เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์กำลังมองเขาอย่างตั้งใจ เจซจึงตอบว่า “ตอนนี้อาจารย์นาโคลกำลังทำการบรรยายอยู่ในเมืองเมย์เบอร์รี่ หากคุณอยากจะพบเขา ผมสามารถแนะนำให้คุณรู้จักกับเขาได้อย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเป็นเพื่อนเก่าของคุณซอเยอร์ วิทซ์ อีกด้วย!”“มันฟังดูดีมากสำหรับผม! ผมคงจะต้องรบกวนคุณแล้วครับ คุณหมอแมบบ์!” เจอรัลด์พูดพร้อมกับพยักหน้าทันทีที่เขาพูดจบประโยค ลูกน้องของเขาคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาในห้อง แล้วรายงานว่า “คุณไลล์! คุณคลอฟอร์ด! เราขุดภูเขาสำเร็จแล้ว และพบก้อนหินหลากสีอยู่ในนั้น!”“ก้อนหินหลากสี?” เจอรัลด์ตอบอย่างตกใจในขณะนั้น เจอรัลด์รู้สึกได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งมากกำลังเต้นอย่างต่อเนื่องจากภายในร่างกายของเขา“มันคือหินเซอร์คอบไซท์แน่นอน!” เจอรัลด์ตะโกนด้วยความรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ในที่สุดเขาก็หาหินเจอจนได้!“แซค ผมต้องการให้คุณสั่งคนของคุณให้ปิดกั้นพื้นที่บริเวณรอบ ๆ ทั้งหมดของเมาน์เทนท็อปทันที ห้ามใครเข้าไปในนั้นเด็ดขาด!” เจอรัลด์สั่ง“เดี๋ยวก่อนครับ คุณคลอฟอร์ด!”ในขณะเดียวกัน คนงานหลายคนที่เมาน์เทนท็อป ยังคงรู้สึกตกตะลึงขณะที่พวกเขาจ้องมองไปยังก้อนหินหลากสีที่เปล่งป
เจอรัลด์พบว่าตัวเองกำลังถอยห่างจากคนที่นั่งนิ่งอยู่ที่มุมถ้ำ อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เจอรัลด์ก็ตระหนักได้ว่าคน ๆ นั้นไม่มีทีท่าว่าจะขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อยเมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิด เจอรัลด์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อเขาเห็นว่าดวงตาของบุคคลนั้นปิดอยู่ เป็นใครก็ต้องตกใจ ถ้าได้เห็นชายผู้ชายที่ยังมีชีวิตนั่งอยู่บนภูเขาเพียงลำพัง!เมื่อเขาค่อย ๆ เข้าใกล้ร่างนั้น ซึ่งกำลังนั่งไขว้ขาอยู่ เจอรัลด์ก็สังเกตเห็นว่าเขาเป็นชายชราผมขาวที่สวมเสื้อคลุม เขามีผิวแดงก่ำ และดวงตาปิดสนิท เขามีลักษณะเหมือนกับพระที่กำลังใจจดใจจ่ออยู่กับการนั่งสมาธิเมื่อเดินเข้าไปใกล้เพื่อตรวจสอบว่าชายชรายังหายใจอยู่หรือไม่ เขาก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น!เมื่อรู้เช่นนั้นแล้ว เจอรัลด์จึงเข้าใกล้ชายชรามากขึ้น เพื่อทำการตรวจสอบร่างกายของเขา อย่างไรก็ตาม ในวินาทีที่เขาเอื้อมมือไปใกล้ ใบหน้าของชายชราคนนั้นก็กลายเป็นใบหน้าที่ว่างเปล่าทันที ผิวหนังของเขาแห้งกร้านอย่างรวดเร็ว! และเพียงชั่วพริบตา ร่างของเขาก็กลายเป็นมัมมี่!เจอรัลด์รีบเคลื่อนตัวออกห่างจากจุดที่เขายืนอยู่ จากนั้นเขาก็จ้องมองไ
เนื่องจากเจอรัลด์มีอาวุธที่ทรงพลังชิ้นนี้อยู่กับตัว คนทั้งเก้าจึงหลบหนีไปสักระยะ เพราะกลัวว่าเจอรัลด์อาจจะลงเอยด้วยการฆ่าพวกเขาแทนหลังจากที่พวกเขาหนีไปได้แล้ว พวกก็นึกขึ้นได้ว่า เจอรัลด์ยังไม่สามารถควบคุมพลังของจี้หยกได้อย่างคงที่นัก ขณะที่ทั้งเก้าคนค่อย ๆ ฟื้นคืนพละกำลัง ต่างคนก็ต่างคิดหาวิธีที่จะขโมยจี้หยกของเจอรัลด์มาให้ได้ ก่อนที่จะพาตัวเขาไปด้วยเมื่อตัดสินใจได้แล้ว พวกเขาทั้งหมดก็เริ่มเดินทางมายังเมาน์เทนท็อป ในช่วงเวลาที่เรี่ยวแรงของพวกเขาฟื้นตัวเต็มที่ อย่างไรก็ตาม ทั้งสองฝ่ายไม่คาดคิดว่าจะเจอกันระหว่างทางไปที่นั่นเนื่องจากเป็นศัตรูคู่อาฆาตกันมาก่อน พวกเขาจึงต่อสู้และทะเลาะเบาะแว้งกันมาตลอดทาง“ช่างโชคร้ายเหลือเกิน ที่ต้องมาเจอกับเธออีกครั้ง! แต่ถึงกระนั้น สุดท้ายแล้ว เราจะเป็นคนที่ได้ครอบครองทั้งเจอรัลด์และจี้หยกนั่นอย่างแน่นอน!”หลังจากทะเลาะกันอยู่พักใหญ่ ทั้งเก้าคนก็ผ่านเขตหวงห้ามบนยอดเขาไปอย่างรวดเร็วบอดี้การ์ดหลายคนสังเกตเห็นการบุกรุกเข้ามาอย่างรวดเร็วของพวกเขา และรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาทันที ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงรีบแจ้งถึงสิ่งที่พวกเขาเพิ่งพบเห็นให้ผู้บังคับบัญชา
ไม่ว่าจะกรณีใดก็ตาม เชสเตอร์ก็ไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว เขาใช้ลมหายใจเฮือกสุดท้ายเพื่อยกแขนขึ้นมาป้องกันการโจมตีอันรุนแรงของเทียร่า!“นายประเมินความสามารถของตัวเองสูงเกินไป ไอ้หนู!” เทียร่าเย้ยหยัน ในขณะที่เธอเริ่มเพิ่มพลังการโจมตีของเธอเป็นสองเท่าทันที! เธอตั้งใจแน่วแน่ที่จะตัดเส้นลมปราณในร่างกายของเชสเตอร์ให้หมดสิ้น!เมื่อฝ่ามือทั้งสองปะทะกัน เสียงระเบิดก็ดังขึ้น!แม้ว่าร่างของเชสเตอร์จะขยับจากแรงปะทะเพียงเล็กน้อย แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเทียร่ากลับตรงกันข้ามหญิงชราพบว่าตัวเองกระเด็นถอยหลังในทันที ร่างของเธอลอยไปชนเข้ากับลำต้นของต้นไม้ใหญ่หลายต้น จนพวกมันหักออกเป็นท่อน ๆ! เธอรู้สึกราวกับว่า เธอเพิ่งถูกพายุทอร์นาโดพัดถล่ม และผลจากการกระแทกกับต้นไม่อย่างรุนแรงนั้น ก็ทำให้ร่างกายของเธอรู้สึกเหมือนกำลังจะแตกสลาย! หลังจากทิ้งรอยเลือดที่เธอกระอักออกมาจากแรงกระแทกไว้บนพื้น ในที่สุดเธอร่างของเธอก็หยุดไถล หลังจากที่ชนต้นไม่ไปหลายต้นแล้ว!เมื่อถึงจุดนั้น แขนขาทั้งสี่ของเธอก็เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด และเธอก็รู้สึกว่าอวัยวะภายในส่วนใหญ่ของเธอได้รับความเสียหายอย่างหนัก เธอค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองเชสเตอร์
“ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย คุณคลอฟอร์ด…!” ชายคนนั้นอ้อนวอน ในขณะที่เขาคลานถอยหลังกลับมา ก่อนจะหันกลับและคุกเข่าต่อหน้าเจอรัลด์ เขาตัวสั่นด้วยความกลัวอย่างถึงที่สุดเขาไม่คิดเลยว่าเจอรัลด์จะแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง หลังจากพบกันครั้งล่าสุดเมื่อสามวันที่แล้วเพียงเท่านั้น! เขาแข็งแกร่งจนเกินไป!ชายผู้นี้ฉลาดพอ และรู้ดีว่าเขาไม่ควรฝืนที่จะต่อสู้ต่อไป เมื่อโชคชะตาไม่เข้าข้างเขา การหลบหนีคือทางเลือกเดียวสำหรับเขาในตอนนี้ หากเขาต้องการจะเอาชีวิตรอด!“ถ ถ้าคุณไว้ชีวิตผม ผมจะเปิดเผยความลับที่ยิ่งใหญ่บางอย่างกับคุณ คุณคลอฟอร์ด!” ชายผู้นั้นพูดอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก พร้อมกับหายใจเข้าลึกอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็ยกเท้าขึ้น และเหยียบลงบนศีรษะของชายคนนั้นชายคนนั้นกลืนน้ำลายแล้วพูดต่อว่า “ผม ผมจะบอกทุกอย่างที่ผมรู้ ตราบใดที่คุณสัญญาว่าจะไว้ชีวิตผม…!”ในขณะที่ชายคนนั้นกำลังพยายามจะดึงอาวุธที่ซ่อนอยู่ออกมาจากแขนเสื้อของเขา เจอรัลด์ตอบกลับเพียงว่า "ขอโทษนะ แต่ฉันไม่สนใจ"ทันใดนั้น เขาก็เพิ่มแรงกดลงไปที่เท้าของเขาจนทำให้เกิดเสียงดัง 'เผละ' ที่ฟังดูน่าขยะแขยง ในขณะที่ศีรษะของชายคนนั้นแตกกระจายออกเป็นช
เจอรัลด์หันกลับไปเพื่อดูว่าเป็นใคร และเขาก็ต้องรู้สึกประหลาดใจที่เห็นนาโอมิอยู่ที่นั่น เมื่อคิดย้อนกลับไป เขาไม่ได้เจอเธอมาหลายวันแล้ว“เธอมาทำอะไรที่นี่ นาโอมิ” เจอรัลด์ถาม“คือว่าอาจารย์นาโคลกำลังจะขึ้นบรรยายในวันนี้ และฉันต้องรับผิดชอบในการพานักเรียนที่มีผลการเรียนโดดเด่นในชั้นเรียนของเรามาร่วมฟังการบรรยายด้วย! แล้วเธอล่ะ? เธอสนใจที่จะมาร่วมฟังการบรรยายในหัวข้อนี้ด้วยอย่างนั้นเหรอ?” นาโอมิตอบ ในขณะที่เธอมองเจอรัลด์ด้วยรอยยิ้มการพบกับเจอรัลด์เป็นเรื่องน่าประหลาดใจ และน่ายินดีเสมอสำหรับนาโอมิ อันที่จริงแล้ว เมื่อใดก็ตามที่เธอนอนไม่หลับ นาโอมิมักจะรู้สึกว่าอยากโทรหาเจอรัลด์เพื่อดูว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ และถามว่าช่วงนี้เขาเป็นอย่างไรบ้าง เธอไม่ค่อยได้ติดตามข่าวสารเกี่ยวกับชีวิตเขาสักเท่าไหร่ แต่สุดท้ายแล้ว นาโอมิก็เลือกที่จะหลีกเลี่ยงเขาอยู่ตลอดเวลา เพราะเธอไม่ต้องการลงเอยด้วยการตกหลุมรักเจอรัลด์อีกครั้งเจอรัลด์เองก็รับรู้ถึงความรู้สึกของนาโอมิที่มีต่อเขาถึงเธอจะรู้สึกเช่นนั้น แต่นาโอมิก็รู้ดีว่าเจอรัลด์มีใจภักดีต่อมิล่าเป็นที่สุด ไม่มีอะไรมาขวางทางเขาในการตามหาเธอได้ และเขาจะไม่
“ผม ผมไม่ได้ตั้งใจ…!” นักเรียนชายที่ยังรู้สึกเจ็บจากการตบตอบเป็นเรื่องธรรมชาติ ที่เสียงเอะอะโวยวายของผู้หญิงจะดึงดูดความสนใจจากคนหลาย ๆ คนที่ได้ยิน และนักเรียนคนนั้นก็รู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก เมื่อมีผู้คนมากมายกำลังจดจ้องสายตามาที่เขา นักเรียนคนนี้ฉลาดพอที่จะรู้ว่าเขาไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะตอบโต้ หรือยั่วยุพวกเขาได้เช่นกัน เพราะท้ายที่สุดแล้ว บุคคลทั้งสองก็ดูจะเป็นชนชั้นสูงที่ร่ำรวย เมื่อคิดได้เช่นนั้นแล้ว เขาก็ได้แต่พูดติดอ่างต่อไปด้วยความลำบากใจ“'แกไม่ได้ตั้งใจงั้นเหรอ?! แน่นอน แกอาจจะไม่ได้ตั้งใจ แต่ภรรยาของฉันก็ยังเปียกโชกไปด้วยไวน์ใช่ไหมล่ะ! เว้นแต่แกจะบอกฉันว่า แกวางแผนสำหรับเรื่องทั้งหมดนี้เอาไว้ล่วงหน้าแล้ว!” สามีของผู้หญิงคนนั้นคำราม ในขณะที่เขาเดินเข้ามาเตะที่ท้องของเด็กชายทันที!มองเพียงแค่แวบเดียว ทุกคนก็สามารถบอกได้ว่าสามีของเธอไม่ใช่คนที่พวกเขาควรจะยั่วยุด้วยเหตุนี้ ทุกคนจึงได้แต่มองดูเด็กชายอย่างเวทนนา ขณะที่เขาน้ำตาไหลด้วยความเจ็บปวดหลังจากถูกเตะออกไปไกลพอสมควร"ฮึ! ฉันจะบอกให้รู้เอาไว้เลยนะว่า ชุดนี้มีราคาถึงหมื่นกว่าดอลลาร์! และตอนนี้มันก็ใส่ไม่ได้อีกแล้ว! แกรี
"แก…!"ตอนนี้ไซล่ารู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก จนเธอรู้สึกราวกับว่า เธอสามารถระเบิดความโกรธออกมาได้ทุกวินาที! คนอะไรช่างไร้เหตุผลสิ้นดี!เธอหันไปส่งสายตาเป็นการเตือนให้เจอรัลด์และนาโอมิ จากนั้นเธอจึงรีบวิ่งไปนั่งข้าง ๆ ชายวัยกลางคนพร้อมกับตะโกนว่า “ที่รัก! คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ที่รัก?!”แม้ว่าปากของเขาจะเต็มไปด้วยเลือด แต่เซดี้ก็ยังมีสติอยู่ เนื่องจากเจอรัลด์ไม่ได้ใช้กำลังมากขนาดนั้นในการตบเขา แต่ในตอนนี้ชายวัยกลางคนกำลังรู้สึกเดือดดาล ในขณะที่เขาคำรามออกมาด้วยน้ำเสียงอำมหิต “ไปเรียกประธานแฮเรลล์มาเดี๋ยวนี้! และอย่าปล่อยให้ไอ้เด็กคนนั้นหนีไปได้! ฉันจะฆ่ามัน ถ้านั่นคือสิ่งสุดท้ายที่ฉันต้องทำ!”เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไซล่าก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาใครบางคนทันที ในขณะเดียวกันนั้น ผู้คนที่กำลังมุงดูก็พากันกระซิบกระซาบเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น“ไหนพูดอีกทีสิ คนที่กำลังโดนทำร้าย… เขาคือคุณลาวิงตันใช่ไหม? คุณลาวิงตันจาก บริษัทอสังหาริมทรัพย์ดาโกต้า อย่างนั้นเหรอ?”"ใช่จริง ๆ ด้วย ทุกคนรู้ดีว่าคุณลาวิงตันนั้นโหดเหี้ยมเพียงใด เขาไม่เพียงแต่มีส่วนร่วมในการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์เท่านั้น แต่เขายังเ