เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1157
บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1158
เกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงไปทั่วทั้งบริเวณ ราวกับว่าท้องฟ้ากำลังจะถล่มลงมา และพื้นดินก็พร้อมที่จะแยกออกจากกันในไม่กี่วินาทีนี้ในขณะที่เหตุการณ์ไม่คาดฝันกำลังเกิดขึ้น โลงศพแก้วก็ค่อย ๆ ลอยออกโดยมีมือข้างหนึ่งของเจอรัลด์ช่วยรองรับมันเอาไว้ถึงแม้เจอรัลด์จะทำใจเอาไว้แล้วว่าจะต้องมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น…แต่เขาก็ไม่คาดคิดเลยว่า ประตูจะไม่ยอมเปิดออก! แต่มันกลับสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย โซ่ที่มัดโลงศพใบใหญ่เอาไว้ก็เริ่มสั่นอย่างรุนแรงเช่นกัน…ทันใดนั้นเอง เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันอีกเหตุการณ์ก็เกิดขึ้นพวกเขาเห็นโซ่เหล็กที่มัดโลงศพเอาไว้กำลังแตกออก ในขณะเดียวกันนั้น โลงศพแก้วก็มีท่าทีเหมือนอยากจะลอยออกไปจากที่นี่! แค่นั้นยังไม่พอ จู่ ๆ ดอกเด้ด แอนนี่ส์ จำนวนนับไม่ถ้วนก็ผุดขึ้นมาตามกำแพง!“นั่น…นั่นมันดอกเด้ด แอนนี่ส์ อีกแล้ว!” เชสเตอร์ตะโกนออกมาด้วยความรู้สึกหวาดกลัวสุดขีดไม่นานดอกไม้พวกนั้นก็ขึ้นเต็มไปทั่วทั้งบริเวณ จากนั้นก็ค่อย ๆ มีเกสรโผล่ออกมาจากดอกไม้ทุกดอกทันใดนั้น อาการวิงเวียนก็กำเริบขึ้นอีกครั้งก่อนที่ทั้งคู่จะทันคิดว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป กำแพงฝั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1159
ในขณะที่เจอรัลด์กำลังฟังสิ่งที่บอดี้การ์ของเขาพูด เขาก็กำลังคิดเรื่องอื่นอยู่ในหัวเช่นเดียวกันด้วยเหตุที่เขาหมดสติไปถึงหนึ่งเดือนครึ่ง เขาจึงคิดว่าเด้ด แอนนี่ส์ นั้นมีพิษร้ายแรงกว่าทีเขาเคยคิดเอาไว้มาก ฤทธิ์ของมันนั้นรุนแรงแตกต่างจากการโจมตี จากคนที่มีพลังมากมายมหาศาลอย่างคริสโตเฟอร์เสียอีก เด้ด แอนนี่ส์ถูกใช้เป็นสื่อกลางในการทำร้ายคนทางจิตอย่างโหดร้ายมันทำให้เขาตระหนักได้ว่า ที่ผ่านมาเขาได้แต่หมั่นฝึกฝนร่างกายตนเองให้แข็งแกร่ง แต่จิตใจของเขานั้นยังแข็งแกร่งไม่เทียบเท่ากับร่างกายของเขาเสียด้วยซ้ำ เขาเกือบจะต้องตายอย่างทรมานจากฤทธิ์ของเด้ด แอนนี่ส์นอกจากนั้น เจอรัลด์ยังนึกออกว่า เขาได้เห็นภาพบางอย่างตรงหน้า ไม่กี่วินาที ก่อนที่เขาจะหมดสติไปตอนที่เขายังอยู่ในราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทรตอนที่เขากำลังเกาะโลงศพอมตะเอาไว้ เขาได้เห็นฝาโลงของโลงศพสีดำใบใหญ่เปิดออก และมีแสงสีดำพุ่งออกมาจากด้านใน…ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น เขาก็มั่นใจว่า เขาได้นำโลงศพอมตะกลับมากับเขาด้วยอย่างแน่นอน แต่เหตุใดบอดี้การ์ดของเขา จึงพูดเหมือนมีบางอย่างหายไป?เขาลุกออกจากเตียง และเดินไปที่ห้องในสวนหลังบ้า
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1160
ตอนที่เขายังอยู่บนเกาะของคุณปู่ เขาได้ถามเวลสันเกี่ยวกับเรื่องของดอกไม้ชนิดนี้ เวลสันเล่าให้ฟังว่า หลังจากที่คุณปู่ของเขาได้พบพระราชวังจิตวิญญาณ เขาก็เดินทางไปประเทศแถบตะวันตก ในขณะที่เขากำลังท่องเที่ยวอยู่แถวภาคตะวันตกเฉียงเหนือ เขาก็ได้พบกับเมล็ดพันธุ์ของดอกไม้โดยบังเอิญ ถึงแม้ว่าเขาจะนำมันกลับมาปลูกจนเต็มสวน แต่ก็เพื่อความสวยงามเพียงเท่านั้น พูดอีกอย่างได้ว่า เขารู้มาว่าคุณปู่ของเขาไม่ทราบเรื่องคุณสมบัติลึกลับของดอกไม้ชนิดนี้เลยแม้แต่น้อย! แต่เรื่องราวที่ท่านเฟนเดอร์สันเล่า มันฟังดูราวกับว่า คุณปู่ของเขาจะได้พบกับดอกไม้นี้ก่อนหน้าช่วงเวลาที่เวลสันบอกกับเขาอีก คุณปู่ของเขายังบอกกับท่านเฟนเดอรันอีกด้วยว่า ดอกไม้นี้เป็นของครอบครัวเขา!ช่างเป็นเรื่องราวที่ตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง!“มันเป็นดอกไม้ที่ไม่มีชื่อจริง ๆ ‘มีเพียงกลีบสองกลีบที่ผลิบาน และแต่ละกลีบก็เป็นตัวแทนของโลกแต่ละใบ…’ มันคือประโยคที่แปลก ที่ปู่ของเธอบอกกับฉันน่ะ รู้ไหม?” ไบรสันพูด ในขณะที่เขาส่ายหัว และยิ้มออกมาอย่างไม่เต็มใจนัก‘ประโยคนั้นอีกแล้วเหรอ!’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง เขารู้สึกว่า เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ มันยิ่งมีความน่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1161
แม้ว่าเขายังไม่ได้เริ่มคิดเลยด้วยซ้ำว่า แสงสีดำที่เล็ดลอดออกมาจากโลงศพสีดำนั้นคืออะไร แต่เจอรัลด์ก็ไม่กล้าหมกมุ่นอยู่กับเรื่องนี้นานเกินไป อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในตอนนี้ความตึงเครียดที่เกิดขึ้นนี้ ราวกับระเบิดเวลาที่สร้างความรู้สึกหนักใจให้แก่เขา“...จะว่าไป แล้วเชสเตอร์อยู่ที่ไหน?” เจอรัลด์เอ่ยถามขึ้น จู่ ๆ ก็นึกถึงเขาขึ้นมา“อ่า ครับ นายน้อยหมดสติไปค่อนข้างนานเหมือนกัน แต่เขาฟื้นขึ้นมาเมื่อครึ่งเดือนก่อน ถึงอย่างไรก็ตาม ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส โดยเฉพาะที่ขา จนกระทั่งทุกวันนี้เขาก็ยังลุกจากเตียงไม่ได้ครับ” หนึ่งในบอร์ดี้การ์ดของเขาตอบ“เข้าใจแล้ว มันก็ดีพอสำหรับฉันแล้ว ที่เขาได้รอดตายมาได้!”แม้ว่าการที่เจอรัลด์และเชสเตอร์ได้รู้จักกันนั้นไม่ใช่เรื่องที่น่าตื่นเต้นแต่อย่างใด แต่เจอรัลด์จำได้ว่าเชสเตอร์เสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องเขาเอาไว้อย่างไร ยามที่เขาเกือบจะหมดสติไป เพราะการกระทำที่กล้าหาญของเขา จึงทำให้เจอรัลด์รู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างมาก“...แล้ว นอกเหนือจากสัญญาณของพวกเราแล้ว มีใครที่ตามหาคุณกันเทอร์เจอบ้าง...?” เจอรัลด์ถามขึ้น“เรื่องนั้น... เราออกตามหาเธอเจ็ดวันเจ็ดคืน แต่เร
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1162
เขาจำได้ว่าเธอเคยช่วยให้เขาได้เข้าไปในคฤหาสน์ของตระกูลยอร์นวิคเมื่อเดือนก่อน หลังจากที่เขาถูกเด็กฝึกงาน ของยอร์นวิคคนหนึ่งไม่ยอมให้เข้าไปในคฤหาสน์ในตอนนั้น เจอรัลด์รู้สึกว่าเธอเป็นคนน่ารักและใจดีมาก แต่สุดท้ายแล้วจากสิ่งที่เจอรัลด์ประสบมากับตัวเอง ผู้หญิงนิสัยดีอย่างเธอมักจะเกินคาด และเหลืออยู่ไม่กี่คนบนโลกในทุกวันนี้ถึงนั่นจะเป็นความประทับใจแรกที่เขามีต่อเธอ แต่นิสัยของควีนน่าในตอนนี้ได้เปลี่ยนไปมาก จากที่เขาเคยเจอในตอนนั้นแทนที่จะเป็นความอ่อนโยนที่เขาจำเธอได้ ตอนนี้เธอกลับเผยความอวดดีและชั่วร้ายออกมาเต็มที่ยิ่งไปกว่านั้น ขณะที่เจอรัลด์จะทันได้มั่นใจว่าเธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาเหมือนก่อนหน้านี้ ตอนนี้เขาสัมผัสได้ถึงพลังภายในมหาศาลที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากตัวเธอ มันช่างทรงพลังเสียจนเจอรัลด์ต้องยอมรับว่าในตอนนี้ เขาอาจจะอ่อนแอกว่าเธอ แต่ก็ทำให้รู้สึกประหลาดใจได้ไม่น้อย“...คุณมาทำอะไรควีนน่า?” เจอรัลด์เอ่ยถามด้วยความลังเลใจ“ทำไมเหรอ แน่สิ ฉันก็มาหาคุณยังไงล่ะ!” ผู้หญิงคนนั้นตอบขึ้น ขณะที่เธอเอามือทั้งสองข้างไขว้หลังเอาไว้ แล้วมองดูเจอรัลด์ด้วยสายตาโหดเหี้ยมราวกับเธอจ้องมองคนที่ไ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1163
‘ธะ...เธอช่างแข็งแกร่งเหลือเกิน...!’ เจอรัลด์รำพันอยู่ในใจ เขาจำเป็นต้องสัมผัสกำลังภายในของเธอสักครั้งเพื่อจะได้รู้ว่าพลังของเธอในตอนนี้แตกต่างมากเพียงใด เมื่อเทียบกับพลังอื่น ๆ ที่เขาเคยสัมผัสมาก่อนถ้าต้องเทียบพลังระหว่างของเขากับเธอ ก็เหมือนกับการเปรียบเทียบกับน้ำสกปรก ที่อยู่ในบริเวณน้ำท่วมขังกับน้ำสะอาดและน้ำกลั่น ซึ่งแตกต่างกันมาก ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ณ ที่แห่งนี้ใครมีพลังมากที่สุดเจอรัลด์มองใบหน้าแดงก่ำของแจสมิน ขณะที่ควีนน่าค่อย ๆ ออกแรงบีบคอเธอให้แรงขึ้นในตอนนั้นเอง แจสมินคงกำลังจะตาย ถ้าควีนน่าอยากจะฆ่าเธอขึ้นมาจริง ๆ!“หยุดนะ!” เจอรัลด์พูดขึ้น ขณะที่เขารีบวิ่งออกไปหาเธออีกครั้ง“ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก ฉันจะไม่ฆ่าเธอแบบนี้... ในที่สุดฉันก็ได้เห็นว่าคุณเป็นห่วงเธอมาก! แต่ถึงยังไง ฉันก็จะพาเธอไปด้วย จนกว่าฉันจะได้คำตอบจากคุณ!” ควีนน่าตอบ ขณะที่เธอสัมผัสร่างกายของแจสมินอย่างแผ่วเบา...เมื่อเธอทำเช่นนั้น แจสมินก็หมดสติไปทันที! เมื่อควีนน่าออกจากคฤหาสน์ ทั้งเจอรัลด์และไบรสันต่างก็วิ่งตามเธอไปแต่เมื่อตามออกไป ชายทั้งสองก็ได้เห็นรถยนต์และบอดี้การ์ดของตระกูลยอร์นวิครออยู่ข้า
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1164
จนมาถึงตอนนี้ ยังไม่มีใครเคยเห็นควีนน่ามีนิสัยแบบนี้มาก่อน ถึงอย่างไรก็ตาม ด้วยน้ำเสียงวางอำนาจของเธอ ทุกคนจึงทำอะไรไม่ได้นอกเสียจากเชื่อฟังคำสั่ง เพราะความน่าเกรงขามของเธอนั้นช่างมีอิทธิพลเหลือเกิน!เธอไม่ได้สนใจที่พวกเขาบอกว่าถึงแล้ว ควีนน่าแค่ก้าวเท้าลงจากรถ และออกเดินเข้าไปในคฤหาสน์ภายในคฤหาสน์ ดูเหมือนจะมีความวุ่นวายเกิดขึ้นภายในครอบครัวนิดหน่อย...ถ้าไม่รวมเรื่องที่ว่าพวกยอร์นวิคยืนอยู่ด้วยกันหลายคน เฟรย่ากำลังเดินไปเดินมาด้วยความกังวลใจปัญหาส่วนหนึ่งเกิดขึ้นจากตอนแรกเธอตั้งใจว่าจะรีบไปรับเพื่อนที่สนามบิน แต่เธอก็เพิ่งมารู้ว่าควีนน่าได้นำรถของครอบครัวออกไปกับเธอทุกคัน!‘ให้ตายสิ!’ เฟรย่าสบถอยู่ในใจควีนน่าก็เป็นแค่ลูกสาวของคุณอาคนที่สามของเธอเท่านั้น ซึ่งหมายความว่าเธอไม่ได้มีสถานะที่สูงส่งเลย! เมื่อคิดว่าเธออาจหาญพอที่จะใช้รถทุกคันออกไป ทั้ง ๆ ที่เฟรย่า...ที่ทึกทักเอาเองว่า...มีเพียงเธอเท่านั้นที่ใช้รถได้! ช่างน่าหงุดหงิดเสียจริง!ขณะที่เฟรย่ายังคงโกรธอยู่นั้น ในที่สุดเธอก็เห็นควีนน่าเดินช้า ๆ ไปหากลุ่มพวกยอร์นวิค“คราวนี้เราน่าจะทำโทษควีนน่าให้สาสมนะคะคุณพ่อ! ถึงเธอจะ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1165
“...เธอ...ไม่รู้ว่าความรักคืออะไรอย่างนั้นเหรอ...? ...นี่คือเหตุผลว่าทำไมเธอถึงทำเกินกว่าเหตุเมื่อเธอต้องจัดการกับปัญหา! ...ดูเอาเถอะ ฉันจะทำให้เธอรู้ว่าชื่อเสียงและความร่ำรวยก็เป็นเพียงภาพลวงตา ที่สร้างความสุขให้กับผู้คนเท่านั้น... ไม่ว่าเธอจะได้รับมากมายเท่าไร เธอจะไม่มีวันมีความสุขที่แท้จริง หากไม่รู้ว่าความรักคืออะไร! สุดท้ายแล้ว ด้วยหัวใจอันว่างเปล่า เธอจะรักษาสิ่งที่เธอรักเอาไว้ไม่ได้... และเธอจะต้องทนทุกข์ทรมานต่อไปจนกระทั่งวันตาย นอกจากเธอจะทำความเข้าใจกับมัน!” แจสมินอธิบายถึงเธอจะไม่รู้ว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเธอนั้นเป็นใคร แต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญในตอนนี้ สิ่งที่สำคัญคือ แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะแข็งแกร่งมากเพียงใด แต่เธอก็มีจุดอ่อนดูเหมือนว่าเธอได้รับความเจ็บปวดจากความรักมาอย่างแสนนสาหัสควีนน่าเองก็อดไม่ได้ที่จะมองแจสมินด้วยความแปลกใจ หลังจากที่ได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด ในตอนแรกควีนน่าคิดจะฆ่าแจสมิน หลังจากได้สร้างความหวาดกลัวอย่างมหันต์ให้กับหญิงสาว จนแสดงสีหน้าหวาดกลัวสุดขีดออกมา แต่ในตอนนี้เธอรู้สึกราวกับว่าเธอได้พ่ายแพ้ให้กับแจสมินเสียแล้วถึงอย่างไรก็ตาม หญิงสาวก็ไม่ได้สนใ
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
