บทที่ 1149

เมื่อได้ยินเช่นนั้นแล้ว แจสมินก็หันหน้าไปมองเจอรัลด์ด้วยความสงสัย

จากนั้น เธอก็เริ่มตระหนักได้ว่า ท่านชายที่โหดร้ายและโอหังผู้นี้ ได้ยอมพ่ายแพ้ให้กับเจอรัลด์แล้ว

“ผมขอโทษกับทุกสิ่งที่ผมได้ทำลงไป! ผมขอโทษจากใจจริง!” เชสเตอร์พูด ในขณะที่ก้มหัวอยู่หลายครั้ง จนหน้าผากของเขาแตะพื้น

ถึงแม้ว่า ก่อนหน้านั้น เธออยากจะฆ่าเขาให้ตาย แต่พอเธอได้เห็นว่า ตอนนี้เขาดูหดหู่มากเพียงใด เธอก็ได้แต่พูดกับเขาว่า “…คุณไม่จำเป็นจะต้องมาขอโทษอะไรฉันอีกแล้ว…คุณควรจะไปขอโทษคนที่คุณเคยทำร้ายมากกว่านะ ถึงแม้ว่าครอบครัวของฉันจะผ่านประสบการณ์ที่น่าหวาดกลัวนั้นมาได้ โดยที่ไม่ได้รับอันตรายร้ายแรงอะไร แต่ก็ไม่ใช่ทุกครอบครัวที่เป็นแบบพวกเรา…แต่ถ้าคุณต้องการบทลงโทษจริง ๆ ล่ะก็ ฉันจะให้เจอรัลด์เป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้แทนฉัน เพราะคำพูดของเขา ก็เหมือนคำพูดของฉันเช่นกัน!”

หลังจากที่พูดจบ แจสมินก็หันไปมองหน้าเจอรัลด์

บางครั้งผู้หญิงก็มักจะเป็นแบบนี้ ตอนแรกแจสมินอาจจะยังไม่แน่ใจว่า ตัวเธอเองตกหลุมรักเจอรัลด์จริงหรือเปล่า แต่พอถึงเวลาที่เธอต้องพึ่งพาเขา เธอก็เริ่มมั่นใจว่า เธอได้ตกหลุมรักเขาอย่างหมดหัวใจ

จากวันนั้นเป็นต้นมา