บทที่ 422

หากไม่มีตำแหน่งทายาทเขาก็ไม่มีอะไรเลย

ในขณะนี้ ซูเหวินฮุยรู้สึกเหมือนท้องฟ้ากำลังจะถล่ม

เขาต้องการพูด แต่ซูชังก็เดินออกไปแล้ว

ในความเป็นจริง เขาทนไม่ได้ แต่หลังจากการสอบสวน พฤติกรรมของหลานชายคนโตของเขาทำให้ใจเขาแตกสลายจริงๆ

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือคำสั่งของเจ้าตำหนักซิวหลัว

เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปฏิบัติตาม ไม่อย่างนั้นเขาเองก็อยากให้โอกาสหลายชายได้กลับตัว

ประมาณสองชั่วโมงต่อมา สมาชิกของตระกูลซูมารวมตัวกันที่ตระกูลซู รวมทั้งซูเหวินฮวาด้วย

เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้วซูเหวินฮวา คร่ำครวญว่าดูเหมือนเขาจะต้องรอโอกาสต่อไป แต่แล้วจู่ๆ ก็มีสายเข้า

ไม่น่าแปลกใจที่ซูเหวินฮวารู้สึกว่าไม่มีโอกาส ก็เพราะเวลาผ่านไปยามชั่วคืนแล้วแต่ตระกูลซูก็ยังไร้วี่แวว

จนถึงเช้าทุกอย่างก็ยังคงเงียบสงบ

ในความเห็นของเขา แม้แต่พี่เย่เองก็คงยังเป็นเรื่องยาก ดังนั้น เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมแพ้ชั่วคราวและรอโอกาสต่อไป แต่เขาไม่ได้ตำหนิเย่เทียนหยู่ เพราะถึงยังไงแล้ว เรื่องทั้งหมดนี่ก็ยากมากจริง ๆ

สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือ สายที่เขาได้รับในเวลานี้มาจากคุณปู่

เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ปู่ซูชังไม่เคยโทรหาเขาเลย