LOGINShare
บทที่ 15
Last Updated:
2024-12-31 13:58:20Related chapters
ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 16
สุดท้ายเอกสารข้อตกลงการหย่าร้างชุดนั้น ก็ถูกซังหนี่วางกลับลงไปที่เดิมวันต่อมา เธอไม่ได้รอฟู่เซียวหาน แต่ขับรถไปบ้านตระกูลซังด้วยตัวเองบ้านตระกูลซังตั้งอยู่ขอบเขตระหว่างตัวเมืองและชายเมืองของเมืองถง เป็นเขตคฤหาสน์ชื่อดัง ซึ่งทุกตารางนิ้วล้วนมีค่าดั่งทองคำทันทีที่ซังหนี่จอดรถก็มีคนเห็นเธอแต่คนรับใช้คนนั้นไม่ได้ออกมาต้อนรับเธอ ทว่าหมุนตัวเดินกลับเข้าไปข้างในซังหนี่เองก็ไม่ใส่ใจนัก จึงเปิดประตูลงจากรถด้วยตัวเองก่อนจะออกจากบ้าน เธอยังตั้งใจถือของบำรุงสองสามอย่างมาด้วย ในเมื่อมาขอโทษ…ก็ควรมีท่าทีที่สื่อว่าต้องการจะขอโทษจริง ๆ“คุณหนูหนี่มาแล้ว”วินาทีที่ซังหนี่เข้าไปในบ้าน คนรับใช้ที่รีบเร่งเข้ามารายงานคนเมื่อกี้ ก็เดินมากล่าวต้อนรับด้วยรอยยิ้มซังหนี่พยักหน้าให้เธอ“พี่คะ!”ซังฉิงรีบลงมาจากชั้นบนอย่างรวดเร็วเธอสวมชุดเดรสสีขาว ผมยาวสีปีกกาแผ่สยายเลยไหล่ลงมา เมื่อรวมเข้ากับใบหน้าที่ไร้เดียงสาของเธอ ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้นัยน์ตาของผู้คนเปล่งประกายแม้ว่าปากของซังฉิงจะเอ่ยเรียกพี่สาว แต่สายตากลับจ้องมองไปข้างหลังเมื่อพบว่าเธอมาที่นี่คนเดียว แววตาของซังฉิงก็เผยให้เห็นถึงคว
Last Updated : 2024-12-31ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 17
“ลูกจะผิดได้ยังไง?”เมื่อเห็นท่าทางเช่นนั้นของซังฉิง คุณนายซังก็รู้สึกปวดใจขึ้นมาทันที และคว้ามือของเธอไว้ “ทำไมลูกถึงโง่แบบนี้นะ? ครั้งนี้โชคดีที่ล้มแล้วโดนมือ ถ้าล้มโดนหน้าแล้วเป็นแผลเป็นเข้าล่ะ จะทำยังไง?”ซังฉิงส่ายหน้า “ก็ตอนนั้นหนูคิดวิธีอื่นไม่ออกแล้วนี่คะ จะให้พี่กับหยวนโหรวตบตีกันต่อไปก็คงไม่ได้…”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของเธอ คุณนายซังก็นึกบางอย่างออก ก่อนจะมองซังหนี่ด้วยแววตาเรียบนิ่ง “ดูสิว่าเธอก่อเรื่องงามหน้าอะไรขึ้น! ทั้งที่เธอเป็นพี่สาว แต่ยังต้องให้ฉิงฉิงช่วยเธอแบบนี้ เธอไม่รู้สึกละอายใจบ้างหรือยังไง?”“ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเธอหรอกค่ะ”คำตอบนี้ของซังหนี่ทำให้สีหน้าของคุณนายซังย่ำแย่ถึงขีดสุด “เธอพูดว่าอะไรนะ?!”“ถ้าตอนนั้นฉิงฉิงไม่ไปห้ามไว้ เธอคิดจะทำอะไร? เธอรู้ไหมว่านั่นคือพื้นที่สาธารณะ? ถ้ามีคนโพสต์คลิปของพวกเธอลงบนอินเทอร์เน็ต แล้วเธอจะให้พวกเราตระกูลซังเอาหน้าไปไว้ที่ไหน? ทางตระกูลฟู่จะมองเธอยังไง?”ซังหนี่เงียบไปโดยไม่ปริปากเอ่ยอีกแต่สายตาที่เธอใช้มองคุณนายซังราวกับกำลังบอกคุณนายซังอย่างแน่ชัดว่า —เธอไม่สนใจคุณนายซังเริ่มโกรธจนตัวสั่น “เธอหมายความ
Last Updated : 2024-12-31ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 18
มือของซังหนี่ที่วางระนาบอยู่ข้างตัวกำแน่นในที่สุดและสุดท้ายเธอเองก็หันมามองซังฉิงอีกฝ่ายกำลังส่งยิ้มให้เธอในดวงตากลมโตคู่นั้นยังคงเต็มเปี่ยมด้วยความไร้เดียงสาซังหนี่สบตากับเธออยู่ครู่หนึ่ง จู่ ๆ ก็พลันยิ้มออกมาจากนั้นก็เอ่ยปากว่า “นังเด็กพันทาง”—โทสะ ไม่ว่าใครก็ล้วนมีกันทั้งนั้นและเห็นได้ชัดว่าคำนี้คือคำต้องห้ามของซังฉิงเมื่อซังหนี่กล่าวจบ สีหน้าของซังฉิงก็ย่ำแย่จนถึงขีดสุดทันที!พร้อมยื่นมือออกไปผลักซังหนี่ให้ล้มลงกับพื้นโดยไม่ต้องคิด!นี่คือปฏิกิริยาตามจิตใต้สำนึกของซังฉิงเปลวไฟแห่งความโกรธแค้นเผาผลาญสติของเธอจนหมดสิ้น มันมากเสียจน กว่าจะตระหนักได้ก็กระทำสิ่งนี้ลงไปแล้วแต่มันก็สายเกินไปน้ำเสียงตกใจของคุณนายซังดังขึ้นอย่างรวดเร็ว “ทำอะไรกันน่ะ?”การเคลื่อนไหวของซังฉิงหยุดนิ่งอยู่ที่เดิมในทันทีเธอรีบร้อนหันกลับมา อยากจะเอ่ยปากกล่าวกับคุณนายซัง แต่อีกฝ่ายกลับเดินผ่านร่างเธอไปแล้วมือที่ยื่นออกไปของซังฉิงจึงคว้าได้เพียงอากาศในทางกลับกัน ซังหนี่นั้นรีบพยุงตัวลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วพร้อมยิ้มบาง ๆ “ฉันไม่เป็นไรค่ะ”พฤติกรรมของเธอในตอนนี้ ราวกับพฤติกรรมในเวลาปกต
Last Updated : 2024-12-31ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 19
คำพูดของคนรับใช้ ประกอบกับท่าทางที่อยากจะพูดออกมา แต่ก็ไม่พูดเพราะความโศกเศร้าของซังฉิงเมื่อกี้นี้ ทำให้คุณนายซังมีความคิดในใจทันทีเธอหันไปมองซังหนี่อย่างรวดเร็ว “ซังหนี่!”หากไม่ใช่เพราะฟู่เซียวหานอยู่ที่นี่ ตอนนี้คุณนายซังก็คงตบหน้าเธอไปแล้ว“ฉิงฉิงเป็นน้องสาวของเธอ เป็นคุณหนูรองที่พวกเราตระกูลซังยอมรับ! เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร? คิดว่าตระกูลซังของพวกเราเป็นอะไรกันแน่?!”ซังหนี่ไม่เอ่ยตอบเธอเพียงเหลือบมองใบหน้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตาของซังฉิง ก่อนจะค่อย ๆ หันไปมองฟู่เซียวหานที่ยืนอยู่ข้างเธออีกฝ่ายเองก็กำลังมองเธอด้วยสายตามืดมนเช่นกันซังหนี่ทราบดีว่าเขาจะต้องไม่พอใจแน่นอนเขาไม่พอใจที่ภรรยาของตนกล่าวคำที่‘ไร้การศึกษา’เช่นนั้นออกมา ไม่พอใจที่น้องสาวที่เติบโตมาด้วยกันของเขาโดนกล่าววิจารณ์เช่นนี้แต่สำหรับซังหนี่ สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือประโยคที่เขาพูดเมื่อกี้…ความเชื่อมั่นที่เขามีในตัวซังฉิงอืม เขาเชื่อว่าซังฉิงไม่มีทางลงมือทำร้ายคนอื่นโดยไร้เหตุผลแต่เรื่องที่ทำไมเธอถึงได้ตบตีกับหยวนโหรว เขากลับไม่เคยถามเธอเลยสักครึ่งคำเพราะ…มันไม่มีค่าพอที่จะให้เขาใส่ใจเขาเองก็ไม่
Last Updated : 2024-12-31ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 20
หลังจากที่ซังหนี่กล่าวจบ คนตรงหน้าก็ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ ตอบสนองกลับมาเขาเพียงเหลือบตามองเธอ และสุดท้ายก็เอื้อมมือมารับเอกสารข้อตกลงชุดนั้นไปฟู่เซียวหานพลิกไปที่หน้าสุดท้ายของเอกสารทันทีเมื่อเขาพบว่าบนนั้นมีชื่อของซังหนี่อยู่แล้ว กลับหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนที่ซังหนี่จะทันเข้าใจว่าเสียงหัวเราะนี้หมายถึงอะไร เขาก็ยกมือขึ้นฉีกเอกสารข้อตกลงนั้นเป็นสองซีกแล้ว!การกระทำนี้ของเขาทำให้หัวใจซังหนี่กระตุก!ทว่าเธอก็ใจเย็นลงอย่างรวดเร็ว พร้อมกล่าวว่า “หากประธานฟู่ไม่พอใจกับข้อตกลงนี้ ฉันพิมพ์ให้ใหม่ได้นะคะ”ฟู่เซียวหานยังคงไม่ปริปาก ในขณะที่ยกมือขึ้นโยนเอกสารข้อตกลงที่โดนฉีกขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยลงถังขยะ เขาก็ก้าวเข้ามาใกล้ซังหนี่คืบใหญ่!การเข้าใกล้อย่างกะทันหันทำให้สีหน้าของซังหนี่เปลี่ยนไปโดยพลันเธอก้าวถอยหลังทันทีโดยไม่รู้ตัวแผ่นหลังของเธอกระแทกกับขอบโต๊ะทันทีบนหลังเดิมทีก็มีรอยช้ำอยู่แล้ว ยิ่งตอนนี้มาโดนกระแทกอีก ซังหนี่อดส่งเสียงเบา ๆ ในลำคอไม่ได้“หย่า?”ฟู่เซียวหานคว้าข้อมือเธอไว้อย่างรวดเร็ว “ซังหนี่ คุณกำลังขู่ผมงั้นหรือ?”“หรือว่ากำลังใช้แผนแกล้งถอยเพื่อให้ได้ก้าวหน้
Last Updated : 2024-12-31ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 21
แน่นอนว่าซังหนี่เข้าใจถึงความหมายที่สื่อในแววตาของเขามันคือการกล่าวเตือน ในทางเดียวกันก็เป็นการดูหมิ่นเธอทราบดีว่าภายใต้เปลือกนอกที่ถ่อมตนและอ่อนโยนของฟู่เซียวหานนั้นมีหัวใจที่แข็งกร้าวและด้านชามากเสียยิ่งกว่าใครซังหนี่ค่อย ๆ หลุบตาลง จากนั้นสิ่งที่เธอเห็นคือเอกสารข้อตกลงที่ฟู่เซียวหานฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยและโยนโครมลงถังขยะเธอต้องใช้ความกล้าหาญและความมุ่งมั่นในการตัดสินใจอย่างยิ่งยวดถึงจะมอบเอกสารข้อตกลงนี้ออกไป แต่เขากลับไม่เต็มใจแม้แต่จะชายตามองเพราะเขาไม่สนใจเขาไม่สนใจความรู้สึกภายในใจของเธอ และแน่นอนว่าจะไม่สนใจการตัดสินใจของเธอโดยธรรมชาติสองวันต่อจากนั้น ซังหนี่ไม่ได้พบฟู่เซียวหานอีกเลยครั้งล่าสุดที่ได้ยินข่าวคราวของเขา คือเขาปรากฏตัวในที่ประชุมแบบเปิดเผยต่อสาธารณะในภาพ ฟู่เซียวหานสวมชุดสูทสีเข้ม แม้จะเป็นการถ่ายภาพระยะใกล้ก็ไม่สามารถหาร่องรอยตำหนิบนใบหน้าที่แสนหล่อเหลานั้นได้เลย เมื่อบวกเข้ากับรอยยิ้มเล็กน้อยบนริมฝีปาก ก็กลายเป็นความสมบูรณ์แบบที่แม้แต่เหล่าดาราภาพยนตร์ก็ไม่อาจเทียบเคียงได้จากข่าวนี้ ซังหนี่ถึงได้รู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่เมืองหลวงซังหนี่ไม่ได้
Last Updated : 2024-12-31ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 22
ซังหนี่ลดสายตาลงจ้องมองรูปภาพบนหนังสือพิมพ์ตัวเธอในภาพนั้น ช่างน่าขายหน้านักแต่ในขณะนี้ จู่ ๆ อารมณ์ของเธอก็เริ่มสงบลงหลังจากก้มลงไปหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมา เธอก็ไม่เอ่ยสิ่งใดออกมาก่อนจะยกมือขึ้นโยนหนังสือพิมพ์ทิ้งลงในถังขยะด้านข้างแล้วจึงเปิดประตูรถด้วยความนิ่งเฉยอีกครั้ง“พวกเราไปกันเถอะ” เธอกล่าวกับคนขับรถด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งไร้ระลอกอารมณ์ใด ๆ แต่คนขับรถไม่กล้าแล่นรถออกไป และมองสีหน้าของฟู่เซียวหานอย่างระมัดระวังเธอไม่แม้แต่จะเหลือบตามองเขาเลยด้วยซ้ำ พร้อมกดเลื่อนกระจกรถขึ้นโดยตรงและในเวลานั้นเองที่ฟู่เซียวหานหันหลังกลับไปโดยไม่ลังเลใจเขามองไม่เห็นซังหนี่ แต่ซังหนี่กลับมองเห็นแผ่นหลังของเขาได้ชัดเจนเธอรู้ด้วยว่านั่นเป็นสิ่งที่เขาต้องการบอกกับตนว่า —เขาจะไม่มีทางไปกับเธอแน่นอนดังนั้นถึงแม้ว่าเธอจะถูกหัวเราะเยาะเสียดสี ก็จะเป็นแค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ต้องรับมันทว่าเมื่อกล่าวถึงเรื่องราวพวกนั้น ซังหนี่ก็คุ้นชินกับมันเข้าแล้วเพราะท้ายที่สุดในช่วงเวลาตลอดมานี้…เธอเองก็อยู่คนเดียวมาตลอดสถานที่จัดงานเลี้ยงฉลองครึกครื้นมากกว่าที่ซังหนี่จินตนาการไว้หลายปีที่ผ่านมา
Last Updated : 2024-12-31ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 23
ท่าทางของเธอดูจริงจัง ไม่เหมือนว่ากำลังล้อเล่นเลยแม้แต่น้อยแต่ฉินม่อกลับหัวเราะออกมา“ไปกันเถอะ กลับมาคราวนี้ผมตั้งใจพาพ่อครัวขนมหวานกลับมาด้วยนะ ขนมเค้กที่เขาทำต้องถูกปากเธอแน่นอน”ขณะที่กล่าว ฉินม่อก็พาซังหนี่เดินไปข้างหน้าเขาคือตัวเอกประจำค่ำคืนนี้ในเวลานี้สายตาของผู้คนครึ่งค่อนงานล้วนจับจ้องอยู่ที่เขาแต่ราวกับฉินม่อไม่ได้รู้สึกอะไรเลย เขาเพียงเดินไปข้างหน้าพร้อมซังหนี่ก่อนจะยื่นขนมเค้กที่วางอยู่บนโต๊ะให้กับเธอท่าทางที่เขาแสดงออกมาเหมือนกับว่าเขาเป็นแค่เด็กน้อยคนหนึ่งอดทนไม่ไหวที่จะแบ่งปันสิ่งที่ตนคิดว่าดีให้กับเพื่อนของตนเขาสามารถไม่สนใจได้ แต่นั่นไม่ใช่กับซังหนี่หลังจากมองเค้กที่อยู่ตรงหน้าสักพัก ในที่สุดซังหนี่ก็รับมันมาแต่ก็ยังแสดงความคิดเห็นต่อเขาว่า “จุดประสงค์ของนายดูจะชัดเจนเกินไปหน่อยนะ”เรียวคิ้วของฉินม่อเลิกขึ้น “โอ้?”“นายคิดอยากใช้ฉันเป็นโล่ให้นายไม่ใช่หรือ?” ซังหนี่ตักเค้กขึ้นมาคำเล็ก ๆ และส่งเข้าปากตนกล่าวตามตรง เธอไม่ได้ทานเค้กมานานแล้วจริง ๆ เถาหรานจวีที่เธอกับฟู่เซียวหานอาศัยอยู่มีพ่อครัวที่ทางนั้นเตรียมมาให้ แต่พวกเขาไม่เคยทำเค้กเลยขนมห
Last Updated : 2024-12-31
Latest chapter
ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 100
ฟู่เซียวหานเหลือบมองหน้าจอโทรศัพท์ของเธอแวบหนึ่งก่อนจะย้อนถามกลับว่า “คุณไปไหนมา?”ซังหนี่เม้มริมฝีปากแล้วตอบกลับว่า “ใครให้คุณเปลี่ยนกลอนประตูห้องของฉัน?”“ตอบ คำถาม ฉัน มา”สีหน้าของฟู่เซียวหานดูไม่ดีเอาเสียเลยเดิมทีซังหนี่ตั้งใจจะโต้เถียงกับเขาให้ถึงที่สุด แต่เมื่อสบตาเขาอยู่พักหนึ่ง เธอก็ยอมตอบในที่สุด “โรงพยาบาล”สีหน้าของฟู่เซียวหานเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขามองเธออีกครั้งตั้งแต่หัวจรดเท้า ซังหนี่ไม่ได้สังเกตสายตาของเขา เพียงพูดต่อว่า “ตอนบ่ายพวกเขาบอกฉันว่าแม่ฉันฟื้นแล้ว แต่พอฉันไปถึงเธอก็หลับไปอีก ฉันเลยรออยู่ที่นั่นตลอด เพื่อดูว่าเธอจะฟื้นขึ้นมาอีกครั้งได้หรือเปล่า”เสียงของซังหนี่แผ่วเบา และแฝงไปด้วยความเศร้าอย่างชัดเจนสีหน้าที่เย็นชาของฟู่เซียวหานผ่อนคลายลงเล็กน้อย แล้วเขาก็เหมือนนึกอะไรขึ้นได้ ก่อนจะถามว่า “แล้วทำไมถึงไม่รับโทรศัพท์?”“ฉันตั้งโหมดเงียบไว้ เลยไม่เห็น”ซังหนี่พูดพร้อมกับถามต่อ “ตอนนี้ฉันเข้าบ้านได้หรือยัง?”ฟู่เซียวหานจึงขยับตัวหลีกทางให้เธอเข้าไปซังหนี่โน้มตัวถอดรองเท้า แล้ววางกระเป๋าผ้าของเธอลงจากนั้น เธอหันกลับมามองเขา “แล้วคุณมาที่นี่ทำไม?”ฟ
ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 99
ในฐานะผู้ที่อยู่ในตำแหน่งสูงส่ง ฟู่เซียวหานเคยพบเจอสิ่งล่อลวงมากมายนับไม่ถ้วนและชัดเจนว่าผู้หญิงตรงหน้านี้คือหนึ่งในประเภทผู้หญิงที่ร้ายกาจที่สุดดังนั้น เขาไม่แม้แต่จะเหลือบมองเธอ เพียงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาซังหนี่โดยตรงโทรติด แต่กลับไม่มีคนรับสายสีหน้าของฟู่เซียวหานยิ่งขุ่นหมองและดูไม่ดีมากขึ้นหญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา รู้สึกอับอายไม่น้อย กับการที่ถูกเมินเฉยแต่เมื่อนึกถึงรถยนต์สุดหรูของฟู่เซียวหาน รวมถึงเสื้อผ้าบนตัวเขาที่ดูแล้วรู้ทันทีว่าราคาไม่ธรรมดา เธอก็รวบรวมความกล้าเดินเข้าไปหา “คุณกับซังหนี่เป็นอะไรกันเหรอ? เพื่อนกันใช่มั้ย?”“แต่ว่าตอนนี้เธอคงไม่มีเวลามารับโทรศัพท์ของคุณหรอกนะ ดึกขนาดนี้ยังไม่กลับบ้าน แสดงว่าต้องไปนัดเจอผู้ชายอยู่แน่ ๆ ”“ฉันบอกคุณเลยนะ เธอไม่ได้เรียบร้อยเหมือนที่คุณเห็นหรอก เบื้องหลังน่ะเธอออกจะสุดเหวี่ยงใช่เล่น เมื่อเช้าฉันยังเห็นเธอ...”ยังไม่ทันที่คำพูดของหญิงสาวจะจบ สายตาของฟู่เซียวหานหันมาจ้องเธอทันทีสายตาเย็นเยียบคมกริบดั่งมือที่มองไม่เห็น บีบเข้าที่ลำคอของเธอ ทำให้คำพูดที่ยังไม่ทันหลุดออกมาถูกกลืนกลับลงไปในทันทีหญิงสาวก็มั่นใจว่า
ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 98
ฟ้ามืดลงแล้วแสงไฟจากด้านนอกเริ่มส่องสว่าง หลอดไฟนีออนหลากสีผสานเข้ากับแสงสีแดงจากการจราจรยามค่ำคืน ทำให้เกิดภาพด้านหนึ่งที่สะท้อนถึงความเจริญรุ่งเรืองและความเย็นชาของเมืองแห่งนี้อย่างเด่นชัดตึกจื้อเหอตั้งตระหง่านอยู่ใจกลางเมือง หน้าต่างบานใหญ่สูงจรดพื้นดูราวกับกรอบรูปขนาดยักษ์บานหนึ่ง กักเก็บภาพทั้งหมดนี้ไว้ ให้คนได้ชื่นชมฟู่เซียวหานยืนอยู่ตรงนั้น มองดูทุกอย่างด้วยสีหน้าเรียบนิ่งเขาถือไฟแช็กไว้ในมือ กดสวิตช์เปิดปิดซ้ำไปซ้ำมา เปลวไฟสีน้ำเงินพุ่งขึ้นมาวูบหนึ่ง ก่อนจะดับวูบไปในพริบตาครั้งแล้วครั้งเล่าเกี่ยวกับความทรงจำของพ่อ ฟู่เซียวหานแทบจะจำอะไรไม่ได้แล้วสิ่งเดียวที่นึกออก คงเป็นใบหน้าที่เคร่งขรึมและไม่เคยยิ้มง่าย ๆ มีมาตรฐานที่เข้มงวดสำหรับเขา และท้ายที่สุดคือภาพพ่อที่นอนป่วยอยู่บนเตียงคนป่วยจนไม่สามารถดูแลตัวเองได้พ่อจากไปตอนที่ฟู่เซียวหานอายุเพียง 12 ปีแม้ความสัมพันธ์พ่อลูกจะไม่ได้แน่นแฟ้นมากนัก แต่ในความทรงจำของเขา พ่อก็ยังเป็น "พ่อ" ที่ธรรมดาคนหนึ่งระหว่างเขากับแม่ บางทีก็ดูเหมือนว่าเคยรักกันไม่อย่างนั้น เธอจะเฝ้ารอเขามาตลอดหลายปีเพื่ออะไร?ตอนแรกที่บังคับใ
ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 97
น้ำตาของเธอไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่“ไอ้สารเลว” เธอกัดฟันพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอนชายที่เดิมทีกำลังจะก้มกัดที่ต้นคอของเธอ เมื่อได้ยินคำพูดนั้นกลับชะงักไปพักหนึ่งจากนั้น เขาเงยหน้าขึ้นมองตาเธอลิปสติกของซังหนี่เลอะเทอะไปหมด อายไลเนอร์ก็เลือนรางเพราะน้ำตาที่ไหลออกมา เส้นผมยุ่งเหยิง ทั้งตัวของเธอดูทุลักทุเลอย่างเห็นได้ชัดแต่เมื่อฟู่เซียวหานเห็นหยดน้ำตาที่เกาะอยู่บนขนตาของเธอ หัวใจของเขากลับเต้นแรงไปชั่วขณะจากนั้น เขาค่อย ๆ ชะลอการกระทำลง ก่อนจะโอบท้ายทอยของเธออีกครั้งและจูบลงไปทันทีจูบนี้อ่อนโยนและละมุนยิ่งกว่าเดิม ซังหนี่เองก็ดูเหมือนจะไม่ขัดขืนเหมือนในตอนนั้นที่จริงแล้วการที่เธอรู้สึกเจ็บปวด ฟู่เซียวหานเองก็ไม่ได้รู้สึกดีเมื่อเห็นว่าเธอเริ่มผ่อนคลายลง ฟู่เซียวหานก็สงบสติอารมณ์ลงเช่นกันแต่ในจังหวะที่ฟู่เซียวหานกำลังจะพูดกับเธอดี ๆ ซังหนี่กลับอ้าปาก กัดไปที่ริมฝีปากของเขาอย่างแรง! ……“ประธานฟู่”ผ่านไปแล้วหนึ่งวัน ตอนที่สวีเหยียนกำลังพูดกับเขาอยู่ สายตากลับอดไม่ได้ที่มองริมฝีปากของฟู่เซียวหานแน่นอนว่า รอยฝ่ามือบนแก้มของฟู่เซียวหานนั้นโดดเด่นสะดุดตาไม่น้อย แต่เ
ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 96
“นี่คุณจะทำอะไร?”ซังหนี่นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนเริ่มขัดขืน “ปล่อยฉันนะ! ฟู่เซียวหาน คุณปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!”เท้าของเธอพยายามถีบตัวออกมา จนรองเท้าส้นสูงกระเด็นหลุดไปข้างหนึ่งทางเดินยาวของโรงแรมปูด้วยพรมหนานุ่ม เมื่อรองเท้ากระเด็นหล่นลงไป กลับไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาเลยเมื่อเข้ามาในลิฟต์ เขาถึงได้ยอมปล่อยเธอลงแต่ซังหนี่กลับถูกเขาดันไปติดมุมลิฟต์ พอเธอกำลังจะก้าวหนี เขาก็จับคางเธอไว้แล้วจูบลงมาทันทีเขาไม่เปิดโอกาสให้เธอลังเลหรือขัดขืนเลย เพียงแค่จูบลงไปลิ้นของเขาก็เข้าผ่านริมฝีปากของเธอโดยตรงการรุกล้ำที่เต็มไปด้วยความกระหายทำให้ซังหนี่เหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจในทันทีแต่สองมือของเธอถูกเขากดไว้แน่น เวลานี้แม้แต่จะผลักเขาออกไปยังทำไม่ได้เข่าของฟู่เซียวหานยกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว สอดเข้าไปในใต้กระโปรงของเธอเขารู้จักร่างกายของเธอเป็นอย่างดี การกระทำที่ดุดันและรุนแรงในตอนนี้ ทำให้ซังหนี่รู้สึกเหมือนตัวเองกลายเป็นปลาตัวที่ถูกตรึงไว้บนเขียงตัวหนึ่งเธอทำได้เพียงเฝ้ามองใบมีดที่กำลังจะตกลงมากรีดผิวและกระดูกตัวเองสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกอับอายยิ่งกว่าคือ ร่างกายของเธอกลับตอบสนองต่อสิ่งที
ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 95
ซังหนี่พึ่งจะรู้สึกตัว จึงค่อย ๆ ลดเท้าที่ตั้งใจจะเตะอีกลงอย่างช้า ๆหน้ากากของเขายังคงสวมไว้อย่างเรียบร้อย แต่ดวงตาคู่นั้นเย็นชาอย่างที่สุด ราวกับต้องการฉีกซังหนี่ทั้งตัวออกเป็นชิ้น ๆ“คุณ...คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม?”ซังหนี่สบตากับเขาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยถามในที่สุด“ทำไม? หรือว่าไม่พอใจที่ผมขัดขวางเรื่องดี ๆ ของคุณ?”สีหน้าของฟู่เซียวหานยิ่งตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆ มือของเขาบีบปลายคางของซังหนี่แน่นขึ้นกว่าเดิมความโกรธจากการถูกปฏิเสธคำชวนเต้นและการเตะเมื่อครู่นี้ ดูเหมือนจะถูกเขาจดจำไว้ทั้งหมด แรงบีบในตอนนี้ราวกับจะบดขยี้กระดูกของซังหนี่ให้แหลกละเอียดซังหนี่ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว กำลังจะปัดมือของเขาออก แต่ฟู่เซียวหานกลับคว้าข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้แน่น จากนั้นยกเข่าขึ้นมาแทรกระหว่างขาของเธอทันที“คุณหนูซังนี่ได้รับความนิยมไม่น้อยเลยนะ”เขามองเธอพร้อมพูดขึ้นว่า “ทำไมผมถึงไม่รู้มาก่อนว่าคุณมีแววจะเป็นดาวเด่นในวงสังคมได้?”——เธอในเมื่อก่อนมักจะเงียบขรึมและเรียบง่ายจนน่าเบื่อ มีเพียงบางช่วงเวลาเท่านั้นที่เธอจะเผยเสน่ห์เย้ายวนออกมาฟู่เซียวหานเคยคิดว่า ด้านนี้ของเธอมีเพียงเขาเท่
ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 94
การพูดคุยระหว่างซังหนี่และคุณชายเย่ดำเนินไปอย่างราบรื่นหลังจากเพลงแรกจบลง พวกเขาก็ยังไม่ได้ลงจากฟลอร์ แต่กลับเริ่มเต้นรำเพลงที่สองต่อทันที“ยังไม่รู้เลยว่าคุณชื่ออะไร?”คุณชายเย่อดไม่ได้ที่จะถามเธอซังหนี่ยักคิ้วเล็กน้อย “นี่มันงานเต้นรำหน้ากากนะคะ การบอกชื่อกันไม่จำเป็นหรอก”“แต่คุณก็รู้จักตัวผมนี่ ดูเหมือนไม่ยุติธรรมสำหรับผมเลยนะ? ““คนที่นี่ก็รู้จักคุณเยอะมาก คุณดังขนาดนี้ ฉันจะทำอะไรได้ล่ะ”น้ำเสียงของซังหนี่แฝงด้วยความจนใจคุณชายเย่กลับไม่ได้โกรธเลยแม้แต่น้อย เพียงพูดขึ้นว่า “งั้นแปลว่าหลังคืนนี้ ผมคงไม่มีโอกาสชวนคุณออกไปกินข้าวแล้วสินะ?”“อืม มีโอกาสค่ะ” ซังหนี่พยักหน้าอย่างจริงจัง “ถึงตอนนั้น คุณพาคุณพ่อมาด้วย ส่วนฉันก็มากับประธานฉิน ทานข้าวด้วยกันแบบนี้ไม่ดีหรือคะ?”สรุปแล้ว คุณเป็นลูกน้องของฉินเหยา? เลขา? ผู้ช่วย? หรือว่าเป็นนักแสดงในสังกัดบริษัทของเขากันล่ะ?”คุณชายเย่เดาไปทีละอย่าง แต่ซังหนี่กลับไม่ตอบอะไร แค่ย้อนถามว่า “เรื่องทานข้าว คุณตกลงหรือเปล่า?”“ถ้าคุณไป ผมก็ต้องตกลงอยู่แล้วล่ะ”“ตกลงค่ะ”ซังหนี่ตอบรับอย่างไม่ลังเลคุณชายเย่จ้องมองเธอสักพักก่อนพูดว่า
ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 93
“นี่คุณ ไม่ทราบหรือว่าอะไรคือการมาก่อนมาหลัง?”คุณชายเย่หันกลับมา ยิ้มบาง ๆ พลางเอ่ยถามเขาฟู่เซียวหานตอบด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง “ทราบดี แต่ผมคิดว่าสิทธิ์ในการเลือกควรเป็นของสุภาพสตรีท่านนี้มากกว่า”คำพูดของเขาทำเอาคนฟังไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดีฟู่เซียวหานไม่ได้มองคุณชายเย่อีก แต่สายตาจับจ้องไปที่ซังหนี่เพียงคนเดียวเท่านั้นดวงตาที่มักจะสงบนิ่งดั่งผืนน้ำ ในตอนนี้เหมือนกำลังพยายามอดกลั้นบางสิ่งไว้ คล้ายกับกระแสใต้ผิวน้ำที่กำลังจะไหลเชี่ยวมือของซังหนี่ที่อยู่ข้างตัวกำแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัวผ่านไปครู่หนึ่ง เธอยิ้มบาง ๆ ก่อนจะวางมือบนฝ่ามือของคุณชายเย่——เป็นการตอบรับคำเชิญของเขาประกายในแววตาของฟู่เซียวหานพลันจางหายไปทันทีมือที่แบออกก็กำแน่นขึ้นในทันทีเขาอยากมองซังหนี่อีกครั้ง แต่เธอหันหลังเดินตามอีกฝ่ายไปอย่างไม่ลังเลฟู่เซียวหานมองตามแผ่นหลังของพวกเขา ฟันของเขาค่อย ๆ ขบกันจนแน่นในตอนนั้นเอง ฉินเหยาก็เดินเข้ามาหา “ประธานฟู่”ฟู่เซียวหานมองเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉย“ไม่นึกเลยว่าคุณจะมาร่วมงานคืนนี้” ฉินเหยาพูดพร้อมรอยยิ้ม “ยังไม่ได้แสดงความยินดีเลย ได้ยินมาว่าคุณปิดการเจรจาที่ประเทศ
ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก บทที่ 92
“ทางทิศหกนาฬิกา มองเห็นคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นไหม?”ฉินเหยาถามเพราะท่าการเต้น ทำให้ตอนนี้ร่างกายของทั้งสองใกล้ชิดกันมาก ซังหนี่ไม่ได้สนุกแบบนี้มานานแล้ว จนลมหายใจของเธอตอนนี้เริ่มไม่เป็นจังหวะ และปลายจมูกภายใต้หน้ากากก็มีเหงื่อซึมออกมาเล็กน้อยหลังจากที่ฉินเหยาถามแบบนี้ เธอก็หันไปมองทันที“อืม แล้วไงล่ะ?”“นั่นคือลูกชายของประธานเย่แห่งไห่เฉากรุ๊ป เขามองคุณมาสักพักแล้ว เดี๋ยวผมจะแนะนำพวกคุณให้รู้จักกัน คุณช่วยเต้นรำกับเขาสักเพลงได้ไหม?”ซังหนี่หัวเราะเบา ๆ “ทำไมฉันต้องทำด้วยล่ะ?”“ช่วงนี้ผมกำลังเตรียมร่วมงามกับพ่อของเขา”ฉินเหยาไม่ได้ปิดบังซังหนี่ พูดตรง ๆ ว่า “ถ้าคุณช่วยผมได้ครั้งนี้ เรื่องลิขสิทธิ์ผมจะให้คุณร่วมลงทุนในการผลิตทันที ถ้าละครดังขึ้นมา คุณจะได้ส่วนแบ่งไม่น้อยแน่นอน”ซังหนี่ยังหัวเราะเหมือนเดิม ดูเหมือนไม่ได้สนใจกับสิ่งที่ฉินเหยาพูดเท่าไหร่ฉินเหยาไม่แปลกใจกับปฏิกิริยาของเธอ เพียงพูดต่อว่า “แน่นอน เงินอาจไม่ได้ดึงดูดใจคุณมาก แต่สิ่งนี้คือความมั่นใจที่คุณสร้างให้ตัวเองใช่ไหมล่ะ?”ซังหนี่ไม่ได้โต้แย้งคำพูดของฉินเหยาอีกหลังจากครุ่นคิดอยู่ไม่กี่วินาที เธอถามว่า “การช่
