บทที่ 828

เพียงแต่คราวนี้เขาใช้พลังชี่แท้ไม่ได้ ก็เลยไม่อาจควบคุมไม่ให้ตัวเองเมมา เพราะอย่างนั้นเขาเลยค่อย ๆ ถูกฤทธิ์ยา

แต่หลังจากพูดคุยอย่างสนุกสนาน คุณปู่ตระกูลหลินก็หยิบแก้วเบียร์ขึ้นอีกครั้งแล้วพูดว่า “เทียนหยู่ ครั้งนี้เราต้องขอบคุณจริง ๆ! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ เราคงจะตายไปแล้ว”

“เอาละ ปู่ขอดื่มให้คุณหนึ่งแก้ว”

“ปู่หลินเกรงใจเกินไปแล้วครับ”

เพราะชายชราสุภาพมาก เย่เทียนหยู่จึงไม่ได้คราแครงใจอะไร เขาหยิบแก้วเบียร์ขึ้นมาแล้วดื่มลงไปอีกหนึ่งแก้วอย่างช่วยไม่ได้

ทว่าปัญหาคือ เขาเพิ่งให้ความร่วมมือคุณปู่หลินเสร็จ หลินหงก็ยกแก้วมาอีกครั้ง แม้เขาจะไม่ชอบอีกฝ่าย แต่เขาก็ยังเป็นพ่อของหลินหว่านหรูและพ่อตาของเขาด้วย

เย่เทียนหยู่ต้องดื่มเบียร์แก้วนี้

จากนั้นแม่ตระกูลหลินก็กลับมาอีกครั้ง และเย่เทียนหยู่ก็คิดว่ามันแค่รอบนี้อยู่แล้ว และด้วยความสามารถในการดื่มของเขาเอง น้ำหนักมากกว่าหนึ่งกิโลกรัมก็ไม่ใช่ปัญหา

เขาจึงดื่มอีกครั้ง

หลังจากไม่กี่คนพูดจบ หลิวเมิ่งก็ยกแก้วขึ้นมาแล้วพูดว่า “พี่เขย ฉันก็อยากจะเลี้ยงคุณเหมือนกัน ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคงโดนเพื่อนร่วมชั้นเก่ารังแกไปแล้ว”

“ทำไมไม่ดื่มล่ะ”

เย่เทียนห