บทที่ 67

รรินธรรีบเดินไปขึ้นรถตัวเอง แล้วขับตามหลังรถของเขาไป เพื่อหาโอกาสแซง

เธออยากจะโทรไปหาน้องสาว..แต่จะบอกน้องยังไงดีล่ะว่าให้เอาหลานไปซ่อนไว้ก่อน

ขับรถตามมาเรื่อยๆ ก็ยังไม่มีโอกาสที่จะแซง เพราะเขาขับเร็วแบบสม่ำเสมอ

"ไม่คิดจะแวะซื้ออะไรหน่อยหรือไง" สิ้นคำพูดของเธอเท่านั้นแหละ รถคันข้างหน้าก็แวะจอดที่ร้านสะดวกซื้อทางเข้าบ้าน ..เขาได้ยินเราพูดเหรอ? ก็ไม่น่าจะใช่ หญิงสาวก็เลยรีบขับรถแซงหน้าไป

ทำไงดี..ถ้าเราจอดรถไว้หน้าบ้านหรือที่จอดรถแบบนี้ เขาต้องเห็นแน่เลย ..รรินธรก็เลยขับรถอ้อมไปหลังบ้านแล้วจอดแอบไว้ตรงนั้น

หญิงสาวรีบตรงเข้าไปด้านใน แล้วเดินไปที่ห้องของน้องสาว ซึ่งทั้งสองได้ย้ายลงมาอยู่ข้างล่างแล้ว เพราะคฑาไม่อยากให้ภรรยาต้องขึ้นลงบันไดบ่อยๆ รรินธรก็เลยย้ายตามน้องลงมาอยู่ห้องข้างล่างด้วย

"หนูรักล่ะ" รรินธรถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปเพราะห้องไม่ได้ล็อก

"อุ๊ย" รรรรรรถึงกับตกใจถอยออกจากสามีแบบอัตโนมัติ เพราะทั้งสองกำลังแสดงความรักกันอยู่

แต่นาทีนี้รรินธรไม่มีเวลาจะมาให้ความสนใจอะไรแบบนี้ "พี่ถามว่าหนูรักอยู่ไหน"

"อยู่กับคุณแม่ค่ะ"

"ดึกขนาดนี้แล้วทำไมเราไม่รับหลานกลับมา!"

รรรรรรตกใจที่เห็นพี่สาว