LOGINShare
บทที่ 724
Related chapters
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 725
คำพูดดังกล่าว เผด็จการมาก เมื่อรวมกับพลังอันน่าทึ่งของเย่เทียนหยู่ คนของสำนักถังก็ตกใจอย่างสิ้นเชิงในตอนแรก แต่ในไม่ช้า เขาก็คิดกับตัวเองว่าพลังของคู่ต่อสู้นั้นน่ากลัวจริงๆ แม้จะเกินจินตนาการของเขาก็ตาม อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าอีกฝ่ายจะแข็งแกร่งเพียงใด สำนักถังก็จะไม่กลัว โดยเฉพาะบรรพบุรุษของสำนักถัง ซึ่งเป็นปรมาจารย์ระดับสูงของสำนัก แม้ว่าจะต้องใช้พลังภายนอกจำนวนมากเพื่อบรรลุจนสำเร็จ แต่สุดท้ายก็ไปถึงระดับสูงสุดของปรมาจารย์ ในโลกนี้ คงมีคนไม่เกินสิบคนที่สามารถเทียบเคียงได้ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะแข็งแกร่งเพียงใด เมื่อพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับบรรพบุรุษ ก็ต้องตายแน่ ยิ่งไปกว่านั้น หากเขาเดาไม่ผิด ชายหนุ่มคนนี้อย่างมากอยู่ในขั้นเริ่มต้นของการเป็นปรมาจารย์เท่านั้น มิฉะนั้น มันจะน่าเหลือเชื่อเกินไป เมื่อเขาคิดถึงพลังของสำนักถัง ก็รู้สึกเจ็บปวดที่มือและเท้า ชายคนนั้นก็พูดอย่างโกรธ ๆ ว่า “คำพูดเช่นนี้ ไม่หยิ่งผยองเกินไปเหรอ” “สำนักถังของฉันมีประวัติศาสตร์ยาวนานนับพันปีและมีปรมาจารย์นับไม่ถ้วน ไม่ว่าคุณจะทรงพลังเพียงใด คุณจะเอาชนะสำนักถังพันปีได้อย่างไร” “สำนักถังพันปี” “บ้าเอ๊ย ถ้ามันทำใ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 726
แต่นายท่านหลี่ว์หนึ่งในฐานะสิบแปดแม่ทัพแห่งพรรคมังกร ควรทราบว่าตัวตนของราชามังกรไม่สามารถเปิดเผยให้ใครทราบได้ง่ายๆและต้องรักษาเป็นความลับด้วย ดังนั้นเขาคงไม่พูดออกไป บางทีเขาอาจคิดว่าตัวเขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับตระกูลหลินจึงพูดออกมา เมื่อเห็นว่าเย่เทียนหยู่ยังคงเงียบ นายท่านหลินก็วิตกกังวลและรีบพูดว่า “เทียนหยู่ เธอฟังอยู่ไหม?” “ครับ” “ผมแค่กำลังคิดว่า ท่านกำลังสอนผมว่าต้องปฎิบัติตัวอย่างไรใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่โกรธเล็กน้อยและถามกลับอย่างใจเย็น “ไม่ ไม่ใช่ ไม่ใช่อย่างแน่นอน” นายท่านหลินรีบปฏิเสธและรีบพูดว่า “ฉันตื่นเต้นเกินไปและพูดผิดไปในคราวเดียว เทียนหยู่ตอนนี้เธอสะดวกไหม กลับมาทานอาหารเย็นด้วยกันสิ” น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยการวิงวอน เมื่อคิดถึงสิ่งที่เขาทำและพูดล่วงเกินกับเย่เทียนหยู่ก่อนหน้านี้ตั้งมากมาย เขารู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งจริงๆอย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับพ่อแม่ของหว่านหรูแล้ว ทั้งสองคนนี้ช่างโง่เขลาสิ้นดี ตื่นเต้น และตื่นตระหนกอย่างสุดขีด ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร “เออ หว่านหรูก็อยู่ที่นี่ด้วย” นายท่านหลินพูดเสริมด้วยความระมัดระวัง เขารู้สึกเสียใจจริงๆถ้าไม่ใช
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 727
ในเวลาเดียวกัน ยอดฝีมือสำนักถังที่เคยโจมตีเย่เทียวหยู่ก่อนหน้านี้กลับมาที่สำนักถังและพบว่าแม้แต่นายน้อยก็ทำอะไรไม่ถูกเกี่ยวกับสภาพของมือขวาของเขา ต้องรู้ว่านายน้อยไม่เพียงแต่มีทักษะด้านการวางยาพิษเท่านั้น แต่ยังมีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมอีกด้วย แต่โชคดีที่เท้าของเขายังมีโอกาสที่ขาจะฟื้นตัวเพียงแต่ต้องใช้เวลานาน “เกิดอะไรขึ้น! ”ถังชั่นถามอย่างโกรธๆ ชายคนนั้นเล่ารายละเอียดกทั้งหมดทันที และเพราะได้รับบาดเจ็บ เขาเติมเชื้อเพลิงให้กับคำพูดของเย่เทียนหยู่ “นี่เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?” “เขาถึงกับกล้าดูถูกสำนักถังอายุพันปีของฉันและบอกว่าเขาสามารถทำลายสำนักถังของเราทั้งหมดได้ภายในไม่กี่นาที ” ถังชั่นถามด้วยความโกรธ “ใช่ นั่นคือสิ่งที่เขาพูด! และเขายังขอให้คุณปล่อยนายน้อยหญิงทันที ไม่อย่างนั้นคุณจะต้องตายอย่างอนาถอย่างแน่นอน” “เขาถึงกับกล้าพูดแบบนั้น” “รนหาที่ตาย” “ฉันไม่สนใจว่าเขาเป็นใคร ฉันจะทำให้เขาทรมานทรมานที่สุดในโลกและตายไป” ในขณะนี้ ถังชั่นเกือบจะเป็นบ้า เขากัดฟันและพูดด้วยความโกรธ ในขณะนี้หยางเฉียนเฉียนบังเอิญเดินผ่านมาเมื่อได้ยินคำพูดดังกล่าวก็อดไม่ได้ที่จะรู
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 728
นี่ยังแสดงให้เห็นว่าในใจเธอชอบเย่เทียนหยู่มากแค่ไหน ดีมาก ยิ่งเธอเป็นเช่นนี้ ฉันก็ยิ่งอยากทำลายเขามากขึ้น เมื่อเธอช่วยฉันฝึกฝนให้สำเร็จ ฉันจะให้เธอรู้ความจริงทั้งหมดนี้ และทำให้คุณตายอย่างทรมาน ดังนั้นถังชั่นจึงระงับความไม่พอใจภายในของเขา ถึงอย่างไร การฝึกฝนของเขาไม่สามารถเกิดขึ้นได้หากไม่ได้รับความร่วมมือจากหยางเฉียนเฉียน จึงกล่าวว่า “เอาล่ะ นี่คือสิ่งที่เธอพูด เธอแน่ใจหรือว่าจะเชื่อฟังฉัน และให้ความร่วมมือกับการฝึกฝนของฉัน?” “แน่นอน ฉันสัญญาว่าจะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่” หยางเฉียนเฉียนตอบอย่างสิ้นหวัง แต่การที่สามารถช่วยพี่เย่ได้ก็คุ้มค่ากับทุกสิ่ง “โอเค ถ้าอย่างนั้น ฉันจะให้โอกาสเขามีชีวิตอยู่ต่อ” ถังชั่นแสร้งทำเป็นเห็นด้วยกับหยางเฉียนเฉียน แต่เมื่อพวกเขาแยกทางกัน เขาก็โทรหาพ่อของเขาทันทีและเล่าให้เขาฟังเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ อีกฝ่ายมีแนวโน้มที่จะเป็นปรมาจารย์มือใหม่อาศัยเพียงตัวเขาที่เป็นระดับหมัดตัดกระดูกขั้นสูง คงไม่สามารถรับมือกับเขาได้ ดังนั้นเขาจึงต้องหาใครสักคนจากครอบครัวของเขาออกหน้าแทน เมื่อได้ยินว่าลูกชายของเขาไปยั่วยุยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ผู้มีอำนา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 729
หลังจากขับรถไปสักพัก ก็มาถึงทางเข้าบ้านพักของตระกูลหลินอย่างรวดเร็ว หลังจากเข้าไปและจอดรถแล้ว เย่เทียนหยู่ยังไม่ลงจากรถด้วยซ้ำ แม่ของหลินก็ต้อนรับเขาอย่างอบอุ่น เห็นได้ชัดว่าเธอได้รออยู่ที่ประตูเป็นเวลานานแล้ว เมื่อคิดว่าการที่เย่เทียนหยู่เป็นราชามังกรคนใหม่ทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยแน่ใจว่าพรรคมังกรนั้นทำอะไร แต่เธอก็รู้ว่าพรรคมังกรเกือบจะเทียบเท่ากับสถานะของตระกูลที่ร่ำรวยในเมืองหลงตู่ได้ แม้ว่าจะไม่สามารถเปรียบเทียบกับตระกูลสี่อันดับแรกได้ แต่ก็แข็งแกร่งกว่าตระกูลหลี่ว์มาก “เทียนหยู่.....” ก่อนที่แม่ของหลินจะได้พูด เย่เทียนหยู่ก็โบกมือเป็นสัญญาณให้ไม่ต้องพูดและรับสาย “เฉียนเฉียน?” “อย่าเรียกฉันว่าเฉียนเฉียน!” เสียงของหยางเฉียนเฉียนดังมาจากอีกฝั่งพูดอย่างเย็นชา “เย่เทียนหยู่ แต่ก่อนฉันเห็นแก่ที่คุณเคยช่วยชีวิตฉันไว้ ถึงได้สุภาพกับคุณ แต่ตั้งแต่ฉันแต่งงานกับนายน้อยถัง เราก็ไม่มีความสัมพันธ์กันอีก” ดังนั้น ต่อไปคุณอย่ามารบกวนฉันและอย่ายุ่งเรื่องของฉันอีก คุณกำลังทำลายความสัมพันธ์ของฉันกับนายน้อยถัง เข้าใจไหม? ” เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้ว่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 730
“แน่นอนว่าไม่ใช่” “ฉันแค่กำลังอธิบาย” แม่ของหลินทันใดนั้นคิดขึ้นได้และคิดข้อแก้ตัวดีๆ ขึ้นมา จึงพูดว่า “จริงๆแล้ว เหตุผลที่ฉันทำแบบนั้นก่อนหน้านี้ก็เพื่อประโยชน์ของเธอเองล้วนๆ” “เพื่อประโยชน์ของผมเหรอ” เย่เทียนหยู่อดหัวเราะไม่ได้ “จริงๆ แล้ว ฉันหวังว่าจะใช้คำพูดและการกระทำที่ไม่ดีเพื่อกระตุ้นให้คุณทำงานหนัก เพื่อที่คุณจะได้แข็งแกร่งขึ้นและสร้างอนาคตที่ดีขึ้นร่วมกับหว่านหรู” “แต่คิดไม่ถึงว่าเธอจะเป็นราชามังกรแห่งพรรคมังกรอยู่แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องใช้สิ่งจอมปลอมเหล่านั้น ดังนั้นจึงปฏิบัติต่อเธอแตกต่างจากเดิมโดยธรรมชาติ” “โอ้ ผมเข้าใจแล้ว ขอบคุณมาก คุณป้า” “ไม่ต้องเกรงใจ แต่ไม่ต้องเรียกฉันว่าป้าก็ได้ เราเป็นครอบครัวเดียวกัน เรียกฉันว่าแม่ก็ได้” “เอาไว้ก่อนแล้วกัน” เย่เทียนหยู่ละทิ้งคำพูดเหล่านี้โดยไม่สนใจท่าทางอึดอัดแม่ของหลินเลย แล้วลงจากรถแล้วเดินเข้าไปข้างในทันที แม่ของหลินฟื้นสติสัมปชัญญะอย่างรวดเร็วและพูดอย่างรวดเร็วว่า “เธอหน้าบาง ไม่เปลี่ยนก็ไม่เป็นไร ค่อยๆ ทำไปในอนาคต” “ไม่ใช่ว่าหน้าบาง แต่กับบางคน พูดไม่ออกจริงๆ”“เป็นเรื่องปกติ ไม่เป็นไร แค่ค่อยๆ ปรับตัวในอน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 731
ประโยคนี้ของคุณปู่ตระกูลหลิน เริ่มด้วยการตำหนิคนของตัวเอง ลงท้ายด้วยท่าทางสำนึกผิดแน่นอนว่าเย่เทียนหยู่เองต้องไว้หน้าเขา เพราะยังไงก่อนหน้านี้ปู่หลินก็ยังเป็นคนนิสัยดี “คุณปู่หลินสุภาพเกินไปแล้วครับ ยังไงเรื่องมันก็ผ่านไปแล้ว ผมไม่สนใจมันมานานแล้วครับ” เขาพูดตอบ“ยอดเลย ได้ยินแบบนั้นปู่ก็วางใจ”“คิดไม่ถึงเลยว่าหลานอายุยังน้อยจะกลับใจกว้างถึงขนาดนี้ ถึงว่าทำไมหลานถึงประสบความสำเร็จได้ขนาดนี้!”“มาเถอะ ตระกูลหลินเตรียมไวน์ชั้นเลิศกับอาหารมื้ออร่อยให้หลานเป็นพิเศษ ถือว่าเป็นคำขอโทษหลานอย่างเป็นทางการ”คุณปู่ตระกูลหลินเชิญเย่เทียนหยู่ทันทีในเวลานี้ หลินหว่านหรูและหลินจื่อตงก็อยู่ด้วย ทั้งคู่กล่าวทักทายเย่เทียนหยู่ โดยเฉพาะหลินจื่อตงที่กำลังตื่นเต้นเป็นพิเศษในที่สุดตระกูลของเขาก็รู้สักทีว่าพี่เขยเก่งกาจแค่ไหน และยังยอมรับเขาได้แล้วด้วย ยิ่งไปกว่านั้น สถานะและอิทธิพลของพี่เขยน่าสะพรึงจริง ๆ นี่มันเหนือคาดมากสำหรับเขามีพี่เขยที่มีอำนาจแบบนี้ ต่อไปในเมืองเทียนไห่เขาก็ไปไหนมาไหนได้อย่างเชิดหน้าชูตา แต่เมื่อครู่เขาเพิ่งถูกพี่สาวบ่นไปยกใหญ่ บอกให้เขาเจียมตัวอย่าคิดทำอะไรตามอำเภอใจเพรา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 732
หลังจากพูดจบ ใบหน้าของหลินหว่านหรูก็แดงก่ำเมื่อภาพแห่งความปรองดองเช่นนี้ หัวใจของหลินหว่านหรูก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข โดยเฉพาะหลังจากที่ปู่ของเธอจับมือเธอไปวางให้เย่เทียนหยู่ ภายในใจมันเขินอายอย่างไม่อาจอธิบายตอนนี้เธอโดนแม่แกล้งอีกแล้วขณะที่ทุกคนกำลังมีความสุข หลินจื่อตงพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม “ปู่ครับ พ่อ แม่ ตอนนี้พ่อรู้ว่าพี่เขยผมทั้งเก่งทั้งดีก็พากันเชิดชูใหญ่เลยนะครับ”“แต่ต่อไปถ้ามีคุณชายที่เก่งกว่านี้ก็อย่าไปไล่พี่เขยผมอีกละ”“ไอ้หลานนี่พูดจาเหลวไหลอะไร”คุณปู่ตระกูลหลินโกรธขึ้นมาทันที อยากจะทุบหลินจื่อตงแรง ๆ สักทีเสียตอนนี้ ยิ่งเมื่อเห็นท่าทางครุ่นคิดของเย่เทียนหยู่ เขาก็รีบพูดอย่างรวดเร็ว “ในเมื่อปู่ยอมรับเย่เทียนหยู่แล้ว ปู่ก็จะไม่มีวันเปลี่ยน”“อย่าว่าแต่คนธรรมดาเลย แม้ว่านายน้อยตระกูลเย่จากหลงตูจะมา เราก็จะไม่ทำลายความสุขของหว่านหรูกับเทียนหยู่แน่นอน”“นั่นสิ ลูกนี่ไม่เข้าใจอะไรซะเลย”พ่อแม่ตระกูลหลินเห็นด้วยทันที พวกเขาเองก็สังเกตเห็นสีหน้าแปลกประหลาดของเย่เทียนหยู่ จึงพูดขึ้นทันที “เราขอสาบานว่าถ้าอนาคตเราไม่สนับสนุนให้เทียนหยู่กับหว่านหรูคบหากัน ขอให้เราโดนฟ้า
Latest chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1345
เย่เทียนหยู่รู้สึกทำอะไรไม่ถูก ถ้ารู้แบบนี้ ก็คงไม่ให้พวกเธอสองคนดื่มตั้งแต่แรกในขณะเดียวกันนั้นเอง หลิวซือซือที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็ยกแก้วในมือขึ้น แล้วพูดออกมาว่า “พี่เย่คะ ฉันมีเรื่องหนึ่งที่อยากจะบอกกับพี่มาโดยตลอด แต่ก็กลับไม่มีโอกาสได้พูดมันออกมาเลย”“งั้นก็อย่าพูดเลยจะดีกว่า” เย่เทียนหยู่นึกถึงเรื่องในอดีตของเขากับหลิวซือซือขึ้นมา ก่อนจะคาดเดาได้อย่างคลุมเครือว่าเธอกำลังจะพูดอะไร“ไม่ได้ค่ะ วันนี้ฉันต้องพูดให้ได้!”“ฉันกลัวว่าถ้าผ่านวันนี้ไปแล้ว ฉันไม่มีโอกาสได้พูดมันอีก”หลิวซือซือพูดด้วยความตื่นเต้นออกไปว่า “พี่เย่คะ ฉันชอบพี่ค่ะ ชอบพี่มาตลอด ฉันชอบพี่มากจริง ๆ!”“ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันต้องไปทวงหนี้กับพี่ ฉันก็ถูกความสง่างามและความมั่นคงอันแข็งแกร่งของพี่ดึงดูดไปแล้วค่ะ ต่อมาพี่ก็คอยช่วยฉันเอาไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า นั่นยิ่งทำให้ฉันรู้สึกหัวใจเต้นแรงมากกว่าเดิม ทำให้ฉันชอบพี่มากขึ้นเรื่อย ๆ”“แต่ก็เหมือนว่าพี่จะไม่เคยสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของฉันเลย หลายครั้งที่ฉันอยากจะรุกเข้าหาพี่แต่ก็ไม่กล้า จนกระทั่งพบว่าพี่กับประธานหลินคบกันอยู่ ฉันถึงได้เข้าใจว่าฉันไม่ใช่อะไรสำหรับพี่เล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1344
แม้จะเป็นเพียงเวลาสั้น ๆ แต่ทั้งสองคนก็ได้ยินเรื่องราวที่เกี่ยวกับไป๋เฉิงกรุ๊ป และความน่ากลัวของแก๊งพยัคฆ์ทมิฬมาไม่น้อย ดังนั้นความหวาดกลัวและความรู้สึกหวั่นเกรงที่มีต่อตระกูลไป๋จึงมาจากใจของพวกเธออย่างแท้จริงสองสาวพูดสลับกันไปมา จนเกิดเป็นเสียงที่ดังอึกทึกขึ้น เย่เทียนหยู่แทบไม่มีโอกาสได้พูดเลยด้วยซ้ำ ในที่สุดเขาก็มีโอกาส เขาจึงพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ พูดจบรึยัง?”สองสาวพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้“พวกเธอฟังฉันนะ พวกเธอวางใจเถอะ แค่ตระกูลไป๋ พวกมันทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” เย่เทียนหยู่พูดออกมาตรง ๆ เดิมทีก็คิดจะบอกว่าไป๋เฉิงกรุ๊ปเป็นของตนอยู่หรอก แต่จู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนความคิดถึงอย่างไรตอนนี้ก็อยู่ข้างนอก แถมแก๊งพยัคฆ์ทมิฬและไป๋เฉิงกรุ๊ปเองก็มีชื่อเสียงที่ไม่ดีสักเท่าไหร่คำพูดนี้ แทบจะไม่เห็นตระกูลไป๋อยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย นั่นเป็นถึงหนึ่งในตระกูลที่ทรงพลังที่สุดในเมืองตะวันออกเชียวนะ ในใจของสองสาวจึงรู้สึกไม่ค่อยอยากจะเชื่อสักเท่าไหร่พวกเธอมองหน้ากัน ต่างคนต่างก็คิดว่าที่พี่เย่จงใจพูดแบบนี้ก็เพื่อทำให้พวกเธอสบายใจก็เท่านั้น“เอาล่ะ ไม่ต้องสนใจพวกเขาแล้ว ควรกินก็กิน ควรดื่มก็ดื่มเถอะ” ที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1343
สีหน้าหลี่ซินเยว่และหลิวซือซือเต็มไปด้วยความรู้สึกทำอะไรไม่ถูก เมื่อกี้ตอนที่พวกเธอนึกถึงความน่ากลัวของตระกูลไป๋ อันที่จริง พวกเธอก็คิดที่จะเตือนเย่เทียนหยู่ไม่ให้ทำร้ายตงซู่อยู่เหมือนกัยแต่เมื่อลองนึกดูอีกที ในสถานการณ์แบบนี้ ด้วยนิสัยของตงซู่ ต่อให้จะหยุดเอาไว้ได้ก็ไม่มีความหมายอยู่ดีเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้ พวกเธอก็ไม่มีทางให้ถอยกลับอีกต่อไปแล้วเป็นอย่างที่คิด เห็นเพียงตงซู่ที่กำลังร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด ขณะเดียวกันเขาก็หันไปจ้องเย่เทียนหยู่ด้วยความเกลียดชัง แต่เขาก็รู้ดีว่าตอนนี้ไม่สามารถพูดอะไรได้ ยิ่งไม่ควรทำอะไรบุ่มบ่ามด้วยเช่นกันอย่างไรก็ตาม รอจนกว่าตนจะออกไปจากที่นี่ได้เสียก่อน จากนั้นก็จะต้องรายงานเรื่องนี้ให้ไช่เตา คุณชายเตาได้ทราบ พอถึงตอนนั้น ตนจะต้องทำให้ไอ้เด็กนี่อยู่ไม่สู้ตายให้ได้ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็เงียบกริบ ไม่มีใครกล้าส่งเสียงใด ๆ ออกมาเลยแม้แต่น้อย เพราะกลัวว่าจะเผลอทำให้ตัวเองเข้าไปเอี่ยวด้วยใครจะไปคิดล่ะว่า ชายหนุ่มที่ดูสุภาพไม่มีพิษมีภัยข้าง ๆ สาวสวยสองคนนี้จะลงมือได้โหดเหี้ยมมากขนาดนั้น แต่ถึงอย่างไร อีกฝ่ายก็สมควรโดนแล้วแค่เห็นก็รู้เลยว่าไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1342
เมื่อได้ยินคำสั่ง ลูกน้องทั้งสองคนของเขาก็รีบตั้งท่าเตรียมพร้อมขึ้นทันที ก่อนจะเดินตรงไปหาเย่เทียนหยู่ด้วยท่าทางดุดัน งานที่ต้องจัดการกับคนแบบนี้ มันได้กลายเป็นการเสพติดของพวกเขาไปแล้ว อย่างน้อยพวกเขาก็ชอบความรู้สึกแบบนี้เย่เทียนหยู่ส่ายหัว ก่อนจะลุกขึ้นยืน หากไม่ใช่เพราะกลัวว่าจะทำให้คนอื่นตกใจ ป่านนี้เขาคงจะโบกมือซัดเจ้าพวกนั้นให้กระเด็นไปนานแล้วจากนั้นก็เอาชีวิตของพวกมันมา ณ เดียวนั้นเลย!เมื่อเห็นว่าเย่เทียนหยู่ยังกล้าลุกขึ้นมาพูดท้าทายตนอยู่ ทั้งสองจึงรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของพวกเขากำลังถูกดูหมิ่น นั่นจึงทำให้พวกเขารู้สึกโกรธอย่างมาก ก่อนที่ต่อมาทั้งสองจะเหวี่ยงหมัดออกไปพร้อมกันในทันทีผั๊วะ ผั๊วะ!เกิดเสียงผั๊วะดังขึ้นสองครั้งติด ท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกตกตะลึงของผู้คน เย่เทียนหยู่ใช้ฝ่ามือฟาดพวกเขาจนกระเด็นออกไปก่อนที่ร่างของพวกเขาจะร่วงลงกระแทกพื้นอย่างแรง ร่างกายราวกับกำลังแหลกสลาย รู้สึกเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหวสีหน้าตงซู่ดูตกใจอย่างมาก คิดไม่ถึงว่าเจ้าเด็กนี่จะรู้วิชากังฟูด้วย เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกไปว่า “ไม่แปลกใจเลยที่แกกล้าทำตัวหยิ่งยโสแบบนี้ ที่แท้แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1341
หลี่ซินเยว่และหลิวซือซือที่กำลังด่ากันอย่างเมามัน กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจู่ ๆ เสียงของตงซู่จะดังขึ้นมาข้างหู นั่นจึงทำให้พวกเธอรู้สึกตกใจจนต้องหันมองไปตามเสียงในทันทีเป็นตงซู่จริง ๆ ด้วย!นอกจากนี้ ด้านหลังของเขายังมีเหล่าชายฉกรรจ์ที่ดูดุร้ายอยู่อีกด้วย แค่มองก็รู้เลยว่าไม่ใช่คนดีอะไรสีหน้าของพวกเธอซีดเผือดในทันที!ต้องเข้าใจก่อนว่า พวกเธอเตรียมตัววางแผนจะหนีในวันนี้กัน แต่ตอนนี้ตงซู่กลับมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ เป้าหมายของเขาไม่ต้องพูดก็รู้ หรือต่อให้จะเป็นการพบกันโดยบังเอิญ แต่หากได้ยินสิ่งที่พวกเธอเพิ่งจะพูดออกมาเมื่อสักครู่นี้ เกรงว่าคงไม่มีทางปล่อยพวกเธอไปง่าย ๆ แน่เมื่อตงซู่เห็นสีหน้าตกใจของทั้งสอง เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกมาว่า “ด่าสิ ทำไมไม่ด่าต่อแล้วล่ะ นี่พวกเธอคิดว่าฉันไม่รู้อะไรเลยใช่ไหม?”หลี่ซินเยว่ตัวสั่นเล็กน้อย ก่อนจะรีบลุกขึ้น และพูดออกไปว่า “รุ่นพี่เองเหรอคะ พอดีเมื่อกี้ฉันดื่มมากไปน่ะค่ะ เลยไม่รู้ว่าเผลอพูดอะไรไม่ดีออกไปบ้าง อย่าโกรธกันเลยนะคะ”“หลี่ซินเยว่ จริงอยู่ที่ฉันชอบเธอมาก แต่ฉันก็ไม่โง่ขนาดนั้น เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ ว่าพวกเธอเตรียมตัวที่จะหนีในคืนน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1340
หลิวซือซือไม่อยากให้เย่เทียนหยู่รู้เกี่ยวกับปัญหาใหญ่ที่ตนต้องเจอยังไงซะ ตระกูลไป๋ก็เป็นถึงหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่แห่งเมืองตะวันออก จะล่วงเกินตระกูลไป๋เพียงเพราะเรื่องเล็กน้อยของตนไม่ได้“ไม่มีจริง ๆ น่ะเหรอ?”เย่เทียนหยู่สังเกตเห็นว่าเธอมีท่าทีแปลก ๆ เขาจึงพูดขึ้นว่า “หลี่ซิน พวกเธออยู่ด้วยกัน ไหนเธอพูดมาซิ”“ไม่มีอะไรจริง ๆ ค่ะ พี่เย่ ไหนเมื่อกี้พี่บอกว่ามีเรื่องอยากจะถามไงคะ เรื่องอะไรเหรอ?”จู่ ๆ หลี่ซินเยว่ก็รีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันทีโดยไม่ทันตั้งตัวเย่เทียนหยู่จึงเข้าใจได้ในทันที ว่าทั้งสองจะต้องมีเรื่องปิดบังตนอยู่แน่นอน แต่ในเมื่อไม่ยอมพูด เขาเองก็ไม่อยากถามให้มากความ แต่ต้องบอกเลยว่า หลี่ซินเยว่คนนี้ค่อนข้างมีทักษะในการเข้าสังคมมากกว่าหลิวซือซือเสียอีกบวกกับที่เธอเคยทำงานเป็นผู้จัดการระดับกลางของหลินซื่อกรุ๊ปมาก่อน ตอนนั้นเธอเองก็ทำได้ไม่เลวเลยทีเดียวไม่แน่ว่าอาจจะพิจารณาให้เธอขึ้นมารับตำแหน่งผู้บริหารเลยก็ได้ หรือถ้าเธอไม่ไหวจริง ๆ ก็ให้รับตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปก็ฟังดูไม่แย่เหมือนกัน แล้วตนก็รับบทบาทท่านประธานไปก็พอ ยังไงซะ บริษัทจะทำกำไรได้หรือไม่ได้ก็ไม่สำคัญอยู่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1339
ไม่นานก็ถึงเวลาเลิกงาน พวกหลี่ซินเยว่ก็พากันเดินทางออกจากบริษัท พวกเธอรู้สึกกังวลอยู่ตลอด เธอกลัวว่าตงซู่จะเล่นตุกติกเพื่อรั้งไม่ให้พวกเธอไปแต่ก็กลับคิดไม่ถึงว่าจะราบรื่นมากขนาดนี้ในตอนนั้นเอง ทั้งคู่ก็ได้รับสายจากเย่เทียนหยู่ หลังจากที่วางสาย หลี่ซินเยว่ก็ถามขึ้นว่า “ซือซือ พวกเราจะกลับไปเก็บของแล้วหนีไปเลย หรือพวกเราจะไปพบกับพี่เย่กันก่อนดี?”หลิวซือซือรู้สึกลังเล หากเป็นคนอื่นเชิญก็คงไม่เป็นไร แต่การที่จะได้ทานข้าวกับพี่เย่สักครั้ง สำหรับเธอนับว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยากมากเธอจึงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ไม่งั้นเราก็ไปตามนัดกันก่อนดีไหม ถึงยังไงคืนนี้เราก็สามารถไปได้ทุกเมื่ออยู่แล้ว”“ได้ เอาตามที่เธอว่าเลย”“แต่ว่านะ เรื่องของพวกเรา อย่าได้บอกกับพี่เย่เด็ดขาด”“เข้าใจแล้ว ถึงยังไงที่นี่ก็เป็นเมืองหลวง พี่เย่เองก็ไม่ได้เก่งไปเสียทุกอย่าง พวกเราจะสร้างปัญหาให้เขาไม่ได้” หลี่ซินเยว่เองก็เห็นด้วยอย่างมากทั้งสองตัดสินใจกันอย่างแน่วแน่ ไม่นานพวกเธอก็มองเห็นรถของเย่เทียนหยู่เย่เทียนหยู่เองก็สังเกตเห็นการมาถึงของพวกเธอ ทั้งคู่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว สวมกระโปรงรัดรูปทรงเอ เผ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1338
เขาถึงขั้นกล้าลงมือกับคุณท่านเย่ ที่เป็นถึงพ่อแท้ ๆ ของตัวเอง!อย่าไรก็ตาม ปัจจุบันตระกูลเย่นับว่ากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอน และอาจจะล้มได้ทุกเมื่อในเมื่อเป็นแบบนี้ เช่นนั้นก็รออีกสักสองสามวันก็แล้วกัน รอจนกว่าพวกงู แมลง มด หนูโผล่หัวออกมาให้หมดเสียก่อน พอถึงตอนนั้นก็ค่อยจัดการรวดเดียว แล้วค่อยมอบความสดใสให้กับตระกูลเย่อีกครั้งนอกจากนี้ ก็เพื่อที่จะรอดูว่าท่านอาจารย์จะมีการเคลื่อนไหวอะไรรึเปล่า มาถึงตอนนี้ อันที่จริงในใจเขาก็เริ่มรู้สึกสงสัยขึ้นมาบ้างแล้วเช่นกันหลังจากว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำ เย่เทียนหยู่ก็นึกถึงหม่าต้านขึ้นมาได้ เมื่อพิจารณาจากเหตุการณ์ที่เพิ่งจะผ่านไป ก็ดูเหมือนว่าหม่าต้านคนนี้จะไม่ใช่คนดีอะไร เขาจึงได้สั่งการให้คนไปตรวจสอบคนผู้นี้ดูสักหน่อยจริงด้วย หลี่ซินเยว่กับหลิวซือซือเองก็ทำงานที่ไป๋เฉิงกรุ๊ปไม่ใช่รึไง เช่นนั้นก็เชิญพวกเธอมาก็ได้นี่ จะได้ให้พวกเธอช่วยอธิบายสถานการณ์ในไปเฉิงกรุ๊ปให้ฟังด้วยเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เย่เทียนหยู่ก็หยิบโทรศัพท์ออกมา ก่อนจะกดโทรออกหาหลี่ซินเยว่ทันที เดิมทีตั้งใจจะโทรหาหลิวซือซือ แต่เมื่อนึกถึงความรู้สึกของหลิวซือซือที่มีต่อตน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1337
ในใจโจวฉิงรู้สึกสั่นสะท้านอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่ต้นจนจบหม่าต้านก็เผยความรู้สึกหวาดกลัวออกมาไม่หยุด นั่นจึงทำให้เธอรู้สึกตกใจไปชั่วขณะการแสดงออกของหม่าต้านหลังจากนั้น ราวกับคนใกล้ตายที่กำลังร้องขอชีวิตไม่หยุดไม่มีผิด ซึ่งมันก็แสดงให้เห็นถึงความกลัวของเขาที่มีต่อคุณเย่ได้เป็นอย่างดีคนคนหนึ่ง เหตุใดถึงทำให้คนอีกคนกลัวได้มากขนาดนี้ แต่นั่นก็ทำให้เธอได้เห็นถึงสถานะและจุดยืนของเขาได้อย่างชัดเจนหลังจากที่โจวฉิงได้สติ ในใจก็กลับรู้สึกเหมือนมีม้ากำลังวิ่งพล่านไปทั่ว ทำให้เธอรู้สึกสั่นสะเทือนอย่างมากในเวลานี้ เธอก็นึกถึงสิ่งที่เย่เทียนหยู่พูดก่อนหน้านั้นขึ้นมาได้ แต่ตอนนั้นเธอก็กลับไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะสามารถแก้ไขปัญหาได้ด้วยการกดโทรออกเพียงครั้งเดียวเท่าที่เห็นแทบไม่จำเป็นต้องโทรเลยด้วยซ้ำ อารมณ์เหมือนแค่เขาไอออกมาก็สามารถทำให้หม่าต้านวิ่งมาคุกเข่าเพื่อร้องขอชีวิตได้เลยอย่าว่าแต่เธอเลย ขนาดหลินหว่านหรูเองก็ชะงักไปด้วยเช่นกัน แม้เธอจะรู้ดีว่าเย่เทียนหยู่เก่งกาจมาก แต่ก็คิดไม่ถึงเลยว่าเย่เทียนหยู่จะเก่งกาจได้มากถึงเพียงนี้ต้องเข้าใจก่อนว่า โจวฉินเองก็เพิ่งจะพูดไป ว่าตระกูลไป๋เป
