ความเข้าใจของเธอมีแต่จะทำให้เธอรู้สึกลำบากใจมากขึ้นกว่าเดิม ถึงอย่างนั้น ซีเรียลก็ยังเห็นคุณค่าของเรื่องการแต่งงานที่ถูกกำหนดไว้แล้วมากเกินไป จนเธอไม่สามารถมองข้ามเรื่องนี้ไปได้ ในที่สุดเธอก็ยอมแพ้ และตัดสินใจเล่าเรื่องคำทำนายทั้งหมดของหมอดูในตอนนั้นให้เจอรัลด์ฟัง "…อืม? หมอดูเหรอ? เขามีลักษณะเป็นอย่างไร” เจอรัลด์ถามด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นและจริงจังในเวลาเดียวกัน ท้ายที่สุด จากคำอธิบายของเธอ… หมอดูที่ทำนายโชคชะตาให้เธออาจจะเป็นผู้นำวิญญาณหรือไม่? เป็นไปได้ไหมว่าผู้นำวิญญาณอาจจะซ่อนตัวอยู่บนภูเขาซาคราโซลิสตลอดเวลาที่ผ่านมา? หากเป็นเช่นนั้นจริง เจอรัลด์ก็จะได้ไม่ต้องเสียเวลาและความพยายามที่จะตามหาเขาอีกต่อไป! หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เจอรัลด์ก็ตกลงที่จะพาเธอไปที่ภูเขาแห่งนั้น นี่เป็นโอกาสที่เขาจะได้พบกับผู้นำวิญญาณอีกครั้ง และเขาก็ไม่คิดจะปฏิเสธเรื่องนั้น เมื่อซีเรียลได้ยินว่าเจอรัลด์เต็มใจที่จะทำตามคำขอของเธอ เธอก็รู้สึกทั้งประหลาดใจและมีความสุขในเวลาเดียวกัน ในเวลาต่อมา ทั้งสองคนก็ออกเดินทาง พวกเขามองเห็นโบสถ์หลังหนึ่งได้จากระยะไกล... ภูเขาซาคราโซลิสตั้งอยู่ทางใต้
แน่นอนว่าคนที่ได้เข้าไปเป็นคนแรกคือซีเรียล และนักบวชคนหนึ่งก็พาเธอเดินไปที่ด้านหลังของภูเขาทันที ทางฝั่งของเจอรัลด์ เขาถูกพาไปยังเส้นทางบนภูเขาอีกลูกหนึ่งโดยนักบวชอีกคน เจอรัลด์เดินตามเขาไปอย่างช้า ๆ โดยเอามือล้วงไว้ในกระเป๋าเช่นเคย เขาได้ยินนักบวชคนนั้นหัวเราะก่อนจะพูดว่า “ผมต้องบอกว่าคุณเป็นคนที่โชคดีมากเลย พี่ชาย! ผู้หญิงของคุณเป็นคนที่สวยมาก คุณรู้ไหม? เธออาจเป็นหนึ่งในสาวงามร้อยอันดับแรกของโลกเลยก็ว่าได้!” เจอรัลด์ยิ้มแล้วตอบว่า “จริงเหรอครับ? ผมไม่คิดว่าเธอจะสวยขนาดนั้น!” “ผมเข้าใจแล้ว… น่าเสียดายจัง! ในเมื่อคุณไม่รู้ว่าตัวเองโชคดีแค่ไหนที่มีหญิงงามเช่นนี้อยู่เคียงข้าง ทำไมคุณไม่ยกเธอให้เราแทนล่ะ?” นักบวชพูดพร้อมกับหัวเราะ ก่อนจะยิ้มอย่างเย็นชา ในที่สุดเขาก็แสดงธาตุแท้ออกมาแล้วงั้นเหรอ? ไม่ว่าในกรณีใด เจอรัลด์ก็ยังแสร้งทำเป็นประหลาดใจชั่วครู่ ก่อนที่จะโต้กลับอย่าโกรธเกรี้ยว “อะไรนะ? คุณพูดเรื่องอะไรของคุณ? คุณเป็นนักบวชไม่ใช่เหรอ?! คุณไม่กลัวว่าผมจะเอาเรื่องนี้ไปรายงานหัวหน้านักบวชหรืออย่างไร?!” “ฮ่าฮ่าฮ่า! ไอ้โง่เอ๊ย! แกคิดที่จะเอาเรื่องของฉันไปรายงานจริงเหรอ? แกคิดว
และพลังลมปราณที่เธอปล่อยออกมาก็ส่งผลให้ร่างของนักบวชกระเด็นออกไปไกล… ก่อนที่มันจะระเบิดออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอย่างน่าสยดสยอง! ปฏิกิริยาแรกของซีเรียลคือการกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวสุดขีด เธอเบิกตาเบิกกว้างด้วยความตกใจกับฉากนองเลือดที่เกิดขึ้นจากฝีมือของเธอเอง หลังจากสงบลงเล็กน้อย ซีเรียลที่กำลังมึนงงก็ก้มลงไปมองฝ่ามือของเธอ แม้จะรู้สึกหวาดกลัวอยู่ในใจ แต่เธอก็สงสัยว่าพลังทั้งหมดนั้นมาจากไหนกันแน่ ในขณะเดียวกัน นักบวชอีกคนก็เพิ่งมาถึงที่เกิดเหตุ และเห็นผลที่เกิดจากการโจมตีโดยไม่ได้ตั้งใจของเธอ เขารู้สึกตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าเป็นอย่างมาก จากนั้นเขาก็ตะโกนเสียงดังว่า “บ้าเอ๊ย! เธอแข็งแกร่งถึงเพียงนี้เชียวหรือ?!” เมื่อตระหนักว่าตอนนี้มีนักบวชอีกคนอยู่ด้วย ซีเรียลที่กำลังหวาดกลัวก็เริ่มถอยห่างทันที ขณะที่เธอตะโกนว่า “กะ แก… อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ…!” ในขณะที่ซีเรียลยื่นมือออกไป โดยหวังว่ามันจะช่วยขัดขวางไม่ให้เขาเข้ามาใกล้เธอมากกว่านี้ นักบวชซึ่งคิดว่าเธอกำลังจะจู่โจม ก็รู้สึกหวาดกลัวจนแทบจะปัสสาวะรดกางเกงตัวเอง! อย่างไรก็ตาม ไม่นานนัก นักบวชก็ตระหนักว่าไม่มีการโจมตี
เมื่อนักบวชตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เขาก็เห็นภาพจากทางด้านหลังของชายหนุ่มคนหนึ่ง เมื่อนึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้เขาถูกดึงโดยพลังบางอย่างที่แข็งแกร่งและมองไม่เห็น ก่อนที่เขาจะสลบไป นักบวชผู้ตกตะลึงจึงพึมพำว่า “คะ คุณเป็นใคร…?” “ฉันเป็นใครมันไม่สำคัญหรอก อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญคือคนของนายเป็นใคร และพวกนายวางแผนจะทำอะไรที่นี่ บนภูเขาซาคราโซลิสแห่งนี้” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขาหันกลับมา ก่อนจะจ้องมองชายคนนั้นอย่างเย็นชา วินาทีที่ชายคนนั้นเห็นเจอรัลด์ ร่างกายของเขาเริ่มสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ เขาพูดตะกุกตะกักว่า “นายน้อย?! เป็นคุณเองเหรอ?!" เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย ขณะที่เขาพึมพำด้วยความอยากรู้อยากเห็น “…นายน้อยงั้นเหรอ?” "ครับ! ว่าแต่ว่า คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ นายน้อย?” นักบวชถาม “ฉันจะไปหรือมาเมื่อไหร่ก็ได้ตามที่ใจต้องการ ไม่ใช่เหรอ?” เจอรัลด์เย้ยหยัน แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจว่าทำไมนักบวชถึงเรียกเขาว่า 'นายน้อย' แต่เจอรัลด์ก็ยังรู้สึกว่านี่เป็นโอกาสที่ดีที่เขาจะหลอกถามข้อมูลบางอย่างจากชายผู้นี้ได้ เขาหวังว่าการสอบถามแบบอ้อม ๆ น่าจะพอช่วยได้บ้าง ไม่มากก็น้อย “ว่าแต่ว่า นายยั
ในขณะที่นักบวชพยายามจะหลบหนี เขาก็ไม่สามารถผ่านขั้นตอนที่สามไปได้ ก่อนที่ร่างของเขาจะถูกยกขึ้นจากพื้นด้วยพลังที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง! อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้เขารู้สึกเหมือนอวัยวะภายในทั้งหมดของเขากำลังถูกทำลายพร้อม ๆ กัน! นักบวชสั่นสะท้านอย่างรุนแรงจากความเจ็บปวดที่แทบจะทนไม่ไหว เขารีบตะโกนว่า “ไว้ชีวิตผมด้วย! ดะได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วยครับ…!” “ฉันจะพิจารณาเมื่อนายตอบคำถามของฉัน หากนายอยากให้ฉันทวนคำถามอีกครัง ฉันถามนายไปว่าทำไมนายถึงคิดว่าฉันเป็นนายน้อยของนาย?” เจอรัลด์ตอบ “อืม คุณมีรูปร่างหน้าตาเหมือนนายน้อยมาก! ราวกับว่าคุณเป็นฝาแฝดของเขาอย่างไรอย่างนั้น! จากที่กล่าวมา ไม่มีทางที่ผมจะแยกออกเลยครับว่าใครเป็นใคร! ผมยังสงสัยอีกว่าคุณเป็นสมาชิกของตระกูลคลอฟอร์ดด้วยหรือไม่… เพราะมันไม่มีเหตุผลอื่นเลย ที่จะทำให้คุณดูคล้ายกันได้ถึงเพียงนี้!” ชายที่ยังคงเจ็บปวดอธิบาย "…โอ้? นายบอกว่าครอบครัวคลอฟอร์ดใช่ไหม?” เจอรัลด์ตอบ ในขณะที่เขาตาสว่างขึ้นชั่วขณะ เมื่อสังเกตชายที่กำลังดิ้นทุรนทุราย เจอรัลด์สามารถสัมผัสได้ว่านักบวชคนนี้น่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญในการฝึกฝนทักษะวิชา แม้ว่าเขาอาจจะยังห่างไก
"…แก…! ฉันไม่คิดเลยนะว่าแกยังจะกล้าพูดจาอวดดี ทั้ง ๆ ที่แกกำลังจะตายอยู่แล้ว!” นักบวชคำรามด้วยความโกรธ ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไรอีก นักบวชก็ตัวแข็งไปชั่วขณะ เขากำลังจ้องมองเจอรัลด์ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง เพราะเขาสามารถมองเห็นเปลวไฟที่สะท้อนในดวงตาของเจอรัลด์ได้อย่างชัดเจน และเขาก็ไม่สามารถละสายตาไปไหนได้เลย หลังจากนั้นไม่นาน นักบวชก็เริ่มรู้สึกแสบร้อนที่ฝ่าเท้า... นักบวชก็กรีดร้องออกมาอย่างน่าสมเพช ก่อนที่จะกลายเป็นเพียงฝุ่นผงภายในเวลาไม่ถึงวินาที! “และสำหรับฉันแล้ว ชีวิตของมดนั้นไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลย!” เจอรัลด์ประกาศ ในขณะที่เขาส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะเอามือไขว้หลัง เมื่อจัดการกับเรื่องนั้นเสร็จแล้ว ร่างของเจอรัลด์ก็ค่อย ๆ โอนเอนไปตามสายลม! ด้วยเหตุนั้น เขาจึงกลับไปยังถ้ำที่ซีเรียลถูกพาตัวเข้าไปเป็นครั้งสุดท้ายได้อย่างรวดเร็ว ถ้ำแห่งนี้ยังคงมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนา และในวินาทีที่ผู้คุมสังเกตเห็นการปรากฏตัวของเจอรัลด์ พวกเขาก็พยายามหยุดไม่ให้เขาเข้าไปข้างในทันที อย่างไรก็ตาม อย่างที่เจอรัลด์ได้พูดไว้ก่อนหน้านี้ คนเหล่านี้เปรียบเสมือนมดที่ไร้พิษภัยสำหรับเขา เขาจึงรีบกำจัดพ
ในขณะนั้นเอง ผู้นำของชายสวมหน้ากากทั้งสามคน ซึ่งยืนอยู่ข้างหลังซีเรียลตลอดเวลาได้ก้าวออกมา และกล่าวว่า “ขอบคุณที่มาช่วยเหลือเรานะครับ ท่าน! ผมมีชื่อว่า ฮิวเบิร์ต ยังเกอร์!” "โอ้? คุณก็อยู่ที่นี่เหมือนกันเหรอ คุณฮิวเบิร์ต?” นักบวชชราอุทาน ขณะที่เขาทักทายชายสวมหน้ากากทั้งสามทันทีเช่นกัน ทำให้เห็นได้ชัดว่าพวกเขาคุ้นเคยกันดี "ใช่ครับ! หลังจากที่ได้รับข้อความลับจากคุณที่ระบุว่าภูเขาซาคราโซลิสกำลังประสบกับปัญหา เราจึงรีบเดินทางมาตรวจสอบทันที ถึงกระนั้น ผมก็ไม่คิดเลยว่าฮอยท์จะแข็งแกร่งขึ้นถึงเพียงนี้ ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา นับตั้งแต่ที่ผมพบเขาเป็นครั้งสุดท้าย... มันยากเหลือเกินที่จะต้านทานการโจมตีของเขาแม้แต่ครั้งเดียว หากผมไม่ส่งมังกรพิฆาตออกไป ผมคงไม่สามารถต่อกรกับเขาและคนของเขาได้! นอกเหนือจากนั้น วันนี้ผมได้ทำผิดพลาดอย่างมหันต์ เมื่อตัดสินใจที่จะช่วยชีวิตผู้หญิงคนนี้! จากการกระทำนั้น พวกเราทั้งสามคนจึงถูกคนของเขาจับตัวมาขังไว้ที่นี่!” ฮิวเบิร์ตอธิบาย หลังจากนั้นฮิวเบิร์ตก็อดไม่ได้ที่จะสังเกตอุปนิสัยที่ไม่ธรรมดาของเจอรัลด์ จากสิ่งที่เขาได้เห็น เจอรัลด์เป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้วิธ
"ฮึ! แกนี่เก่งเรื่องพูดจาอวดดีอย่างแท้จริง เจอรัลด์! ดูเหมือนว่าแกจะยังไม่เข้าใจว่าช่องว่างระหว่างเรานั้นกว้างแค่ไหน จนกว่าฉันจะแสดงให้แกได้เห็นถึงฝีมืออันร้ายกาจของฉัน!” ลูเธอร์ตอบโต้ก่อนจะหัวเราะอีกครั้ง “แกเป็นอาจารย์ระดับสองใช่ไหม?” เจอรัลด์ถาม "โอ้? ช่างน่าประหลาดใจนัก! แกก็พอจะมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องการฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางวิญญาณด้วย!” ลูเธอร์ตอบ ขณะที่เขาจ้องไปที่เจอรัลด์อย่างน่ากลัว “ฉันแค่สงสัย แล้วฮอยท์ล่ะเป็นอาจารย์ระดับไหน?” เจอรัลด์ถาม “ฮะ! หัวหน้าของเราถือเป็นอาจารย์ระดับตำนานที่อยู่ในระดับใกล้เคียงกับอาจารย์ระดับห้าแล้ว! ดินแดนที่ไม่มีคนธรรมดาคนไหนสามารถเข้าถึงได้!” ลูเธอร์กล่าว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมอยู่ชั่วขณะ "ฉันเข้าใจแล้ว ดูเหมือนว่าจะมีผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากในตระกูลคลอฟอร์ดเลยทีเดียว… ไม่คิดเลยว่าจะมีอาจารย์ระดับห้าด้วยซ้ำ!” เจอรัลด์ตอบ ขณะที่เขาเอามือไขว้หลัง “ฉันสงสัยว่าทำไมแกยังจะถามคำถามเยอะแยะมากมายอีก ไม่เป็นไร! ฉันจะจับตัวแกก่อน แล้วส่งตัวแกให้กับหัวหน้า เพื่อที่เขาจะได้จัดการกับแกด้วยตัวของเขาเอง!” หลังจากนั้น ลูเธอร์ก็วางมือของ