LOGINShare
บทที่ 1433
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1434
เขารู้สึกราวกับเพิ่งตื่นจากความฝันเจอรัลด์ลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆเขาตระหนักได้ว่าตอนนี้เขาอยู่บนเกาะแห่งหนึ่ง และเกาะนี้ก็ถูกล้อมรอบไปด้วยป่าทึบเขาส่งจิตสัมผัสอันศักดิ์สิทธิ์ออกไปทันที เพื่อที่เขาจะได้รับรู้ถึงสิ่งที่อยู่รอบข้าง เขารู้สึกได้ลาง ๆ ว่าเรือโดยสารหลายลำกำลังแล่นผ่านเกาะนี้ไป'ตอนนี้ฉันควรจะได้กลับไปยังโลกปัจจุบันแล้ว แต่ดูเหมือนว่าตำแหน่งของฉันจะเปลี่ยนแปลงไป และฉันก็มาโผล่ที่เกาะแห่งนี้!' เจอรัลด์คิดกับตัวเองมันคงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาที่จะกลับไปที่คฤหาสน์คลอฟอร์ดในนอร์ธเบย์ เจอรัลด์สามารถเหาะกลับไปที่นั่นได้ด้วยตัวเองนั่นก็เป็นเพราะว่าเจอรัลด์สามารถสัมผัสได้ว่าฐานพลังเดเลอร์ของเขายังคงสมบูรณ์และไม่ถูกทำลาย แมคคิวชั่นเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์อย่างแท้จริงตอนนี้เขาไม่ต้องกลัวอะไรอีกต่อไปแล้วแต่ถึงกระนั้น ก็ยังมีปัญหาตามมาทันตาเห็นเช่นกันฐานพลังเดเลอร์ที่ถูกฟื้นฟูขึ้นมาส่งผลให้เจอรัลด์มีพลังที่แข็งแกร่งมาก พลังนี้ทำให้เจอรัลด์รู้สึกราวกับว่าเขากำลังแบกภูเขาไว้บนหลัง หากเขาไม่ได้ใช้ทักษะวิชาจิตควบคุมเข้ามาช่วยเจอรัลด์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหยุดตัวเองก่อน เพื่อ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1435
ในที่สุด ไซล่าก็หนีไปได้ด้วยความช่วยเหลือจากปีเตอร์อย่างไรก็ตาม มันเป็นไปตามที่ปีเตอร์คาดไว้ เขาช้าเกินไป และแม้ว่าเขาอยากจะหนีมากแค่ไหน แต่เขาก็ทำไม่ได้แล้วราชาแห่งประตูมิติแห่งการพิพากษา และอีเร็ตจากตระกูลกันเทอร์ช่วยกันปิดล้อมปีเตอร์เอาไว้ในทันทีตระกูลกันเทอร์และราชาแห่งประตูมิติแห่งการพิพากษาได้ออกตามล่าพวกเขาอย่างไม่ลดละ ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ได้กลายเป็นศัตรูตัวฉกาจของพวกเขาไปเรียบร้อยแล้วมันไม่ได้เกี่ยวกับประเด็นเรื่องความสนใจในตัวเจอรัลด์ หรือความสัมพันธ์อีกต่อไป!ปีเตอร์ไม่มีทางที่จะรับมือสองคนนี้ได้เลย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อพวกเขาพาราชาแห่งประตูมิติแห่งการพิพากษามาด้วยดังนั้นเขาจึงยอมจำนนต่อตระกูลกันเทอร์ โดยไม่มีท่าทีที่ต่อต้านเลยแม้แต่น้อย“ไซล่า ล็อคแลนด์อยู่ที่ไหน?”ราชาแห่งประตูมิติแห่งการพิพากษาถามอย่างเย็นชา ในขณะที่เขากลายร่างเป็นคนธรรมดา“ไม่เห็นหรือไงว่าเธอหนีไปก่อนที่พวกแกจะมาถึงเสียอีก? ยิ่งไปกว่านั้น พวกแกไม่มีทางที่จะจับเธอได้หรอก!” ปีเตอร์พูดอย่างเย้ยหยัน“แล้วเจอรัลด์ล่ะ?!”ดวงตาของอีเร็ตเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและความเกล
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1436
มันค่อย ๆ ร่อนลงมาเกาะบนกิ่งไม้ตูม!หลังจากนั้นไม่นาน เกาะทั้งเกาะก็ดูเหมือนจะสั่นสะเทือนอยู่ครู่หนึ่งทันใดนั้น ดวงตาของนกนางนวลตัวนั้นก็สะท้อนให้เห็นภาพเหตุการณ์อันน่าตกตะลึงเกาะแห่งนั้นแยกออกจากกัน และเผยให้เห็นร่องน้ำกว้างด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าคลื่นรอบเกาะเริ่มแปรปรวนอย่างบ้าคลั่ง ราวกับกำลังเกิดสึนามิขนาดมหึมาทันใดนั้น ท้องฟ้าทั้งหมดก็ถูกปกคลุมไปด้วยเสียงฟ้าร้องและสายฟ้าฟาดแววตาของนกนางนวลดูหวาดกลัวอย่างยิ่ง และตัวของมันก็เริ่มสั่นอย่างควบคุมไม่ได้หลังจากนั้น นกนางนวลก็บินออกไปจากกิ่งไม้ ขณะที่มันพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะหนีไปให้ไกลจากเกาะแห่งนี้มันคงจะเห็นอะไรบางอย่าง และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้มันหนีออกมาด้วยความหวาดผวาแบบนั้นแซ่! แซ่! แซ่!สายฟ้าที่กำลังพิโรธฟาดลงมาบนเกาะหลังจากนั้น ลำแสงบางอย่างก็ส่องออกมาจากใจกลางของเกาะทันทีต้นกำเนิดของแสงประหลาดนั้น คือชายหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังนั่งขัดสมาธิอยู่กลางเกาะแม้ว่าชายหนุ่มคนนี้จะนั่งอยู่บนเกาะร้าง แต่ก็ไม่มีร่องรอยของฝุ่นบนตัวเขาเลย แม้จะมีคลื่นที่โหมกระหน่ำและลมแรงอยู่รอบตัวเขาก็ตาม!ผิวของเขามี
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1437
ที่ท่าเรือฮ่องกงในนอร์ทเบย์ผู้คนจำนวนมากมารวมตัวกันในสถานที่ที่มีชีวิตชีวาแห่งนี้ปรากฏว่ามีชายคนหนึ่งกำลังคลานอยู่บนพื้น และสิ่งนี้ได้กระตุ้นความอยากรู้อยากเห็น และความสนใจของผู้ชมจำนวนมากทุกคนพากันชี้นิ้วไปที่ชายคนนี้ แต่ไม่มีใครเต็มใจที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือเขาเลยสักคน“บ้าเอ๊ย! นั่นมันประธานแซค ไลล์ ไม่ใช่เหรอ!”ในที่สุดก็มีคนจำหน้าชายผู้นี้ได้ใช่แล้ว ชายผู้นี้ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เขาคือประธานไลล์ผู้น่าเวทนาจากแวดวงธุรกิจนั่นเองโอ้พระเจ้า แซค ไลล์? เขามาลงเอยในสภาพแบบนี้ได้อย่างไร?เขามีสีหน้าที่ดูหวาดกลัวเป็นอย่างมากทันทีที่เขาเปิดปากพูด ผู้คนที่มุงดูอยู่ก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปนั่นก็เป็นเพราะว่าประธานไลล์ที่อยู่ข้างหน้าพวกเขามีสภาพที่สะบักสะบอมเป็นอย่างมาก มีคนทำร้ายเขา และทำให้กล้ามเนื้อที่มือและเอ็นร้อยหวายของเขาขาดเป็นไปไม่ได้ที่ผู้คนจะไม่ถอนหายใจด้วยความสมเพชเมื่อเห็นฉากที่เกิดขึ้นนี้“ประธานไลล์ เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?! ผมได้ยินมาว่าตอนนี้คุณอยู่ที่เมืองเมย์เบอร์รี่ แล้วทำไมจู่ ๆ คุณถึงมาอยู่ที่ท่าเรือฮ่องกงได้ล่ะ?”เห็นได้ชัดว่าชายวัยกลางคนคนนี้รู้
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1438
บอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ตรงนั้นต่างหันไปจ้องมองกันด้วยความประหลาดใจ และในเวลานี้ ดวงตาของพวกเขาก็เปล่งประกายในความเป็นจริง ครอบครัวกันเทอร์ได้ออกคำสั่งให้ตระกูลไซม์ทรมานสมาชิกทุกคนในครอบครัวคลอฟอร์ดด้วยสารพัดวิธี เพื่อที่พวกเขาจะได้ล่อให้เจอรัลด์ออกมาและจับตัวเขาในเวลาต่อมาฮ่าฮ่าฮ่า! มันช่างเป็นแผนที่สมบูรณ์แบบ ดูเหมือนว่าบุคคลผู้นี้จะมาถึงหน้าประตูบ้านของพวกเขาด้วยตัวเองแล้วเมื่อถึงเวลา บอดี้การ์ดเหล่านี้จะต้องได้ค่าตอบแทนมหาศาล และกลายเป็นคนร่ำรวยอย่างแน่นอน!“แล้วครอบครัวไซม์จับใครได้อีก? ลุงรองของผม ปีเตอร์ คลอฟอร์ด และคนที่เหลืออยู่ที่ไหน?!”แน่นอนว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับครอบครัวคลอฟอร์ดยิ่งไปกว่านั้น เจอรัลด์ไม่คาดคิดมาก่อนว่าตระกูลกันเทอร์และราชาแห่งประตูมิติแห่งการพิพากษาจะติดตามพวกเขาจนมาถึงที่นี่ในเวลานี้ เจอรัลด์จ้องไปที่บอดี้การ์ดสามคนที่กำลังคุมตัวแซคอย่างโกรธเกรี้ยว“ฮ่าฮ่าฮ่า!” บอดี้การ์ดหลายคนหัวเราะเสียงดังลั่น“ไอ้โง่นี่มันกำลังพยายามตั้งคำถามกับเรางั้นหรอ?”"ใช่ แถมมันยังกล้ามองเราด้วยสีหน้าโกรธจัดแบบนั้นอีก!”บอดี้การ์ดพูดจาดูถูกเจอรัลด์สำหรับเจอรัลด์แ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1439
"อะไรนะ?! ผมน่าจะจัดการกับพวกมัน และทำลายตระกูลกันเทอร์เสียให้สิ้นซากไปตั้งนานแล้ว!” เจอรัลด์พูดขณะกำหมัดแน่น“ว่าแต่พวกมันเอาตัวจัสมินไปไว้ที่ไหน? แล้วลุงรอง ลีโอ และคนอื่น ๆ ล่ะ?” เจอรัลด์ถามก่อนที่เขาจะเข้าสู่ขั้นตอนการเคลื่อนย้ายมวลสารอีกครั้ง เจอรัลด์ได้อธิบายสิ่งเหล่านี้ให้แซคฟัง ดังนั้นแซคจึงรู้ว่าเขากำลังทำอะไรในเวลานี้ แซคกล่าวว่า “คุณจัสมินถูกส่งตัวไปที่โรงเตี๊ยมของจักรพรรดิในฮ่องกง! สำหรับนายท่านรองและสมาชิกที่เหลือทั้งหมด พวกเขายังคงถูกขังอยู่ในคฤหาสน์คลอฟอร์ด ครอบครัวกันเทอร์ได้เตรียมการครั้งใหญ่ไว้ที่นั่น และพวกมันกำลังรอให้คุณปรากฏตัว เพื่อที่คุณจะได้ตกหลุมพรางของพวกมัน!”เจอรัลด์กำหมัดแน่น“ผมต้องการให้คุณไปหาที่ซ่อนตัวและปักหลักอยู่ที่นั่น เพราะผมจะไปช่วยจัสมินก่อน คุณควรจะติดต่อกับสมาชิกคนอื่น ๆ ในครอบครัวคลอฟอร์ด และเมื่อผมจัดการกับตระกูลกันเทอร์เสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกคุณที่เหลือจะได้มีโอกาสวางแผนสำหรับอนาคตต่อไป!” เจอรัลด์สั่งสำหรับแซค เขารู้ดีแก่ใจว่าเขาไม่สามารถช่วยเหลืออะไรคุณคลอฟอร์ดได้ในทางใดทางหนึ่ง เขาจึงได้แต่ผงกศีรษะหลังจากนั้น เจอรัลด์ก็มุ่งตรงไป
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1440
ดังนั้นคนส่วนใหญ่ในห้องจึงลุกขึ้นยืน และตัดสินใจเดินออกจากห้องทันที“พวกนายคิดจะทำอะไรกัน?! ถึงอย่างไรพวกนายทุกคนก็เป็นถึงนายน้อยที่มีอิทธิพลอย่างมาก ทำไมพวกนายถึงขี้ขลาดขนาดนี้ล่ะ?!”คุณไซม์ตะคอกอย่างเย้ยหยันทันทีที่เขาพูดขึ้นมา ก็ไม่มีใครกล้าที่จะเดินออกจากห้องอีกเลย“ยังจะกลัวอะไรกันอีก? ฉันก็อยู่ที่นี่ด้วย!"“เรออน เกิดอะไรขึ้นกันแน่?!”คุณไซม์ถาม ขณะที่เขามองไปที่หัวหน้าบอดี้การ์ดทันใดนั้น ร่างของบอดี้การ์ดก็เริ่มสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้ ก่อนที่เขาจะล้มลงกับพื้น และเริ่มมีฟองทะลักออกมาจากปากของเขา เขาเสียชีวิตหลังจากนั้นไม่นาน!“อ๊า!”หญิงสาวที่อยู่ในห้องกรีดร้องออกมาด้วยความสยดสยองใบหน้าของคุณไซม์ในตอนนี้ก็ดูซีดลงเล็กน้อยเช่นกัน"ใคร? ใครที่กล้าทำแบบนี้?! พวกเรา! รีบเข้ามาในนี้เร็วเข้า!” เขาตะโกนด้วยความโกรธ“แกมันกล้ามาก! พวกแกเป็นเพียงครอบครัวเล็ก ๆ และสุดแสนจะธรรมดา แต่กลับไม่พอใจในสิ่งที่มี แล้วแกยังกล้าไขว่คว้าในสิ่งที่ไม่มีวันเป็นของแกอีกอย่างนั้นเหรอ? แค่นั้นก็แย่พออยู่แล้ว แกยังกล้าทำกับเพื่อนของฉันแบบนี้อีกเหรอ!”ทันใดนั้น เสียงที่คล้ายเสียงของปีศาจก็ด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1441
ความมืดแผ่ปกคลุมไปทั่วห้องส่วนตัวอย่างรวดเร็ว ทำให้ทายาทผู้มั่งคั่งทุกคนหวาดกลัวอย่างมากจนถึงจุดที่พวกเขากรีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง ท้ายที่สุดแล้ว ใครก็ตามที่ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ก็ต้องรู้สึกสิ้นหวังอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ “ฉัน ฉันขอโทษ เจอรัลด์…! มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด…!” จัสมินคร่ำครวญ เจอรัลด์ดึงเธอไปยืนข้างหลัง แล้วปลอบใจเธอว่า “ไม่เป็นไร มาหลบอยู่ข้างหลังฉันก่อนนะ!” ไม่นานนัก ความมืดก็สลายไป ทิ้งลูกแก้วแสงสามดวงไว้แทน... จากนั้นทุกคนก็เฝ้าดูเมื่อดวงไฟเริ่มเพิ่มขนาดขึ้น จนในที่สุดพวกมันก็ก่อตัวเป็นเงาของมนุษย์ เมื่อถึงเวลาที่แสงสลัวลง ชายสองคนกับผู้หญิงหนึ่งคนก็ยืนประจัญหน้ากับเจอรัลด์ ชายคนหนึ่งเปล่งรัศมีที่ดูน่าทึ่งเป็นพิเศษออกมา และร่างกายของเขาก็ถูกปกคลุมไปด้วยชุดเกราะสีดำ ในทางกลับกัน ชายอีกคนมีเพียงเสื้อคลุมที่ปกปิดร่างผอมบางของเขาเอาไว้ สำหรับผู้หญิงคางแหลมที่มีรูปร่างที่ดูสง่างามมาก เสน่ห์ที่แปลกประหลาดดูเหมือนจะถูกปลดปล่อยออกมาจากทุกอณูของร่างกายเธอ เมื่อรวมกับผมยาวหยักศกและมีสีแดงของเธอแล้ว เธอดูเหมือนปีศาจอสรพิษมาก ทั้งสามคนมาจากกลุ่มประตูมิติแห่งการ
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
