14.ทำตามที่ข้าบอกนะครับ NC

เธอครอบครองเข้าไปในส่วนที่ลึกที่สุดหลังจากนั้นก็ถอยร่นออกมาเป็นจังหวะ นาทาเลียระมัดระวังไม่ให้ฟันขบ ในขณะที่ริมฝีปากกำลังทำหน้าที่

เธอไล้ปลายลิ้นโลมเลียไปตามส่วนปลายซึ่งอ่อนไหวมากที่สุด ก่อนที่แกสทอนจะผลักเธอเบาๆ

นาทาเลียจ้องมองส่วนนั้นที่แวววาวด้วยน้ำลายของเธอ และกว่าเธอจะรู้ตัวเขาก็ขึ้นมาบนเตียงกับเธอแล้ว

เธอล้มตัวนอนลงในขณะที่เขายกขาของเธอขึ้นไปฟาดเอาไว้บนบ่า

“ท่านทำให้ข้าแทบคลั่งเลยท่านหญิง..”

ความเป็นชายร้อนผ่าวของเขาค่อยๆ แทรกเข้ามาด้านในอย่างช้าๆ ทีละนิดตามจังหวะของลมหายใจ

“อ่า..อื้อ”

ส่วนที่เชื่อมโยงกำลังบีบรัดกันอย่างเร่าร้อนไม่แพ้อุณหภูมิของร่างกายที่พุ่งสูงขึ้นมา ในอกสะท้านวาบกับการกระทั้นกายเข้าออกโดยไม่ยั้งแรงใดๆ แกสทอนไม่ได้มีความอดทนมากมายที่จะรอคอยให้ส่วนนั้นของนาทาเลียได้ปรับสภาพกับขนาดที่ใหญ่เกินพอดีของเขา เพราะเมื่อมันแทรกเข้าไปและถูกบีบรัดอย่างรุนแรงเขาก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะตายทั้งเป็น

นาทาเลียล้ำค่ามากกว่าที่ตาเห็น ร่างกายของเขาถูกเติมเต็มชัดเจนมากกว่าทุกครั้งที่มีลมหายใจมาเลย เลือดฉีดซ่านไปทั่วทั้งตัวส่งผลให้ลมหายใจของขาค่อนข้างรุนแรง ทว่าทุกครั้งที่เคลื่อนไหวร่างกายก็สะท้านออกมาไม่หยุดเลย

“อ๊ะ..อื้อ”

นาทาเลียได้แต่บิดตัวเร่าๆ ซุกหน้าลงกับหมอนด้วยความรู้สึกที่ยากจะทนไหว คราแรกมันมีความรู้สึกเจ็บแสบเล็กน้อย แต่ทว่าเมื่อเขาเริ่มขยับเอว แกสทอนทำให้เธอรู้ว่าสวรรค์นั้นอยู่ใกล้เพียงแค่ปลายนิ้วเท่านั้นเอง เขาโอบกอด พรมจูบเธอด้วยความอ่อนโยนและทุกครั้งที่ริมฝีปากของเขาแนบชิดลงไปบนแก้ม นาทาเลียรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองถูกบอกรักยังไงอย่างนั้นเลย ร่างกายเกร็งเสียวแปลบไปทั้งตัวมันมากกว่าคำว่ารู้สึกดีจนเธอเปล่งเสียงร้องครางออกมาไม่เป็นภาษา

ขาทั้งคู่ถูกแยกออกมาจากกัน มือใหญ่ช้อนใต้เข่าเพื่อรั้งเรียวขายกขึ้นจนถึงไหล่ และด้วยท่านี้นาทาเลียคิดว่าส่วนนั้นของเขามันเข้าไปลึกมากกว่าที่เคย

“อ๊า..แกสทอน ข้าไม่..ข้าไม่ไหวแล้ว”

เขาจับมือเธอไปจุมพิตเบาๆ

“ไม่ต้องอดทนแล้วครับ หากท่านทนไม่ไหว เช่นนั้นก็ปลดปล่อยออกมาเลยข้าจะหยุดกระแทกให้”

เธอมองหน้าของเขา นาทาเลียจ้องมองใบหน้าของแกสทอน เธอไม่รู้ว่าแว่นตาของเขามันหลุดออกไปจากกรอบหน้าของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ทว่าไม่ว่าแกสทอนจะสวมหรือว่าไม่สวมใส่แว่นตาแน่นอนว่าด้วยใบหน้าของเขามันก็ชวนมองมากอยู่ดี

ความเปียกชื้นจากร่างกายของทั้งสองไหลซึมออกมา เสียงเปียกแฉะจากหว่างขาดังก้องจนบาดหูไปหมด นาทาเลียจิกปลายเล็บลงไปบนผ้าปูที่นอนก่อนที่อารมณ์ทั้งร่างของเธอจะไล่ระดับขึ้นมายังจุดสูงสุด

แกสทอนกัดฟันกรอดเพราะคราแรกเขาคิดว่าตัวเองจะอดทนได้นานมากกว่านี้ แต่ทว่าเมื่อนาทาเลียบีบรัดส่วนนั้นที่ด้านในเขากลับไม่อาจยับยั้งความรู้สึกได้อีกต่อไป

ส่วนที่แข็งจึงจมลงไปสุดความยาว มันรู้สึกได้ถึงแรงบีบรัดอย่างหนักหน่วงจนทนไม่ไหว

นาทาเลียเผลอจิกนิ้วลงบนแผ่นหลังกำยำ เธอรู้แน่ว่ามันจะต้องเป็นรอยเล็บแต่ตอนนี้สติของเธอรับรู้เพียงอย่างเดียวคือเธอจะต้องหาทางระบายความร้อนที่อึดอัดนี้ออกไปให้ได้

“อะ..อ๊า!”

เลือดลมทั่วทั้งร่างไหลมากระจุกอยู่ตำแหน่งเดียว ก่อนที่เธอจะกระตุกเกร็งปลดปล่อยความต้องการออกมา เธอรับรู้ได้ถึงหยาดร้อนผ่าวที่ซัดเข้ามายังส่วนลึกของแกสทอนได้เป็นอย่างดี

“ข้ารู้ว่าไม่ควรกระทำเช่นนี้แต่กับท่าน..มันห้ามใจยากเกินไป”

เขากล่าวพร้อมกับผละร่างกายออกจากเธอ นาทาเลียถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แกสทอนใช้ผ้าห่มพันร่างกายของเธอเอาไว้ เขาอุ้มเธอเดินมาที่ห้องอาบน้ำ

ครั้งเดียวมันน้อยไปจริงๆ ด้วยสินะ ส่วนนั้นของเขามันตื่นตัวมาอีกรอบแล้วด้วย แต่หากจะกระทำอีกครั้ง งานเลี้ยงที่ท่านหญิงจะเดินทางไปในวันนี้มีอันต้องถูกยกเลิกเป็นแน่ เพราะอย่างนั้นเขาควรจะต้องหักห้ามใจ

แกสทอนดึงผ้าห่มที่ปกคลุมร่างกายของท่านหญิงออก เขาแตะลงไปในอ่างก็พบว่าน้ำในอ่างนั้นกำลังอุ่นพอดี ทว่าเมื่อเขาเหลือบไปเห็นหยาดน้ำสีขาวขุ่นที่กำลังรินไหลลงมาตามขาของท่านหญิงอารมณ์ที่เขาตั้งใจว่าจะเก็บซ่อนให้มิดชิดมันกลับพลุ่งพล่านขึ้นมาใหม่

“รีบมาลงอ่างด้วยกันเถิดครับ”

นาทาเลียมองหน้าของแกสทอนด้วยความไม่ไว้ใจ

“ข้ามีงานเลี้ยงที่จะต้องไปนะแกสทอน”

เขาส่งยิ้มให้เธอพร้อมกับจับมือของนาทาเลียแล้วดึงให้เธอลงมาในอ่างกับเขา

“เพราะอย่างนั้นข้าถึงจะรีบทำยังไงล่ะ..เชื่อข้าเถอะว่าครั้งที่สองท่านจะรู้สึกดีมากกว่าครั้งแรกเป็นร้อยเท่าเลย เอาล่ะท่านหญิงค่อยๆ นั่งลงมาบนตักของข้าสิครับ”

.................

อีฟกำลังติดกระดุมเสื้อมากมายของท่านหญิงนาทาเลีย เธอคิดถูกจริงๆ ที่จัดเตรียมชุดเดรสแบบปกปิดคอเอาไว้ เพราะว่าร่องรอยบนคอของท่านหญิงมันเด่นชัดมากทีเดียว ท่านพ่อบ้านผู้นั้นย่อมจะต้องล่วงรู้สิว่าท่านหญิงมีงานเลี้ยงที่จะต้องเดินทางไปต่อ นี่เขาตั้งใจว่าจะกินท่านหญิงผู้งดงามของเธอไม่ให้เหลือแม้แต่กระดูกเลยรึไงกัน

“ท่านหญิงต้องการผู้ติดตามไหมคะ ข้าเห็นว่าท่านหญิงไม่ได้ออกงานมาเป็นระยะเวลานาน เพราะอย่างนั้นข้าจะให้บารอนเนสไปเป็นผู้ติดตามของท่านหญิงดีหรือไม่”

การที่นาทาเลียจะมีผู้ติดตามเป็นหญิงสาวตระกูลบารอนหรือว่าเคาน์นั้นเป็นเรื่องธรรมดา เพราะหากจะนับกันจริงๆ อาโมรีคือราชวงศ์เก่าแก่ แต่นาทาเลียไม่ต้องการผู้ติดตามอะไรนั่นหรอก ที่เธอไปงานเลี้ยงของตระกูลบาทาซาร์เพราะต้องการไปดูหน้าขององค์รัชทายาทก็เท่านั้น

เธอคิดเอาไว้แล้วว่าเขาจะต้องหันมาสนใจ หากว่าเธอไม่ได้ตามติดเขาเหมือนเมื่อก่อน เพราะอย่างนั้นการหายตัวไปในแวดวงสังคมมันคือแผนการเรียกร้องความสนใจของเธอที่ผ่านการคิดและกลั่นกรองออกมาแล้วต่างหาก

และในวันนี้เธอจะเมินเขา ชายผู้ซึ่งได้ทุกอย่างเพียงชี้นิ้วสั่งจะต้องดีดดิ้นแน่ๆ หากไม่ได้รับความสนใจจากสตรีที่วิ่งตามเขามาตลอด

นาทาเลียคือหญิงงาม คำยืนยันที่ดีที่สุดคือกระจกเงาที่กำลังสะท้อนใบหน้าของเธอในยามนี้ เพราะอย่างนั้นเธอจะคิดว่าการที่เธอมีใบหน้าที่งดงามเกินกว่ามนุษย์ทั่วไปมันคือข้อได้เปรียบก็แล้วกัน อีกทั้ง..วันนี้เธอศึกษาเรื่องตระกูลบาทาซาร์มาเป็นอย่างดี

ท่านเคาน์บาทาซาร์ที่กำลังจะถูกแต่งตั้งในวันนี้คือหนึ่งในตัวละครหลักของเกมนี้ เพราะอย่างนั้นหากว่าเธอเดาไม่ผิดในภารกิจพิเศษของเธอจะต้องมีชื่อของเขาอยู่รวมด้วยเป็นแน่ ไปผูกมิตรกับเขาก่อนคือเรื่องที่ควรกระทำที่สุดแล้ว