เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 33 เก็บทรงไม่อยู่
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-29 11:02:13ตั้งใจตื่นนอนตั้งแต่เช้า เพราะอยากเห็นหน้าเมีย การไม่ได้เห็นเธอเกินยี่สิบชั่วโมงมันนานเกินไป ชีวิตของเขาเหมือนขาดอะไรไป
ติณณ์เดินลงมาชั้นล่างอย่างกระปรี้กระเปร่า วันนี้ตั้งใจจะหาเหตุอยู่กับขวัญรดาทั้งวัน ก็คนมันคิดถึงนี่นา แต่พอลงมาถึงชั้นล่าง เขากลับพบว่าบ้านทั้งหลังยังคงเงียบกริบ มันไร้ชีวิตชีวาสิ้นดี แม้แต่คนรับใช้ที่ปกติเดินไปมาอยู่แถวๆ นี้ก็ไม่มีให้เห็นสักคน ชายหนุ่มเข้าไปในครัว ซึ่งเป็นที่ที่แม่บ้านพ่วงตำแหน่งแม่ครัวปักหลักอยู่“ขวัญลงมาหรือยังครับ”ป้านิ่มเลิกคิ้ว แลดูประหลาดใจ คนถามจึงแก้เก้อด้วยการบอกเสียใหม่ หวังว่ามันจะดีขึ้น“ผมยังไม่ได้ไปดูที่ห้องนอนน่ะ เมื่อคืนผมกลับดึก เลยไม่อยากกวนขวัญ”“คุณขวัญไม่ได้อยู่บ้านนะคะ คุณขวัญกลับไปบ้านโน้นตั้งแต่เมื่อวาน ป้าคิดว่าคุณติณณ์รู้เรื่องนี้แล้วซะอีก”“ขวัญไม่อยู่บ้าน? เป็นไปได้ยังไง ทำไมไม่มีใครบอกผม”เสียงโวยวายดังสวนทันที ไม่คิดจะรักษาภาพลักษณ์กันแล้วแหละ เมียเขาหายไปทั้งคน ทำไมเขาถึงเพิ่งมารู้เอาตอนนี้ “ป้าจะบอกคุณตั
บทที่เกี่ยวข้อง
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 34 ต้องการตอนนี้
ภัสสรานั่งชะเง้อมองไปยังประตูห้องรับรองในกองถ่าย รอคอยว่าเมื่อไรเอเดนจะเข้ามา เธออุตส่าห์มากองถ่ายก่อนเวลาเพื่อจะคุยเรื่องร้อนใจกับเขา แต่กลับพบว่าเขามาตรงเวลาเป๊ะ ซึ่งเพียงแค่พระเอกสุดฮอตมาถึง ช่างแต่งหน้าและฝ่ายเสื้อผ้าก็กรูกันไปรุมล้อม ไม่เหลือช่องให้เธอสบโอกาสพูดเรื่องสำคัญ “พี่ภัสยังไม่กลับหรือคะ หรือว่ารอใครมารับ” คนในกองถ่ายเข้ามาเห็นก็อดถามไม่ได้ “เปล่า ไม่มี พี่มากับรถของพี่” เสียงสูงไปสักหน่อย พอนึกได้ก็ขัดใจตัวเอง...ทำพิรุธไปทำไม ก็ในเมื่อไม่มีใครมารับเธอจริงๆ มีแต่คนขับรถตู้ที่รอเธออยู่ข้างนอก นานกว่าหนึ่งชั่วโมงโดยที่ไม่มีใครสนใจนางร้ายเจ้าบทบาทที่นั่งซุกตัวอยู่ตรงโซฟามุมห้องอย่างเงียบกริบ กระทั่งประตูห้องรับรองเปิดออก เสียงจ๊อกแจ๊กจอแจก็เรียกความสนใจให้เบนไปหา “เอเดนว่างไหมคะ พอดีมีนักข่าวรออยู่ข้างนอก เขาอยากคุยด้วยค่ะ” ผู้ช่วยผู้กำกับตามเข้ามาบอกใกล้ๆ ผู้จัดการของพระเอกหนุ่มที่ยืนประกบอยู่จึงเป็นฝ่ายตอบแทน “เอเดนให้สัมภาษณ์ละครใหม่ไปแล้วนี่ครับ” เมื่อสักครู่หลังจากเข้าฉากกับนางเอกหน้าใหม่เสร็จ เอเดนก็ถูกลากให้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 1 ไม่ได้รัก...ทำท่าทางให้เหมือนรักได้ยังไง
ร่างขาวนวลเนียนขยับกายนอนคุดคู้เมื่อรู้สึกตัวตื่น รับรู้ถึงความเจ็บร้าวตรงกลางกาย อีกทั้งแขนและขาก็มีอาการไม่ต่างกัน มันปวดล้าไปทั่วทั้งร่าง“อูย…”เช้าวันนี้เป็นวันแรกหลังงานวิวาห์ ขวัญรดาผินหน้าไปมองผู้ชายที่อยู่ร่วมห้องหอบนที่นอนอีกฝั่ง แต่กลับว่างเปล่า เธอไม่เห็นเขาแล้ว นอกจากร่องรอยบนร่างกายของตัวเอง คงมีเพียงรอยยับย่นของผ้าปูที่นอนที่บอกให้รู้ว่าเมื่อคืนนี้เขาอยู่กับเธอจริงๆติณณ์...สามีของเธอ ผู้ชายที่เธอเห็นเขามาตั้งแต่เด็ก แต่เขาไม่เคยมองเห็นเธอ หากนั่นก็ไม่เป็นปัญหาหรอก เพราะเธอไม่เคยอยากให้ตัวเองอยู่ในสายตาของใครอยู่แล้วเจ้าสาวหมาดๆ ยันกายขึ้นมานั่งกลางเตียง สภาพเตียงนอนเหมือนสมรภูมิรบ แต่มันก็ไม่ไกลจากความจริงนัก... เมื่อคืนติณณ์ทำให้เธอตกใจ เขาจู่โจมและเข้าถึงตัวเธอ ไม่ยอมปล่อยวางเธอทั้งคืน ทั้งที่ตอนอยู่ในงานเลี้ยงแต่งงาน เขายังทำหมางเมินใส่เธออยู่เลยขวัญรดาหลับตา เรียวปากสวยเม้มสนิทด้วยต้องการข่มกลั้นความเจ็บแปลบและหวิวโหวงที่ประดังเข้ามา เธอไม่รู้ว่าเช้าวันแรกของชีวิตแต่งงานสำหรับผู้หญิงคนอื่นนั้นเป็นอย่างไร แต่สำหรับเธอ มันมีแต่ความหวาดหวั่นและไม่มั่นใจเอาเสียเลย..
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-20ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 2 ภรรยามือใหม่ (1)
เก้านาฬิกาเศษ ผู้ชายร่างสูงกำลังยืนอยู่กลางห้องนอน เขามองไปรอบๆ ห้อง หวังจะเห็นเธอคนนั้น แต่กลับไร้วี่แวว“ไปไหนของเขานะ” ดวงตาคมหรี่ลงอย่างครุ่นคิด ก่อนจะสาวเท้าไปยังห้องน้ำ บานประตูห้องน้ำปิดสนิท เมื่อลองผลักบานประตู เขาถึงรู้ว่ามันถูกล็อกจากข้างในชายหนุ่มผละออกมา แล้วเดินเข้าไปในห้องเสื้อผ้าตรงโซนด้านซ้ายมือซึ่งเขากันให้เป็นพื้นที่เก็บเสื้อผ้าและข้าวของของเธอเสื้อผ้าไม่กี่ชุดแขวนอยู่ภายในตู้เสื้อผ้า ชายหนุ่มเลือกหาชุดที่เหมาะๆ แล้วนำมาวางพาดไว้บนเตียง...หากก็กวาดสายตามองเตียงนอนไปโดยอัตโนมัติ ผ้าปูที่นอนเรียบตึง มีผ้าห่มคลุมทับไว้ครึ่งหนึ่ง มือแข็งแรงดึงมันออกมา แล้วถึงได้เห็นรอยเปรอะเปื้อนบนผ้าปูที่นอน...เธอคงตั้งใจปิดมันไว้พลันเสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้นเบาๆ ชายหนุ่มตวัดผ้าห่มปิดร่องรอยไว้ดังเดิม เขาหันไปมองตามทิศทางของเสียง จึงได้เห็นคนที่อยู่ในเสื้อคลุมอาบน้ำตัวเดียวเดินตรงมา อดที่จะกวาดสายตามองทั่วเรือนร่างของเธอไม่ได้“พี่...เอ่อ คุณติณณ์เข้ามาทำไมคะ”เธอออกอาการอ้ำอึ้ง ผิวแก้มขาวซีดเริ่มมีเลือดฝาด...มันน่ามอง วินาทีแรกนั้นติณณ์กำลังจะถอนสายตา แต่พอคิดว่าผู้หญิงคนนี้เป
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-20ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 3 ภรรยามือใหม่ (2)
ขวัญรดาใช้เวลานานกว่าครึ่งชั่วโมงสำหรับการพยายามทำให้ตัวเองงดงามขึ้น เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับความลังเลและไม่มั่นใจ เธอมองตัวเองจากภาพสะท้อนทางกระจก ก่อนจะยกแปรงขึ้นมาปัดบนแก้มนวลซ้ำอีกครั้ง “พอแล้วแหละ คงไม่ดีขึ้นไปกว่านี้แล้ว” หญิงสาวเก็บเครื่องสำอางลงในกระเป๋าแต่งหน้า มันมีเพียงน้อยชิ้น ก่อนจะหย่อนมันลงในกระเป๋าสะพาย ขวัญรดาไม่ได้ด้อยค่าตัวเอง แต่เธอมองตัวเองด้วยสายตาเป็นธรรม เธอเกิดมาท่ามกลางผู้หญิงที่มีดีกรีความสวยการันตี ไม่ว่าพี่สาวที่เป็นถึงนักแสดงชื่อดัง แม้ระยะหลังพี่สาวของเธอจะพลาดบทนางเอกไปแล้ว แต่ชื่อเสียงและความโดดเด่นก็ยังไม่แผ่ว อีกทั้งเจ้าตัวยังเป็นเจ้าแม่อีเวนต์ที่ถูกเรียกหาอยู่เสมอ ส่วนอีกคนก็คือคัทลียา ญาติสาวที่มีวัยห่างจากเธอเพียงสองปี แต่เส้นทางชีวิตกลับก้าวหน้าไปไกลมากแล้ว คัทลียาเป็นถึงนางงามตัวแทนประเทศไทยที่ได้เดินทางไปประกวดนางงามบนเวทีระดับโลกซึ่งคนไทยเคยได้ลุ้นกัน ก่อนจะกลับมาพร้อมกับรางวัลที่สามารถชนะใจกรรมการจนเข้าถึงรอบห้าคนสุดท้าย ผู้หญิงสวยมักโง่...ใครกันช่างพูดไว้ ขวัญรดาอยากค้านสุดใจว่ามันไม่ได้เป็นอย่างนั้น อย่างน้อยก็สำหรับผู้หญิงสองคนนี้ โดย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-20ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 4 ภรรยามือใหม่ (3)
ขวัญรดายกมือไหว้หม่อมหลวงอิงอรอีกครั้ง ขณะเดียวกันเธอก็คิดว่าตัวเองคงไม่กล้าเรียกผู้หญิงสูงศักดิ์คนนี้ว่าแม่เหมือนอย่างที่สามีบอกแม้รู้ตัวล่วงหน้านานกว่าหนึ่งเดือนว่าจะต้องแต่งงานกับติณณ์ แต่ขวัญรดารู้สึกว่าหลายอย่างมันเปลี่ยนแปลงปุบปับเกินไป มันเร็วจนเธอไม่ทันได้เตรียมใจ “เราสองคนพักที่ไหนกันล่ะ เพนต์เฮาส์ของติณณ์หรือว่าบ้านของคุณพ่อ”“ผมพักที่บ้านบางกรวยครับ แต่บ้านยังไม่เข้าที่เข้าทาง เพราะผมเพิ่งบอกแม่บ้านล่วงหน้าแค่ไม่กี่วัน ยังไม่ทันได้เตรียมบ้านไว้ต้อนรับขวัญ”แค่ทำหน้าที่เป็นผู้ฟัง ขวัญรดาก็รู้ว่าเธอไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับสามีตัวเองเลยจริงๆ ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เขาพักอยู่ที่ไหน หรือบ้านที่เธอกับเขาอยู่ด้วยกันเมื่อคืนนั้นเป็นบ้านที่จะอยู่ตลอดไปหรือเปล่า หากคำพูดของเขาก็ทำให้เธอใจชื้นขึ้น…เขาคิดจะเตรียมบ้านไว้ต้อนรับเธอ ความรู้สึกมีตัวตนกำลังก่อตัวขึ้นมา หัวใจสาวพองโต แต่สมองเจ้ากรรมดันจดจำคำพูดของเขาในงานเลี้ยงแต่งงานเสียนี่‘ไม่ได้รัก...ทำท่าทางให้เหมือนรักได้ยังไง’สีหน้าของขวัญรดาจืดเจื่อนโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว หากโชคดีที่ทั้งสามีทั้งแม่ของเขาไม่ทันได้สังเกตเห็น“ติณณ์มีเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-20ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 5 โดดเดี่ยว (1)
คู่สามีภรรยาใหม่อยู่ที่บ้านของหม่อมหลวงอิงอรจนถึงเวลาบ่าย อาหารมื้อเช้าของขวัญรดาถูกรวบไปเป็นมื้อเที่ยง ยังดีที่ตลอดเวลาที่นั่งฟังติณณ์กับแม่ของเขาคุยกัน คนรับใช้ได้นำอาหารว่างมาเสิร์ฟให้กินรองท้อง...เธอหิว เพราะปกติเธอกินมื้อเช้าทุกวัน แต่เธอไม่กล้าบอกใคร แม้แต่คนเป็นสามี“ติณณ์จะไปที่เกาะวันนี้ใช่ไหม เตรียมข้าวของเสร็จแล้วหรือยัง แม่ว่ากลับบ้านกันเถอะ เพราะกว่าจะขับรถไปลงเรือได้ก็คงมืดค่ำ ยังไงก็อย่าให้ดึกเกินไป” คุณอิงอรพูดขึ้นหลังจากมื้ออาหารจบลงแล้ว ขวัญรดาจึงได้ลาแม่สามีที่เพิ่งพบกันครั้งแรก เมื่อกลับเข้ามานั่งในรถพร้อมกับกล่องเครื่องเพชรที่ถือไว้ในมือ เธอเพ่งพิศมัน ก่อนจะเปรยออกมาเบาๆ“มาพบคุณแม่ของคุณ ฉันน่าจะมีอะไรติดมือมาด้วย”“คุณจะซื้ออะไรมาให้แม่ของผม” คำถามกลั้วหัวเราะนั้นทำให้ขวัญรดาคอแข็ง เธอรู้ว่าติณณ์หมายความว่าอย่างไร คนอย่างเธอจะมีกำลังซื้อหาอะไรมาให้หม่อมหลวงอิงอร...หากหญิงสาวก็เลือกที่จะปัดทุกอารมณ์ขุ่นเคืองออกไป“ผลไม้ค่ะ เราซื้อผลไม้มาเป็นของฝากผู้ใหญ่ได้”คนขับรถไหวไหล่ บอกให้รู้ว่ามันไม่สำคัญสำหรับเขา ก่อนที่เขาจะบังคับรถให้เคลื่อนผ่านประตูรั้วบ้านออกไปรถแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-20ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 6 โดดเดี่ยว (2)
ลมทะเลพัดมาวูบหนึ่ง ติณณ์ยกมือขึ้นเสยผมลวกๆ เมื่อก้าวลงเรือเร็วที่มารอรับตรงท่าเรือเรียบร้อยแล้ว“คุณติณณ์มาคนเดียวหรือครับ”“ลุงเห็นใครมากับผมหรือเปล่าล่ะ”“ไม่เห็นครับ”คนขับเรือเร็วหัวเราะแห้งเมื่อถูกย้อนถาม มันอดสงสัยไม่ได้นี่นาที่เห็นหลานชายของเจ้านายซึ่งเพิ่งมีข่าวแต่งงานเมื่อวานจะไปพักบนเกาะคนเดียว ในตอนที่เจ้านายสั่งให้ขับเรือมารับ เขาก็ไม่ได้ถามรายละเอียดเสียด้วย คิดเองเออเองว่าตนมีหน้าที่มารับคู่สามีภรรยาใหม่เพื่อไปส่งที่เกาะฟาติน“คุณติณณ์มีของให้ขนลงเรืออีกหรือเปล่าครับ”“ไม่มี ผมมีเป้ใบนี้ใบเดียว”เพียงเท่านั้น สปีดโบ้ตลำหรูก็แล่นตัดผิวน้ำจนแตกกระเซ็นเป็นทางยาว เพื่อตรงไปยังเกาะฟาตินที่อยู่ห่างจากฝั่งเกือบสามสิบกิโลเมตร ติณณ์ยกขาขึ้นมาพาดบนที่นั่งว่างๆ เอนกายกับพนักเก้าอี้ด้วยท่าทางผ่อนคลาย ตลอดสองวันที่ผ่านมา เขาเพิ่งพักกายได้จริงๆ ก็เวลานี้ชายหนุ่มแหงนหน้ามองท้องฟ้ายามเย็นพลางนึกถึงถ้อยคำสนทนาของตัวเองกับพ่อและแม่เลี้ยงเมื่อสามชั่วโมงก่อน ในตอนที่เขาแวะไปเอาเสื้อผ้าและข้าวของที่จำเป็นสำหรับนำมาใช้บนเกาะ‘แกจะไปอยู่ที่เกาะทั้งที่เพิ่งแต่งงานเมื่อวาน ไม่คิดจะไว้หน้าเมียบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-20ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 7 โดดเดี่ยว (3)
เมื่อลูกสาววิเคราะห์มาอย่างนั้น แม่ครัวที่อยู่รับใช้เจ้านายมาตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ก็ออกโรงค้านทันควัน ถึงนางจะเป็นคนแก่ที่อยู่แค่บนเกาะ นานๆ ถึงจะออกไปยังฝั่ง แต่ก็ไม่เคยพลาดข่าวสารกับเขาสักที...หากดูเหมือนว่าลูกสาวจะไม่ยอมคล้อยตามง่ายๆ“อกหักจากแฟนแล้วไปคว้าเอาญาติของแฟนมาแต่งงานอย่างนี้เหรอ มันได้เหรอแม่”“ไม่มีใครคิดตื้นๆ อย่างเอ็งหรอก ระดับคุณติณณ์ไม่จำเป็นต้องประชดใคร หล่อ รวย เก่ง หาผู้หญิงเลิศเลอกว่าแฟนเก่าสักกี่คนก็ได้ แต่เขาแต่งงานกับคนนี้ เขาก็คงรักของเขา”“จ้า รักมาก แต่งงานวันเดียวก็เผ่นมาอยู่ที่นี่เลย”จบการสนทนา เพราะคนเป็นแม่จนทางหาคำแก้ตัวให้เจ้านายแล้ว ได้แต่ใช้สิทธิ์ความเป็นแม่สั่งให้ลูกสาวหยุดพูดเรื่องนี้เสียเช้าวันที่สองที่ขวัญรดาตื่นนอนขึ้นมาในบ้านหลังใหม่ เปลือกตาปรือเปิด รอบตัวยังคงแปลกตา สมองค่อยๆ ทบทวนความจำ เหตุการณ์ในช่วงสองวันที่ผ่านมาผ่านเข้ามาในหัวเป็นฉากๆเธอเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว สามีอยู่ร่วมเตียงในคืนเข้าหอ แต่พอวันถัดมา เขาก็เดินทางไปที่เกาะของครอบครัวตามลำพังขวัญรดาถูกท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-22
บทล่าสุด
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 34 ต้องการตอนนี้
ภัสสรานั่งชะเง้อมองไปยังประตูห้องรับรองในกองถ่าย รอคอยว่าเมื่อไรเอเดนจะเข้ามา เธออุตส่าห์มากองถ่ายก่อนเวลาเพื่อจะคุยเรื่องร้อนใจกับเขา แต่กลับพบว่าเขามาตรงเวลาเป๊ะ ซึ่งเพียงแค่พระเอกสุดฮอตมาถึง ช่างแต่งหน้าและฝ่ายเสื้อผ้าก็กรูกันไปรุมล้อม ไม่เหลือช่องให้เธอสบโอกาสพูดเรื่องสำคัญ “พี่ภัสยังไม่กลับหรือคะ หรือว่ารอใครมารับ” คนในกองถ่ายเข้ามาเห็นก็อดถามไม่ได้ “เปล่า ไม่มี พี่มากับรถของพี่” เสียงสูงไปสักหน่อย พอนึกได้ก็ขัดใจตัวเอง...ทำพิรุธไปทำไม ก็ในเมื่อไม่มีใครมารับเธอจริงๆ มีแต่คนขับรถตู้ที่รอเธออยู่ข้างนอก นานกว่าหนึ่งชั่วโมงโดยที่ไม่มีใครสนใจนางร้ายเจ้าบทบาทที่นั่งซุกตัวอยู่ตรงโซฟามุมห้องอย่างเงียบกริบ กระทั่งประตูห้องรับรองเปิดออก เสียงจ๊อกแจ๊กจอแจก็เรียกความสนใจให้เบนไปหา “เอเดนว่างไหมคะ พอดีมีนักข่าวรออยู่ข้างนอก เขาอยากคุยด้วยค่ะ” ผู้ช่วยผู้กำกับตามเข้ามาบอกใกล้ๆ ผู้จัดการของพระเอกหนุ่มที่ยืนประกบอยู่จึงเป็นฝ่ายตอบแทน “เอเดนให้สัมภาษณ์ละครใหม่ไปแล้วนี่ครับ” เมื่อสักครู่หลังจากเข้าฉากกับนางเอกหน้าใหม่เสร็จ เอเดนก็ถูกลากให้
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 33 เก็บทรงไม่อยู่
ตั้งใจตื่นนอนตั้งแต่เช้า เพราะอยากเห็นหน้าเมีย การไม่ได้เห็นเธอเกินยี่สิบชั่วโมงมันนานเกินไป ชีวิตของเขาเหมือนขาดอะไรไปติณณ์เดินลงมาชั้นล่างอย่างกระปรี้กระเปร่า วันนี้ตั้งใจจะหาเหตุอยู่กับขวัญรดาทั้งวัน ก็คนมันคิดถึงนี่นา แต่พอลงมาถึงชั้นล่าง เขากลับพบว่าบ้านทั้งหลังยังคงเงียบกริบ มันไร้ชีวิตชีวาสิ้นดี แม้แต่คนรับใช้ที่ปกติเดินไปมาอยู่แถวๆ นี้ก็ไม่มีให้เห็นสักคนชายหนุ่มเข้าไปในครัว ซึ่งเป็นที่ที่แม่บ้านพ่วงตำแหน่งแม่ครัวปักหลักอยู่“ขวัญลงมาหรือยังครับ”ป้านิ่มเลิกคิ้ว แลดูประหลาดใจ คนถามจึงแก้เก้อด้วยการบอกเสียใหม่ หวังว่ามันจะดีขึ้น“ผมยังไม่ได้ไปดูที่ห้องนอนน่ะ เมื่อคืนผมกลับดึก เลยไม่อยากกวนขวัญ”“คุณขวัญไม่ได้อยู่บ้านนะคะ คุณขวัญกลับไปบ้านโน้นตั้งแต่เมื่อวาน ป้าคิดว่าคุณติณณ์รู้เรื่องนี้แล้วซะอีก”“ขวัญไม่อยู่บ้าน? เป็นไปได้ยังไง ทำไมไม่มีใครบอกผม”เสียงโวยวายดังสวนทันที ไม่คิดจะรักษาภาพลักษณ์กันแล้วแหละ เมียเขาหายไปทั้งคน ทำไมเขาถึงเพิ่งมารู้เอาตอนนี้“ป้าจะบอกคุณตั
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 32 เพื่อนรักหักเหลี่ยม (3)
สปอร์ตคาร์คันสีขาวแล่นมาจอดในโรงรถในเวลาสามทุ่ม คนขับรถเดินมาดูรถคันสีเหลืองมะนาวที่จอดอยู่ริมสุด ปกติมันไม่ได้จอดตรงนี้ ที่ของมันอยู่ด้านใน“ขวัญกลับมาจากข้างนอกหรือเปล่า ทำไมเอารถมาจอดขวางตรงนี้ หรือกำลังจะออกไปไหน”คิดจะเคลื่อนรถของเธอให้เข้าที่เข้าทาง แต่เปลี่ยนใจ ช่างมันเถอะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน วันนี้เขาเพลียไปทั้งร่าง สมองมึนตึ้บเพราะต้องนั่งประชุมตลอดบ่าย พอเลิกประชุม แล้วคิดจะกลับบ้าน แต่พ่อยังลากเขาไปกินข้าวกับเพื่อนนักธุรกิจของพ่ออีก กว่าจะขอตัวกลับบ้านได้ก็เกือบดึกติณณ์ลากสังขารที่เหนื่อยล้าเข้าไปในบ้าน อดที่จะกวาดสายตามองรอบๆ โถงบ้านไม่ได้ว่าขวัญรดาอาจอยู่ตรงนี้ แต่บ้านเงียบเกินไป ดวงไฟก็เปิดแค่ในโถงกลาง เขาจึงตรงขึ้นไปชั้นบนเขาเดินผ่านห้องนอนใหญ่ ไม่เห็นแสงไฟลอดออกมา คิดว่าคนในห้องคงหลับสนิทแล้ว ขวัญรดาเข้านอนเร็ว จากที่คิดจะแกล้งเธอให้หนำใจที่ไล่เขาออกไปจากห้องนอนตัวเอง แต่เปลี่ยนใจ เอาไว้พรุ่งนี้ก็แล้วกัน รอให้สังขารของเขาพร้อมกว่านี้ก่อนมันเป็นการตัดสินใจที่บ้าดีเดือดครั้งใหญ่ หากไม่นับรวมถึงการตกลงแต่งงานกับติณณ์เมื่อสามเดือน
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 31 เพื่อนรักหักเหลี่ยม (2)
อากาศภายในห้องโถงของเพนต์เฮาส์เย็นฉ่ำด้วยเครื่องปรับอากาศที่ทำงานอย่างเงียบกริบและสม่ำเสมอ ติณณ์ตื่นนอนในเวลาใกล้เที่ยง เขายันกายขึ้นมานั่งพลางทบทวนความทรงจำว่าตนอยู่ที่นี่ได้อย่างไรชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์มือถือมาดูด้วยความเคยชิน พลันหัวใจเต้นแรงเมื่อเห็นข้อความล่าสุด“ขวัญ...”เมื่อเห็นรูปถ่ายของตัวเองที่นอนหลับไม่รู้สึกตัวกับโลเคชันของเพนต์เฮาส์ในข้อความที่ตอบกลับไป ติณณ์ก็พอจะปะติดปะต่อเรื่องราวได้ แต่พอคิดว่าไม่เห็นขวัญรดาโทร.มาหาหรือส่งข้อความมาไถ่ถามอะไรอีก ความน้อยใจก็เกิดขึ้นมานิดๆเมียไม่ห่วง เห็นอยู่ว่าเราเมาหลับไม่รู้สึกตัวติณณ์ลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องนอนเพื่อจะอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ วันนี้เขาต้องเข้าไปที่โรงแรม โชคดีที่นัดกับพ่อไว้เป็นช่วงบ่าย ตอนนี้จึงยังเหลือเวลาพอให้จัดการตัวเอง“เฮ้ย! อย่าบอกว่านะว่าเธอขนเสื้อผ้าจะย้ายกลับไปอยู่บ้าน”ภัสสราร้องเอะอะเมื่อชะโงกหน้าไปดูที่นั่งทางตอนหลังของรถตู้ตัวเอง แล้วเห็นกระเป๋าเสื้อผ้าและถุงใส่ข้าวของอัดอยู่เต็มรถเจ้าของสัมภาระยังปิดปากเงียบ ภัสสราจึงต้องหันไ
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 30 เพื่อนรักหักเหลี่ยม (1)
หัวใจของขวัญรดากระตุกแรงขณะมองภาพของสามีที่ถูกส่งเข้ามา กระดุมเสื้อเชิ้ตหลุดลุ่ยจนเห็นแผงอกเกือบครึ่ง เธอเลื่อนดูท่อนล่าง...ยังดีที่กางเกงยีนอยู่ในสภาพปกติ“ใครถ่ายรูปเขา”มือไม้สั่นเทา ขวัญรดาเห็นโลเคชันที่ถูกส่งตามมาให้เป็นเพนต์เฮาส์หรูย่านทองหล่อ เธอรู้ว่าติณณ์มีเพนต์เฮาส์อยู่ที่นี่ ในตึกนี้มีเพนต์เฮาส์ของคนดังและลูกหลานคนใหญ่คนโตครอบครองอยู่หลายคน...อีกทั้งยังจำได้ดีว่าคัทลียาเคยใช้เพนต์เฮาส์ของเขาเป็นสถานที่ถ่ายทำรายการที่เจ้าตัวเป็นแขกรับเชิญมาแล้ว“ไม่ยอมกลับบ้าน เพราะมีที่อื่นให้นอนอยู่แล้วนี่เอง ทุเรศที่สุด! ผู้ชายมักมาก! แค่แยกห้องคืนเดียวก็ทนไม่ได้ ถึงกับต้องไปหาผู้หญิงคนอื่น”เธอรู้ว่าติณณ์มีความต้องการมากแค่ไหน ตั้งแต่แต่งงานกันมา เขาไม่เคยว่างเว้นจากเธอ แล้วดูภาพที่ใครก็ไม่รู้ส่งเข้ามาสิ มันคิดเป็นอื่นไปไม่ได้เลย เสื้อผ้าหลุดลุ่ยขนาดนี้ แถมเขายังนอนหลับตาพริ้มอีกทำไมถึงเป็นแบบนี้…ทำไมเราต้องเจ็บปวดหัวใจอยู่คนเดียวคำถามเวียนซ้ำๆ อยู่ในหัว เมื่อคิดว่าค่ำคืนนี้ตนไม่อาจหลับตาลงได้อย่างแน่นอน หญิงสาว
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 29 หมดแรง
“มึงมายุ่งอะไรกับเรื่องของกู”“ถ้ามึงไม่รักเมีย มึงก็เลิกกับเขาสิวะ มันจะยากอะไร คนบ้านนั้นเขายอมมึงอยู่แล้ว ส่วนเมียของมึงทั้งสาวทั้งสวย แถมยังเด็กอีกด้วย เดี๋ยวเขาก็มีผัวใหม่เอง”“ไม่เด็กแล้ว อายุยี่สิบห้าแล้ว”“เหรอ หน้าตาเหมือนเด็กเพิ่งจบมหา’ลัย”“มึงเลิกวิจารณ์เมียกูได้แล้ว”“ไอ้นี่มีหวง หวงเมียจังเลย แต่ปากบอกไม่รักเมีย ไม่รักแต่เพื่อนพูดถึงก็ไม่ได้ เดี๋ยวเถอะมึง กูจะฟ้องภัส”“อย่าแม้แต่คิด”ติณณ์ชี้ปรามเพื่อนอย่างจริงจัง แค่รับมือเมียคนเดียว เขาก็ไม่ไหว จนต้องเผ่นออกมานั่งดื่มเหล้าอยู่นี่อย่างไรล่ะ ถ้าพ่วงพี่เมียจอมวายร้ายมาด้วย เขาไม่อยากนึกถึงสภาพตัวเองหลากหลายอารมณ์ที่ถูกเก็บกดอยู่ข้างในทำให้เหล้าแก้วแล้วแก้วเล่าถูกเทลงในลำคออวัชมองติณณ์ด้วยสายตาครุ่นคิด ติณณ์เคยมานั่งดื่มเหล้าในผับครั้งล่าสุดก็เป็นตอนที่เลิกกับแฟนเก่า โดยมาติดๆ กันนานเป็นสัปดาห์ จากนั้นเพื่อนก็หายหัวไปเลย หากติดตามข่าวคราวอยู่ห่างๆ เขาก็เห็นว่าติณณ์ก้าวหน้าเร
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 28 ปากบอกไม่ได้รักเมีย
“อ้าว! งั้นก่อนหน้านี้เขาเอาเบอร์ที่ติดต่อไม่ได้มาให้เธอทำไม ยิ่งพูดฉันก็ยิ่งงง”“มันไม่เชิงติดต่อไม่ได้นะคะ บางทีขวัญก็ยังได้คุยกับเขา”“เธอเป็นเมีย คนที่ใกล้ชิดผัวมากที่สุดก็ควรเป็นเมีย ผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว ถ้าเข้าไม่ถึงสามีตัวเอง ฉันก็ไม่รู้ว่าจะแต่งไปทำไม สู้อยู่สวยๆ โสดๆ ไปดีกว่า”“ขวัญคิดเรื่องนี้มาตลอดค่ะ แรกๆ เขากับขวัญอาจไม่คุ้นเคยกัน ความจริงมันก็เป็นอย่างนั้น เพราะเราไม่รู้จักกันเลย แต่ระยะหลังคุณติณณ์เปลี่ยนไป เขาน่ารักขึ้นมากค่ะ เขาเอาใจขวัญ ขวัญรู้สึกว่าสถานการณ์ระหว่างเรามันกำลังดีขึ้น เราปรับตัวเข้าหากันได้ ขวัญคิดว่าตัวเองกำลังจะมีความสุข”“แต่จู่ๆ เมื่อวานเธอก็รู้สึกเหมือนพลัดตกเหวลึกแบบไม่รู้ตัว” ภัสสราพูดต่อให้ด้วยพอจะเข้าใจสถานการณ์ระหว่างน้องสาวและน้องเขย“อารมณ์นั้นเลยค่ะ ขวัญกำลังคิดถึงเรื่องเบอร์โทรศัพท์ด้วยว่าขวัญควรจะโกรธเขาแค่ไหน”“เธอไม่ใช่ผู้หญิงงี่เง่า เธอเป็นคนใจเย็นและมีเหตุผล แต่การที่เธอไม่แสดงความรู้สึกอะไรเลย มันก็ทำให้คนบางคนได้ใจแล
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 27 แยกห้อง
เกือบสองทุ่ม ติณณ์เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงไปยังห้องรับรองแขกที่อยู่คนละฝั่งกับห้องนอนใหญ่ซึ่งถูกขวัญรดาครอบครองไปเรียบร้อยแล้ว‘คุณขวัญให้หนูเปิดห้องไว้ให้คุณติณณ์แล้วค่ะ’เด็กรับใช้บอกด้วยท่าทางกล้าๆ กลัวๆ เมื่อเขาเคาะประตูเรียกขวัญรดารัวๆ อยู่หลายครั้ง ครั้นเรียกหากุญแจสำรองด้วยหวังจะเข้าห้องนอนของตัวเองให้ได้ เขาก็ได้รับคำตอบที่ทำให้หัวเสียยิ่งขึ้นไปอีก‘คุณขวัญเก็บกุญแจสำรองในบ้านไว้หมดแล้วค่ะ’ชายหนุ่มผลักประตูห้องพักที่ถูกเตรียมไว้ให้ แล้วมายืนอยู่กลางห้องพลางกวาดสายตามองไปรอบๆ...ห้องกว้างขวางและสะดวกสบายดี แต่มันเรื่องอะไรกันล่ะที่เขาจะต้องมามุดหัวอยู่ในห้องนี้ แทนที่จะได้อยู่ในห้องนอนของตัวเองชายหนุ่มตรงไปกระชากประตูตู้เสื้อผ้าให้เปิดออก พลันเขาต้องคำรามเสียงเข้มเมื่อเห็นเสื้อผ้าของตัวเองแขวนเรียงรายอยู่ในนี้แล้ว“ขวัญรดา...ตัวแสบจริงๆ”ตอนกลางวันเขาพยายามหลบหน้าขวัญรดาโดยเข้าไปทำงานในห้องทำงาน เขาเลี่ยงที่จะพบหน้าเธอ เพราะไม่อยากตอบคำถามใดๆ หากเจ้าหล่อนกลับฉวยจังหวะนี้ตลบหลังเขา ด้วยการย้ายข้าวของของเขาเข้า
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 26 ร้อนรุ่ม (3)
“ถามอะไรเนี่ย ขวัญจะมาบ้านนี้เมื่อไรก็ตามใจเถอะ”“พ่อไม่เห็นคิดเหมือนแม่เลย”ขวัญรดาบอกเสียงกระเง้ากระงอด เมื่อแม่พูดอย่างเปิดทางให้ หญิงสาวจึงเดินไปกอดเอวแม่และซุกอกอุ่นอย่างประจบคุณจงกลลูบศีรษะลูกสาว แล้วพูดเสียงอ่อนลง“เมื่อกี้ขวัญเดินย่องลงมาเพราะกลัวพ่อเห็นใช่ไหมว่าเมื่อคืนขวัญหนีกลับมานอนที่บ้าน”ขวัญรดาพยักหน้าหงึกๆ เงยหน้าขึ้นมามองแม่ตาแป๋วเหมือนตอนเด็กไม่ผิดเพี้ยน“พ่อเป็นห่วงขวัญและพ่อก็เกรงใจคุณติณณ์ด้วย ขวัญแต่งงานกับคุณติณณ์แล้ว คิดจะไปไหนมาไหนเหมือนเมื่อก่อนก็คงไม่ได้ ถ้ามาที่บ้านนี้ทั้งสองคนก็ไม่มีใครว่าอะไรหรอก แต่การที่ขวัญกลับมานอนค้างที่บ้านคนเดียวบ่อยๆ มันก็ดูไม่ดี ขวัญรู้ไหมว่าตั้งแต่แม่แต่งงานกับพ่อ แทบไม่มีวันไหนเลยที่พ่อกับแม่แยกบ้านกัน นอกเสียจากมีความจำเป็นเรื่องงานที่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดต้องเดินทาง แต่พอเสร็จจากงาน เราก็กลับมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ด้วยกัน”แม่ทำได้ เพราะพ่อเป็นพ่อ พ่อรักแม่คนเดียว พ่อไม่ใช่ผู้ชายอย่างคุณติณณ์...ขวัญรดาคิดค้านอยู่ในใจ แต่ไม่กล้าปริปากพูดให้แม่รู้เรื่
