เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 719
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 720
“ได้เลยครับ!” “คือมันเป็นแบบนี้…” หม่าเผิงอธิบายว่าเย่เทียนหยู่เข้ามายึดตระกูลแล้วยังถือดีรังแกคนอื่นๆ อยากให้หลี่ว์เจิ้งช่วยเขาทวงคืนสมบัติของตระกูล หลี่ว์เจิ้งได้ฟังก็รีบพูด “มีคนแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย แต่ว่านะเขายึดเอาบริษัทในเครือของตระกูลหม่าไปจนหมด ถ้าจะให้ฉันช่วยทวงคืนกลับมา ให้แค่ร้อยล้านมันน้อยไปหรือเปล่า?” “งั้นคุณชายหลี่ว์อยากได้เท่าไหร่?” “อย่างน้อยก็สักพันล้าน!” หลี่ว์เจิ้งพูด ครั้งนี้เขาอับอายมากเกินไปถ้าก่อนกลับยังทำเงินได้สักร้อยล้าน ก็ถือเป็นเรื่องที่ดี และยังมีเหตุผลไปอธิบายให้คุณปู่ฟังด้วย ถ้าไม่อย่างนั้นเรื่องที่เขาไปรุกล้ำราชามังกรก็มากพอให้เขาถูกปู่จัดการอย่างหนักหน่วงแล้ว อะไรนะ! พันล้าน! หม่าเผิงหน้าเปลี่ยนสี ให้เขาจ่ายพันล้านเพื่อที่จะได้หงหม่ากรุ๊ปกลับคืนมา นี่มันไม่คุ้มเอาซะเลย และเงินจำนวนมากมายขนาดนั้นเขาก็ไม่มีด้วย แต่เขาคิดแล้วว่าถ้าเอาบริษัทกลับคืนมาได้ก็ค่อยหาทางขายทอดตลาด ต่อให้เขาจะขาดทุนหน่อยก็ไม่เป็นไร ขอแค่อย่าให้เย่เทียนหยู่ได้รับมันไปฟรีๆก็พอ เพราะอย่างนั้นหม่าเผิงจึงรีบพูด “ไม่มีปัญหา แต่ผมไม่ได้มีเงินมากขนาดนั้นในตอนนี้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 721
เมื่อคำพูดที่โมโหหงุดหงิดนี้ของหลี่ว์เจิ้งพูดออกมา ก็ทำให้ลูกน้องที่ช่วยจองตั๋วต่างงุนงงกันไปหมด ทราบว่าในอดีต ไม่ว่าหลี่ว์เจิ้งจะไปที่ไหน หากไม่ใช่ชั้นเฟิร์สคลาสก็จะไม่นั่งอย่างเด็ดขาดหลายปีมานี้ ก็ยังคงรักษาความเคยชินเช่นนี้มาตลอด ก่อนหน้านี้ มีคนๆ หนึ่งที่ไม่สามารถจองชั้นเฟิร์สคลาสได้เนื่องจากคุณชายหลี่ว์นั้นรีบร้อน ดังนั้นเขาจึงจองที่นั่งชั้นประหยัดแทน เป็นผลให้เขาถูกคุณชายหลี่ว์ทุบตีอย่างรุนแรงเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง และขาของเขาก็หัก ทำให้เดินกะเผลกตลอดเวลา ตั้งแต่นั้นมา ไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ตาม แม้ว่าจะต้องจ่ายในราคาที่สูงกว่าสิบเท่า ก็ยังต้องจองที่นั่งชั้นเฟิร์สคลาสให้ได้ วันนี้คุณชายหลี่ว์ทำไมนิสัยเปลี่ยนไป ในเมื่อคุณชายหลี่ว์พูดเช่นนั้นแล้ว ลูกน้องเขาจึงไปจัดการทันที บังเอิญว่ามีเที่ยวบินเร็วสุดแต่คุณชายหลี่ว์ต้องรีบไปที่สนามบินทันที เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลี่ว์เจิ้งก็ชมลูกน้องของเขาอย่างมากและรีบนั่งแท็กซี่ไปสนามบินด้วยตัวเอง ยอดฝีมือที่พามาเมื่อครั้งก่อน แต่ครั้งนี้ไม่ได้มาด้วยกัน เหล่าลูกน้องล้วนสับสนกันหมด ไม่สามารถจองชั้นเฟิร์สคลาสได้ ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ถูกด่า แต
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 722
เย่เทียนหยู่มองดูท่าทางโกรธแค้นของคนเหล่านี้แล้วรู้สึกหมดหนทาง จึงพูดอย่างใจเย็นว่า “ทำไมพวกคุณถึงมั่นใจนักว่าตระกูลหลี่ว์ไม่รู้เรื่องนี้เหล่านี้ ?” ทำไมถึงไม่คิดว่า นายท่านหลี่ว์รู้เรื่องทั้งหมดนี้แต่ตระกูลหลี่ว์ไม่มีทางมาแก้แค้นด้วยซ้ำ” “หยิ่งผยอง” คุณแม่หลินพูดอย่างโกรธจัด “เย่เทียนหยู่ ต่อให้นายท่านหลี่ว์จะเป็นเทพ เรื่องเพิ่งจะเกิดเมื่อซักครู่นี้ แต่เขาก็ไม่มีทางที่ทราบเรื่องได้ทันที ถึงตอนนี้ คุณยังมาโอ้อวดอยู่ที่นี่” “อย่างไรก็ตาม เธออย่าคิดว่าแบบนี้แล้วจะพาเราติดร่างแหไปด้วย พอถึงเวลานั้น จะอธิบายทุกอย่าง อย่างแน่นอน ว่าตั้งแต่ต้นจนจบ พวกเรานั้นอยู่เคียงข้างนายน้อยหลี่ว์” “เธอก็รอความตายโดยไม่มีที่ฝังศพเถอะ” ยังไม่มีความสามารถนี้” “ยังคงพูดจาโอหัง” “โอเค ฉันจะรอและดูว่าคุณตายยังไง” นายท่านหลินพูดอย่างโกรธจัด เขาเชื่อว่าด้วยความสัมพันธ์ของเขากับนายท่านหลี่ว์ แค่เพียงอธิบายก็คงไม่เป็นอะไรแล้ว “โอเค ถ้าอย่างนั้นทุกคนก็จะได้เห็นกัน” “หว่านหรู ฉันจะไปแล้ว คุณจะไปกับผมไหม” “ไม่ไป” “ไป” คนที่บอกว่าไม่ไปคือคุณแม่ของหลิน ส่วนคนที่บอกว่าไป แน่นอนว่าคือหลินหว่าน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 723
หลินหว่านหรูตามเย่เทียนหยู่ออกไปและรู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อเธอขึ้นรถ เธอรีบพูดว่า "เทียนหยู่ บอกความจริงกับฉันหน่อย คุณตีหลี่ว์เจิ้งหรือเปล่า บาดแผลที่ใบหน้าของเขา คุณเป็นคนทำใช่ไหม ? ” “ใช่!” “เจ้านั่นสมควรโดนตี ดังนั้น ฉันจึงจัดการกับเขา”เย่เทียนหยู่หัวเราะ “เป็นแบบนี้จริงด้วย คุณขู่เขาด้วยความตายจริงๆ” หลินหว่านหรูคิดถึงความน่ากลัวของตระกูลหลี่ว์จึงพูดอย่างวิตกกังวลว่า “ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไร? หรือไม่งั้น พวกเรารีบจองตั๋วเครื่องบินออกนอกประเทศทันที ต่อให้ตระกูลหลี่ว์จะแข็งแกร่งแค่ไหน พวกเขาก็คงไม่สามารถยื่นมือไปถึงต่างประเทศได้” “รอก่อน!” “ทำไมต้องหนีด้วย!” เย่เทียนหยู่ยิ้มขมขื่นและพูดว่า “หรือว่าคุณก็ไม่เชื่อในความแข็งแกร่งของผมเหมือนกันเหรอ” “แน่นอนว่าฉันเชื่อว่าคุณมีความสามารถ ไม่เช่นนั้นคุณคงไม่สามารถช่วยฉันได้ตั้งหลายครั้ง แต่ว่า ครั้งนี้แตกต่างจากครั้งก่อน ตระกูลหลี่ว์แตกต่างจากตระกูลทั่วไป พวกเขาเป็นตระกูลใหญ่ในเมืองเมืองหลงตู” “ทั่วทั้งเมืองเทียนไห่ ไม่มีใครที่สามารถแข่งขันกับพวกเขาได้” หลินหว่านหรูส่ายหัว ทันใดนั้นเธอก็คิดวิธีแก้ปัญหาขึ้นมาได้และอดไม่ได้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 724
“เมื่อคุณอยู่ที่นี่แล้ว ฉันจะขอเตือนคุณ อย่ายั่วยุผม ไม่งั้นคุณจะต้องเสียใจภายหลังแน่” “รนหาที่ตาย!” “ฉันว่าแกคงคิดไม่ถึงว่าสำนักถังน่ากลัวขนาดไหน ตอนนี้ ฉันจะแสดงพลังอันน่าสะพรึงกลัวของปรมาจารย์สำนักถังให้แกเห็น” ชายผู้นั้นโกรธจัดและเอื้อมมือขวาออกไปคว้าใบหน้าของเย่เทียนหยู่โดยตรง ลงมือดุดันและรวดเร็วมาก หากถูกจับได้ อย่าเบาก็ทำให้เสียโฉมเล็กน้อยอย่างหนักก็ทำให้บาดเจ็บสาหัสได้ สีหน้าของเย่เทียนหยู่ยังคงสงบนิ่งพร้อมกับรอยยิ้มจางๆ เขาเอียงศีรษะเบาๆ หลบเลี่ยงการโจมตี และยกมือขวาขึ้นอย่างรวดเร็ว จับข้อมือของคู่ต่อสู้ในทันที พับตัวลงทันใด ในเวลาเดียวกัน พลังอันทรงพลังที่ซ่อนอยู่ก็ปะทุขึ้น ทำลายกระดูกข้อศอกของคู่ต่อสู้ในทันที เสียงแตกทีละนิด “อ๊า!” ชายผู้นั้นครางออกมาอย่างเจ็บปวดสุดขีดโดยไม่สนใจมือขวาที่โดนทำลายของเขา ทันใดนั้นอาวุธลับรูปเพชรขนาดเล็กสามชิ้นก็ปรากฏขึ้นในมืออีกข้างของเขาและบินออกไปในทันที ตรงไปที่หน้าอกของเย่เทียนหยู่ อาวุธลับสามชิ้นนี้มีพิษร้ายแรงมาก หากโดนโจมตี พวกมันสามารถฆ่าเย่เทียนหยู่ได้อย่างแน่นอน แต่เย่เทียนหยู่ยังคงสงบนิ่งและไม่แม้แต่จะหลบอา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 725
คำพูดดังกล่าว เผด็จการมาก เมื่อรวมกับพลังอันน่าทึ่งของเย่เทียนหยู่ คนของสำนักถังก็ตกใจอย่างสิ้นเชิงในตอนแรก แต่ในไม่ช้า เขาก็คิดกับตัวเองว่าพลังของคู่ต่อสู้นั้นน่ากลัวจริงๆ แม้จะเกินจินตนาการของเขาก็ตาม อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าอีกฝ่ายจะแข็งแกร่งเพียงใด สำนักถังก็จะไม่กลัว โดยเฉพาะบรรพบุรุษของสำนักถัง ซึ่งเป็นปรมาจารย์ระดับสูงของสำนัก แม้ว่าจะต้องใช้พลังภายนอกจำนวนมากเพื่อบรรลุจนสำเร็จ แต่สุดท้ายก็ไปถึงระดับสูงสุดของปรมาจารย์ ในโลกนี้ คงมีคนไม่เกินสิบคนที่สามารถเทียบเคียงได้ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะแข็งแกร่งเพียงใด เมื่อพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับบรรพบุรุษ ก็ต้องตายแน่ ยิ่งไปกว่านั้น หากเขาเดาไม่ผิด ชายหนุ่มคนนี้อย่างมากอยู่ในขั้นเริ่มต้นของการเป็นปรมาจารย์เท่านั้น มิฉะนั้น มันจะน่าเหลือเชื่อเกินไป เมื่อเขาคิดถึงพลังของสำนักถัง ก็รู้สึกเจ็บปวดที่มือและเท้า ชายคนนั้นก็พูดอย่างโกรธ ๆ ว่า “คำพูดเช่นนี้ ไม่หยิ่งผยองเกินไปเหรอ” “สำนักถังของฉันมีประวัติศาสตร์ยาวนานนับพันปีและมีปรมาจารย์นับไม่ถ้วน ไม่ว่าคุณจะทรงพลังเพียงใด คุณจะเอาชนะสำนักถังพันปีได้อย่างไร” “สำนักถังพันปี” “บ้าเอ๊ย ถ้ามันทำใ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 726
แต่นายท่านหลี่ว์หนึ่งในฐานะสิบแปดแม่ทัพแห่งพรรคมังกร ควรทราบว่าตัวตนของราชามังกรไม่สามารถเปิดเผยให้ใครทราบได้ง่ายๆและต้องรักษาเป็นความลับด้วย ดังนั้นเขาคงไม่พูดออกไป บางทีเขาอาจคิดว่าตัวเขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับตระกูลหลินจึงพูดออกมา เมื่อเห็นว่าเย่เทียนหยู่ยังคงเงียบ นายท่านหลินก็วิตกกังวลและรีบพูดว่า “เทียนหยู่ เธอฟังอยู่ไหม?” “ครับ” “ผมแค่กำลังคิดว่า ท่านกำลังสอนผมว่าต้องปฎิบัติตัวอย่างไรใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่โกรธเล็กน้อยและถามกลับอย่างใจเย็น “ไม่ ไม่ใช่ ไม่ใช่อย่างแน่นอน” นายท่านหลินรีบปฏิเสธและรีบพูดว่า “ฉันตื่นเต้นเกินไปและพูดผิดไปในคราวเดียว เทียนหยู่ตอนนี้เธอสะดวกไหม กลับมาทานอาหารเย็นด้วยกันสิ” น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยการวิงวอน เมื่อคิดถึงสิ่งที่เขาทำและพูดล่วงเกินกับเย่เทียนหยู่ก่อนหน้านี้ตั้งมากมาย เขารู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งจริงๆอย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับพ่อแม่ของหว่านหรูแล้ว ทั้งสองคนนี้ช่างโง่เขลาสิ้นดี ตื่นเต้น และตื่นตระหนกอย่างสุดขีด ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร “เออ หว่านหรูก็อยู่ที่นี่ด้วย” นายท่านหลินพูดเสริมด้วยความระมัดระวัง เขารู้สึกเสียใจจริงๆถ้าไม่ใช
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 727
ในเวลาเดียวกัน ยอดฝีมือสำนักถังที่เคยโจมตีเย่เทียวหยู่ก่อนหน้านี้กลับมาที่สำนักถังและพบว่าแม้แต่นายน้อยก็ทำอะไรไม่ถูกเกี่ยวกับสภาพของมือขวาของเขา ต้องรู้ว่านายน้อยไม่เพียงแต่มีทักษะด้านการวางยาพิษเท่านั้น แต่ยังมีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมอีกด้วย แต่โชคดีที่เท้าของเขายังมีโอกาสที่ขาจะฟื้นตัวเพียงแต่ต้องใช้เวลานาน “เกิดอะไรขึ้น! ”ถังชั่นถามอย่างโกรธๆ ชายคนนั้นเล่ารายละเอียดกทั้งหมดทันที และเพราะได้รับบาดเจ็บ เขาเติมเชื้อเพลิงให้กับคำพูดของเย่เทียนหยู่ “นี่เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?” “เขาถึงกับกล้าดูถูกสำนักถังอายุพันปีของฉันและบอกว่าเขาสามารถทำลายสำนักถังของเราทั้งหมดได้ภายในไม่กี่นาที ” ถังชั่นถามด้วยความโกรธ “ใช่ นั่นคือสิ่งที่เขาพูด! และเขายังขอให้คุณปล่อยนายน้อยหญิงทันที ไม่อย่างนั้นคุณจะต้องตายอย่างอนาถอย่างแน่นอน” “เขาถึงกับกล้าพูดแบบนั้น” “รนหาที่ตาย” “ฉันไม่สนใจว่าเขาเป็นใคร ฉันจะทำให้เขาทรมานทรมานที่สุดในโลกและตายไป” ในขณะนี้ ถังชั่นเกือบจะเป็นบ้า เขากัดฟันและพูดด้วยความโกรธ ในขณะนี้หยางเฉียนเฉียนบังเอิญเดินผ่านมาเมื่อได้ยินคำพูดดังกล่าวก็อดไม่ได้ที่จะรู
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1245
ทันทีที่พูดประโยคนี้ออกมา ทุกคนต่างก็ตกตะลึงทันที!สามหาว!สามหาวเกินไปแล้ว!นี่มันสามหาวจนเกินเยียวยาแล้วจริง ๆ!เยว่เหลียนหานและคนจากสำนักดอกไม้ตกตะลึงไปตาม ๆ กัน จนเกือบคิดว่าตัวเองประสาทหลอนไปแล้วเสียอีก แม้จะรู้อยู่แล้วว่าหยางผั่วจวินคนนี้แข็งแกร่งมากก็เถอะ แต่นี่มันก็บ้าเกินไปแล้ว คิดจริง ๆ เหรอว่าตัวเองจะมีความสามารถมากขนาดนั้น ถึงคิดที่จะสู้กับปรมาจารย์ยอดฝีมือพร้อมกันทีเดียวหลาย ๆ คนอีกอย่าง แค่เจวี๋ยซินคนเดียวก็อาจเพียงพอที่จะทำให้เขาต้องทนทุกข์ทรมานได้แล้ว ยังไงซะ นั่นก็เป็นถึงคนที่มีฝีมือเทียบเท่ากับชิงหลงอย่าว่าแต่พวกเขาเลย แม้แต่มู่หรงอินเองก็ยังชะงักไปชั่วขณะ ความรู้สึกตกใจเผยออกมาจากแววตาของเธอลูกน้องของลูกชายตนช่างอวดเก่งเสียจริง ไม่เห็นเจวี๋ยเทียนอยู่ในสายตาเลยด้วยซ้ำ คิดจะลุยเดี่ยวเลยรึไงดวงตาของทูตใหญ่เบิกกว้าง สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจจูเก่อหลิวหลีกลับรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก สมแล้วที่เป็นลูกน้องของคุณชาย ยอดเยี่ยมจริง ๆอย่าว่าแต่พวกเขาเลย เย่เทียนหยู่เองก็ตกตะลึงไปชั่วขณะเช่นกันเชี่ย!เจ้าเด็กนี่ เพื่อที่จะแย่งคู่ต่อสู้มาให้ได้ จำเป็นต้องขนาดนี้เ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1244
พูดกันตามตรง สนามนี้เป็นสนามต่อสู้ที่ดูไม่เลวเหมือนกัน“ไม่เลว!”เย่เทียนหยู่เหลือบมองหยางผั่วจวิน ก่อนจะพูดพร้อมกับรอยยิ้มว่า “ทำไม อยากลองสนามรึไง?”“แน่นอนสิครับ ไม่งั้นเจ้านายก็มอบโอกาสนี้ให้ผมเถอะนะครับ” ท่าทีของหยางผั่วจวินดูกระตือรือร้นเป็นอย่างมาก“ไม่ได้!”เจวี๋ยเทียนที่ได้ยินก็รีบปฏิเสธออกไปโดยไม่ลังเลการเอาชนะหยางผั่วจวินแทบไม่มีประโยชน์อะไรเลย ที่สำคัญคือความแข็งแกร่งของเขา หากเป็นตอนปกติเขาแทบไม่มีความมั่นใจได้เลยว่าจะสามารถเอาชนะหยางผั่วจวินได้ เว้นเสียแต่จะได้รับการสนับสนุนจากเวทอาคมที่ตนเตรียมเอาไว้ และแม้ว่าเวทอาคมที่เตรียมไว้จะแข็งแกร่งมากก็ตาม แต่ในระยะเวลาสั้น ๆ เกรงว่าคงจะใช้ได้แค่ครั้งเดียว ขุมพลังนี้มีเอาไว้รับมือกับหยู่เทียน มีเอาไว้เพื่อชิงตำแหน่งผู้นำสำนักศักดิ์สิทธิ์“ได้ยินไหม คนเขาไม่เห็นด้วยน่ะ” เย่เทียนหยู่หมดคำจะพูด นี่หยางผั่วจวินชอบการต่อสู้มากขนาดนั้นเชียวเหรอถังวั่นหลี่อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาอย่างขมขื่น เดิมทีเขาคิดว่าพลังของตนนั้นค่อนข้างที่จะแข็งแกร่งอยู่แล้ว แต่ตั้งแต่มาที่นี่ ก็พบว่าความแข็งแกร่งของประมุกแต่ละสำนักช่างน่ากลัวอะไรขนาด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1243
หลังจากที่คำพูดนั้นถูกพูดออกมา คนจากสำนักเจวี๋ยฉิงต่างก็พากันตกตะลึงเจ้าตำหนักหยู่คนนี้ กล้ายอมรับคำท้าจริง ๆ อย่างนั้นน่ะเหรอ?หรือพวกเขามองผิดกันไปเองจริง ๆ?เยว่เหลียนหานและคนในสำนักดอกไม้ต่างก็รู้สึกไม่อยากจะเชื่อสายตามากขึ้นเรื่อย ๆ ในช่วงเวลานี้ พวกเธอเริ่มรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง ไพ่ตายของมู่หรงอินไม่ใช่เย่เทียนหยู่แห่งพรรคมังการตั้งแต่แรกแล้ว แต่คือเจ้าตำหนักหยู่ผู้ลึกลับคนนี้ต่างหากอย่าว่าแต่พลังที่แท้จริงเป็นอย่างไรเลย แค่มีคนที่น่ากลัวอย่างหยางผั่วจวินเป็นลูกน้องก็เพียงพอแล้วยิ่งไปกว่านั้น เขายังกล้าตอบรับคำท้าจากประมุกสำนักเจวี๋ยฉิงอย่างเด็ดเดี่ยวอีกต่างหากในเวลานี้ เธอรู้สึกคาดหวังมากจริง ๆ คาดหวังว่าความสามารถของเจ้าตำหนักหยู่จะอยู่ในระดับไหนกันแน่แววตามู่หรงอินและจูเก่อหลิวหลีต่างก็ส่องประกายออกมา เห็นได้ชัดว่าพวกเธอคาดหวังให้เย่เทียนหยู่แสดงฝีมือมาโดยตลอดมีเพียงหยางผั่วจวินเท่านั้นที่สีหน้าดูหม่นหมอง เดิมทีนี่คือโอกาสที่เขาจะได้ต่อสู้ แต่ตอนนี้กลับไม่มีอีกแล้ว เขาได้สูญเสียโอกาสประลองฝีมือไปแล้วอีกครั้งหนึ่งยังมีหลินเจวี๋ยอีกคนที่สีหน้าดูซีดเซียว แต่พอเห็
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1242
พวกเขาต่างเข้าใจตรงกันว่าคนผู้นี้อยู่ใต้บังคับบัญชาของเย่เทียนหยู่ แต่กลับไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะน่ากลัวขนาดนี้ ดูจากความน่าเกรงขามแล้ว เกรงว่าคงไม่ได้ด้อยไปกว่าเจวี๋ยเทียนเลยด้วยซ้ำซึ่งนี่มันก็ทำให้ความหวังของทูตใหญ่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเยว่เหลียนหานเองก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อเห็นหยางผั่วจวินแสดงพลังอันยิ่งใหญ่ของเขาออกมา เพราะนั่นหมายความว่า พวกเธอยังไม่ได้หมดหวังไปเลยเสียทีเดียวสีหน้าของเจวี๋ยเทียนดูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ พลังความแข็งแกร่งของหยางผั่วจวินคนนี้เกินกว่าที่ตนคาดการเอาไว้มาก เมื่อเทียบกับตนแล้ว เกรงว่าคงทำไม่ได้มากขนาดนี้แน่หยางผั่วจวินยังคงยืนอยู่กับที่ ราวกับว่าเขาคือเทพสงคราม ออร่าบนตัวเขาพุ่งพล่านออกมาอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะกล่าวอย่างเย็นชาออกไปว่า “วันนี้ ใครกล้าแตะต้องเจ้านายของฉัน ฉันก็จะเอาชีวิตคนผู้นั้นซะ!”สีหน้าเจวี๋ยเทียนและคนอื่น ๆ ดูแย่มาก จากนั้นเขาจึงพูดออกมาด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “ประมุกหยาง ทั้งที่คุณแข็งแกร่งมากขนาดนี้ เหตุใดต้องยกสวะคนอย่างเขาเป็นนายด้วย คุณช่วยบอกผมหน่อยสิ ว่าเขาใช้กลอุบายข่มขู่คุณอย่างไร ผมจะช่วยคุณจัดการเอง”“ไร้สมอง!”
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1241
ปฏิกิริยาของทุกคนตอบสนองขึ้นพร้อมกัน และอดไม่ได้ที่จะหันไปมองเย่เทียนหยู่เจ้าตำหนักหยู่คนนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเจ้านายของประมุกหยาง ทำไมถึงรู้สึกว่ามันไม่สมเหตุสมผลกันเลยล่ะ ดูปลอมเกินไปรึเปล่าเยว่เหลียนหานตกตะลึงไปชั่วขณะ เธอเคยตรวจสอบความแข็งแกร่งของหยางผั่วจวินมาแล้ว เกรงว่าคงไม่ได้ด้วยไปกว่าตนเลย ส่วนเรื่องที่ว่าเขาแข็งแกร่งมากแค่ไหนนั้น เธอเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน อย่างน้อยก็คงแข็งแกร่งกว่าเจ้าตำหนักหยู่แน่นอนแต่ที่คาดไม่ถึงเลยก็คือ เขาจะเป็นลูกน้องของเจ้าตำหนักหยู่ได้ ทั้งยังเคารพเจ้าตำหนักหยู่มากอีกด้วย นี่กำลังเข้าใจอะไรผิดไปอยู่รึเปล่านะ?ยิ่งไปกว่านั้น ประมุกมู่หรงเองก็เป็นคนพูดเอง ว่าพวกเธอและประมุกราชาปีศาจได้ทำการร่วมมือกับตำหนักซิวหลัวเรียบร้อยแล้ว หรือพวกเขาต้องการที่จะช่วยให้เจ้าตำหนักหยู่ขึ้นรับตำแหน่งผู้นำจริง ๆ?อย่าว่าแต่พวกเขาเลย หลินเจวี๋ยเองก็สับสนเช่นกัน เขาเคยตรวจสอบความแข็งแกร่งมาแล้ว เขาไม่สามารถคาดเดาหยางผั่วจวินคนนี้ได้เลยจริง ๆ แต่ถึงอย่างนั้นอีกฝ่ายจะต้องแข็งแกร่งกว่าตนแน่นอนหลังจากที่เจวี๋ยเทียนถูกด่า สีหน้าก็ดูน่าเกลียดมากขึ้นเรื่อย ๆ หากไม่ใ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1240
“ใช่!”ครั้งนี้ มู่หรงอินพยักหน้าโดยที่ไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อยเยว่เหลียนหานตกตะลึงไปชั่วขณะ เรื่องเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง เดี๋ยวนะ หรือว่ามู่หรงอินไม่คิดที่จะให้เย่เทียนหยู่มาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ตอนนี้เธอเลือกคนใหม่แล้วงั้นเหรอและคนที่เธอเลือกก็คือเจ้าตำหนักหยู่!แต่คำถามก็คือ เจ้าตำหนักหยู่เป็นแค่ปรมาจารย์ขั้นสุดท้าย เขาจะทำอะไรได้ ใช้เขาเป็นโล่กำบังให้ตัวเองอย่างนั้นเหรอ?“ประมุกเยว่ คุณล่ะ คุณเองก็สนับสนุนเจ้าตำหนักหยู่ด้วยอย่างนั้นเหรอ?” เจวี๋ยเทียนค่อย ๆ ไล่ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาไปเรื่อย ๆ ดวงตาเต็มไปด้วยจิตสังหาร ราวกับว่าถ้าเธอยอมรับ อนาคตเธอก็จะต้องเผชิญหน้ากับการแก้แค้นของสำนักเจวี๋ยฉิงยังไงอย่างงั้นสีหน้าของเยว่เหลียนหานเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอรู้สึกลังเล ก่อนจะเหลือบมองไปที่มู่หรงอินมู่หรงอินไม่ได้พูดอะไร เธอเพียงแค่พยักหน้าให้เท่านั้นนี่เป็นการส่งสัญญาณว่า เยว่เหลียนหานควรเลือกสนับสนุนเจ้าตำหนักซิวหลัวเจวี๋ยเทียนเองก็สังเกตเห็นเช่นกัน จิตสังหารฉายแววออกมาจากดวงตาของเขา ก่อนจะพูดอย่างเย็นชาออกมาว่า “ประมุกเยว่ ทางที่ดีคุณก็ลองพิจารณาดูให้ดีก่อนเถอะ โดยเฉพาะ ตัวของคุณตอน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1239
หลังจากที่พูดจจบ ทุกคนต่างก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ ก่อนที่สายตาของทุกคนจะจ้องมองไปทางเขาเจ้าตำหนักคนนี้พูดพล่ามอะไรอยู่ เขามาเพื่อเป็นผู้นำสำนักงั้นเหรอ?นี่มันไร้สาระสิ้นดี!หลินเจวี๋ยรู้สึกวิตกกังวลอย่างมาก เมื่อเขาได้ยินคำพูดที่เจ้าตำหนักพูดกับเจวี๋ยเทียน เขาก็คิดแล้วว่า ทุกอย่างคงจบสิ้นแล้วจริง ๆ จบเห่แล้วแน่ ๆ เจ้าตำหนักอย่าได้พูดเหลวไหลอีกเลยนะกลับคิดไม่ถึงเลยว่า คำพูดต่อมาของเจ้าตำหนักจะบ้าบิ่นมากขึ้นกว่าเดิม เขากล้าพูดว่าตนจะขึ้นรับตำแหน่งผู้นำสำนักจริง ๆ นี่เห็นได้ชัดเลยว่าเขาไม่เห็นทุกคนอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อยรวมถึงสำนักเจวี๋ยงฉิงเองก็ด้วยราชาสวรรค์ทั้งสองที่มากับหลินเจวี๋ยเองก็สับสนด้วยเช่นกัน นี่ใช่เจ้าตำหนักของพวกเขาจริง ๆ น่ะเหรอ นี่เขากำลังรนหาที่ตายชัด ๆเมื่อเห็นสายตาอันน่าสะพรึงกลัวของทุกคนที่มองมา ซึ่งเต็มไปด้วยแรงกดดันมหาศาลแผ่ซ่านออกมาพวกเขาต่างก็รู้สึกกลัวจนตัวสั่น!วันนี้ เกรงว่าคงได้ตายจริง ๆ แน่!เยว่เหลียนหานและคนอื่น ๆ จากสำนักดอกไม้เองก็รู้สึกตกตะลึงไปชั่วขณะเช่นกัน บุตรแห่งสวรรค์ผู้ที่มู่หรงอินภาคภูมิใจยังไม่ทันได้ปรากฏตัว ก็กลับมีเจ้าตำหนักที่ไม่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1238
“เพราะเหตุนี้ ผมจึงได้เชิญทุกท่านมาที่นี่ในวันนี้ เพื่อจัดการประชุมศักดิ์สิทธิ์นี้ขึ้น!”คำพูดง่าย ๆ เหล่านี้ นับว่าเป็นการอธิบายเรื่องทั้งหมดได้อย่างคร่าว ๆ เจวี๋ยเทียนยิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “นอกจากนี้ ทุกท่านสบายใจได้ ที่ผมเชิญทุกท่านมา ไม่ใช่เพื่อให้ทุกท่านมาก้มหัวเคารพผมโดยตรง”“แต่เราจะเลือกผู้ที่มีความสามารถสูงสุดในหมู่พวกเรา เพื่อขึ้นเป็นผู้ชี้นำทุกคนให้ก้าวไปข้างหน้าต่างหาก นั่นหมายความว่า ทุกคนจะได้รับความยุติธรรมและโอกาสที่เท่าเทียมกัน”หลังจากที่ได้ยินเช่นนี้ เยว่เหลียนหานกลับแอบส่ายหัวเบา ๆ การแข่งขันที่ยุติธรรมอะไรกัน ทุกคนต่างก็มีโอกาสเท่ากันงั้นเหรอ พวกเขามีโอกาสที่ไหนกันถ้าจะให้พูดตรง ๆ ก็คือเจวี๋ยเทียนเชื่อมั่นในพลังของตัวเองอย่างมาก ว่าจะไม่มีใครที่สามารถหยุดเขาจากการขึ้นเป็นผู้นำของสำนักศักดิ์สิทธิ์ได้สิ่งที่เรียกว่าความยุติธรรม ก็แค่การที่ปล่อยให้พวกเขาตกเป็นเหยื่อให้ถูกโจมตีเพื่อฆ่าเวลาเท่านั้นทุก ๆ คนต่างก็มีความคิดที่คล้าย ๆ กัน แต่อีกฝ่ายก็มีความแข็งแกร่งมากจริง ๆ พวกเขาแทบไม่มีทางเลือกเลยด้วยซ้ำการประชุมในวันนี้ หากพวกเขาไม่มาก็ต้องตายสถานเดียว แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1237
“ฮ่า ๆ ต้องขออภัยทุกท่านด้วยนะ พอดีเมื่อกี้มีธุระนิดหน่อย เลยทำให้มาช้า”ทั้งสองคนแต่งตัวค่อนข้างเรียบร้อย ทั้งดูดีและมีเกียรติมากโดยเฉพาะเจวี๋ยเทียน เขาสวมชุดสีม่วง ท่าเดินก็ดูองอาจ ซึ่งเปี่ยมไปด้วยรัศมีแห่งความยิ่งใหญ่และความสง่างามเครื่องแต่งกายของเขาค่อนข้างคล้ายคลึงกับชุดที่มู่หรงชิงเคยสวมใส่ในตอนนั้น ซึ่งทำให้สีหน้าของมู่หรงอินดูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่เมื่อเห็นทั้งสองคนปรากฏตัวขึ้น ดวงตาของหยางผั่วจวินก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปยังพวกเขาในทันที และพร้อมที่จะลงมือได้ทุกเมื่อร่องรอยที่เจวี๋ยเทียนเคยทิ้งเอาไว้ในตอนที่เขาไปเยือนสำนักราชาผี ซึ่งนั่นก็ทำให้หยางผั่วจวินตกตะลึงอย่างมากหยางผั่วจวินเองก็สัมผัสได้ ไม่ว่ายังไงตนในตอนนั้นก็ไม่มีทางสู้อีกฝ่ายได้แต่ก่อนที่จะมาที่นี่ หลังจากที่เย่เทียนหยู่ใช้ของวิเศษของพรรคมารช่วยให้เขาพัฒนาตนเอง เขาก็สามารถทะลุจนเลื่อนขั้นสู่ปรมาจารย์ขั้นสูงสุดได้แล้ว แถมยังทะลุไปถึงคอขวด จนเกือบจะถึงจุดที่สามารถเลื่อนขั้นได้แล้วด้วยซ้ำตอนนี้ความแข็งแกร่งของเขา นับว่าอยู่ในจุดที่ไม่ธรรมดาแล้วดังนั้น เขาจึงรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากที่จะได้เห็นคู่ต่อสู้ที
