LOGINShare
บทที่ 851
Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 852
“ยัยเด็กโง่ อยู่นี่เอง! ฉันตามหาแกไปทั่วเลย! ฉันยังโทรหาแกด้วยซ้ำแต่แกก็ไม่รับเลย! รู้ไหม ย่าของแกร้อนรนใจมากอยู่ในนั้นแต่แก” แคทเธอรีนโกรธมากอยู่แล้วตอนที่เธอเดินกระทืบเท้าเข้ามา แต่ทันทีที่เธอเห็นว่าลูกสาวของเธอได้จัดเตรียมโต๊ะอยู่ในสวนหลังบ้าน เธอก็กลายเป็นเดือดดาลมากยิ่งขึ้น “แกช่วยฉลาดให้มากขึ้นกว่านี้หน่อยได้ไหม เบ? ฉันบอกแกแล้วไม่ใช่เหรอว่าพวกเราจะฉลองวันเกิดของแกในคืนนี้กัน? แกช่างกล้าแค่ไหนที่อยากจะฉลองมันจนต้องจัดมันในสวนหลังบ้านนี้? มันแทบจะเหมือนว่าแกต้องการให้โรสและครอบครัวของเธอมาถือเอาเรื่องนี้มากล่าวโทษพวกเราเลยนะ!” แคทเธอรีนดุว่าด้วยความเดือดดาล เธอกำลังจะลากลูกสาวของเธอไป เมื่อเธอตระหนักได้ว่าใครกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะนั้น ด้วยความตกใจ แคทเธอรีนเปล่งเสียงร้องแหลมออกมาก่อนที่จะเอามือปิดปากตัวเอง มันชัดเจนว่าเธอรู้จักทุกคนที่อยู่โต๊ะนั้นว่าเป็นใครกัน “คุณคือแม่ของคุณเยลแมน ถูกต้องไหม? ยินดีอย่างยิ่งที่ได้พบนะครับ! พวกเรามาที่นี่ก็เพื่อฉลองวันเกิดของคุณเยลแมนกัน!” แขกผู้มีเกียรติสองสามคนกล่าวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา แม้เธอคิดว่าเธอได้ยินผิดไป แต่ทันทีที่เธอเ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 853
“นี่ไม่ใช่งานเลี้ยงที่มีชีวิตชีวาหรอกเหรอ!” เสียงที่ไม่ได้ต้อนรับเป็นพิเศษซึ่งดังมาจากทางเข้าหลักตะโกนขึ้นมา ขณะที่ทุกคนหันไปมอง คนกลุ่มหนึ่ง นำมาโดยทายาทหนุ่มที่ร่ำรวยคนหนึ่ง ก็เห็นได้ว่ากำลังเดินเข้ามาในบ้านกัน “คุณไม่สามารถเข้าไปได้ได้นะเพราะคุณไม่ได้รับเชิญ!” คนรับใช้คนหนึ่งที่กำลังพยายามที่จะขวางทางพวกเขาเอาไว้ ตั้งแต่พวกเขาเข้ามาในอาคารแล้วตะโกนใส่ “ไปให้พ้นทางของเรา!” ชายผู้หนึ่งที่ทายาทคนนั้นเดินนำเข้ามาคำรามใส่ ในขณะที่เขาผลักคนรับใช้ออกไป เมื่อเห็นแบบนั้น ทุกคนก็ถึงกับเงียบกัน “…เชน หลงงั้นเหรอ?” ท่านผู้หญิงเยลแมนกล่าว ขณะที่เธอลุกขึ้นยืนด้วยการขมวดคิ้วบนใบหน้าของเธอ เยลแมนคนอื่น ๆ ก็ลุกยืนขึ้นเช่นกันทีละคน และพวกเขาทุกคนก็มีสีหน้าเย็นชาพอ ๆ กันบนใบหน้าของเขา ขณะที่พวกเขาจ้องไปที่เชนอย่างเกลียดชัง เชนเป็นนายน้อยใหญ่ของตระกูลหลง และแม้ว่าเขาจะอายุยังน้อย แต่เขาก็เป็นที่รู้จักกันดีกับการที่ค่อนข้างมีเล่ห์เหลี่ยม เยลแมนต่างก็รู้ดีว่าเบื้องหลังใบหน้านั้นมีบุคลิกที่ชั่วช้า ภายในตระกูลหลง เชนเองก็เป็นรองแค่เจ้านายหลงเท่านั้น ตำแหน่งสูงของเขาทำให้เขาได้รับบทบาทของผู
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 854
เนื่องจากประธานคนอื่น ๆ หลายคนที่ได้ร่วมมือกับพวกเขาต่างก็อยู่ที่นี่เช่นกัน ยูม่าจึงรีบกล่าวเพิ่มเติม “คุณไม่รู้เหรอว่าสิ่งที่คุณทำได้ทำลายตระกูลเยลแมน?!” “พอได้แล้ว ยูม่า แกตาบอดหรือไง? มันก็ค่อนข้างชัดเจนว่าประธานมิลและคนอื่น ๆ ได้สมรู้ร่วมคิดกับตระกูลหลงมาล่วงหน้าแล้ว!” ท่านผู้หญิงเยลแมนกล่าว ขณะที่เธอถลึงตาใส่ยูม่า เมื่อได้ยินคำถามของเขา ประธานที่เกี่ยวข้องเพียงมองกันและกันก่อนจะยักไหล่และยิ้มเยาะใส่ยูม่า “ฉันพูดมันตอนนี้นะ แม้ว่าพวกเราจะประสบกับความสูญเสียมหาศาล แต่พวกเราก็จะยังคงมีเงินทองมากกว่าคนธรรมดาทั่วไป! ทั้งหมดที่พวกเราต้องทำก็คือละทิ้งทรัพย์สินของเราไม่กี่อย่างและถ้าพวกเราทำเสร็จ พวกเราจะไม่ติดหนี้ตระกูลหลงแม้แต่สตางค์เดียว! ไม่จำเป็นต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั่น!” ท่านผู้หญิงเยลแมนประกาศ แม้เธอได้พูดไปแบบนั้น แต่มือของเธอก็กำลังสั่นเทาอยู่ในขณะที่เธอพูด ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็รู้เป็นอย่างดีว่าเยลแมนจะต้องทนทุกข์อย่างสุดขีดในคราวนี้ ตระกูลหลงระมัดระวังกับแผนการของพวกเขา และตอนนี้เยลแมนก็ถูกต้อนจนมุมโดยไม่มีโอกาสได้สู้กลับ อย่าลืมว่าท่านผู้หญิงเยลแมนก็แจกจ่ายอำน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 855
“ทั้งหมดที่เธอคิดถึงก็คือวันเกิดนั้นของเธอ! วันเกิดอะไรจะสำคัญมากไปกว่างานฉลองตระกูลเยลแมนล่ะ?!” ท่านผู้หญิงเยลแมนตะเบ็งเสียงออกมา โดยรู้สึกหน้ามือดอย่างยิ่งในตอนนี้ “คุณย่า!” เบที่เพิ่งมาถึงตะโกนขึ้นมา ในขณะที่เธอวิ่งมาหาเธอ ประธานคนอื่น ๆ จากงานเลี้ยงวันเกิดของเบก็ติดตามมาข้างหลังอย่างใกล้ชิด “เธอ! เธอไปอยู่ไหน” และในขณะที่ท่านผู้หญิงเยลแมนกำลังจะปลดปล่อยความโกรธทั้งหมดที่ถูกกักขังเอาไว้ สายตาของเธอก็จับจ้องไปยังคนเหล่านั้นที่ยืนอยู่ด้านหลังเบ ดูเหมือนว่าต้องใช้เวลาเหมือนชั่วนิรันดร์สำหรับเธอที่ในที่สุดก็ตระหนักได้ว่ากลุ่มคนด้านหลังเบเป็นใคร เมื่อเธอตื่นจากภวังค์ในที่สุด อย่างไรก็ตาม เธอพร้อมด้วยคนสองร้อยคนในห้องนั่งเล่น ก็ก่อความโกลาหลครั้งใหญ่ขึ้นมาทันที “นั่นคือประธานแจ็กเกอร์ไม่ใช่เหรอ?! คนที่ร่ำรวยที่สุดในแจ็คสันวิลล์?!” “แม่ง! นั่นคือเขาจริง ๆ! แล้วก็ตรงนั้น! นั่นคือประธานยาร์แบรี่ ใช่ไหม? ผู้มีอิทธิพลอย่างเขามาทำอะไรที่นี่กันล่ะ?” “ประธานโกลด์เวลล์ก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน! เขาเป็นชายที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดจากทางเหนือเชียวนะ!” ในตอนนี้แขกหลาย ๆ คนก็ลุกขึ้นย
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 856
มีรอยยิ้มค่อนข้างขมขื่นบนใบหน้าของเจอรัลด์ ขณะที่เขากล่าวไปแบบนั้น “หืมม? ทำไมเชนถึงกลับมาข้างในอีกล่ะ?” ก่อนที่ใครก็ตามจะทันได้ตอบสนองกับคำพูดนั้น เสียงกรีดร้องด้วยความตกใจก็ดังก้องไปทั่วห้องโถง ไม่นานหลังจากนั้นก่อนที่ทุกคนจะได้เห็นเชนและลูกน้องของเขาถอยกลับเข้ามาในห้องนั่งเล่น นั่นยังไงล่ะเหตุผล ผู้หญิงที่ดูมีอำนาจคนหนึ่งได้ทำการปรากฎตัวในไม่กี่วินาทีต่อมา และที่ติดตามอยู่ด้านหลังของเธอ คือกลุ่มผู้ชายที่ดูน่ากลัวอย่างยิ่งผู้ที่ทั้งหมดดูเหมือนจะแข็งแกร่งพอ ๆ กัน ‘นี่…นี่อาจเป็นใครกัน…?’ ท่านผู้หญิงเยลแมนคิดกับตัวเอง ขณะที่มุมปากของเธอกระตุก ในทางกลับกัน เบรู้สึกเต็มไปด้วยความเกรงขามและแปลกใจ ขณะที่เธอมองไปที่หญิงสาวคนสวย ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็เห็นด้วยตาของเธอเองว่าเชนถอยกลับมาด้วยความหวาดกลัวเพียงใดด้วยการปรากฏตัวของผู้หญิงคนนั้น “ช่างเป็นความบังเอิญอย่างแท้จริงอะไรอย่างงี้ เชน! พวกเราพบกันอีกแล้วนะ!” ผู้หญิงคนนั้นกล่าว ขณะที่เธอกำลังเคี้ยวหมากฝรั่งตอนที่มองไปยังผู้ชายที่หวาดกลัวคนนั้น “ค ครับ คุณ! มันนานมากแล้วจริง ๆ!” เชนพูดตะกุกตะกัก ใบหน้าของเขาหยดไปด้วยหยาดเหงื่อจ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 857
“ของขวัญอีกชิ้นเหรอ?” แขกหลายคนกล่าวขึ้นมา ขณะที่พวกเขารอคอยมันกันอย่างกระตือรือร้น อย่าลืมว่า ใคร ๆ ก็จะต้องสงสัยกันแน่นอนว่าสองพี่น้องคลอฟอร์ดที่มีอำนาจจะเสนออะไรมาอีก หลังจากได้เห็นพลอยสีน้ำเงินและประธานทั้งหลายที่เจอรัลด์ได้เชิญมา “เนื่องจากเจอรัลด์กับฉันก็ได้มอบของขวัญของแต่ละคนไปแล้ว ของขวัญชิ้นที่สามจะถูกมอบให้เธอโดยสะใภ้ของพวกเรา!” เจสสิก้ากล่าว ขณะที่เธอหันไปมองข้างหลัง ขณะที่คนอื่น ๆ มองตามสายตาของเธอ พวกเขาก็เห็นคนรับใช้กลุ่มนั้นที่นำมาโดยผู้หญิงที่ดูสง่างามอย่างยิ่ง กำลังเดินลงห้องโถงมาหาพวกเขากันในตอนนี้ มองจากระยะไกล ทุกคนก็บอกได้เลยว่าอารมณ์ของผู้หญิงสวยคนนั้นช่างอ่อนโยนแค่ไหน นั่นจึงทำให้บรรยากาศตรึงเครียดกว่าที่เป็นอยู่แล้วมากขึ้น “ช่างเป็นผู้หญิงที่สวยอะไรอย่างงี้!” คนมากมายตะโกนขึ้นมา ขณะที่พวกเขาเฝ้ามองเธอเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น “พี่สะใภ้งั้นเหรอ?” เบกล่าว ด้วยความรู้สึกตกใจ สะใภ้ที่ว่าก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากไวร่านั่นเอง ขณะที่เธอหันไปมองเจอรัลด์ เขาเพียงก้มหน้าลงและไม่ได้พูดอะไร ท้ายที่สุดแล้วเขาก็รู้ดีว่าเขาจะไม่สามารถอธิบายเรื่องนี้ได้อย่างเหมาะสมในช
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 858
หลังจากงานเลี้ยงสิ้นสุดลง โรส,ป้าสอง และคนอื่นหลายคนก็แทบจะไม่สามารถฟื้นตัวจากทุกอย่างที่พวกเขาเพิ่งเห็นไปได้ด้วยซ้ำ แม้พวกเขามีความคิดในการประจบประแจงเจสสิก้าสักเล็กน้อยก่อนหน้านี้ แต่ทั้งหมดที่พวกเขาได้รับก็คือสายตาที่ไร้ไมตรีของเธอ พวกเขารู้สึกกลัวเจสสิก้ามาก จนท้ายที่สุดก็ไม่มีพวกเขาคนไหนที่จะพูดกับเธอได้สักคำเลยด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับการทำให้เธอพอใจล่ะ! เบกลายเป็นดาวเด่นในเพียงวันเดียว “เรื่องนั้นก็กลับกลายเป็นเรื่องดีและมีอิทธิพลและอำนาจที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้สินะ! ช่างน่าประหลาดใจอะไรอย่างงี้!” ท่านผู้หญิงเยลแมนกล่าวอย่างเศร้าใจ หลังจากได้ยินข้อสรุปของสิ่งที่เกิดขึ้นจากเจอรัลด์ ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน คนอื่นสองสามคนก็กำลังยืนอยู่ภายในห้องนอนของเธอกัน และรวมทั้งท่านผู้หญิงเยลแมนด้วย “ความขัดข้องใจในอดีตไม่มีเหตุผลที่จะยังคงมีอยู่ต่อไปนะครับ คุณยาย…มันถึงเวลาที่จะปล่อยพวกมันไปแล้วและให้ครอบครัวของพวกเราได้กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง!” เจอรัลด์กล่าว “แล้วพวกเขาล่ะ? ฉันโหดร้ายมากกับยูเลียในปีนั้น…ฉันยังทำให้พ่อของเบต้องทนทุกข์อย่างมหันต์ขนาดนั้น! เนื่องจากยูเลียสนิทกับพี่ห้าของเธ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 859
ผู้ชายคนหนึ่งกระชากผมของยูราทันทีก่อนจะตบเขาหลาย ๆ ครั้ง เป็นตอนนั้นเอง เมื่อยูราเห็นลูกน้องคนอื่นของเชนกำลังควงมีดใส่เขา เมื่อเขากลับมามีสติอีกครั้งในท้ายที่สุด “อ อย่ากระทำบุ่มบ่ามตอนนี้เลย คุณหลง! ถ้ามีอะไร ก็พูดออกมาเถอะ!” ยูราพูดตะกุกตะกัก ขณะที่ความกลัวของเขาเพิ่มขึ้นในแต่ละวินาที “ฮ่า! ถ้าคุณจะตระหนักได้มากขึ้นสักนิดว่าจะทำตัวให้เหมาะสมได้อย่างไรนั้น งั้นผมก็คงไม่จำเป็นต้องปฏิบัติต่อคุณแบบนี้ตั้งแต่แรกหรอก! ไม่ว่าจะยังไง ทำไมคุณถึงพูดราวกับว่าผมตามคุณมาเพราะจะหาเรื่องล่ะ? ผมมาที่นี่ก็เพื่อตัวคุณเอง! อย่าลืมว่า ไม่มีใครจะสามารถเดาได้ว่าเบมีพี่น้องคลอฟอร์ดอยู่ข้างเธอ ตอนนี้เธอก็เป็นผู้มีอิทธิพลมากที่สุดในยานเคนทั้งหมดนี้แล้ว! ในขณะที่ตระกูลหลงจะทนทุกข์อย่างมากจากเรื่องนั้นอย่างแน่นอน ผมมั่นใจว่าคนที่จะต้องประสบกับการสูญเสียอย่างใหญ่หลวงก็คือคุณนะ คุณเยลแมน! คุณไม่เห็นด้วยเหรอ? เมื่อทายาทในอนาคตของตระกูลของคุณ ตอนนี้กลับถูกลดระดับลงเป็นคนไม่สำคัญ ผมพูดไม่ถูกหรือไง? เมื่อได้ยินแบบนั้น ยูราจึงกำหมัดอย่างแรงก่อนจะพูดขึ้นมา “คุณต้องการจะพูดอะไรกันแน่ คุณหลง?” “ผมเหรอ? โอ้ ผม
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
