เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 473
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 474
แต่ตอนนี้เธออารมณ์ไม่ดี เมื่อคิดถึงสิ่งที่จางต้าซานทำ เธอจึงพูดอย่างเย็นชา “แพทย์เซียนจางคุณเป็นหมอมหัศจรรย์ที่มีชื่อเสียง ฉันจะขอให้คุณขอโทษได้ยังไงกันคะ? ฉันกลัวคุณจะคิดจัดการกับฉันซะอีก”“ไม่หรอกครับ ประธานหลิน คุณล้อเล่นแล้ว คุณมีผู้สนับสนุนที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นอยู่เบื้องหลัง ผมจะกล้าได้ยังไงกันครับ”“ไม่ต้องกังวลครับ ผมจะขอโทษต่อสาธารณะทางออนไลน์ในอีกสักครู่ และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อโปรโมตผลิตภัณฑ์ของบริษัทของคุณ ครั้งนี้ยกโทษให้ฉันผมด้วยนะครับ”จางต้าซานกล่าวอย่างเร่งรีบทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมาหลินหว่านหรูก็ตกตะลึง ผู้สนับสนุนที่ยิ่งใหญ่เบื้องหลังเธอ ฟังจากที่เขาพูดแล้ว เขาคงถูกตักเตือนมา เธอจึงรีบถามว่า “ใครคือคนสำคัญที่คุณกำลังพูดถึงเหรอคะ?”“เขาคือ อธิการบดีของมหาวิทยาลัยหลงหวาและประธานสมาคมการแพทย์แผนจีน คุณไม่รู้เหรอครับ?” จางต้าซานรู้สึกประหลาดใจมหาวิทยาลัยหลงหวา และมหาวิทยาลัยหรงตูหรือที่รู้จักกันอีกชื่อว่ามหาวิทยาลัยเมืองจิงตู เป็นสองมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศ และเป็นสวรรค์ในฝันของนักศึกษานับไม่ถ้วนหลินหว่านหรูตกใจเล็กน้อย เธอไม่รู้จักอธิการบด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 475
หลังจากได้ยินแบบนั้นหลินหว่านหรูก็เชื่อทันทีในใจของเธอนึกว่าอาจเป็นเย่เทียนหยู่มีวิธีการตามคนมาช่วยเหมือนเคย เธอจึงอยากสอบถามรายละเอียดจากเขาถ้าไม่ทะเลาะเธอคงจะถามไปแล้วทันทีแต่ ณ เวลานี้ มันหายไปหมดแล้ว“ครั้งนี้ ขอบคุณมากครับคุณกงซุน” หลินหว่านหรูกล่าว“ไม่เป็นไรครับ เราเป็นเพื่อนกัน ทำไมเราต้องเกรงใจกันขนาดนั้นล่ะครับ” กงซุนจื้อพูดด้วยรอยยิ้ม “อีกอย่าง ประธานหลินเหมือนกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมพบตอนที่ผมเป็นเด็ก ทำให้ฉันคิดอยู่เสมอว่า รู้สึกคุ้นเคย การช่วยคุณทำให้ผมมีความสุขมากเลยครับ”เมื่อหลินหว่านหรูได้ยินแบบนั้น เธอก็ตกใจเล็กน้อยและอดไม่ได้ที่จะถามว่า “นายน้อยกงซุนคอยคิดถึงผู้หญิงคนนั้นมาตลอดเลยเหรอคะ?”“แน่นอนครับ!”กงซุนจื้อทำน้ำเสียงราวกับคนที่มีความรู้สึกฝังใจ พร้อมกับถอนหายใจ “น่าเสียดายที่ผมไม่รู้ชื่อของเธอด้วยซ้ำ ผมเรียกเธอว่าเสี่ยวเถียนเถียน ส่วนเธอก็เรียกผมว่าขอทานตัวน้อย”“บางทีชีวิตนี้เราอาจจะไม่มีโอกาสได้พบกัน ไม่อย่างนั้นผมจะแต่งงานกับเธอแน่นอนครับ”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา หัวใจของหลินหว่านหรูก็สั่นสะท้าน เป็นเขาจริง ๆ ด้วย!แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกแตกต่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 476
“คุณสามารถจับสัมพัสการมีอยู่ของผมได้จริงสินะ ดูเหมือนว่าวรยุทธ์คุณจะดีจริงๆ แต่ไม่ว่าคุณจะเก่งแค่ไหนก็ตาม วันนี้ได้พบกับผมคุณก็ต้องตายอยู่ดี”เย่เทียนหยู่หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “คุณอยากฆ่าผมเหรอ?”“ใช่!”“อย่าโทษผมที่ต้องโหดร้ายแบบนี้เลยนะ โทษที่ตัวคุณยั่วยุคนที่คุณไม่สมควรทำให้ขุ่นเคือง” ฮูเหยียนลี่ทำตามคำสั่งของกงซุนจื้อ และต้องการถามเย่เทียนหยู่ทุกอย่างที่เขารู้ก่อน ดังนั้นจึงไม่ได้ฆ่าเขาทันทีเย่เทียนหยู่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “คุณคนเดียวฆ่าผมไม่ได้หรอก!”“ฮ่า ๆ เย่เทียนหยู่ คุณมั่นใจในตัวเองเกินไปแล้ว คิดว่าตัวเองรู้จักวรยุทธ์แค่นั้นก็เรียกว่าวรยุทธ์แล้วเหรอ เมื่อคุณพบกับปรมาจารย์ที่ทรงพลังอย่างแท้จริงอย่างผม คุณไม่มีทางอื่นนอกจากต้องตายเท่านั้น”“แต่ว่าหากคุณยินดีแลกเปลี่ยนข้อมูลหรือสิ่งของอันมีค่าเพียงพอ ผมอาจจะไว้ชีวิตคุณได้” ฮูเหยียนลี่ยิ้มเยาะพวกเขาได้ตรวจสอบเย่เทียนหยู่คนนี้แล้ว และดูเหมือนเขาจะเป็นแค่คนธรรมดา แต่ก็มีบางอย่างแปลก ๆ อยู่เสมอ โดยเฉพาะ เขามีความสัมพันธ์บางอย่างกับผู้มีอำนาจมากมายในเมืองเทียนไห่แม้ว่าตระกูลกงซุนจะไม่สนใจตระกูลเหล่านั้นเลย แม้แต่ตระกูลหยา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 477
แม้ว่าฮูเหยียนลี่จะงุนงง แต่ลูกศรคลึงอยู่บนเชือกแล้วก็ต้องยิง เขายังคงเดินหน้าต่อไปโดยไม่ลังเล แต่การโจมตีของเขาก็โหดเหี้ยมกว่าเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเขากำลังจะแทงเย่เทียนหยู่ที่คอ เขาก็รู้สึกภูมิใจในใจ แต่ชายตรงหน้าก็ยังไม่ขยับเลย เมื่อกี้เขาตกใจไปเองแท้ ๆแต่วินาทีต่อมา สีหน้าของฮูเหยียนลี่เปลี่ยนไปอย่างมากเพราะในขณะนี้ ในที่สุดเย่เทียนหยู่ก็ลงมือ ยิ่งกว่านั้นทันทีที่เขาลงมือ เขาก็บีบคอของฮูเหยียนลี่ด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่ออ้ากกก!ไม่สิ ทำไมเขาถึงเร็วขนาดนี้!หรือว่าเขาเป็นจะเป็นปรมาจารย์จริง ๆ?กึก!วินาทีต่อมา ดวงตาของฮูเหยียนลี่ก็เบิกกว้างขึ้น เขาลืมตาเบิกโพลงดวยความเหลือเชื่อ เขาพยายามคิดถึงสถานการณ์ให้ชัดเจน แต่เขาสูญเสียพลังมากขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนที่เขาจะทรุดตัวลงกับพื้นจนกระทั่งถึงช่วงเวลาแห่งความตาย เขาไม่มีไม่ทันได้ตอบสนองเลยเขาไม่อยากจะเชื่อเลย นี่เขาตายแบบนี้เหรอ?แต่ในวินาทีสุดท้าย ในที่สุดเขาก็เชื่อว่าเย่เทียนหยู่เป็นยอดแห่งผู้มากฝีมือจริงๆหลังจากจัดการกับฮูเหยียนลี่แล้ว เย่เทียนหยู่ก็ส่ายหน้าวันนี้เขายังคงรู้สึกไม่สบายใจ ไม่เช่นนั้นเขาคงจะไม่ฆ่าคนขนาดน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 478
เพราะอย่างนั้น แน่นอนว่าเขาไม่เห็น“อ่อ ไม่เป็นไร ผมไม่รบกวนคุณเย่แล้วครับ”“โอเค!”เย่เทียนหยู่วางสายโทรศัพท์และไม่ได้สนใจเรื่องนี้อีกกงซุนจื้อเป็นแค่คนตัวเล็ก ๆ ที่ไม่ได้มีอะไรโดดเด่น ไม่ควรค่าแก่ความสนใจของเขาแต่กงซุนจื้อโกรธมาก เขารู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับเย่เทียนหยู่ เพียงแค่เขาไม่รู้ว่าเย่เทียนหยู่ทำได้ยังไงกันดูเหมือนว่าเขาจะประเมินเย่เทียนหยู่ต่ำไปจริง ๆเนื่องจากมีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นในบริษัทหลินหว่านหรูจึงมีงานยุ่งตลอดเวลา จนถึงเที่ยงวัน เธอก็ยังไม่เห็นเย่เทียนหยู่มาที่บริษัทตาบ้านั่นเขาหยุดงานเหรอ?แม้ว่าคำพูดบางคำของเขาจะรุนแรงเกินไปหน่อย แต่นั่นก็เพราะเขาชอบทำผิดเรื่องนี้อยู่เรื่อยหรอกเหรอ?ดูเหมือนเธอจำเป็นต้องพูดตรง ๆ กับเย่เทียนหยู่เพื่อดูว่าเขาคิดยังไงกันแน่ถ้าไม่เหมาะจริง ๆ การแยกทางกันจะดีต่อทั้งสองฝ่ายเย่เทียนหยู่ในตอนนี้ ด้วยผลงานที่โดดเด่นของเขา แม้ว่าในอนาคตอาจจะไม่ได้ร่ำรวยมหาศาล แต่การมีชีวิตรอดจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่ในขณะนี้หลินหว่านหรูสังเกตเห็นข่าวใหม่บนอินเทอร์เน็ตเป็นเรื่องของหน้าม้าที่ถูกจ้างมาปฏิบัติการครั้งนี้ที่ต่างออกมา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 479
หลินหว่านหรูกลับมาที่ห้องก่อนจะหยิบกล่องเก็บของออกจากตู้เซฟ เธอเปิดมันแล้วหยิบจี้หยกที่ซ่อนอยู่ข้างในขึ้นมา ความทรงจำวัยเด็กไหลทะลักเข้ามาในความทรงจำของเธอแม้ว่าเวลาที่พวกเขาอยู่ด้วยกันจะสั้นมาก แต่ความประทับใจนั้นกลับลึกซึ้งเกินบรรยายและเธอก็เก็บมันไว้ลึก ๆ ในใจเพื่อรอการปรากฏตัวของเขาแม้จะรอคอยมานานหลายปีแต่ตัวเธอก็ไม่เคยลืมมันเลยแต่ว่าเพราะอะไรกันนะ เธอไม่รู้สึกประหลาดใจหรือดีใจเลย เมื่อรู้ว่ากงซุนจื้อเป็นขอทานตัวน้อยในตอนนั้น ถึงกับรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยด้วยซ้ำอาจเป็นเพราะเย่เทียนหยู่หลังจากใช้เวลาร่วมกันมาพักใหญ่ หลินหว่านหรูก็ค้นพบว่าเย่เทียนหยู่ได้เข้ามาอยู่ในหัวใจของเธอ และสถานะของเขาก็ไม่ได้ต่ำกว่าขอทานตัวน้อยในตอนนั้นเลยหากว่าตอนแรกเธอไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไร เหตุการณ์ในระยะนี้ทำให้เธอตระหนักได้มากขึ้นว่าเธอมีเย่เทียนหยู่อยู่ในใจแล้วแต่ว่าเธอรู้สึกอยู่เสมอว่าเธอผิดสัญญากับขอทานตัวน้อยแต่หลังจากพบว่า กงซุนจื้อเป็นขอทานตัวน้อยในตอนนั้น หลินหว่านหรูก็ตระหนักว่าเธอไม่อยากอยู่กับ กงซุนจื้อเลย และสิ่งเดียวที่อยู่ในสมองของเธอตอนนี้ก็คือเย่เทียนหยู่เพียงแค่ว่า เย่เ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 480
เย่เทียนหยู่กดหมายเลขโทรศัพท์ของเฉินเค่อซินทันทีหลังจากนั้นไม่นานเฉินเค่อซินก็รับสาย “สวัสดีค่ะ!”“เค่อซิน ผมเองนะ”“พี่เย่!”“ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน ผมจะไปหา” เย่เทียนหยู่พูดออกไปทันที“พี่เย่ ทำไมจู่ ๆ พี่ถึงคิดจะตามหาฉันล่ะคะ”“คิดว่ายังไงล่ะ ยัยสาวน้อย ทำจี้หยกหายก็ไม่บอกพี่เลยนะ รู้นี่ว่าพี่มีความสามารถและมีหลายวิธีน่ะ” เย่เทียนหยู่กล่าวเพียงแค่ได้ยินเสียงของเย่เทียนหยู่ เฉินเค่อซินก็รู้สึกโล่งใจมากและพูดว่า “พี่เย่ กำลังจัดการเรื่องใหญ่ ฉันกลัวรบกวนพี่น่ะค่ะ”“รบกวนอะไรกัน ถ้าแค่ดูแลเธอพี่ยังทำไม่ได้ จะให้พี่ทำอะไรได้อีก พี่จะวางสายแล้ว ส่งที่อยู่ของเธอมาให้พี่หน่อย”เย่เทียนหยู่กล่าวเมื่อมองดูโทรศัพท์ที่วางสายและคิดถึงสิ่งที่เย่เทียนหยู่เพิ่งพูด เฉินเค่อซินก็รู้สึกมีความสุขมาก ไม่ว่ายังไงเขาก็มีเธออยู่ในใจจริง ๆเรื่องนี้ทำให้อารมณ์หดหู่ของเฉินเค่อซินดีขึ้นมาก เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและส่งตำแหน่งของเธอ เธอรู้สึกไม่สบายใจและกำลังเดินไปตามชายหาด“ใครน่ะ?”เมื่อเห็นเฉินเค่อซินวางสายโทรศัพท์ สาวผมสั้นคนหนึ่งที่อยู่ข้าง ๆ เธอจึงถามอย่างสงสัยสาวผมสั้นคนนั้นมีใบหน้าที่ละเอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 481
เย่เทียนหยู่ตกใจเล็กน้อย จากนั้นเขาก็มีเวลามองไปที่ติงอิ่งที่อยู่ข้าง ๆ เธอเป็นผู้หญิงที่สวย แต่ฉันไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของเธอกับเฉินเค่อซินเป็นยังไงบ้างเมื่อได้ยินแบบนั้น เฉินเค่อซินก็รีบพูดว่า “ติงอิ่ง อย่าพูดไร้สาระ พี่เย่มีวิธีจริง ๆ นะ”“นอกจากนี้ พี่เย่ ฉันขอแนะนำให้คุณรู้จัก นี่คือ ติงอิ่ง เพื่อนร่วมชั้นวิทยาลัยของฉันและเป็นเพื่อนสนิทฉันค่ะ”“ติงอิ่ง นี่คือ เย่เทียนหยู่ พี่เย่ของฉันเอง”“เย่เทียนหยู่ใช่ไหม ชื่อก็ค่อนข้างดี แต่จะดีกว่าถ้าเป็นคนถ่อมตัวไม่ชอบคุยโวกับคนอื่น”ติงอิ่งกล่าวอย่างเยาะเย้ย“ติงอิ่ง!”“อย่าพูดเรื่องไร้สาระ พี่เย่เป็นคนดีมากนะ ยิ่งกว่านั้น เขามีความอำนาจมาก” เฉินเค่อซินพูดด้วยความไม่พอใจ“ก็ได้ งั้นให้ฉันดูหน่อยว่าเขาจะช่วยเธอหาจี้หยกได้ยังไง”เมื่อเห็นเฉินเค่อซินคอยปกป้องเขา ติงอิ่งก็เลิกทำให้เธอำลบากใจ แต่เธอไม่ได้ตั้งใจปล่อยเย่เทียนหยู่ไปเช่นกันแม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะสวยมาก แต่เย่เทียนหยู่ก็ขี้เกียจเกินกว่าจะรับมือกับคนแบบเธอ เขาพูดว่า “เค่อซิน บอกผมหน่อยว่าคุณทำจี้หยกหายได้ยังไง”“ก็บอกไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าไม่รู้หายไปตอนไหน” ติงอิ่งตอบแทนเธอเย
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1145
ปิงเยว่และจูเก่อหลิวหลีต่างก็อยู่ในระดับปรมาจารย์ที่ซึ่งเป็นระดับที่ไม่ธรรมดา เสียงมากมายเหล่านั้นพวกเธอย่อมได้ยินอย่างชัดเจนพอได้ยินคำพูดที่ว่ามีสาวให้โอบซ้ายกอดขวาอะไรนั่นแล้ว จูเก่อหลิวหลีก็รู้สึกพอใจอย่างมาก เธอแทบอยากจะประกาศออกไปเสียด้วยซ้ำถูกต้องแล้ว ฉันเป็นผู้หญิงของคุณชายแต่ปิงเยว่กลับแตกต่างออกไปอย่างเห็นได้ชัด เธอยิ่งฟังมากเท่าไร ก็ยิ่งรู้สึกโกรธมากขึ้นเท่านั้นไอ้ผู้ชายน่ารังเกียจที่นั่งอยู่ข้าง ๆ คนนี้ คิดอยากจะโอบกอดตนงั้นเหรอ ช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำเสียจริงหากไม่ใช่เพราะสถานที่ไม่เอื้ออำนวย เธอคงฆ่าคนไปนานแล้ว!ไร้สาระทั้งเพ!เฉินเฟยเฟยเองก็สังเกตเห็นปฏิกิริยาของฝูงชนด้วยเช่นกัน และให้ความสนใจกับสาวงามที่ไม่อาจมีใครทัดเทียมทั้งสองคนที่อยู่ข้าง ๆ เย่เทียนหยู่มากขึ้น คนอื่น ๆ ก็แค่คาดเดาแต่เธอกลับรู้สึกว่า สองคนนี้อาจจะมีความสัมพันธ์บางอย่างกับพี่เย่อยู่จริง ๆแต่ยิ่งเหตุการณ์เป็นแบบนี้มากเท่าไหร่ เฉินเฟยเฟยไม่แค่ไม่อิจฉา กลับกัน เธอยิ่งชอบมากกว่าเสียด้วยซ้ำ เพราะเธอรู้ดี ว่าตัวเธอเองก็มีเสน่ห์เหมือนกัน เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีผู้ชายคนไหนต้องการเธอส่ว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1144
“ไม่ได้ ถ้าเป็นเธอ งั้นก็ช่างเถอะ อย่างเธอน่ะนะ เธอจะทำให้คุณชายของฉันตกใจเสียเปล่า” จูเก่อหลิวหลีพูดประชดประชัน“เธอ!”เสี่ยวลู่รู้สึกโกรธอย่างมาก“หลิวหลี ช่างมันเถอะ” เย่เทียนหยู่เองก็หมดคำจะพูด มันยิ่งทำให้เขารู้สึกเหมือนว่าตนจะถูกเชิญขึ้นไปมากขึ้นเรื่อย ๆ ยัยเด็กคนนี้ ถึงขั้นเล่นไม้นี้เลยงั้นเหรอ“เป็นพวกเธอต่างหากที่มั่นหน้าเกินไป แถมยังคิดเองเออเองอีกว่าคุณชายชอบพวกเธอ” จูเก่อหลิวหลีขมวดคิ้วอย่างเย็นชา“คุณชักจะล้ำเส้นเกินไปแล้วนะ!”ปิงเยว่โกรธจัด รัศมีเย็นยะเยือกก็แผ่ซ่านออกมาจากร่างของเธอ อุณหภูมิรอบตัวลดลงสิบองศาได้ในพริบตา จนทำให้เธอรู้สึกหนาวเย็นไปทั้งตัวจูเก่อหลิวหลีรู้สึกตกตะลึงที่ผู้หญิงคนนี้มีพลังที่น่ากลัวมากขนาดนี้ ที่แท้ความรู้สึกเมื่อสักครู่ก็เป็นเรื่องจริง อีกฝ่ายแข็งแกร่งกว่าตนเสียอีกตอนนี้ตัวเองก็อยู่ระดับปรมาจารย์แล้ว แต่เธอกลับแข็งแกร่งกว่าตนอีก ความแข็งแกร่งของเธอจะน่ากลัวขนาดไหนกัน“พอแค่นี้เถอะ!”ในตอนนั้นเอง เย่เทียนหยู่ก็รีบพูดขึ้นมา ทันทีที่เขาเปิดปาก ความเย็นยะเยือกในอากาศทั้งหมดก็หายไป และกลับคืนสู่ภาวะปกติหลายคนที่อยู่รอบ ๆ ก็รู้สึก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1143
“ไม่หรอกมั้ง เขาก็ดูใช้ได้อยู่นะ” จางผิงรีบตอบทันที“เป็นแบบนั้นที่ไหนกัน ฉันว่าเขาดูเหมือนคนโรคจิตมากกว่า” เหอฉุนโต้แย้ง“เอ่อ ไม่น่าจะเป็นงั้นนะ ถ้าเขาเป็นคนเลวขนาดนั้น พี่เฟยเฟยก็คงเสียความบริสุทธิ์ไปนานแล้ว”“หมายความว่ายังไง?”“เธอก็ถามพี่เฟยเฟยเองเถอะ” จางผิงไม่ได้พูดอะไรอีกแต่เหอฉุนกลับส่ายหัว เธอมักจะรู้สึกว่าทั้งสองคงยังอ่อนต่อโลกเกินไป เลยอาจจะถูกเย่เทียนหยู่หลอกก็ได้หลังจากนั้นไม่นาน เฉินเฟยเฟยก็ได้เริ่มร้องเพลงที่สองของเธอ สไตล์ของเพลงนี้แตกต่างไปเล็กน้อย แต่ก็ยังคงไพเราะจับใจเช่นเดิมเวลาได้ผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่า ในขณะที่ผู้คนต่างก็กำลังหลงใหลและเพลิดเพลินอย่างสุดขีด มันก็ค่อย ๆ เริ่มเข้าสู่ช่วงท้ายของคอนเสิร์ตอย่างช้า ๆ“คืนนี้ได้มีโอกาสมาพบกับทุกคนที่นี่ ฉันรู้สึกดีใจมากจริง ๆ ค่ะ แต่เวลาก็กลับผ่านไปอย่างรวดเร็ว การพบกันย่อมมีวันสิ้นสุดเสมอ”“แต่การจากลาในวันนี้ ก็เพื่อที่เราจะได้พบกันใหม่ในวันหน้า ขอส่งบทเพลงแห่งความสุขนี้ให้กับทุกคนค่ะ!”เมื่อเสียงของเธอสิ้นสุดลง เสียงที่ไพเราะของเธอก็ดังออกมา ทำให้ทุกคนกลับเข้าสู่บรรยากาศนั้นอีกครั้ง ค่อย ๆ ผ่านไปช้า
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1142
ขณะที่ริมฝีปากของเธอเปิดออก คำพูดที่อ่อนโยนและชวนให้ลุ่มหลงก็หลุดออกมา กระจายไปทั่วบริเวณโดยรอบ และถูกสุ่งให้ไปถึงหูของทุกคนทุกคนต่างก็พากันโบกแท่งเรืองแสงไปมา ขณะที่กำลังฟังเสียงร้องอันไพเราะและสมบูรณ์แบบของเธอ ทุกคนต่างก็พากันร้องตามไปด้วยเป็นเพลงที่ค่อนข้างจะเรียบง่าย แต่เมื่อมันออกมาจากปากของเฉินเฟยเฟย มันก็กลับสมบูรณ์จนทำให้ผู้ฟังรู้สึกติดหูมากเสียงอันไพเราะและอ่อนหวานของเธอแทรกซึมเข้าไปในหูของทุก ๆ คน จนทำให้ทุกคนรู้สึกตามอย่างไม่อาจควบคุมได้ และจมดิ่งลึกลงไปเรื่อย ๆในตอนนั้นเอง ใบหน้าของเย่เทียนหยู่ก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีขาว เขารู้สึกแค่ว่าตนได้จมดิ่งเข้าไปอย่างสมบูรณ์แล้วในขณะเดียวกัน เย่เทียนหยู่ก็เข้าใจได้ในที่สุด ว่าทำไมทุกคนถึงได้คลั่งไคล้มากขนาดนี้ เพราะเสียงนี้ของเธอนั้นดูสมจริงและไพเราะมากนี่ถือว่าเป็นเสียงที่มีพรสวรรค์อย่างแท้จริงหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขาก็จมอยู่กับมันด้วยเช่นกัน สีหน้าและอารมณ์เองก็ดูแตกต่างออกไปจากเดิมบางทีอาจเพราะจมดิ่งกับมันมากเกินไป หรืออาจเพราะรู้สึกชอบมันมาก เลยไม่ทันได้สังเกตว่าตั้งแต่ที่เฉินเฟยเฟยเดินออกมา เธอก็เหมือนจะกำลังมอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1141
ทันใดนั้นผู้หญิงชุดเขียวก็รู้สึกโกรธ และกำลังจะระเบิดอารมณ์ออกมาแต่หญิงสาวที่อยู่ด้านหน้ากลับดุขึ้นมาทันที “เสี่ยวลู่ เธอเป็นคนผิดก่อนนะ ช่างมันเถอะ”“ค่ะ นายท่าน!”ผู้หญิงชุดสีเขียวพยักหน้า และไม่พูดอะไรอีกไม่รู้ว่าอาจเพราะเธอกลัวจะเกิดความขัดแย้งระหว่างทั้งสองฝ่าย หญิงสาวคนนั้นจึงนั่งลงตรงที่นั่งที่อยู่ข้าง ๆ เย่เทียนหยู่ ซึ่งหมายความว่า ที่นั่งของเธออยู่ด้านหลังเยื้องไปทางด้านซ้ายของเย่เทียนหยู่ และผู้หญิงชุดเขียวเองก็นั่งลงตรงที่นั่งซ้ายมือของเธอเช่นกันเย่เทียนหยู่ตกตะลึงไปชั่วขณะ เดิมทีการปรากฏตัวของหญิงสาวลึกลับเช่นนี้ก็ทำให้เขาประหลาดใจมากพออยู่แล้ว และตอนนี้เธอก็กลับมานั่งอยู่ข้าง ๆ เขาหลังจากนั่งลงแล้ว หญิงสาวก็เงยหน้าขึ้นมองเย่เทียนหยู่ แต่ก็เบือนหน้าหนีแทบจะในทันทีในสายตาของเธอ เย่เทียนหยู่หล่อมากจริง ๆ แต่นั่นก็มีเพียงเท่านั้นตั้งแต่ที่เธอเริ่มฝึกฝนอย่างหนักจนทำให้หลงลืมอารมณ์ความรู้สึกไป ตัวเธอเองก็เริ่มสนใจเรื่องความรู้สึกน้อยลงไปเรื่อย ๆ เธออุทิศตนให้กับการฝึกฝน และนั่นก็ทำให้เธอไม่รู้สึกสนใจผู้ชายคนไหนเลยนอกเหนือจากการฝึกฝนแล้ว สิ่งเดียวที่สามารถทำให
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1140
“ไม่มีปัญหา!”จูเก่อหลิวหลีรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาทันที เงินแค่ล้านเดียว สำหรับเธอแล้ว แค่นี้ไม่ถึงกับทำให้ขนหน้าแข้งร่วงด้วยซ้ำ เธอไม่สนใจเลยแม้แต่น้อยหลังจากนั้นไม่นาน ผู้หญิงคนนั้นก็เห็นตัวเลขหนึ่งล้านปรากฏบนข้อความที่แจ้งเตือนเข้ามาเธอตกตะลึงไปโดยสิ้นเชิง เธอมองดูหญิงสาวคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากจะเชื่อ ก่อนที่เธอจะรีบถอนเงินเข้าบัญชีธนาคารทันทีที่เงินเข้าบัญชี การโอนครั้งนั้นเธอก็จะถือว่าเป็นเรื่องจริงการฝากถอนเงินในปัจจุบันนี้ค่อนข้างรวดเร็ว ภายในไม่กี่วินาทีเงินก็เข้าบัญชีแล้ว“ขอบคุณ ขอบคุณคุณผู้หญิงมากค่ะ!”หญิงสาวรีบขอบคุณเธอด้วยความซาบซึ้ง จากนั้นก็หันหลังแล้วเดินออกไปโดยไม่ลังเลเย่เทียนหยู่ยิ้มอย่างขมขื่น และคิดในใจว่า ผู้หญิงคนนี้ช่างขวางโลกเสียจริง เขาส่ายหัวพร้อมกับพูดขึ้นว่า “เธอซื้อตัวของผู้หญิงคนนั้นแล้ว แล้วที่นั่งของเธอล่ะ?”“ฉันไม่มีตั๋วหรอกค่ะ!”“เธอไม่มีตั๋ว แล้วเธอเข้ามาได้ยังไง?” เย่เทียนหยู่รู้สึกประหลาดใจ“ฉันก็แค่มองพนักงานตรวจตั๋ว แล้วเขาก็ให้ฉันเข้ามาค่ะ”“......”เย่เทียนหยู่ทำอะไรไม่ถูก หมดคำจะพูดแล้วจริง ๆ “ถ้าเธอไม่มีตั๋ว แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1139
ในตอนที่เหอฉุนเดินออกมา เดิมทีเธอตั้งใจหยิบตั๋วเพิ่มมาสองสามใบ มีที่นั่งดี ๆ ในแถวแรกแค่หนึ่งที่เท่านั้น ส่วนที่นั่งอื่น ๆ อยู่ถัดลงไปด้านหลังอีกเล็กน้อยเวทีตรงนี้จัดไว้เพื่อที่เวลาทำการแสดง แม้ผู้ชมจะนั่งแถวหน้า ก็ไม่จำเป็นต้องเงยหน้าขึ้นเลยแม้แต่น้อย เป็นตำแหน่งที่สบายมากแต่เพราะสายตาที่ไม่อยู่นิ่งของเย่เทียนหยู่ เธอเลยหยิบตั๋วแบบลวก ๆ ให้เขาไปหนึ่งใบ เดิมทีตามคำขอของเฉินเฟยเฟยนั้น คือต้องการให้เย่เทียนหยู่นั่งอยู่ตรงกลางของแถวแรกอย่างไรก็ตาม ตำแหน่งที่เย่เทียนหยู่ได้รับนั้นก็ถือว่าค่อนข้างดีเช่นกัน อยู่ในแถวที่สาม ซึ่งอาจจะสบายกว่าด้วยซ้ำแต่การโต้ตอบกับดารานักร้องนั้น ก็อาจจะลำบากไปสักหน่อยเย่เทียนหยู่สังเกตเห็นอารมณ์ร้ายของเหอฉุนได้โดยธรรมชาติ ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้ว แถมอารมณ์ร้ายอีกต่างหาก เธอคงเคยถูกผู้ชายรังแกมาสินะในครั้งนี้ เขานั้นทายถูกแล้วจริง ๆแน่นอนว่าเย่เทียนหยู่ก็ไม่คิดที่จะถือสาเรื่องเล็กน้อยพวกนี้อยู่แล้ว เขาเหลือบมองหมายเลขบนตั๋ว และเดินตามฝูงชนเข้าไปด้านในหลังจากผ่านความยากลำบากในการแหวกฝูงชนเข้ามา ในที่สุดเย่เทียนหยู่ก็พบที่นั่งของเขาที่อยู่ตรง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1138
เธอถึงขั้นตั้งใจสืบเรื่องนี้มาโดยเฉพาะ และพบว่าตระกูลหนานกงเป็นถึงหนึ่งในตระกูลอันดับต้น ๆ ของอาณาจักรมังกร พวกเขามีความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัว แทบจะไม่มีใครสามารถเทียบเคียงพวกเขาได้เลยพี่เย่เก่งกาจมากก็จริง หากเป็นแค่ตระกูลทั่วไปในเมืองตะวันออก เธอก็อาจจะลองเสี่ยงดวงดู แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับตระกูลหนานกง ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางรับมือพวกเขาได้เลย“คุณเย่จะมาเหรอคะ?” จางผิงถามด้วยความประหลาดใจ“อือ ฉันเชิญเขามาชมคอนเสิร์ตของฉันในคืนนี้ และเขาเองก็ตอบตกลงแล้วด้วย” เมื่อพูดถึงเย่เทียนหยู่ ใบหน้าของเฉินเฟยเฟยก็แสดงถึงความปิติขึ้นมา“ได้ค่ะ!”จางผิงพยักหน้า แต่ในใจเธอกลับกำลังคิดอยู่ว่า เธอควรจะใช้วิธีไหนเพื่อทำให้คุณเย่รู้เรื่องที่พี่เฟยเฟยกำลังถูกรังแกโดยเธอไม่จำเป็นต้องเป็นคนพูดดีไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด เธอถึงมักคิดว่าตัวตนของคุณเย่นั้นไม่ธรรมดาบางที เขาอาจจะมีวิธีรับมือจริง ๆ ก็ได้เหอฉุนไม่ได้พูดอะไรอีก เธอเองก็อยากที่จะพบกับบุคคลในตำนานคนนี้เหมือนกัน ดูว่าเขาโดดเด่นอย่างที่ทุกคนพูดกันจริงไหมแน่นอน หากดูจากเหตุการณ์ของปาร์คดาฮยอนก่อนหน้านี้แล้ว คนคนนี้น่าจะพอมีความสามา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1137
เกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว สุดท้ายหลินหว่านหรูก็ตัดสินใจปล่อยให้เป็นเรื่องของเวลา ยังไงอีกไม่นานความจริงก็จะถูกเปิดเผยออกมาแล้วและในเวลาเดียวกันนั้นเอง หญิงสาวทั้งสามคนกำลังนั่งอยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่ง ใกล้กับสนามกีฬาคนหนึ่งคือเฉินเฟยเฟย นักร้องชื่อดังจากอาณาจักรมังกร ตอนนี้เฉินเฟยเฟยกำลังโด่งดังมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่าเธอจะต้องแบกรับแรงกดดันที่ค่อนข้างสูง แต่ตอนนี้เธอก็ค่อย ๆ ดีขึ้นมาบ้างแล้วอีกคนคืออดีตผู้ช่วยของเฉินเฟยเฟย ซึ่งปัจจุบันคนที่ทำหน้าที่แทนคือจางผิงคนสุดท้ายเป็นหญิงวัยสามสิบกว่า ๆ ที่มีใบหน้างดงาม หุ่นค่อนข้างสูง ทั้งหน้าอกและบั้นท้ายดูอวบอิ่ม มีเสน่ห์เฉพาะตัวในแบบของผู้หญิงที่อยู่ในวัยผู้ใหญ่และก็เป็นเพราะไม่สามารถทนต่อการคุกคามจากผู้บริหารระดับสูงของบริษัทเดิมได้ เธอจึงถูกบังคับให้ลาออก นอกจากนี้ก็เป็นเพราะได้รู้จักกับเฉินเฟยเฟย เฉินเฟยเฟยที่เดิมทีไม่ต้องการจะอยู่ภายใต้การควบคุมของบริษัท ดังนั้นสตูดิโอส่วนตัวของเธอเองจึงต้องการผู้จัดการด้วยเช่นกันเหอฉุนจึงเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับตำแหน่งนี้ เธอเป็นคนที่มีความสามารถ เธอจัดการทุกอย่างได้อย่างเป็นระเบียบแต่เพราะค
