เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 177
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 178
ดอว์นหมดคำที่จะพูด“ใช่แล้ว แต่ดอว์น มีคำพูดที่เป็นความจริงจริง ๆ บุคคลหนึ่งที่ไม่มีภาวะทางจิตใจหรือชนชั้นวรรณะจะไม่สามารถมีภาวะทางจิตใจหรือชนชั้นวรรณะใด ๆ ได้ ไม่ว่าพวกเขาจะร่ำรวยสักแค่ไหน แต่พวกเขาก็จะไม่มีชนชั้นวรรณะใด ๆ ทั้งสิ้น! ดูอย่างซามูเอลสิ เขาไม่เพียงแต่ร่ำรวยมาก แต่เขายังมีภาวะทางจิตใจและชนชั้นที่ดีมากอีกด้วย อ่า! ลองดูเจอรัลด์อีกครั้ง เขาถูกลอตเตอรี่แต่เขากลับกลายเป็นว่าไม่มีอะไรเลย”ไนล่ามองเจอรัลด์และเธอก็ถึงกับหมดคำพูดไปอย่างสิ้นเชิงขณะที่เธอส่ายหัวของเธอหากคน ๆ หนึ่งไม่มีความรู้ในตัวตน แล้วเขาจะมีความแตกต่างอะไรจากศพ?พวกเธอทั้งคู่กำลังคิดแบบนี้กับตัวเองเอาตามตรง เจอรัลด์กำลังรู้สึกความรัดแน่นในหน้าอกตอนนี้ มันรู้สึกอึดอัดจริง ๆ ที่ถูกดูแคลนทั้ง ๆ ที่แสดงเจตนาที่ดีก็ตามแต่อย่างไรก็ตาม เขาตัดสินใจที่จะนั่งลงก่อน พวกเขาสามารถพูดอะไรก็ได้ที่พวกเขาต้องการ!เจอรัลด์นั่งลงแน่นอน เขานั่งลงอยู่แถวหลังในตอนนี้ เมลานีหันกลับมา เมื่อเธอเห็นว่าเจอรัลด์กำลังนั่งอยู่ข้างหลังเธอ เธอขมวดคิ้วเข้ากันแน่นหลังจากนั้น เธอยืนขึ้นก่อนที่เธอจะเดินไปหาซามูเอลและยิ้มให้ก่อนจะพูด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 179
“อ่า? นั่นเป็นไปไม่ได้ ลุงไลท์! คุณไลล์เป็นชายที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองเมย์เบอร์รี่! ดังนั้น ผมมั่นใจว่าเขามีความสามารถที่จะซื้อมันได้อย่างแน่นอน!”ซามูเอลแปลกใจมาก“ฮี่ฮี่ฮี่ เธอผิดแล้ว ในอดีต คุณไลล์มีสมรรถภาพเป็นอย่างมากจริง แต่อย่างไรก็ตาม ลุงได้รับข่าวมาว่าคุณไลล์ถูกย้ายจากย่านการค้าเมย์เบอร์ลี่แล้ว ย่านการค้าเมย์เบอร์รี่จะถูกจัดการและดำเนินโดยคนอื่นในอนาคต!”“แม้ว่าคุณไลล์จะถูกย้ายไปเรียบร้อยแล้ว แต่คุณคลอฟอร์ดได้รับเขาเอาไว้ ดังนั้น ในตอนนี้ แม้ว่าเขาจะมีกำลังและความสามารถที่จะซื้อวิลล่านี้ แต่เขาจะไม่ซื้อมันแน่!”“อ่า? กลายเป็นว่าคุณไลล์ถูกย้ายออกไปแล้วงั้นเหรอเนี่ย?”“ใช่ แต่คุณคลอฟอร์ดยังคงให้เขาอยู่เคียงข้าง ดังนั้น แน่นอนเขาจะยับยั้งตัวเองไว้เล็กน้อย!”ซามูเอลพยักหน้าซ้ำ ๆ บ่งบอกว่าเขาเข้าใจในสิ่งที่ไวย์แอตต์กำลังพูดอยู่“พี่ซามูเอล พ่อค่ะ กำลังพูดถึงอะไรกันอยู่เหรอ? คุณคลอฟอร์ดคนนี้คือใครเหรอ? ทำไมพ่อไม่เคยพูดถึงเขาให้กับหนูมาก่อนล่ะ?”เมลานีถามขึ้นด้วยความอยากรู้อยากเห็นมากในตอนนี้เธอบอกได้เลยว่าคุณคลอฟอร์ดคนนี้ต้องน่าทึ่งและมีอำนาจมากแน่เพียงแค่ได้ฟังบทสนทนาของพวก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 180
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ไม่มีใครจะซื้อมันแน่!”ซามูเอลตอบกลับขณะที่เขายิ้มไวย์แอตต์ยิ้มอย่างขมขื่น “ลุงบอกไปแล้วว่าตราบใดที่คน ๆ นั้นเป็นนักธุรกิจที่ชาญฉลาด เขาจะไม่เสียเงิน 120,000,000 ดอลลาร์เพื่อวิลล่านี้ เว้นแต่ว่า…”“ผมต้องการมัน!”ก่อนที่ไวย์แอตต์จะทันได้พูดจบ เขาก็ได้ยินเสียงที่ไม่ดังมากนัก แต่ก็ยังคงดังพอที่ทุกคนในห้องโถงทั้งหมดจะได้ยินคำพูดของเขา“ห๊ะ?”ความสงสัยกำลังบินอยู่ในอากาศตอนนี้ทุกคนเริ่มจ้องมองมาที่ด้านนี้ไวย์แอตต์และซามูเอลก็ตกตะลึงเช่นกันขณะที่พวกเขาหันกลับไปมองบุคคลนั้นนี่เป็นเพราะคนที่ตะโกนพูดประโยคนั้นออกมาก็ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากคนบ้านนอกคนนี้ที่ซามูเอลพาเข้ามาด้วยกับเขา เจอรัลด์นั่นเอง!“ให้ตายเถอะ! เจอรัลด์ นายบ้าหรือเปล่า? นายกล้าตะโกนอย่างหยิ่งผยองได้ยังไง? นายรู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้านายพูดว่านายจะซื้อวิลล่านี้แต่นายไม่มีเงินพอที่จะจ่ายสำหรับวิลล่านี้ได้น่ะ?”“มันจบแล้ว! เขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อให้ได้รับมาซึ่งการหยั่งเห็นเข้าใจ! คน ๆ นี้เพียงแค่มานี่เพื่อจะตายเท่านั้น!”ไนล่าและดอว์นก็ตกใจเหมือนกันและพวกเธอรู้สึกเหมือนอยากจะฆ่าเจอรัลด์จริง ๆ “อ่า! คน ๆ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 181
แซค โฮลเวิร์ด และลูกชายของเขาเดินขึ้นไปบนแท่นด้วยกันพวกเขายืนอยู่ในแถวเดียวกันโดยไม่รู้ตัวทำให้ทุกคนประหลาดใจ พวกเขาโค้งคำนับเก้าสิบองศาให้กับเจอรัลด์ “ยินดีที่ได้พบกันครับ คุณคลอฟอร์ด ของแสดงความยินดีที่ซื้อเมาน์เทนท็อปวิลล่าได้สำเร็จนะครับ”พวกเขากล่าวขึ้นพร้อมเพียงกัน เหมือนกับว่าพวกเขาได้หารือ และยอมรับความเห็นกันมาแล้วได้ยินเสียงดังโครมครามขึ้นมาทันทีที่พวกเขากล่าวเช่นนั้น ก็ดูเหมือนจะมีระเบิดลูกใหญ่ถูกขว้างเข้าไปที่ฝูงชน และพวกเขาต่างก็ช็อกกันอย่างสุดฤทธิ์“คุณคลอฟอร์ด! ปรากฎว่าเขาคือคุณคลอฟอร์ด!”“โอ้ พระเจ้า! เขาคือคุณคลอฟอร์ดจากเมย์เบอร์รี่หรอกหรือ? เขาเป็นมหาเศรษฐีระดับชาติอย่างแท้จริงใช่ไหม คุณคลอฟอร์ดด้วย?”พวกเขาอ้าปากค้างด้วยความแปลกใจและตื่นเต้น“ว่าไงนะ? คุณคลอฟอร์ดเหรอ? เจอรัลด์คือคุณคลอฟอร์ดคนนั้น!”ริต้าเดินโซเซและถอยออกไปอย่างอ่อนแรงในระหว่างการรวมตัวของครอบครัวพวกเธอก่อนหน้านี้ บางคนได้คาดเดาไว้ว่าเจอรัลด์คือมหาเศรษฐีแห่งชาติคนนั้นแน่นอน คุณคลอฟอร์ดแต่อย่างไรก็ตาม ริต้าได้ปฏิเสธมันณ เวลานั้นเป็นเพราะเจอรัลด์ไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นคน ๆ นั้นเลยแต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 182
“แม่ง!”เจอรัลด์รู้สึกเหมือนเขากำลังจะปวดหัวผู้หญิงสองคนนี้เป็นผู้หญิงที่ไร้ยางอายที่สุดอย่างแท้จริงที่เจอรัลด์เคยพบมาตลอดชีวิตช่วงของเขา พวกเธอยิ่งกว่าซาเวียเสียอีกเขาขอให้พวกเธอเห่าหอนเหมือนกับสุนัข และพวกเธอก็ทำโดยไม่ลังเลใจใด ๆ เลยจริง ๆ แล้ว ทั้งดอว์นและไนล่าได้เสี่ยงทุกอย่างที่พวกเธอมี พวกเธอจะเกาะติดอยู่กับเจอรัลด์อย่างขยันขันแข็งไม่ว่าเจอรัลด์จะขอให้พวกเธอทำอะไรก็ตามมันช่างเป็นกลวิธีที่ได้ผลจริง ๆเจอรัลด์ถึงกับหมดคำพูด ณ ตอนนี้ เขาโบกมือไปว่า “ก็มาสิถ้าพวกคุณต้องการ!”“คุณคลอฟอร์ดครับ!”ในตอนนั้นเอง ไวย์แอตต์ตะโกนขึ้นมา เขายกมือทั้งสองข้างขึ้นและโก่งตัวลงเล็กน้อย จากนั้นก็เบียดฝูงชนออกมาและวิ่งไปทางเจอรัลด์“คุณคลอฟอร์ด เมื่อครู่ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร ผมผิดเอง โปรดยกโทษให้กับมารยาทที่แย่ ๆ ของผมด้วยนะครับ ผมไวย์แอตต์ ไลท์ พวกเราได้แนะนำตัวให้กันไปเมื่อสักครู่นี้”ไวย์แอตต์จับมือทั้งสองข้างของเขาไว้กลางอากาศ ต้องการที่จะคบค้าสมาคมกันอย่างใกล้ชิดกับเขา ด้วยการจับมือกับเขาคุณคลอฟอร์ดไม่ใช่ใครบางคนที่ไวย์แอตต์สามารถจะทำให้ขุ่นเคืองใจได้อย่างแท้จริง เขาจะสามารถทำลายไ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 183
ไม่นาน เจอรัลด์ก็มาถึงมหาวิทยาลัยเขาตรงไปที่ห้องเรียนแผนกของตัวเองเมื่อเขามาถึงทางเข้าฝั่งตะวันตก เขาก็เห็นว่ามันแออัดไปด้วยผู้คนมีนักเรียนจำนวนมากจากภาควิชาต่าง ๆ และพวกเขาก็แทบจะปิดกั้นถนนเอาไว้เจอรัลด์เห็นฮาร์เปอร์และคนอื่น ๆ ยืนอยู่ในฝูงชนเหล่านั้น ดังนั้นเขาจึงเบียดทางของเขาเข้าไปในกลุ่มคนจากนั้นเขาถึงเห็นว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นเด็กสาวคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ทางเข้าฝั่งตะวันตก และถือป้ายไว้อย่างน่าสงสารเธอก้มหัวลงต่ำมากแต่เจอรัลด์จำเธอได้ตั้งแต่แรกเห็น เธอไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเลย์ลาข้าง ๆ เธอ มีแคสแซดร้า วิคเตอร์ และประธานของสหภาพนักศึกษา—วิตนีย์ในตอนนั้น เลย์ลาทำตัวเหมือนเป็นภาพพื้นหลัง เปิดโอกาสให้คนอื่น ๆ ได้ถ่ายรูปของพวกเขากับเธอ“เจอรัลด์ นายอยู่นี่แล้ว มันน่าผิดหวังมาก!”ฮาร์เปอร์ตบไหล่ของเจอรัลด์เบา ๆจากนั้นเขาก็พูดอย่าฉุนเฉียวขึ้นมาว่า “เลย์ลากำลังตกอยู่ในวิกฤติบางอย่างจริง แต่ตัวแทนชั้นเรียนล้ำเส้นไปแล้ว มันไม่เป็นไรถ้าพวกเขาอยากจะจัดแคมเปญระดมทุน แต่ทำไมพวกเขาต้องบังคับเลย์ลาให้ถือป้ายและยืนที่นี่ต่อหน้าทุกคนแบบนี้ด้วย?”เบนจามินพูดขึ้นมาบ้างว่า “ถ้าพวกเ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 184
“เจอรัลด์ นายรู้ไหมว่านายกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่ตอนนี้? ฉันขอเตือนนายนะตอนนี้ ไสหัวไปให้พ้นเดี๋ยว มิฉะนั้น นายจะถูกไล่ออกแน่!” แคสแซนดร้าให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีและชื่อเสียงของเธอมากเธอเจ็บแค้นมากเมื่อได้ยินเจอรัลด์ประณามพวกเธอแบบนั้นวิคเตอร์ก็ยิ่งกว่านั้นอีก“นายมันก็แค่คนยากไร้ที่น่าสมเพชคนหนึ่ง อย่ารู้สึกเชื่อมั่นในตัวเองแค่เพราะนายถูกลอตเตอรี่หน่อยเลย นายกล้าดียังไงมาผลักฉัน!”จากนั้น วิคเตอร์คว้าผมเจอรัลด์และลากเขาตามไป จากนั้นเขาก็ตบหน้าเจอรัลด์อย่างจังวิคเตอร์เป็นผู้ชายที่อารมณ์ร้ายอย่างแน่นอน เขามาจากครอบครัวที่ร่ำรวย เขเมื่อไหร่กันที่เขาถูกปฏิบัติแบบนั้น?นอกจากนี้ เจอรัลด์ก็ไม่ได้แข็งแรงเท่าที่เขาเคยเป็นเจอรัลด์รู้สึกค่อนข้างเจ็บ ที่ถูกเขาตบ“โปรดอย่าทำร้ายเขาอีกต่อไปเลย วิคเตอร์ ฉันขอร้องนายล่ะ อย่าตีเขา! ฉันไม่ต้องการเงินบริจาคนี้อีกต่อไปแล้ว ขอแค่อย่าตีเขาก็พอ!”เลย์ลาหวาดกลัวสุด ๆ จากนั้นเธอจึงรีบเข้าไปหาวิคเตอร์และคว้าเขาเอาไว้เพราะเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นก็เพราะเธอ“ไปให้พ้น! คนยากไร้ที่น่าสมเพชสองคนนี้! กล้าดียังไงมาแต่ต้องฉัน!”วิคเตอร์ตะคอกเสียงดังเขายั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 185
เจอรัลด์ไม่อยากจะอะไรกับคำพูดเยาะเย้ยและเหน็บแนมของพวกเธอเขาแค่หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาและส่งข้อความหนึ่งให้แซคเท่านั้น บอกกับเขาว่าเกิดอะไรขึ้นกับวิคเตอร์และครอบครัวของเขาจากนั้น เขาก็ชักจูงเลย์ลากลับไปที่ชั้นเรียนฮาร์เปอร์รู้ว่าตอนนี้เจอรัลด์กำลังเผชิญกับปัญหาใหญ่ตระกูลไรท์เป็นครอบครัวที่มั่งคั่งแท้จริงพ่อของวิคเตอร์มีส่วนร่วมในธุรกิจระหว่างประเทศ และพวกเขาร่ำรวยจริงนอกจากนี้ พ่อของเขาเป็นคนท้องถิ่นในเมืองเมย์เบอร์รี่ ดังนั้น เขาจึงถือได้ว่าเป็นคนที่มีอำนาจและมีอิทธิพลคนหนึ่งที่นั่นแต่ฮาร์เปอร์และคนอื่น ๆ ก็ยังคงอยู่กับเจอรัลด์ โดยไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้น“เจอรัลด์ นายกำลังซ่อนอยู่ในห้องเรียนใช่ไหม? ผู้อำนวยการภาควิชาต้องการพบนาย!”ในตอนนั้นเอง วิตนีย์ก็เปิดประตูห้องเรียนที่เจอรัลด์อยู่ จากนั้นเธอก็ยืนกอดอกอยู่ตรงหน้าเขาและพูดเบา ๆ “เออจริงสิ นายคือฮาร์เปอร์ ใช่ไหม? ไปช่วยเก็บของให้เขาด้วยนะ ถ้าไม่ เขาก็ต้องทำมันด้วยตัวเองหลังจากที่เขากลับไปที่ชั้นเรียนในภายหลัง”เธอทำแบบนั้นเพียงเพราะเห็นแก่ที่เจอรัลด์เคยซื้อเสื้อผ้าแบรนด์เนมให้เธอมาก่อนดังนั้นวิตนีย์จึงเตือนเขา
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
