เพราะมีผู้ชายธรรมดาอยู่ข้างพวกเธอ พวกสาว ๆ จึงคิดว่าพวกเธอจะทำอะไรก็ได้ที่พวกเธอต้องการในเมืองเมย์เบอร์รี่ ไม่มีใครในหมู่พวกเธอเคยคาดคิดมาก่อนว่า พวกเธอจะลงเอยอยู่ในสถานการณ์ที่หมดหนทางกันเช่นนี้ พวกเธอต่างก็หวาดกลัวจบแทบจะตายได้เมื่อคิดถึงว่ากำลังจะถูกข่มขืน “บอส! มีสายเรียกถึงคุณ!” ลูกน้องของเขาตะโกนเรียกขึ้นมา “ฉันไม่รับ นายไม่เห็นเหรอว่าฉันยุ่งอยู่?” เจคหน้าคว่ำขณะที่เขาถอดเสื้อผ้าของเขาออก “แต่…” จากนั้นบอดี้การ์ดก็กระซิบส่วนที่เหลือของสิ่งที่เขาต้องการจะพูดข้างหูของเจค “...ว่าไงนะ?” เจคเต็มไปด้วยความรู้สึกกังวลใจโดยทันที “ทำไมเขาถึงโทรหาฉันตอนนี้?” เจคไม่ได้อยู่ในตำแหน่งใด ๆ ที่จะปฏิเสธสายเรียกนี้ได้ กลืนน้ำลายลงคอ เขาพยุงตัวเองในขณะที่รับโทรศัพท์ “...คุณเข้าใจผมผิดไปหรือเปล่า? นี่จะเป็นไปได้ยังไง? ผม” “หยุดทำเรื่องโง่ ๆ ของนาย ลูกน้องของนายที่อยู่ด้านล่างอยู่ภายใต้การควบคุมของฉันแล้วตอนนี้ ปล่อยพวกเธอเดี๋ยวนี้ เจค ไม่อย่างงั้นวันนี้นายจะพบกับความตายเร็ว ๆ นี้แหละ!” น้ำเสียงของคนในปลายสายอีกด้านนั้นเยือกเย็น เจคกลืนน้ำลาย ขณะนั้นเอง ก็สามารถได้ยินฝีเท้าเดินข
คำสั่งถัดไปของ ลีโอโพลด์ ไวท์ จากเจอรัลด์ก็คือให้แก้มัดสาว ๆ ที่เหลือทั้งสามคนและพาพวกเธอไปด้วย พวกเธอใช้ชื่อของเขาอย่างอิสระ คิดว่าพวกเธอสามารถทำอะไรก็ได้ที่พวกเธอต้องการโดยไม่ได้เผชิญกับผลที่ตามมาต่าง ๆ ทำให้พวกเธอต้องกังวลใจคือวิธีของเขาในการการสอนบทเรียนให้พวกเธอ เขาไม่เคยวางแผนที่จะทิ้งให้หญิงสาวพวกนี้อยู่ในสภาพที่ลำบากที่นั่นตั้งแต่แรกแล้ว ลีโอโพลด์ ไวท์ ผู้ชายที่มีผมขาว เขาเป็นบอดี้การ์ดที่ดีเยี่ยมที่ทำงานภายใต้ไมเคิล พูดง่าย ๆ เลยก็คือ งานของลีโอโพลด์ก็คล้ายกับฟลินท์ที่ทำงายภายใต้แซค ไมเคิลได้พาเขามาที่นี่จากฮ่องกง “พวกเธอจะมาถึงกันเร็ว ๆ นี้ คุณซีค มันคงไม่สะดวกที่ผมจะพบกับพวกเธอที่นี่ ดังนั้นผมต้องขอตัวก่อนละกัน รถของเขาเตรียมพร้อมแล้วใช่ไหมครับ?” เจอรัลด์ถามไมเคิลที่นั่งอยู่ข้างคนขับ “ตอนนี้รถจะมาที่นี่ได้ตลอดเวลาครับ คุณคลอฟอร์ด พวกเราจะออกเดินทางกันทันทีที่รถมาถึง ลีโอโพลด์สามารถจัดการที่เหลือได้ เขาจะคุ้มกันคุณมิลตัน และคนอื่น ๆ กลับไปที่มหาวิทยาลัยของพวกเธอได้อย่างปลอดภัย” ขณะที่เขากล่าวไปเช่นนั้น รถลีมูซีนคันหนึ่งก็ได้มาหยุดตรงด้านข้างพวกเขา เจอรัลด์ปาดเหงื่
อย่างไรก็ตาม หากมันเป็นเรื่องจริงจริง ๆ ที่ว่าเจอรัลด์คือคนที่มีอำนาจและมีอิทธิพล พวกเธอคงอยากตายมากกว่าจะยอมรับความจริงนี้ได้ แคสแซนดร้านึกถึงช่วงเวลาที่เธอต้องทนทุกข์อย่างมาก และมีค่ำคืนที่กระสับกระส่ายเมื่อเธอพบแบตเตอรี่สำรองของเธอในรถของฟลินท์มาก่อนหน้านี้ “ตอนนั้นฉันกังวลมากและตอนนี้ที่ฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ดู ฉันก็ไม่มั่นใจมากนักว่าฉันได้โทรหาเจอรัลด์หรือไม่...อย่างไรก็ตาม มันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเบอร์ติดต่อแรกในรายการติดต่อของฉันคือเบอร์ของเขา ลำดับที่สองคือลูกพี่ลูกน้องของฉัน ที่ฉันเพิ่งจะโทรหาเขาไปเมื่อเช้านี้ ถ้าพวกเราจะพูดถึงเรื่องเส้นสายต่าง ๆ ก็อาจจะเป็นเธอนะ เธอทำงานเป็นรองประธานให้กับองค์กรการค้านานาชาติ ดังนั้นเธอจึงรู้จักผู้คนมากมายอย่างแน่นอน” นาโอมิกล่าวอย่างระมัดระวังกับคำพูดของเธอ “นั่นฟังดูสมเหตุสมผลมากกว่ามาก นิ้วของเธออาจจะไปแตะโดนเบอร์ของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจก็ได้ หลังจากนั้น ลูกพี่ลูกน้องของเธอต้องได้จัดเตรียมการช่วยเหลือนี้! บอดี้การ์ดบางคนที่นี่ดูเหมือนว่าพวกเขาเป็นอาจจะเป็นตำรวจหน่วยจู่โจมเร็วในขณะที่คนอื่น ๆ ดูเหมือนพวกแก๊งค์อันธพาล!” แคสแซนดร้ากล่าวด้วยน้ำ
“...เอ๋? นี่ไม่ใช่เสื้อคลุมที่ฉันซื้อให้เจอรัลด์หรอกเหรอ?” ฟาซิลิตี้ถามออกมาเสียงดัง ด้วยน้ำเสียงที่สับสนงุนงงอย่างชัดเจน โดยไม่มีความความสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันเป็นเสื้อคลุมที่เธอซื้อให้เขาในห้างสรรพสินค้าตอนบ่ายวันนั้นอย่างแน่นอน “เธอมั่นใจใช่ไหมฟาซิลิตี้?” แคสแซนดร้าถาม ตกตะลึงกับการเอ่ยอ้างของเธอ เธอเอาเสื้อคลุมมาจากเธอและดูมันด้วยตัวเอง และมันก็จริง มันเป็นเสื้อคลุมตัวเดียวกันอย่างแน่นอน ‘นี่จะเป็นไปได้อย่างไรกัน? ทำไมเสื้อคลุมของเขาถึงมาอยู่ในรถไมบัคคันนี้ได้ล่ะ?’ สาว ๆ ทุกคนต่างก็คิดถึงสิ่งเดียวกัน ความสับสนงุนงงของพวกเธอสะท้อนให้เห็นในสายตาของพวกเธอ ในขณะที่พวกเธอผลัดกันจ้องมองไปที่ลีโอโพลด์ ที่ยังคงขับรถอยู่ ลีโอโพลด์ สำหรับครั้งแรกของเขาตั้งแต่ที่ได้พบกับสาว ๆ ก็เริ่มจะแสดงอาการหลุกหลิกขึ้นมาเล็กน้อย คุณคลอฟอร์ดได้สั่งเขาโดยเฉพาะว่าให้เก็บตัวตนของเขาเอาไว้เป็นความลับ อย่างไรก็ตาม ด้วยความคืบหน้าบทสนทนาของสาว ๆ สิ่งต่าง ๆ จึงกลายเป็นน่าอึดอัดสำหรับเขาอย่างรวดเร็วมาก “นั่นเป็นเสื้อคลุมของผม ผมมักจะทิ้งมันไว้บนเบาะผู้โดยสารน่ะครับ” ลีโอโพลด์โกหกไป ฟาซิลิตี้
ฮาร์เปอร์ถามคำถามซ้ำอีกครั้ง น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกระวนกระวาย แต่อย่างไรก็ตาม อีวอนน์เพียงเมินเขาไปและเดินไปที่เตียงของเจอรัลด์ “ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ เจอรัลด์!” เธอยิ้มเยาะ จากนั้นเธอก็ดึงผ้าห่มของเจอรัลด์ออกไปจากเขาโดยไม่ได้นึกถึงว่าเขาใส่ชุดอะไรในตอนนั้น เมื่อเขาอยู่ในที่โล่งแจ้งที่ทุกคนมองเห็นได้ เธอก็กระชากเขาออกไปจากเตียงอย่างมุทะลุ “เธอกำลังจะทำอะไร?!” เจอรัลด์ร้องเสียงหลงขณะที่มือของเขาขยับไปปิดเป้าของเขา ผู้หญิงพวกนี้น่ากลัวชะมัด แต่แทนที่จะตอบคำถามของเขา อีวอนน์เพียงแค่เริ่มคุ้ยหาสิ่งของต่าง ๆ ของเขา ไม่ไกลมากเกินไป ทั้งแคสแซนดร้า และฟาซิลิตี้ยืนกอดอกกันในขณะที่พวกเธอเฝ้าดูฉากที่เล่นอยู่ตรงหน้า นาโอมิซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่ง “ที่ปรึกษา ฟาซิลิตี้! ฉันพบเสื้อคลุมและโทรศัพท์ของเขาที่นี่!” อีวอนน์ตะโกนออกมาขณะที่เธอถือสิ่งของสองสิ่งขึ้นมาเพื่อให้พวกเธอได้เห็น หญิงสาวทั้งหมดตกตะลึง พวกเธอทุกคนกำลังคิดถึงสิ่งเดียวกัน ‘เช่นนั้นก็ไม่ใช่เจอรัลด์สินะ!” พวกเธอรู้สึกถึงความโล่งอกที่เข้าถึงจิตใจของพวกเธอราวกับว่าพวกเธอเป็นนักโทษที่เพิ่งได้รับอิสระหลังจากหลายปีผ่านไป โดย
เมื่อเจอรัลด์ ฮาร์เปอร์ และคนอื่นสองสามคนมาถึงที่ร้านอาหาร นาโอมิก็อยู่ที่นั่นพร้อมกับลูกพี่ลูกน้องของเธอแล้ว ไซลีน่า แคสแซนดร้า ฟาซิลิตี้ และอีวอนนก็อยู่ที่นั่นเหมือนกัน คนที่นั่งอยู่ข้างไซลีน่า คือชายหนุ่มในช่วงอายุยี่สิบกลาง ๆ เขาสวมชุดสูทและรองเท้าของเขาก็ทำมาจากหนัง ไซลีน่าดูอ่อนโยนอย่างเช่นเคย เธอคือหนึ่งในบุคคลที่โดดเด่นมากที่สุดในสังคม และเธอก็มีเส้นสายทางสังคมไปทั่วทุกที่ เจอรัลด์ ฮาร์เปอร์ และคนอื่น ๆ ที่รู้จักกับไซลีน่าส่วนใหญ่ก็เนื่องจากว่าความสัมพันธ์ทางสังคมของเธอกับพวกเขา สิ่งนี้ อย่างไรก็ตาม ได้มอบความเข้าใจให้พวกเขาว่าจริง ๆ แล้วไซลีน่านั้นค่อนข้างเป็นคนที่หยิ่งผยอง เธอช่วยเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไม่กี่คนหางานพาร์ทไทม์ทำก็เพราะพวกเขาเป็นเพื่อนของนาโอมิ มิอย่างงั้น เธอก็คงจะไม่แม้แต่จะกระพริบตามาที่พวกเขาด้วยซ้ำ “มาสิ เชิญนั่ง พวกเธอทุกคน” ไซลีน่ากล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เจอรัลด์ทำตามคำของเธอ “เมื่อคืนที่แล้ว ช่างเป็นเหตุการณ์เกี่ยวโยงที่น่าสะพรึงกลัวอะไรอย่างงี้ พวกเราจะดื่มฉลองกันอีกแป๊ปนึง แต่ก่อนนั้น ฉันอยากจะแนะนำใครบางคนให้กับพวกเธอทุกคน ผู้ชายคนนี้คือ ไบร
“พี่ครับ ว่าไง?” “น้องชาย นายยุ่งอยู่หรือเปล่า? พ่อบ้านและลูกน้องสองสามคนของฉันจะลงจอดที่สนามบินเมย์เบอร์รี่เร็ว ๆ นี้ นายช่วยหาคนไปรับพวกเขาหน่อยได้ไหม? ฉันได้จัดการงานอื่นบางอย่างให้ทั้งแซคและไมเคิลไปจัดการ พวกเขาจะต้องการพื้นที่ที่อยู่เช่นเดียวกัน ดังนั้นโปรดหาพวกเขาด้วย!” “ได้ครับ ไม่มีปัญหา” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาพยักหน้ากับตัวเอง จริง ๆ แล้วนี่เป็นครั้งแรกที่เจอรัลด์ได้ติดต่อกับครอบครัวของเขามาเป็นเวลานานแล้ว เขาได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ ของพี่สาวของเขา “ฉันจะอยู่ที่นั่นในวันมะรืนนี้ พวกเราสามารถนัดพบกันได้จากนั้น แค่น้องชายกับพี่สาว!” เจสสิก้ายิ้มหลังจากกล่าวไปแบบนั้น เจอรัลด์ก็คิดถึงเธอมากเหมือนกัน หลังจากการพูดคุยกันนิดหน่อย ในที่สุดเจอรัลด์ก็วางสาย เนื่องจากว่าทั้งแซค และไมเคิล ต่างก็ยุ่งกัน จะเป็นการดีที่สุดที่เจอรัลด์ไม่รบกวนพวกเขา ‘ฉันจะมอบหมายงานให้ใครดี?’ เขาเกาหลังหัวของเขาขณะที่เขาคิด หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ตัดสินใจจะออกจากร้านอาหารไปเนื่องจากฟาซิลิตี้และคนอื่น ๆ ก็อยู่ที่นั่นยังไงซะ เขาสรุปว่าคงจะดีที่สุดที่จะแค่ไปรับพวกเขาด้วยตัวเองเนื่องจากพวกเข
“เป็นเจอรัลด์เสมอมาเลยใช่ไหม?” แคสแซนดร้าไม่พบคำอธิบายอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเชื่อมเหตุการณ์นี้กับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้เกี่ยวกับแบตเตอรี่สำรองนั้น เจอรัลด์เป็นคนที่แปลกจริง ๆ เขาใช้ชีวิตลับ ๆ ล่อ ๆ มาก ‘เมื่อคิดย้อนกลับไป เจอรัลด์ก็เป็นคนแรกที่รู้เกี่ยวกับเหตุการณ์ตอนนั้นเมื่อฉันถูกพาไปที่โรงแรมในตอนแรก เพราะเขา ฉันถึงได้รับการช่วยเหลือทันเวลา’ ‘ฉันยังพบแบตเตอรี่สำรองของเจอรัลด์ในรถของฟลินท์ ครั้งนี้ก็เกิดขึ้นเช่นเดียวกัน เจอรัลด์เป็นคนแรกที่ตระหนักได้ว่าความโชคร้ายได้เกิดขึ้นกับเรา ซึ่งนำให้พวกเราสี่คนได้รับการช่วยเหลืออย่างท้วงทันเวลาพอดี แม้แต่เสื้อคลุมและโทรศัพท์ของเจอรัลด์ก็อยู่ที่นั่นด้วย!’ ‘ตอนแรกมันดูเหมือนว่าคุณคลอฟอร์ดคือ คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ แต่คราวนี้ ความสนใจของเขาไปที่นาโอมิแทน’ ‘และปัจจุบันนี้เจอรัลด์ก็มีความสัมพันธ์ที่ดีกับนาโอมิ!’ ‘เขายังทุบตีรองประธานของสหภาพนักศึกษาในวันก่อนอีกด้วยซ้ำ! แล้วเกิดอะไรขึ้นในตอนท้าย? เมื่อมาคิดดู ผู้อำนวยการภาควิชาก็เคารพนอบน้อมต่อเจอรัลด์!” ‘เขาร่ำรวยโคตร ๆ ตอนนี้และพวกเราไม่แม้แต่จะรู้เลยด้วยซ้ำว่ามั