เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 461
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 462
ตลอดเวลาที่ผ่านมานี้ พวกเขาทั้งคู่ก็ได้พูดคุยกันเป็นครั้งคราวในวีแชท เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาว่างปัจจุบันนี้ เควต้าได้สอนที่โรงเรียนอนุบาลแห่งใหม่แล้วและทำได้ค่อนดีเลยทีเดียวเจอรัลด์ได้ช่วยเหลือเควต้าและหาบ้านให้เธออยู่ ซึ่งเดรกและไทสันก็อยู่ที่เดียวกันกับเธอ“คุณสมิธค่ะ คุณช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม? ฉันไม่สามารถตรวจการบ้านของเด็กเหล่านี้ในชั้นเรียนของฉันได้ แฟนของฉันกำลังมาแล้ว เพื่อรับฉันไปช็อปปิ้ง คุณช่วยตรวจการบ้านของพวกเขาในนามของฉันได้ไหม?” ครูผู้หญิงที่มีผมยาวถึงเอวถามเควต้า ที่ก็กำลังตรวจการบ้านของนักเรียนเช่นกัน“แต่คุณลอว์รีค่ะ ฉันยังคงกำลังตรวจการบ้านของนักเรียนของฉันอยู่เหมือนกันนะ!” เควต้าตอบอย่างเจี๋ยมเจี้ยม“เฮอะ! ถ้าคุณไม่อยากจะช่วยเหลือฉัน งั้นก็พูดมาสิ ทำไมถึงมีข้ออ้างมากมายขนาดนั้น? อย่าคิดแม้แต่วิเดียวเลยว่าคุณเก่งมากเพียงเพราะคุณเทเวสแนะนำคุณให้มาทำงานที่นี่น่ะ ฮ่า แค่คิดดูสิ! ฉันหมายถึง คุณเป็นใครกันล่ะ เควต้า สมิธ? คุณได้รับตำแหน่งเป็นครูที่สวยที่สุดในสถาบันการศึกษาปฐมวัยของเมืองเมย์เบอร์รี่หลังจากการเข้าร่วมในโรงเรียนอนุบาลเพียงแค่เดือนเดียวเท่านั้น ไม่ใช
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 463
“เฮอะ! ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเควต้ากล้าที่จะขัดขืนฉันในวันนี้ กลายเป็นว่าเธอหาแฟนให้ตัวเองได้แล้วสินะ! ว้าว นี่ทำให้ฉันโกรธมากตอนนี้!” เคทลินกรอกตาขณะที่เธอถลึงตามองเจอรัลด์ ที่กำลังพูดคุยกับเควต้าในขณะนั้น “เคทลิน เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”ผู้ชายที่ยืนพิงประตูรถของเขาพร้อมกับเอามือล้วงในกระเป๋ากางเกงถามขึ้นมา ขณะที่เขาแวบมองเจอรัลด์อย่างรวดเร็ว“ทั้งหมดนี่เป็นเพราะเควต้าไงล่ะ! วันนี้เด็กทุกคนมีวันหยุดพักผ่อนกัน ดังนั้นพวกเราจึงควรจะอยู่ในโรงเรียนเพื่อตรวจการบ้านของพวกเขา แต่ฉันได้วางแผนที่จะไปช็อปปิ้งและขอให้เธอช่วยฉันในการตรวจการบ้านของนักเรียนของฉัน! แต่ดูสิ เธอปฏิเสธที่จะช่วยเหลือเพียงเพราะแฟนของเธออยู่ที่นี่!”“ฉันคิดว่าจริง ๆ แล้วเธอหาแฟนที่ดีเยี่ยมให้ตัวเองได้แล้ว แต่กลับกลายเป็นว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากไอ้โง่ที่น่าสมเพชคนหนึ่ง!”เคทลินร้องออกมาด้วยความกระฟัดกระเฟียด อธิบายรายละเอียดให้เขาฟังเธอเห็นว่าเจอรัลด์ใส่เสื้อยืดสีขาวธรรมดา กางเกงกีฬาและรองเท้าผ้าใบเธอจึงไม่ใส่ใจที่จะกรองคำพูดใด ๆ ของเธอเลย“ถูกต้อง เขาคิดว่าเขาดีเยี่ยมมากเพราะเขาได้คบกันกับครูที่สวยที่สุดหรือไง? ฮ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 464
“เควต้า เธอจะว่าอะไรไหมถ้าฉันถือจี้หยกนี้เอาไว้สำหรับตอนนี้? ฉันอยากจะมองหาผู้เชี่ยวชาญเพื่อช่วยฉันตรวจหาความจริงที่มาของจี้หยกนี้!”เจอรัลด์ถาม พร้อมกับยิ้มอ่อน ๆ เควต้าหยุดชะงักไปชั่วขณะก่อนเธอจะพยักหน้าและพูดขึ้นมา “อืม ได้แน่นอน เชิญเลย!” เจอรัลด์ยังคงถามคำถามเควต้าเกี่ยวกับอดีตของเธอต่อไป“ข้างนอกร้อนมากเกินไปจริง ๆ! ครีมกันแดดของฉันไม่ดีเลย!” ทันใดนั้น ก็มีกลุ่มคนพุ่งเข้ามาในร้านหนึ่งในหญิงสาวอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาเสียงดัง ขณะที่เธอถือกระเป๋าสองสามใบไว้ในมือ“เคทลิน มีร้านแบรนด์เนมถัดจากร้านอาหารนี้ พวกเราควรเข้าไปดูกันในภายหลังไหม?”หนึ่งในหญิงสาวถามขึ้นมา“โอเค ไปทานข้าวกันก่อนเถอะ!”ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่ใครอื่น ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นที่ไหนนอกจากเพื่อนร่วมงานของเควต้า เคทลิน“โอมายก๊อด! เคทลิน! นั่นเควต้าไม่ใช่เหรอ? ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอกำลังทานอาหารที่นี่เหมือนกัน!” หญิงสาวข้างเธอชี้ไปที่เควต้าและเจอรัลด์นี่เป็นเรื่องไม่คาดคิดเลยจริง ๆแฟนของเคทลินร่ำรวยโครต ๆ พวกเธอรู้ว่าเขาจะไม่พาพวกเธอไปทานที่ร้านสบาย ๆ ธรรมดาอย่างแน่นอนร้านอาหารนี้ก็ค่อนข้างมีชื่อเสียง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 465
“ให้ตาย! เป็นไปได้อย่างไรที่พวกเขาจะทานอาหารดีขนาดนี้?”เคทลินถึงกับช็อกไปความโอหังบนใบหน้าของเธอถูกชำระล้างไปอย่างสิ้นเชิง“เฮอะ! ทำไมถึงต้องโอ้อวดด้วยเมื่อเธอไม่มีเงินสักหน่อย? ทำไมถึงอยากจะสั่งบางอย่างที่แพงขนาดนั้นกัน?” เคทลินเยาะเย้ยเพื่อนร่วมงานหญิงอีกสองคนที่รู้สึกแย่กับสถานการณ์ก็พูดแทรกขึ้นมาเช่นกัน ขณะที่พวกเธอเยาะเย้ยคู่นั้นเจอรัลด์และเควต้ากำลังทานอาหารกันอย่างดีจริง ๆ พวกเขาทั้งคู่ได้สั่งฟัวกราส์จานใหญ่และแสนแพง ขณะที่อีกสี่คนสั่งแค่จานเล็กเพื่อแบ่งกันทานในหมู่พวกเขาขณะที่พนักงานเสริฟ์ได้เสริฟ์จานอาหารให้กับพวกเขา เขาก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่พวกเขาเจอรัลด์เลือกที่จะเอาแต่นิ่งเงียบเพราะเควต้าคอยแต่โน้มน้าวเขาไว้ และเธอไม่อยากให้เขาเผชิญหน้ากับพวกเขาโดยตรงพวกเขาเพียงแค่พูดคุยกันต่อไปขณะที่พวกเขาทานอาหารเมื่อพวกเขาทานกันเสร็จ จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเคทลินและคนอื่น ๆ ก็ได้จากไปกันแล้วเห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่อาจรับความขายหน้านี้ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงจากไปด้วยความรีบร้อนเมื่อพวกเขาทานอาหารของพวกเขาเสร็จ“ไปกันเถอะ” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาลูบไล้หน้าท้องของเขาจากนั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 466
โดยไม่ได้พูดอะไรอีก เจอรัลด์แค่รูดบัตรแบล็กการ์ดในมือของเขา แม้จะตะลึงงันอย่างสุด ๆ แต่แคชเชียร์ก็เป็นมืออาชีพและเขาโค้งให้ทันที “คุณผู้ชาย! วันนี้คุณจ่ายไปมากขนาดนี้กับร้านของเรา มันคงจะหยาบคายถ้าพวกเราไม่ได้ให้ของขวัญฟรีใด ๆ กับคุณ! โปรดเลือกเสื้อผ้าใดก็ได้มาสามชิ้นและพวกมันจะขึ้นอยู่กับเราเอง!” แคชเชียร์กล่าวอย่างนับถือ “ไม่ เดี๋ยว! เขาไม่ได้ซื้อพวกนั้น! เจอรัลด์ ทั้งหมดนี่แพงมากเกินไป! ฉันไม่ต้องการเสื้อผ้าแฟนซีมากมายขนาดนั้นนะ!” เควต้าตอบอย่างลนลานขณะที่เธอส่ายหัวของเธอ “ฉันไม่คิดว่าฉันจะมีเหตุผลให้สวมใส่ครึ่งหนึ่งของสิ่งที่นายได้เลือกมาอยู่ดี! โปรดวางพวกมันคืนเถอะ…” เสียงของเธอยังคงสั่นอยู่เล็กน้อยจากความตกใจกับบิลสุดท้าย “เธอไม่จำเป็นต้องใส่ทั้งหมดนี้ รู้ไหม ไม่เอาน่า ตอนนี้ไปเลือกเสื้อผ้าอีกสามชิ้นมาสิ ถ้าเธอต้องการ เธอก็ยังสามารถมอบพวกมันให้กับเหล่าคุณครูหรือเพื่อนร่วมงานที่เธอสนิทด้วยในโรงเรียนอนุบาลก็ได้ ฉันมั่นใจว่านั่นจะช่วยให้เธอเพิ่มความสัมพันธ์ของเธอกับพวกเขาได้!” เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้า เจอรัลด์รู้ว่าคนมากมายกลั่นแกล้งเควต้าเพราะความจริงใจข
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 467
“เอ่อ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ?” เจอรัลด์ถาม รู้สึกงงงวย “ดูสิ สถานที่นี้เดิมทีเป็นโครงการก่อสร้าง เวสตัน เมอร์ชานต์ โฮลดิ้ง ได้รับการจ้างให้ควบคุมงานนี้เมื่อประมาณปีก่อน แต่เห็นได้ชัดว่านักพัฒนาเหล่านั้นใช้วัสดุที่มีคุณภาพต่ำกว่าที่สมควรและเพราะแบบนั้น จึงมีการพังทลายรอบ ๆ พื้นที่โครงการ ผู้คนกว่าร้อยคนก็ได้รับบาดเจ็บจากสิ่งนี้ หกสิบคนในนั้นคือคนงาน! โชคดี คราวนี้ไม่มีใครเสียชีวิต!” “ใช่ ฉันได้ข่าวมาว่านักพัฒนาหนีไปในที่สูงกันเมื่อคืนก่อน! คนเหล่านั้นจากเวสตัน เมอร์ชานต์ โฮลดิ้ง มีปัญหาอยู่แน่นอนในตอนนี้ ผู้คนประมาณสิบกว่าคน รวมถึงคุณจองก็ถูกปลดออกจากตำแหน่งของพวกเขา ฉันได้ยินมาประมาณนั้นแหละ! พวกเขากำลังรอที่จะได้รับการจัดการอยู่ในขณะนี้!” คนงานตอบ ตามที่เจอรัลด์นึกขึ้นได้ ลุงจองคือ ผู้อำนวยการของเวสตัน เมอร์ชานต์ โฮลดิ้ง เขาก็ถูกปลดเช่นกันเหรอ? หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ชั่วครู่ เจอรัลด์ก็ถามขึ้น “ทำไมนักลงทุนต้องหนีไปด้วยล่ะ? เนื่องจากว่าก็ไม่มีใครเสียชีวิต การชดเชยก็คงจะเพียงพอแล้ว ไม่ใช่เหรอ? ยิ่งไปกว่านั้น ความรับผิดชอบหลักก็ไม่ได้เป็นหน้าที่ของนักลงทุน ใช่ไหม?” “เรื่อ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 468
เมื่อได้ยินการกล่าวอ้างนั้น พ่อของเจอรัลด์ก็ไออกมาเสียงดังทันที “แก…เจ้าเด็กบ้านี่! แกกำลังพล่ามไร้สาระอะไรอยู่? แค่รู้ไว้ว่าความสัมพันธ์ของพ่อกับพวกเธอทั้งคู่ไม่ใช่แบบที่ลูกกำลังจินตนาการอยู่! ช่างเรื่องนั้นเถอะ ป้าเลอาของลูกคือส่วนหนึ่งของครอบครัวจองเช่นกัน และพวกเขาก็ต้องการความช่วยเหลือของลูกจริง ๆ ตอนนี้ แค่ช่วยเหลือพวกเขาถ้าลูกสามารถทำได้ก็พอ คิดซะว่าลูกกำลังช่วยพ่อชำระหนึ้ให้พวกเขาละกัน! อย่าลืมตามหาเซร่าด้วยเหมือนกันล่ะ! แม่ของลูกก็อยู่นี่! ตอนนี้แค่นี้ก่อนแล้วกัน!” หลังจากพูดทั้งหมดนั่นแล้ว พ่อของเขาก็วางสายทันที เจอรัลด์ถือโทรศัพท์ของเขาไว้ แข็งทื่อไปครู่หนึ่งก่อนสุดท้ายจะรู้สึกตัวได้ …ว่าไงนะ? เจอรัลด์ได้รับกระตุ้นให้อยากโทรหาแม่ของเขาในขณะนั้นเพื่อบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ได้ช่วยเหลือพ่อของเขาโกหกเธอมาโดยตลอด และเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดเกี่ยวกับมัน หลังจากคิดดีแล้ว เขาก็ถอนหายใจ คราวนี้เขาจะเชื่อใจพ่อของเขา เขานวดหน้าผากของเขา เขามองไปที่โทรศัพท์ของเขาและเห็นว่ามันเป็นเวลาแค่ห้าโมงครึ่งในตอนเย็น เขาเกาหลังหัวถอนหายใจอีกครั้ง เอางั้นก็ได
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 469
“ลุงจอง ป้าเลอา ผมมาเยี่ยมครับ!” เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ขณะที่เขาถือถุงของขวัญเข้ามาในบ้านของพวกเขา เลอาเพียงมองไปที่เขาโดยไม่พูดอะไรขณะที่เขาวางถุงลง วิลลี่เองก็นอนลงบนโซฟาอีกครั้งแล้ว มองไปที่เพดานโดยไม่แม้แต่จะใส่ใจที่จะตอบกลับการทักทายของเจอรัลด์ เลลารู้สึกอับอาย เมื่อเห็นเจอรัลด์ได้รับการเมินเฉยแบบนี้เพราะเธอรู้ว่าเจอรัลด์อาจจะทำได้ดีมากในเมืองเมย์เบอร์รี่ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็คือคนที่มาส่งเธอที่สถานีรถในวันก่อนด้วยรถเบนซ์ G500 คันใหญ่! ด้วยความสัตย์จริง เลลารู้สึกขอบคุณเล็กน้อยต่อเจอรัลด์ แต่อย่างไรก็ตาม เธอยังไม่มีเวลาที่จะเล่าเรื่องนี้ให้พ่อของเธอฟัง ตอนที่เลลามาถึงบ้านเมื่อวานนี้ เหตุการณ์ที่โชคร้ายเป็นลำดับนี้ก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว ตอนนั้น พ่อของเธอก็ใกล้จะทรุดตัวลงจากความกดดันทั้งหมดนี้แล้ว เธอจะไปเล่าให้เขาฟังได้อย่างไรว่าเธอมีความสนุกมากแค่ไหน? เมื่อสัมผัสได้ถึงความอึดอัด เลลาจึงเดินไปหาเจอรัลด์ก่อนจะจัดวางถุงที่เขานำมาไว้บนโต๊ะ “ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะ เจอรัลด์!” เลลากล่าวด้วยรอยยิ้ม วิลลี่เพียงหรี่ตาของเขามองไปที่เจอรัลด์ เมื่อเขาได้ยินลูกสาวขอ
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
