เมื่อเสียงของเทียนหยู่ดังขึ้น ทุกคนก็มองไปที่ประตูเพราะคุณปู่ตระกูลหลินให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับงานแห่งความสุขในวันนี้ นอกเหนือจากญาติทุกคนในตระกูลหลินแล้ว แม้แต่เพื่อนที่เกี่ยวข้องบางคนก็ปรากฏตัวในที่เกิดเหตุด้วยเพราะอย่างนั้นตอนนี้เลยมีคนอยู่ไม่น้อยในเวลานี้ หลิวเมิ่งตกตะลึงเมื่อเธอได้ยินเสียง จากนั้นเธอก็มองไปที่ประตูทันทีมาแล้ว!พี่เขยอยู่ที่นี่จริง ๆ เขาไม่ได้หลอกฉัน!โดยเฉพาะสิ่งที่เขาเพิ่งพูดนั้นน่าตื่นเต้นและน่าตื่นเต้นมาก แต่คำถามก็คือ เขาจะจัดการกับความโกรธอันล้นหลามของคุณชายเย่ได้ยังไงแน่นอนว่า หลิวเมิ่งหันกลับมามอง เย่เซวียนใบหน้าของเขามืดมนอย่างยิ่งและเขาจ้องมองไปที่ประตูอย่างแน่นหนา เจตนาฆ่าในดวงตาของเขาเกือบจะเปิดเผยแต่เห็นได้ชัดว่าพี่สาวของฉันตื่นเต้นและมีความสุขมากหลินหว่านหรูตื่นเต้นมาก เมื่อกี้เธอหมดหวังแล้วจริง ๆแต่ไม่คิดเลยว่าในเวลานี้เธอจะได้ยินเสียงที่ฝังลึกอยู่ในหัวใจของเธอ เธอตกตะลึงนิ่งค้างอยู่กับที่และสงสัยว่าตัวเองเกิดอาหารปราสาทหลอนในความเห็นของเธอ ไม่ว่าเธอจะคิดยังไง เย่เทียนหยู่ก็ไม่มีทางมาปรากฏตัวที่นี่แต่ตอนนี้ฉันได้ยินเสียงของเขา แ
แม่ตระกูลหลินและสามีสับสนมากกว่าเดิม พวกเขาโกรธจัดและสาปแช่งอย่างกังวลและโกรธ: "หลินจื่อตงออกไปจากที่นี่ คุณรู้มั้ยว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร"“แน่นอนว่าผมรู้ว่าตัวเองกำลังพูดอะไร พี่เขย พี่มาที่นี่เพื่อพบพี่สาวของผมใช่มั้ย? พี่สาวของผมอยู่ที่นั่น เธอรอคุณอยู่จริง ๆ” หลินจื่อตงพูดเสียงดัง“หลินจื่อตง!”“กลับไปที่ห้องของแกเดี๋ยวนี้นะ!”คุณปู่ตระกูลหลินก็โมโหมากเช่นกัน หลานชายคนนี้ไม่ยอมให้ตัวเองกังวลเรื่องอะไรตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก ทำให้เกิดปัญหาใหญ่ครั้งแล้วครั้งเล่าในอดีต เนื่องมาจากโชค เขาจึงรอดพ้นภัยพิบัติใหญ่ๆ หลายครั้งด้วยความช่วยเหลือของเย่เทียนหยู่ ซึ่งทำตัวเหมือนสุนัขจิ้งจอกและเสือครั้งนี้มันเหลือเชื่อมากเขากล้าพูดจบทำให้คุณชายเย่ขุ่นเคืองจนตายเมื่อเผชิญหน้ากับการดุด่าด้วยความโกรธของคุณปู่ตระกูลหลิน หลินจื่อตงก็อดไม่ได้ที่จะหดหัวลงเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าหวาดกลัว เขายังคงกลัวชายชรามากเขาก้าวออกไปอย่างช่วยไม่ได้ แต่ไม่ได้จากไปคุณปู่หลินไม่มีเวลาสนใจเขา เขาเดินตรงไปหาเทียนหยู่ และพูดอย่างเย็นชา: "เทียนหยู่ วันนี้เป็นวันที่ดีสำหรับตระกูลหลินของเรา ฉันไม่อยากมีข้อพิพาทกับคุณ"
เย่เซวียนกำหมัดแน่น ร่างกายของเขามีพลังของความโกธาปะทุออกมาอย่างน่าสะพรึงกลัว เห็นได้ชัดว่าเขากำลังโกรธจัดถ้าไม่ใช่เพราะตอนนี้เป็นสถานการณ์พิเศษ เขาคงจะลงมือไปแล้วใบหน้าของหลินหว่านหรูซีดเผือด เธอกังวลและพูดขึ้นทันที: “เทียนหยู่ เราหย่ากันแล้วนะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว นายเลิกมากวนฉันแล้วออกไปซะ”คุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่น ๆ ต่างก็มองเย่เทียนหยู่ด้วยความโกรธไอ้สารเลวนี่ มันอยากทำลายความมั่งคั่งของตระกูลหลินจริง ๆ รึไง มันช่างน่าโมโหจริง ๆแต่ว่าชีวิตแสนสุขของเขาคงจะสิ้นสุดแล้ว เพราะหากคุณชายเย่โกรธเช่นนี้ ต่อให้เขาเป็นปีศาจแมวเก้าชีวิต เขาก็คงจะตายอยู่ดีแม้ว่าเธอจะถูกหลินหว่านหรูขับออกไป แต่เย่เทียนหยู่ก็ไม่ได้โกรธเพราะเธอสามารถเห็นความรักและความห่วงใยที่มีให้กับเธอได้อย่างชัดเจนในสายตาของหลินหว่านหรูเธอกังวลว่าตัวเขาอาจจะเกิดเรื่องไม่ เย่เซวียนได้ยินคำพูดของหลินหว่านหรูไม่เพียงแต่เขาจะไม่มีความสุข แต่สีหน้าของเขาก็มืดมนมากขึ้นเรื่อยๆแต่เห็นได้ชัดว่า ในใจของเย่เซวียน เย่เทียนหยู่เป็นศพไปแล้ว และจะไม่มีวันได้เห็นดวงอาทิตย์ในวันพรุ่งนี้แต่เย่เทียนหยู่ยิ้มเล็กน้อยและพูดอ
แต่เทียนหยู่ที่อยู่ตรงหน้าเธอกลับพูดทุกอย่างออกมาทั้งหมด แม้กระทั่งน้ำเสียงก็ดูเหมือนกันในตอนนั้นทุกประการในขณะเดียวกัน ขอทานตัวน้อยในใจของเธอกำลังค่อย ๆ ทับซ้อนกับเย่เทียนหยู่ที่อยู่ตรงหน้ารวมกับจี้หยกที่อยู่ในมือเขาด้วย“นาย นี่นายเป็นขอทานตัวน้อยจริง ๆ เหรอ?” หลินหว่านหรูตื่นเต้นมากจนเธอพูดไม่ชัด เธอจึงถามด้วยความไม่เชื่อ และมั่นใจในใจอย่างชัดเจนว่าเธอแยกกันไม่ออกแต่เธอไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ ว่าเทียนหยู่เป็นขอทานตัวน้อยที่เธอไม่มีวันลืมสิ่งที่ฉันคิดมาตลอดคือความปรารถนาที่ปรารถนากลับกลายเป็นความจริง“ใช่!”เทียนหยู่ตอบยืนยัน เขามีความสามารถในการจำทุกอย่างที่มองเห็นได้มาตั้งแต่เด็ก เพราะอย่างนั้นเขาเลยไม่ลืมเรื่องในอดีต: “ความจริงที่ผมมาเมืองเทียนไห่ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการมาหาคุณ และผมก็โชคดีได้เจอคุณแล้ว”“บังเอิญ บังเอิญมากจริงๆ”ใบหน้าของหลินหว่านหรูเต็มไปด้วยความตื่นเต้น และเธอก็หลั่งน้ำตาแห่งความสุขเธอมีความสุขมาก มีความสุขมาก ตื่นเต้นมากเธอรู้สึกว่าพระเจ้าดีต่อเธอจริง ๆ และพระองค์ทรงทำให้ความปรารถนาของเธอเป็นจริงแต่ในไม่ช้าหลินหว่านหรูก็คิดถึงความเป็นจริงใ
เมื่อคุณปู่ตระกูลหลินเห็นสถานการณ์นี้ เขาก็กังวลมาก แบบนี้มีหวังได้ทำให้คุณชายเย่ขุ่นเคืองอย่างหนักกันพอดีน่ะสิ? เขารีบเดินเข้าไปพูดทันที “หว่านหรู ทำอะไรของหลานน่ะฮะ? ยังไม่รีบหลบไปอีกเหรอ?”แม่ตระกูลหลินก็วิตกกังวลเช่นกัน: “ลูก นี่ลูกอยากตายรึไง รีบหลีกไป” เธอพูดด้วยความโกรธขณะที่เธอพูด เธอต้องการก้าวไปข้างหน้าและดึงหลินหว่านหรูออกไป ในเวลาเดียวกัน เธอเกลียดเย่เทียนหยู่ในใจมากจนเธอตำหนิไอ้สารเลวคนนี้ที่ทำลายการทำความดีของลูกสาวของเขาแต่ในขณะนี้หลินหว่านหรูมีมีดซ่อนอยู่ในร่างกายของเธอ เธอหยิบมันออกมา วางมันไว้ที่คอของเธอ และพูดด้วยความโกรธ: “หยุดนะ ใครกล้าเข้ามาใกล้ฉัน ฉันจะฆ่าตัวตายซะ!”ทันทีที่สถานการณ์ตรงหน้าปรากฏ ทุกตนต่างก็ตกตะลึงคุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่น ๆ โกรธมากยิ่งกว่านี้ พวกเขาไม่เคยคิดว่าหลินหว่านหรูจะคลั่งไคล้เย่เทียนหยู่ขนาดนี้หลิวเมิ่งก็ตกตะลึงเช่นกัน เกิดขึ้นได้ยังไง ในขณะนี้ เธอเริ่มเสียใจ บางทีเธอไม่ควรบอกพี่เขยเกี่ยวกับเรื่องนี้จริง ๆแบบนี้มีหวังพี่เธอได้ถูกฆ่าตายแน่หลินจื่อตงก็กังวลเช่นกัน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ แม้ว่าเขาไม่อยากให้น้องสาวของเขาติดตาม เย่เซว
“หว่านหรู หุบปาก!”“ปู่ทำผิดและสมควรได้รับบทเรียน เราต้องขอบคุณคุณชายเย่” คุณปู่หลินรีบพูดทันทีเย่เซวียนหัวเราะเยาะ ก่อนจะเอ่ยปากเย้ยเขาว่า: “ได้ยินมั้ย หลินหว่านหรู ถ้าคุณหัดมีสำนึกแบบปู่ของคุณซะบ้าง คุณคงไม่มาถึงจุดนี้”“คุณคิดว่าผมชอบคุณขนาดนั้นจริง ๆ รึไง? คิดว่าตัวเองเป็นเทพีแสนวิเศษวิโสคนไหนหรือยังไง?”“พูดตรง ๆ คุณก็แค่ผู้หญิงที่ผมอยากเล่นด้วยตอนนี้ ผมยอมตามใจคุณครั้งแล้วครั้งเล่า แต่คุณกลับได้ใจขึ้นมาซะอย่างนั้น”“อยากฆ่าตัวตายใช่มั้ย? ได้สิ ฆ่าตัวตายเลยก็ได้ ผมจะอยู่ดู พอคุณตาย ผมจะสับไอ้งั่งนั่นเป็นชิ้น ๆ แล้วก็จะควักกระดูกมันออกมาตอนที่มันยังมีชีวิต”เย่เซวียนพูดจาน่ากลัวด้วยสีหน้าไม่สะทกสะท้าน: “แล้วก็ทุกคนในตระกูลหลิน อย่าคิดจะได้ใช้ชีวิตสุขสบายอีกเลย เพราะผมจะจัดการพวกมันทีละคน”ทันทีที่สิ้นคำพูดเล่านั้น ทุกคนก็หน้าซีดและหวาดกลัวเมื่อมองดูคุณชายผู้สง่างามของตระกูลเย่ผู้ยืนอย่างสง่าอยู่ตรงตรง กลับรู้สึกว่าเขาน่ากลัวราวกับปีศาจ กระทั่งทำให้รู้สึกกลัวจนหนาวสั่นพวกเขากลัวและมองดูหลินหว่านหรูด้วยสายตาวิงวอน เห็นได้ชัดว่าหวังว่าพวกเขากำลังหวังให้หลินหว่านหรูเลิกดื้อ
เขาพูดว่าอะไรนะ?เขาจะจัดการกับคุณชายเย่เหรอ?นี่เขากลัวจนสมองน้ำเข้าไปแล้วหรือไงไม่สิ น่าจะกลัวจนสติแตกพูดเรื่องไร้สาระไปแล้วเหล่าบรรดาญาติและมิตรสหายของตระกูลหลิน มองเทียนหยู่ราวกับมองคนโง่แม้แต่หลิวเมิ่งยังตกตะลึง คำพูดของพี่เขยทำเอาเธอเหงื่อตก ในขณะนี้ ในที่สุดเธอก็เข้าใจสักทีว่าทำไมพี่สาวของเธอถึงไม่ยอมให้ตัวเองบอกความจริงกับพี่เขยของเธอตอนนี้เธอเสียใจจริง ๆ ต่อให้พี่เขยของเธอจะดูกล้าหาญมาก แต่ถ้าตายทุกอย่างก็จบคุณปู่ตระกูลหลินและแม่ตระกูลหลินแทบอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดัง ๆ ไอ้เจ้าเทียนหยู่มันจะอวดดีมากเกินไปแล้ว เขารู้ดีอยู่แก่ใจแท้ ๆ ว่าเย่เซวียนเป็นบุตรชายของตระกูลเย่เมืองหลงตู แล้วเขายังกล้าพูดจาบ้าบิ่นแบบนั้นอีกแต่พอคิดได้ว่าตระกูลของเธออาจต้องถูกลากไปเอี่ยวด้วย เธอก็หัวเราะไม่ออกแต่หลังจากวันนี้ไป สุดท้ายเขาก็จะต้องจบเห่อยู่ดีอย่าว่าแต่พวกเขาเลย แม้แต่หลินหว่านหรูเองก็ยังสับสนเล็กน้อย แต่ถ้าคิดให้รอบคอบเทียนหยู่ก็เป็นของเขาแบบนี้มาตลอดไม่ใช่เหรอ พวกไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหมน่ะในเมื่อเรื่องนี้มาถึงตรงนี้แล้ว ยังมีอะไรต้องคิดอีก เธอจึงพูดได้แค่ว่า: “ถ้าอย
เมื่อคุณปู่ตระกูลหลินเห็นว่าหลินหว่านหรูมองเขาด้วยท่าทีแบบนั้น เขาก็โกรธมาก: “เป็นใครมันสำคัญด้วยหรือไง? ที่ปู่ทำไปทั้งหมดก็เพราะเห็นแก่หลานนะ!”“ถ้าอย่างนั้นหนูรู้แล้วค่ะ!”คำพูดของคุณปู่ทำให้หลินหว่านหรูยืนยันความคิดในหัวของตัวเอง เธอหันไปหาเย่เทียนหยู่และพูดว่า: “เทียนหยู่ ชาตินี้ฉันเป็นคนทำร้ายนายเอง!”“แต่ว่าอย่ากลัวไปเลยนะ ถ้านายตายฉันจะไปกับนายด้วย แล้วชาติหน้าเรามาอยู่ด้วยกันใหม่นะ”ในตอนนี้ เธอไม่กังวลอะไรอีกแล้ว และไม่สนคำขู่ที่ตระกูลเย่มีต่อตระกูลหลินด้วยตระกูลของเธอกำลังร่วมมือกับคนนอกเพื่อข่มขู่เธอชัด ๆวินาทีนี้ เธอแค่อยากจะบอกเย่เทียนหยู่ว่าเธอจะตายไปพร้อมกับเขาต่อให้หนทางข้างหน้าจะมีจุดจบเป็นความตาย เธอก็จะเดินไปพร้อมกับเย่เทียนหยู่ยามนี้ หลินหว่านหรูกลับพบว่าตัวเองกำลังผ่อนคลายลง แทบจะเรียกได้ว่ายกภูเขาออกจากอกแต่เมื่อคุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่น ๆ ได้ยินแบบนั้น พวกเขาก็โมโหจนแทบจะคลั่ง อย่าว่าแต่การหัวเราะตอนเห็นโชคร้ายกำลังพุ่งใส่เย่เทียนหยู่เลยทว่านี่เท่ากับการตัดเส้นแบ่งระหว่างตระกูลหลินกับคุณชายเย่ แถมยังเป็นการยั่วยุคุณชายเย่สุดขีด ตระกูลหลินจะต้องมีจ