“เจอรัลด์ นายไม่ได้โง่ใช่ไหม? รู้สึกเหมือนว่านายเรียนในมหาวิทยาลัยมาสามปีโดยเปล่าประโยชน์เสียจริง ไม่ต้องงุนงงอีกต่อไปแล้ว รีบตาม ซามูเอล ดอว์น และคนอื่น ๆ เข้าไปในหอนิทรรศการสิ จริง ๆ นะ! ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าน้องสาวของฉันสนใจใครบางคนที่ต่ำต้อยได้อย่างนายได้อย่างไร!”ริต้าตอบกลับอย่างเยือกเย็นไม่มีใครอยากจะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไปไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์เองก็อับอายมากเช่นกันในขณะนี้ ดังนั้น เขาไม่มีทางเลือกนอกจากเพิกเฉยต่อโยเอลและตามซามูเอลและคนที่เหลือเข้าไปในหอนิทรรศการทางเดินวีไอพีและทางเดินทั่วไปมีตำแหน่งที่นั่งต่างกันมากคนเหล่านั้นที่เข้าจากทางวีไอพีทั้งหมดต่างก็นั่งอยู่ที่แถวหน้าของห้องโถงนิทรรศการและคนเหล่านั้นที่เข้าจากทางเดินทั่วไปเช่นเจอรัลด์สามารถนั่งได้อยู่แค่ข้างหลังของห้องโถงเท่านั้น“เอ๋? ซามูเอล ใช่หรือเปล่า? เป็นไงบ้าง? พ่อของเธอสบายดีไหม?”“คุณลุงไลท์ คุณก็มาที่นี่เหมือนกันเหรอครับ? พวกเราสบายดีครับ! พวกเราทุกคนสบายดี! พ่อของผมก็มักจะคิดถึงคุณ!”ทันทีที่ซามูเอลเข้าไปในห้องโถง เขาก็พบกับคนรู้จักขอเขาสองสามคน ชายวัยกลางคนคนหนึ่งก็ยังเข้ามาทักทายเ
ดอว์นหมดคำที่จะพูด“ใช่แล้ว แต่ดอว์น มีคำพูดที่เป็นความจริงจริง ๆ บุคคลหนึ่งที่ไม่มีภาวะทางจิตใจหรือชนชั้นวรรณะจะไม่สามารถมีภาวะทางจิตใจหรือชนชั้นวรรณะใด ๆ ได้ ไม่ว่าพวกเขาจะร่ำรวยสักแค่ไหน แต่พวกเขาก็จะไม่มีชนชั้นวรรณะใด ๆ ทั้งสิ้น! ดูอย่างซามูเอลสิ เขาไม่เพียงแต่ร่ำรวยมาก แต่เขายังมีภาวะทางจิตใจและชนชั้นที่ดีมากอีกด้วย อ่า! ลองดูเจอรัลด์อีกครั้ง เขาถูกลอตเตอรี่แต่เขากลับกลายเป็นว่าไม่มีอะไรเลย”ไนล่ามองเจอรัลด์และเธอก็ถึงกับหมดคำพูดไปอย่างสิ้นเชิงขณะที่เธอส่ายหัวของเธอหากคน ๆ หนึ่งไม่มีความรู้ในตัวตน แล้วเขาจะมีความแตกต่างอะไรจากศพ?พวกเธอทั้งคู่กำลังคิดแบบนี้กับตัวเองเอาตามตรง เจอรัลด์กำลังรู้สึกความรัดแน่นในหน้าอกตอนนี้ มันรู้สึกอึดอัดจริง ๆ ที่ถูกดูแคลนทั้ง ๆ ที่แสดงเจตนาที่ดีก็ตามแต่อย่างไรก็ตาม เขาตัดสินใจที่จะนั่งลงก่อน พวกเขาสามารถพูดอะไรก็ได้ที่พวกเขาต้องการ!เจอรัลด์นั่งลงแน่นอน เขานั่งลงอยู่แถวหลังในตอนนี้ เมลานีหันกลับมา เมื่อเธอเห็นว่าเจอรัลด์กำลังนั่งอยู่ข้างหลังเธอ เธอขมวดคิ้วเข้ากันแน่นหลังจากนั้น เธอยืนขึ้นก่อนที่เธอจะเดินไปหาซามูเอลและยิ้มให้ก่อนจะพูด
“อ่า? นั่นเป็นไปไม่ได้ ลุงไลท์! คุณไลล์เป็นชายที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองเมย์เบอร์รี่! ดังนั้น ผมมั่นใจว่าเขามีความสามารถที่จะซื้อมันได้อย่างแน่นอน!”ซามูเอลแปลกใจมาก“ฮี่ฮี่ฮี่ เธอผิดแล้ว ในอดีต คุณไลล์มีสมรรถภาพเป็นอย่างมากจริง แต่อย่างไรก็ตาม ลุงได้รับข่าวมาว่าคุณไลล์ถูกย้ายจากย่านการค้าเมย์เบอร์ลี่แล้ว ย่านการค้าเมย์เบอร์รี่จะถูกจัดการและดำเนินโดยคนอื่นในอนาคต!”“แม้ว่าคุณไลล์จะถูกย้ายไปเรียบร้อยแล้ว แต่คุณคลอฟอร์ดได้รับเขาเอาไว้ ดังนั้น ในตอนนี้ แม้ว่าเขาจะมีกำลังและความสามารถที่จะซื้อวิลล่านี้ แต่เขาจะไม่ซื้อมันแน่!”“อ่า? กลายเป็นว่าคุณไลล์ถูกย้ายออกไปแล้วงั้นเหรอเนี่ย?”“ใช่ แต่คุณคลอฟอร์ดยังคงให้เขาอยู่เคียงข้าง ดังนั้น แน่นอนเขาจะยับยั้งตัวเองไว้เล็กน้อย!”ซามูเอลพยักหน้าซ้ำ ๆ บ่งบอกว่าเขาเข้าใจในสิ่งที่ไวย์แอตต์กำลังพูดอยู่“พี่ซามูเอล พ่อค่ะ กำลังพูดถึงอะไรกันอยู่เหรอ? คุณคลอฟอร์ดคนนี้คือใครเหรอ? ทำไมพ่อไม่เคยพูดถึงเขาให้กับหนูมาก่อนล่ะ?”เมลานีถามขึ้นด้วยความอยากรู้อยากเห็นมากในตอนนี้เธอบอกได้เลยว่าคุณคลอฟอร์ดคนนี้ต้องน่าทึ่งและมีอำนาจมากแน่เพียงแค่ได้ฟังบทสนทนาของพวก
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ไม่มีใครจะซื้อมันแน่!”ซามูเอลตอบกลับขณะที่เขายิ้มไวย์แอตต์ยิ้มอย่างขมขื่น “ลุงบอกไปแล้วว่าตราบใดที่คน ๆ นั้นเป็นนักธุรกิจที่ชาญฉลาด เขาจะไม่เสียเงิน 120,000,000 ดอลลาร์เพื่อวิลล่านี้ เว้นแต่ว่า…”“ผมต้องการมัน!”ก่อนที่ไวย์แอตต์จะทันได้พูดจบ เขาก็ได้ยินเสียงที่ไม่ดังมากนัก แต่ก็ยังคงดังพอที่ทุกคนในห้องโถงทั้งหมดจะได้ยินคำพูดของเขา“ห๊ะ?”ความสงสัยกำลังบินอยู่ในอากาศตอนนี้ทุกคนเริ่มจ้องมองมาที่ด้านนี้ไวย์แอตต์และซามูเอลก็ตกตะลึงเช่นกันขณะที่พวกเขาหันกลับไปมองบุคคลนั้นนี่เป็นเพราะคนที่ตะโกนพูดประโยคนั้นออกมาก็ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากคนบ้านนอกคนนี้ที่ซามูเอลพาเข้ามาด้วยกับเขา เจอรัลด์นั่นเอง!“ให้ตายเถอะ! เจอรัลด์ นายบ้าหรือเปล่า? นายกล้าตะโกนอย่างหยิ่งผยองได้ยังไง? นายรู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้านายพูดว่านายจะซื้อวิลล่านี้แต่นายไม่มีเงินพอที่จะจ่ายสำหรับวิลล่านี้ได้น่ะ?”“มันจบแล้ว! เขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อให้ได้รับมาซึ่งการหยั่งเห็นเข้าใจ! คน ๆ นี้เพียงแค่มานี่เพื่อจะตายเท่านั้น!”ไนล่าและดอว์นก็ตกใจเหมือนกันและพวกเธอรู้สึกเหมือนอยากจะฆ่าเจอรัลด์จริง ๆ “อ่า! คน ๆ
แซค โฮลเวิร์ด และลูกชายของเขาเดินขึ้นไปบนแท่นด้วยกันพวกเขายืนอยู่ในแถวเดียวกันโดยไม่รู้ตัวทำให้ทุกคนประหลาดใจ พวกเขาโค้งคำนับเก้าสิบองศาให้กับเจอรัลด์ “ยินดีที่ได้พบกันครับ คุณคลอฟอร์ด ของแสดงความยินดีที่ซื้อเมาน์เทนท็อปวิลล่าได้สำเร็จนะครับ”พวกเขากล่าวขึ้นพร้อมเพียงกัน เหมือนกับว่าพวกเขาได้หารือ และยอมรับความเห็นกันมาแล้วได้ยินเสียงดังโครมครามขึ้นมาทันทีที่พวกเขากล่าวเช่นนั้น ก็ดูเหมือนจะมีระเบิดลูกใหญ่ถูกขว้างเข้าไปที่ฝูงชน และพวกเขาต่างก็ช็อกกันอย่างสุดฤทธิ์“คุณคลอฟอร์ด! ปรากฎว่าเขาคือคุณคลอฟอร์ด!”“โอ้ พระเจ้า! เขาคือคุณคลอฟอร์ดจากเมย์เบอร์รี่หรอกหรือ? เขาเป็นมหาเศรษฐีระดับชาติอย่างแท้จริงใช่ไหม คุณคลอฟอร์ดด้วย?”พวกเขาอ้าปากค้างด้วยความแปลกใจและตื่นเต้น“ว่าไงนะ? คุณคลอฟอร์ดเหรอ? เจอรัลด์คือคุณคลอฟอร์ดคนนั้น!”ริต้าเดินโซเซและถอยออกไปอย่างอ่อนแรงในระหว่างการรวมตัวของครอบครัวพวกเธอก่อนหน้านี้ บางคนได้คาดเดาไว้ว่าเจอรัลด์คือมหาเศรษฐีแห่งชาติคนนั้นแน่นอน คุณคลอฟอร์ดแต่อย่างไรก็ตาม ริต้าได้ปฏิเสธมันณ เวลานั้นเป็นเพราะเจอรัลด์ไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นคน ๆ นั้นเลยแต
“แม่ง!”เจอรัลด์รู้สึกเหมือนเขากำลังจะปวดหัวผู้หญิงสองคนนี้เป็นผู้หญิงที่ไร้ยางอายที่สุดอย่างแท้จริงที่เจอรัลด์เคยพบมาตลอดชีวิตช่วงของเขา พวกเธอยิ่งกว่าซาเวียเสียอีกเขาขอให้พวกเธอเห่าหอนเหมือนกับสุนัข และพวกเธอก็ทำโดยไม่ลังเลใจใด ๆ เลยจริง ๆ แล้ว ทั้งดอว์นและไนล่าได้เสี่ยงทุกอย่างที่พวกเธอมี พวกเธอจะเกาะติดอยู่กับเจอรัลด์อย่างขยันขันแข็งไม่ว่าเจอรัลด์จะขอให้พวกเธอทำอะไรก็ตามมันช่างเป็นกลวิธีที่ได้ผลจริง ๆเจอรัลด์ถึงกับหมดคำพูด ณ ตอนนี้ เขาโบกมือไปว่า “ก็มาสิถ้าพวกคุณต้องการ!”“คุณคลอฟอร์ดครับ!”ในตอนนั้นเอง ไวย์แอตต์ตะโกนขึ้นมา เขายกมือทั้งสองข้างขึ้นและโก่งตัวลงเล็กน้อย จากนั้นก็เบียดฝูงชนออกมาและวิ่งไปทางเจอรัลด์“คุณคลอฟอร์ด เมื่อครู่ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร ผมผิดเอง โปรดยกโทษให้กับมารยาทที่แย่ ๆ ของผมด้วยนะครับ ผมไวย์แอตต์ ไลท์ พวกเราได้แนะนำตัวให้กันไปเมื่อสักครู่นี้”ไวย์แอตต์จับมือทั้งสองข้างของเขาไว้กลางอากาศ ต้องการที่จะคบค้าสมาคมกันอย่างใกล้ชิดกับเขา ด้วยการจับมือกับเขาคุณคลอฟอร์ดไม่ใช่ใครบางคนที่ไวย์แอตต์สามารถจะทำให้ขุ่นเคืองใจได้อย่างแท้จริง เขาจะสามารถทำลายไ
ไม่นาน เจอรัลด์ก็มาถึงมหาวิทยาลัยเขาตรงไปที่ห้องเรียนแผนกของตัวเองเมื่อเขามาถึงทางเข้าฝั่งตะวันตก เขาก็เห็นว่ามันแออัดไปด้วยผู้คนมีนักเรียนจำนวนมากจากภาควิชาต่าง ๆ และพวกเขาก็แทบจะปิดกั้นถนนเอาไว้เจอรัลด์เห็นฮาร์เปอร์และคนอื่น ๆ ยืนอยู่ในฝูงชนเหล่านั้น ดังนั้นเขาจึงเบียดทางของเขาเข้าไปในกลุ่มคนจากนั้นเขาถึงเห็นว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นเด็กสาวคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ทางเข้าฝั่งตะวันตก และถือป้ายไว้อย่างน่าสงสารเธอก้มหัวลงต่ำมากแต่เจอรัลด์จำเธอได้ตั้งแต่แรกเห็น เธอไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเลย์ลาข้าง ๆ เธอ มีแคสแซดร้า วิคเตอร์ และประธานของสหภาพนักศึกษา—วิตนีย์ในตอนนั้น เลย์ลาทำตัวเหมือนเป็นภาพพื้นหลัง เปิดโอกาสให้คนอื่น ๆ ได้ถ่ายรูปของพวกเขากับเธอ“เจอรัลด์ นายอยู่นี่แล้ว มันน่าผิดหวังมาก!”ฮาร์เปอร์ตบไหล่ของเจอรัลด์เบา ๆจากนั้นเขาก็พูดอย่าฉุนเฉียวขึ้นมาว่า “เลย์ลากำลังตกอยู่ในวิกฤติบางอย่างจริง แต่ตัวแทนชั้นเรียนล้ำเส้นไปแล้ว มันไม่เป็นไรถ้าพวกเขาอยากจะจัดแคมเปญระดมทุน แต่ทำไมพวกเขาต้องบังคับเลย์ลาให้ถือป้ายและยืนที่นี่ต่อหน้าทุกคนแบบนี้ด้วย?”เบนจามินพูดขึ้นมาบ้างว่า “ถ้าพวกเ
“เจอรัลด์ นายรู้ไหมว่านายกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่ตอนนี้? ฉันขอเตือนนายนะตอนนี้ ไสหัวไปให้พ้นเดี๋ยว มิฉะนั้น นายจะถูกไล่ออกแน่!” แคสแซนดร้าให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีและชื่อเสียงของเธอมากเธอเจ็บแค้นมากเมื่อได้ยินเจอรัลด์ประณามพวกเธอแบบนั้นวิคเตอร์ก็ยิ่งกว่านั้นอีก“นายมันก็แค่คนยากไร้ที่น่าสมเพชคนหนึ่ง อย่ารู้สึกเชื่อมั่นในตัวเองแค่เพราะนายถูกลอตเตอรี่หน่อยเลย นายกล้าดียังไงมาผลักฉัน!”จากนั้น วิคเตอร์คว้าผมเจอรัลด์และลากเขาตามไป จากนั้นเขาก็ตบหน้าเจอรัลด์อย่างจังวิคเตอร์เป็นผู้ชายที่อารมณ์ร้ายอย่างแน่นอน เขามาจากครอบครัวที่ร่ำรวย เขเมื่อไหร่กันที่เขาถูกปฏิบัติแบบนั้น?นอกจากนี้ เจอรัลด์ก็ไม่ได้แข็งแรงเท่าที่เขาเคยเป็นเจอรัลด์รู้สึกค่อนข้างเจ็บ ที่ถูกเขาตบ“โปรดอย่าทำร้ายเขาอีกต่อไปเลย วิคเตอร์ ฉันขอร้องนายล่ะ อย่าตีเขา! ฉันไม่ต้องการเงินบริจาคนี้อีกต่อไปแล้ว ขอแค่อย่าตีเขาก็พอ!”เลย์ลาหวาดกลัวสุด ๆ จากนั้นเธอจึงรีบเข้าไปหาวิคเตอร์และคว้าเขาเอาไว้เพราะเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นก็เพราะเธอ“ไปให้พ้น! คนยากไร้ที่น่าสมเพชสองคนนี้! กล้าดียังไงมาแต่ต้องฉัน!”วิคเตอร์ตะคอกเสียงดังเขายั