Share
บทที่ 470
Related chapters
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 471
ตอนนี้หลินหว่านหรูมีความสุขมากกับผลงานของเฉินเฟยเฟยและการโปรโมตผลิตภัณฑ์ดูแลผิวไชน์นิ่งของบริษัทเป็นอย่างมาก ขณะเดียวกันก็เปลี่ยนภาพลักษณ์ของบริษัทไปแต่ในขณะนี้ ซูถิงมารายงานว่ามีคนส่งพัสดุขนาดเล็กที่ไม่ระบุชื่อพร้อมข้อความที่เขียนถึงประธานหลินเป็นการส่วนตัวในตอนแรก ซูถิงกังวลว่ามีบางอย่างอาจเป็นอันตรายต่อหลินหว่านหรู ดังนั้นเธอจึงช่วยเปิดมันก่อน เพราะถึงยังไง ไม่มีใครรู้ว่ามีอะไรอยู่ในซองแต่เมื่อซองแต่ละชั้นถูกถอดออก ก็พบว่ามีกองภาพถ่ายอยู่ข้างในเมื่อดูเนื้อหาในรูปภาพ ซูถิงก็ดูตกใจและตะลึง ราวกับไม่รู้เรื่องราวหลินหว่านหรูหยิบไปทันที และเมื่อเธอเห็นภาพด้านบน ใบหน้าของเธอก็ซีดเผือดภาพถ่ายมีความชัดเจนมาก เป็นภาพถ่ายส่วนตัวของเย่เทียนหยู่กับหยางเฉียนเฉียนจากมุมต่าง ๆคืนนั้น หยางเฉียนเฉียนดื่มหนักมาก และก็กำลังพยายามมอบครั้งแรกของตัวเองให้กับเย่เทียนหยู่ ทำให้เธอรุกเร้าเขาเป็นอย่างมาก ทั้งสองคนจึงดูแนบชิดกันเป็นพิเศษโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเย่เทียนหยู่อุ้มหยางเฉียนเชียนไว้ในอ้อมแขนของเขา พวกเขาดูเหมือนคู่รักที่มีความสัมพันธ์หวานแหววเป็นพิเศษเมื่อดูรูปถ่ายส่วนตัวเหล่านั้น ห
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 472
“เสียเมื่อไรกันคะ มันเป็นเพียงจุดเริ่มต้น แต่หลังจากเวลานี้ ฉันรู้สึกดีกว่าตอนที่ฉันอยู่ในจุดสูงสุด เมื่อก่อนอีกนะคะ ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณพี่เย่มากจริง ๆ”“พูดคำทางการกับผมอีกแล้วนะ”“เป็นความจริงนี่คะ ถ้าไม่ใช่เพราะพี่เย่ ตอนนี้ฉันคงได้ไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักที่ ว่าง่าย ๆ ก็คือไม่ว่าพี่เย่ขอให้ฉันทำอะไรในอนาคต ฉันจะทำค่ะ ต่อให้คุณพาฉันไปขายฉันก็จะไปค่ะ”“เด็กโง่ ผมจะขายคุณทำไมเล่า”เย่เทียนหยู่ส่ายหน้าและพูดว่า “แต่เพราะคุณ คนที่อยู่เบื้องหลังพวกนั้นต่างก็เสียหายกันไปไม่น้อย ผมกังวลว่าจะมีคนคิดไม่ดีกับคุณ เพราะงั้นผมเลยหาบอดี้การ์ดมาให้คุณ”ขณะที่เขาพูด เขาก็ชี้ไปที่ชายสองคนที่อยู่ไกล ๆ ซึ่งทั้งสองคนมีทักษะค่อนข้างดี อาจไม่มากพอให้ต่อกรกับจอมยุทธ์มากฝีมือ แต่กับจอมยุทธ์ทั่วไปพวกเขายังต้านได้“โอ้!”“ฉันจะฟังพี่เย่ค่ะ”จริง ๆ แล้ว เฉินเฟยเฟยไม่เต็มใจนัก แต่หลังจากที่เย่เทียนหยู่พูดเรื่องนี้ เธอก็เชื่อฟังเขาและตอบว่า “แต่ว่าคืนนี้พี่เย่ต้องพาฉันกลับบ้านนะคะ”“ได้!”ถึงยังไงเย่เทียนหยู่ก็ไม่ได้มีอะไรต้องทำ ดังนั้น เขาจึงปฏิบัติตามความปรารถนาของเธอประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา เย่เทีย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 473
“แค่นี้เองเหรอ?”“ใช่ แค่นั้นแหละ” นั่นคือทั้งหมดที่เย่เทียนหยู่พูดและรูปถ่ายก็ถูกถ่ายเอาไว้ได้ทั้งหมดแต่เมื่อหลินหว่านหรูได้ยินแบบนั้น เธอรู้สึกว่าเขาไม่เต็มใจที่จะอธิบาย เธอระเบิดอารมณ์ออกมาและพูดด้วยความโกรธ “แค่นั้นแหละ ไม่มีคำอธิบายเลยเหรอ เย่เทียนหยู่ นายยังเป็นผู้ชายอยู่หรือเปล่า? นายเห็นฉันเป็นอะไรกันแน่”เย่เทียนหยู่ตกใจเล็กน้อยและถอนหายใจ “แน่นอนว่าเป็นภรรยา ไม่อย่างนั้น ทำไมผมถึงต้องพยายามช่วยเหลือคุณเต็มที่มาตลอดด้วย”“ช่วยฉันเหรอ?”“ใช่ นายช่วยฉัน แต่นายก็ช่วยเหลือตัวเองด้วย”หลินหว่านหรูพูดด้วยความโกรธ “ไม่อย่างนั้น ต่อให้คุณจะฉลาดแค่ไหน คุณก็ไม่มีอำนาจไม่มีคนสนับสนุนคุณและมันไม่มีประโยชน์ อย่าคิดว่าฉันจะทำไม่ได้ถ้าไม่มีคุณนะ”“อ่อ คุณพูดก็ถูก”เย่เทียนหยู่กล่าวท่าทางที่ไม่แยแสโดยสิ้นเชิงของเย่เทียนหยู่ทำให้หลินหว่านหรูไม่สบายใจเลย และมันทำให้เธอแทบคลั่งแต่จริง ๆ แล้วเธอกำลังเสียใจกับสิ่งที่เธอเพิ่งพูดไปเพราะเธอรู้ว่านั่นเป็นคำที่เจ็บปวดเกินไปโดยเฉพาะตอนที่เทียนหยู่ช่วยเธอสุดใจ และหากไม่มีเขา เธอก็ทำไม่ได้จริง ๆแม้ว่าเขาจะไม่มีตำแหน่งที่ทรงพลัง แต่คำแนะ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 474
แต่ตอนนี้เธออารมณ์ไม่ดี เมื่อคิดถึงสิ่งที่จางต้าซานทำ เธอจึงพูดอย่างเย็นชา “แพทย์เซียนจางคุณเป็นหมอมหัศจรรย์ที่มีชื่อเสียง ฉันจะขอให้คุณขอโทษได้ยังไงกันคะ? ฉันกลัวคุณจะคิดจัดการกับฉันซะอีก”“ไม่หรอกครับ ประธานหลิน คุณล้อเล่นแล้ว คุณมีผู้สนับสนุนที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นอยู่เบื้องหลัง ผมจะกล้าได้ยังไงกันครับ”“ไม่ต้องกังวลครับ ผมจะขอโทษต่อสาธารณะทางออนไลน์ในอีกสักครู่ และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อโปรโมตผลิตภัณฑ์ของบริษัทของคุณ ครั้งนี้ยกโทษให้ฉันผมด้วยนะครับ”จางต้าซานกล่าวอย่างเร่งรีบทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมาหลินหว่านหรูก็ตกตะลึง ผู้สนับสนุนที่ยิ่งใหญ่เบื้องหลังเธอ ฟังจากที่เขาพูดแล้ว เขาคงถูกตักเตือนมา เธอจึงรีบถามว่า “ใครคือคนสำคัญที่คุณกำลังพูดถึงเหรอคะ?”“เขาคือ อธิการบดีของมหาวิทยาลัยหลงหวาและประธานสมาคมการแพทย์แผนจีน คุณไม่รู้เหรอครับ?” จางต้าซานรู้สึกประหลาดใจมหาวิทยาลัยหลงหวา และมหาวิทยาลัยหรงตูหรือที่รู้จักกันอีกชื่อว่ามหาวิทยาลัยเมืองจิงตู เป็นสองมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศ และเป็นสวรรค์ในฝันของนักศึกษานับไม่ถ้วนหลินหว่านหรูตกใจเล็กน้อย เธอไม่รู้จักอธิการบด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 475
หลังจากได้ยินแบบนั้นหลินหว่านหรูก็เชื่อทันทีในใจของเธอนึกว่าอาจเป็นเย่เทียนหยู่มีวิธีการตามคนมาช่วยเหมือนเคย เธอจึงอยากสอบถามรายละเอียดจากเขาถ้าไม่ทะเลาะเธอคงจะถามไปแล้วทันทีแต่ ณ เวลานี้ มันหายไปหมดแล้ว“ครั้งนี้ ขอบคุณมากครับคุณกงซุน” หลินหว่านหรูกล่าว“ไม่เป็นไรครับ เราเป็นเพื่อนกัน ทำไมเราต้องเกรงใจกันขนาดนั้นล่ะครับ” กงซุนจื้อพูดด้วยรอยยิ้ม “อีกอย่าง ประธานหลินเหมือนกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมพบตอนที่ผมเป็นเด็ก ทำให้ฉันคิดอยู่เสมอว่า รู้สึกคุ้นเคย การช่วยคุณทำให้ผมมีความสุขมากเลยครับ”เมื่อหลินหว่านหรูได้ยินแบบนั้น เธอก็ตกใจเล็กน้อยและอดไม่ได้ที่จะถามว่า “นายน้อยกงซุนคอยคิดถึงผู้หญิงคนนั้นมาตลอดเลยเหรอคะ?”“แน่นอนครับ!”กงซุนจื้อทำน้ำเสียงราวกับคนที่มีความรู้สึกฝังใจ พร้อมกับถอนหายใจ “น่าเสียดายที่ผมไม่รู้ชื่อของเธอด้วยซ้ำ ผมเรียกเธอว่าเสี่ยวเถียนเถียน ส่วนเธอก็เรียกผมว่าขอทานตัวน้อย”“บางทีชีวิตนี้เราอาจจะไม่มีโอกาสได้พบกัน ไม่อย่างนั้นผมจะแต่งงานกับเธอแน่นอนครับ”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา หัวใจของหลินหว่านหรูก็สั่นสะท้าน เป็นเขาจริง ๆ ด้วย!แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกแตกต่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 476
“คุณสามารถจับสัมพัสการมีอยู่ของผมได้จริงสินะ ดูเหมือนว่าวรยุทธ์คุณจะดีจริงๆ แต่ไม่ว่าคุณจะเก่งแค่ไหนก็ตาม วันนี้ได้พบกับผมคุณก็ต้องตายอยู่ดี”เย่เทียนหยู่หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “คุณอยากฆ่าผมเหรอ?”“ใช่!”“อย่าโทษผมที่ต้องโหดร้ายแบบนี้เลยนะ โทษที่ตัวคุณยั่วยุคนที่คุณไม่สมควรทำให้ขุ่นเคือง” ฮูเหยียนลี่ทำตามคำสั่งของกงซุนจื้อ และต้องการถามเย่เทียนหยู่ทุกอย่างที่เขารู้ก่อน ดังนั้นจึงไม่ได้ฆ่าเขาทันทีเย่เทียนหยู่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “คุณคนเดียวฆ่าผมไม่ได้หรอก!”“ฮ่า ๆ เย่เทียนหยู่ คุณมั่นใจในตัวเองเกินไปแล้ว คิดว่าตัวเองรู้จักวรยุทธ์แค่นั้นก็เรียกว่าวรยุทธ์แล้วเหรอ เมื่อคุณพบกับปรมาจารย์ที่ทรงพลังอย่างแท้จริงอย่างผม คุณไม่มีทางอื่นนอกจากต้องตายเท่านั้น”“แต่ว่าหากคุณยินดีแลกเปลี่ยนข้อมูลหรือสิ่งของอันมีค่าเพียงพอ ผมอาจจะไว้ชีวิตคุณได้” ฮูเหยียนลี่ยิ้มเยาะพวกเขาได้ตรวจสอบเย่เทียนหยู่คนนี้แล้ว และดูเหมือนเขาจะเป็นแค่คนธรรมดา แต่ก็มีบางอย่างแปลก ๆ อยู่เสมอ โดยเฉพาะ เขามีความสัมพันธ์บางอย่างกับผู้มีอำนาจมากมายในเมืองเทียนไห่แม้ว่าตระกูลกงซุนจะไม่สนใจตระกูลเหล่านั้นเลย แม้แต่ตระกูลหยา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 477
แม้ว่าฮูเหยียนลี่จะงุนงง แต่ลูกศรคลึงอยู่บนเชือกแล้วก็ต้องยิง เขายังคงเดินหน้าต่อไปโดยไม่ลังเล แต่การโจมตีของเขาก็โหดเหี้ยมกว่าเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเขากำลังจะแทงเย่เทียนหยู่ที่คอ เขาก็รู้สึกภูมิใจในใจ แต่ชายตรงหน้าก็ยังไม่ขยับเลย เมื่อกี้เขาตกใจไปเองแท้ ๆแต่วินาทีต่อมา สีหน้าของฮูเหยียนลี่เปลี่ยนไปอย่างมากเพราะในขณะนี้ ในที่สุดเย่เทียนหยู่ก็ลงมือ ยิ่งกว่านั้นทันทีที่เขาลงมือ เขาก็บีบคอของฮูเหยียนลี่ด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่ออ้ากกก!ไม่สิ ทำไมเขาถึงเร็วขนาดนี้!หรือว่าเขาเป็นจะเป็นปรมาจารย์จริง ๆ?กึก!วินาทีต่อมา ดวงตาของฮูเหยียนลี่ก็เบิกกว้างขึ้น เขาลืมตาเบิกโพลงดวยความเหลือเชื่อ เขาพยายามคิดถึงสถานการณ์ให้ชัดเจน แต่เขาสูญเสียพลังมากขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนที่เขาจะทรุดตัวลงกับพื้นจนกระทั่งถึงช่วงเวลาแห่งความตาย เขาไม่มีไม่ทันได้ตอบสนองเลยเขาไม่อยากจะเชื่อเลย นี่เขาตายแบบนี้เหรอ?แต่ในวินาทีสุดท้าย ในที่สุดเขาก็เชื่อว่าเย่เทียนหยู่เป็นยอดแห่งผู้มากฝีมือจริงๆหลังจากจัดการกับฮูเหยียนลี่แล้ว เย่เทียนหยู่ก็ส่ายหน้าวันนี้เขายังคงรู้สึกไม่สบายใจ ไม่เช่นนั้นเขาคงจะไม่ฆ่าคนขนาดน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 478
เพราะอย่างนั้น แน่นอนว่าเขาไม่เห็น“อ่อ ไม่เป็นไร ผมไม่รบกวนคุณเย่แล้วครับ”“โอเค!”เย่เทียนหยู่วางสายโทรศัพท์และไม่ได้สนใจเรื่องนี้อีกกงซุนจื้อเป็นแค่คนตัวเล็ก ๆ ที่ไม่ได้มีอะไรโดดเด่น ไม่ควรค่าแก่ความสนใจของเขาแต่กงซุนจื้อโกรธมาก เขารู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับเย่เทียนหยู่ เพียงแค่เขาไม่รู้ว่าเย่เทียนหยู่ทำได้ยังไงกันดูเหมือนว่าเขาจะประเมินเย่เทียนหยู่ต่ำไปจริง ๆเนื่องจากมีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นในบริษัทหลินหว่านหรูจึงมีงานยุ่งตลอดเวลา จนถึงเที่ยงวัน เธอก็ยังไม่เห็นเย่เทียนหยู่มาที่บริษัทตาบ้านั่นเขาหยุดงานเหรอ?แม้ว่าคำพูดบางคำของเขาจะรุนแรงเกินไปหน่อย แต่นั่นก็เพราะเขาชอบทำผิดเรื่องนี้อยู่เรื่อยหรอกเหรอ?ดูเหมือนเธอจำเป็นต้องพูดตรง ๆ กับเย่เทียนหยู่เพื่อดูว่าเขาคิดยังไงกันแน่ถ้าไม่เหมาะจริง ๆ การแยกทางกันจะดีต่อทั้งสองฝ่ายเย่เทียนหยู่ในตอนนี้ ด้วยผลงานที่โดดเด่นของเขา แม้ว่าในอนาคตอาจจะไม่ได้ร่ำรวยมหาศาล แต่การมีชีวิตรอดจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่ในขณะนี้หลินหว่านหรูสังเกตเห็นข่าวใหม่บนอินเทอร์เน็ตเป็นเรื่องของหน้าม้าที่ถูกจ้างมาปฏิบัติการครั้งนี้ที่ต่างออกมา
Latest chapter
