แชร์
บทที่ 816
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 817
หลังจากที่หลงเจี๋ยเดินเข้ามา เขาก็ขอให้ทุกคนหยิบปืนพกออกมาทันที จากนั้นจึงเดินเข้าไปอย่างระมัดระวังทันทีที่พวกเขาเข้าไป พวกเขาเห็นคนหลายคนนอนอยู่บนพื้น เห็นได้ชัดว่าพวกเขาผ่านการต่อสู้ไปแล้ว สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปทันที และพวกเขาไม่รู้ว่าพวกเขากังวลอะไรจากนั้นหลงเจี๋ยก็เห็นเย่เทียนหยู่นั่งอยู่ข้างๆ เขาอย่างรวดเร็ว และเห็นเลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขาและมีเลือดบนร่างกายของเขาเธอรีบมองไปรอบ ๆ แล้วพูดทันที: “ไปตรวจดูรอบ ๆ”จากนั้นเขาก็เดินอย่างรวดเร็วไปหาเย่เทียนหยู่ รู้สึกกังวลอย่างอธิบายไม่ถูก แต่ถามว่า: “เย่เทียนหยู่ ตายแล้วเหรอ?”คำถามนี่มันออกจะ…รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏบนใบหน้าของเย่เทียนหยู่ และเขาพูดอย่างช่วยไม่ได้: “ตายแล้ว! ทำไมเหรอ คุณจะเป็นม่ายให้ผมเหรอครับ?”“ถุ้ย!”“ขอให้มีความฝันอันแสนหวานในฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงของคุณ!”“คนอย่างเธอสมควรถูกฟันเป็นชิ้น ๆ นับพันครั้ง”หลงเจี๋ยอดไม่ได้ที่จะอุทานด้วยความโกรธ ด้วยเหตุผลบางอย่าง ความตื่นตระหนกที่อธิบายไม่ได้ในใจของเขาหายไปจนหมด อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้กังวลมากนัก“ไม่ คุณใจร้ายขนาดนั้นเลยเหรอ? ยังไงก็ตาม ฉันเป็นแฟนของคุณ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 818
“พวกเขาไม่ให้เราแจ้งความ ผมเลยมาที่นี่พร้อมกับคุณปู่หลินและนำเงินสองพันห้าร้อยล้านมา”“แต่ใครจะรู้ว่าก่อนที่เราจะโอนเงิน พวกเขาเริ่มทะเลาะกันภายในเพราะการกระจายของที่ริบไม่สม่ำเสมอ”“จากนั้น พวกเขาก็ฆ่ากันเอง ผมก็เลยโชคดีมากที่ช่วยภรรยาของฉันได้”คำพูดนี้ฟังดูราบรื่นมาก แต่ก็ไม่มีเหตุผลอย่างเห็นได้ชัด โดยปกติแล้ว แม้ว่าคุณต้องการแบ่งการริบ อย่างน้อยคุณก็ควรได้รับเงินก่อนไม่ว่าคุณจะมีเงินมากแค่ไหน คุณยังหาเงินไม่ได้เลย ดังนั้นคุณก็แค่เริ่มต้นทำมันด้วยตัวเองดังนั้น หรงเจี๋ยจึงไม่เชื่อสักคำที่เขาพูด เมื่อเห็นท่าทางไม่ใส่ใจของเย่เทียนหยู่เขาก็ยิ่งโกรธและพูดว่า “คุณหมายความว่าพวกเขาเริ่มต่อสู้กันเองก่อนที่พวกเขาจะได้รับเงินด้วยซ้ำ คุณคิดว่ามันสมเหตุสมผลหรือไม่”“ไม่สมเหตุสมผล” เย่เทียนหยู่ตอบอย่างจริงจัง“แล้วคุณยังพูดเรื่องไร้สาระอยู่อีก”“ไม่มีเรื่องไร้สาระ แม้ว่ามันจะไม่สมเหตุสมผล แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะไม่เกิดขึ้น โดยบังเอิญ มันเพิ่งเกิดขึ้นในครั้งนี้”“เอาล่ะ แม้ว่าสิ่งที่คุณพูดจะเป็นเรื่องจริง งั้นฉันขอถามคุณก่อนว่าทำไมพวกเขาถึงเริ่มทะเลาะกันก่อนที่จะได้รับเงิน? เหตุผลค
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 819
“แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาหรอก นอกจากนี้ ในเมื่อพวกเขาเป็นองค์กรนักฆ่า ถ้ามีคนอื่นอยู่เบื้องหลังพวกเขา คนธรรมดาอย่างผมไปฆ่าพวกเขาผมจะโดนล้างแค้น” เย่เทียนหยู่พูดอย่างช่วยไม่ได้“งั้นตามฉันไปที่สถานีตำรวจ พาเขาไป”หลงเจี๋ยยืนขึ้นและหยุดพูดไร้สาระกับเย่เทียนหยู่ในขณะนี้ ในที่สุด หยางผั่วจวินก็มาถึง โดยนำนักฆ่าหมายเลขเจ็ดไปด้วย รวมถึง ถังวั่นหลี่ปรมาจารย์พรรคถังที่กำลังฝึกฝนพวกเขาอยู่เพราะจากน้ำเสียงของเย่เทียนหยู่ ดูเหมือนว่าเขาจะประสบปัญหาร้ายแรง ดังนั้นเขาจึงนำนักฆ่าหมายเลขเจ็ดและ ถังวั่นหลี่ ประกอบกับคำขอของนายน้อย เขาจะต้องถูกซ่อนไว้อย่างระมัดระวังดังนั้นนอกจากพวกเขาทั้งสามแล้ว ก็ไม่มีใครอื่นอีกแล้ว ท้ายที่สุด ด้วยความแข็งแกร่งของคนสามคน พวกเขาจึงไม่กลัวแม้ว่าจะต้องเผชิญกับปรมาจารย์หลายคนก็ตามส่วนคนอื่นๆไม่สำคัญว่าพวกเขาจะรับหรือไม่ก็ตามหลังจากที่ ถังวั่นหลี่พบกับ หยางผั่วจวินเท่านั้น เขาก็ตระหนักได้ว่าสิ่งที่เย่เทียนหยู่พูดนั้นเป็นความจริงอย่างแน่นอน หลังจากผ่านไปสองสามเดือน พวกเขาอาจจะเอาชนะตัวเองไม่ได้แต่อาจจะไม่สามารถทำร้ายพวกเขาได้ไม่ต้องพูดอะไรมาก ความแข็งแกร่งของ หยาง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 820
“ปกป้องคุณชายเหรอ?”“มีเราอยู่ที่นี่ เขาจะทำอะไรได้?” หลงเจี๋ยพูดอย่างเย็นชา: “อีกอย่าง ผู้ชายตัวกระจ้อยแบบเขา จะเป็นคุณชายตระกูลไหนได้?”เธอจงใจยั่วยุหยางผั่วจวิน เพราะยังไงซะเย่เทียนหยู่ก็ผ่านไปไม่ได้ หยางผั่วจวินคนนี้อาจจะเป็นแค่ตัวล่อแน่นอนว่าเมื่อหหยางผั่วจวินเห็นว่าอีกฝ่ายกล้าดูหมิ่นคุณชายของเขา เขาก็โกรธทันทีและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก: “ความสามารถของคุณชายเรา อย่างเธอ...”“หยางผั่วจวิน!”“ช่างมันเถอะ”เย่เทียนหยู่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “จะคิดเล็กคิดน้อยกับผู้หญิงแค่คนเดียวไปทำไม”หยางผั่วจวินเชื่อฟังเขาและเงียบไปทันทีสำหรับเขา คำพูดของเย่เทียนหยู่ถือเป็นคำสั่งแต่นั่นทำให้หลงเจี๋ยโกรธมาก อะไรเรียกว่ากับผู้หญิงแค่คนเดียวกัน ทำอย่างกับเธอไร้ความสามารถมากอย่างนั้นละไม่ ฉันไม่สามารถโกรธได้ ยิ่งเขาโกรธมากเท่าไร เขาก็ยิ่งภูมิใจมากขึ้นเท่านั้น เขาพูดอย่างเย็นชา: “ช่างเถอะถ้าคุณไม่บอกฉัน ฉันไม่สน นอกจากนี้ คุณไม่สามารถทำอะไรแบบนี้ได้”หยางผั่วจวินยังคงเงียบ แต่มีแววตาที่เฉียบคมปรากฏขึ้นในดวงตาของเขาหลงเจี๋ยเกือบจะตกใจเธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และขอให้ใครสักคนสอบสวน หยางผั่วจว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 821
ผู้กองจางหรือจางเจิ้งส่ายหน้าและพูดอย่างช่วยไม่ได้: “ไม่ใช่ว่าลุงไม่บอกเธอหรอกนะ แต่เพราะลุงเองก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นใครกันแน่ แต่เขามีความสามารถมาก”“มากแค่ไหนคะ?”หลงเจี๋ยถามด้วยความสงสัย ในเมื่อลุงจางพูดถึงขนาดนี้ จะต้องมีข้อมูลอ้างอิงอะไรมาแน่ และเธออยากจะฟังข้อมูลนั้น“มากแค่ไหนน่ะเหรอ? เธอยังจำ ตระกูลซา หนึ่งในสี่ตระกูลหลักเมืองเทียนไห่ได้มั้ย?” จางเจิ้งถามกลับ“จำได้แน่นอนค่ะ ก็ลุงจางวางแผนโค่นตระกูลซามาตั้งนานนี่คะ”“ลุงวางแผนมานานแล้ว แต่ตระกูลอย่างตระกูลซาไม่ใช่อะไรที่ลุงจะทำให้สั่นคลอนได้ ต่อให้เป็นรัฐมนตรีหวงก็แค่พอรับมือไหว ทุกอย่างที่เกิดขึ้น ต้องขอบคุณคุณชายเย่ที่ช่วยเหลือ”“ไม่จริงหน่า เขาจะช่วยได้ยังไงกันคะ?”“เรื่องนั้นเธอไม่ต้องไปใส่ใจ สรุปก็คือ เธอต้องจำไว้ว่าไม่เพียงแค่ลุง แต่กระทั่งรัฐมนตรีหวงก็ยังต้องสุภาพและให้ความเคารพเวลาเจอเขา”จางเจิ้งบอกให้เธอรู้เอาไว้ เดิมทีคำพูดเหล่านี้ไม่ควรหลุดออกมาจากปาก แต่เพื่อหยุดหลานสาวผู้โง่เขลาไม่ให้มุ่งเป้าไปที่อีกฝ่าย เขาจึงจำต้องเปิดเผยบางอย่างเพราะถึงยังไง เขากับพ่อของเธอก็มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันขณะที่เดินออกไป หัวใจ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 822
“งั้นก็ได้!”หลงเจี๋ยไม่ได้ถามอะไรต่อ และส่งเขาออกไปด้านนอกเพราะเธอรู้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่พูดจาเถลไปไถมาเก่งมาก และเธอคงไม่ได้อะไรจากปากของเขาแน่เมื่อพวกเขาออกไปข้างนอก หยางผั่วจวินก็จัดรถไว้แล้ว และเขาก็ขับรถพาเย่เทียนหยู่ออกไปทันที“คุณชายตอนนี้จะไปที่ไหนครับ” หยางผั่วจวินถาม“ไปที่วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่ง!”ขณะที่เย่เทียนหยู่พูด เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดหมายเลขของหลินหว่านหรู เขาถูกหลงเจี๋ยทำเอาเสียเวลานานขนาดนี้ หว่านหรูก็น่าจะตื่นแล้วเป็นไปตามที่คาด อีกฝ่ายรับสายอย่างรวดเร็ว“หว่านหรู เป็นยังไงบ้าง คุณโอเคมั้ย” เย่เทียนหยู่ถามด้วยความเป็นห่วง“ฉันสบายดี ๆ นายไม่ต้องห่วง”“งั้นก็ดีแล้วครับ ผมจะไม่กลับไปน่ะ” เย่เทียนหยู่รู้สึกว่าร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส และเขาต้องหาทางที่จะฟื้นตัวโดยเร็วที่สุด“นายไม่มาเยี่ยมฉันหน่อยเหรอ” น้ำเสียงของหลินหว่านหรูเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความไม่พอใจตอนแรกที่เธอตื่นขึ้นมา เธอนึกว่าเย่เทียนหยู่ช่วยชีวิตเธอไว้นึกไม่ถึงว่าเหตุการณ์นี้จะไม่เกี่ยวข้องกับเย่เทียนหยู่ แต่กลับเป็นคุณชายเย่เซวียนคนที่เธอไม่อยากไปรู้จักมักจี่ด้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 823
อันที่จริงเย่เทียนหยู่ฟังน้ำเสียงไม่พอใจของหลินหว่านหรูออก แต่เขาก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการฟื้นความแข็งแกร่ง ทำให้เขาไม่มีเวลาคิดมากเท่าไหร่นักการลงมือติดกันหลายครั้งแบบนี้ สร้างความเสียหายให้กับเขามากเกินไปหากเป็นเหมือนเดิมที ขอแค่เขาได้พักผ่อนสักสองสามวัน ทุกอย่างก็จะคืนสู่สภาพเดิม แต่ตอนนี้แค่จะทำให้พลังกลับมาอยู่ในระดับปรมาจารย์เขายังทำไม่ได้เว้นแต่เขาจะเอาลมปราณซวนหมิงของหยางเฉียนเฉียนมาได้แต่มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะทำแบบนั้นไม่ว่าจะเพื่อความบริสุทธิ์ของหยางเฉียนเฉียนหรือเพราะไม่อาจทำผิดต่อหลินหว่านหรูผิดหวัง เขาก็ไม่มีวันทำเรื่องแบบนั้นเพราะฉะนั้น ไม่ว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น เย่เทียนหยู่จะไม่ยอมชะล่าใจอีกแล้วการมีหยางผั่วจวินคอยอยู่ดูแล ทำให้เย่เทียนหยู่รู้สึกผ่อนคลายมาก เขาหลับตาลงก่อนจะผล็อยหลับไป หลายวันมานี้ เป็นเรื่องยากจริง ๆ ที่จะได้หลับสนิทแบบนี้รถเข้าไปในวิลล่าและทั้งสองก็ลงจากรถจากนั้น เย่เทียนหยู่ก็เข้ามา ตามมาด้วยหยางผั่วจวิน ขณะที่เขาเข้ามา หยางผั่วจวินก็ถามด้วยความประหลาดใจ: “ใคร?”เย่เทียนหยู่อดไม่ได้ที่จะลืมตา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 824
“ผมต้องรู้อยู่แล้ว เพราะพรรคปีศาจก็แค่สถานที่แห่งความสกปรกโสมมที่เลือกรับเฉพาะพวกลูกศิษย์ชาติชั่วนั่นยังไง” เย่เทียนหยู่ยิ้มเยาะ“อวดดี!”ชายชราหงุดหงิดขึ้นมาทันทีแล้วพูดว่า “เจ้าหนู เจ้ามันแกว่งเท้าหาเสี้ยน!”“หรือถ้าผมไม่พูดแบบนั้น พวกคุณจะไม่ฆ่าผมรึไง?”เย่เทียนหยู่หัวเราะเยาะและพูดว่า: “จะว่าไปแล้ว เรื่องคนที่เผาสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในตอนนั้น นอกจากปีศาจที่นิสัยไร้มนุษยธรรมอย่างพวกคุณแล้ว จะเป็นใครไปได้อีก!”“รนหาที่ตายนัก!”ชายชราโกรธถึงขีดสุดแล้ว เขาโบกมือขวาเรียกให้จอมยุทธ์สองคนที่อยู่ด้านหลังเขาให้รีบออกไป ทว่าเขากลับพูดว่า: “เก็บมันซะ!”เพราะยามนั้นราชาปีศาจบอกว่า หากยืนยันตัวตนของเย่เสี่ยวเทียนได้แล้ว จะต้องไว้ชีวิตของเขา แต่สถานการณ์ตอนนี้แตกต่างออกไป เพราะว่ากันว่าบนตัวของเย่เสี่ยวเทียนอาจมีสมบัติแสนล้ำค่าเก็บเอาไว้เมื่อหยางผั่วจวินเห็น เขาก็ก้าวไปข้างหน้าและยืนขวางหน้าเย่เทียนหยู่ทันที“ฆ่าพวกมันซะ!”เย่เทียนหยู่พูดหยางผั่วจวินตกใจเล็กน้อย เขาคิดว่าแค่เอาชนะคู่ต่อสู้ก็เพียงพอแล้ว แต่ไม่คิดว่าคุณชายจะให้เขาฆ่าคน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาฆ่าคนไม่เก่งแต่เมื่อมีคำ
บทล่าสุด
