ขณะนั้นไวร่าก็เข้ามาในห้องก่อนจะพูดขึ้นมา “เควต้าและคุณอามาที่นี่แล้วค่ะ…” เมื่อกล่าวไปแบบนั้น จากนั้นไวร่าก็มองไปที่เจอรัลด์ก่อนจะมุ่งหน้าลงไปชั้นล่าง “แม่เฝ้าดูการเติบโตของไวร่ามาโดยตลอด เจอรัลด์ เธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากดังนั้นลูกจะต้องปฏิบัติต่เธอเป็นอย่างดีนะ…พวกเราจะคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้เพิ่มเติมเมื่อมีเวลาที่เหมาะสมมากขึ้นในอนาคต” แม่ของเขากล่าว “ผมรู้ครับ แม่ แต่ผมอยากจะมุ่งความสนใจไปกับภารกิจในมือก่อน!” เจอรัลด์ตอบกลับ เขารู้ว่าเธอกำลังหมายถึงอะไร ดังนั้นเขาจึงตัดบทเธอก่อนที่จะเธอจะพูดต่อไปได้ “จริงด้วย เรื่องเช่นนี้สามารถรอได้ในภายหลัง ภารกิจนั้นสำคัญมากกว่าแน่นอนในตอนนี้…นอกจากนี้เจอรัลด์ อย่าลืมทำตัวทำตัวเหมือนกับว่าลูกเป็นเจ้าของสถานที่นะเมื่อลูกไปยานเคนในเวสตัน ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม อสังหาริมทรัพย์ต่าง ๆ ของตระกูลในเวสตันจะอยู่ภายใต้การจัดการและการดูแลของลูกตั้งแต่นี้ต่อไป รวมถึงของพี่สาวของลูกด้วย! แม่ได้แจ้งฟินน์ให้รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วดังนั้นลูกไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับรายละเอียดใด ๆ เลย” สามวันภายหลังใกล้ ๆ กับประตูทางออกของสนามบินยานเคน ผู้หญิงสองคน ผู้หญิงวัย
“พูดแล้วก็ เจอรัลด์ เธอวางแผนที่จะอยู่ที่นี่นานแค่ไหน? เธอมีที่ที่จะพักอยู่ตอนนี้หรือยัง? ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมีน้ำใจกับพวกเราหรอก! สำหรับตอนนี้ ฉันเดาว่าเบจะไปเป็นเพื่อนเธอในวันนี้ และฉันจะส่งเธอกลับมาที่สนามบินในวันพรุ่งนี้ นั่นคือแผนการใช่ไหม?” แคทเธอรีน กอฟฟ์ถามอย่างค่อนข้างกระตือรือร้น ขณะที่เธอมองแวบเดียวไปที่เจอรัลด์ที่กำลังนั่งอย่างเงียบ ๆ ในเบาะหลัง ขณะที่เธอขับรถพาสสาทของเธอไป เมื่อเห็นเขาลากกระเป๋าเดินทางของเขามาด้วยก่อนหน้านี้จึงได้กระตุ้นให้เธอถามคำถามนั้นออกไป มันชัดเจนมากว่าเธอต้องการให้เขาจากไปโดยเร็วที่สุด “โอ้ว? ผมจะไม่จากไปเร็วขนาดนั้นหรอกครับ คุณป้า ความจริงแล้วผมอาจจะอยู่ในยานเคนสักระยะหนึ่ง…ผมจะอยู่ในความดูแลของคุณจนกระทั่งถึงตอนนั้น” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มขมขื่นเล็กน้อย เมื่อได้ยินแบบนั้น สีหน้าของแคทเธอรีนจึงเปลี่ยนเป็นฉุนเฉียวทันที แม้เธอจะยังคงนิ่งเงียบอยู่ก็ตาม นี่คือสภาพที่เป็นจริงของมัน ถ้าคน ๆ หนึ่งร่ำรวยและพวกเขาอาศัยอยู่ในสถานที่ห่างไกลออกไปในภูเขา พวกเขาก็ยังคงมีญาติห่าง ๆ อยู่ แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าคน ๆ หนึ่งยากจน แม้ว่าพวกเขาจะอาศัยอยู่ในเม
มันไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาด ที่ทำไมคนอย่างฟิลิปถึงปฏิบัติต่อเจอรัลด์เหมือนเป็นเจ้านายของพวกเขา “ยังไม่ใช่ตอนนี้ครับ ผมจะติดต่อคุณเองถ้าผมต้องการอะไร” เจอรัลด์ตอบกลับ “ได้ครับ นายน้อย!” “จริง ๆ แล้ว มีเรื่องหนึ่งที่คุณสามารถช่วยผมได้ ผมต้องการให้คุณหารถคันใหม่ให้ผมสักคัน” เป็นตอนนั้นเองที่เจอรัลด์จำได้ว่าแคทเธอรีนเพียงขับรถพาสสาทเท่านั้น เบเองก็ดูเหมือนจะขับรถเป็น แต่ก่อนหน้านี้เธอกลับขี่สกู๊ตเตอร์ของเธอออกไป เมื่อเธอมุ่งหน้าออกไปซื้อวัตถุดิบ เนื่องจากเขาก็อยู่ที่นี่แล้ว เขาอาจจะซื้อรถที่เหมาะสมให้กับเบเช่นกันได้ “ครับ นายน้อย! รถรุ่นไหนที่คุณอยากจะได้ครับ? รถแฟนธอมคงจะไม่พอมั้งครับ! ผมขอแนะนำให้สั่งรุ่นใหม่ล่าสุดจากต่างประเทศ!” “ไม่มีความจำเป็นหรอกครับ แค่ซื้อ BMW ซีรี่ 7 ก็พอ!” “ผม…เข้าใจแล้วครับ” ฟิลิปตอบกลับ ฟังดูตกตะลึงไปเล็กน้อย หลังจากให้ที่อยู่ของเบและรายละเอียดต่าง ๆ กับเขา เจอรัลด์จึงวางสายโดยไม่ได้พูดสิ่งอื่นใดอีก เจอรัลด์เองมีความต้องการค่อนข้างน้อยเมื่อเป็นเรื่องของรถ และในขณะที่เขากำลังจะออกไปข้างนอกต่อ เขาก็เห็นแคทเธอรีนกำลังวิ่งลงบันไดมาอยู่ด้านหลัง
“เรื่องธรรมดาที่ฉันกำลังพูดถึงแบรนดอนคนที่เป็นเจ้าของสถานที่น่ะสิ!” เมื่อได้ยินแบบนี้ แคทเธอรีนจึงกลายเป็นรู้สึกหงุดหงิดอย่างเหลือเชื่อ เมื่อเธอเห็นผู้หญิงกำลังหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมา ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม แบรนดอนก็เป็นคนมีชื่อเสียงที่นี่ซึ่งเป็นเจ้าของไนท์คลับหลาย ๆ ที่ในบริเวณนี้ ถ้าผู้หญิงคนนั้นรู้จักมักคุ้นกับแบรนดอนอย่างแท้จริงล่ะก็ งั้นแคทเธอรีนก็รู้ว่าเธอจะตกอยู่ในปัญหามากมายแน่ แม้มันเป็นเรื่องจริงที่แคทเธอรีนไม่ควรจะกลัวง่าย ๆ ขนาดนี้ในฐานะที่เป็นสมาชิกของตระกูลเยลแมนคนหนึ่ง แต่ถ้าเธอพึ่งพาเยลแมนเพื่อจัดการกับสถานการณ์ ท่านผู้หญิงเยลแมนจะต้องตำหนิเธออย่างแน่นอนที่ก่อเรื่องให้ตระกูลของพวกเธอ แม้สถานการณ์จะได้รับการจัดการอย่างง่ายดายก็ตาม เมื่อเข้าใจแบบนั้น แคทเธอรีนก็รู้ว่าเธอไม่มีทางเลือกนอกจากยินยอมให้ เธอไม่มีความกล้าหรือความมุทะลุที่จะใช้ชื่อของตระกูลเยลแมนเพื่อปัญหาเล็กน้อยนี้จริง ๆ แม้เธอรู้ว่าลูกสาวของเธอน่าจะเป็นผู้บริสุทธิ์ก็ตาม แต่แคทเธอรีนก็ไม่รู้จริง ๆ ว่าเธอจะสามารถทำอะไรได้อีก “เชิญเลยและก็โทรเรียกเขามาที่นี่ซะ!” เจอรัลด์กล่าวเสียงดัง ผู้หญิงคนนั้นถ
มันค่อนข้างชัดเจนจากปฏิกิริยาของเขาว่าเขาไม่รู้ว่าแบรนดอนเป็นใครด้วยซ้ำ เขาอาจจะไม่รู้ว่าผู้จัดการร้านเป็นใครอีกด้วยเช่นกัน แล้วนับประสาอะไรกับผู้ช่วยผู้จัดการร้านที่ผู้หญิงคนนั้นกำลังพูดถึงล่ะ! “เป็นฟิลิปที่บอกให้คุณเอารถมาส่งหรือเปล่าครับ?” เจอรัลด์ถาม ขณะที่เขาเดินไปหาคุณแฟร์เวล มือขวาของเขาล้วงไว้ในกระเป๋ากางเกง เมื่อได้ยินคำถามของเจอรัลด์ คุณแฟร์เวลก็ถึงกับผงะไปทันที หลังจากมองเขาตั้งหัวจรดเท้า จากนั้นคุณแฟร์เวลก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เคารพ “ใช่แล้วครับ เป็นเขา เขาบอกให้ผมมาส่งรถให้กับหญิงสาวผู้หนึ่งที่มีชื่อว่าเบ เยลแมน ผมจึงจัดการทำแบบแผนที่จำเป็นอื่น ๆ ทั้งหมดโดยสมบูรณ์แล้วครับ” จากนั้นคุณแฟร์เวลก็ยิ้มให้เจอรัลด์ นี่ต้องเป็นคนที่คุณฮอดจ์พูดถึงว่าเขาไม่มีคุณสมบัติพอที่จะได้รู้จักชื่อด้วยซ้ำ ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่มีทางที่ชายหนุ่มคนอื่น ๆ ในวัยของเขาที่จะได้ทำความรู้จักกับบุคคลลึกลับเช่นนี้! “เบ นั่นคือ…นั่นคือลูกสาวของฉัน! พวกเราอาศัยอยู่ที่อยู่นั้นเช่นกัน!” แคทเธอรีนกล่าวด้วยความประหลาดใจ “อ่า งั้นเดนเซล เยลแมน อาจเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของคุณเช่นกันหรือเปล่าครับ?” แฟ
“นายรู้จักคุณแฟร์เวลเป็นการส่วนตัวหรือเปล่า ลูกพี่ลูกน้อง?” เบถาม ขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์ที่ยังคงนิ่งเงียบตลอดทางกลับบ้านของพวกเขา เธอพบว่ามันแปลกที่คุณแฟร์เวลมาถึงที่นี่เป็นการส่วนตัวเพียงเพื่อจะมอบรถให้เธอโดยไม่มีเหตุผลที่ดีใด ๆ ความจริงก็คือ มีผู้คนไม่มากนักที่รู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเธอ จึงทำให้สถานการณ์ยิ่งน่าสงสัยมากขึ้นไปอีกเช่นกัน ยิ่งไปกว่านั้น เจอรัลด์ก็เพิ่งขอหมายเลขบัตรประชาชนของเธอไปเมื่อเช้านี้! เมื่อรู้สึกว่าคุณแฟร์เวลปฏิบัติต่อลูกพี่ลูกน้องของเธออย่างเคารพแค่ไหนก่อนหน้านี้ เบจึงรู้สึกว่ามีบางอย่างเกี่ยวข้องกับเจอรัลด์อย่างแน่นอน “ไม่เลย!” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขาส่ายหัวของเขา มันก็ไม่ใช่การโกหกเหมือนกันเพราะนี่คือครั้งแรกที่พวกเขาทั้งคู่พบกันจริง ๆ “งั้นทำไมเขาถึงจะมาถึงที่นี่เพียงเพื่อจะมอบรถให้ฉันด้วยล่ะ? นายแน่ใจนะว่ามันไม่ใช่เพราะเส้นสายใด ๆ ที่นายรู้จัก?” ตามปกติแล้ว เบก็ไม่ได้ดูถูกเจอรัลด์อยู่แล้ว แต่อย่างไรก็ตาม เธอรู้ว่าสถานการณ์ของครอบครัวของเขาก็ไม่ได้ดีกว่าเมื่อเทียบกับของตัวเธอเอง หรืออย่างน้อยนั่นก็คือสิ่งที่เธอคิด “ฉันก็สงสัย…” เจอรัลด์ตอบ
“ยูรา!” ทุกคนภายในกลุ่มนั้นกล่าวทักทาย ขณะที่พวกเขาลุกขึ้นยืน ยูราเป็นหลานชายคนโตของตระกูลเยลแมน และเขาก็เป็นหลานชายคนโปรดของท่านผู้หญิงเยลแมนเช่นกัน จึงเป็นผลให้ทุกคนในกลุ่มชื่นชมเขากัน “พวกเธอทุกคนมาเร็วกันดีหนิ! ก่อนอื่นนะ อย่างไรก็ตาม ฉันอยากจะแนะนำเพื่อน ๆ ของฉันที่นี่! หญิงสาวคนนี้คือเพื่อนร่วมชั้นของฉันในมหาวิทยาลัย! เธอชื่อมาริลิน! สำหรับคนสวยคนนี้ เธอคือกีย่า และเธอก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นเก่าสมัยมัธยมของมาริลินเมื่อเธอยังคงอยู่ในเมืองเมย์เบอร์รี่!” ยูรากล่าว ขณะที่เขามองไปที่กีย่า เมื่อยืนอยู่ข้าง ๆ มาริลินที่สวยอยู่แล้ว ความงามของกีย่าก็ขยายขึ้นด้วยเหตุผลบางประการ และอารมณ์ที่ยอดเยี่ยมของเธอก็ทำให้เธอน่าดึงดูดใจมากขึ้นไปกว่านั้นอีก เมื่อเขาพบกีย่าครั้งแรก เขาก็ไม่ได้คาดคิดว่าจะรู้สึกหวั่นไหวขนาดนี้กับความงามของเธอ เพราะเขาก็คุ้นชินกับการที่ได้เห็นผู้หญิงสวย ๆ อยู่แล้ว หลังจากทักทายกันและกันแล้ว จากนั้นยูราจึงมองไปที่กีย่สก่อนจะถามขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม “ที่ฉันพูดไป เธอไม่ว่าถือที่ฉันเรียกเธอว่ากีย่า ใช่ไหม?” กีย่าตอบกลับ เพียงส่ายหัวของเธอเท่านั้น พูดตามตรง กีย่าเพิ่ง
“มณฑณเงียบสงบเหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า! นั่นเป็นเขาเอง!” ใครบางคนจากฝูงชนกล่าวขึ้นมา ขณะที่พวกเขาที่เหลือหัวเราะกัน “ให้ตายเถอะ จริงเหรอเนี่ย? เจอรัลด์คนยากไร้จริง ๆ แล้วเป็นญาติของนายเหรอ?” มาริลินตอบกลับ ความตกใจของเธอปรากฏชัดบนใบหน้าของเธอ “น่าเศร้า ทางกฏหมายแล้วมันเป็นเรื่องจริง แต่อย่างไรก็ตาม เยลแมนจะไม่มีวันยอมรับเจอรัลด์เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของเราหรอก!” ยูรากล่าวด้วยรอยยิ้มขบขันแกมเหน็บแนมบนใบหน้าของเขา กีย่าเองไม่ได้ใส่ใจถึงสิ่งที่คนอื่น ๆ พูดถึงเขาเลยจริง ๆ แต่แทนที่ เธอเพียงตื่นเต้นที่เขาอาจจะมาเท่านั้น! “เจอรัลด์จะมาในภายหลังใช่ไหม ยูรา?” กีย่าถาม ในการตอบรับ ยูราพยักหน้าก่อนจะพูด “ฉันเดาว่าเบจะพาเขามานะ! ตายยากจริง ๆ!” ทันทีที่ประโยคของเขาสิ้นสุดลง ประตูก็เปิดออกและเบก็เข้ามา เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์ไม่ได้ปรากฏตัว กีย่าจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อย “คนบ้านนอกคนนั้นไม่ได้มาด้วยเหรอ เบ?” หนึ่งในหญิงสาวที่นั่นถาม เนื่องจากปกติเบก็ถือได้ว่าอยู่ในตำแหน่งที่ต่ำที่สุดภายในตระกูลของพวกเขาอยู่แล้ว จึงไม่มีใครจริงจังกับเธอ มันยังเป็นเหตุผลที่ทำไมพวกเขายังคงเรียก