“บอกฉันมา ทำไมเธอถึงจ้องธงนั้นก่อนหน้านี้?” ผู้หญิงคนนั้นถาม น้ำเสียงของเธอชัดเจนมาก มีล่าเพียงก้มหัวของเธอลง ไม่มั่นใจว่าจะพูดอะไรด้วยซ้ำ ขณะที่มีล่ายังคงเอาแต่นิ่งเงียบ ผู้หญิงคนนั้นก็สังเกตเห็นรอยตบหน้าบนแก้มของมีล่า จากนั้นเธอก็ยื่นมือของเธอออกไปยกคางของมีล่าขึ้นอย่างอ่อนโยน “เธอสวยมากแต่เธอก็ถูกตบ ช่างน่าสงสาร…เธอมาจากที่ไหนล่ะ?” ผู้หญิงคนนั้นถาม น้ำเสียงของเธอฟังดูเสียใจอย่างแท้จริง “ม เมย์เบอร์รี่ค่ะ!” มีล่าตอบกลับ เธอไม่ได้ตอบคำถามของผู้หญิงคนนั้นก่อนหน้านั้นเนื่องจากเธอไม่ต้องการให้เธอรู้ว่าเธอกำลังคิดถึงเจอรัลด์อยู่อย่างจริงใจ! ท้ายที่สุดแล้ว มีล่าก็ยังคงไม่มั่นใจถึงตัวตน และสถานะที่แท้จริงของผู้หญิงคนนั้น “เธอเป็นนักศึกษาฝึกงานที่ได้รับเลือก และส่งมาที่นี่จากมหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ครับ! ผลการศึกษาของเธอนั้นโดดเด่นมาก!” หัวหน้าสถานีการออกอากาศตอบกลับ ผู้หญิงคนนั้นเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง และไม่ได้พูดอะไรขณะที่เธอเหลือบมองมีล่าอีกไม่กี่ครั้งก่อนจะหันกลับเดินเข้าไปในบริเวณหลัก อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะเดินผ่านประตู เธอหันหลังกลับ และชี้ไปที่มีล่าก่อนจะพูดขึ้นมา “
แทบจะทุกคนที่อยู่ที่นั่นถึงกับตกตะลึงจนพูดไม่ออกกัน ในขณะที่มอลลี่รู้สึกกลัวและเศร้าใจพอ ๆ กันแทนมีล่าขณะที่เธอเฝ้ามองเพื่อนที่แสนดีของเธอถูกผลักลงกับพื้น แต่ก็ต่างกันกับฮอลลี่ที่กำลังยิ้มเยาะเหมือนกับจะไม่มีวันพรุ่งนี้อีกแล้ว ประธานคลอฟอร์ดเอง ที่กำลังได้รับข้อความในขณะนั้น ก็แสร้งทำเป็นเหมือนว่าเธอไม่ได้เห็นอะไร “ฮึ่ม! เธอกล้ามารุกรานคุณคลอฟอร์ดได้ยังไง? ถ้าฉันไม่สอนบทเรียนให้เธอเป็นการส่วนตัวตอนนี้ละก็ เธอก็จะไม่มีวันเรียนรู้แน่!” โยเอลตะเบ็งเสียงใส่ ขณะที่เขายกแขนของเขาขึ้น ดูเหมือนพร้อมที่จะทุบตีมีล่าแล้ว แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันได้เริ่มโจมตีครั้งแรก เขาก็หยุดชะงักได้ทันเวลาพอดี เขาสังเกตเห็นได้ทันเวลาว่าหน้าจอโทรศัพท์ของมีล่า ซึ่งก่อนหน้านี้ตกไปด้านข้าง มีรูปถ่ายของคุณคลอฟอร์ด! “…หืมม? อะไรเนี่ย?!” โยเอลกล่าว รู้สึกสะดุ้งตกใจ “เธอรู้จักคุณคลอฟอร์ดใช่ไหม?” โยเอลถาม เห็นได้ชัดว่าประหลาดใจที่เห็นรูปของน้องชายอุปถัมภ์ของเขา ในโทรศัพท์ของผู้ช่วยพนักงานบางคน จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมา พยายามอย่างหนักที่จะรู้ให้ได้ว่าจริง ๆ แล้วเธอเป็นใครกัน เพราะเขายังไ
“นั่นฉันเอง เขาเล่าเรื่องฉันให้เธอฟัง ใช่ไหม?” เจสสิก้าตอบกลับด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเธอ มีล่าประหลาดใจมากเกินกว่าที่จะตอบกลับเธอได้ในทันที เจอรัลด์เอ่ยถึงเธอมาก่อนจริง เขาเล่าให้เธอฟังว่าพี่สาวของเธอดูแลเขาดีอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้น เจสสิก้าก็เป็นคนรับผิดชอบในการก่อตั้งกลุ่มการค้าเมย์เบอร์รี่ในอดีต! แม้ว่ามีล่าจะตระหนักดีว่าพี่สาวของเขาร่ำรวยมาก แต่เธอก็ไม่คาดคิดว่าเธอจะร่ำรวยและมีอิทธิพลขนาดนี้! ณ จุดนี้ เจสสิก้าก็แทบจะถือได้ว่าเป็นบุคคลของราชวงศ์อยู่แล้ว! นี่จึงทำให้มีล่ายิ่งประหม่ามากกว่าที่เธอเป็นอยู่ เดิมทีเธอไม่ได้รู้สึกถึงแรงกดดันของความมั่งคั่ง และอิทธิพลที่แท้จริงของตระกูลคลอฟอร์ดเพราะเธอไม่เคยสนใจเงินของเจอรัลด์ตั้งแต่แรกเริ่มอยู่แล้ว ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม มันไม่ได้สำคัญสำหรับเธอไม่ว่าเจอรัลด์จะร่ำรวยหรือยากจน สิ่งที่สำคัญสำหรับเธอก็คือการที่พวกเธอทั้งคู่ยังคงมีความสัมพันธ์ที่ดีอยู่ ด้วยวิธีคิดแบบนั้น แม้ว่าเธอรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเจอรัลด์ แต่เธอก็ไม่เคยตระหนักว่ามีช่องว่างขนาดใหญ่เช่นนี้ระหว่างพวกเธอ ตอนนี้ที่เจสสิก้ากำลังยืนอยู่ต่อหน้าเธอ อย่างไรก็ต
เช้าตรู่วันต่อมา เจอรัลด์ พร้อมกับแบร์รี่และเควต้า ก็ไปตามหาผู้เชี่ยวชาญที่แบร์รี่เอ่ยถึงในคืนก่อนกัน ผู้เชี่ยวชาญคนนั้นอาศัยอยู่ในจุดชมวิวบนยอดภูเขา เนื่องจากต้องใช้เวลามากขึ้นอีกเล็กน้อยก่อนที่พวกเขาจะได้ผลลัพธ์สุดท้าย ทั้งแบร์รี่และเควต้าจึงยังคอรออยู่ที่นั่นกัน เจอรัลด์เองก็เดินออกไปค่อนข้างไกลจากสถานที่เพื่อโทรศัพท์หาพี่สาวของเขา เมื่อคืนที่ผ่านมานี้เองเมื่อเจอรัลด์พบในที่สุดว่าเธอก็กลับมาจากต่างประเทศ เขาคิดอยู่เสมอว่าเขาจะเป็นคนกลุ่มแรก ๆ ที่จะได้พบกับพี่สาวของเขาทันทีที่เธอกลับมา ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็คิดถึงเธอมากเนื่องจากพวกเขาทั้งคู่ไม่ได้พบกับมานานแล้ว ระหว่างการโทร เจสสิก้าก็เล่าให้เขาฟังว่าเธอกำลังเข้าร่วมพิธีการใหญ่บางอย่าง เธอยังพูดว่าเธอก็อยากให้เจอรัลด์อยู่ที่นั่นด้วยเช่นกัน แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากเจอรัลด์อธิบายว่าเขากำลังยุ่งอยู่กับบางอย่างให้พ่อของพวกเขา เธอจึงไม่มีอะไรอื่นให้พูดมากนัก ครู่ต่อมา เจอรัลด์ก็วางสายและกำลังจะมุ่งหน้ากลับไปเมื่อเขาได้ยินบางคนตะโกนเรียกเขา “เจอรัลด์?” เมื่อหันหลังกลับเพื่อดูว่าใครเรียกเขากัน เขาก็ตกตะลึงไปเมื่อเขาเห็นใบหน้าที
นี่คือสิ่งที่เมอากล่าว ทันทีที่เธอเห็นว่าเจอรัลด์ก็เข้ามายังศูนย์ความบันเทิงชั้นนำเช่นกัน เจอรัลด์เองเพียงเดินไปรอบ ๆ ยุ่งอยู่กับเรื่องของตัวเองก่อนจะหันกลับไปมองที่เมอาหลังจากได้ยินเสียงตะโกนของเธอ ตรงกันข้ามกับเมอา เขาสงบเยือกเย็นราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม เมอาไม่มีอะไรแบบนี้เลย สำหรับเธอ เจอรัลด์อาจจะเข้ามาได้เพราะเขาติดตามพวกเธอมาอย่างใกล้ชิด ในขณะที่จาเมียร์แสดงบัตรวีไอพีของเขาให้พนักงานดูก่อนหน้านี้ พนักงานคนนั้นต้องอนุญาตให้เขาเข้ามาจากนั้นแน่ เมื่อคิดว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มพวกเธอ! เมื่อเห็นเจอรัลด์ในสถานที่เช่นนี้จึงทำให้เมอาผู้สึกคับอกคับใจขึ้นมา “เฮ้ เจอรัลด์! ทำไมนายถึงอยู่นี่เหมือนกันล่ะ? ใครอนุญาตให้นายเข้ามาในนี้กัน?” เมอาถามอย่างค่อนข้างฉุนเฉียว เมื่อได้ยินคำถามที่เกี่ยวกับการซักถามของเมอา เจอรัลด์ก็รู้สึกตกตะลึงไป ‘ใครอนุญาตให้ฉันเข้ามางั้นเหรอ? ฉันสามารถมาและจากไปตามที่ฉันพอใจเพราะพนักงานได้รับการบอกกล่าวแล้วว่าฉันมาด้วยกันกับแบร์รี่ไง’ ‘ฉันจึงมีสิทธิ์เข้ามาที่สถานที่แห่งนี้ตามปกติ!’ ด้วความสัตย์จริง เจอรัลด์เพียงเดินผ่านศูนย์ความบันเทิ
“ฉันมั่นใจว่านายรู้ว่า เมอาเป็นคนตรงไปตรงมามากอย่างไร เจอรัลด์…ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เธอก็เป็นแบบนั้นมาตั้งแต่ตอนที่เธอยังคงเป็นหัวหน้าของพวกเราแล้ว! มันคือสิ่งที่เธอเป็น เช่นนั้นโปรดอย่าจริงจังกับสิ่งที่เธอพูดเลย!” วินซี่ปลอบโยน “อืม เอาล่ะ!” เจอรัลด์ตอบกลับ แอบมองไปที่เมอาครั้งหนึ่งก่อนจะพยักหน้าให้วินซี่ เนื่องจากวินซี่เป็นคนเดียวที่ปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดี เขาจึงเลือกที่จะทำตามคำแนะนำของเธอ นอกจากนั้น ถ้าเขาต้องการจะทำให้เมอาอับอายจริง ๆ ละก็ เขาก็สามารถทำแบบนั้นได้ทุกเมื่อที่เขาพอใจ แต่อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่านั่นคงจะดูเหมือนเด็กเล็กน้อยสำหรับเขา ดังนั้นเขาจึงยับยั้งตัวเองจากการทำแบบนั้น ปกติเจอรัลด์ก็จะไม่โต้เถียงกันกับผู้หญิงอย่างเธออยู่ดี “ฉันหวังว่านายจะหมายความอย่างที่นายพูดนะ… เมื่อพูดแล้วก็ ถ้านายไม่ได้ยุ่งอะไรมากนักละก็ ก็มาเที่ยวกันสักหน่อย และพูดคุยกันและกันในเรื่องต่าง ๆ เถอะ! หลังจากจบการศึกษาจากมัธยมปลาย ฉันได้ถามเกี่ยวกับนายและรู้มาว่านายได้รับการตอบรับให้เข้ามหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่! ฉันบอกนายแล้วไงว่านายจะสามารถทำได้ในตอนนั้น!” วินซี่กล่าว ย้อนกลับไปสมัย
“เธอคือคนดังที่มีชื่อเสียง ยูนา ยาเมสไม่ใช่เหรอ? บ้าไปแล้ว! เมื่อคิดว่าจริง ๆ แล้วพวกเราจะบังเอิญพบกับเธอที่นี่ได้!” เมอาอุทาน รู้สึกประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด “แม้ฉันจะรู้ว่าจุดชมวิวแห่งนี้มีคนดังบางคนที่ต้องการจะมาสนุกหลังจากเข้าร่วมพิธีการงานต่าง ๆ ในเขตปกครองซอลฟอร์ดมาเยี่ยมชมเป็นครั้งคราว แต่ฉันก็ไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นศิลปินที่มีชื่อเสียงเช่นนี้เหมือนยูนาที่นี่เลย!” วินซี่กล่าว รู้สึกประหลาดใจไม่แพ้กัน ความประหลาดใจของเธอรับประกันได้ ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็เคยศึกษาและยังก่อตั้งธุรกิจของตัวเองในเขตปกครองซอลฟอร์ดนี้ จึงมีสถานที่แค่ไม่กี่แห่งที่เธอยังไม่รู้จัก ไม่นานเสียงระเบิดหัวเราะก็ตามมา “ถ้าฉันจำไม่ผิดนะ เธอไม่เคยเป็นคนประเภทที่หลงใหลคนดังหนิ ใช่ไหม เมอา? ข้อยกเว้นเพียงอย่างเดียวสำหรับกฏนั้นก็คือ ยูนาสินะ! เธอชื่นชมหล่อนมากขนาดนั้นในช่วงเรียนมัธยมปลายจนถึงขนาดแปะโปสเตอร์ของยูนาไว้ข้างเตียงของเธอด้วยซ้ำ!” เมื่อได้ยินแบบนั้น เมอาก็พยักหน้าเห็นด้วยก่อนจะพูดขึ้น “ถูกต้อง! ฉันชอบเธอเพราะความมีระเบียบวินัยในตนเองของเธอ! ฉันเคยเห็นงานทั้งหมดของเธอแล้วและฉันก็ยังฝึกฝนตนเองตามวิธีที
‘…แม่งเอ้ย’ เจอรัลด์ถึงกับพูดไม่ออกหลังจากเห็นแบบนั้น เขารู้ความจริงว่าชายวัยกลางคนคนนั้นโกหก ผู้ชายคนนั้นรู้เกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นมากกว่านั้นอย่างแน่นอน ‘กระนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็คล้ายคลึงกันกับเควต้ามากจริง ๆ…เธออาจจะเป็นกุญแจไปสู่หนึ่งในเบาะแสหรือเปล่า…?’ และในขณะที่เจอรัลด์กำลังจะวิ่งตามชายอ้วนท้วมคนนั้นไป เพื่อสอบถามเขาเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็ได้ยินเสียงเอะอ่ะขึ้นมาฉับพลันมาจากที่ไหนสักที่ใกล้ ๆ บริเวณบ่อน้ำพุร้อน “หลีกไป! คุณลินตันอยู่ที่นี่! พวกเธอทุกคนถอยไปซะ!” เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์ก็หันหลังกลับไปดูบอดี้การ์ดสองสามคนที่กำลังเคลียร์ฝูงชนที่ยังคงพยายามจะถ่ายรูปด้วยกันกับยูนา ไม่นานก่อนที่ถัดไปทายาทร่ำรวยคนหนึ่งจะเข้ามาในจุดสนใจของผู้คน เขาเดินไปหายูนาพร้อมกับมือล้วงกระเป๋าไว้ เมื่อคนท้องถิ่นเห็นว่าใครมาถึง พวกเขาจึงถอยไปด้านข้างกันทันที เมอาเองที่รอมาค่อนข้างนานแล้วเพียงเพื่อจะได้ถ่ายรูปกับยูนา ก็กำลังจะถ่ายรูปกับเธอ เมื่อบอดี้การ์ดคนหนึ่งชนเธอ ส่งให้โทรศัพท์ของเมอาตกลงพื้น “นายคิดว่านายกำลังทำอะไรอยู่?” เมอาถามอย่างวิตกกังวล “พวกเรากำลังทำอะไรงั้นเห