로그인공유
บทที่ 671
관련 챕터
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 672
สำหรับตู้อีฝานที่ถูกจับ ในสถานการณ์ปกติเขาคงหมดโอกาสได้กลับออกมาด้านนอกแล้วเมื่อต้องเผชิญกับเซอร์ไพรส์ใหญ่ที่เข้ามากะทันหันเช่นนี้ สื่อเฉียงจึงตั้งใจโทรไปขอบคุณเย่เทียนหยู่โดยเฉพาะ ในคำพูดของเขาเผยนัยพิเศษบางอย่างออกมาแต่เย่เทียนหยู่ไม่สนใจ เขาเพียงขอให้อีกฝ่ายทำประโยชน์เพื่อประชาชน ไม่อย่างนั้น เย่เทียนหยู่ทำให้เขาขึ้นตำแหน่งได้ ก็ทำให้เขาลงมาได้เหมือนกันสื่อเฉียงตอบตกลงทันที เดิมทีนี่ก็เป็นอุดมคติของเขาเอง และเพราะมีความคิดแบบเดียวกัน เขากับหวงหงเจี้ยนจึงร่วมมือกันได้อย่างมีความสุขหลังจากได้ยินคำพูดของเย่เทียนหยู่ เขาก็รู้สึกว่าคนอย่างคุณเย่เป็นคนที่มีความเมตตาอันยิ่งใหญ่อย่างแท้จริงในทางตรงกันข้าม ตู้อีฝานกลับต้องย่อยยับไป แต่เขาก็พอจะเดาออกว่าทำไมถึงเกิดเรื่อง อาจเป็นเพราะเรื่องที่เขาในช่วงนี้ไปล่วงเกินผู้ทรงอิทธิพลเข้ารวมกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับตระกูลหม่า ในที่สุด ตู้อีฝานก็เดาทุกอย่างได้ นี่อาจเป็นเพราะปัญหาที่เกิดจาก ตู้อิ๋ง ลูกสาวของเขาด้วยเหตุนี้ เขาจึงให้ตู้อิ๋งได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมดโดยการส่งต่อข้อความตู้อิ๋งแทบไม่เชื่อเรื่องทั้งหมดนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าชายหนุ่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 673
“คุณชายเย่ คุณมาแล้ว เชิญนั่งก่อนสิคะ”แม้ว่าซ่งหลิงจะรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง แต่เธอก็ยังลุกขึ้นทักทายเขาอย่างรวดเร็วตู้อิ๋งลุกยืนพร้อมมองดูเย่เทียนหยู่อย่างหวาดกลัว การเจอหน้ากันหนนี้ต่างออกไปจากครั้งที่แล้วอย่างเห็นได้ชัดเย่เทียนหยู่ไม่มองซ่งหลิงเลย เขาก้าวไปข้างหน้าและนั่งลงตรงตำแหน่งของตนเอง “บอกมาว่ามีเรื่องอะไร”เมื่อตู้อิ๋งได้ยินแบบนั้น เธอก็พุ่งตัวเข้าไปพูดทันทีว่า “คุณชายเย่ เป็นฉันเองค่ะ ฉันมาเพื่อขอโทษคุณ”“ซ่งหลิงถูกฉันบังคับให้พาฉันมาพบคุณ อย่าตำหนิเธอเลยนะคะ” เมื่อเย่เทียนหยู่ได้ยินแบบนั้นเขาก็ไม่ได้ตอบ เขายังคงนั่งทำหน้าไร้อารมณ์ บ่งบอกว่าให้เธอพูดต่อได้“ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้วค่ะ!”“ฉันไม่ควรให้พ่อใช้อำนาจของเขาทำร้ายคุณ และยังให้คนอื่นไปสอบสวนหลินซื่อกรุ๊ป ทั้งหมดเป็นการกระทำที่เกินกว่าเหตุของฉันเองค่ะ”“ตอนนี้ฉันรู้ว่าฉันผิดเอง โปรดให้โอกาสฉันด้วย ขอแค่คุณปล่อยพ่อของฉันไป ฉันจะยอมทำทุกอย่างที่คุณขอ” ตู้อิ๋งขอร้องอย่างน่าสงสารเธอรู้ว่าขณะที่อีกฝ่ายกำลังโกรธ เธอจะต้องแสดงความจริงใจการยอมรับทุกคำขอของเขาจึงเป็นความจริงใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดไม่ใช่ทุกคนหรอกท
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 674
เย่เทียนหยู่พูดไม่ออก ปกติเขามักจะใจอ่อนกับผู้หญิง เขาส่ายหัวแล้วพูดว่า “ตู้อิ๋ง คุณไม่ต้องทำแบบนั้นหรอก ผมจะให้อภัยคุณเมื่อไรก็ได้”“หรือจะให้พูดว่าผมขี้เกียจเอาความคุณแต่แรกก็ยังได้ เพราะอย่างนั้นผมถึงไม่ได้เอาความคุณ แล้วก็ไม่ได้หาเรื่องใส่คุณด้วย”“แต่เรื่องพ่อของคุณ มันเป็นเรื่องของราชการ ผมช่วยอะไรไม่ได้หรอก”“ไม่ คุณมี คุณต้องมีแน่ ฉันรู้มาหมดแล้วว่าหงหม่ากรุ๊ปล้มละลายเพราะหม่าเผิงล่วงเกินคุณ พ่อของฉันก็ล่วงเกินคุณ ตำแหน่งที่ควรจะเข้ารับก็ถูกแย่งไป คุณต้องมีสักวิธีสิ”“คุณผิดแล้ว ถ้าพ่อคุณไม่มีปัญหาก็ไม่มีใครพาเขาไปได้หรอก แต่ในเมื่อตอนนี้เขามีปัญหา ผมเองก็ทำอะไรไม่ได้ และผมก็ช่วยเขาออกมาไม่ได้ด้วย”“ไม่อย่างนั้น ผมจะต่างอะไรกับพ่อคุณละ?”“นี่มันหลักการ ต่อให้คนทั้งตระกูลคุณมาคุกเข่าให้ผมก็ไร้ประโยชน์”เย่เทียนหยู่ส่ายหัวเมื่อได้ยินแบบนั้น ซ่งหลิงก็รีบพูดขึ้นมาว่า: “ตู้อิ๋ง ช่างมันเถอะ ที่คุณชายเย่พูดถูกต้องแล้วล่ะ ถึงเขาจะมีอำนาจมากแต่เขาก็มีขอบเขต ไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้แน่”“แล้วฉันควรทำยังไง ถ้าไม่มีพ่อ ตระกูลของเราก็จะต้องพินาศ”“มันเป็นความผิดของฉันเอง ทุกอย่างมั
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 675
“อะไร คุณกลัวเหรอ?”เย่เทียนหยู่ถามอย่างใจเย็นหากซ่งหลิงไม่เต็มใจจะกลับมาไป เขาก็ไม่อยากช่วยตระกูลซ่งแล้วจริง ๆ ผู้หญิงที่ทิ้งความปลอดภัยของครอบครัวเพราะความเห็นแก่ตัวแบบนั้น จะอยู่บนโลกนี้ต่อไปทำไมโชคดีที่ซ่งหลิงสะดุ้งตัวเล็กน้อยและตอบทันที: “เปล่าค่ะ คือฉัน ฉันแค่กลัว แต่ฉันจะกลับไปค่ะ ฉันจะไม่มีทางหนีไปแล้วทิ้งให้ตระกูลซ่งต้องทนลำบากหรอกค่ะ”“ดีมาก เพราะถ้าคุณเลือกไม่กล้ากลับไปจริง ๆ ผมก็ไม่จำเป็นต้องช่วยคนแบบนี้”เย่เทียนหยู่พูดเสียงเรียบซ่งหลิงตกตะลึงด้วยความกลัวอยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนว่าถ้าเมื่อกี้เธอตอบผิดไปละก็ คนที่จะช่วยพวกเขาเพียงคนเดียวก็จะหายวับไปแม้เธอจะยังไม่แน่ใจว่าคนที่จะช่วยพวกเขาคนนี้จะต้านอำนาจของตระกูลใหญ่แห่งเมืองหลงตูได้หรือไม่ก็ตามซ่งหลิงเหลือบมองตู้อิ๋งและพูดอย่างเร่งรีบ: “พี่อิ๋ง หลี่ว์เจิ้งจากเมืองหลงตูมาถึงแล้ว ฉันต้องกลับไปจัดการเรื่องของเขาก่อนเลยอยู่เป็นเพื่อนพี่ที่นี่ไม่ได้แล้ว”“อย่ารู้สึกแย่เลยนะคะ ถ้าพี่เป็นอะไรไปอีกคนคุณน้าหลี่แม่พี่จะทำยังไง”“อือ ฉันเข้าใจแล้ว”เพียงแค่พริบตา แต่ดูเหมือนตู้อิ๋งจะโตขึ้นมาก อย่างน้อย เธอก็ไม่ได้สิ้นหวั
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 676
“อ่า เธอจะกลับมาทำไม หลี่ว์เจิ้งนั่นไม่ธรรมดาเลยแถมยังพาพวกเป็นวรยุทธ์มากฝีมือมาด้วย เกิดเขาอยากแย่งตัวเธอไปเราก็คงห้ามไม่อยู่”ซ่งหยางอธิบายด้วยความกังวลทันที“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เรายังมีคุณชายเย่อยู่ไม่ใช่เหรอคะ” ซ่งหลิงกล่าว“ถ้าคุณชายเย่อยู่ที่นี่ก็คงไม่เป็นไร แต่คุณชายเย่ยังไม่มา พี่ไม่รู้ว่าเขาจะมาถึงเมื่อไร ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาจะมาถึงหรือเปล่า” ซ่งหยางอธิบาย“พี่ นี่ที่ผ่านมาไม่เคยเชื่อคุณชายเย่เลยเหรอคะ?”“พี่น่ะเชื่อคุณชายเย่อยู่แล้ว แต่พี่เป็นห่วงเธอมากกว่า เราจะผ่านไม่ได้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นโอกาสจะเสียใจยังไม่มีเลย”“ฮ่าฮ่า พี่ไม่ต้องกังวลหรอกนะคะ คุณชายเย่กำลังขับรถอยู่ค่ะ ฉันบังเอิญอยู่กับเขา และเขาก็พาฉันกลับมาด้วยกัน ยิ่งไปกว่านั้นเขาบอกแล้วละค่ะว่าเราไม่ต้องกังวล”“สำหรับคุณชายเย่ จัดการนายน้อยหลี่ว์ง่ายอย่างกับปอกกล้วยเข้าไปปากเลยละ”หลังจากที่ซ่งหลิงพูดจบ เธอก็เหลือบมองเย่เทียนหยู่ แล้วเอาโทรศัพท์แนบหูแล้วถามว่า “คุณชายเย่ เป็นแบบนั้นใช่ไหมคะ?”ยัยเด็กนี่เมื่อกี้กลัวเขาอยู่แท้ ๆ ตอนนี้ดันมาล้อเล่นกับเขา แต่เกรงว่าคงไม่ใช่แค่การล้อเล่นหรอก เด็กนี่ฉลาดไม่เบาแต่เ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 677
“ฟังเสียงคุณแล้วไม่ค่อยถูกเท่าไหร่นะ เป็นอะไรไป?”เย่เทียนหยู่สังเกตเห็นความผิดปกติจึงถามทันทีแม้ว่าทั้งสองจะไม่ได้ติดต่อกันมากนัก แต่ หยางเฉียนเฉียนก็มีสำคัญกับเขาไม่น้อย หากตอนนั้นไม่ใช่เพราะเธอได้แต่งงานกับชายหนุ่มที่โดดเด่นที่สุดในตระกูลถัง เขาอาจจะหยุดรั้งเธอ“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ” หยางเฉียนเฉียนรีบปฏิเสธ“จริง ๆ นะ ถ้าคุณมีปัญหาบอกกับผมได้เลย ด้วยความสามารถของผมไม่มีปัญหาไหนที่ผมแก้ไม่ได้” เย่เทียนหยู่กล่าว“อย่างนั้นเหรอคะ ถ้างั้นฉันชอบพี่เย่ ไม่อยากแต่งงานกับนายน้อยถังได้ไหมคะ”“เรื่องนั้น...”เย่เทียนหยู่อดไม่ได้ที่จะยิ้มแห้ง“ทำไม หมดหนทางแล้วเหรอ อยู่แล้วเชียวว่าพี่น่ะขี้โม้”หยางเฉียนเฉียนพูดด้วยน้ำเสียงทรงเสน่ห์ “แต่พี่อย่าคิดมากนะคะ ฉันแค่ล้อเล่นน่ะ”แต่เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้ว เขารู้สึกว่าหยางเฉียนเชียนไม่ได้ล้อเล่น โดยเฉพาะตอนนี้ที่เธอเริ่มรู้สึกหดหู่อย่างเห็นได้ชัดดังนั้นเขาจึงพูดทันที: “แต่ผมไม่ได้ล้อเล่นนะ ถ้าคุณไม่ชอบนายน้อยถัง มันก็ไม่ได้หมดหนทางซะทีเดียว”หยางเฉียนเฉียนตกใจเล็กน้อยและพูดด้วยรอยยิ้ม: “พี่เย่พูดเรื่องไร้สาระอีกแล้ว ฉันสงสัยว่าคุณจะไม่รู้ว่าควา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 678
ดังนั้นเธอจึงมีเพียงทางเลือกเดียว นั่นคือยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตยิ่งหยางเฉียนเฉียนได้รู้เรื่องนี้ เธอก็ยิ่งไม่อยากโทรหาเย่เทียนหยู่ ระงับความคิดถึงในหัวใจ ไม่เคยโทรหาเขาเลยสักครั้งเพราะเธอรู้ว่าพี่เย่อาจไม่ได้ชอบเธอขนาดนั้น แต่ถ้าเธอมีปัญหา เขาก็จะช่วยเธอแน่นอนแม้เธอจะเสียใจมากที่เขาไม่เคยติดต่อหาเธอเลยทั้งที่เวลาผ่านไปนานขนาดนี้ก็ตามสรุปแล้ว เธอไม่อยากทำร้ายพี่เย่เพราะยิ่งเธอเข้าใกล้ก็ยิ่งตระหนักว่านายน้อยถังเป็นคนเลวทรามน่ากลัว และทุกคนเกรงกลัวเขา ถ้าเขารู้ว่าเธอชอบพี่เย่ มีหวังได้หั่นพี่เย่เป็นชิ้น ๆ แน่เพื่อความปลอดภัยของพี่เย่ เธอต่อต้านความยากติดต่อพี่เย่นับครั้งไม่ถ้วนของตัวเองแต่ ความทรมานทั้งหมดที่อัดอั้นอยู่ในใจมันทรมานเธอเกินไปเพราะอย่างนั้น มารในตัวก็เอาชนะใจเธอ เธออดไม่ได้ที่จะโทรหาเย่เทียนหยู่ในที่สุด แต่ไม่ใช่เพื่อบอกทุกอย่างกับเขา เพียงแค่พูดคุยกับเขาและฟังเสียงของเขาเท่านั้นเพราะเธอคิดถึงพี่เย่มากจริง ๆ“เฉียนเฉียน ฟังอยู่หรือเปล่า?”เย่เทียนหยู่ไม่ได้ยินคำตอบของอีกฝ่ายเป็นเวลานาน เขาจึงถามขึ้นเรื่องนี้ทำเอาซ่งหลิงตื่นเต้นเล็กน้อย ผู้หญิง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 679
ณ ตระกูลซ่ง!หลี่ว์เจิ้งซึ่งทำหน้ายโสกำลังเอ่ยวาจาเยาะเย้ย: “ซ่งเหวินป๋อ ผมให้โอกาสคุณแล้ว ถ้าคุณไม่คว้ามันไว้ ถึงตอนนั้นมันก็สายเกินจะมาคุกเข่าขอความเมตตา”ซ่งเหวินป๋อทั้งหวาดกลัวและวิตกกังวล เขาไม่รู้ว่าคุณชายเย่จะมาหรือไม่ ดังนั้นเขาจึงได้แต่ประวิงเวลาต่อไป: “นายน้อยหลี่ว์ อย่าเพิ่งใจร้อนเลย เรื่องใหญ่ขนาดนี้ให้เราได้หารือกันสักหน่อยเถอะ”“เอาล่ะ ผมจะให้เวลาคุณอีก 20 นาที แต่ 20 นาทีนี้คงให้ผมนั่งเฉย ๆ ไม่ได้หรอกใช่ไหม ไปเรียกซ่งหลิงให้ออกอยู่เป็นเพื่อนผมซะ”หลี่ว์เจิ้งชอบความร้อนแรงบนตัวของซ่งหลิงเป็นอย่างมากผู้หญิงแบบนี้ตอนอยู่บนเตียงจะต้องร้อนเร่ามากแน่ ๆสีหน้าของซ่งเหวินป๋อเปลี่ยนไปเล็กน้อยและเขาก็พูดอย่างรวดเร็ว: “นายน้อยหลี่ว์ ขอโทษจริง ๆ ครับ พอดีมีเพื่อนคนหนึ่งนัดหลิงหลิงออกไปข้างนอก ตอนนี้เธอไม่อยู่บ้าน”“ถูกนัดออกไปหรือซ่อนไว้กันแน่?”“ซ่งเหวินป๋อ คุณอยากบังคับให้ผมลงมือจริง ๆ เหรอ? ถ้าผมลงมือ ตระกูลซ่งของคุณจะไม่มีทางให้หันหลังกลับอีก แล้วพวกคุณจะได้กลายเป็นแค่ประวัติศาสตร์แน่”หลี่ว์เจิ้งเตือนพร้อมรอยยิ้มเยาะเย้ยซ่งเหวินป๋อยิ้มอย่างขมขื่น ก่อนจะรีบตอบเขาว่า:
최신 챕터
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1345
เย่เทียนหยู่รู้สึกทำอะไรไม่ถูก ถ้ารู้แบบนี้ ก็คงไม่ให้พวกเธอสองคนดื่มตั้งแต่แรกในขณะเดียวกันนั้นเอง หลิวซือซือที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็ยกแก้วในมือขึ้น แล้วพูดออกมาว่า “พี่เย่คะ ฉันมีเรื่องหนึ่งที่อยากจะบอกกับพี่มาโดยตลอด แต่ก็กลับไม่มีโอกาสได้พูดมันออกมาเลย”“งั้นก็อย่าพูดเลยจะดีกว่า” เย่เทียนหยู่นึกถึงเรื่องในอดีตของเขากับหลิวซือซือขึ้นมา ก่อนจะคาดเดาได้อย่างคลุมเครือว่าเธอกำลังจะพูดอะไร“ไม่ได้ค่ะ วันนี้ฉันต้องพูดให้ได้!”“ฉันกลัวว่าถ้าผ่านวันนี้ไปแล้ว ฉันไม่มีโอกาสได้พูดมันอีก”หลิวซือซือพูดด้วยความตื่นเต้นออกไปว่า “พี่เย่คะ ฉันชอบพี่ค่ะ ชอบพี่มาตลอด ฉันชอบพี่มากจริง ๆ!”“ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันต้องไปทวงหนี้กับพี่ ฉันก็ถูกความสง่างามและความมั่นคงอันแข็งแกร่งของพี่ดึงดูดไปแล้วค่ะ ต่อมาพี่ก็คอยช่วยฉันเอาไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า นั่นยิ่งทำให้ฉันรู้สึกหัวใจเต้นแรงมากกว่าเดิม ทำให้ฉันชอบพี่มากขึ้นเรื่อย ๆ”“แต่ก็เหมือนว่าพี่จะไม่เคยสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของฉันเลย หลายครั้งที่ฉันอยากจะรุกเข้าหาพี่แต่ก็ไม่กล้า จนกระทั่งพบว่าพี่กับประธานหลินคบกันอยู่ ฉันถึงได้เข้าใจว่าฉันไม่ใช่อะไรสำหรับพี่เล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1344
แม้จะเป็นเพียงเวลาสั้น ๆ แต่ทั้งสองคนก็ได้ยินเรื่องราวที่เกี่ยวกับไป๋เฉิงกรุ๊ป และความน่ากลัวของแก๊งพยัคฆ์ทมิฬมาไม่น้อย ดังนั้นความหวาดกลัวและความรู้สึกหวั่นเกรงที่มีต่อตระกูลไป๋จึงมาจากใจของพวกเธออย่างแท้จริงสองสาวพูดสลับกันไปมา จนเกิดเป็นเสียงที่ดังอึกทึกขึ้น เย่เทียนหยู่แทบไม่มีโอกาสได้พูดเลยด้วยซ้ำ ในที่สุดเขาก็มีโอกาส เขาจึงพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ พูดจบรึยัง?”สองสาวพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้“พวกเธอฟังฉันนะ พวกเธอวางใจเถอะ แค่ตระกูลไป๋ พวกมันทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” เย่เทียนหยู่พูดออกมาตรง ๆ เดิมทีก็คิดจะบอกว่าไป๋เฉิงกรุ๊ปเป็นของตนอยู่หรอก แต่จู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนความคิดถึงอย่างไรตอนนี้ก็อยู่ข้างนอก แถมแก๊งพยัคฆ์ทมิฬและไป๋เฉิงกรุ๊ปเองก็มีชื่อเสียงที่ไม่ดีสักเท่าไหร่คำพูดนี้ แทบจะไม่เห็นตระกูลไป๋อยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย นั่นเป็นถึงหนึ่งในตระกูลที่ทรงพลังที่สุดในเมืองตะวันออกเชียวนะ ในใจของสองสาวจึงรู้สึกไม่ค่อยอยากจะเชื่อสักเท่าไหร่พวกเธอมองหน้ากัน ต่างคนต่างก็คิดว่าที่พี่เย่จงใจพูดแบบนี้ก็เพื่อทำให้พวกเธอสบายใจก็เท่านั้น“เอาล่ะ ไม่ต้องสนใจพวกเขาแล้ว ควรกินก็กิน ควรดื่มก็ดื่มเถอะ” ที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1343
สีหน้าหลี่ซินเยว่และหลิวซือซือเต็มไปด้วยความรู้สึกทำอะไรไม่ถูก เมื่อกี้ตอนที่พวกเธอนึกถึงความน่ากลัวของตระกูลไป๋ อันที่จริง พวกเธอก็คิดที่จะเตือนเย่เทียนหยู่ไม่ให้ทำร้ายตงซู่อยู่เหมือนกัยแต่เมื่อลองนึกดูอีกที ในสถานการณ์แบบนี้ ด้วยนิสัยของตงซู่ ต่อให้จะหยุดเอาไว้ได้ก็ไม่มีความหมายอยู่ดีเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้ พวกเธอก็ไม่มีทางให้ถอยกลับอีกต่อไปแล้วเป็นอย่างที่คิด เห็นเพียงตงซู่ที่กำลังร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด ขณะเดียวกันเขาก็หันไปจ้องเย่เทียนหยู่ด้วยความเกลียดชัง แต่เขาก็รู้ดีว่าตอนนี้ไม่สามารถพูดอะไรได้ ยิ่งไม่ควรทำอะไรบุ่มบ่ามด้วยเช่นกันอย่างไรก็ตาม รอจนกว่าตนจะออกไปจากที่นี่ได้เสียก่อน จากนั้นก็จะต้องรายงานเรื่องนี้ให้ไช่เตา คุณชายเตาได้ทราบ พอถึงตอนนั้น ตนจะต้องทำให้ไอ้เด็กนี่อยู่ไม่สู้ตายให้ได้ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็เงียบกริบ ไม่มีใครกล้าส่งเสียงใด ๆ ออกมาเลยแม้แต่น้อย เพราะกลัวว่าจะเผลอทำให้ตัวเองเข้าไปเอี่ยวด้วยใครจะไปคิดล่ะว่า ชายหนุ่มที่ดูสุภาพไม่มีพิษมีภัยข้าง ๆ สาวสวยสองคนนี้จะลงมือได้โหดเหี้ยมมากขนาดนั้น แต่ถึงอย่างไร อีกฝ่ายก็สมควรโดนแล้วแค่เห็นก็รู้เลยว่าไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1342
เมื่อได้ยินคำสั่ง ลูกน้องทั้งสองคนของเขาก็รีบตั้งท่าเตรียมพร้อมขึ้นทันที ก่อนจะเดินตรงไปหาเย่เทียนหยู่ด้วยท่าทางดุดัน งานที่ต้องจัดการกับคนแบบนี้ มันได้กลายเป็นการเสพติดของพวกเขาไปแล้ว อย่างน้อยพวกเขาก็ชอบความรู้สึกแบบนี้เย่เทียนหยู่ส่ายหัว ก่อนจะลุกขึ้นยืน หากไม่ใช่เพราะกลัวว่าจะทำให้คนอื่นตกใจ ป่านนี้เขาคงจะโบกมือซัดเจ้าพวกนั้นให้กระเด็นไปนานแล้วจากนั้นก็เอาชีวิตของพวกมันมา ณ เดียวนั้นเลย!เมื่อเห็นว่าเย่เทียนหยู่ยังกล้าลุกขึ้นมาพูดท้าทายตนอยู่ ทั้งสองจึงรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของพวกเขากำลังถูกดูหมิ่น นั่นจึงทำให้พวกเขารู้สึกโกรธอย่างมาก ก่อนที่ต่อมาทั้งสองจะเหวี่ยงหมัดออกไปพร้อมกันในทันทีผั๊วะ ผั๊วะ!เกิดเสียงผั๊วะดังขึ้นสองครั้งติด ท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกตกตะลึงของผู้คน เย่เทียนหยู่ใช้ฝ่ามือฟาดพวกเขาจนกระเด็นออกไปก่อนที่ร่างของพวกเขาจะร่วงลงกระแทกพื้นอย่างแรง ร่างกายราวกับกำลังแหลกสลาย รู้สึกเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหวสีหน้าตงซู่ดูตกใจอย่างมาก คิดไม่ถึงว่าเจ้าเด็กนี่จะรู้วิชากังฟูด้วย เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกไปว่า “ไม่แปลกใจเลยที่แกกล้าทำตัวหยิ่งยโสแบบนี้ ที่แท้แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1341
หลี่ซินเยว่และหลิวซือซือที่กำลังด่ากันอย่างเมามัน กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจู่ ๆ เสียงของตงซู่จะดังขึ้นมาข้างหู นั่นจึงทำให้พวกเธอรู้สึกตกใจจนต้องหันมองไปตามเสียงในทันทีเป็นตงซู่จริง ๆ ด้วย!นอกจากนี้ ด้านหลังของเขายังมีเหล่าชายฉกรรจ์ที่ดูดุร้ายอยู่อีกด้วย แค่มองก็รู้เลยว่าไม่ใช่คนดีอะไรสีหน้าของพวกเธอซีดเผือดในทันที!ต้องเข้าใจก่อนว่า พวกเธอเตรียมตัววางแผนจะหนีในวันนี้กัน แต่ตอนนี้ตงซู่กลับมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ เป้าหมายของเขาไม่ต้องพูดก็รู้ หรือต่อให้จะเป็นการพบกันโดยบังเอิญ แต่หากได้ยินสิ่งที่พวกเธอเพิ่งจะพูดออกมาเมื่อสักครู่นี้ เกรงว่าคงไม่มีทางปล่อยพวกเธอไปง่าย ๆ แน่เมื่อตงซู่เห็นสีหน้าตกใจของทั้งสอง เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกมาว่า “ด่าสิ ทำไมไม่ด่าต่อแล้วล่ะ นี่พวกเธอคิดว่าฉันไม่รู้อะไรเลยใช่ไหม?”หลี่ซินเยว่ตัวสั่นเล็กน้อย ก่อนจะรีบลุกขึ้น และพูดออกไปว่า “รุ่นพี่เองเหรอคะ พอดีเมื่อกี้ฉันดื่มมากไปน่ะค่ะ เลยไม่รู้ว่าเผลอพูดอะไรไม่ดีออกไปบ้าง อย่าโกรธกันเลยนะคะ”“หลี่ซินเยว่ จริงอยู่ที่ฉันชอบเธอมาก แต่ฉันก็ไม่โง่ขนาดนั้น เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ ว่าพวกเธอเตรียมตัวที่จะหนีในคืนน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1340
หลิวซือซือไม่อยากให้เย่เทียนหยู่รู้เกี่ยวกับปัญหาใหญ่ที่ตนต้องเจอยังไงซะ ตระกูลไป๋ก็เป็นถึงหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่แห่งเมืองตะวันออก จะล่วงเกินตระกูลไป๋เพียงเพราะเรื่องเล็กน้อยของตนไม่ได้“ไม่มีจริง ๆ น่ะเหรอ?”เย่เทียนหยู่สังเกตเห็นว่าเธอมีท่าทีแปลก ๆ เขาจึงพูดขึ้นว่า “หลี่ซิน พวกเธออยู่ด้วยกัน ไหนเธอพูดมาซิ”“ไม่มีอะไรจริง ๆ ค่ะ พี่เย่ ไหนเมื่อกี้พี่บอกว่ามีเรื่องอยากจะถามไงคะ เรื่องอะไรเหรอ?”จู่ ๆ หลี่ซินเยว่ก็รีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันทีโดยไม่ทันตั้งตัวเย่เทียนหยู่จึงเข้าใจได้ในทันที ว่าทั้งสองจะต้องมีเรื่องปิดบังตนอยู่แน่นอน แต่ในเมื่อไม่ยอมพูด เขาเองก็ไม่อยากถามให้มากความ แต่ต้องบอกเลยว่า หลี่ซินเยว่คนนี้ค่อนข้างมีทักษะในการเข้าสังคมมากกว่าหลิวซือซือเสียอีกบวกกับที่เธอเคยทำงานเป็นผู้จัดการระดับกลางของหลินซื่อกรุ๊ปมาก่อน ตอนนั้นเธอเองก็ทำได้ไม่เลวเลยทีเดียวไม่แน่ว่าอาจจะพิจารณาให้เธอขึ้นมารับตำแหน่งผู้บริหารเลยก็ได้ หรือถ้าเธอไม่ไหวจริง ๆ ก็ให้รับตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปก็ฟังดูไม่แย่เหมือนกัน แล้วตนก็รับบทบาทท่านประธานไปก็พอ ยังไงซะ บริษัทจะทำกำไรได้หรือไม่ได้ก็ไม่สำคัญอยู่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1339
ไม่นานก็ถึงเวลาเลิกงาน พวกหลี่ซินเยว่ก็พากันเดินทางออกจากบริษัท พวกเธอรู้สึกกังวลอยู่ตลอด เธอกลัวว่าตงซู่จะเล่นตุกติกเพื่อรั้งไม่ให้พวกเธอไปแต่ก็กลับคิดไม่ถึงว่าจะราบรื่นมากขนาดนี้ในตอนนั้นเอง ทั้งคู่ก็ได้รับสายจากเย่เทียนหยู่ หลังจากที่วางสาย หลี่ซินเยว่ก็ถามขึ้นว่า “ซือซือ พวกเราจะกลับไปเก็บของแล้วหนีไปเลย หรือพวกเราจะไปพบกับพี่เย่กันก่อนดี?”หลิวซือซือรู้สึกลังเล หากเป็นคนอื่นเชิญก็คงไม่เป็นไร แต่การที่จะได้ทานข้าวกับพี่เย่สักครั้ง สำหรับเธอนับว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยากมากเธอจึงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ไม่งั้นเราก็ไปตามนัดกันก่อนดีไหม ถึงยังไงคืนนี้เราก็สามารถไปได้ทุกเมื่ออยู่แล้ว”“ได้ เอาตามที่เธอว่าเลย”“แต่ว่านะ เรื่องของพวกเรา อย่าได้บอกกับพี่เย่เด็ดขาด”“เข้าใจแล้ว ถึงยังไงที่นี่ก็เป็นเมืองหลวง พี่เย่เองก็ไม่ได้เก่งไปเสียทุกอย่าง พวกเราจะสร้างปัญหาให้เขาไม่ได้” หลี่ซินเยว่เองก็เห็นด้วยอย่างมากทั้งสองตัดสินใจกันอย่างแน่วแน่ ไม่นานพวกเธอก็มองเห็นรถของเย่เทียนหยู่เย่เทียนหยู่เองก็สังเกตเห็นการมาถึงของพวกเธอ ทั้งคู่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว สวมกระโปรงรัดรูปทรงเอ เผ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1338
เขาถึงขั้นกล้าลงมือกับคุณท่านเย่ ที่เป็นถึงพ่อแท้ ๆ ของตัวเอง!อย่าไรก็ตาม ปัจจุบันตระกูลเย่นับว่ากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอน และอาจจะล้มได้ทุกเมื่อในเมื่อเป็นแบบนี้ เช่นนั้นก็รออีกสักสองสามวันก็แล้วกัน รอจนกว่าพวกงู แมลง มด หนูโผล่หัวออกมาให้หมดเสียก่อน พอถึงตอนนั้นก็ค่อยจัดการรวดเดียว แล้วค่อยมอบความสดใสให้กับตระกูลเย่อีกครั้งนอกจากนี้ ก็เพื่อที่จะรอดูว่าท่านอาจารย์จะมีการเคลื่อนไหวอะไรรึเปล่า มาถึงตอนนี้ อันที่จริงในใจเขาก็เริ่มรู้สึกสงสัยขึ้นมาบ้างแล้วเช่นกันหลังจากว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำ เย่เทียนหยู่ก็นึกถึงหม่าต้านขึ้นมาได้ เมื่อพิจารณาจากเหตุการณ์ที่เพิ่งจะผ่านไป ก็ดูเหมือนว่าหม่าต้านคนนี้จะไม่ใช่คนดีอะไร เขาจึงได้สั่งการให้คนไปตรวจสอบคนผู้นี้ดูสักหน่อยจริงด้วย หลี่ซินเยว่กับหลิวซือซือเองก็ทำงานที่ไป๋เฉิงกรุ๊ปไม่ใช่รึไง เช่นนั้นก็เชิญพวกเธอมาก็ได้นี่ จะได้ให้พวกเธอช่วยอธิบายสถานการณ์ในไปเฉิงกรุ๊ปให้ฟังด้วยเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เย่เทียนหยู่ก็หยิบโทรศัพท์ออกมา ก่อนจะกดโทรออกหาหลี่ซินเยว่ทันที เดิมทีตั้งใจจะโทรหาหลิวซือซือ แต่เมื่อนึกถึงความรู้สึกของหลิวซือซือที่มีต่อตน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1337
ในใจโจวฉิงรู้สึกสั่นสะท้านอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่ต้นจนจบหม่าต้านก็เผยความรู้สึกหวาดกลัวออกมาไม่หยุด นั่นจึงทำให้เธอรู้สึกตกใจไปชั่วขณะการแสดงออกของหม่าต้านหลังจากนั้น ราวกับคนใกล้ตายที่กำลังร้องขอชีวิตไม่หยุดไม่มีผิด ซึ่งมันก็แสดงให้เห็นถึงความกลัวของเขาที่มีต่อคุณเย่ได้เป็นอย่างดีคนคนหนึ่ง เหตุใดถึงทำให้คนอีกคนกลัวได้มากขนาดนี้ แต่นั่นก็ทำให้เธอได้เห็นถึงสถานะและจุดยืนของเขาได้อย่างชัดเจนหลังจากที่โจวฉิงได้สติ ในใจก็กลับรู้สึกเหมือนมีม้ากำลังวิ่งพล่านไปทั่ว ทำให้เธอรู้สึกสั่นสะเทือนอย่างมากในเวลานี้ เธอก็นึกถึงสิ่งที่เย่เทียนหยู่พูดก่อนหน้านั้นขึ้นมาได้ แต่ตอนนั้นเธอก็กลับไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะสามารถแก้ไขปัญหาได้ด้วยการกดโทรออกเพียงครั้งเดียวเท่าที่เห็นแทบไม่จำเป็นต้องโทรเลยด้วยซ้ำ อารมณ์เหมือนแค่เขาไอออกมาก็สามารถทำให้หม่าต้านวิ่งมาคุกเข่าเพื่อร้องขอชีวิตได้เลยอย่าว่าแต่เธอเลย ขนาดหลินหว่านหรูเองก็ชะงักไปด้วยเช่นกัน แม้เธอจะรู้ดีว่าเย่เทียนหยู่เก่งกาจมาก แต่ก็คิดไม่ถึงเลยว่าเย่เทียนหยู่จะเก่งกาจได้มากถึงเพียงนี้ต้องเข้าใจก่อนว่า โจวฉินเองก็เพิ่งจะพูดไป ว่าตระกูลไป๋เป
