ขณะกำลังมองดูกงซุนจื้อเดินออกไป หลินหว่านหรูก็แอบยิ้มอย่างขมขื่น นิสัยของเทียนหยู่นี่จริง ๆ เลย เป็นแบบนี้แล้ว ทำไมยังต้องไปยั่วยุกงซุนจื้ออีกถ้าเรื่องร้ายแรง จะหยุดไม่ให้ตระกูลกงซุนมาตามแก้แค้นได้ยังไงแต่แน่นอนว่าเธอจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเย่เทียนหยู่อีกต่อไป แค่ถามว่า: “เทียนหยู่ เขาจะรักษาสัญญาของเขาจริงๆ เหรอก”“ไม่หรอก!”เย่เทียนหยู่พูดตามตรง จากสายตาวาบหนึ่งของกงซุนจื้อตอนที่เขาจากไป เขาก็เห็นแล้วว่าเจ้านั่นมันกำลังระงับความเกลียดชังและความโกรธในใจ“อ่า……”หลินหว่านหรูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: “แล้วทำไมนายไม่พูดตั้งแต่เมื่อกี้เหล่า แล้วยังปล่อยไปง่าย ๆ แบบนั้นอีก?”“แล้วถ้าไม่ปล่อยเขาไปล่ะ? จะฆ่าเขาไม่ได้ แต่คงเก็บเขามาเลี้ยงก็ไม่ได้ใช่ไหม”เย่เทียนหยู่ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้“เรื่องนั้น……”หลินหว่านหรูยิ้มแห้ง มันเป็นความผิดของเธอเองทั้งหมด แต่แม้ว่าเขาจะไม่ยอมปล่อย หรือต้องฆ่าคนจริงๆ เหรอ เธอถามอย่างช่วยไม่ได้: “แล้วเราควรทำยังไงดี?”“ไม่จำเป็นต้องทำอะไรหรอกครับ ไม่ต้องกังวล เขาสร้างปัญหาไม่ได้หรอก” เย่เทียนหยู่พูดด้วยรอยยิ้ม“จริงเหรอ?”“จริงอยู่แ
“ไม่ ผมจริงจังนะครับ ผมไม่ได้กำลังล้อเล่น”“พอแล้ว ฉันไม่ได้ถามสักหน่อย ไม่ต้องแก้ต่างแล้ว”หลินหว่านหรูพูดต่อ “สิ่งสำคัญที่สุดของเราในตอนนี้ คือการหาวิธีจัดการกับการแก้แค้นของตระกูลกงซุนในวันพรุ่งนี้”“ไม่ต้องกังวล ผมมีทางแก้แน่นอนอยู่แล้ว สำหรับคุณไม่ต้องกังวล แค่กลับไปนอนหลับฝันดีก็พอ” เย่เทียนหยู่กล่าวหากตระกูลกงซุนส่งใครมาที่นี่อีกจริง ๆ เขาก็คงไม่รังเกียจที่จะช่วยผู้อารักขาเฟยหลงจัดการกับตระกูลกงซุนสักหน่อยในความเห็นของเขา หากกงซุนจื้อคิดจะเชิญใครมาอีก เกรงว่าคงจะมีเพียง กงซุนมิ่ว ปรมาจารย์ระดับสูงของตระกูลกงซุนเท่านั้นที่จะมาด้วยตนเอง หรืออาจกระทั่งต้องพาผู้มากฝีมือคนอื่นมาพร้อมกันหากเป็นกรณีนี้จริง จะต้องช่วยผู้อารักขาเฟยหลงมากแน่เพราะพรุ่งนี้ ผู้อารักขาเฟยหลงจะจู่โจมตระกูลกงซุนเพื่อจับกุมผู้คนหากไม่เป็นแบบนั้น เย่เทียนหยู่จะคงไม่บอกให้หลินหว่านหรูทำใจให้สงบ แล้วไม่ต้องไปตั้งคำถามกับเรื่องนี้อีกเพียงแต่ไม่คิดว่ากงซุนจื้อจะน่ารังเกียจและไร้ยางอายขนาดนี้ คืนนี้เขาเริ่มลงมือทันที แล้วยังหลอกหลินหว่านหรูไปด้วยโชคดีที่เขาตอบสนองไว ไม่อย่างนั้นคงเกิดหายนะ ถ้าเป็นอย่า
ทันทีที่สิ้นคำพูด พ่อแม่ตระกูลหลินก็ตกใจเล็กน้อยแต่สีหน้าของหลินหว่านหรูกลับเปลี่ยนไปเพียงเล็กน้อย เธอคิดว่าคุณปู่เองก็คงไม่สังเกตเห็น แต่ดูเหมือนว่าคุณปู่จะเดาได้แล้ว“ในสถานการณ์แบบนั้น คุณชายกงซุนโทรมา เห็นได้ชัดว่าเขาถูกข่มขู่ แต่พวกแกกลับโง่ ที่เรื่องแค่นี้ก็ดูไม่ออก”คุณปู่ตระกูลหลินพูดอย่างขมขื่น: “แค่เขารับปากก็ปล่อยตัวเขา พอเขาไปแล้ว คำพูดนั้นไม่ใช่คำสัญญา แต่เป็นการไปเคลื่อนทัพมาล้างแค้น”“กลัวว่าตอนนี้ตระกูลกงซุนคงสั่นสะเทือนไปแล้ว พรุ่งนี้ต้องมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่แน่”“อ่า……”“คงจะไม่เร็วขนาดนั้นหรอกใช่ไหมคะ?”หลินหว่านหรูก็ตกใจเช่นกัน ใบหน้าของเธอก็ซีดเล็กน้อยแม่ตระกูลหลินหวาดกลัวจนสติแทบแตก ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าตกตะลึง “พ่อ นี่พ่อหมายความว่ากงซุนจื้อจะล้างแค้นพวกเราเหรอ?”“แน่นอน!”คุณปู่ตระกูลหลินพูดอย่างเย็นชา: “หลินหว่านหรู ปกติหลานเป็นคนฉลาดแท้ ๆ ทำไมถึงได้ทำเรื่องผิดพลาดโง่ ๆ พรรคนี้ หรือหลานถูกไอ้เย่เทียนหยู่นั่นทำเอาหลงจนสติฟั่นเฟือนไปแล้ว”“หนู...” หลินหว่านหรูอยากตอบโต้“เอาล่ะ มันไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอะไรตอนนี้” คุณปู่ตระกูลหลินขัดจังหวะหลินหว่านห
“อือ ผมเข้าใจแล้ว” เย่เทียนหยู่กล่าวอย่างใจเย็น“ทำไมคุณถึงใจเย็นขนาดนี้ ฉันขอบอกไว้ก่อนว่าอย่าไปสนใจ ตระกูลหลินของเราอาจไม่มีใครเก่งกว่านายหรอก แต่ปู่ของฉันจะหาคนมาได้แน่นอน”เมื่อเห็นว่าเย่เทียนหยู่ไม่ได้ร้อนรนใจ หลินหว่านหรูจึงรีบเตือนเขา“ไม่ต้องห่วง ผมยังไม่ได้ใกล้ชิดสนิทสนมกับคุณเลย ไม่เกิดเรื่องขึ้นง่ายๆ หรอกครับ” เย่เทียนหยู่พูดด้วยรอยยิ้ม“อะไรของนาย!”ใบหน้าของหลินหว่านหรูเปลี่ยนเป็นสีแดง และเธอก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคืนนั้นในโรงแรม แค่ว่าเธอไม่มีความทรงจำมากนัก แต่ถึงอย่างนั้น ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ก็ถาโถมเข้ามาหาเธอแม้หลังจากวางสายแล้ว หลินหว่านหรูก็ยังรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยหลังจากการตรวจสอบ ผู้คนที่คุณปู่หลินจัดไปก็พบบ้านของเย่เทียนหยู่ในที่สุด เพียงแต่พวกเขาจะไปเป็นคู่ต่อสู้ของเทียนหยู่ได้ยังไง ทำให้แต่ละคนถูกเตะโด่งออกมากันอย่างง่ายดายคุณปู่หลินนอนไม่หลับทั้งคืนเพื่อรอข่าวดี แต่เขาไม่คาดคิดว่าคนที่เขาหาไปจะไม่สามารถเอาชนะเย่เทียนหยู่ได้เรื่องนี้ทำให้เขาโกรธจัด คิดว่าเย่เทียนหยู่คงฝึกวรยุทธ์อย่างหนักบนภูเขามาตั้งแต่เด็ก และคนธรรมดาก็เอาชนะเขาไม่ได้แต่ไม่ว
อะไรนะ!ทันทีที่สิ้นคำพูดเหล่านี้ คุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่นๆ ก็สับสนเล็กน้อยจนแทบไม่เข้าใจสถานการณ์ พวกเขาใช้เวลานานในการตอบสนอง และเขาก็ถามด้วยความโกรธทันที“เย่เทียนหยู่ แกบ้าไปแล้วเหรอ?”“แกรู้ไหมว่าแกกำลังทำอะไร? แกจงใจยั่วยุตระกูลกงซุนและนำพวกเขามาตระกูลหลิน แกอยากให้ตระกูลหลินของเราถูกทำลายหรือไง?”เมื่อได้ยินแบบนั้น เย่เทียนหยู่ก็หัวเราะและพูดว่า “คุณปู่คิดแบบนั้นมาตลอดไม่ใช่เหรอ? ในเมื่อคุณเชื่อว่าผมต้องการทำร้ายตระกูลหลินของคุณ ผมก็จะทำตามที่คุณต้องการ”“แก!”“เย่เทียนหยู่ แกไม่คิดว่ามันมากเกินไปหน่อยเหรอ? ปู่ดูแลเอาใจใส่แกเป็นพิเศษมาตลอด แต่แกตอบแทนความเมตตาด้วยความเกลียดชังแบบนี้รึไง” คุณปู่ตระกูลหลินพูดด้วยความโกรธ“เอาใจใส่เป็นพิเศษเหรอ?”“หาคนมาจัดการผมครั้งแล้วครั้งเล่า พยายามฆ่าผม นั่นเป็นการดูแลเหรอ งั้นมันคงเป็นการ ‘เอาใจใส่เป็นพิเศษ’ จริงๆ นั่นละ”“นี่แกตอบแทนพวกฉันด้วยความเกลียดชังเหรอ?”“ยังไม่รู้เลยว่าใครกันแน่ต้องตอบแทนบุญคุณใคร”เห็นได้ชัดว่าเย่เทียนหยู่รู้สึกเบื่อหน่ายกับท่าทางของตระกูลหลิน เขาไม่สนใจหลินว่านหรูแม้แต่น้อยด้วยซ้ำ แถมยังพูดจาไม่เกรงใจ
“นั่นสินะ ฉันลืมลืมไปสนิทเลยว่านายสามารถแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ได้ แต่ว่าพวกเขาจะเริ่มลงมือวันนี้เหรอ?” หลินหว่านหรูรีบถาม“ใช่!”“พวกเขาตามเรามาแล้ว กำลังมาทางบ้านตระกูลหลิน”เย่เทียนหยู่ได้รับข่าวที่แน่นอนมาแล้ว“จริงเหรอ ยอดไปเลยเทียนหยู่ ไม่คิดเลยว่านายจะมีอำนาจมากขนาดนี้ ถึงกับสามารถเชิญพวกเขามาจัดการกับตระกูลกงซุนได้”หลินหว่านหรูพูดทันทีว่ เพราะเธอตั้งใจจะให้เครดิตเย่เทียนหยู่แม้ว่าเย่เทียนหยู่จะไม่ได้เป็นคนเรียกคนพวกนั้นมา เป็นตระกูลกงซุนประสบปัญหาเองจนดึงดูดผู้อารักขาเฟยหลง แต่ทางตระกูลไม่รู้เรื่องนี้ เธอเลยหลอกล่อพวกเขาอย่าว่าแต่พวกเธอเลย แม้แต่เย่เทียนหยู่ก็อดไม่ได้ที่จะตกใจเล็กน้อยเขาไปบอกหลินหว่านหรูเมื่อไหร่ ว่าเขาเจอคนที่จะจัดการกับตระกูลกงซุน คิดไม่ถึงว่าเธอจะรู้แน่นอนว่าทุกคนในตระกูลหลินต่างสับสน พวกเขาพูดด้วยความตกใจ: “หว่านหรู หลานกำลังพูดเรื่องอะไร นี่พวกหลานไปพาใครมา แล้วใครกันที่แข็งแกร่งขนาดสามารถจัดการตระกูลกงซุนได้”“แน่นอน เทียนหยู่ได้พบบุคคลที่ทรงพลังอย่างยิ่งแล้ว”หลินหว่านหรูกล่าวอย่างมีความสุข“เป็นไปไม่ได้ นั่นมันแค่เรื่องไร้สาระของเขา เขาจะหา
เมื่อมองดูคุณปู่ตระกูลหลินกระเด็นออกไป สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนทันที ด้วยท่าทางสบาย ๆ แบบนั้น แต่กลับทำให้คนคนหนึ่งกระเด็นออกไปไกลหลินหว่านหรูวิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว โชคดีที่คุณปู่ของเธอไม่เป็นอะไรมาก ไม่ได้ล้มจนบาดเจ็บอันที่จริงแล้ว เป็นเพราะเย่เทียนหยู่ที่ยืนอยู่ไม่ไกล ได้ใช้กำลังพยุงตัวท่านปู่เอาไว้มิฉะนั้น คุณปู่ตระกูลหลินจะได้รับบาดเจ็บสาหัสจนลุกยืนไม่ได้แล้วพ่อแม่ตระกูลหลินก็ดูกังวลเช่นกันโดยเฉพาะคุณแม่ตระกูลหลิน ขาของเธอสั่นเทา แต่เมื่อเธอได้ยินคำพูดของกงซุนมิ่วเรื่องเย่เทียนหยู่ เธอก็โวยวายขึ้นมาทันที เธอชี้ไปที่เย่เทียนหยู่แล้วพูดว่า: “เขา เขาก็คือเย่เทียนหยู่!”“เราสนับสนุนคุณกงซุนมาตลอด แล้วก็จะให้ได้แต่งงานกัน แต่มันนี่แหละค่ะ มันเป็นคนที่ก่อให้เกิดความหายนะและทำเรื่องเลว ๆ มาตลอด”เมื่อได้ยินแบบนั้น กงซุนมิ่วก็จ้องไปที่เย่เทียนหยู่ที่อยู่อีกฟากของเขาทันที และพูดอย่างเย็นชาว่า: “แกเองสินะเย่เทียนหยู่ คนที่เมื่อกี้รับพลังของฉันไปส่วนหนึ่งทำให้เขาตกกระแทกพื้นไม่แรง”“ดูเหมือนว่าเขาจะมีความสามารถทีเดียว ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขากล้าที่จะหยิ่งผยองขนาดนี้”ทันทีที่สิ้นคำพู
ด้วยเหตุผลบางอย่าง หลินหว่านหรูไม่ได้โกรธมากนักเมื่อได้ยินคำพูดของเขา แม้ว่าคำพูดของอีกฝ่ายจะไม่เป็นที่พอใจนัก แต่เธอก็ไม่ได้โกรธขนาดนั้นการถูกคนประเภทนี้ชอบมันน่าขยะแขยงจริงๆแต่ทำไมผู้ช่วยที่เทียนหยู่บอกถึงยังไม่มา จะเกิดอะไรขึ้นถ้าอีกฝ่ายอยากฆ่าเทียนหยู่ตอนนี้? ไม่ได้นะ เธอต้องช่วยถ่วงเวลาไม่มีใครสังเกตเห็นว่าเมื่อเย่เทียนหยู่ได้ยินคำว่าชอบยั่ว แสงเย็นก็แวบผ่านดวงตาของเย่เทียนหยู่ เขาเกือบจะลงมือทำลายกงซุนจื้อแต่ในเวลานี้เอง กงซุนมิ่วพูดอย่างเย็นชา: “เสี่ยวจื้อ ไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องไร้สาระกับคนชั้นต่ำพรรคนี้หรอก ไม่ต้องกังวล คืนนี้จะทำอะไรกับผู้หญิงคนนั้นก็ได้”“ตอนนี้ เย่เทียนหยู่ แกจะยอมทำลายวรยุทธ์ตัวเอง แล้วคุกเข่าขอความเมตตาต่อหน้าฉัน หรือจะให้ฉันลงมือเอง?”หลานของเขาบอกแล้วว่าก่อนที่จะฆ่าเย่เทียนหยู่ เขาจะต้องสร้างความอัปยศให้เขาก่อน และให้เขาทรมานทั้งร่างกายและจิตใจก่อนที่จะตาย“เย่เทียนหยู่ ทำไมยังไม่มาคุกเข่าลงอีก” กงซุนจื้อแสดงท่าทางโหดเหี้ยมของเขาเย่เทียนหยู่หัวเราะและพูดอย่างเหน็บแนม: “พวกสวะกำลังพยายามให้ผมก้มหัวเหรอ ผมว่าพวกคุณนี่มันรนหาที่ตายจริงๆ”“อวดด