บทที่ 1436

มันค่อย ๆ ร่อนลงมาเกาะบนกิ่งไม้

ตูม!

หลังจากนั้นไม่นาน เกาะทั้งเกาะก็ดูเหมือนจะสั่นสะเทือนอยู่ครู่หนึ่ง

ทันใดนั้น ดวงตาของนกนางนวลตัวนั้นก็สะท้อนให้เห็นภาพเหตุการณ์อันน่าตกตะลึง

เกาะแห่งนั้นแยกออกจากกัน และเผยให้เห็นร่องน้ำกว้างด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

คลื่นรอบเกาะเริ่มแปรปรวนอย่างบ้าคลั่ง ราวกับกำลังเกิดสึนามิขนาดมหึมา

ทันใดนั้น ท้องฟ้าทั้งหมดก็ถูกปกคลุมไปด้วยเสียงฟ้าร้องและสายฟ้าฟาด

แววตาของนกนางนวลดูหวาดกลัวอย่างยิ่ง และตัวของมันก็เริ่มสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

หลังจากนั้น นกนางนวลก็บินออกไปจากกิ่งไม้ ขณะที่มันพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะหนีไปให้ไกลจากเกาะแห่งนี้

มันคงจะเห็นอะไรบางอย่าง และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้มันหนีออกมาด้วยความหวาดผวาแบบนั้น

แซ่! แซ่! แซ่!

สายฟ้าที่กำลังพิโรธฟาดลงมาบนเกาะ

หลังจากนั้น ลำแสงบางอย่างก็ส่องออกมาจากใจกลางของเกาะทันที

ต้นกำเนิดของแสงประหลาดนั้น คือชายหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังนั่งขัดสมาธิอยู่กลางเกาะ

แม้ว่าชายหนุ่มคนนี้จะนั่งอยู่บนเกาะร้าง แต่ก็ไม่มีร่องรอยของฝุ่นบนตัวเขาเลย แม้จะมีคลื่นที่โหมกระหน่ำและลมแรงอยู่รอบตัวเขาก็ตาม!

ผิวของเขามี