บทที่ 1172

ในตอนนั้นเอง เพราะกลัวว่าผู้คนจะพยายามให้ความช่วยเหลือเจอรัลด์ องครักษ์ทั้งสองคนซึ่งได้รับมอบหมายให้เฝ้าดูเจอรัลด์เอาไว้ จึงรีบไล่ใครก็ตามที่เลือกอยู่ที่นี่ต่อออกไป

ด้วยเหตุนี้จึงมีเพียงความเงียบเท่านั้นที่ยังคงหลงเหลืออยู่ ยามเมื่อเจอรัลด์เงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์บนท้องฟ้ายามค่ำคืน

ตลอดทั้งบ่ายที่ผ่านมา เจอรัลด์ยังคงหมกมุ่นอยู่กับการคิดหาวิธีที่จะทำลายผลึกได้ ถึงอย่างไรก็ตาม เวลาไม่เพียงเดินต่อไปเท่านั้น แต่เจอรัลด์ยังได้เข้าใจอะไรบางอย่างจากการตายของเชสเตอร์อีกด้วย

ดังนั้นเขาจึงไม่ยอมให้ใครก็ตามที่อยู่ใกล้ตัวเขาได้รับอันตราย หรือตายเพราะเขาอีก!

เมื่อคิดถึงเรื่องนั้น ในที่สุดเขาก็สามารถหาวิธีทำลายผนึกของเขาได้

ย้อนกลับไปเมื่อครั้งแรกที่เขาได้พบกับเทพเจ้า เจอรัลด์ได้เจอเข้ากับจี้หยก ที่ผนึกความทรงจำมากมายเอาไว้ในใจของเขา

แม้ว่าในตอนนี้เขาจะมีความทรงจำเรื่องการเรียนรู้วิชาใหม่ ๆ หลายอย่าง ทั้งที่ก่อนหน้านี้พยายามใช้วิชาเหล่านั้นด้วยตัวเอง แต่เจอรัลด์รู้ดีว่าเขาได้ฝึกฝนวิชาเหล่านั้นได้เพียงเศษเสี้ยวเท่านั้นเอง

คาดไม่ถึงว่า ขณะที่กำลังคิดหาวิธีทำลายผนึกพลังก่อนหน้านี้ เจอรัลด์ก็นึกถึ