แสงนั้นเปล่งประกายสู้กับความสว่างของสปอตไลท์ที่อยู่ในบริเวณนั้น และมันก็ทำให้พื้นที่ทั้งหมดเจิดจ้าขึ้นทันที ด้วยแสงสว่างวาบเพียงครั้งเดียว! เชสเตอร์ถูกแสงสีทองโจมตีในระยะเผาขน และในวินาทีที่มันปะทะกับเขา เชสเตอร์ก็กรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด!เจอรัลด์มองตาค้าง เมื่อเห็นกลุ่มควันสีดำลอยออกมาจากร่างของเชสเตอร์! เชสเตอร์เริ่มสูญเสียความแข็งแกร่งและพลังของเขาอย่างช้า ๆ และแน่นอน พลังชีวิตของเขาก็ลดลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน เมื่อถึงตอนที่เขาหยุดกรีดร้อง เชสเตอร์ก็ไร้เรี่ยวแรง เจอรัลด์ใช้นิ้วดันร่างของเขาเพียงครั้งเดียว เขาก็ล้มลงกับพื้น และหมดสติไปในทันที!“…เชสเตอร์…?” เจอรัลด์เรียก ขณะที่เอามือจับบาดแผลที่ยังมีเลือดไหลของตัวเองเอาไว้แต่ไม่ว่าเขาจะร้องเรียกสักกี่ครั้ง เชสเตอร์ก็ไม่ตอบสนองทันใดนั้น จี้หยกก็สลับจากแสงสีทองเป็นประกายรุ้งเจ็ดสี! เจอรัลด์รู้สึกงุนงงกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ วันนี้จี้หยกมีปฏิกิริยาที่แปลกประหลาดจริง ๆ!“…ฉันไม่นึกเลยว่าเธอจะมีสมบัติล้ำค่าเช่นนี้ติดตัวด้วย เจอรัลด์!” เทียร่าตะโกน แววตาของเธอเปล่งประกายความโลภออกมาให้เห็น“หากได้สมบัติชิ้นนั้นมา การ
"คุณคลอฟอร์ด! ในที่สุดคุณก็ฟี้นแล้ว!” เจซซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ เขาตลอดเวลาตะโกนขึ้น เมื่อเห็นว่าบาดแผลของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผลเอาไว้ เจอรัลด์ก็รู้ทันทีว่าเจซ คือคนที่ช่วยรักษาอาการของเขา“ผม… ขอบคุณนะครับ คุณหมอแมบบ์…” เจอรัลด์ตอบ ในขณะที่เอามือกุมแผลเอาไว้เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขาเกือบจะถูกเทียร่า และชายทั้งแปดคนนั้นฆ่าตาย เจอรัลด์ก็หันไปมองพวกสมิท ก่อนจะถามว่า “ป้าเฮเลน… ลุงสมิท… พวกคุณคือคนที่ช่วยชีวิต และพาผมมาที่นี่เหรอครับ…?”ขณะที่เขากำลังรอคำตอบ เจอรัลด์ก็นึกขึ้นได้ลาง ๆ ว่าตัวเองกำลังขอร้องจี้หยกให้ช่วยเขาในตอนนั้น นอกจากนี้ เขายังจำได้ว่ามีการระเบิดของพลังงานบางอย่างจากร่างกายของเขา ก่อนที่จะหมดสติไปในที่สุด และหลังจากนั้น เขาก็ไม่รู้ตัวอีกเลยว่า เกิดอะไรขึ้นบ้าง หลังจากที่เขาสลบไปแล้ว“ถูกต้อง เจอรัลด์… เธอเกือบทำให้พวกเราตกใจตายก่อนหน้านี้ รู้ไหม? เธอระเบิดใส่พวกมันทั้งเก้าคนจนกระเด็นลอยออกไปในอากาศทุกทิศทุกทาง! เมื่อเราเห็นโอกาสที่จะหลบหนี เราจึงรีบเข้าไปพาตัวเธอกลับมากับเรา!” เฮเลนอธิบาย ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเธอยังคงหวาดกลัวเป็นอย่างมาก หลังจากได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ต
“…เชสเตอร์ นายไม่ได้… นายก็รู้… ช่างมันเถอะ… นายฟื้นคืนชีพได้อย่างไร…?” เจอรัลด์ถาม ในขณะที่เขาเดินเข้ามาหาเชสเตอร์อย่างช้า ๆเชสเตอร์เองก็ดูเหมือนว่า เขามีเรื่องมากมายที่อยากจะบอกกับเจอรัลด์ และแม้ว่ากระบวนการอธิบายจะช้าและอึดอัดเล็กน้อย แต่เจอรัลด์ก็ยังสามารถเข้าใจสิ่งที่น้องชายของเขาพูดได้ปรากฏว่า หลังจากที่เจอรัลด์ได้ฝังร่างเชสเตอร์ด้วยตัวของเขาเองแล้ว เทียร่าก็ขุดมันขึ้นมาอีกครั้ง จากนั้นเธอก็ใช้เทคนิคลับที่ควีนน่าสอนเธอ เพื่อทำการคืนชีพ และเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นเครื่องจักรสังหาร!นอกจากนั้น เชสเตอร์ยังได้อธิบายเกี่ยวกับประเพณีที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนานของกลุ่มพ่อมดศักดิ์สิทธิ์ให้เขาฟังอีกด้วย เป็นที่แน่ชัดว่าวิญญาณของควีนน่าเป็นผู้ก่อตั้งกลุ่มพ่อมดศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาอย่างเป็นทางการ และก่อนที่เธอจะเสียชีวิต เธอได้เตรียมการล่วงหน้าสำหรับการฟื้นคืนชีพตัวเองอีกครั้ง ในอีกหลายร้อยปีต่อมา!เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็เข้าใจเรื่องราวทุกอย่างในที่สุด นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเทียร่าถึงรู้สึกตกใจมาก เมื่อเธอได้รับจดหมายจากลูกน้องของควีนน่าที่หน้าคฤหาสน์ในวันนั้น! ควีนน่าเป็นบรรพบุรุษของเธ
เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์กำลังมองเขาอย่างตั้งใจ เจซจึงตอบว่า “ตอนนี้อาจารย์นาโคลกำลังทำการบรรยายอยู่ในเมืองเมย์เบอร์รี่ หากคุณอยากจะพบเขา ผมสามารถแนะนำให้คุณรู้จักกับเขาได้อย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเป็นเพื่อนเก่าของคุณซอเยอร์ วิทซ์ อีกด้วย!”“มันฟังดูดีมากสำหรับผม! ผมคงจะต้องรบกวนคุณแล้วครับ คุณหมอแมบบ์!” เจอรัลด์พูดพร้อมกับพยักหน้าทันทีที่เขาพูดจบประโยค ลูกน้องของเขาคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาในห้อง แล้วรายงานว่า “คุณไลล์! คุณคลอฟอร์ด! เราขุดภูเขาสำเร็จแล้ว และพบก้อนหินหลากสีอยู่ในนั้น!”“ก้อนหินหลากสี?” เจอรัลด์ตอบอย่างตกใจในขณะนั้น เจอรัลด์รู้สึกได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งมากกำลังเต้นอย่างต่อเนื่องจากภายในร่างกายของเขา“มันคือหินเซอร์คอบไซท์แน่นอน!” เจอรัลด์ตะโกนด้วยความรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ในที่สุดเขาก็หาหินเจอจนได้!“แซค ผมต้องการให้คุณสั่งคนของคุณให้ปิดกั้นพื้นที่บริเวณรอบ ๆ ทั้งหมดของเมาน์เทนท็อปทันที ห้ามใครเข้าไปในนั้นเด็ดขาด!” เจอรัลด์สั่ง“เดี๋ยวก่อนครับ คุณคลอฟอร์ด!”ในขณะเดียวกัน คนงานหลายคนที่เมาน์เทนท็อป ยังคงรู้สึกตกตะลึงขณะที่พวกเขาจ้องมองไปยังก้อนหินหลากสีที่เปล่งป
เจอรัลด์พบว่าตัวเองกำลังถอยห่างจากคนที่นั่งนิ่งอยู่ที่มุมถ้ำ อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เจอรัลด์ก็ตระหนักได้ว่าคน ๆ นั้นไม่มีทีท่าว่าจะขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อยเมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิด เจอรัลด์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อเขาเห็นว่าดวงตาของบุคคลนั้นปิดอยู่ เป็นใครก็ต้องตกใจ ถ้าได้เห็นชายผู้ชายที่ยังมีชีวิตนั่งอยู่บนภูเขาเพียงลำพัง!เมื่อเขาค่อย ๆ เข้าใกล้ร่างนั้น ซึ่งกำลังนั่งไขว้ขาอยู่ เจอรัลด์ก็สังเกตเห็นว่าเขาเป็นชายชราผมขาวที่สวมเสื้อคลุม เขามีผิวแดงก่ำ และดวงตาปิดสนิท เขามีลักษณะเหมือนกับพระที่กำลังใจจดใจจ่ออยู่กับการนั่งสมาธิเมื่อเดินเข้าไปใกล้เพื่อตรวจสอบว่าชายชรายังหายใจอยู่หรือไม่ เขาก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น!เมื่อรู้เช่นนั้นแล้ว เจอรัลด์จึงเข้าใกล้ชายชรามากขึ้น เพื่อทำการตรวจสอบร่างกายของเขา อย่างไรก็ตาม ในวินาทีที่เขาเอื้อมมือไปใกล้ ใบหน้าของชายชราคนนั้นก็กลายเป็นใบหน้าที่ว่างเปล่าทันที ผิวหนังของเขาแห้งกร้านอย่างรวดเร็ว! และเพียงชั่วพริบตา ร่างของเขาก็กลายเป็นมัมมี่!เจอรัลด์รีบเคลื่อนตัวออกห่างจากจุดที่เขายืนอยู่ จากนั้นเขาก็จ้องมองไ
เนื่องจากเจอรัลด์มีอาวุธที่ทรงพลังชิ้นนี้อยู่กับตัว คนทั้งเก้าจึงหลบหนีไปสักระยะ เพราะกลัวว่าเจอรัลด์อาจจะลงเอยด้วยการฆ่าพวกเขาแทนหลังจากที่พวกเขาหนีไปได้แล้ว พวกก็นึกขึ้นได้ว่า เจอรัลด์ยังไม่สามารถควบคุมพลังของจี้หยกได้อย่างคงที่นัก ขณะที่ทั้งเก้าคนค่อย ๆ ฟื้นคืนพละกำลัง ต่างคนก็ต่างคิดหาวิธีที่จะขโมยจี้หยกของเจอรัลด์มาให้ได้ ก่อนที่จะพาตัวเขาไปด้วยเมื่อตัดสินใจได้แล้ว พวกเขาทั้งหมดก็เริ่มเดินทางมายังเมาน์เทนท็อป ในช่วงเวลาที่เรี่ยวแรงของพวกเขาฟื้นตัวเต็มที่ อย่างไรก็ตาม ทั้งสองฝ่ายไม่คาดคิดว่าจะเจอกันระหว่างทางไปที่นั่นเนื่องจากเป็นศัตรูคู่อาฆาตกันมาก่อน พวกเขาจึงต่อสู้และทะเลาะเบาะแว้งกันมาตลอดทาง“ช่างโชคร้ายเหลือเกิน ที่ต้องมาเจอกับเธออีกครั้ง! แต่ถึงกระนั้น สุดท้ายแล้ว เราจะเป็นคนที่ได้ครอบครองทั้งเจอรัลด์และจี้หยกนั่นอย่างแน่นอน!”หลังจากทะเลาะกันอยู่พักใหญ่ ทั้งเก้าคนก็ผ่านเขตหวงห้ามบนยอดเขาไปอย่างรวดเร็วบอดี้การ์ดหลายคนสังเกตเห็นการบุกรุกเข้ามาอย่างรวดเร็วของพวกเขา และรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาทันที ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงรีบแจ้งถึงสิ่งที่พวกเขาเพิ่งพบเห็นให้ผู้บังคับบัญชา
ไม่ว่าจะกรณีใดก็ตาม เชสเตอร์ก็ไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว เขาใช้ลมหายใจเฮือกสุดท้ายเพื่อยกแขนขึ้นมาป้องกันการโจมตีอันรุนแรงของเทียร่า!“นายประเมินความสามารถของตัวเองสูงเกินไป ไอ้หนู!” เทียร่าเย้ยหยัน ในขณะที่เธอเริ่มเพิ่มพลังการโจมตีของเธอเป็นสองเท่าทันที! เธอตั้งใจแน่วแน่ที่จะตัดเส้นลมปราณในร่างกายของเชสเตอร์ให้หมดสิ้น!เมื่อฝ่ามือทั้งสองปะทะกัน เสียงระเบิดก็ดังขึ้น!แม้ว่าร่างของเชสเตอร์จะขยับจากแรงปะทะเพียงเล็กน้อย แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเทียร่ากลับตรงกันข้ามหญิงชราพบว่าตัวเองกระเด็นถอยหลังในทันที ร่างของเธอลอยไปชนเข้ากับลำต้นของต้นไม้ใหญ่หลายต้น จนพวกมันหักออกเป็นท่อน ๆ! เธอรู้สึกราวกับว่า เธอเพิ่งถูกพายุทอร์นาโดพัดถล่ม และผลจากการกระแทกกับต้นไม่อย่างรุนแรงนั้น ก็ทำให้ร่างกายของเธอรู้สึกเหมือนกำลังจะแตกสลาย! หลังจากทิ้งรอยเลือดที่เธอกระอักออกมาจากแรงกระแทกไว้บนพื้น ในที่สุดเธอร่างของเธอก็หยุดไถล หลังจากที่ชนต้นไม่ไปหลายต้นแล้ว!เมื่อถึงจุดนั้น แขนขาทั้งสี่ของเธอก็เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด และเธอก็รู้สึกว่าอวัยวะภายในส่วนใหญ่ของเธอได้รับความเสียหายอย่างหนัก เธอค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองเชสเตอร์
“ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย คุณคลอฟอร์ด…!” ชายคนนั้นอ้อนวอน ในขณะที่เขาคลานถอยหลังกลับมา ก่อนจะหันกลับและคุกเข่าต่อหน้าเจอรัลด์ เขาตัวสั่นด้วยความกลัวอย่างถึงที่สุดเขาไม่คิดเลยว่าเจอรัลด์จะแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง หลังจากพบกันครั้งล่าสุดเมื่อสามวันที่แล้วเพียงเท่านั้น! เขาแข็งแกร่งจนเกินไป!ชายผู้นี้ฉลาดพอ และรู้ดีว่าเขาไม่ควรฝืนที่จะต่อสู้ต่อไป เมื่อโชคชะตาไม่เข้าข้างเขา การหลบหนีคือทางเลือกเดียวสำหรับเขาในตอนนี้ หากเขาต้องการจะเอาชีวิตรอด!“ถ ถ้าคุณไว้ชีวิตผม ผมจะเปิดเผยความลับที่ยิ่งใหญ่บางอย่างกับคุณ คุณคลอฟอร์ด!” ชายผู้นั้นพูดอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก พร้อมกับหายใจเข้าลึกอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็ยกเท้าขึ้น และเหยียบลงบนศีรษะของชายคนนั้นชายคนนั้นกลืนน้ำลายแล้วพูดต่อว่า “ผม ผมจะบอกทุกอย่างที่ผมรู้ ตราบใดที่คุณสัญญาว่าจะไว้ชีวิตผม…!”ในขณะที่ชายคนนั้นกำลังพยายามจะดึงอาวุธที่ซ่อนอยู่ออกมาจากแขนเสื้อของเขา เจอรัลด์ตอบกลับเพียงว่า "ขอโทษนะ แต่ฉันไม่สนใจ"ทันใดนั้น เขาก็เพิ่มแรงกดลงไปที่เท้าของเขาจนทำให้เกิดเสียงดัง 'เผละ' ที่ฟังดูน่าขยะแขยง ในขณะที่ศีรษะของชายคนนั้นแตกกระจายออกเป็นช