บทที่ 1156

เมื่อเขาเห็นว่าเชสเตอร์กำลังเอ่ยคำขอโทษด้วยท่าทีที่อ่อนแรง เจอรัลด์ก็เอามือตบไหล่เขาเบา ๆ แล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร…อย่างน้อย พวกเราก็…พวกเราก็มาถึงราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทรแล้ว…”

หลังจากที่พูดจบ เจอรัลด์ก็นิ่งชะงัก เพราะเขากำลังตกตะลึงกับภาพที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าในตอนนี้

เมื่อไม่ได้ยินเสียงเจอรัลด์พูดต่อ เชสเตอร์ก็เงยหน้าขึ้นมามองเช่นเดียวกัน ดวงตาของเขาเบิกโพลง พร้อมกับอ้าปากค้าง เขาจ้องมองไปยังพระราชวังอันแสนยิ่งใหญ่อลังการที่ตั้งอยู่ตรงหน้าเขา

พระราชวังมีขนาดใหญ่พอที่จะฝังร่างมังกรได้ ตรงกลางสิ่งปลูกสร้างมีแท่นยกสูงขนาดใหญ่วางอยู่ และที่ทำให้เจอรัลด์รู้สึกประหลาดใจไปมากกว่านั้นก็คือ มีโลงศพแก้วโลงหนึ่งกำลังลอยอยู่เหนือแท่นนั้นประมาณยี่สิบฟุตเห็นจะได้!

‘นี่คือโลงศพอมตะอีกโลงหนึ่ง!’ เจอรัลด์คิดกับตัวเองด้วยความรู้สึกอัศจรรย์ใจ

มันคือเรื่องจริง…ผู้หญิงในชุดขาวได้ถูกฝังไว้ในโลงศพอมตะ หลังจากที่ถูกแยกจากเทพเจ้าองค์นั้นจริง!

ถึงกระนั้น เจอรัลด์ก็ยังอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่า ทำไมขอทานชราถึงตั้งใจที่จะฝังร่างของเขาทั้งสองให้ห่างไกลกันออกไปถึงเพียงนี้…เขามีเจตนาอะไรถึงต้องการไม่ให้ทั้งสองได้มีโอ