로그인공유
บทที่ 41
최신 업데이트:
2025-01-12 15:02:20
관련 챕터
ภรรยาในนาม บททื่ 42
ภรรยาในนาม Ss2 รชต Ep42 กัลยารีบห้ามแม่ไว้ เพราะเธอรู้ดีว่าแม่ต้องห้ามหลานไม่ให้คุกเข่าแน่ "เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดผมผิดเองครับ" อิฐยังคงนั่งจ้องมองหน้าเด็กหนุ่มที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าของเขาแบบใจเย็น "คุณน้าครับ ผมยินดีรับผิดชอบเรื่องทั้งหมด" "รับผิดชอบ?" อิฐแทบอยากจะขำออกมา ทำให้ลูกสาวของเขาเสียหายขนาดนี้ เพิ่งจะมาเอ่ยปากบอกว่ารับผิดชอบเนี่ยนะ น้ำใจไม่ได้ห้ามสามี เพราะเรื่องนี้มันห้ามกันไม่ได้ ไม่ว่าสามีจะตัดสินใจยังไง เธอก็พร้อมจะรับฟังการตัดสินใจนั้น น้ำหนาวค่อยๆ คุกเข่าลงข้างกายรชต เพื่อขอให้พ่อยกโทษให้กับสิ่งที่เธอได้ทำลงไปโดยพละการ "หนาวลุกขึ้นดีกว่า ทำแบบนี้เดี๋ยวคุณก็เจ็บเข่า" ตัวเองคุกเข่าอยู่ก่อนแล้ว พอเห็นว่าเธอทำตามก็อดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ "ลุกขึ้นมาหาพ่อ" ขนาดรชตมาทีหลังยังเป็นห่วงเธอ ทำไมอิฐจะไม่ห่วงว่าลูกสาวตัวเองจะเจ็บเข่า ทุกคนที่อยู่ในห้องนั้น แทบจะหายใจติดขัดเพราะลุ้นมาก ว่าทั้งสองคนจะชนะใจพ่อได้ไหม น้ำหนาวไม่ตอบ เธอได้แต่ก้มหน้าก้มตาสำนึกผิดต่อไป "พ่อบอกให้มานี่ไง" "หนาวขึ้นมาหาพ่อสิลูก" น้ำใจก็เลยเอื้อมมือไปรับลูกสาวให้ลุกขึ้น "มันจะอะไรกันนักกันหนา" อ
최신 업데이트 : 2025-01-12ภรรยาในนาม บทที่43
[สนามบิน] ตอนที่คิดจะมาเซอร์ไพรส์ลูกสาว ทั้งสองนั่งเครื่องบินมา ขากลับก็ได้นั่งเครื่องกลับ คิดว่าจะมาเซอร์ไพรส์แต่ดันถูกเซอร์ไพรส์กลับแบบหนักหน่วง [โรงแรมกัลยาสาขาเสม็ด] ถึงแม้อิฐจะเป็นผู้บริหารใหญ่ที่นี่ และทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับเขา แต่อิฐไม่ลืมผู้มีพระคุณ โรงแรมนี้ก็เลยยังชื่อโรงแรมกัลยาอยู่ "หนาวขอตัวนะคะ" หญิงสาวตามพ่อกับแม่มาโดยที่ไม่ได้กลับไปเก็บของที่คอนโด น้ำใจได้แต่มองตามหลังลูกสาวไป อยากจะคุยกับสามี แต่ดูเหมือนว่าอารมณ์ของเขาจะยังไม่ปกติ ตอนที่อยู่กับพ่อและแม่ เธอไม่กล้าเช็คดูโทรศัพท์ แต่พอกลับเข้าห้อง..น้ำหนาวรีบเปิดดูว่าเขาส่งข้อความอะไรมาไหม แต่ก็ไม่มีเลย เขาโกรธที่เราเลือกพ่อกับแม่เหรอ? เป็นใครก็ต้องโกรธ เขานั่งคุกเข่าขอร้องอ้อนวอนขนาดนั้น แต่เธอตอบว่าจะกลับมากับพ่อโดยไม่แม้แต่จะใช้เวลาคิดเลย หญิงสาวร่างระหงยืนมองทอดสายตาออกไปดูท้องทะเลอันกว้างใหญ่ ตอนที่มองแม่น้ำเจ้าพระยายังคิดถึงท้องทะเลนี้อยู่เลย แต่พอได้มายืนมองมันจริงๆ แล้ว ทำไมเธอถึงคิดถึงแม่น้ำเจ้าพระยาล่ะ หรือเราคิดถึงคนที่อยู่ที่นั่น.. หญิงสาวรีบสลัดอารมณ์นี้ออกไป เพราะกลัวว่าพ่อจะเห็นว่าเธออ่อนแอ น้ำห
최신 업데이트 : 2025-01-12ภรรยาในนาม บทที่ 44
ภรรยาในนาม Ss2 รชต Ep44 [มหาวิทยาลัย] "รชต" นาเดียเดินมานั่งลงข้างกายรชตแบบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ "ดีใจจังที่นายมาเรียนได้สักที" ที่นาเดียพูดแบบนี้ ตั้งแต่หลังละครเวทีเขาก็ไม่ได้มาเช่นเดียวกันกับน้ำหนาว แต่ทางอาจารย์ก็ไม่ได้ว่าอะไร ถือว่าให้พวกเขาได้พักผ่อนหลังจากร่วมกิจกรรมของมหาวิทยาลัย "อืม" นาเดียพูดออกมาไม่รู้กี่คำต่อกี่คำ แต่รชตตอบออกมาแค่นี้แหละ "ได้ยินว่าไปเที่ยวกันเหรอ คืนนี้ถ้าไปที่ผับเราขอไปด้วยคนนะ" "นาเดีย!" คอปเตอร์ตำหนิเพื่อน เพราะแทนที่จะชวนคุยเรื่องอื่น เที่ยงวันเดียวกัน.. ตอนที่นั่งกินข้าว เขาก็ยังนึกถึงเธอ ทำไมเธอถึงแทรกเข้ามาในชีวิตเขาได้มากมายขนาดนี้ พวกเพื่อนๆ รู้ดีว่ารชตกำลังคิดอะไรอยู่ก็เลยไม่มีใครอยากกวน "ข้าวฟ่างเราไปนั่งกับรุ่นพี่ไหม โต๊ะว่างพอดีเลย" อรปรียาที่ไม่สำนึกผิดเลย และรู้ดีว่าเพื่อนไม่อยากจะคุยด้วยแล้ว แต่ก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ "ฉันว่าเราไปนั่งโต๊ะนั้นดีกว่าว่างอยู่พอดี" ไข่ตุ๋นชวนข้าวฟ่างไปอีกมุมหนึ่ง ข้าวฟ่างก็ยอมเดินตามไข่ตุ๋นไป หลังทานอาหารเที่ยงเสร็จ..นักศึกษาหลายคนต่างก็ทยอยกลับห้องเรียนกัน "รุ่นพี่คะ" ข้าวฟ่างบอกเพื่อนว่าจะแวะห้องน้ำ
최신 업데이트 : 2025-01-12ภรรยาในนาม บทที่ 45
ภรรยาในนาม Ss2 รชต Ep45 "???" น้ำหนาวคิดว่าตัวเองคิดถึงเขามากเกินไปหรือเปล่า ทำไมมองเห็นเกียร์เป็นหน้าของรชตไปได้ "รุ่นพี่?" "ไม่ได้เจอกันหลายวัน สวยขึ้นเยอะเลยนะ" ซึ่งการแต่งตัวของเธอในตอนนี้แตกต่างจากเขามาก "รุ่นพี่มาได้ยังไงคะ" "ทำไม คิดว่าเป็นห้องไอ้เกียร์มันเหรอ" เพราะฟังจากคำถามของเธอแล้ว เธอคงยังไม่รู้ว่าเขาตามเกียร์มาด้วย "ค่ะ" หญิงสาวตอบออกไปตามความจริง เพราะเธอก็คิดแบบนั้นอยู่แล้ว "มันอยู่ห้องถัดไป" ว่าแล้วรชตก็หันกลับไปมองคลื่นทะเล พร้อมกับเช็ดผมต่อ แต่จริงๆแล้วเขาอยากจะมองเธอผ่านกระจก น้ำหนาวหันหลังเดินกลับไปที่ประตู ซึ่งรชตก็ยังคงมองตามในกระจก "รุ่นพี่มาที่นี่แค่เรื่องงานใช่ไหม" ก่อนจะออกจากห้องเธออยากถามให้แน่ใจ ว่าเขาคิดถึงเธอเหมือนกับที่เธอคิดถึงเขาไหม "เปล่า..มาตามหาหัวใจ" น้ำหนาวไม่รออะไรอีกแล้ว รีบหันกลับไปทางที่เขายืนอยู่ แล้วก้าวเดินเข้าไปสวมกอดเขาจากทางด้านหลัง ชายหนุ่มค่อยๆ หันหน้ากลับมาแบบช้าๆ "ร้องไห้ทำไม แต่งหน้ามาสวยๆ เดี๋ยวเครื่องสำอางก็ลบหมด" มือหนาเลื่อนไปซับน้ำตาให้กับเธอ แต่ดูเหมือนว่ายิ่งปลอบ เธอก็ยิ่งร้องไห้จนมีเสียงสะอื้น "คิดถึงพี่
최신 업데이트 : 2025-01-12ภรรยาในนาม บทที่ 46
ภรรยาในนาม Ss2 รชต Ep46 ถึงแม้พ่อเธอจะยื่นข้อเสนอมาอีกหลายอย่าง หนึ่งในนั้นก็คือทั้งสองต้องแยกห้องนอน เขาก็ยอมตอบตกลงไปก่อน ดีกว่าจะไม่ได้เจอหน้าเธออีกเลย พอทางผู้ใหญ่คุยกันเรียบร้อย อัญชัญก็ล้วงเอาสิ่งสำคัญที่สุดที่นางนำติดตัวมาด้วยออกจากกระเป๋า "คุณย่า?" รชตเห็นสิ่งนั้นถึงกับน้ำตาคลอ เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ย่าเคยเล่าให้เขาฟัง ว่ามันคือตัวแทนความรักที่ปู่มีให้ย่า "หมั้นน้องไว้สิลูก" อัญชัญส่งแหวนวงนั้นไปให้กับหลานชาย กัลยาและคฑาทั้งสองมองสบตากัน เพราะไม่คิดว่าแม่จะยอมนำสิ่งนี้มาเพื่อหมั้นหมายผู้หญิงให้กับหลาน "ขอบคุณครับย่า" ก่อนจะรับแหวนวงนั้นมา ชายหนุ่มได้ก้มลงกราบเท้าของย่าอีกครั้ง และครั้งนี้น้ำหนาวก็ได้กราบลงพร้อมกัน ถึงแม้เธอจะไม่รู้ประวัติของแหวนวงนี้ แต่มันคงสำคัญมาก ถึงทำให้ลูกหลานของท่านมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป แหวนวงนั้นถูกสวมใส่นิ้วนางข้างซ้ายของหญิงคนรัก โดยเป็นการจองไว้ว่าผู้หญิงคนนี้คือผู้หญิงของเขา "ไหว้พี่สิลูก" น้ำใจเอื้อมมือไปแตะไหล่ลูกสาวเบาๆ พอน้ำหนาวไหว้ลงที่ตักของรชตแล้ว ทั้งสองก็หันไปไหว้ญาติผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่ตรงหน้าทุกๆ ท่าน ห้องอาหาร.. วันนี้ห้องอา
최신 업데이트 : 2025-01-12ภรรยาในนาม บทที่ 47
ภรรยาในนาม Ss2 รชต Ep47 //18+ "ถามเหมือนกับว่าเราจะทำให้ย่ากินอย่างนั้นแหละ" "ผมทำไม่เป็นหรอกครับ" "เอ้าา" ทุกคนต่างก็นึกขำ และคิดว่าเขาคงจะดีใจที่ได้คนรักมาอยู่ข้างกาย จนเผลอพูดไปเรื่อยเปื่อย "ถึงแม้ผมจะทำไม่เป็น แต่ผมมีตัวแทนนะครับ" "ยังไง" ย่าถามหลานชายกลับ "วันนั้นได้ยินคุณย่ากับคุณแม่พูดใช่ไหมครับ ว่าอยากจะเจอคนที่ทำแหนมเนือง" พอทุกคนได้ยินแบบนั้นต่างก็มองมาที่ทั้งสองพร้อมกัน "รอทานได้เลยนะครับ" ว่าแล้วรชตก็เอื้อมไปคว้ามือของเธอให้เดินตามเข้ามาในครัว "จะทำอะไรกัน" ย่าเห็นหลานชายมีความสุขก็พลอยมีความสุขกับหลานไปด้วย เครื่องครัวและของสดที่นี่มีครบอยู่แล้ว เพราะแม่ครัวต้องได้เตรียมไว้วันต่อวัน "พวกท่านบอกอยากทานอีกเหรอคะ" อยู่ข้างนอกน้ำหนาวไม่กล้าถาม "ครับ..พวกท่านต้องหลงรักหนาวเหมือนที่พี่รัก" จริงๆ แล้ว ใบหน้าของเธอก็สะดุดตาตั้งแต่แรกเห็นอยู่แล้ว ..ถ้าเธอไม่สะดุดตาคนบ้าที่ไหนจะยอมถูกผูกมัดโดยที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่นั่นมันก็แค่สะดุดตา แต่ที่รชตสนใจเธอมากขึ้นก็ตอนที่ได้กินอาหารฝีมือเธอครั้งแรกตอนลงแข่ง เขายอมรับว่าพอได้ทานอาหารที่เธอแข่งขันในวันนั้น จากที่เคยมีอค
최신 업데이트 : 2025-01-12ภรรยาในนาม บทที่ 48
ภรรยาในนาม Ss2 รชต Ep48 🔞 "รู้ไหมว่าถ้าพี่ยังอยู่ในห้องนี้อะไรมันจะเกิดขึ้นกับเรา" หญิงสาวพยักหน้าเล็กน้อย เพื่อตอบว่าเธอรู้ดี "??" ถึงแม้ในห้องนี้จะไม่ได้เปิดไฟ แต่แสงไฟจากด้านนอกก็ส่องสว่างเข้ามาพอมองเห็นใบหน้าของเธอ..แล้วเขาจะรออะไรเมื่อฝ่ายหญิงพยักหน้าให้ขนาดนี้ ชายหนุ่มเริ่มใหม่ด้วยการโน้มลงไปจูบ แต่ก็ไม่ได้จูบนาน ริมฝีปากหนาขยับต่ำลงมาที่ซอกคอระหง และค่อยๆ เลื่อนต่ำลงมาที่หน้าอก ซึ่งตอนนี้เขาได้ปลดกระดุมเสื้อชุดนอนของเธอออกไปแล้ว แต่ก็ยังคงเหลือชุดชั้นในอยู่ "อือ" พอริมฝีปากของเขาสัมผัสร่องหน้าอก..เสียงครางก็ได้ดังขึ้น มือหนาสอดลงไปด้านหลังเพื่อปลดตะขอเสื้อชั้นในออกให้พ้นทาง สิ่งที่อยู่ตรงหน้า มันทำให้อดที่จะมองไม่ได้ ตอนที่อยู่ในชุดว่ายน้ำก็คิดว่าน่ามองแล้ว แต่พอไม่มีอะไรปิดบังยิ่งน่ามอง ริมฝีปากหนาแนบจูบลงไปบนยอดดอกบัวตูมแบบอ่อนโยนและทะนุถนอม มือเรียวควานหาที่เกาะไว้ เพราะเธอไม่รู้จะทำตัวยังไงดีเมื่อถูกทั้งดูดและเลีย แต่เขาไม่คิดจะหยุดอยู่แค่นี้ เพียงไม่นานกางเกงชุดนอนที่เธอสวมใส่อยู่ก็ถูกกำจัด..โดยมีริมฝีปากหนาพรมจูบตามลงมา ขณะที่ถอดกางเกง "รุ่นพี่คะ" เธอไม่ใช่
최신 업데이트 : 2025-01-12ภรรยาในนาม บทที่ 49
ภรรยาในนาม Ss2 รชต Ep49 "ผมขอตัวนะครับ" เปิดออกมาแล้วเจอแบบนี้จะให้พูดอะไรได้ล่ะ "แม่ว่าเราไปที่โต๊ะอาหารกันดีกว่า" อัญชัญหันไปชวนลูกสะใภ้และลูกชายออกจากตรงนี้ไปก่อน เพราะดูท่าแล้วหลานชายคงจะเขิน "ครับ" คฑาเดินตามแม่ไป ส่วนรรรรรรเลือกที่จะเข้ามาคุยกับลูกชายในห้อง แกร็ก! "อุ๊ย..แม่! ผมตกใจหมดเลย" จังหวะที่ผู้เป็นแม่เปิดประตูเข้ามาลูกชายกำลังถอดผ้าจะไปอาบน้ำพอดี "เราจะทำอะไรก็ให้ระวังหน่อย" "แม่ต่างหากไม่ระวัง เข้ามาก็ไม่เคาะห้องก่อน" "แม่ไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้" "ถ้าแม่หมายถึงเรื่องนั้นก็ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ ผมโตแล้วนะ" เขารู้ได้ในทันทีว่าแม่พูดเรื่องอะไรอยู่ "แม่รู้ว่าเราโตแล้ว แต่จะทำอะไรก็คิดให้ดีก่อน" รรรรรรกลัวว่าลูกชายจะทำผู้หญิงท้องก่อน เพราะอยากจะให้น้ำหนาวได้เรียนให้จบพร้อมเพื่อนในวัยเดียวกัน แบบที่พ่อกับแม่ของเด็กฝากฝังมา "ผมรู้แล้วครับ ผมจะไม่ทำให้ คุณแม่กับคุณย่าต้องเสียคำพูดหรอกครับ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เดินเข้ามากอดแม่ "ไปอาบน้ำ" "รักแม่นะครับ" รชตโน้มตัวลงหอมแก้มแม่ฟอดใหญ่ แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป [มหาวิทยาลัย] "เดี๋ยวพี่พาไป" เขาหมายถึงจะพาเธอเข้าไปพบอาจารย
최신 업데이트 : 2025-01-12
최신 챕터
ภรรยาในนาม บทที่ 122 ตอนจบ
เช้าวันต่อมา.."ขอบพระคุณคุณปู่คุณย่ามากนะคะ""ถ้าอยากมาค้างที่นี่ก็มาได้ตลอดเวลาเลยนะ ปู่กับย่ายินดีต้อนรับเสมอ""ขอบคุณมากเลยนะครับ ส่วนเรื่องประตู เดี๋ยวผมจะให้ช่างมาดูให้""ไม่เป็นไรหรอก แค่เปลี่ยนลูกบิดเฉยๆ ก็ใช้งานได้เหมือนเดิมแล้ว""ให้ช่างมาดูดีกว่าค่ะคุณปู่" รักนรินทร์เกรงใจ มาขออาศัยอยู่บ้านท่านแท้ๆ ยังมาทำของท่านเสียหายอีก"ถ้างั้นก็เอาที่พวกเราสบายใจเลยแล้วกัน เดินทางปลอดภัยนะลูก""ขอบคุณอีกครั้งนะคะ" ทั้งสองไหว้ร่ำลาพวกท่านแล้วก็ออกมา[บ้านภูมิฐาน]ชายหนุ่มพาเธอกลับมาที่บ้านก่อน เพื่อจะมาเปลี่ยนเสื้อผ้าพอมาถึงก็เจอพ่อกับแม่ของเขาอยู่ที่บ้านพอดี"คุณพ่อจะออกไปไหนหรือครับ" เดินเข้ามาก็เห็นผู้เป็นพ่อกำลังจะออกจากบ้าน"ก็เข้าบริษัทน่ะสิ ที่บริษัทโทรมาบอกว่าตามตัวผู้บริหารไม่เจอ""ขอโทษครับ เดี๋ยวผมเข้าไปเอง แต่ขอขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ" เขามัวแต่ยุ่งตามหาเธออยู่ ก็เลยปล่อยปละละเลยเรื่องบริษัทไป"ฉันรออยู่ข้างล่างได้ค่ะ" หญิงสาวชักมือออกเมื่อเขายื่นมาจะจูงเธอขึ้นไปด้วย"จะรออยู่ข้างล่างทำไม..ไม่อาบน้ำก่อนหรือไง""คุณก็ไปอาบเองสิ""ไปด้วยกัน แล้วก็เข้าบริษัทด้วยกัน""ฉ
ภรรยาในนาม บทที่ 121
"ใครเขาจะให้คุณนอนด้วย" หญิงสาวรีบเก็บของบนโต๊ะอาหาร พอเก็บเสร็จก็เดินไปที่ประตูบ้าน "คุณกลับไปเลยนะ ฉันจะล็อกบ้านแล้ว""บอกแล้วไงว่าจะนอนที่นี่ด้วย""แต่นี่มันไม่ใช่บ้านฉันนะ""งั้นก็กลับบ้านสิ""ไม่"จากที่ยืนกอดอกพิงผนังอยู่ชายหนุ่มก็ก้าวเดินไปที่บันได"นี่คุณ!" รักนรินทร์รีบหันไปล็อกบ้านไว้แล้วก็เดินตามเขาขึ้นมา"คุณพักอยู่ห้องไหน""ไม่บอก"ไม่บอกก็ไม่เห็นจะยาก เพราะชั้นบนมีห้องนอนแค่สองห้อง ภูมิฐานเดินไปหน้าห้องนอนหนึ่งในสองนั้น"คุณภูมิหยุดเดี๋ยวนี้นะ!" รักนรินทร์รีบเดินเข้าไปรั้งตัวเขาไว้ก่อนที่จะเปิดประตูห้องนั้น "นี่มันห้องของคุณปู่คุณย่า""คุณก็ไม่บอกแต่ทีแรก" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอื้อมไปเปิดอีกห้องที่อยู่ข้างกัน หญิงสาวก็เลยรีบตามเข้าไป"ก็ได้แต่ฉันให้คุณค้างแค่คืนนี้คืนเดียวนะ"เขาไม่ตอบ..ให้พ้นคืนนี้ไปก่อนแล้วกัน ถ้ายังรับไหวอยู่ภูมิฐานเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็เข้าห้องน้ำ ทำเหมือนบ้านของตัวเองยังไงยังงั้นรักนรินทร์ได้แต่ยืนทำหน้าบูดบึ้งใส่ แต่หัวใจกลับเต้นแรงสวนทางกับสิ่งที่แสดงออกมาเพียงไม่นานภูมิฐานก็ออกมาจากห้องน้ำ เธอก็เลยเข้าไปใช้ต่อพรึบ! "กรี๊ดด" หญิงสาวที่กำลังอา
ภรรยาในนาม บทที่ 120
[คอนโด]เพียงไม่นานรถของภูมิฐานก็มาถึงคอนโด ชายหนุ่มลงจากรถได้ก็รีบตรงขึ้นไปก๊อก ก๊อกแกร็ก! แกร็ก!! เขาไม่มีคีย์การ์ดของห้องนี้ ก็เลยต้องได้เคาะประตูแล้วลองเปิด แต่ข้างในก็ยังเงียบอยู่"รักนรินทร์..คุณมาถึงหรือยังเปิดประตูให้ผมหน่อย" ขณะที่เรียกเขาก็ยังคงเคาะประตู แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆชายหนุ่มเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเธอ หลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ยังคงเหมือนเดิม[ร้านขายของชำ]"ผมก็ได้ยินคุณแม่บอกว่า ได้ฤกษ์ยามแล้วไม่ใช่หรือครับพี่" เมื่อเกียร์เห็นพี่สาวมาหา ด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง ก็เลยถามเอาความจริง"สงสัยเขาจะยังไม่พร้อม""พี่จะไปสนใจอะไร" เกียร์ของขึ้นทันทีเมื่อได้ยินว่าฝ่ายชายไม่พร้อมที่จะแต่งงานกับพี่สาว"เรื่องนี้เราอย่าไปพูดให้ใครฟังนะ" ที่รักนรินทร์ต้องเล่าให้เกียร์ฟังก็เพราะอยากจะมาขออาศัยอยู่ที่นี่ก่อน ในระหว่างที่รอให้เขาตัดสินใจ พอคิดแล้วดูเหมือนไม่มีค่า ต้องให้ผู้ชายตัดสินใจว่าอยากจะแต่งงานด้วยไหม"ถ้างั้นพี่ก็ค้างที่ห้องผมเลยแล้วกัน..เพราะผมต้องกลับไปค้างที่บ้านของคุณแม่" ข้าวฟ่างไม่ได้มาด้วย เกียร์แค่แวะมาดูร้านช่วยปู่กับย่า"แล้วคุณปู่คุณย่าของเกียร์จะไม่ว่าพี่เหรอ""
ภรรยาในนาม บทที่ 119
"ปล่อยค่ะนี่มันห้องทำงานนะ" พอเป็นอิสระหญิงสาวก็รีบห้ามปรามกลัวว่าเขาจะเลยเถิด"คุณทำเสน่ห์ใส่ผมหรือเปล่าเนี่ย" ยอมรับว่าไม่เป็นอันทำการทำงานเลย เพราะตั้งแต่ได้สัมผัสร่างกายของเธอมา เขาก็โหยหาเธอโดยตลอด"ทำเสน่ห์? อะไรคือทำเสน่ห์คะ" อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเธอเติบโตที่ต่างประเทศ เรื่องแบบนี้ที่นั่นเขาไม่เชื่อกันอยู่แล้ว และไม่มีใครพูดถึง แม้แต่พ่อและแม่ สื่อโซเชียลก็ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่สนใจ แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี"ผมแค่ล้อเล่น มันเป็นเสน่ห์จากตัวคุณเอง""คุณรักฉันจริงเหรอ" รักนรินทร์ถามอีกครั้ง เพราะคิดว่าเขาคงอยากจะพูดแค่ต่อหน้าผู้ใหญ่"รักสิ ผมรักคุณ ว่าแต่คุณคิดยังไงกับผม""คิดยังไง?" ใช่แล้วเราคิดยังไงกับเขากันแน่ แต่พอได้ยินเขาบอกรักทำไมถึงดีใจมาก ดีใจจนห้ามน้ำตาของตัวเองไม่ได้"ผมไม่ได้บังคับให้คุณพูดหรอก เรื่องแบบนี้ต้องพูดออกมาจากใจ เหมือนที่ผมบอกคุณไง""คุณพูดจากใจจริงหรือคะ" ก็มันยากที่จะเชื่อนี่ วันนั้นยังทำเหมือนไม่ชอบหน้าเธออยู่เลย"ถ้าพูดแล้วคุณยังไม่เชื่อ งั้นผมทำให้คุณเชื่อเลยแล้วกัน""ทำอะไรคะ"คนตัวโตเดินมาที่ประตู แล้วก็จัดการล็อกมันไว้ แถมไม่ได้ล็อกแค่ลูกบิด เขายังล็อกก
ภรรยาในนาม บทที่ 118
"กระดาษอะไรแปะอยู่ด้านหลัง" รรินธรที่ยืนอยู่ห่างหน่อยมองไปเห็นตอนที่สามียกแพทเทิร์นขึ้นมาดูหมั่บ รักนรินทร์รีบดึงมันออกมา แล้วก็ขยำไว้ในมือ "ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่เจ้านายเขียนโน้ตแก้งานไว้ค่ะ"ภูมิฐานมองที่มือของเธอแบบยิ้มๆ "คุณพ่อกับคุณแม่ทานข้าวมาหรือยังครับ" แล้วเขาก็หันมาชวนพวกท่านคุย"ยังไม่ได้ทานเลย ก็นัดทานข้าวกับพ่อเรานั่นแหละ ไม่รู้ป่านนี้มาหรือยัง""อ้าวหรือครับ พอดีเลยผมกำลังหิว ขอไปร่วมทานด้วยคนนะครับ"ในขณะนั้นโทรศัพท์ของคริสก็ได้ดังขึ้น และคนที่โทรมาก็คือภูสิษฐ์รับโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่งคริสก็หันมาหาภูมิฐาน"ถ้าจะไปทานด้วยกันก็ป่ะ ตอนนี้พ่อกับแม่เราอยู่ข้างล่างแล้ว" ว่าแล้วคริสก็เอื้อมไปจูงแขนภรรยาให้เดินตามมา ส่วนภูมิฐานก็รีบเดินนำหน้าไป เพื่อเปิดประตูห้องให้"แล้วเราไม่ไปเหรอลูก" รรินธรเห็นว่าลูกสาวไม่เดินตาม"ไม่หรอกค่ะ เดี๋ยวรักหาอะไรทานแถวโรงอาหารนี้ก็ได้"ภูมิฐานถึงกับหันกลับมามอง เพราะเขาเดินนำพวกท่านจะออกนอกห้องอยู่แล้ว..หน้าประตูลิฟต์.."ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีงานด่วน คงไปร่วมทานข้าวด้วยไม่ได้ เอาไว้โอกาสหน้านะครับคุณพ่อคุณแม่" เขาพูดในขณะที่ประตูลิฟต์กำลังเปิดอ
ภรรยาในนาม บทที่ 117
แกร็ก! แกร็ก!!"ทำไมประตูเปิดไม่ได้ล่ะคะคุณ หรือคีย์การ์ดใช้ไม่ได้แล้ว" คีย์การ์ดเคยเป็นของรรินธรสมัยที่พักอยู่ที่คอนโดนี้ ตอนนั้นเธอไม่ได้คืนให้กับคฑา แต่ก็ไม่ได้ทิ้งยังคงเก็บไว้เป็นอย่างดี"ก็เปิดได้อยู่นะ..แต่เหมือนถูกปิด" คริสใช้คีย์การ์ดเปิดอีกครั้งลองดู"ใครคะ" เสียงคนที่อยู่ด้านในดังออกมา เมื่อได้ยินว่าคนข้างนอกจะเปิดลองดูอีกครั้ง"อ้าวหนูยังไม่นอนเหรอลูก เปิดประตูให้พ่อกับแม่หน่อย" ที่ไม่เคาะเรียกเพราะกลัวจะรบกวนลูกสาว"แป๊บหนึ่งนะคะพ่อ"ที่คริสเปิดประตูเข้ามาไม่ได้ ก็เพราะตอนนั้นภูมิฐานอุ้มรักนรินทร์ยืนอยู่ใกล้ประตู พอได้ยินเสียงแกร๊กเท่านั้นแหละเขาก็รีบใช้มือดันประตูปิดไว้เหมือนเดิม ด้านในมันก็เลยล็อกอีกที ..และตอนนี้ทั้งสองกำลังมัววุ่นใส่เสื้อผ้ากันอยู่แกร็ก~"อ้าวนี่หนูยังไม่อาบน้ำเลยเหรอลูก แม่นึกว่าหนูหลับไปแล้วเสียอีก""ยังค่ะมัวเคลียร์งานอยู่" โกหกแม่จะบาปไหมเรา"ถ้างั้นหนูก็ไปทำงานต่อเถอะลูก ไม่ต้องห่วงพ่อกับแม่หรอก""คุณพ่อจะทำอะไรคะ" รักนรินทร์เห็นพ่อกำลังจะเดินไปเปิดประตูห้องนอน"หนูจะให้พ่อกับแม่นอนห้องไหนล่ะ" คริสถึงกับตกใจแล้วหันกลับมาถามลูกสาว"อีกห้องค่ะพ่อ"
ภรรยาในนาม บทที่ 116
[ร้านอาหารหรู]"ว่าไงเสือ""ใครเสือ เรียกให้ถูกหน่อยสิ" ดวงตาภูสิษฐ์ กรอกมองไปดูภรรยาที่นั่งอยู่ข้างๆ ถ้าจำกันได้สมัยก่อนภูสิษฐ์ก็ไม่ใช่เบาๆ และคนที่กล้าเรียกเขาว่าเสือก็คือ.. "นายก็ไม่เบาเหมือนกันแหละไอ้คุณคริส"ใช่แล้วคนที่คริสมาทานข้าวด้วยก็คือภูสิษฐ์ ทั้งสองรู้จักกันที่ต่างประเทศ หลายสิบปีผ่านมาแล้ว"อุ๊ย" เมื่อได้ยินเพื่อนเอาคืนคริสก็ได้มองมาที่ภรรยาบ้าง พอเห็นสายตาพิฆาตแล้วถึงกับเสียวสันหลังวูบ"แล้วเมื่อไรเด็กๆ จะมากันเนี่ย" สามีทั้งสองยกนาฬิกาขึ้นมาและพูดพร้อมกันโดยที่ไม่ได้นัดหมาย"ไม่มีพิรุธเลยนะคะ""แหะๆ เมียจ๋าา อย่าไปเชื่อไอ้ภูมันเลย""นั่นไงมาแล้ว" เหมือนกรรมการตีระฆังเพื่อพักยก เมื่อเห็นภูมิฐานเดินเข้ามาพอมองเห็นแล้วว่าพ่อกับแม่นั่งอยู่โต๊ะไหนภูมิฐานก็เดินตรงเข้ามา สายตาคมมองดูชายหญิงวัยกลางคนคู่หนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน"สวัสดีครับ" เขายังไม่รู้หรอกว่าทั้งสองท่านเป็นใครแต่ด้วยมารยาทพอมาถึงก็ยกมือไหว้"หล่อกว่าพ่อเยอะเลยนะเนี่ย" คริสพูดพร้อมกับรับไหว้"ขอบคุณครับ" ชายหนุ่มมองไปที่พ่อ เพื่ออยากจะถามว่าเพื่อนของท่านทำไมเขาถึงไม่รู้จัก"เพื่อนพ่อเพิ่งเดินทางมาจากต่างปร
ภรรยาในนาม บทที่ 115
ภูมิฐานรีบตามออกมา คิดว่าที่เธอรีบออกไปคงเพราะเรื่องดินสอแท่งนั้นแน่แกร็ก! ประตูห้องประชุมถูกเปิดเข้าไปแบบถือวิสาสะ รักนรินทร์คิดว่าไอรยาคงยังอยู่ในห้องประชุมเพราะต้องได้คุยเรื่องแบบต่อทุกคนที่ยังอยู่ในห้องประชุมต่างก็หันมองมาที่ประตู"ฉันได้ยินท่านประธานบอกว่าคุณได้ดินสอด้ามนี้ที่ถังขยะ" รักนรินทร์เดินตรงเข้าไปแล้ววางดินสอลงตรงหน้าของไอรยา"ค่ะ" ไอรยาตอบรับเมื่อเห็นว่าภูมิฐานเดินตามเข้ามาด้วย"ถังไหนคะ""เออ..ถัง? ถังไหนแล้วทำไมคะ""มันวางอยู่บนโต๊ะทำงานของฉันแล้วมันจะไปอยู่ข้างถังขยะได้ยังไง ฉันก็เลยอยากรู้ว่าถังไหน""ถังหน้าห้อง" ถ้าจะบอกว่าถังขยะที่ไกลกว่านั้น กลัวจะไม่น่าเชื่อถือ"คุณเจอตอนไหน""นี่คุณ ฉันไม่มีเวลามานั่งจำเวลาหรอกนะ""ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันจะให้คนตรวจสอบกล้องวงจรปิดเองแล้วกัน""??" ไอรยาลืมคิดเรื่องนี้ไปเลยคนที่อยู่ในห้องประชุมได้แค่นั่งฟัง เพราะไม่รู้ว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกัน"ออกไปก่อนครับ" ภูมิฐานเป็นคนสั่ง เพราะเห็นแล้วว่าศึกครั้งนี้คงไม่สงบง่าย"ไม่ต้องหรอกค่ะ อยู่ฟังด้วยกันนี่แหละ"คนที่กำลังเก็บของจะลุกขึ้นต่างก็นั่งลงที่เดิม เมื่อได้ยินรักนรินทร์สั่งอี
ภรรยาในนาม บทที่ 114
แกร็ก~ "??" พอรู้ว่าใครมาเคาะประตูเท่านั้นแหละ รักนรินทร์ก็รีบปิด..แต่ก็ไม่ทัน"คุณออกจากห้องฉันไปเดี๋ยวนี้เลยนะ"แต่ดูเหมือนว่าภูมิฐานจะไม่สนใจที่เธอไล่ เขายังคงดันประตูแล้วก็แทรกตัวเข้ามา"คุณดื่มเหล้ามาเหรอ?""ขอค้างด้วยหน่อยสิ""คุณเห็นฉันเป็นอะไร""ผมยังไม่รู้ เราคบกันดูก่อนไหม" มันเป็นสิ่งที่เขาคิดไว้ ในระหว่างที่เขายังไม่รู้ใจตัวเองอยากจะอยู่ใกล้เธอให้มากที่สุด"อะไรนะ?""ในระหว่างนี้เราก็คบกันไปก่อน""ฟังดูดีนะ คนเห็นแก่ตัว" ถ้าเขาขอเป็นแฟนเธออาจจะรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่นี่แค่มาขอคบ แถมยังคบกันดูก่อนอีก"แล้วคุณต้องการแบบไหนก็บอกมาสิ""ต้องการให้คุณออกไปจากห้องนี้""คำก็ไล่สองคำก็ไล่ คุณจะให้ผมคิดยังไง""คิดว่าฉันไม่สนใจคุณไง ถ้าสนใจคุณแล้วฉันจะไล่เหรอ""ถ้างั้นแสดงว่าผมคิดกับคุณอยู่ฝ่ายเดียวหรอกหรือ"หญิงสาวทำได้แค่กลืนน้ำลายลงคอ เขาไม่คิดเหรอว่าเธอต้องเล่นตัวไว้บ้าง ถ้ารีบตกลงไป ก็จะดูเหมือนไม่มีค่าไม่มีราคาอะไรเลย"อืม?!" ในขณะที่กำลังใช้ความคิดอยู่นั้นก็ถูกอีกฝ่ายจู่โจมโดยการจูบมือเรียวแนบลงที่แผ่นอกกว้าง นี่เธอโหยหาจูบจากเขาขนาดนี้เลยเหรอ เพราะแรงจะผลักออกก็ยังไม่มีเมื่
