เฮลิคอปเตอร์สีดำ ที่มีลักษณะคล้ายกับนกเหยี่ยว และไร้ซึ่งคนควบคุม มันกำลังบินตรงมายังจุดที่เจอรัลด์ยืนอยู่ด้วยระบบนักบินอัตโนมัติ ส่งผลให้ทุกคนที่เห็นต้องตกตะลึงเฮลิคอปเตอร์ลำนั้น… น่าจะมีราคาไม่ต่ำกว่าสิบห้าล้านดอลลาร์ใช่ไหม…? มันเป็นของเจอรัลด์อย่างนั้นเหรอ?โนแอลเอามือขึ้นมาปิดปากของตัวเองด้วยความรู้สึกประหลาดใจ เจอรัลด์ได้ให้คำตอบที่แท้จริงกับทุกคนที่อยู่ตรงนั้น โดยที่เขาไม่ได้พูดอะไรเลยด้วยซ้ำไม่นานนัก เฮลิคอปเตอร์ก็ลงจอดบนดาดฟ้า ก่อนที่เจอรัลด์จะเข้าไปนั่งด้านในห้องขับเครื่องบินเขามองโนแอลจากด้านใน พร้อมกับส่งยิ้มให้เธอ “นี่แหละ คือคำตอบของเธอ หากเธอต้องการอะไรอีกในอนาคต ก็ให้ไปหาแซคได้เลยนะ!”หลังจากที่ส่งยิ้มให้เธอแล้ว เขาก็ขับเฮลิคอปเตอร์ออกไป โดยที่ไม่ได้เหลียวหลังกลับมามองอีก“... โอ้… พระ… เจ้า เขา… เขาคือคุณคลอฟอร์ด แห่งเมืองเมย์เบอรี่จริง ๆ ด้วย! เจอรัลด์ คือคุณคลอฟอร์ด! พระเจ้า พวกเรากำลังจะรวยกันแล้ว! ตระกูลแชดเวลส์กำลังจะได้ใช้ชีวิตอย่างหรูหรา!” เกรซี่ตะโกน ในขณะที่กำลังกระโดดไปมาอย่างมีความสุขในขณะที่ทุกคนกำลังตื่นเต้นดีใจ มีโนแอลเพียงคนเดียวที่ยังตกอยู่ในอา
ไม่นานนัก คนงานสองพันคนก็เดิมทางมาถึง และพร้อมที่จะเริ่มงานทันทีในเมื่อพวกเขามีหน้าที่ที่จะต้องขุดเจาะภูเขา พวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพัง เมาน์เทนท็อปวิลล่าลงมาเนื่องจากงานที่พวกเขาทำค่อนข้างจะเอิกเกริก ไม่นานนัก ผู้คนที่ผ่านมาพบเห็นก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ด้วยเหตุนั้น ข่าวภารกิจที่ยิ่งใหญ่ของพวกเขาก็แพร่สะพัดไปบนโลกออนไลน์อย่างรวดเร็วราวกับไฟลามทุ่ง จนกลายเป็นหัวข้อสนทนาอันร้อนระอุของชาวเมืองเมย์เบอร์รี่ไปโดยปริยาย“พวกเขามีแผนจะทำลาย เมาน์เทนท็อปวิลล่าจริงเหรอเนี่ย?”“ก็ใช่น่ะสิ! บ้าจริง! น่าเสียดายที่วิลล่าราคาหนึ่งร้อยยี่สิบล้านดอลลาร์นั่นจะต้องถูกทำลายลง… พวกเขาคงจะร่ำรวยมากสินะ!” ผู้คนที่ชื่นชอบวิลล่าแห่งนี้พูดคุยกันนอกจากข่าวเหตุการณ์ที่ถูกพูดถึงไปทั่วทั้งโลกออนไลน์แล้ว ฝ่ายบริหารของเมาน์เทนท็อปวิลล่ากลับยังไม่ได้รับข่าวสารอะไรเกี่ยวกับการทำลายวิลล่าเลยแม้แต่นิดเดียว มันช่วยไม่ได้ที่เวลาแซคจะทำอะไร เขาไม่ค่อยชอบอธิบายรายละเอียดให้ลูกน้องของเขาฟัง เพราะเขารู้สึกว่ามันไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องทำเช่นนั้นอย่างไรก็ตาม ฝ่ายบริหารรู้ดีอยู่แล้วว่าเมาน์เทนท็อปวิลล่า ไม่ใช่แ
ทันใดนั้นเอง ประตูของวิลล่าก็เปิดออก บอดี้การ์ดสองคนลากตัวริต้าเข้ามาข้างในริต้าพยายามดิ้นรนให้ตัวเองหลุดออกจากพันธนาการของพวกเขา ก่อนจะตะโกนออกมา “ปล่อยฉัน! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!”“ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้เลย!” เจอรัลด์ตะโกน ในขณะที่เดินตรงมาหาพวกเขา“... เจอรัลด์?” ทันทีที่เธอเห็นเขา ริต้าก็บ่นพึมพำด้วยความรู้สึกประหลาดใจ หลังจากที่ลูกพี่ลูกน้องของเธอหายไป เธอก็ไม่เคยได้ยินข่าวคราวของเธอจากเจอรัลด์อีกเลยหลังจากที่เธอหายตกใจ ริต้าก็คิดกับตัวเองว่า ‘หืม เจอรัลด์ คลอฟอร์ด… ทายาทผู้ร่ำรวยของตระกูลคลอฟอร์ด… ผู้มีเงินทองมากมายมหาศาล… เขาเป็นคนที่มีอำนาจขนาดนั้น ฉันยังนึกสงสัยว่าทำไมเขาถึงยังนึกถึงลูกพี่ลูกน้องของฉันอยู่อีก… บ้าจริง เขาไม่เคยติดต่อเรามาเลยด้วยซ้ำ ตั้งแต่เธอหายตัวไป… เขาคงจะไม่แคร์หรอกมั้ง ว่าลูกพี่ลูกน้องของเราจะเป็นจะตายอย่างไรในตอนนี้!’ในตอนนั้น เจอรัลด์ได้ส่งแซคไปปลอบขวัญคนในตระกูลสมิทที่เหลือเท่านั้น ตามที่เจอรัลด์ได้สั่งเขาเอาไว้ แซคบอกกับพวกเขาว่า พวกเขามาหาแซคได้เสมอ หากต้องการความช่วยเหลือ ตระกูลคลอฟอร์ดเต็มใจที่จะช่วยเหลือตระกูลสมิทเสมอ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามถ
“… มัน… มันเป็นความจริงใช่ไหม…?” ริต้าถามหลังจากที่ได้ฟังคำอธิบายของเขา และเห็นถุงเครื่องหอมนั้นแล้ว ริต้าก็เริ่มรู้สึกเชื่อคำพูดของเขาขึ้นมาบ้าง และเธอก็รู้ว่าเจอรัลด์เป็นคนอย่างไร อย่างน้อยก็ในอดีต เพราะเขาดูไม่เหมือนคนที่จะลืมคนที่เคยรักอย่างมากมายได้ลงคอเช่นนั้น“ผมขอบอกตรงนี้เลยว่า ที่ผมไม่ติดต่อไปหาพวกคุณด้วยตัวของผมเองตลอดสองปีที่ผ่านมา ก็เป็นเพราะว่า ผมรู้สึกอับอายที่จะต้องเผชิญหน้ากับคนในตระกูลสมิท คิดว่าผมจะคอยส่งแซคไปช่วยเหลือพวกคุณทำไมกัน? แต่ถึงกระนั้น แซคได้บอกผมว่า พวกคุณปฏิเสธที่จะรับของขวัญใด ๆ จากผม มันเป็นความจริงหรือไม่?” เจอรัลด์ถาม เขาไม่เคยมีข้อกังขาในเรื่องการตัดสินใจของพวกเขามาก่อน“ก็ใช่น่ะสิ ตระกูลสมิทเองก็มีเกียรติและศักดิ์ศรีที่จะต้องรักษาเอาไว้เช่นกัน หรือไม่ใช่? ก็ในเมื่อตอนนี้มิล่าหายตัวไป และคุณสองคนก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน แล้วพวกเรามีสิทธิ์อะไรที่จะไปรับของ ๆ คุณล่ะ? อย่างน้อย นั่นก็เป็นสิ่งที่คุณยายบอกกับพวกเราเอาไว้!” ริต้าตอบ หลังจากที่เจอรัลด์ได้ไขข้อข้องใจ เรื่องความเข้าใจผิดที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาเรียบร้อยแล้วด้วยเหตุนั้น เธอจึงกล้าที่จะบอกร
ริต้ากัดริมฝีปากล่างของเธอเบา ๆ หลังจากที่เธออธิบายเรื่องราวทั้งหมดจบแล้ว“ถ้าคุณยายรู้ว่าพวกเขามีเจตนาที่ไม่ค่อยดี แล้วทำไมเธอถึงอยากจะไปร่วมงานเลี้ยงอยู่อีกล่ะ?” เจอรัลด์ถาม“คุณยายบอกว่า ในเมื่อตระกูลสมิทไม่ได้ทำเรื่องน่าอับอายอะไร จิตวิญญาณของเราก็ไม่ควรจะหวั่นไหวไปกับเจตนาร้ายเหล่านั้น นอกจากนั้นแล้ว จอร์เจียก็ดูแลต้อนรับเราเป็นอย่างดี เพราะฉะนั้น จึงไม่มีเหตุผลอะไรที่เราจะไม่ตอบรับคำเชิญของเธอ” ริต้าตอบ“พอพูดถึงเรื่องนี้ รู้ไหมว่าคุณยายของพวกเราน่ะเริ่มเป็นคนแก่ที่ดื้อดึงขึ้นทุกวัน ๆ ตลอดระยะเวลาสองปีที่ผ่านมา… รู้หรือเปล่าว่าเมื่อวานนี้เป็นวันเกิดของเธอ เธอบอกว่าเธอคิดถึงมิล่ามาก และจะไม่จัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดอีก จนกว่ามิล่าจะกลับมา!”“... เข้าใจแล้ว ในเมื่อคุณต้องไปร่ามงานเลี้ยงฉลองวันเกิดอยู่แล้ว ผมขออนุญาตไปกับคุณด้วยนะ!” เจอรัลด์ตอบจอร์เจียมาจากตระกูลเซียร์ พวกเขามีสถานะไม่ต่างกับตระกูลสมิทนัก พวกเขาเป็นเจ้าของธุรกิจขนาดกลางในเมืองเมย์เบอร์รี่มาตั้งแต่ในอดีต แต่สิ่งที่แตกต่างก็คือ ธุรกิจของพวกเขาเจริญก้าวหน้าเป็นอย่างมากในช่วงสองปีที่ผ่านมาในเวลาเดียวกัน ผู้อาวุโสห
ทั้งนี้ทั้งนั้นทุกอย่างก็ดีขึ้นตามลำดับ และในตอนนี้ หลานสาวของเธอก็ดันหายตัวไป แฟนหนุ่มที่ร่ำรวยคนนั้นก็ดูเหมือนจะลืมเรื่องของตระกูลสมิทไปหมดแล้ว“เธอยังจำได้ไหม ตอนนั้นที่หลานชายของฉันพยายามตามจีบมิล่า เซเรนิตี้? ฉันสงสัยเหลือเกิน ว่าเธอรู้สึกเสียใจไหม ที่มิล่าหักอกเขาในตอนนั้น… ฉันรู้ว่าเธอคงไม่รู้ว่าจะพูดอะไร… เพราะทุกอย่างมันก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเด็ก ๆ เอง! แต่ถึงกระนั้น ในฐานะที่เธอเป็นผู้นำครอบครัว เธอไม่คิดว่าเธอควรจะเข้มงวดในเรื่องของการตัดสินใจของหลานสาวเธอสักหน่อยเหรอ? หากเธอทำแบบนั้น หลานสาวของเธอก็คงจะไม่เลือกทางผิด และยอมไปเรียนต่อที่ฮ่องกง! หากไม่เกิดเรื่องร้าย ๆ ขึ้น ป่านนี้เธอคงได้แต่งงานกับหลานชายของฉัน และพวกเขาก็อาจจะได้เปิดบริษัทด้วยกันไปแล้วก็ได้นะ! มันคงจะเป็นเรื่องที่ดีเลยทีเดียว!” จอร์เจียป่าวประกาศ ก่อนที่แขกคนอื่น ๆ ที่ได้ยินต่างพากันส่ายหน้า“จริงด้วย! ช่างน่าเสียดาย!”ในขณะที่ผู้คนกำลังแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ สมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลสมิทก็หน้าแดงเพราะอับอาย โดยเฉพาะเกวินและเฮเลน พ่อและแม่ของหญิงสาวที่หายตัวไปด้วยความที่จอร์เจียพูดถึงชื่อ
จอร์เจียขึ้นเสียงอย่างตั้งใจ เพราะเธอต้องการให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นได้ยินเมื่อทุกคนมุ่งความสนใจมาที่เจอรัลด์แล้ว จัสตินก็ยิ้มอ่อน ก่อนจะพูดว่า “อ้อ ถ้าอย่างนั้น นายก็เป็นลูกพี่ลูกน้องขอฉันอีกคนน่ะสิ! ยินดีที่ได้รู้จักนะ!”เขาไม่ได้สนใจอยากจะจับมือกับเจอรัลด์เลยด้วยซ้ำ ส่วนภรรยาที่ยืนอยู่ข้างเขา ก็เอาแต่มองคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของริต้าตั้งแต่หัวจรดเท้า ในเมื่อเจอรัลด์ไม่ได้แต่งตัวด้วยชุดที่หรูหรามีราคา เธอจึงมองว่าเจอรัลด์ต้องมีความผิดปกติบางอย่างแน่นอน“ในเมื่อเธอเป็นคนที่แสนดี ฉันเลยเดาว่าแฟนของเธอก็ต้องเป็นคนดีเหมือนกัน! ช่วยแนะนำเขาให้พวกเรารู้จักหน่อยสิ!” จอร์เจียพูด“ต้องขอโทษด้วยนะคะ คุณหญิงวอลฟอร์ด แต่เขาไม่ใช่แฟนฉันหรอกค่ะ” ริต้าตอบ ในขณะที่หันไปมองสมาชิกคนอื่น ๆ ในครอบครัวของเธอที่กำลังนั่งรวมตัวกันบนโต๊ะพวกตระกูลสมิทยังไม่หายตกใจกับภาพที่เห็น พวกเขายังคงอ้าปากค้าง ในขณะที่จ้องมองทั้งสองคนด้วยความนิ่งเงียบ แม้แต่ตัวเซเรนิตี้เอง ก็ยังไม่สามารถรวบรวมสติเพื่อโต้ตอบอะไรได้เลย“... โอ้! เขาไม่ใช่แฟนเธอหรอกเหรอจ๊ะ? แล้วเขาเป็นใครกัน ถึงได้มีสิทธิ์เข้ามาในงานนี้ด้วย?”‘พวกเธ
คำพูดของเจอรัลด์กินใจสมาชิกตระกูลสมิททุกคน รวมถึงเซเรนิตี้ด้วย ตอนนี้พวกเขาได้รู้แล้วว่า พวกเขาเข้าใจเจอรัลด์ผิดมาโดยตลอด และมิล่าก็ไม่ได้มองผู้ชายคนนี้ผิดแต่อย่างใดทั้งนี้ทั้งนั้นแล้ว บรรยากาศภายในวิลล่าได้เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว หลังจากที่เจอรัลด์มาถึง ก่อนหน้านี้ไม่มีใครให้ความสนใจตระกูลสมิทสักเท่าไร แต่ในตอนนี้ แขกหลายคนต่างพากันเดินมาที่โต๊ะของพวกเขา เพื่อขอชนแก้วและพูดคุย ด้วยหวังว่าจะได้รู้จักกับพวกเขามากขึ้นกว่าเดิม และแน่นอน บางคนก็เริ่มที่จะมีท่าทีประจบประแจงพวกสมิทเหมือนแต่ก่อนประธานาธิบดีหลายคนก็มารุมเร้าเซเรนิตี้ ก่อนจะพูดว่า “ว่าแต่ว่า เมื่อวานนี้เป็นวันเกิดของคุณใช่ไหมครับ คุณหญิง? ทำไมไม่เห็นส่งการ์ดเชิญมาให้เราบ้างเลยล่ะครับ? น่าเสียดายที่พวกเราไม่ได้มีโอกาสร่วมฉลองกับคุณนะครับ… ไม่ว่าอย่างไร พวกเราจะต้องจัดงานเลี้ยงชดเชยให้คุณแน่นอนครับ!”คนที่กำลังรู้สึกเจ็บปวดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดก็คงจะไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นจอร์เจียเองท้ายที่สุดแล้ว เธอชวนเซเรนิตี้และทุกคนในครอบครัวมาที่นี่ ก็เพื่อที่จะอวดหลานชาย หลานสะใภ้ และหลานเขยของเธอต่างหาก ไม่คิดเลยว่า แฟนหนุ่ม