แชร์

บทที่ 876

แต่เทียนหยู่ที่อยู่ตรงหน้าเธอกลับพูดทุกอย่างออกมาทั้งหมด แม้กระทั่งน้ำเสียงก็ดูเหมือนกันในตอนนั้น

ทุกประการ

ในขณะเดียวกัน ขอทานตัวน้อยในใจของเธอกำลังค่อย ๆ ทับซ้อนกับเย่เทียนหยู่ที่อยู่ตรงหน้า

รวมกับจี้หยกที่อยู่ในมือเขาด้วย

“นาย นี่นายเป็นขอทานตัวน้อยจริง ๆ เหรอ?” หลินหว่านหรูตื่นเต้นมากจนเธอพูดไม่ชัด เธอจึงถามด้วยความไม่เชื่อ และมั่นใจในใจอย่างชัดเจนว่าเธอแยกกันไม่ออก

แต่เธอไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ ว่าเทียนหยู่เป็นขอทานตัวน้อยที่เธอไม่มีวันลืม

สิ่งที่ฉันคิดมาตลอดคือความปรารถนาที่ปรารถนากลับกลายเป็นความจริง

“ใช่!”

เทียนหยู่ตอบยืนยัน เขามีความสามารถในการจำทุกอย่างที่มองเห็นได้มาตั้งแต่เด็ก เพราะอย่างนั้นเขาเลยไม่ลืมเรื่องในอดีต: “ความจริงที่ผมมาเมืองเทียนไห่ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการมาหาคุณ และผมก็โชคดีได้เจอคุณแล้ว”

“บังเอิญ บังเอิญมากจริงๆ”

ใบหน้าของหลินหว่านหรูเต็มไปด้วยความตื่นเต้น และเธอก็หลั่งน้ำตาแห่งความสุข

เธอมีความสุขมาก มีความสุขมาก ตื่นเต้นมาก

เธอรู้สึกว่าพระเจ้าดีต่อเธอจริง ๆ และพระองค์ทรงทำให้ความปรารถนาของเธอเป็นจริง

แต่ในไม่ช้าหลินหว่านหรูก็คิดถึงความเป็นจริงใ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status