แม้แต่เจซเองก็กำลังร้องไห้ด้วยความดีใจ ความสุขที่แท้จริงของพวกเขาเกิดจากการได้เห็นเด็กทารกทั้งหมด กำลังจะมีชีวิตรอดปลอดภัยในตอนนี้!หลังจากตรวจดูทารกทุกคนอย่างถี่ถ้วนอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ชายทั้งสองก็จับมือกัน ในขณะที่ถอนหายใจอย่างโล่งอกเฮือกใหญ่ เพื่อระงับอาการตื่นเต้นของตัวเอง ช่างเหลือเชื่อจริง ๆ!"คุณคลอฟอร์ดสามารถชุบชีวิตคนตายได้จริง ๆ!” ชายทั้งสองส่งเสียงเชียร์ด้วยความชื่นชมเจอรัลด์ยิ้มอย่างอ่อนแรงให้กับเสียงเชียร์ให้กำลังใจของพวกเขาคำชมเชยและชื่นชมไม่ได้มีความหมายสำหรับเขามากนัก ตราบใดที่เด็กทารกเหล่านั้นอาการดีขึ้นแล้ว นั่นก็หมายความว่าเขาสามารถบรรลุเป้าหมายได้สำเร็จเมื่อแก้ปัญหาเรื่องนี้เสร็จแล้ว จิตใจของเขาก็คิดถึงเรื่องสำคัญอีกเรื่องขึ้นมาทันที ใครคือตัวการที่กระทำเรื่องโหดร้ายทั้งหมดนี้ในเมืองเมย์เบอร์รี่? และคนผู้นั้นจะแข็งแกร่งหรืออ่อนแอกว่าเขา? หากเขายังหาตัวคนคนนั้นไม่เจอ เขาอาจจะเริ่มทำร้ายผู้อื่นอีกต่อไปอย่างแน่นอน!เขาจำเป็นจะต้องจัดการทุกอย่างด้วยความรวดเร็ว เพราะเขาได้ใช้กำลังภายในของเขาไปแล้วก่อนหน้านี้ ถึงเขาจะไม่แน่ใจว่าควีนน่าจะสามารถตรวจจับสัญญาณของเ
เพียงแค่แวบเดียวเขาก็รู้ว่าเธอเป็นใคร! เจอรัลด์ลงจากรถก่อนจะมองเธออย่างตั้งใจ จากนั้น เขาก็ตะโกนออกมาว่า “ดูเหมือนว่าศัตรูจะหนีกันไม่พ้นจริง ๆ!” อย่างไรก็ตาม ในวินาทีที่เขาพูดจบประโยค สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที เขายังคงจ้องมองเธอ และพูดว่า “ว่าแต่ว่า เธอเป็นคนที่ใช้วิชากลืนกินดวงวิญญาณกับเด็กทารกทั้งหมดเหล่านั้น ใช่หรือไม่” “อะไรกัน เธอคิดว่าเธอเป็นคนเดียวที่สามารถใช้เทคนิคนั้นได้หรือ ถึงกระนั้น น่าเสียดายที่เธอมาถึงเร็วเกินไป… ไม่เช่นนั้น ฉันคงได้ระบายออกซิเจนออกจากเลือดของเด็กทารกได้เยอะขึ้นกว่าเดิมในคืนนี้ เพื่อที่จะทำให้การฝึกฝนของฉันขึ้นสู่ระดับต่อไปได้!” หญิงชราตอบ ในขณะที่เธอค่อย ๆ ลุกขึ้น ตอนนี้เธอเผาสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเงินกระดาษเสร็จแล้ว! เธอหันไปมองเจอรัลด์ด้วยแววตาที่แน่วแน่และจริงจัง ก่อนจะพูดต่อว่า “ฉันยอมรับว่าเธอมีพลังแข็งแกร่งจริง ๆ เจอรัลด์… ถ้าฉันไม่ประเมินเธอต่ำไปในตอนนั้น สมาชิกของกลุ่มพ่อมดศักดิ์สิทธิ์มากมายคงไม่ต้องตายด้วยน้ำมือของเธอ! ไม่ว่าอย่างไร วันนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหนีรอดไปได้อย่างแน่นอน! ถ้าเธอรู้ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับตัวเอง ก็แค่ตามฉั
“ป ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้…!” เสียงตะโกนจากตระกูลสมิททั้งสามคนที่ถูกลักพาตัว และกำลังอยู่ในอาการหวาดกลัวตะโกน ก่อนที่เทียร่าจะจู่โจมเจอรัลด์ ที่ในขณะนี้กำลังโชกเลือดอีกครั้ง ดูเหมือนริต้าจะตะโกนเสียงดังกว่าพ่อและแม่ของมิล่าเสียอีก“…ฮะ! ฉันไม่ยอมสิ้นเปลืองพลังของฉันไปกับขยะไร้ค่าอย่างนายหรอก! เพราะฉะนั้น… เฮ้ เชสเตอร์! เขาเป็นพี่ชายสุดที่รักของนายใช่ไหม? เร็วเข้า รีบมาฆ่าไอ้สารเลวคนนี้ ที่ไม่รู้ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับตัวเองทีเถอะ! ไม่ต้องกังวลเรื่องลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่หรอกนะ เพราะฉันจะรับผิดชอบทุกอย่างที่เกิดขึ้นเอง!” เทียร่าออกคำสั่งเห็นได้ชัดว่า คำวิงวอนขอความเมตตาของตระกูลสมิทไม่ได้ทำให้เทียร่ายอมอ่อนข้อลงเลยแม้แต่น้อย แต่มันกลับทำให้เธอรู้สึกโกรธแค้นมากขึ้นกว่าเดิม!นอกจากนั้นแล้ว วิธีที่เทียร่าใช้ออกคำสั่งหลานชายของเธอ ทำให้มันดูเหมือนว่าเธอกำลังคุยกับสมาชิกธรรมดาทั่วไปของกลุ่มพ่อมดศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่หลานชายแท้ ๆ ของเธอ... หากคิดดูดี ๆ คำว่า 'สุนัข' น่าจะใช้อธิบายความสัมพันธ์ของเชสเตอร์กับเทียร่าในตอนนี้ ได้ดีกว่า สุนัขที่เชื่อฟังและดุร้าย… เขาแทบไม่มีความเป็นหลานชายคนเก่าของหญิงชราอีกต่อ
แสงนั้นเปล่งประกายสู้กับความสว่างของสปอตไลท์ที่อยู่ในบริเวณนั้น และมันก็ทำให้พื้นที่ทั้งหมดเจิดจ้าขึ้นทันที ด้วยแสงสว่างวาบเพียงครั้งเดียว! เชสเตอร์ถูกแสงสีทองโจมตีในระยะเผาขน และในวินาทีที่มันปะทะกับเขา เชสเตอร์ก็กรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด!เจอรัลด์มองตาค้าง เมื่อเห็นกลุ่มควันสีดำลอยออกมาจากร่างของเชสเตอร์! เชสเตอร์เริ่มสูญเสียความแข็งแกร่งและพลังของเขาอย่างช้า ๆ และแน่นอน พลังชีวิตของเขาก็ลดลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน เมื่อถึงตอนที่เขาหยุดกรีดร้อง เชสเตอร์ก็ไร้เรี่ยวแรง เจอรัลด์ใช้นิ้วดันร่างของเขาเพียงครั้งเดียว เขาก็ล้มลงกับพื้น และหมดสติไปในทันที!“…เชสเตอร์…?” เจอรัลด์เรียก ขณะที่เอามือจับบาดแผลที่ยังมีเลือดไหลของตัวเองเอาไว้แต่ไม่ว่าเขาจะร้องเรียกสักกี่ครั้ง เชสเตอร์ก็ไม่ตอบสนองทันใดนั้น จี้หยกก็สลับจากแสงสีทองเป็นประกายรุ้งเจ็ดสี! เจอรัลด์รู้สึกงุนงงกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ วันนี้จี้หยกมีปฏิกิริยาที่แปลกประหลาดจริง ๆ!“…ฉันไม่นึกเลยว่าเธอจะมีสมบัติล้ำค่าเช่นนี้ติดตัวด้วย เจอรัลด์!” เทียร่าตะโกน แววตาของเธอเปล่งประกายความโลภออกมาให้เห็น“หากได้สมบัติชิ้นนั้นมา การ
"คุณคลอฟอร์ด! ในที่สุดคุณก็ฟี้นแล้ว!” เจซซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ เขาตลอดเวลาตะโกนขึ้น เมื่อเห็นว่าบาดแผลของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผลเอาไว้ เจอรัลด์ก็รู้ทันทีว่าเจซ คือคนที่ช่วยรักษาอาการของเขา“ผม… ขอบคุณนะครับ คุณหมอแมบบ์…” เจอรัลด์ตอบ ในขณะที่เอามือกุมแผลเอาไว้เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขาเกือบจะถูกเทียร่า และชายทั้งแปดคนนั้นฆ่าตาย เจอรัลด์ก็หันไปมองพวกสมิท ก่อนจะถามว่า “ป้าเฮเลน… ลุงสมิท… พวกคุณคือคนที่ช่วยชีวิต และพาผมมาที่นี่เหรอครับ…?”ขณะที่เขากำลังรอคำตอบ เจอรัลด์ก็นึกขึ้นได้ลาง ๆ ว่าตัวเองกำลังขอร้องจี้หยกให้ช่วยเขาในตอนนั้น นอกจากนี้ เขายังจำได้ว่ามีการระเบิดของพลังงานบางอย่างจากร่างกายของเขา ก่อนที่จะหมดสติไปในที่สุด และหลังจากนั้น เขาก็ไม่รู้ตัวอีกเลยว่า เกิดอะไรขึ้นบ้าง หลังจากที่เขาสลบไปแล้ว“ถูกต้อง เจอรัลด์… เธอเกือบทำให้พวกเราตกใจตายก่อนหน้านี้ รู้ไหม? เธอระเบิดใส่พวกมันทั้งเก้าคนจนกระเด็นลอยออกไปในอากาศทุกทิศทุกทาง! เมื่อเราเห็นโอกาสที่จะหลบหนี เราจึงรีบเข้าไปพาตัวเธอกลับมากับเรา!” เฮเลนอธิบาย ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเธอยังคงหวาดกลัวเป็นอย่างมาก หลังจากได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ต
“…เชสเตอร์ นายไม่ได้… นายก็รู้… ช่างมันเถอะ… นายฟื้นคืนชีพได้อย่างไร…?” เจอรัลด์ถาม ในขณะที่เขาเดินเข้ามาหาเชสเตอร์อย่างช้า ๆเชสเตอร์เองก็ดูเหมือนว่า เขามีเรื่องมากมายที่อยากจะบอกกับเจอรัลด์ และแม้ว่ากระบวนการอธิบายจะช้าและอึดอัดเล็กน้อย แต่เจอรัลด์ก็ยังสามารถเข้าใจสิ่งที่น้องชายของเขาพูดได้ปรากฏว่า หลังจากที่เจอรัลด์ได้ฝังร่างเชสเตอร์ด้วยตัวของเขาเองแล้ว เทียร่าก็ขุดมันขึ้นมาอีกครั้ง จากนั้นเธอก็ใช้เทคนิคลับที่ควีนน่าสอนเธอ เพื่อทำการคืนชีพ และเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นเครื่องจักรสังหาร!นอกจากนั้น เชสเตอร์ยังได้อธิบายเกี่ยวกับประเพณีที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนานของกลุ่มพ่อมดศักดิ์สิทธิ์ให้เขาฟังอีกด้วย เป็นที่แน่ชัดว่าวิญญาณของควีนน่าเป็นผู้ก่อตั้งกลุ่มพ่อมดศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาอย่างเป็นทางการ และก่อนที่เธอจะเสียชีวิต เธอได้เตรียมการล่วงหน้าสำหรับการฟื้นคืนชีพตัวเองอีกครั้ง ในอีกหลายร้อยปีต่อมา!เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็เข้าใจเรื่องราวทุกอย่างในที่สุด นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเทียร่าถึงรู้สึกตกใจมาก เมื่อเธอได้รับจดหมายจากลูกน้องของควีนน่าที่หน้าคฤหาสน์ในวันนั้น! ควีนน่าเป็นบรรพบุรุษของเธ
เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์กำลังมองเขาอย่างตั้งใจ เจซจึงตอบว่า “ตอนนี้อาจารย์นาโคลกำลังทำการบรรยายอยู่ในเมืองเมย์เบอร์รี่ หากคุณอยากจะพบเขา ผมสามารถแนะนำให้คุณรู้จักกับเขาได้อย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเป็นเพื่อนเก่าของคุณซอเยอร์ วิทซ์ อีกด้วย!”“มันฟังดูดีมากสำหรับผม! ผมคงจะต้องรบกวนคุณแล้วครับ คุณหมอแมบบ์!” เจอรัลด์พูดพร้อมกับพยักหน้าทันทีที่เขาพูดจบประโยค ลูกน้องของเขาคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาในห้อง แล้วรายงานว่า “คุณไลล์! คุณคลอฟอร์ด! เราขุดภูเขาสำเร็จแล้ว และพบก้อนหินหลากสีอยู่ในนั้น!”“ก้อนหินหลากสี?” เจอรัลด์ตอบอย่างตกใจในขณะนั้น เจอรัลด์รู้สึกได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งมากกำลังเต้นอย่างต่อเนื่องจากภายในร่างกายของเขา“มันคือหินเซอร์คอบไซท์แน่นอน!” เจอรัลด์ตะโกนด้วยความรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ในที่สุดเขาก็หาหินเจอจนได้!“แซค ผมต้องการให้คุณสั่งคนของคุณให้ปิดกั้นพื้นที่บริเวณรอบ ๆ ทั้งหมดของเมาน์เทนท็อปทันที ห้ามใครเข้าไปในนั้นเด็ดขาด!” เจอรัลด์สั่ง“เดี๋ยวก่อนครับ คุณคลอฟอร์ด!”ในขณะเดียวกัน คนงานหลายคนที่เมาน์เทนท็อป ยังคงรู้สึกตกตะลึงขณะที่พวกเขาจ้องมองไปยังก้อนหินหลากสีที่เปล่งป
เจอรัลด์พบว่าตัวเองกำลังถอยห่างจากคนที่นั่งนิ่งอยู่ที่มุมถ้ำ อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เจอรัลด์ก็ตระหนักได้ว่าคน ๆ นั้นไม่มีทีท่าว่าจะขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อยเมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิด เจอรัลด์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อเขาเห็นว่าดวงตาของบุคคลนั้นปิดอยู่ เป็นใครก็ต้องตกใจ ถ้าได้เห็นชายผู้ชายที่ยังมีชีวิตนั่งอยู่บนภูเขาเพียงลำพัง!เมื่อเขาค่อย ๆ เข้าใกล้ร่างนั้น ซึ่งกำลังนั่งไขว้ขาอยู่ เจอรัลด์ก็สังเกตเห็นว่าเขาเป็นชายชราผมขาวที่สวมเสื้อคลุม เขามีผิวแดงก่ำ และดวงตาปิดสนิท เขามีลักษณะเหมือนกับพระที่กำลังใจจดใจจ่ออยู่กับการนั่งสมาธิเมื่อเดินเข้าไปใกล้เพื่อตรวจสอบว่าชายชรายังหายใจอยู่หรือไม่ เขาก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น!เมื่อรู้เช่นนั้นแล้ว เจอรัลด์จึงเข้าใกล้ชายชรามากขึ้น เพื่อทำการตรวจสอบร่างกายของเขา อย่างไรก็ตาม ในวินาทีที่เขาเอื้อมมือไปใกล้ ใบหน้าของชายชราคนนั้นก็กลายเป็นใบหน้าที่ว่างเปล่าทันที ผิวหนังของเขาแห้งกร้านอย่างรวดเร็ว! และเพียงชั่วพริบตา ร่างของเขาก็กลายเป็นมัมมี่!เจอรัลด์รีบเคลื่อนตัวออกห่างจากจุดที่เขายืนอยู่ จากนั้นเขาก็จ้องมองไ