แชร์

บทที่ 822

ผู้แต่ง: สาวฉกรรจ์จอมต๊อง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
“งั้นก็ได้!”

หลงเจี๋ยไม่ได้ถามอะไรต่อ และส่งเขาออกไปด้านนอก

เพราะเธอรู้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่พูดจาเถลไปไถมาเก่งมาก และเธอคงไม่ได้อะไรจากปากของเขาแน่

เมื่อพวกเขาออกไปข้างนอก หยางผั่วจวินก็จัดรถไว้แล้ว และเขาก็ขับรถพาเย่เทียนหยู่ออกไปทันที

“คุณชายตอนนี้จะไปที่ไหนครับ” หยางผั่วจวินถาม

“ไปที่วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่ง!”

ขณะที่เย่เทียนหยู่พูด เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดหมายเลขของหลินหว่านหรู เขาถูกหลงเจี๋ยทำเอาเสียเวลานานขนาดนี้ หว่านหรูก็น่าจะตื่นแล้ว

เป็นไปตามที่คาด อีกฝ่ายรับสายอย่างรวดเร็ว

“หว่านหรู เป็นยังไงบ้าง คุณโอเคมั้ย” เย่เทียนหยู่ถามด้วยความเป็นห่วง

“ฉันสบายดี ๆ นายไม่ต้องห่วง”

“งั้นก็ดีแล้วครับ ผมจะไม่กลับไปน่ะ” เย่เทียนหยู่รู้สึกว่าร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส และเขาต้องหาทางที่จะฟื้นตัวโดยเร็วที่สุด

“นายไม่มาเยี่ยมฉันหน่อยเหรอ” น้ำเสียงของหลินหว่านหรูเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความไม่พอใจ

ตอนแรกที่เธอตื่นขึ้นมา เธอนึกว่าเย่เทียนหยู่ช่วยชีวิตเธอไว้

นึกไม่ถึงว่าเหตุการณ์นี้จะไม่เกี่ยวข้องกับเย่เทียนหยู่ แต่กลับเป็นคุณชายเย่เซวียนคนที่เธอไม่อยากไปรู้จักมักจี่ด้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
คุณชาย อมรวิทย์
ต่อวันละ8ตอนกำลังดี 4ตอนน้อยไป
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 823

    อันที่จริงเย่เทียนหยู่ฟังน้ำเสียงไม่พอใจของหลินหว่านหรูออก แต่เขาก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการฟื้นความแข็งแกร่ง ทำให้เขาไม่มีเวลาคิดมากเท่าไหร่นักการลงมือติดกันหลายครั้งแบบนี้ สร้างความเสียหายให้กับเขามากเกินไปหากเป็นเหมือนเดิมที ขอแค่เขาได้พักผ่อนสักสองสามวัน ทุกอย่างก็จะคืนสู่สภาพเดิม แต่ตอนนี้แค่จะทำให้พลังกลับมาอยู่ในระดับปรมาจารย์เขายังทำไม่ได้เว้นแต่เขาจะเอาลมปราณซวนหมิงของหยางเฉียนเฉียนมาได้แต่มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะทำแบบนั้นไม่ว่าจะเพื่อความบริสุทธิ์ของหยางเฉียนเฉียนหรือเพราะไม่อาจทำผิดต่อหลินหว่านหรูผิดหวัง เขาก็ไม่มีวันทำเรื่องแบบนั้นเพราะฉะนั้น ไม่ว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น เย่เทียนหยู่จะไม่ยอมชะล่าใจอีกแล้วการมีหยางผั่วจวินคอยอยู่ดูแล ทำให้เย่เทียนหยู่รู้สึกผ่อนคลายมาก เขาหลับตาลงก่อนจะผล็อยหลับไป หลายวันมานี้ เป็นเรื่องยากจริง ๆ ที่จะได้หลับสนิทแบบนี้รถเข้าไปในวิลล่าและทั้งสองก็ลงจากรถจากนั้น เย่เทียนหยู่ก็เข้ามา ตามมาด้วยหยางผั่วจวิน ขณะที่เขาเข้ามา หยางผั่วจวินก็ถามด้วยความประหลาดใจ: “ใคร?”เย่เทียนหยู่อดไม่ได้ที่จะลืมตา

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 824

    “ผมต้องรู้อยู่แล้ว เพราะพรรคปีศาจก็แค่สถานที่แห่งความสกปรกโสมมที่เลือกรับเฉพาะพวกลูกศิษย์ชาติชั่วนั่นยังไง” เย่เทียนหยู่ยิ้มเยาะ“อวดดี!”ชายชราหงุดหงิดขึ้นมาทันทีแล้วพูดว่า “เจ้าหนู เจ้ามันแกว่งเท้าหาเสี้ยน!”“หรือถ้าผมไม่พูดแบบนั้น พวกคุณจะไม่ฆ่าผมรึไง?”เย่เทียนหยู่หัวเราะเยาะและพูดว่า: “จะว่าไปแล้ว เรื่องคนที่เผาสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในตอนนั้น นอกจากปีศาจที่นิสัยไร้มนุษยธรรมอย่างพวกคุณแล้ว จะเป็นใครไปได้อีก!”“รนหาที่ตายนัก!”ชายชราโกรธถึงขีดสุดแล้ว เขาโบกมือขวาเรียกให้จอมยุทธ์สองคนที่อยู่ด้านหลังเขาให้รีบออกไป ทว่าเขากลับพูดว่า: “เก็บมันซะ!”เพราะยามนั้นราชาปีศาจบอกว่า หากยืนยันตัวตนของเย่เสี่ยวเทียนได้แล้ว จะต้องไว้ชีวิตของเขา แต่สถานการณ์ตอนนี้แตกต่างออกไป เพราะว่ากันว่าบนตัวของเย่เสี่ยวเทียนอาจมีสมบัติแสนล้ำค่าเก็บเอาไว้เมื่อหยางผั่วจวินเห็น เขาก็ก้าวไปข้างหน้าและยืนขวางหน้าเย่เทียนหยู่ทันที“ฆ่าพวกมันซะ!”เย่เทียนหยู่พูดหยางผั่วจวินตกใจเล็กน้อย เขาคิดว่าแค่เอาชนะคู่ต่อสู้ก็เพียงพอแล้ว แต่ไม่คิดว่าคุณชายจะให้เขาฆ่าคน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาฆ่าคนไม่เก่งแต่เมื่อมีคำ

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 825

    สีหน้าของชายชราเปลี่ยนไป ความกลัวจับกุมหัวใจของเขา เขารู้สึกได้เลยว่าหากเขาไม่ให้ความร่วมมือ อีกฝ่ายต้องฆ่าเขาจริง ๆ แน่โดยเฉพาะ ความแข็งแกร่งของชายหนุ่มตรงหน้าช่างน่าหวาดกลัวจริง ๆ แถมสองคนที่ติดตามเขามาก็ตายไปแล้วแต่ท่าทางของเขาดูสงบมาก“ที่ผมพูดเมื่อกี้คุณคงได้ยินแล้วสินะ” เย่เทียนหยู่พูดอย่างใจเย็น“ข้าได้ยินแล้ว”ใบหน้าของชายชราตึงเครียดขึ้นเล็กน้อย เขาอยากจะสู้กลับ แต่เขาไม่กล้าพอเพราะเขารู้ว่าเขาจะโจมตีอีกฝ่ายโดยปราศจากความเมตตาและถ้าเขาทำผิดเขาอาจจะตายจริง ๆ“ดีมาก ฉันขอถามคุณว่าใครสั่งให้คุณทำไฟนั้น” เย่เทียนหยู่ถามทันทีที่คำถามนี้เกิดขึ้น สีหน้าของชายชราก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง“คิดให้รอบคอบก่อนที่จะตอบ เพราะถ้าคุณไม่มีประโยชน์โดยสิ้นเชิง ก็อย่าตำหนิฉันที่โหดร้าย” เย่เทียนหยู่พูดเสียงเรียบ“ท่านราชาปีศาจ!”ชายชราทำได้เพียงแต่สารภาพออกไปตามตรงอย่างไร้ทางเลือก สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาต้องรอดชีวิตออกไปจากที่นี่ ขอแค่รอดออกไปได้ เขาจะไปรายงานให้ราชาปีศาจทราบทันทีเมื่อถึงเวลา ราชาปีศาจจะลงมือด้วยตัวเอง เขาจะสามารถจัดการกับเจ้าเด็กนี่ได้อย่างง่ายดาย ไม่ว่าพวกเด็กรอบกายเ

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 826

    “ไม่ต้องรีบ!”“ถึงคุณจะแข็งแกร่ง แต่ยังไม่เหมาะจะบุกเขาพรรคปีศาจ” เย่เทียนหยู่ส่ายหน้าปฏิเสธ ตอนนี้หยางผั่วจวิน อยู่เป็นเพียงปรมาจารย์ขั้นต้นเท่านั้นต่อให้เขาพยายามสุดกำลัง ก็ทำได้แค่รับมือกับปรมาจารย์ขั้นกลาง ถ้าต้องปะมือกับปรมาจารย์ขั้นปลาย เห็นได้ชัดว่าคงลำบากไม่น้อย ยิ่งไม่ต้องพูดเลย ว่าพรรหคปีศาจแตกต่างจากพรรคทั่วไปมาก เพราะที่นั่นมีกลไกมากมาย“ตอนนี้เราควรทำยังไงต่อดีครับ?” หยางผั่วจวินถาม“มารอดูกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น”“แต่เนื่องจากราชาปีศาจสั่งให้พวกเขาเริ่มต่อต้านฉัน เห็นได้ชัดว่าเขามีข้อสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของฉัน เมื่อคนเหล่านี้ไม่กลับไป คนที่มาครั้งต่อไปอาจจะแข็งแกร่งยิ่งขึ้น”เย่เทียนหยู่กล่าว“แล้วเราควรทำยังไงดี อาการบาดเจ็บของคุณเป็นยังไงบ้าง” เนื่องจากเย่เทียนหยู่ไม่ได้ตั้งใจซ่อนมันไว้ หยางผั่วจวินจึงค้นพบเบาะแสบางอย่าง“ไม่เป็นไรหรอก!”“ถ้าผมยังไม่อยากตายเอง ลำพังแค่พวกเขายังทำอะไรผมไม่ได้หรอก”เย่เทียนหยู่พูดเสียงเรียบ เพียงแต่ตอนนี้เขานึกถึงหลินหว่านหรูขึ้นมา “บอกเรื่องนี้ให้นักฆ่าหมายเลขเจ็ดรู้ แล้วให้เขาไปคุ้มกันหลินหว่านหรู อย่าให้เกิดปัญหาเด็ดขาด”“ครับ!

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 827

    ทุกคนในตระกูลหลินพร้อมแล้ว กระทั่งยาก็เตรียมไว้แล้วเช่นกันนี่เป็นยากระตุ้นอารมณ์ที่มีฤทธิ์แรงซึ่งคุณปู่หลินได้มาจากเส้นสายของเขา แรงขนาดต่อให้เป็นวัวก็ยังต้องบ้าคลั่ง แม้เย่เทียนหยู่จะเก่งวรยุทธ์และสมรรถภาพทางกายแข็งแรง เกรงว่าก็คงจะอาการหนักพอกันประมาณหกโมงเย็น เย่เทียนหยู่ก็กลับบ้าน ยังไงก็ตาม หลังจากเข้าไปแล้ว เขาไม่เห็นหลินว่านหรู แต่เขาเห็นหลิวเมิ่งที่ถูกนำกลับมาก่อนหน้านี้วันนี้ชุดของ หลิวเมิ่งแตกต่างไปจากเมื่อก่อนเล็กน้อย เสื้อเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาว ซึ่งเน้นไปที่หน้าอกของเธอโดยสิ้นเชิงด้านล่างเป็นกระโปรงสีดำสั้นกุดการแต่งกายเช่นนี้เผยให้เห็นทรวดทรงองเอวของเธอได้อย่างชัดเจน โดยเฉพาะส่วนเว้าของเอวที่บางคอดจนน่าตกใจนั่นราวกับทดสอบว่าเขาสามารถอดทนได้หรือเปล่ารวมถึงผิวพรรณของขาอันเรียวยาวก็ขาวเนียนไม่แพ้กัน เย่เทียนหยู่รู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อยในชุดของเขาที่บ้าน แต่อย่างน้อยเขาก็อดไม่ได้ที่จะมองมันอย่างระมัดระวัง“พี่เขย มาแล้วเหรอคะ”หลิวเมิ่งก้าวไปข้างหน้าทันทีเพื่อทักทายเขาอย่างมีความสุข ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าและท่าทางที่มีความสุขมากเย่เทียนหยู่ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่อ

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 828

    เพียงแต่คราวนี้เขาใช้พลังชี่แท้ไม่ได้ ก็เลยไม่อาจควบคุมไม่ให้ตัวเองเมมา เพราะอย่างนั้นเขาเลยค่อย ๆ ถูกฤทธิ์ยาแต่หลังจากพูดคุยอย่างสนุกสนาน คุณปู่ตระกูลหลินก็หยิบแก้วเบียร์ขึ้นอีกครั้งแล้วพูดว่า “เทียนหยู่ ครั้งนี้เราต้องขอบคุณจริง ๆ! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ เราคงจะตายไปแล้ว”“เอาละ ปู่ขอดื่มให้คุณหนึ่งแก้ว”“ปู่หลินเกรงใจเกินไปแล้วครับ”เพราะชายชราสุภาพมาก เย่เทียนหยู่จึงไม่ได้คราแครงใจอะไร เขาหยิบแก้วเบียร์ขึ้นมาแล้วดื่มลงไปอีกหนึ่งแก้วอย่างช่วยไม่ได้ทว่าปัญหาคือ เขาเพิ่งให้ความร่วมมือคุณปู่หลินเสร็จ หลินหงก็ยกแก้วมาอีกครั้ง แม้เขาจะไม่ชอบอีกฝ่าย แต่เขาก็ยังเป็นพ่อของหลินหว่านหรูและพ่อตาของเขาด้วยเย่เทียนหยู่ต้องดื่มเบียร์แก้วนี้จากนั้นแม่ตระกูลหลินก็กลับมาอีกครั้ง และเย่เทียนหยู่ก็คิดว่ามันแค่รอบนี้อยู่แล้ว และด้วยความสามารถในการดื่มของเขาเอง น้ำหนักมากกว่าหนึ่งกิโลกรัมก็ไม่ใช่ปัญหาเขาจึงดื่มอีกครั้งหลังจากไม่กี่คนพูดจบ หลิวเมิ่งก็ยกแก้วขึ้นมาแล้วพูดว่า “พี่เขย ฉันก็อยากจะเลี้ยงคุณเหมือนกัน ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคงโดนเพื่อนร่วมชั้นเก่ารังแกไปแล้ว”“ทำไมไม่ดื่มล่ะ”เย่เทียนห

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 829

    หลังจากดื่มไปสามแก้ว เย่เทียนหยู่ก็รู้สึกราวกับกำลังจะอาเจียน ร่างกายของเขารู้สึกเฉื่อยชาเล็กน้อย โชคยังดีที่เขาไม่ได้ดื่มต่อเมื่อเห็นว่าเกือบจะได้ที่แล้ว คุณปู่ตระกูลหลินก็เริ่มสงซิกผ่านทางสายตาทันทีหลิวเมิ่งลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว ก้าวไปข้างหน้าและจับแขนของเย่เทียนหยู่ด้วยมือทั้งสองข้างแล้วพูดว่า: “พี่เขย ฉันจะช่วยคุณกลับไปที่ห้องของคุณเพื่อพักผ่อน”เย่เทียนหยู่ดื่มมากเกินไปเล็กน้อย และเห็นได้ชัดว่าเขาเมาแล้วพูดว่า: “ไม่ ฉันออกไปคนเดียวได้”“ไม่เป็นไร ฉันจะช่วยพยุงพี่กลับไปเองค่ะ”เย่เทียนหยู่ถูกหลิวเมิ่งช่วยพยุงเดินไปที่ห้องนอน ทว่า การพยุงที่ว่าไม่ต่างอะไรกับการแนบเนื้อของเธอเข้ากับร่างกายของเขาโดยเฉพาะแขนของเขาที่รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ามันสัมผัสโดนบางจุดที่เขาไม่ควรสัมผัสมันทำให้ฮอร์โมนในร่างกายของเย่เทียนหยูเริ่มเพิ่มขึ้น รู้สึกราวกับว่าร่างกายดูเหมือนจะไม่เชื่อฟัง จนไปกระตุ้นให้สมองของเขาเริ่มจะแตกต่างออกไปจากปกติหลิวเมิ่งรู้สึกบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับเย่เทียนหยู่และใบหน้าของเขาก็แดงเล็กน้อย เธอไม่เคยทำสิ่งนั้นมาก่อน แต่ครั้งนี้เพื่อความสุขในอนาคตเธอจะต้องกล้าหาญและก

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 830

    แต่กับคนที่ไร้ประโยชน์อย่างเย่เทียนหยู่ ไม่ฆ่าเขาก็บุญเท่าไหร่แล้ว ถ้าปล่อยให้เขาได้กับหลิวเมิ่งจริง ๆ ก็หวานหมูเขาน่ะสิ เพราะฉะนั้นเธอเลยตอบไปว่า “เขาเข้าไปพักผ่อนแล้ว”“พักผ่อน?”หลินหว่านหรูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องคุณปู่ตระกูลหลินถลึงตาใส่แม่ตระกูลหลินอย่างดุเดือด ไม่ให้เวลาสักหน่อยล่ะ เกิดสองคนนั้นยังไม่ได้ทำอะไรกันเลยจะทำยังไงแต่มันก็ผ่านมาระยะหนึ่งแล้ว และต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นถ้าหลิวเมิ่งไม่ออกมาหลังจากเข้าไปแล้วเมื่อมาถึงจุดนี้ คุณปู่ตระกูลหลินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพูดตรงๆ: “เทียนหยู่ดื่มกับฉันสองสามแก้ว ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่ดูเหมือนว่าเขาจะดื่มได้ไม่ดีเป็นพิเศษในวันนี้ เขาเมาหลังจากนั้นเพียงเล็กน้อย นิดหน่อยแล้วไปนอนซะ”“ใช่ ๆ ไม่ต้องกังวล เขาขอให้เสี่ยวเมิ่งพาเขากลับไปที่ห้องนอนแล้วละ น่าจะยังพอไหวนะ” แม่ตระกูลหลินพูดทันที“คุณหมายความว่ายังไงที่เขาขอให้เสี่ยวเมิ่งพาเขากลับไปที่ห้อง”หลินหว่านหรูงงงวย เธอมองไปรอบ ๆ และถามว่า “แล้วเสี่ยวเมิ่งอยู่ไหน?”“นั่นสิ ทำไมเสี่ยวเมิ่งยังไม่ออกมาอีก? พวกเขายังอยู่ข้างในหรือเปล่า?” จู่ ๆ คุณพ่อห

บทล่าสุด

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 990

    ตอนนี้กลับมาคุกเข่าอยู่ต่อหน้าตัวเองแบบนี้งั้นเหรอ?แม้แต่แม่ตระกูลซุนเองก็รู้สึกไม่อยากจะเชื่อ พวกเขารู้ดีว่าซุนต้าอวี่นั้นให้ความสำคัญกับหน้าตามาก ในช่วงเวลานี้เขากลับกล้าทำเรื่องแบบนี้ได้และเธอเองก็ยังสัมผัสได้ถึงความหวาดกลัวที่อยู่ในใจของสามีตนอีกด้วยซุนต้าอวี่ไม่เพียงแค่คุกเข่าลงเท่านั้น แต่ภายใต้สายตาที่ดูตกตะลึงของทุกคน เขาก็พูดด้วยความโกรธไปว่า “พวกเธอสองคนมัวยืนทำอะไรอยู่ ยังไม่รีบมาคุกเข่าลงอีก”“เพราะพวกเธอนั่นแหละที่มาทำตัวไม่เหมาะสมที่นี่ในวันนี้ ถึงได้เผลอไปล่วงเกินท่านราชามังกรเข้า ยังไม่รีบมารับผิดกับท่านราชามังกรอีก”ในใจเขาแอบด่าไม่หยุด เฉินอู่คนนั้นเป็นผู้มีทำนาจมากในแดนตะวันออกนี้ บุคคลสำคัญหลายคนต่างก็ต้องการเอาใจเขา เมื่อพบท่านราชามังกร ตัวเขาเองยังคุกเข่าลงเลยแล้วเหตุใดพวกเธอถึงจะไม่คุกเข่าลงล่ะ?และก็เป็นเพราะเหตุนี้เอง การที่เขาคุกเข่าลงนั้น มันก็สมควรแล้วสีหน้าของแม่ตระกูลซุนดูไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ถือว่าเธอได้เข้าใจถึงสถานการณ์ตรงหน้าเป็นอย่างดีแล้ว ว่ายังไงก็ต้องขอความเมตตาจากท่านราชามังกรแต่ว่า เธอไม่อยากที่จะทำเรื่องขายหน้าแบบนี้เลย

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 989

    เมื่อเทียบกับความตื่นเต้นของคู่สามีภรรยาตระกูลสวี่แล้ว พวกซุนต้าอวี่ทั้งสามคนกลับมีความตื่นเต้นในอีกแบบหนึ่งปกติซุนซวี่ได้ยินเรื่องราวความลึกลับและความแข็งแกร่งของราชามังกรมาก็มากมาย และหวังจะได้พบมาโดยตลอด กลับคิดไม่ถึงเลยว่า ตนจะกล้าหาญทำตัวอวดดีต่อหน้าคนคนนั้นได้นี่เท่าเขากำลังเต้นรำอยู่บนคมดาบไม่ใช่รึไง หากยังมีชีวิตอยู่ก็ถือว่าเป็นปาฏิหาริย์มากแล้ว เมื่อสังเกตเห็นสายตาของอีกฝ่ายที่มองมา ใบหน้าก็ซีดลงทันที เขาแทบจะฉี่ราดตรงนั้นเลยด้วยซ้ำสีหน้าของคุณแม่ตระกูลซุนเองก็ดูไม่ดีเช่นกัน ไม่มีความบ้าคลั่งหรือหยิ่งยโสเหมือนก่อนหน้านี้อีกต่อไป ใบหน้าที่เหมือนแม่มดก็หายไปด้วยเช่นกัน เธอได้แต่ก้มหน้าเงียบ ๆ ไม่พูดอะไรซุนต้าอวี่รู้สึกเสียใจจนแทบกระอักเลือด พอเขานึกถึงการแสดงออกของของอาจารย์จูเมื่อสักครู่นี้ เดิมทีก็รู้สึกว่ามันผิดปกติอยู่แล้ว แต่เขากลับคิดไม่ถึงเลยสักนิดเมื่อกี้เขาถูกความโกรธครอบงำ และความแข็งแกร่งของตระกูลซุนก็ทำให้เขาเลอะเลือน เพราะไม่อย่างนั้น ด้วยไอคิวของเขาแล้ว เขาจะต้องสังเกตเห็นถึงความผิดปกติได้อย่างแน่นอนแต่เมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เสียใจไปก็ไม่ได้อะไ

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 988

    แม้แต่ซุนต้าอวี่เองก็ยังรู้สึกงงงวยอย่างเห็นได้ชัด ข้อมูลชุดนี้ดูเหมือนว่าจะใหญ่เกินไปหน่อย เขารู้สึกไม่แน่ใจเกี่ยวกับสถานการณ์ตรงหน้าสักเท่าไหร่ เขาไปดูถูกท่านราชามังกรตั้งแต่เมื่อไหร่กันแล้วอีกอย่าง ใครคือท่านราชามังกร ราชามังกรแห่งพรรคมังกรน่ะเหรอ นั่นเป็นถึงชายผู้แข็งแกร่งที่อยู่บนจุดสูงสุดเชียวนะ ตัวเขาจะกล้าพูดจาเหลวไหลต่อหน้าท่านได้ยังไงช้าก่อน!จู่ ๆ ก็เหมือนว่าซุนต้าอวี่จะตระหนักได้ถึงอะไรบางอย่าง หรือว่า เจ้าเด็กนั่นคือราชามังกรงั้นเหรอ?เป็นไปไม่ได้!ยังไงก็เป็นไปไม่ได้!ไม่ใช่แค่เขา คนอื่น ๆ เองก็หันมามองไปที่เย่เทียนหยู่ด้วยความสงสัย เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเองก็คาดเดาไปในทิศทางเดียวกันสวี่อี้เองก็คิดแบบนั้นด้วยเช่นกัน แววตาเต็มไปด้วยความรู้สึกสั่นสะท้านด้วยความไม่เชื่อ นี่มันจะเป็นไปได้ยังไงความสับสนยังคงแขวนอยู่บนใบหน้าสวี่กวง หมายความว่ายังไง ขณะที่เขากำลังจะถามทันทีที่เฉินอู่ตำหนิซุนต้าอวี่เสร็จ เขาก็รีบหันไปหาเย่เทียนหยู่ ก่อนที่จะทรุดเข่าลงหนึ่งข้าง พร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเคารพ และกล่าวขึ้นว่า “หนึ่งในสี่ผู้ส่งสารของพรรคมังกร ผู้ส่งสารอัสนี เฉิ

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 987

    เมื่อคำพูดอันทรงพลังของเฉินอู่ดังขึ้น ทุกคนต่างก็หยุดชะงักกันไปตาม ๆ กัน ก่อนที่จะหันมองไปที่ประตูอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ทันทีที่หันไปมอง ก็เห็นเพียงชายที่ทรงพลังคนหนึ่งกำลังเดินผ่านประตูเข้ามาจากท่าทางรูปร่างของเขา รวมถึงออร่าที่ทรงพลังและน่าเกรงขามที่อยู่รอบตัว เหมือนว่าคนที่มาจะไม่ใช่คนธรรมดาซุนต้าอวี่ที่ได้ยินเสียงนั้น สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปทันที เมื่อเขาหันไปมอง ก็เห็นว่าเป็นเจ้าสำนักหมัดมวยเว่ยอู่ตัวจริง ต้องเข้าใจก่อนว่า เฉินอู่คนนี้ ไม่ได้เป็นเพียงเจ้าสำนักธรรมดาเท่านั้นลูกศิษย์ที่มีชื่อเสียงหลายคนของเขา ต่างก็มีสถานะที่ไม่ธรรมดากันทั้งนั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยว่า ยังมีผู้มีอำนาจอีกมากมายแค่ไหน ที่ต้องการจะส่งลูกหลานของตัวเองให้มาคำนับเป็นศิษย์ของเขายกตัวอย่าง เช่นสวี่กวง เขาเองก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ที่เก่งกว่าแล้ว เขายังมีข้อบกพร่องอยู่มากแต่ถึงอย่างนั้น เฉินอู่คนนี้วางท่าหยิ่งยโสเกินไปรึเปล่า แค่เพราะสถานะที่เหนือกว่าของเขา ตระกูลซุนก็จะต้องกลัวเขาด้วยรึไงก่อนหน้ายังมีความเกรงใจอยู่ แต่ก็เป็นเพียงความเคารพเลื่อมใสก็เท่านั้นหากเรื่องนี้เกี่

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 986

    “อย่าลืมสิ คุณเป็นคนพูดเองนะ ว่าตระกูลซุนสามารถทำลายตระกูลสวี่ของพวกเราได้ในพริบตา หากตระกูลที่แข็งแกร่งขนาดนี้ยังจัดการไม่ได้ แล้วพวกเราจะจัดการได้ยังไง”“คุณ!”แม่ตระกูลซุนโกรธมาก แต่โชคดีที่ในขณะนั้น ในที่สุดอาจารย์จูก็หยุดมือแล้ว แม้ว่าเย่เทียนหยู่จะไม่ได้สั่งให้หยุด แต่เขาก็ไม่กล้าทำต่อไปอีกอยู่ดีขืนยังทุบตีต่อ เขาได้ตายจริง ๆ แน่ หากเขาตาย ตนก็คงจบเห่ไปด้วยแต่ในตอนนี้ ใบหน้าของผู้นำตระกูลซุนก็ได้บวมจนเหมือนหัวหมูไปแล้ว แทบมองไม่เห็นโครงเดิมเลยด้วยซ้ำแต่ก็ยังถือว่าโชคดี ที่เขายังสามารถลุกขึ้นยืนได้ปกติดูเหมือนว่าอาจารย์จูจะไม่ได้ตีแบบสุ่มสี่สุ่มห้า เขายังพอมีขอบเขตอยู่บ้าง เพราะไม่อย่างนั้น ด้วยความแข็งแกร่งของเขา แค่สองสามทีก็สามารถทำให้ซุนต้าอวี่ตายได้ในทันทีแต่ซุนต้าอวี่เองก็รู้สึกถึงความอับอายอย่างมาก ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธปนเศร้า ตอนนี้เขารู้สึกเสียใจอย่างมาก ที่ทำไมเขาถึงพาคนมาเพียงเท่านี้กันหากเขาเรียกตำรวจหรือคนอื่น ๆ มาที่นี่เดี๋ยวนี้ ยังจะกลัวว่าจะจัดการกับเด็กหนุ่มพวกนี้ไม่ได้อีกงั้นเหรออาจารย์จูไม่สนใจเขา และหันไปหาเย่เทียนหยู่แทน พร้อมกับพูดอย่

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 985

    ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา ทุกคนตกตะลึกขึ้นอีกครั้งทั้งสวี่กวงและสวี่อี้ต่างก็ตาโตปากค้างเป็นรูปตัวโอ พวกเขาคาดหวังให้เย่เทียนหยู่โชคร้ายอยู่ตลอด ทำไมจู่ ๆ ถึงได้กล่าวขอโทษได้ล่ะพ่อตระกูลสวี่และคนอื่น ๆ ยังคงยืนอึ้งกันอยู่ ไม่เข้าใจสถานการณ์เลยแม้แต่น้อย แต่เมื่อพ่อตระกูลสวี่ลองนึกย้อนดู หรือว่าอาจารย์จูสัมผัสถึงความเก่งกาจของเย่เทียนหยู่ได้กันนะซุนซวี่และแม่ตระกูลซุนต่างก็มีสีหน้าที่ดูบิดเบี้ยวและน่าเกลียดอย่างมากผู้นำตระกูลซุนหน้าตาเคร่งเครียด และพูดด้วยความโกรธว่า “อาจารย์จู คุณหมายความว่ายังไงกันแน่?”อาจารย์จูไม่สนใจเขาเลยด้วยซ้ำ เพิกเฉยต่อเขาโดยสิ้นเชิง ได้แต่ก้มหัวและโน้มตัวลง รอให้เย่เทียนหยู่พูดออกมาเย่เทียนหยู่หัวเราะฮึ ๆ ออกมา ก่อนที่จะชี้ไปทางผู้นำตระกูลซุน แล้วพูดขึ้นว่า “ไม่เลว ดีที่คุณยังรู้ตัวได้ทันเวลา เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน คุณก็จัดการกับตาแก่นี่ให้กลายเป็นหัวหมูซะ เรื่องวันนี้ผมก็จะไม่เอาความคุณอีก”ทุกคนต่างตกใจไปชั่วขณะ ทำร้ายแม่ตระกูลซุนกับซุนซวี่ไม่พอ นี่ถึงขั้นจะทำร้ายผู้นำตระกูลซุนอีกนี่มันแทบจะพลิกโลกแล้ว!ในตอนนี้เอง ทุกคนจ้องมองไปทาง

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 984

    เมื่อเห็นท่าทีของน้องชายที่แตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิง หลินหว่านหรูก็หันไปมองเย่เทียนหยู่ และกล่าวด้วยความซาบซึ้ง “เทียนหยู่ ขอบคุณนะ!”หากไม่มีการสั่งสอนและการชี้แนะจากเย่เทียนหยู่ น้องชายของเธอก็คงไม่มีความสามารถ ไม่มีความรับผิดชอบ และความกล้าที่ทำอย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้แน่นอนเห็นได้ชัดว่า ที่น้องชายของเธอได้รับการฝึกฝนมาอย่างหนักหน่วง ส่วนหนึ่งก็ได้รับอิทธิพลมาจากเทียนหยู่แม้จะมีการบาดเจ็บระหว่างทางอยู่หลายครั้ง แต่หลินจื่อตงก็ไม่เคยยอมถอยเลยสักครั้ง แววตาแห่งความมุ่งมั่น เขาต่อสู้กับอีกฝ่ายคนแล้วคนเล่าอย่างไม่ย่อท้อหลังจากการต่อสู้ที่หนักหน่วง ในที่สุดคนเหล่านี้ก็ถูกโจมตีจนต้องถอยร่นกลับไปถึงแม้ว่า ด้วยพลังของเย่เทียนหยู่ อย่าว่าแต่เอาชนะพวกมือสังหารเล็ก ๆ เหล่านี้เลย เขาสามารถทำให้ร่างกายของบอดี้การ์ดเหล่านี้หายไปในพริบตาได้เลยด้วยซ้ำในครั้งนี้ ไม่เพียงแต่พวกหลินหว่านหรูเท่านั้น แม้แต่พ่อแม่ตระกูลสวี่เองก็แอบพยักหน้าเงียบ ๆ แม้ว่าหลินจื่อตงจะไม่ได้เก่งกาจอะไร แต่ความมุ่งมั่นของเขาก็ไม่เคยลดลงเลยแม้แต่น้อยการต่อสู้ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ไม่กลัวความเจ็บปวด การแส

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 983

    ผู้คนรอบข้างต่างก็พากันตกตะลึง ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนในระหว่างที่กำลังต่อสู้ ตระกูลซุนก็กลับทะเลาะกันเองขึ้นมาเสียอย่างนั้นพ่อตระกูลสวี่และคนอื่น ๆ ต่างก็รู้สึกงงงวย เขาเริ่มไม่แน่ใจในสถานการณ์ตรงหน้าแล้ว แต่ผู้ชมที่อยู่ข้าง ๆ กลับเห็นได้อย่างชัดเจน เขามักจะรู้สึกว่าเย่เทียนหยู่นั้นไม่ธรรมดา และการที่อาจารย์จูล้มลงก็อาจจะเป็นฝีมือของเขาก็ได้ในตอนนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ของสวี่กวงก็ดังขึ้น เมื่อเห็นว่าเป็นอาจารย์ของเขาที่โทรมา เขาก็ละความสนใจจากละครฉากใหญ่ระหว่างอาจารย์จูและแม่ตระกูลซุนที่อยู่ตรงหน้าทันที ก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปด้านข้างเพื่อรีบรับสายโทรศัพท์“อาจารย์ครับ!”“อืม พ่อของเธออยู่ที่บ้านไหม?” อาจารย์เฉินแห่งสำนักหมัดมวยเว่ยอู่ เพิ่งจะผ่านทางมาที่บ้านตระกูลสวี่พอดี เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเคยสัญญาเอาไว้ว่าจะช่วยรักษาอาการบาดเจ็บภายในให้กับพ่อตระกูลสวี่ เขาจึงกะว่าแวะมาช่วยจัดการให้สักหน่อย“อยู่ครับ อยู่!”สวี่กวงพยักหน้ารัว ๆ พร้อมกับถามออกไปอย่างรีบเร่งว่า “อาจารย์มีธุระอะไรรึเปล่าครับ หากต้องการให้ผมช่วยอะไร ก็บอกมาได้เลยนะครับ”สถานะอาจารย์ถือว่าไม่ธรรมดา การได้คำนับ

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 982

    พ่อตระกูลสวี่ที่เห็นฉากนี้ ก็แอบส่ายหัวเงียบ ๆเด็กคนนี้จบเห่แล้วเขาต้องตายแน่นอน!แทบทุกคนต่างก็เชื่อแบบนั้น รวมถึงสวี่เจียเจียเองก็ด้วยมีเพียงหลินจื่อตงและหลินหว่านหรูสองคนเท่านั้น โดยเฉพาะหลินหว่านหรู เธอเคยเห็นการโจมตีที่แข็งแกร่งของเย่เทียนหยู่มาแล้วหลายครั้ง ความเร็วแค่นี้ถือว่ากระจอกมากสำหรับเขาที่สำคัญก็คือ เย่เทียนหยู่นิ่งเฉยได้ขนาดนี้ จะต้องไม่มีปัญหาแน่นอนเป็นอย่างที่คิด เห็นเพียงเย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนที่มือขวาของเขาจะดีดถั่วเมล็ดหนึ่งเบา ๆ ให้ลอยออกไป ตาเนื้อของคนทั่วไปแทบจะมองไม่เห็นเลยด้วยซ้ำแต่ท่านอาจารย์จูกลับถูกโจมตีเข้าที่ขาอย่างกะทันหัน ทำให้เขาล้มลงไปนอนกองอยู่บนพื้นในทันทีเดิมทีเขายังพอจะสามารถใช้มือพยุงตัวได้ แต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น มือของเขากลับถูกอะไรบางอย่างโจมตีจนหมดแรงไปซะดื้อ ๆจนล้มลงไปกองเหมือนหมาทันใดนั้น ทุกคนต่างก็อึ้งกันหมดพวกเขาเพียงแค่เห็นว่าอาจารย์จูพุ่งเข้าไปด้วยแรงที่ทรงพลัง มือขวาของเขาราวกับกรงเล็บ พุ่งตรงไปยังเย่เทียนหยู่ด้วยความน่าสะพรึงกลัว แต่ใครจะคิดล่ะว่า วินาทีต่อมาเขาจะเป็นแบบนี้เย่เทียนหยู่หัวเราะ ฮึ ๆ

DMCA.com Protection Status