เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 247
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 248
เธอตัดสินใจไม่ขับรถของตัวเอง!เธอรู้สึกรังเกียจมัน!“โอ้ย!” มีบางอย่างทำให้แคสแซนดร้ารู้สึกเจ็บตอนที่เธอพยายามจะลงจากรถ“นี่คืออะไรในรถของคุณ? มันเจ็บ!” แคสแซดร้าบ่นเธอหยิบบางอย่างขึ้นมาจากที่นั่งด้านล่างเธอและมันคือแบตเตอรี่สำรอง!“ทำไมถึงมีแบตเตอรี่สำรองสกปรกในรถหรูเช่นนี้ด้วย? ทิ้งมันไปได้แล้ว!” แคสแซนดร้ากราดเกรี้ยวกับมันมากจนเธอแทบจะลืมเกี่ยวกับภาพลักษณ์ของเธอที่เป็นหญิงสาวที่น่ารักไป เธอหยิบแบตเตอรี่สำรองอันนั้นขึ้นมาและเธอกำลังจะปามันลงถังขยะแต่ก็ยั้งมือไว้“นี่มันของฉันไม่ใช่เหรอ?” แคสแซนดร้าดูมันใกล้ ๆ และตระหนักได้ว่ามันคือแบตเตอรี่สำรองหนึ่งร้อยดอลลาร์ที่เธอได้ซื้อเมื่อไม่นานมานี้! เธอมั่นใจมากว่ามันเป็นแบตเตอรี่สำรองของเธอเพราะมีรูปของเธอติดบนนั้นด้วยแคสแซนดร้าไม่แม้แต่จะคิดเป็นอย่างอื่นได้เมื่อเธอเห็นรูปของเธอ ปกติเธอจะวางแบตเตอรี่สำรองของเธอไว้ในรถของเธอแต่เจอรัลด์ต้องการจะใช้แบตเตอรี่สำรองและเธอจึงให้เขายืมมันแบตเตอรี่สำรองนี้มาอยู่ในรถโรลส์-รอยซ์ได้อย่างไรกัน? เธอทิ้งมันไว้ในนี้โดยไม่ตั้งใจหรือเปล่า? แต่มันเป็นไปไม่ได้! วันนี้เธอไม่แม้แต่จะได้ไปที่ไหนใกล้ ๆ เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 249
มันไม่ถูก!แคสแซนดร้าคิดได้ว่าได้ว่าสิ่งที่ฟลินท์พูดนั้นมันเป็นไปไม่ได้ เขาพูดว่าเขาต้องการจะรู้ว่าเธอมีลักษณะหน้าตาเป็นอย่างไรแต่เขามีวีธีอื่นอีกมากมาย ในความเป็นจริงมันจำเป็นสำหรับเขาที่จะรู้ให้ได้ว่าเธอหน้าตาเป็นยังไงจริง ๆ เหรอ?แคสแซนดร้ารู้กระบวนการทั้งหมดว่าฟลินท์ช่วยเหลือเธอได้อย่างไร เธอรู้ว่าฟลินท์รู้ว่าเธออยู่ที่ไหนผ่านทางลูกน้องของเขาเองและเขาก็ตรงมาที่ห้องเพื่อช่วยเหลือเธอดังนั้นแล้วทำไมเขาต้องหาว่าเธอหน้าตาเป็นอย่างไรด้วยล่ะ?นอกจากนี้ ผู้ชายธรรมดารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร? ผู้ชายธรรมดาไม่ชอบสถานที่แบบนั้นและเขา ๆ เดียวที่รู้เกี่ยวกับตำแหน่งของเธอก็คือเจอรัลด์!นี่มันอะไรเนี่ย!แคสแซนดร้าไม่สามารถสงบลงได้ นั่นหมายความว่าเจอรัลด์คือผู้ชายธรรมดางั้นเหรอ?แคสแซนดร้าหัวเราะมันจะเป็นไปได้อย่างไร!เธอกำลังคิดอะไรอยู่? ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดบางอย่างที่นี่แน่ แคสแซนดร้าจะทำให้มันกระจ่างจากเจอรัลด์อีกครั้งในวันพรุ่งนี้ในที่สุดแคสแซนดร้าก็สงบสติอารมณ์ลงได้ และปล่อยวางเรื่องนั้นไปชั่วคราววันต่อมาเป็นวันเสาร์ เจอรัลด์จึงตื่นสายกว่าปกติ เขานอนตื่นสายจนกระทั่งโทรศัพท์ของเขาไ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 250
ปัจจุบันเจอรัลด์จะพยายามให้ดีที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงความคิดเช่นนี้ไม่ได้จะอะไรนะแต่ทั้งหมดนี้ก็เพื่อมีล่า นับตั้งแต่ที่เขาตัดสินใจจะเดทกับมีล่า เขาต้องคิดเกี่ยวกับเธอในทุก ๆ การตัดสินใจที่เขาทำแต่เอเลน่าก็เริ่มร้องไห้ในปลายสายอีกด้านหนึ่งของการโทร“โอเค...เจอรัลด์ ฉันเข้าใจว่าคุณหมายถึงอะไร ฉันจะให้คุณทำมากมายขนาดนั้นเพื่อฉันได้อย่างไร? เพียงเพราะป้าของฉันได้บอกญาติของฉันเกี่ยวกับคุณ และพวกเขาต่างก็ต้องการจะพบกับคุณจริง ๆ! ไม่เป็นไรค่ะ ฉันแค่จะบอกพวกเขาว่าคุณไม่ใช่แฟนของฉัน และฉันไม่สมควรได้เป็นเป็นของคุณ...ฉันไม่ควรรบกวนคุณด้วยเหมือนกัน!” เอเลน่าพูดขณะที่เธอสะอึกสะอื้นเจอรัลด์ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เขาไม่มีวันทนเห็นผู้หญิงกำลังร้องไห้ต่อหน้าของเขาได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเป็นเพราะเขาเองเจอรัลด์ถอนหายใจและพูดขึ้นว่า “หยุดร้องเถอะ ผมจะทำก็ได้ ส่งตำแหน่งมาให้ผมและผมจะไปพบคุณ!”“คุณดีที่สุดเลย เจอรัลด์! ฉันรักคุณมากเลย!” เอเลน่าหยุดร้องไห้ทันทีเจอรัลด์สัญญากับเอเลน่าเพื่อจะยุติเรื่องนี้เท่านั้น เพราะเขาเป็นคนที่ช่วยเหลือเธอตั้งแต่แรก เขาควรจะรับผิดชอบที่จะยุติเรื่องต่าง ๆ นี้กั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 251
“หนูขอโทษจริง ๆ ค่ะที่มาช้า คุณป้า!”“ไม่ต้อง! ไม่เป็นไรหรอก ลูก!” แฮร์เรียตยิ้มให้เอเลน่าและจ้องไปที่เจอรัลด์ขณะที่กำลังตัดสินเขาจากหัวจรดเท้า“ยินดีที่ได้พบคุณทุกคนครับ!” เจอรัลด์กล่าวทักทายอย่างสุภาพ“นายต้องเป็นเจอรัลด์แน่!” แฮร์เรียตพูดขณะที่เธอกอดอก เธอมีความประทับใจแรกต่อเขาแล้วเขาแต่งตัวอย่างไม่เป็นทางการมาก แม้เขาจะดูดีแต่เธอก็บอกได้ว่าเขามาจากหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ไม่มีเซนส์ทางแฟชั่น! แฮร์เรียตส่ายหัวของเธอ เธอจะไม่มีวันให้ใครบางคนเช่นเขามาเป็นลูกเขยของเธอแน่! เธอจะไม่เพียงแค่ดูถูกเขาแต่จะตบหน้าเขาหลาย ๆ ครั้งอีกด้วย!“สวัสดี!” แฮร์เรียตกล่าวทักทายเขากลับ“ฮ่า! ไม่ได้เจอนายมาระยะหนึ่งแล้ว นายก็ยังคงดูเหมือนเดิมเลยนะ!” รูบี้กล่าวขึ้นมาอย่างหยาบคายลูกพี่ลูกน้องคนอื่น ๆ เหล่านั้นก็หันกลับไปหาแฟนหนุ่มของพวกเธอและส่ายหัวให้พวกเขาลูกพี่ลูกน้องของพวกเธอหาใครบางคนแบบนั้นได้อย่างไร?เซนส์ทางแฟชั่นของเขานั้นแย่มาก!เจอรัลด์แค่ยิ้มเล็กน้อยดูเหมือนว่าแอมเบอร์ไม่ได้พูดอะไรตั้งแต่ที่เธอได้กลับไป! แม้ว่าเขาอยากจะให้เธอได้พูดบางอย่างกับครอบครัวของเธอจริง ๆ ก็ตาม!“รถพร้อมแล้วครับ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 252
พวกเขาไม่สามารถหยุดพูดได้ และเจอรัลด์ก็เกือบจะปาเครื่องดื่มใส่พวกเขาเขาเห็นว่าเครื่องดื่มของพวกเขาจะหมดแล้ว เขาจึงตัดสินใจยืนขึ้นเพื่อจะไปเอาเครื่องดื่มให้พวกเขา “ผมจะไปเอาชานมเพิ่มดังนั้นพวกคุณจะได้คุยกันต่อ!”เจอรัลด์ลุกยืนขึ้นและจากไปทันทีหลังจากเจอรัลด์จากไป พี่น้องสองคนนั้น และลูกพี่ลูกน้องคนอื่นของเอเลน่าก็มาล้อมรอบเธอ พวกเธอเจอกันตลอดและก็สนิทกันมาก “เอเลน่า เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงเลือกเขาล่ะ!”“ใช่แล้ว พี่สาว! คน ๆ นี้ด้อยมากและมันไม่น่าเชื่อเลย!”“ใช่! คนแบบนี้ในโรงเรียนของเราจะไม่มีเพื่อนเลยนะ!”“พวกเธอทุกคนไม่ควรตัดสินคนจากรูปลักษณ์ภายนอกรู้ใช่ไหม เจอรัลด์เป็นคนที่ดีมาก เขาจริงใจและซื่อสัตย์แต่ที่สำคัญที่สุดเขามีความคิดที่ดี! สิ่งเหล่านี้คือลักษณะที่จะมองหาเมื่อจะเดทใครสักคนไม่ใช่หรือ?” เอเลน่ากำลังรู้สึกหมดหนทาง“เอเลน่า เธอไร้เดียงสามากเกินไป! เธอจะตระหนักได้เร็ว ๆ นี้ว่าเงินคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในอนาคต! แต่นี่ไม่ใช่ปัญหาเรื่องเงิน เอเลน่า แม้ว่าเขามีเงินอยู่เล็กน้อยแต่ผู้คนก็จะยังดูถูกเขาอยู่ดี! แค่เลิกกับเขาไปได้แล้ว โอเคไหม? ฉันจะแนะนำใครบางคนที่ดีกว่าให้เธอเอง!”
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 253
“ฉันรู้ ฉันรู้! มันเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่คนรวยสักพักหนึ่งแล้วเพราะลูกชายของตระกูลคลอฟอร์ดซื้อมันไว้ด้วยราคาแปดล้านดอลลาร์!”“งันมันอยู่ที่นี่สินะ! มันดูน่าทึ่งจัง!”“ยังไงซะ เอเลน่า เนื่องจากครอบครัวของหนูมีอะไรบางอย่างเกี่ยวข้องกับย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ หนูคิดว่าหนูจะสามารถพาพวกเราไปที่วิลล่าเพียงเพื่อชมดูสภาพแวดล้อมที่นั่นได้ไหม?”เหล่าคุณป้าต่างก็อิจฉามากเกี่ยวกับเรื่องนี้เอเลน่าหันไปมองเจอรัลด์ เขาไม่ได้ปฏิเสธพวกเขาและเธอจึงพยักหน้ากลับให้พวกเขาพวกเขาไปถึงที่หมายทันทีเมื่อไหร่ก็ตามที่เจอรัลด์ไม่ได้อยู่แถวนี้ก็จะมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ด้านนอก เพื่อหยุดผู้คนจากการที่จะเข้าไปด้านในพวกเขาเดินมาได้เพียงครึ่งทางเท่านั้น และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็อยู่ที่นั่นแล้ว เพื่อจะหยุดพวกเขาไม่ให้ขึ้นไป“พวกคุณมาทำอะไรกันที่นี่? นี่ไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวนะครับ โปรดออกไปเดี๋ยวนี้ด้วย!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยวัยกลางคนสองคนนั้นเข้มงวดจริง ๆ “พวกเราไม่ใช่นักท่องเที่ยว เข้าใจ? หญิงสาวที่น่ารักคนนี้ที่อยู่ที่นี่คือลูกสาวของคุณลาร์ซัน จากย่านการค้าเมย์เบอร์รี่! พวกเราไม
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 254
“ดูนายสิ! งานของนายก็คือการโดนดูถูกไง!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหัวเราะขณะที่พวกเขาทำให้เขาอับอาย“คุณคลอฟอร์ดค่ะ!”ใครบางคนตะโกนขึ้นมาตอนนี้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรู้สึกประหม่ากัน พวกเขาหยุดหัวเราะเมื่อกี้เธอเรียกเขาว่าอะไรนะ?เจอรัลด์เหรอ?เจอรัลด์หันกลับไปมอง “ริต้า! รอนานมากแล้วนะ!”ริต้าเป็นดีไซน์เนอร์สำหรับวิลล่านี้ และในไม่ช้าเธอก็จะได้เป็นหัวหน้าคนใช้ที่วิลล่าด้วยเช่นกันนอกจากริต้าก็คือ ไนล่าและคนอื่น ๆ อีกสองสามคน พวกเขาทั้งหมดพบกันครั้งสุดท้ายเมื่อพวกเขาจัดการกับวิลล่า“สวัสดีตอนบ่ายค่ะ คุณคลอฟอร์ด!”พวกเธอเคยดูถูกเขาก่อนที่จะได้รู้ตัวตนของเขา หลังจากที่ได้รู้ว่าเขาควบคุมย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ทั้งหมด และเขาก็เป็นคนที่ไม่เรียกร้องความสนใจจริง ๆ พวกเธอต่างก็คิดว่าควรจะพยายามให้ดีที่สุดและหวังว่าพวกเธอจะสามารถแต่งงานกับเขาได้“พี่สาวของฉันได้ถามเกี่ยวกับคุณเมื่อวานนี้แต่ไม่ต้องกังวลนะคะ ฉันไม่ได้พูดอะไรไปแม้แต่คำเดียว!” ริต้ากล่าวเจอรัลด์เข้าเพราะหลังจากวันนั้น คาร่ากลับไปทานอาหารกันอีกครั้งและพวกเขาไม่ได้ส่วนลดอีกเป็นครั้งที่สองเขาต้องได้รับความสนใจจากค
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 255
ทุกคนตกตะลึงไปตาม ๆ กัน“พวกเขาเป็นใครค่ะ คุณคลอฟอร์ด?” ริต้าถาม เธออิจฉาเมื่อได้เห็น เอเลน่า ลาร์ซัน คนสวยริต้ารู้สึกไม่สบายใจนักที่นั่นแต่เธอไม่ต้องการทำเรื่องยุ่งยากใจให้เจอรัลด์จริง ๆ แล้วเจอรัลด์ไม่สามารถพูดว่าเอเลน่าเป็นแฟนของเขาได้เพราะมันคงเป็นปัญหาอีกแน่ถ้ามีล่าได้รู้เข้า“ไว้ให้เป็นเรื่องราวสำหรับครั้งต่อไปละกัน พวกเขาเป็นแขกของผมดังนั้นโปรดจัดเตรียมบางอย่างด้วย!” เจอรัลด์ยิ้ม“ค่ะ คุณคลอฟอร์ด!” ริต้าพยักหน้ารูบี้ตกตะลึงเมื่อเธอได้ยินริต้าเรียกเขาว่าอะไร “ว่าไงนะ? นายคือ คลอฟอร์ดเหรอ? ทายาทของเมย์เบอร์รี่ เจอรัลด์ คลอฟอร์ดเหรอ?” รูบี้ตะเบ็งเสียงออกมา“ครับ คุณป้า! ผมเอง!” เจอรัลด์หัวเราะอย่างสนใจ“เอเลน่า จริงหรือเปล่า?”แม้แต่แฮร์เรียตเองก็ตกใจ และเธอรู้สึกราวกับว่าใบหน้าของเธอนั้นบวมเป่งจากการถูก ‘ตบ’ โดยเจอรัลด์ คนบ้านนอกที่ยากจนที่พวกเขาได้ทำให้เขาอับอายขายหน้ามาตลอดทางคือ เจอรัลด์ คลอฟอร์ด!เอเลน่าพยักหน้าลูกพี่ลูกน้องของเอเลน่าทุกคนต่างพากันสูดหายใจเข้าลึก ให้ได้ชัดเจน พวกเธอเคยได้ยินเกี่ยวกับเขามาหลายครั้งแล้ว และไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่กำลังยืนอยู่ต่อหน้า
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
