ด้วยเหตุผลบางอย่าง หลินหว่านหรูไม่ได้โกรธมากนักเมื่อได้ยินคำพูดของเขา แม้ว่าคำพูดของอีกฝ่ายจะไม่เป็นที่พอใจนัก แต่เธอก็ไม่ได้โกรธขนาดนั้นการถูกคนประเภทนี้ชอบมันน่าขยะแขยงจริงๆแต่ทำไมผู้ช่วยที่เทียนหยู่บอกถึงยังไม่มา จะเกิดอะไรขึ้นถ้าอีกฝ่ายอยากฆ่าเทียนหยู่ตอนนี้? ไม่ได้นะ เธอต้องช่วยถ่วงเวลาไม่มีใครสังเกตเห็นว่าเมื่อเย่เทียนหยู่ได้ยินคำว่าชอบยั่ว แสงเย็นก็แวบผ่านดวงตาของเย่เทียนหยู่ เขาเกือบจะลงมือทำลายกงซุนจื้อแต่ในเวลานี้เอง กงซุนมิ่วพูดอย่างเย็นชา: “เสี่ยวจื้อ ไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องไร้สาระกับคนชั้นต่ำพรรคนี้หรอก ไม่ต้องกังวล คืนนี้จะทำอะไรกับผู้หญิงคนนั้นก็ได้”“ตอนนี้ เย่เทียนหยู่ แกจะยอมทำลายวรยุทธ์ตัวเอง แล้วคุกเข่าขอความเมตตาต่อหน้าฉัน หรือจะให้ฉันลงมือเอง?”หลานของเขาบอกแล้วว่าก่อนที่จะฆ่าเย่เทียนหยู่ เขาจะต้องสร้างความอัปยศให้เขาก่อน และให้เขาทรมานทั้งร่างกายและจิตใจก่อนที่จะตาย“เย่เทียนหยู่ ทำไมยังไม่มาคุกเข่าลงอีก” กงซุนจื้อแสดงท่าทางโหดเหี้ยมของเขาเย่เทียนหยู่หัวเราะและพูดอย่างเหน็บแนม: “พวกสวะกำลังพยายามให้ผมก้มหัวเหรอ ผมว่าพวกคุณนี่มันรนหาที่ตายจริงๆ”“อวดด
หรือว่าเทียนหยู่ก็มาจากตระกูลเย่เช่นกัน?ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในใจของหลินหว่านหรูแต่เธอก็ส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว จะเป็นไปได้ยังไง แม้ว่าเย่เทียนหยู่จะดูดีมีเสน่ห์ แต่เขาไม่มีท่าทางแบบพวกชนชั้นสูงเลยเขาดูเหมือนคนธรรมดามากกว่า แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้ยิ่งมองเขาก็ยิ่งสบายใจพ่อแม่ตระกูลหลินมองดูนายน้อยที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา เขาดูสงบและเย่อหยิ่ง แต่งกายด้วยเสื้อผ้าเรียบหรูหรา ท่าทางโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ เมื่อเทียบกับเขาแล้ว กงซุนจื้อก็แค่คนไร้ค่าเรื่องนี้ทำให้พวกเขาทุกคนตื่นเต้นมาก คุณชายเย่คนนี้ต่างหากที่จะเป็นคู่ครองที่ดีสำหรับลูกสาวของพวกเขา ทำไมลูกสาวของพวกเขาถึงไม่พบชายหนุ่มแบบนี้บ้าง?กงซุนมิ่วรู้สึกประหม่าอย่างยิ่ง และรอคำตอบของนายน้อยอย่างเงียบ ๆคุณชายเย่ส่งเสียงฮึอย่างเย็นชา ก่อนจะพูดอย่างโหดเหี้ยม “คุณจะรู้เหตุผลเฉพาะตอนคุณไปถึงเมืองหลงตู หรือคุณจะเลือกต่อต้านผมก็ได้”“อวดดี แกคิดว่าตระกูลกงซุนของเราเป็นใครวะ? แค่ประโยคเดียวก็คิดจะพาตัวปู่ไปเหรอ ฝันไปเถอะวะ”กงซุนจื้อทนไม่ไหว เขาจะไม่ยอมให้ตระกูลกงซุนต้องอับอายขนาดนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าหลินหว่านหรูและตระกูลหลิน เมื่อคุณชายเย่
เมื่อหลินหว่านหรูได้ยินแบบนั้น สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที “คุณชายเย่ หัวหน้าตระกูลกงซุนคนนี้กำลังรังแกเราเพราะอำนาจของตระกูลเขาค่ะ ขอร้องละ อย่าเห็นด้วยกับเขานะคะ” เธอรีบพูดเมื่อคุณแม่ตระกูลหลินได้ยินแบบนั้น เธอก็รีบพูดว่า: “หว่านหรูพูดอะไรอยู่ คุณเย่จะทำอะไรลูกมีสิทธิ์ไปยุ่งหย่ามตั้งแต่เมื่อไร คุณเย่ อย่าสนใจเลยนะคะ ทำทุกอย่างได้ตามที่ต้องการเลยค่ะ”“อีกอย่างไอ้เย่เทียนหยู่ก็ไม่ใช่คนดีเด่อะไร ฆ่าเขาซะได้ก็ถือเป็นการช่วยเหลือชาวเรานะ”“แม่!”หลินหว่านหรูโกรธมาก เธอรู้สึกว่าแม่ของเธอไปไกลเกินจะกู่กลับแล้ว นี่มันชีวิตคนแท้ ๆเมื่อเย่เซวียนได้ยินคำพูดของหลินหว่านหรูเขาก็อดไม่ได้ที่จะหันศีรษะไปมอง ดวงตาของเขาอดไม่ได้ที่จะเปล่งประกาย ช่างเป็นผู้หญิงที่งดงามจริง ๆ โดยเฉพาะดวงตาที่คมชัดของเธอ ดวงตาที่สว่างราวกับดวงดาวบนท้องฟ้าไม่มีผิดเขายิ้มแล้วถามว่า “ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงชื่ออะไร?”“ฉันชื่อหลินหว่านหรูค่ะ ตระกูลกงซุนรังควานตระกูลของฉันเพราะฉันเองค่ะ ฉันเห็นแล้วว่าคุณชายเย่เป็นคนดีมีคุณธรรม ได้โปรดอย่าให้เขากลับมาทำเรื่องเลวร้ายอีกเลยนะคะ” หลินหว่านหรูรีบกล่าวสมาชิกในตระกูลหลินต่
ทุกคนในตระกูลหลินโล่งใจและแสดงสีหน้าเปี่ยมไปด้วยความสุข ขณะที่ทุกคนแยกย้าย โดยเฉพาะสมาชิกในตระกูลกงซุนที่ถูกพาตัวไปคราวนี้โชคดีที่คุณชายเย่ปรากฏตัวคุณแม่ตระกูลหลินรู้สึกขอบคุณและตื่นเต้นเล็กน้อย เธอรีบพูดขึ้นมาทันที: “หว่านหรู เห็นไหมว่าคุณชายเย่มองลูกต่างจากคนอื่นน่ะ คงไม่ใช่ว่าชอบลูกหรอกนะ”“แม่กำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรคะ!”หลินหว่านหรูพูดด้วยความโมโหทันที: “นายน้อยเย่มีฐานะระดับไหนจะมาชอบคนฐานะแบบหนูได้ยังไงคะ?”“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ผู้ชายต้องรวย มีอำนาจและมีอิทธิพล ไม่อย่างก็แค่ขยะ” หลังจากพูดแบบนี้ คุณแม่หลินก็เหลือบมองเย่เทียนหยู่แล้วพูดว่า “สำหรับผู้หญิง ขอแค่ดีพอและสมบูรณ์แบบ ไม่มีอะไรสำคัญอีกแล้ว”“มีสุภาษิตที่ว่า ผู้หญิงพิชิตโลกด้วยการพิชิตผู้ชาย และผู้ชายพิชิตผู้หญิงด้วยการพิชิตโลก”หลินหว่านหรูพูดอะไรไม่ออก เธอเลิกสนใจแม่ของเธอ เธอก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดว่า “เทียนหยู่ ครั้งนี้ต้องขอบคุณจริง ๆ นะ ถ้าไม่ใช่เพราะนาย คุณชายเย่คงไม่มาและพวกเราคงจบเห่ไปแล้ว”ขณะที่พูด เธอก็ส่งซิกบอกใบ้ให้เย่เทียนหยู่ในตอนแรกเย่เทียนหยู่แอบชะงัก จากนั้นจึงเข้าใจความคิดของหลินหว่านหรูอย่างรวด
เขาถามทันที: “เทียนหยู่ ในเมื่อคุณรู้จักคุณชายเย่และเป็นคนพาเขามาที่นี่เพื่อจัดการตระกูลกงซุนแล้วทำไมเมื่อกี้ไม่ทักทายเขาหน่อยล่ะ”เย่เทียนหยู่ตกตะลึงเล็กน้อย เขาควรจะตอบเรื่องนี้ยังไงคุณแม่ตระกูลหลินเองก็ได้สติ เธอมองไปที่เย่เทียนหยู่โดยไม่พูดอะไร หรือว่าเมื่อกี้พวกเขาถูกหลอกหลินหว่านหรูเป็นกังวลเล็กน้อยและกำลังคิดวิธีหลอกพวกเขาแต่ในขณะนี้เอง เย่เซวียนปรากฏตัว เขาว่องไวมากราวกับสายอัศนีไม่มีผิดทุกคนในตระกูลหลินตกสะดุ้งเฮือก แต่คุณปู่หลินก็รีบพูดด้วยความเคารพ: “คุณชายเย่!”แต่ในสายตาของเย่เซวียนกลับไม่มีเขาอยู่เลย เขาไม่แม้แต่จะเหลือบมอง “คุณหลิน ผมขอโทษด้วยนะ เมื่อครู่จู่ ๆ กงซุนมิ่วก็ลงมือ เขาพาหลานชายของเขากับพวกผู้มากฝีมือหนีไปแล้ว”“อะไรนะ!”พอทุกคนในตระกูลหลินได้ยินแบบนั้น ใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปเพราะยังไงกงซุนจื้อก็เกลียดพวกเขามาก โดยเฉพาะเย่เทียนหยู่ และเย่เทียนหยู่ที่กงซุนจื้อเกลียดที่สุด ก็อยู่ที่จวนตระกูลกงซุน และมีแนวโน้มว่าพวกเขาจะบุกฆ่าเขาเย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาไม่คิดเลยว่ากงซุนจื้อจะถูกพาตัวไป แต่จริง ๆ แล้วเขาสามารถกำจัดการจับกุมและหนีไปด้วยต
แน่นอนว่าหลังจากท่านปู่หลินได้ยินดังนั้น สีหน้าของเขาก็น่าเกลียดสุด ๆ เขาหันไปจ้องหน้าเย่เทียนหยู่เขม็ง เตรียมพร้อมจะสั่งสอนเย่เทียนหยู่หลินหว่านหรูไม่กล้าให้คุณปู่ได้เอ่ยปาก เพราะถ้าคุณชายเย่รู้ว่าเย่เทียนหยู่กล้าแอบอ้างชื่อของเขา แถมยังใช้เขามาสร้างความดีความชอบให้ตัวเองเช่นเรื่องที่ว่าเย่เทียนหยู่เป็นคนเชิญคุณชายเย่มา ถ้าเป็นแบบนั้นคุณชายเย่ไม่โกรธถึงจะแปลก โดยเฉพาะเมื่อมองดูสีหน้าหยิ่งยโสราวกับเป็นหนึ่งในใต้หล้าของเขาเมื่อครู่“ปู่คะ แค่ล้อเล่นกันน่ะค่ะ”หลินหว่านหรูรีบรับคำทันที “คุณชายเย่ไปทำธุระก่อนเถอะค่ะ เราไม่รบกวนคุณดีกว่า”“เหอะ!”เย่เซวียนส่งเสียงเหอะอย่างเย็นชาก่อนจะออกไปทันที ถึงผู้หญิงคนนี้จะพอเข้าตาเขาอยู่บ้าง แต่กลับอยู่ไม่เป็นเอาเสียเลยรอจนเขาไปแล้ว เธอจะต้องเสียใจแน่แต่การจับกุมกงซุนจื้อในครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่เขาต้องออกมาจัดการภารกิจสำคัญถึงขนาดนี้เพียงลำพัง หากทำไม่สำเร็จ ก็คงทำให้ตระกูลที่อบรมสั่งสอนเขามาต้องผิดหวังดังนั้นเขาจึงไม่พูดพร่ำ และออกไปตามหาและจับกงซุนจื้อทันทีเขาเองก็คิดไม่ถึง ว่าตัวเองกลับเกิดสนใจผู้หญิงคนหนึ่งถึงขั้นตั้งใจกลับมาแจ้
ไม่ว่าเรื่องอะไรก็อาจจะทำได้ทั้งนั้นเพราะตอนนี้พวกเขาเป็นนักโทษหลบหนีของผู้อารักขาเฟยหลง ถ้าหากถูกจับได้คงไม่มีทางรอดชีวิตแต่ ในสถานการณ์แบบนี้ไม่ว่าต้องทำอะไรก็อาจจะมีความเป็นไปได้ทั้งนั้นทันทีที่เย่เทียนหยู่จากออกมา โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น พอมองดูก็เห็นว่าหลิวซือซือโทรมา เขาจึงรับสาย“พี่เย่ ตอนนี้พี่สะดวกไหมคะ?” หลิวซือซือถามอย่างระมัดระวังโดยเฉพาะที่คราวก่อนเธอให้พี่เย่แสดงเป็นแฟนหนุ่มของเธอ จนทำให้ภรรยาของเขาเข้าใจผิด ไม่รู้ว่าตอนนี้คืนดีกันหรือยัง“สะดวกสิ มีเรื่องอะไรว่ามาได้เลย” เย่เทียนหยู่พูด“พี่ พี่คืนดีกับเธอหรือยังคะ” เพราะแม่ของเธออยู่ข้างๆ หลิวซือซือจึงไม่กล้าพูดตรงเกินไป เพราะถึงยังไงพ่อกับแม่ก็ยังไม่รู้ว่าพี่เย่มีภรรยาแล้ว“ไม่มีอะไรแล้วละ นี่โทรมาถามเรื่องนี้เหรอ ไม่ต้องกังวลหรอกครับ”“ไม่ใช่นะ!”หลิวซือซือรีบพูด “ยังมีอีกเรื่องหนึ่งค่ะ!”“เรื่องอะไร?”“เมื่อวานซ่งหยาง คุณชายตระกูลซุนมาที่บ้านเราด้วยตัวเองค่ะ แถมยังเอามอบวิลล่าที่เขตหงติ่งให้ด้วย บอกว่าเป็นของขวัญขอโทษ”หลิวซือซือพูดเมื่อวานตอนเช้า ซ่งหยางเอากุญแจวิลล่ามาให้ด้วยตัวเองพร้อมกับของ
เมื่อเห็นท่าทางที่มุ่งมั่นของลูกสาว แม่ตระกูลหลิวก็เปลี่ยนท่าทีในพริบตา และเริ่มขอร้อง “เทียนหยู่บอกว่าได้แล้วนะ ซือซือ ถึงลูกจะไม่อยากรับไว้ แต่แม่ทำงานหนักมาทั้งชีวิต ก็ถือซะว่าเป็นการเลี้ยงแม่ยามแก่ไม่ได้เหรอ?”“หรือลูกอยากเห็นพ่อทำงานหนักไปทั้งชีวิตหรือไง?”“หนูจะหาเงินมาเลี้ยงทุกคนเองค่ะ”“ด้วยเงินเล็กน้อยของลูกน่ะเหรอ แล้วแม่จะได้อยู่วิลล่าเมื่อไร” แม่ตระกูลหลิวตอบโต้ และยังพูดด้วยความกังวลต่ออีกว่า “ซือซือ นี่มันมาถึงมือลูกแล้วลูกยังไม่รับ อยากจะบังคับแม่หรือยังไง”“ไม่ใช่นะคะ!”หลิวซือซือยิ้มอย่างขมขื่นและพูดอย่างช่วยไม่ได้: “แม่ ไม่ใช่ว่าหนูไม่อยากรับหรอกนะคะ แต่ว่ามัน ใช่ คือเราไม่ได้เป็นสามีภรรยากันนะคะ”“ไม่ใช่สามีภรรยากัน แต่เป็นแฟนกันจะให้ของขวัญกันก็เป็นเรื่องปกติ เทียนหยู่มีฐานะเป็นถึงอะไร การที่เขามอบวิลล่าให้ก็เหมือนคนทั่วไปมอบของเล็กๆ น้อยๆ ให้นั่นละ” แม่ตระกูลหลิวกล่าว“แต่เรา ไม่ได้เป็นแฟนกันจริงๆ ด้วยซ้ำค่ะ” หลิวซือซือไม่มีทางเลือกอื่น ต่อให้พ่อแม่จะดุด่าเธอ เธอก็ต้องยอมเพื่อจะอธิบายเรื่องนี้ให้ชัดเจนไม่อย่างนั้นแค่รับวิลล่ามาจะเป็นอะไรไปทันทีที่สิ้นคำพ