้อย! ยินดีต้อนรับกลับจากการฝึกครับ!” ผู้ชายที่อยู่ที่นั่นตะโกนขึ้นอย่างพร้อมเพรียง และด้วยความเคารพสูงสุด

จากนั้นแดริลก็หัวเราะเสียงดังก่อนจะตอบกลับ “พอแล้ว! ไปเตรียมงานเลี้ยงเดี๋ยวนี้! ทุกคนจากพระราชวังจ