เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 530
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 531
เฉินเข่อซินตะลึงไปหมด แต่ในเมื่อเย่เทียนหยู่เปลี่ยนไปแบบนี้ เธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นกว่าเดิม และทำตามสิ่งที่เขาพูดโดยไม่ตั้งใจ“ฮ่าฮ่า......”“เคยเห็นคนปัญญาอ่อนมาเยอะ แต่ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน”“อืม เกรงว่าเขาจะยังไม่รู้ ว่าพวกเราเคยฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มา แม้จะเป็นยอดฝีมือระดับพลังผลัดเปลี่ยนก็ตามที เมื่อพวกเราร่วมมือกัน ยังไงก็ตายอย่างแน่นอน”“ในเมื่อเขารนหาที่ตายขนาดนี้ พวกเราก็จะสงเคราะห์ให้เขาเอง”ขณะที่พูด หนึ่งในนั้นก็พุ่งตรงไปยังเย่เทียนหยู่ ใช้กริชที่อยู่ในมือฟาดฟันไปยังที่คอของเย่เทียนหยู่ แต่วินาทีต่อมา เขาแค่รู้สึกเจ็บลำคอนิดหน่อย ความหวาดกลัวเกิดขึ้นบนใบหน้าเมื่อมองไปที่เย่เทียนหยู่ พูดอะไรไม่ออกแล้วทรุดตัวลงไปกองอยู่กับพื้นจนเสียชีวิตเขาไม่เห็นเย่เทียนหยู่ลงมือเลยแม้แต่น้อย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมกริชของตัวเองถึงไปอยู่ที่มือของอีกฝ่ายได้อย่างไรชายนิรนามที่เป็นหัวหน้าถึงกับหน้าถอดสี ไม่น่าเชื่อ นี่คือนักสู้ยอดฝีมือ แล้วจึงพูดด้วยความโกรธ “ทุกคนระวังให้ดี！”แต่ก็สายเกินไปแล้ว เย่เทียนหยู่ปลดปล่อยพลังในร่าง คนทั้งคนเปรียบเหมือนเงาลวงตา พุ่งผ่านทุกคน และเชือดคอทุกคน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 532
เมื่อรถมาถึงเมืองแล้ว ทั้งสองต่างได้พากันเดินลงมา เฉินเข่อซินก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป กล่าวถาม “พี่เย่ เมื่อกี้ พี่พูดจริงหรือเปล่า？”เรื่องวันนี้ โดยปกติเย่เทียนหยู่ไม่มีเจตนาที่จะปกปิดอะไร “อืม เข่อซิน ขอโทษนะ ที่ก่อนหน้านี้เก็บไว้เป็นความลับกับเธอ”“จริงเหรอ พี่คือพี่เสี่ยวเทียนจริงๆ เหรอ พี่ไม่ได้หลอกฉันใช่ไหม？”“เด็กโง่ ฉันจะหลอกเธอทำไมกัน ฉันยังจำได้ ฉันติดหนี้ตุ๊กตาบาร์บี้เธอตัวหนึ่งนี่”“มาสิ ฉันให้！”เย่เทียนหยู่เหมือนกับนักมายากล อยู่ๆ ตุ๊กตาบาร์บี้ตัวหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาบนมือของเขาจริงๆได้ยินเรื่องตุ๊กตาบาร์บี้ เฉินเข่อซินก็หายสงสัย มือหนึ่งรับบาร์บี้ไว้ ชักจะตื่นเต้นซะแล้วสิ “ใช่ พี่คือพี่เสี่ยวเทียน ใช่จริงๆ ด้วย”“ดีจังเลย ดีจริงๆ！”ตอนนี้ เธอตื่นเต้นมากจนเกินไป จนทนไม่ไหวที่จะกอดเย่เทียนหยู่ให้แน่นๆกอดแน่นยิ่งกว่าตอนที่อยู่ในอาคารร้างเสียอีก ราวกับกลัวว่าเย่เทียนหยู่จะหายไปอย่างนั้นเลยเย่เทียนหยู่ก็ทุกข์ใจเล็กน้อย มือกอดไปที่เฉินเข่อซินโดยไม่ได้ตั้งใจ ตลอดหลายปี เฉินเข่อซินเพื่อที่จะตามหาพี่เสี่ยวเทียนของเธอ ต้องทุ่มเทความคิดอย่างมากบางที เขาควรบอกเธอเกี่ยวกับตัวเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 533
“ถอดเสื้อออกก่อนสิ” เฉินหมิ่นกล่าวเย่เทียนหยู่ประมาทนิดหน่อย แต่เขาก็ยังถอดเสื้อออกอย่างช้าๆ ตามที่บอกเฉินหมิ่นก้าว ไปที่ด้านหลังของเขา สังเกตเห็นปานแดงเล็กๆ ที่กลางหลังอย่างรวดเร็ว มันไม่ได้ชัดเป็นพิเศษ ถ้ามองให้ดีถึงจะเห็นชัดขึ้นไม่ผิดแน่ คือไอ้เจ้านี่แหละรอยแผลอื่นสามารถปลอมขึ้นมาได้ แต่อันนี้ปลอมขึ้นมาไม่ได้ต่อมา เขาก็ยังคงถามคำถามต่อไปอีกหลายชั่วโมง เย่เทียนหยู่ตอบกลับได้ทั้งหมดณ เวลานี้ เฉินหมิ่นก็ยืนยันตัวตนของเย่เทียนหยู่แล้ว กล่าว“เสี่ยวเทียน ในตอนนั้นแม่พาคุณมาที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า และยังได้ทิ้งจี้หยกเอาไว้ให้”“แม่ของเธอบอกว่ามันสูงส่งมาก อย่าทำหายง่ายๆ ให้ฉันห้อยเก็บไว้ที่คอ”“เดิมทีอยากรอให้คุณโตกว่านี้อีกหน่อยถึงจะมอบให้คุณ ใครจะรู้ได้ว่าเหตุเพลิงไหม้ในปีนั้น พวกเราก็แยกกระจายกันหมด ตอนนี้ ถึงเวลาที่ต้องคืนให้กับเจ้าของเดิมแล้ว”ขณะที่พูด เฉินหมิ่นก็ถอดจี้หยกที่คอออก จากนั้นก็มอบให้เย่เทียนอยู่ช้าๆ อย่างระมัดระวังเย่เทียนหยู่รับจี้หยกไว้ กำไว้ในมือรู้สึกว่าวัสดุธรรมดามาก สีเองก็ไม่ได้สะดุดตาเป็นพิเศษ แม้กระทั่งจี้หยกธรรมดาก็ยังดีกว่านิดหน่อยด้วย“เส
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 534
“เธอนี่ตั้งแต่เช้าตรู่เลยนะ บังคับฉันมาที่บริษัท หรือว่านี่มีมารยาทแล้ว？”“เข้าตรู่อะไร คุณทำอะไรทุกคืนล่ะ เก้าโมงฉันโทรหาแต่คุณก็ยังหลับอยู่ คงไม่ใช่ว่าออกไปเที่ยวเสเพลทุกคืนหรอกเหรอ？”หลินหว่านหรูกำลังสงสัยว่าเจ้าคนกะล่อนนี่ซี้ซั้วออกไปเที่ยวในตอนกลางคืน เธออยากจะพาเย่เทียนหยู่กลับไปอยู่ที่บ้านตระกูลหลินจริงๆ แต่ว่า คนในบ้านต้องไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอน “ไม่ได้ทำจริงๆ นะ！”เย่เทียนหยู่พูดอย่างช่วยไม่ได้ “ฉันพูดก่อนหน้านี้แล้ว ฉันไม่สนใจธุรกิจของบริษัทจริงๆ ยังไงเสีย ฉันหาคนมาจัดการเรื่องต่างๆ แทนก็ได้แล้ว”“ได้อะไรล่ะ คุณไม่เข้าใจหรือไงว่าทำไมฉันถึงเลื่อนตำแหน่งให้คุณเป็นผู้บริหาร？” หลินหว่านหรูโกรธ“เอ่อ เพราะอะไรเหรอ？”“คุณ！”หลินหว่านหรูโกรธมาก พูดด้วยความโกรธ “ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทุกวันคุณคิดอะไรอยู่ หรือว่าคุณไม่คิดอยากยกระดับตัวเองให้ดีขึ้นบ้างเหรอ？”“ฉันก็ดีขึ้นแล้วนะ” เย่เทียนหยู่พูดอย่างช่วยไม่ได้“คุณเนี่ยนะดี？”“เอาล่ะ บางทีคุณอาจจะมีทักษะบางอย่างก็จริง แต่คุณยังไม่มีอำนาจและอิทธิพล จะยังเทียบกับลูกแหง่พวกนั้นได้ยังไง？”“ทำไมฉันต้องไปเปรียบเทียบกับพวกเขาด้วยล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 535
เย่เทียนหยู่ไม่เข้าใจเรื่องทั้งหมด หลังจากกลับมาที่บริษัท ก็เบื่อนิดหน่อย แต่ไม่สามารถระบายออกมาที่นี่ได้ จึงทำได้เพียงแค่หยิบมือถือขึ้นมาหาเกมเล่นเท่านั้นในตอนนี้มีคนมาเคาะที่ประตู ต่อมาหลิวซือซือก็ได้เดินเข้ามา“พี่เย่！”“อืม มีธุระอะไร？”เย่เทียนหยู่ไม่เงยหน้า เอาแต่ก้มหน้าเล่นมือถือตัวเองหลิวซือซือรู้สึกหดหู่เล็กน้อย แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของจางเหยียน ก็คิดว่าตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีจึงพูดว่า “พี่เย่ คืนนี้พี่ว่างหรือเปล่า？”“ว่าง ไม่สิ ไม่ว่าง”“พี่เย่เกลียดฉันเหรอ？” หลิวซือซือเสียใจ น้ำตาไหลพลาก แค่ได้ยินน้ำเสียงก็ทำให้รู้สึกสงสารแล้ว“ไม่ใช่ คุณก็เป็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง ใครมองแล้วจะไม่ชอบ ฉันจะเกลียดคุณได้ไง”ที่เย่เทียนหยู่พูดเป็นความจริงหลิวซือซือหน้าตาดี ตากลมโต ผิวขาวราวกับหิมะ เอวบางร่างเล็ก ขาก็เซ็กซี่เป็นพิเศษแม้หน้าอกของเธอจะไม่ได้ใหญ่อะไรมาก โดยรวมแล้วยังน่ามองมาก หากชายคนไหนได้พบเธอ เกรงว่าคงไม่มีใครที่จะไม่ชอบ“งั้นเพราะอะไรเวลาที่พูดถึงไม่มองหน้าฉันแม้แต่นิดเดียวเลยล่ะ”“นั้นเพราะ ฉันกำลังเล่นเกมอยู่ มันหยุดไม่ได้”“อ่อ งั้นฉันรอคุณเล่นเสร็จแล้วกัน”
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 536
ถ้าเป็นอย่างที่พูด ลูกสาวก็จะได้อยู่กับคุณชายกงซุน แต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวยรู้ไว้ด้วย เช้าวันนี้ คุณชายกงซุนมาที่บ้านด้วยตัวเอง บอกว่าขอแค่เย่เทียนหยูและหลินหว่านหรูหย่ากัน เขาก็สามารถมอบของกำนัล แต่งงานกับหลินหว่านหรูได้แต่ว่า คุณชายกงซุนไม่ต้องการให้เย่เทียนหยู่เกาะแกะกับลูกสาว ต้องให้พวกเขาหย่ากันภายในสามวันให้ได้เมื่อเห็นท่าทีแบบนั้นแล้ว ชายแก่ก็ออกหน้าด้วยตัวเองหลังจากนั่งลงแล้ว ใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่ง ผู้อาวุโสหลินก็พูด “เทียนหยู่ ตั้งแต่ที่นายมายังตระกูลหลิน ฉันปฏิบัติต่อนายดีแล้วใช่ไหม？”“ใช่แล้ว ดีมาตลอด” เย่เทียนหยู่พูดความจริงตรงๆ ตั้งแต่ครั้งแรก ชายแก่ก็คอยคุ้มครองเพื่อตัวเองมาโดยตลอด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ยังคอยปกป้องตนเองเสมอ“คุณเข้าใจก็ดีแล้ว ตอนนี้ปู่ขอถามอะไรคุณสักอย่าง หวังว่าคุณจะเห็นด้วยนะ”ได้ยินสิ่งนี้ เย่เทียนหยู่ก็พอจะเดาได้แล้วว่าคืออะไร แต่ยังมีความหวังอันริบหรี่อยู่และถาม “เรื่องอะไรเหรอ？”“หย่ากับหลินหว่านหรูเสีย”ชายแก่พูดตรงๆ ไม่อ้อมค้อมเย่เทียนหยู่ยิ้มอย่างขมขื่น เป็นอย่างที่คาดไว้เลย เขาส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้ “ผู้อาวุโสหลิน ถ้าเป็นเรื่องอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 537
“เย่เทียนหยู่ ได้ยินหรือยัง แกควรเข้าใจในสิ่งที่พ่อพูดนะ”“คนที่ไม่มีอะไรเลยอย่างแก ควรออกจากตระกูลหลินไปตั้งนานแล้ว ทำไมถึงยังอวดดีหน้าด้านหน้าทนมาอยู่ข้างลูกสาวฉัน？”แม่หลินพูดด้วยท่าทีเยาะเย้ย“ถูกต้อง ที่วันนี้แกสามารถมายืนพูดอวดดีอยู่ที่นี่ได้ ก็เพราะความใจดีของพ่อหรอกนะ ”“ไม่อย่างนั้น ถ้าเป็นวิธีของพวกเรา กลัวว่าแกคงจะไม่มีแม้แต่โอกาสมาเหยียบธรณีประตูบ้านตระกูลหลินของพวกเรา และฉันยังมีวิธีการที่จะทำให้แกตายอย่างน่าสังเวชได้อีกมากมายเลยล่ะ” ผู้อาวุโสหลินข่มขู่ทันที“ถูกต้อง เทียนหยู่ แกอย่ามาทำไม่รู้ผิดชอบชั่วดี อำนาจตระกูลหลินของพวกเรา แกเองก็น่าจะรู้ดี ถ้าเราต้องการจะกำจัดแกขึ้นมาจริงๆ ละก็วันนี้แกไม่มีทางรอดออกไปได้หรอกนะ”พ่อหลินแม่หลินทั้งสองพูดพร้อมกัน ทุกคำพูดล้วนเต็มไปด้วยการข่มขู่ถ้าหากเขาไม่ยอมฟังที่พูด ชะตาก็จะขาดในทันทีสุดท้ายคุณชานกงซุนก็แสดงเจตนาที่จะแต่งงาน ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาชักช้ากันอยู่ ลูกสาวทำงานตามที่ใจนึกไม่ได้ ทำได้เพียงบังคับให้เย่เทียนหยู่จัดการเท่านั้นในครั้งนี้ ผู้อาวุโสเย่ยังคงเงียบเฉย เห็นได้ชัดว่าแอบสนับสนุนอย่างเงียบๆเพราะเขาก็คิ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 538
“ถ้าแกไม่เห็นด้วย ก็เดินออกจากประตูไปเสีย และต่อไปนี้ ก็อย่าหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน”ผู้อาวุโสหลินข่มขู่ด้วยท่าทีเย็นชา เขาปล่อยออร่าออกมาจากตัว ช่างเป็นคนที่น่ากลัวมากนี่ไม่เหมือนตอนที่เผชิญหน้ากับท่านชายเป้า ท่าทีของเขาช่างดูหยิ่งผยองสุดท้ายแล้ว ในสายตาเขา เย่เทียนหยู่ก็เป็นเพียงแค่นักกังฟูที่ใช้กังฟูได้นิดหน่อยเท่านั้นเองแน่นอน ถ้าเขาแข็งแกร่งจริง มันจะแตกต่างออกไปหากบรรลุถึงขั้นระดับปรมาจารย์ เช่นนั้นฉันเกรงว่าในเมืองเทียนไห่คงไม่กล้าดูหมิ่นเขาแต่ปัญหาคือ นี่จะเป็นไปได้ไหม？ไม่มีทาง！และคุณชายเป้าในเวลานั้น นั่นคือคนสนิทของประธานหยางผู้อาวุโสหลินไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียงพูด ทำได้เพียงประจบประแจงขอความเมตตาเมื่อต้องเผชิญกับคำขู่ของผู้อาวุโสหลิน เย่เทียนหยู่ก็หัวเราะฮึฮึ และพูดเบาๆ “ ก็แล้วแต่！”ฝากคำพูดเหล่านี้ไว้ แล้วเขาก็เดินจากไปก้าวเบาๆ ทีละก้าว ทำให้ผ่อนคลายเป็นอย่างมาก ในหัวล้วนเต็มไปด้วยคำดูถูกเหยียดหยามของตระกูลหลินในตอนนี้ พ่อหลินและแม่หลินโกรธมาก และพูดสาปแช่ง “ไปตายซะ เป็นเด็กที่รนหาที่ตายจริงๆ！”“พ่อ คุณมัวลังเลอะไรอยู่ คนประเภทนี้ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1147
“จริงสิ สืบเรื่องผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ เขาด้วย ถ้าพวกเธอเป็นคนของเขาจริง ๆ ก็จับพวกเธอมาด้วย” ดวงตาของหนานกงเล่อเต็มไปด้วยความชั่วร้ายแม้จะได้เห็นพวกเธอผ่านแค่ในจอเท่านั้น แต่ก็สามารถเห็นถึงความสมบูรณ์แบบของหญิงสาวทั้งสองได้ ซึ่งก็ใกล้เคียงกับเทพธิดาในใจของเขาอย่างเฟยเฟยด้วยเช่นกัน แน่นอน ว่าในใจของเขา ไม่ว่ายังไงเทพธิดาเฟยเฟยก็สมบูรณ์แบบที่สุดสำหรับเขา“ได้ครับ!”ไป๋หยางพยักหน้า แต่ในใจลึก ๆ ของเขากลับแอบหดหู่ เขารู้สึกซาบซึ้งใจเมื่อได้เห็นสิ่งนี้ เดิมทีเขาตั้งใจจะเก็บเอาไว้เอง แต่คิดไม่ถึงว่าคุณชายหนานกงจะโลภมากขนาดนี้ ถึงกับจะฮุบเอาไว้หมดคนเดียวไม่คิดจะเหลือไว้ให้เขาเลยสักคำแต่ถึงยังไงนั่นก็เป็นคุณชายแห่งตระกูลหนานกง เพราะงั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งเฉินเฟยเฟยไม่รู้เรื่องเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย เธอขยับเข้าไปหาเย่เทียนหยู่ แล้วกระซิบว่า “พี่เย่คะ อีกเดี๋ยวพองานจบ ฉันขอเลี้ยงมื้อดึกพี่นะคะ”เย่เทียนหยู่มองออกว่าเฉินเฟยเฟยคิดยังไงกับตน เขาเลยกลัวว่ามันอาจจะถลำลึกลงไปมากกว่านี้ เขาจึงปฏิเสธออกไปอย่างรวดเร็ว “เอ่อคือ อีกเดี๋ยวฉันยังมีธุระอยู่ เลยไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ ไว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1146
ท่ามกลางเสียงร้องฮึกเหิมของฝูงชน ในที่สุดเพลงก็จบลง และคอนเสิร์ตเองก็ได้สิ้นสุดลงเช่นกันปิงเยว่ค่อย ๆ กลับมามีสติอีกครั้ง เธอเติบโตมากับอาจารย์ของเธอ เธอจึงไม่รู้จักเพลงนี้จริง ๆแต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เมื่อฟังพวกเขาร้องเพลง เธอถึงได้รู้สึกว่าเลือดของเธอนั้นเริ่มเดือดพล่านขึ้นมา ราวกับว่าความยากลำบากต่าง ๆ นั้นไม่ได้รู้สึกยากลำบากอีกต่อไปเมื่อมองไปยังเย่เทียนหยู่ที่อยู่บนเวทีอีกครั้ง เธอก็กลับไม่รู้สึกเกลียดเขาอีกต่อไป อย่างน้อยผู้ชายน่ารังเกียจคนนี้ ก็เหมือนจะต่างจากผู้ชายน่ารังเกียจคนอื่นอยู่บ้างแน่นอน ว่าเขาก็ยังคงเป็นผู้ชายที่น่ารังเกียจอยู่เหมือนเดิม เขาไม่คู่ควรที่จะมีความสัมพันธ์ใด ๆ กับตนเลยแม้แต่น้อย ยิ่งมีควรค่าให้เพ้อฝันถึงตนด้วยซ้ำ“ต้องขอบคุณเพื่อนคนนี้มากเลยนะคะ เขาทำให้พวกเรามีช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบที่สุดในคอนเสิร์ตนี้” ทันทีที่เฉินเฟยเฟยพูดจบ เธอก็เดินไปข้างหน้า ก่อนที่จะอ้าแขนโอบกอดเย่เทียนหยู่หลังจากได้ยินสิ่งที่เฉินเฟยเฟยพูด ทุกคนต่างก็เห็นด้วย กระทั่งตอนที่เฉินเฟยเฟยเป็นฝ่ายเริ่มกอดชายบนเวทีก่อน พวกเขาก็กลับรู้สึกว่านั่นเป็นสิ่งที่รับได้ต้องเข้าใจก่อนว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1145
ปิงเยว่และจูเก่อหลิวหลีต่างก็อยู่ในระดับปรมาจารย์ที่ซึ่งเป็นระดับที่ไม่ธรรมดา เสียงมากมายเหล่านั้นพวกเธอย่อมได้ยินอย่างชัดเจนพอได้ยินคำพูดที่ว่ามีสาวให้โอบซ้ายกอดขวาอะไรนั่นแล้ว จูเก่อหลิวหลีก็รู้สึกพอใจอย่างมาก เธอแทบอยากจะประกาศออกไปเสียด้วยซ้ำถูกต้องแล้ว ฉันเป็นผู้หญิงของคุณชายแต่ปิงเยว่กลับแตกต่างออกไปอย่างเห็นได้ชัด เธอยิ่งฟังมากเท่าไร ก็ยิ่งรู้สึกโกรธมากขึ้นเท่านั้นไอ้ผู้ชายน่ารังเกียจที่นั่งอยู่ข้าง ๆ คนนี้ คิดอยากจะโอบกอดตนงั้นเหรอ ช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำเสียจริงหากไม่ใช่เพราะสถานที่ไม่เอื้ออำนวย เธอคงฆ่าคนไปนานแล้ว!ไร้สาระทั้งเพ!เฉินเฟยเฟยเองก็สังเกตเห็นปฏิกิริยาของฝูงชนด้วยเช่นกัน และให้ความสนใจกับสาวงามที่ไม่อาจมีใครทัดเทียมทั้งสองคนที่อยู่ข้าง ๆ เย่เทียนหยู่มากขึ้น คนอื่น ๆ ก็แค่คาดเดาแต่เธอกลับรู้สึกว่า สองคนนี้อาจจะมีความสัมพันธ์บางอย่างกับพี่เย่อยู่จริง ๆแต่ยิ่งเหตุการณ์เป็นแบบนี้มากเท่าไหร่ เฉินเฟยเฟยไม่แค่ไม่อิจฉา กลับกัน เธอยิ่งชอบมากกว่าเสียด้วยซ้ำ เพราะเธอรู้ดี ว่าตัวเธอเองก็มีเสน่ห์เหมือนกัน เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีผู้ชายคนไหนต้องการเธอส่ว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1144
“ไม่ได้ ถ้าเป็นเธอ งั้นก็ช่างเถอะ อย่างเธอน่ะนะ เธอจะทำให้คุณชายของฉันตกใจเสียเปล่า” จูเก่อหลิวหลีพูดประชดประชัน“เธอ!”เสี่ยวลู่รู้สึกโกรธอย่างมาก“หลิวหลี ช่างมันเถอะ” เย่เทียนหยู่เองก็หมดคำจะพูด มันยิ่งทำให้เขารู้สึกเหมือนว่าตนจะถูกเชิญขึ้นไปมากขึ้นเรื่อย ๆ ยัยเด็กคนนี้ ถึงขั้นเล่นไม้นี้เลยงั้นเหรอ“เป็นพวกเธอต่างหากที่มั่นหน้าเกินไป แถมยังคิดเองเออเองอีกว่าคุณชายชอบพวกเธอ” จูเก่อหลิวหลีขมวดคิ้วอย่างเย็นชา“คุณชักจะล้ำเส้นเกินไปแล้วนะ!”ปิงเยว่โกรธจัด รัศมีเย็นยะเยือกก็แผ่ซ่านออกมาจากร่างของเธอ อุณหภูมิรอบตัวลดลงสิบองศาได้ในพริบตา จนทำให้เธอรู้สึกหนาวเย็นไปทั้งตัวจูเก่อหลิวหลีรู้สึกตกตะลึงที่ผู้หญิงคนนี้มีพลังที่น่ากลัวมากขนาดนี้ ที่แท้ความรู้สึกเมื่อสักครู่ก็เป็นเรื่องจริง อีกฝ่ายแข็งแกร่งกว่าตนเสียอีกตอนนี้ตัวเองก็อยู่ระดับปรมาจารย์แล้ว แต่เธอกลับแข็งแกร่งกว่าตนอีก ความแข็งแกร่งของเธอจะน่ากลัวขนาดไหนกัน“พอแค่นี้เถอะ!”ในตอนนั้นเอง เย่เทียนหยู่ก็รีบพูดขึ้นมา ทันทีที่เขาเปิดปาก ความเย็นยะเยือกในอากาศทั้งหมดก็หายไป และกลับคืนสู่ภาวะปกติหลายคนที่อยู่รอบ ๆ ก็รู้สึก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1143
“ไม่หรอกมั้ง เขาก็ดูใช้ได้อยู่นะ” จางผิงรีบตอบทันที“เป็นแบบนั้นที่ไหนกัน ฉันว่าเขาดูเหมือนคนโรคจิตมากกว่า” เหอฉุนโต้แย้ง“เอ่อ ไม่น่าจะเป็นงั้นนะ ถ้าเขาเป็นคนเลวขนาดนั้น พี่เฟยเฟยก็คงเสียความบริสุทธิ์ไปนานแล้ว”“หมายความว่ายังไง?”“เธอก็ถามพี่เฟยเฟยเองเถอะ” จางผิงไม่ได้พูดอะไรอีกแต่เหอฉุนกลับส่ายหัว เธอมักจะรู้สึกว่าทั้งสองคงยังอ่อนต่อโลกเกินไป เลยอาจจะถูกเย่เทียนหยู่หลอกก็ได้หลังจากนั้นไม่นาน เฉินเฟยเฟยก็ได้เริ่มร้องเพลงที่สองของเธอ สไตล์ของเพลงนี้แตกต่างไปเล็กน้อย แต่ก็ยังคงไพเราะจับใจเช่นเดิมเวลาได้ผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่า ในขณะที่ผู้คนต่างก็กำลังหลงใหลและเพลิดเพลินอย่างสุดขีด มันก็ค่อย ๆ เริ่มเข้าสู่ช่วงท้ายของคอนเสิร์ตอย่างช้า ๆ“คืนนี้ได้มีโอกาสมาพบกับทุกคนที่นี่ ฉันรู้สึกดีใจมากจริง ๆ ค่ะ แต่เวลาก็กลับผ่านไปอย่างรวดเร็ว การพบกันย่อมมีวันสิ้นสุดเสมอ”“แต่การจากลาในวันนี้ ก็เพื่อที่เราจะได้พบกันใหม่ในวันหน้า ขอส่งบทเพลงแห่งความสุขนี้ให้กับทุกคนค่ะ!”เมื่อเสียงของเธอสิ้นสุดลง เสียงที่ไพเราะของเธอก็ดังออกมา ทำให้ทุกคนกลับเข้าสู่บรรยากาศนั้นอีกครั้ง ค่อย ๆ ผ่านไปช้า
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1142
ขณะที่ริมฝีปากของเธอเปิดออก คำพูดที่อ่อนโยนและชวนให้ลุ่มหลงก็หลุดออกมา กระจายไปทั่วบริเวณโดยรอบ และถูกสุ่งให้ไปถึงหูของทุกคนทุกคนต่างก็พากันโบกแท่งเรืองแสงไปมา ขณะที่กำลังฟังเสียงร้องอันไพเราะและสมบูรณ์แบบของเธอ ทุกคนต่างก็พากันร้องตามไปด้วยเป็นเพลงที่ค่อนข้างจะเรียบง่าย แต่เมื่อมันออกมาจากปากของเฉินเฟยเฟย มันก็กลับสมบูรณ์จนทำให้ผู้ฟังรู้สึกติดหูมากเสียงอันไพเราะและอ่อนหวานของเธอแทรกซึมเข้าไปในหูของทุก ๆ คน จนทำให้ทุกคนรู้สึกตามอย่างไม่อาจควบคุมได้ และจมดิ่งลึกลงไปเรื่อย ๆในตอนนั้นเอง ใบหน้าของเย่เทียนหยู่ก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีขาว เขารู้สึกแค่ว่าตนได้จมดิ่งเข้าไปอย่างสมบูรณ์แล้วในขณะเดียวกัน เย่เทียนหยู่ก็เข้าใจได้ในที่สุด ว่าทำไมทุกคนถึงได้คลั่งไคล้มากขนาดนี้ เพราะเสียงนี้ของเธอนั้นดูสมจริงและไพเราะมากนี่ถือว่าเป็นเสียงที่มีพรสวรรค์อย่างแท้จริงหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขาก็จมอยู่กับมันด้วยเช่นกัน สีหน้าและอารมณ์เองก็ดูแตกต่างออกไปจากเดิมบางทีอาจเพราะจมดิ่งกับมันมากเกินไป หรืออาจเพราะรู้สึกชอบมันมาก เลยไม่ทันได้สังเกตว่าตั้งแต่ที่เฉินเฟยเฟยเดินออกมา เธอก็เหมือนจะกำลังมอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1141
ทันใดนั้นผู้หญิงชุดเขียวก็รู้สึกโกรธ และกำลังจะระเบิดอารมณ์ออกมาแต่หญิงสาวที่อยู่ด้านหน้ากลับดุขึ้นมาทันที “เสี่ยวลู่ เธอเป็นคนผิดก่อนนะ ช่างมันเถอะ”“ค่ะ นายท่าน!”ผู้หญิงชุดสีเขียวพยักหน้า และไม่พูดอะไรอีกไม่รู้ว่าอาจเพราะเธอกลัวจะเกิดความขัดแย้งระหว่างทั้งสองฝ่าย หญิงสาวคนนั้นจึงนั่งลงตรงที่นั่งที่อยู่ข้าง ๆ เย่เทียนหยู่ ซึ่งหมายความว่า ที่นั่งของเธออยู่ด้านหลังเยื้องไปทางด้านซ้ายของเย่เทียนหยู่ และผู้หญิงชุดเขียวเองก็นั่งลงตรงที่นั่งซ้ายมือของเธอเช่นกันเย่เทียนหยู่ตกตะลึงไปชั่วขณะ เดิมทีการปรากฏตัวของหญิงสาวลึกลับเช่นนี้ก็ทำให้เขาประหลาดใจมากพออยู่แล้ว และตอนนี้เธอก็กลับมานั่งอยู่ข้าง ๆ เขาหลังจากนั่งลงแล้ว หญิงสาวก็เงยหน้าขึ้นมองเย่เทียนหยู่ แต่ก็เบือนหน้าหนีแทบจะในทันทีในสายตาของเธอ เย่เทียนหยู่หล่อมากจริง ๆ แต่นั่นก็มีเพียงเท่านั้นตั้งแต่ที่เธอเริ่มฝึกฝนอย่างหนักจนทำให้หลงลืมอารมณ์ความรู้สึกไป ตัวเธอเองก็เริ่มสนใจเรื่องความรู้สึกน้อยลงไปเรื่อย ๆ เธออุทิศตนให้กับการฝึกฝน และนั่นก็ทำให้เธอไม่รู้สึกสนใจผู้ชายคนไหนเลยนอกเหนือจากการฝึกฝนแล้ว สิ่งเดียวที่สามารถทำให
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1140
“ไม่มีปัญหา!”จูเก่อหลิวหลีรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาทันที เงินแค่ล้านเดียว สำหรับเธอแล้ว แค่นี้ไม่ถึงกับทำให้ขนหน้าแข้งร่วงด้วยซ้ำ เธอไม่สนใจเลยแม้แต่น้อยหลังจากนั้นไม่นาน ผู้หญิงคนนั้นก็เห็นตัวเลขหนึ่งล้านปรากฏบนข้อความที่แจ้งเตือนเข้ามาเธอตกตะลึงไปโดยสิ้นเชิง เธอมองดูหญิงสาวคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากจะเชื่อ ก่อนที่เธอจะรีบถอนเงินเข้าบัญชีธนาคารทันทีที่เงินเข้าบัญชี การโอนครั้งนั้นเธอก็จะถือว่าเป็นเรื่องจริงการฝากถอนเงินในปัจจุบันนี้ค่อนข้างรวดเร็ว ภายในไม่กี่วินาทีเงินก็เข้าบัญชีแล้ว“ขอบคุณ ขอบคุณคุณผู้หญิงมากค่ะ!”หญิงสาวรีบขอบคุณเธอด้วยความซาบซึ้ง จากนั้นก็หันหลังแล้วเดินออกไปโดยไม่ลังเลเย่เทียนหยู่ยิ้มอย่างขมขื่น และคิดในใจว่า ผู้หญิงคนนี้ช่างขวางโลกเสียจริง เขาส่ายหัวพร้อมกับพูดขึ้นว่า “เธอซื้อตัวของผู้หญิงคนนั้นแล้ว แล้วที่นั่งของเธอล่ะ?”“ฉันไม่มีตั๋วหรอกค่ะ!”“เธอไม่มีตั๋ว แล้วเธอเข้ามาได้ยังไง?” เย่เทียนหยู่รู้สึกประหลาดใจ“ฉันก็แค่มองพนักงานตรวจตั๋ว แล้วเขาก็ให้ฉันเข้ามาค่ะ”“......”เย่เทียนหยู่ทำอะไรไม่ถูก หมดคำจะพูดแล้วจริง ๆ “ถ้าเธอไม่มีตั๋ว แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1139
ในตอนที่เหอฉุนเดินออกมา เดิมทีเธอตั้งใจหยิบตั๋วเพิ่มมาสองสามใบ มีที่นั่งดี ๆ ในแถวแรกแค่หนึ่งที่เท่านั้น ส่วนที่นั่งอื่น ๆ อยู่ถัดลงไปด้านหลังอีกเล็กน้อยเวทีตรงนี้จัดไว้เพื่อที่เวลาทำการแสดง แม้ผู้ชมจะนั่งแถวหน้า ก็ไม่จำเป็นต้องเงยหน้าขึ้นเลยแม้แต่น้อย เป็นตำแหน่งที่สบายมากแต่เพราะสายตาที่ไม่อยู่นิ่งของเย่เทียนหยู่ เธอเลยหยิบตั๋วแบบลวก ๆ ให้เขาไปหนึ่งใบ เดิมทีตามคำขอของเฉินเฟยเฟยนั้น คือต้องการให้เย่เทียนหยู่นั่งอยู่ตรงกลางของแถวแรกอย่างไรก็ตาม ตำแหน่งที่เย่เทียนหยู่ได้รับนั้นก็ถือว่าค่อนข้างดีเช่นกัน อยู่ในแถวที่สาม ซึ่งอาจจะสบายกว่าด้วยซ้ำแต่การโต้ตอบกับดารานักร้องนั้น ก็อาจจะลำบากไปสักหน่อยเย่เทียนหยู่สังเกตเห็นอารมณ์ร้ายของเหอฉุนได้โดยธรรมชาติ ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้ว แถมอารมณ์ร้ายอีกต่างหาก เธอคงเคยถูกผู้ชายรังแกมาสินะในครั้งนี้ เขานั้นทายถูกแล้วจริง ๆแน่นอนว่าเย่เทียนหยู่ก็ไม่คิดที่จะถือสาเรื่องเล็กน้อยพวกนี้อยู่แล้ว เขาเหลือบมองหมายเลขบนตั๋ว และเดินตามฝูงชนเข้าไปด้านในหลังจากผ่านความยากลำบากในการแหวกฝูงชนเข้ามา ในที่สุดเย่เทียนหยู่ก็พบที่นั่งของเขาที่อยู่ตรง
