เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 37 ผู้ต้องสงสัยข้อหานอกใจภรรยา (2)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-01 11:03:56ติณณ์ออกอาการงุนงงเมื่อคุณจงกลบุกขึ้นมาพบถึงห้องทำงาน แล้วถามถึงเรื่องที่นางได้ฟังมาจากภัสสรา
“ผมไม่ทำแบบนั้นแน่นอนครับ” ติณณ์ยืนยันความบริสุทธิ์ใจ ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกตกใจไปด้วย ไม่คิดว่าจู่ๆ ตนจะต้องตกอยู่ในฐานะผู้ต้องสงสัยว่านอกใจภรรยา “คุณติณณ์ไม่ทำ แต่คุณบอกว่าคืนนั้นเมามาก คุณมั่นใจหรือเปล่าว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนตามไปที่เพนต์เฮาส์”“ผมจำเรื่องคืนนั้นไม่ได้ทั้งหมด แต่ก่อนผมจะเมาจนไม่รู้ตัว ผมอยู่กับเพื่อนที่เป็นเจ้าของผับ มันบอกจะพาผมไปส่งที่เพนต์เฮาส์เอง ผมก็เลยดื่มต่อโดยไม่ได้สนใจอะไรอีก”“คุณติณณ์ต้องเคลียร์เรื่องนี้กับขวัญให้เข้าใจ ขวัญคงไม่ยอมทนอยู่กับเรื่องการนอกใจ เพราะแกมีปมกับมัน หวังว่าคุณติณณ์จะเข้าใจน้อง”“ผมเข้าใจครับ ผมไม่มีทางทำร้ายจิตใจขวัญด้วยเรื่องพวกนี้ คุณอาวางใจผมได้”“ไม่ทำร้ายจิตใจน้องด้วยเรื่องนอกใจ แล้วเรื่องอื่นๆ ล่ะ”แม่ยายถามทิ้งท้าย ติณณ์ยังไม่ทันได้ตอบหรือคำตอบของเขาอาจช้าเกินไป แม่ยายเลยขอตัวออกไปจากห้องทำงานเสียก่อน<
บทที่เกี่ยวข้อง
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 38 ผู้ต้องสงสัยข้อหานอกใจภรรยา (3)
การตามหาบ้านของป้าพระเอกคนดังไม่ใช่เรื่องยากสำหรับติณณ์ แค่จอดรถถามแม่ค้าขายขนมจีนรถเข็นข้างทาง เขาก็ได้รับคำตอบ“คุณเป็นดาราหรือเปล่า คุณหล่อไม่แพ้เอเดนนะ”คำถามชวนคุยพ่วงตามมาหลังจากแม่ค้าวัยกลางคนบอกเส้นทางให้เขาแล้ว“ไม่ใช่ครับ ผมเป็นเพื่อนของเขา”“แต่ป้าคุ้นๆ หน้าคุณอยู่นะ”ไม่ว่าเปล่า แม่ค้าทิ้งลูกค้าให้ยืนรออยู่หน้ารถเข็น ส่วนตัวเองก็เดินมามองเขาใกล้ๆ ติณณ์ได้แต่ยิ้มรับ หากไม่อาจเคลื่อนรถออก แม้หัวใจร่ำร้องอยากจะไปให้ถึงที่หมายไวๆ แล้ว“ผมขอตัวนะครับ”ทำท่าจะปิดกระจกหน้าต่างรถ หากแม่ค้าก็ไวเหลือใจ นางควักมือถือออกมาแล้วหันหลังย่อกายให้อยู่ในระดับเดียวกับเขา ก่อนจะถ่ายภาพเซลฟีคู่กับเขาอย่างว่องไว“คุณเป็นดาราแน่ๆ หล่อขนาดนี้อย่ามาหลอกป้าซะให้ยาก แต่ป้านึกไม่ออกว่าคุณชื่ออะไร เดี๋ยวป้าขอเก็บรูปไปคิดต่อที่บ้านก็แล้วกัน”ฟังธงโดยไม่เกรงใจใคร ก่อนจะปล่อยให้หนุ่มหล่อเจ้าของรถสวยเคลื่อนรถจากไปติณณ์วนหาบ้านของป้าเอเดนนานกว่าครึ่งชั่วโมง ทั้งที่มันอยู่ไม่ไกลจากจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-01ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 39 คนสำคัญ
“บอกได้หรือยังว่าทำไมขวัญถึงมาพักที่นี่ บ้านหลังนี้มีอะไรที่บ้านเราไม่มี”ติณณ์ถามขึ้น หลังจากขวัญรดาหยอดเมล็ดผักลงในแปลงปลูกเสร็จแล้ว เขาไม่รู้ว่าเธอปลูกผักอะไร แต่ถ้าดูจากแปลงอื่นๆ ก็เห็นมีแต่ผักสลัด“ชอบปลูกผักหรือ” เขาถามต่อเมื่อเธอยังเงียบ“มันเป็นงานที่น่าสนใจสำหรับคนว่างงานค่ะ”“ขวัญอยากกลับไปทำงานหรือเปล่า”“คิดค่ะ แต่ขวัญไม่กลับไปทำที่เดิม”ที่เดิม...คืองานโรงแรมและห้างสรรพสินค้าของครอบครัวเขา ขวัญรดาเคยเป็นพนักงานที่นั่น ก่อนเธอจะลาออกมาเมื่อแต่งงานกับเขา“ขวัญโกรธผม...คิดว่าผมมีผู้หญิงคนอื่นใช่ไหม”ไม่อยากอ้อมค้อมแล้ว มัวแต่รอให้เธอพร้อมคุย เขารอจนตะวันบ่ายคล้อย เธอก็ยังไม่เลิกหมางเมินเสียที ขวัญรดาทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน“ผมไม่มีผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น ผมมีแต่ขวัญคนเดียว ตั้งแต่เราแต่งงานกัน ผมก็ไม่มองใครอีก ผมเพิ่งรู้จากคุณอาจงกลว่าขวัญเข้าใจผิดเรื่องรูปถ่ายในคืนที่ผมออกไปกินเหล้า”ขวัญรดาชะงัก เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้ทำให้เธอสนใจเขาขึ้นมา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-02ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 40 ส่วนเกินในชีวิตคุณ
ตะวันเคลื่อนคล้อยจนถึงเวลาเย็น แต่คนที่เปลือยท่อนบนยังนอนตากพัดลมอยู่ตรงระเบียงบ้าน ขวัญรดาที่เพิ่งเสร็จจากการทำอาหารเย็นเห็นเข้าก็อดที่จะถามเขาไม่ได้“คุณจะกลับบ้านกี่โมงคะ”“ไม่กลับ”ติณณ์ตอบฉับไว เปลือกตาหนาที่ปิดสนิทขยับขยุกขยิก ซึ่งขวัญรดารู้ตั้งแต่ต้นแล้วว่าเขาไม่ได้นอนหลับ พลันกายใหญ่ที่อุดมด้วยกล้ามเนื้อกำลังพอดีก็พลิกไปทางเธอ“ผมหิวแล้ว”ติณณ์ยันกายขึ้นมานั่ง สายตาเจ้ากรรมของขวัญรดาดันไปมองแผงอกกว้าง เห็นเม็ดเหงื่อผุดซึมออกมา อากาศยามเย็นยังคงร้อนอบอ้าว แม้สายลมจะพัดแผ่ว แต่มันยังเป็นลมร้อนอยู่ดี“ขวัญไม่ได้ทำเผื่อ”“เราออกไปหาอะไรกินกันข้างนอกไหม”“ขวัญทำสลัดไข่ต้มไว้แล้ว”“งั้นขวัญทำให้ผมอีกที่สิ” ติณณ์บอกอย่างไม่รู้ไม่ชี้ แถมยังเสนอแนะหน้าตาเฉย “ผักสลัดอยู่แค่ตรงนี้ เดี๋ยวผมไปเก็บเอง ส่วนขวัญก็ทำไข่ต้มกับน้ำสลัดให้ผมด้วย”ชายหนุ่มเคลื่อนตัวอย่างว่องไว เขาหายไปยังแปลงผักข้างบ้าน ขวัญรดาหมดทางเลี่ยง เธอได้แต่เดิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-03ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 41 ผู้หญิงใจร้าย
“คุณแต่งงานกับฉันทำไม”“อยากมีเมีย โอ๊ย!”ตะหลิวไม้ที่เพิ่งใช้กวนสลัดปลิวใส่เขาอย่างเหมาะเหม็ง คราวนี้ติณณ์หลบไม่ทัน“ขวัญเป็นอะไร ทำไมถึงทำนิสัยอย่างนี้ ไม่น่ารักเลย”“มันเหมาะกับคนอย่างคุณแล้ว”“ผมแย่มากหรือไง นอกจากเรื่องบอร์โทร. ผมยังทำอะไรที่ขวัญไม่พอใจอีก”“ฉันเกลียดคุณตั้งแต่ตอนที่คุณทิ้งฉันไปหลังวันแต่งงาน คุณเห็นฉันเป็นตัวอะไร ถ้าคุณอยากอยู่คนเดียว ถ้าคุณยังอยากมีพื้นที่ส่วนตัว คุณก็ใช้ชีวิตคนเดียวไปสิ คุณดึงฉันไปยุ่งเกี่ยวกับคุณทำไม”“ขวัญโกรธเรื่องนี้ด้วยหรือ ผมคิดว่า...” คิดว่าขวัญรดาไม่โกรธ ก็เขาไม่เคยเห็นเธอพูดถึงเรื่องนี้เลย หากติณณ์ก็หยุดคำพูดไว้แค่นั้น สถานการณ์อย่างนี้ เขาควรทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดีไว้ก่อน“มันน่าโกรธหรือเปล่า ไม่มีผู้หญิงคนไหนยิ้มรับได้หรอกกับการที่ถูกผู้ชายที่เพิ่งแต่งงานทิ้ง แถมคุณยังเข้าหอกับฉันอีก พาฉันไปรู้จักคุณแม่ของคุณ พอครบทุกขั้นตอน คุณก็หายไปจากฉัน มันบ้าบอมาก ฉันไม่เคยคิดว่าชีวิตของฉันจะเดินมาถึงจุดตกต่ำอย่างนั้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 42 นอนเคลียร์
“ขวัญไม่มีประจำเดือน...”คนที่กำลังก้มหน้าก้มตากินอกไก่พริกไทยดำพูดขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย มันทำให้คนที่กินสลัดผักซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้ามโต๊ะม้าหินอ่อนต้องชะงักมือ หัวใจดวงน้อยเต้นโครมคราม ถ้าหากเขาเงยหน้าขึ้นมาสักนิดก็คงได้เห็นดวงหน้าหวานเลิ่กลั่กอย่างเก็บอาการไม่อยู่“ฉันฉีดยาคุม”นึกขอบคุณไหวพริบตัวเอง...ขวัญรดาคิดว่าคำตอบนี้มันสมเหตุสมผลดี แต่อีกฝ่ายก็ยังถามซอกแซกถึงร่างกายของเธออยู่นั่นแหละ“เดือนแรกยังมีประจำเดือน”“ช่วงแรกก็ต้องมีประจำเดือนสิ แต่หลังๆ มันจะหายไป”ติณณ์พยักหน้าเออออตาม แต่สีหน้าของเขายังคงครุ่นคิด ขวัญรดารู้สึกอึดอัด เธออยากลุกหนี…แต่อย่าเลย เพราะมันจะส่อพิรุธกันไปใหญ่“ฉีดกี่เข็มแล้ว”“สอง”“ฉีดอีกเมื่อไร”“ทำไมต้องถามเยอะด้วย”ไม่รู้ว่าเขากำลังจับผิดหรืออยากรู้เรื่องของเธอจริงๆ แต่ขวัญรดาไม่ขอเสี่ยงดีกว่า ถึงเธอจะรู้เรื่องพวกนี้ดี เพราะแม่ให้ความรู้เรื่องการคุมกำเนิดกับเธอและพี่สาวมาตั้งแต่ย่างเข้าว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-05ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 43 ติณณ์น้อยห้ามเข้า (1)
“เพราะเรื่องนี้หรือคะที่ทำให้คุณกับพี่ภัสไม่ถูกกัน ขวัญคิดว่าพวกคุณไม่ถูกกันในช่วงเรียนมัธยมเสียอีก”“เรื่องนี้คงฝังใจภัส แต่ผมไม่ได้คิดอะไรอีก ผมย้ายไปเรียนที่โรงเรียนนานาชาติ แล้วกลับมาเจอภัสอีกทีก็ตอนเรียนมัธยม รู้หรือเปล่าว่าพอเห็นหน้าเพื่อนร่วมห้องเรียนคนนี้ ผมเซ็งมาก แทบอยากย้ายโรงเรียนหนี”ขวัญรดาหลุดเสียงหัวเราะคิกๆ ออกมา เธอรู้ฤทธิ์พี่สาวดีว่าเป็นคนไม่ยอมคน แถมยังเป็นคนจำเรื่องได้นานเสียด้วย“แล้วยังไงอีกคะ เล่ามาเลยนะ ขวัญคิดว่าคนร้ายกาจอย่างคุณต้องทำเรื่องอีกแน่ๆ คุณไม่ยอมอยู่เฉยๆ หรอก”“ใส่ร้ายผัว เข้าข้างพี่สาว”“มันจริงหรือเปล่าล่ะ”ติณณ์นิ่งคิดไปนาน เหมือนเขากำลังทบทวนความทรงจำ“ผมบอกภัสว่าน้องสาวของเธอเป็นของฉัน”น้ำเสียงธรรมดา แต่คนฟังหัวใจเต้นแรง“ขวัญเป็นอะไร เงียบไปเลย”ดวงไฟหัวเตียงส่องสว่างขึ้น หลังจากติณณ์ยืดแขนไปกดเปิดสวิตช์“คุณพูดเพราะอยากเอาชนะพี่ภัส”“สารภาพว่าตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรอีกนั่นแหละ ผม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 44 ติณณ์น้อยห้ามเข้า (2)
“มันคือผักหวานป่า ขวัญไปเก็บมาจากริมรั้วบ้านคุณป้า คุณรู้จักผักหวานป่าหรือเปล่า”อดที่จะย้อนถามไม่ได้ หากพอเห็นคนที่เดินตามเข้ามาในครัวตีสีหน้าเก้อเขิน ขวัญรดาก็นึกอยากหัวเราะ เพราะเธอขำเขาจริงๆ“รู้จักสิ ผมเคยกิน มันก็อร่อยดี”“คุณเคยเห็นตอนมันอยู่ในถ้วยแกงแล้วใช่ไหม ขวัญว่าในซูเปอร์มาร์เก็ตก็น่าจะมีขาย คุณสำรวจสินค้าที่วางขายครบทุกแผนกหรือยัง”“ผมไม่แน่ใจ...แต่คิดว่าน่าจะยังไม่ครบนะ”ขวัญรดาส่งค้อน ส่วนติณณ์เห็นโอกาสเพียงน้อยนิดก็รีบฉวยไว้“ขวัญพาผมไปทัวร์สิ ยังไงคุณก็รู้เรื่องภายในห้างฯ ของเรามากกว่าผม ผมมันน้องใหม่เพิ่งเข้ามาทำงาน ไหนจะสู้คนที่ทำงานมาหลายปีอย่างคุณได้ล่ะ”“เมื่อก่อนคุณมัวแต่ทำอะไรอยู่”ติณณ์นิ่งค้างอย่างจนมุม เลือกที่จะไม่ตอบคำถาม เพราะกลัวเธอจะโยงคำตอบของเขาไปถึงเรื่องอื่นสำหรับขวัญรดา เมื่อไม่ได้คำตอบ เธอก็เลิกสนใจ หันมาทำกับข้าวมื้อเย็น วันนี้ป้าๆ ของเอเดนใจดีมาก พวกนางเตรียมของที่เธออยากกินไว้ให้ครบถ้วน แค่นึกถึง...ขวัญรดาก็น้ำลายสอแล้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 45 ดาวติ๊กต็อกคนใหม่ (1)
“พรุ่งนี้คุณมีคิวอัดรายการ”ขวัญรดาบอกคนที่นอนเอกเขนกอยู่ใต้ถุนบ้าน หลังจากเขาช่วยเธอนำดินที่ผสมกับปุ๋ยหมักใส่ลงในกระบะไม้สำหรับเตรียมปลูกกะหล่ำปลีเสร็จแล้ว“ดีใจจังที่ขวัญจำได้”ดูตอบเข้าสิ แถมยังยิ้มอ้อนเราอีกขวัญรดาไม่ปฏิเสธว่าความสุขของเธอยังขึ้นอยู่กับติณณ์ เขาน่ารักและผ่อนคลาย เธอเข้าถึงเขาง่ายมากขึ้น...แต่นั่นแหละ ก่อนหน้านี้เขาก็เคยเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ติณณ์เคยกลายเป็นสามีคนใหม่หลังจากที่เขากลับมาจากเกาะฟาติน เขากลายเป็นสามีที่แสนเอาใจ พูดจาหวานๆ แต่สุดท้ายเขาก็ทำให้เธอเสียใจจนต้องหลบมาพักใจอยู่ที่นี่…มันจึงช่วยไม่ได้จริงๆ ที่คราวนี้ขวัญรดายังต้องเผื่อใจเอาไว้ เพราะเธอกลัวตัวเองเจ็บอีกไม่มีใครอยากอยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้ เธอเองก็เช่นกัน เธออยากรักและวางใจสามีได้อย่างเต็มร้อย แต่หัวใจของเธอมีแผล ไม่รู้ว่าเมื่อไรรอยแผลจะหายสนิทดี ไม่ต้องร้อยเปอร์เซ็นต์ก็ได้ แค่เธอไม่ต้องฉุกคิดถึงความเจ็บปวดเก่าๆ ในทุกคราวที่ได้สัมผัสความสุขก็พอ“ไปด้วยกันไหม”“ขวัญมีงานต้องทำ”“ปลูกผัก?&
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
บทล่าสุด
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 74 นกกระจิบแตกรัง (2) (จบ)
เวลาบ่ายสองโมงของวันหยุด เด็กชายวัยเก้าขวบหน้าตาคมคายส่อแววหล่อเหลาเดินเข้ามาในบ้าน หลังจากที่เขาไปช่วยพนักงานเสิร์ฟอาหารอยู่ในร้านอาหารของแม่ซึ่งตั้งอยู่ในแปลงที่ดินข้างบ้านขวัญรดามองลูกชาย เมื่อไม่เห็นว่าลูกสาวกลับมาพร้อมกัน ทั้งที่ตอนขาไป ลูกทั้งสองคนยังเดินจับมือกันอยู่เลย เธอจึงคิดจะถาม...แต่เจ้าตัวก็ฟ้องขึ้นมาเสียก่อน“คุณแม่ครับ ข้าวหอมไม่ยอมกลับบ้านอีกแล้ว”“น้องทำอะไรอยู่คะ แล้วน้องอยู่กับใคร”“น้องขายผักกับอยู่พี่มุกครับ เมื่อกี้น้องถ่ายคลิปลงติ๊กต็อกด้วย ทั้งสองคนทำอะไรกันก็ไม่รู้ น่าเบื่อมาก ต้นรอไม่ไหว คุณแม่ไปตามน้องกลับบ้านหน่อยสิครับ”ดูท่าทางคนเป็นพี่ชายจะไม่สบอารมณ์ในตัวน้องสาวจริงๆ ขวัญรดาจึงต้องคุยต่อเพื่อหาสาเหตุ“ป้าจ๋าอยู่กับน้องใช่ไหมจ๊ะ แม่ว่าเราปล่อยให้น้องอยู่ที่ร้านไปก่อนก็ได้นะ”ป้าจ๋าเป็นพี่เลี้ยงของลูกสาวมาตั้งแต่เจ้าตัวยังเป็นเด็กอ่อน หากมีพี่เลี้ยงคนนี้อยู่ด้วย ขวัญรดาก็วางใจว่ามีคนที่ดูแลลูกสาวแทนตนได้“ป้าจ๋าอยู่ด้วยครับ แต่ต้นไม่ชอบให้น
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 73 นกกระจิบแตกรัง (1)
“พ่อคับ...กินคุกกี้”น้องแต็งค์หรือเด็กชายตนุธิป เด็กชายที่เพิ่งเป่าเค้กวันเกิดครบรอบสองขวบไปเมื่อหลายเดือนก่อน ถือกล่องใส่คุกกี้ช็อกโกแลตมาให้คุณพ่อลูกสามช่วยเปิดฝากล่องให้คุณพ่อลูกสาม?ถูกต้องแล้ว...คุณพ่อที่เคยยืนยันเสียงหนักแน่นว่าเขายังไม่คิดจะมีลูกคนต่อไป ตราบใดที่ลูกคนแรกยังไม่โตพอ อีกทั้งเขาจะต้องได้นอนหลับพักผ่อนอย่างเต็มอิ่มเสียก่อนหากในความเป็นจริงนั้น แค่เพียงน้องต้นกล้าอายุได้หกเดือน ขวัญรดาก็ตั้งท้องลูกคนที่สองด้วยความยินยอมพร้อมใจกันของทั้งสองคน โดยท้องนี้พวกเขาได้ลูกสาวหน้าตาจิ้มลิ้มมาอุ้มชู พวกเขาตั้งชื่อให้ลูกสาวว่าน้องข้าวหอมหรือเด็กหญิงเขมนิจ ปัจจุบันเด็กหญิงอายุได้แปดขวบแล้ว ซึ่งพ่อกับพี่ชายนั้นหวงแม่หนูมาก“หนูขออนุญาตคุณแม่หรือยังครับ คุกกี้กล่องนี้คุณแม่เก็บไว้ให้พี่ๆ กินด้วยหรือเปล่า”“แต็งค์จะกินคุกกี้แลต”พ่อหนูน้อยยืนยัน เป็นอันรู้กันว่าคุกกี้ช็อกโกแลตเป็นของโปรดของเจ้าตัว อย่าหวังว่าจะยอมแบ่งให้ใคร แถมยังทำท่าทางขัดใจอย่างสุดฤทธิ์เมื่อถูกพ่อพูดจาตะล่อมหวังจะให้เปลี่ยนใจ&
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 72 เธอเป็นของฉัน (2)
หนึ่งเดือนถัดจากนั้น ณ โรงพยาบาลเอกชนชั้นนำที่คุณอิงอรเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ แตงโมน้อยก็ได้ฤกษ์ออกมาลืมตาดูโลกคุณแม่มือใหม่เข้าไปนอนรอคลอดอยู่ในห้องพักพิเศษสองวัน ลูกชายคนแรกของเธอถึงคลอดออกมา ทารกน้อยเนื้อตัวอวบอ้วน ภัสสราที่มาเยี่ยมหลานในทันทีเมื่อรู้ข่าวก็บอกอย่างตื่นเต้น“เมื่อกี้ฉันไปดูหลานในห้องเด็ก หลานตัวโตมาก แทบจะตัวโตที่สุดในบรรดาเด็กที่นอนเรียงกัน ทั้งที่ขวัญตัวเล็กนิดเดียว แถมตอนท้องก็ไม่ได้อ้วนขึ้นเลย”“น้ำหนักตัวของขวัญก็ขึ้นนะคะ แต่ขึ้นตามเกณฑ์ของคุณหมอ ขวัญกินอาหารตามที่หมอแนะนำ ขวัญไม่ได้กลัวอ้วนนะ แต่ขวัญคิดถึงแต่ลูก อยากให้ลูกได้รับสารอาหารที่มีประโยชน์และครบถ้วนมากที่สุด”“มันได้ผลจริงๆ นะ เพราะลูกของเธอตัวโตเชียว”“พ่อเขาก็ตัวโต หน้าตาหล่อคมกระเดียดไปทางพ่ออีกนั่นแหละ”คุณจงกลที่อยู่เฝ้าขวัญรดามาทั้งวันพูดแทรกขึ้น เพราะนางพินิจหลานชายอยู่สักพักใหญ่ แล้วจึงได้ข้อสรุปตามนั้น“จริงด้วยสิ ภัสลืมไปเลย”ภัสสราไม่ได้แกล้งน้องเขย แต่เธอลืมไปจริงๆ ว่าหลานชายที่หน้าตาน่
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 71 เธอเป็นของฉัน (1)
“โดนจนได้นะแคท จำเป็นบทเรียนไว้เลยว่าทีหลังอย่าร้ายกับคนที่ไม่ได้ร้ายกับเรา แต่ถ้าใครร้ายมา เราก็ร้ายตอบ อันนี้ไม่ผิดกติกา แถมเรายังหาแนวร่วมได้อีกด้วย”รุ่นใหญ่ในวงการบันเทิง เพราะทำงานมาตั้งแต่เด็ก พูดด้วยอารมณ์ไม่ได้ดังใจขณะดูข่าวของญาติตัวเองทางโทรศัพท์มือถือ คนเป็นน้องสาวที่นั่งลูบท้องโตๆ อยู่ข้างๆ ก็ถอนหายใจ“ขวัญรู้สึกไม่ดีเลย มีทางไหนที่เราพอจะช่วยคุณแคทได้บ้างไหมคะ”ยอมรับว่าพอกำลังจะมีลูก เธอก็รู้สึกอ่อนไหวไปเสียหมด ไม่อยากทำให้ใครเดือดร้อนเพราะตัวเอง ซึ่งภัสสราก็เข้าใจน้องสาวดี“เราเป็นแค่คนตัวเล็กๆ นะขวัญ เราช่วยใครไม่ได้หรอก ส่วนตัวแคทเองก็มีมูลค่าในวงการบันเทิงมากพอ เดี๋ยวเขาก็ไปต่อได้ เราไม่ต้องรู้สึกผิด เพราะมันไม่เกี่ยวอะไรกับเรา แคททำตัวของเขาเอง ติณณ์ก็ไม่ได้ทำอะไรที่มันมากเกินไป เขาแค่ตอบโต้แคทเพื่อปกป้องตัวเองและครอบครัว งานนี้เรียกว่าแคทแพ้ภัยตัวเอง”“แต่ถึงกับถูกปลดออกจากละคร มันก็หนักไปนะ”แม้ไม่เคยอยู่ในจุดนั้น หากขวัญรดาคิดว่าตนพอจะเข้าใจความรู้สึกของคัทรียา มันคงไม่ต่
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 70 ไม่รู้เรื่องอะไรทั้งสิ้น
นายชัชชัยเสียชีวิตในห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลในสองวันต่อมา ลูกและภรรยาต่างก็เสียใจ แต่ขณะเดียวกันพวกเขาก็รู้สึกโล่งใจไปด้วย...จบสิ้นกันสักทีในส่วนความรับผิดชอบที่มีต่อเหยื่อและครอบครัวนั้น หน่วยงานที่นายชัชชัยสังกัดอยู่ได้ออกมากล่าวขอโทษและแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง อีกทั้งพร้อมแสดงความรับผิดชอบโดยไม่มีการโต้แย้งใดๆ ทั้งสิ้นภรรยาและลูกทั้งสองคนของนายชัชชัยก็ไม่ทอดทิ้งใคร นอกจากคำขอโทษที่มีต่อทุกคน พวกเขายังคงให้ความช่วยเหลือผ่านหน่วยงานที่ออกหน้ามาดูแลผู้เคราะห์ร้ายแม้แต่ปกรณ์ซึ่งเป็นสามีของผู้หญิงที่นายชัชชัยเคยชุบเลี้ยง เขาเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ ลูกและภรรยาของนายชัชชัยก็ให้ความช่วยเหลือเขาเช่นเดียวกัน ในขณะนี้ปกรณ์ยังคงพักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล โดยมีวีรยาคอยดูแลอย่างไม่ยอมห่าง ซึ่งอาการของเขาก็ดีขึ้นเรื่อยๆไม่มีใครอยากเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้...เป็นอย่างที่ลูกชายของนายชัชชัยคาดไว้จริงๆ ไม่มีญาติของนายชัชชัยมาร่วมงานศพของเขาสักคน ในงานคงมีแต่ภรรยาและลูกที่จัดการทุกอย่างให้เสร็จสิ้นอย่างเร่งรีบและรวบรัดเท่านั้นขวัญรดาทำบุญไปให้นายช
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 69 กงเกวียนกำเกวียน
“ภัสคุยกับติณณ์อยู่ค่ะ ติณณ์ไม่ให้ขวัญดูข่าว บ้านนั้นจะปิดทีวีทั้งวัน ติณณ์จะคอยติดตามข่าวแล้วบอกกับขวัญเอง ส่วนขวัญก็รู้เรื่องแล้ว ขวัญทำใจกับเรื่องนี้ได้ค่ะ”ภัสสราเคยโกรธนายชัชชัยนักหนาที่ตัดรอนขวัญรดา เขาไม่ยอมรับว่าขวัญรดาเป็นลูกสาว นับตั้งแต่ขวัญรดาย้ายมาอยู่กับครอบครัวของเธอ ผู้ชายคนนั้นก็ไม่เคยมาหาและไม่เคยติดต่อน้องสาวอีกเลยทว่าในเวลานี้ ภัสสรากลับนึกขอบคุณโชคชะตาที่พาให้เหตุการณ์ในอดีตเบนไปในเส้นทางนั้น อย่างน้อยมันก็ทำให้ขวัญรดาไม่รู้สึกผูกพันกับพ่อผู้ให้กำเนิด ซึ่งไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป น้องสาวของเธอก็จะทำใจยอมรับทุกเรื่องได้ง่ายขึ้น“แตงโม...แตงโมชื่ออะไรดีครับ เดี๋ยวพ่อเอาชื่อมาให้หนูเลือกนะ”เสียงของว่าที่คุณพ่อดังอยู่เหนือศีรษะ คนท้องที่อิงซบอยู่กับอกเขาต้องเงยหน้าขึ้นไปมอง“คุณติณณ์เอาชื่อมาจากไหนคะ”“เว็บไซต์สำหรับตั้งชื่อลูก มีแต่ชื่อมงคลความหมายดีๆ ทั้งนั้น”“งั้นบอกมาเลยค่ะ ขวัญจะช่วยแตงโมเลือกเอง”“ตนุธิป ตนุนันท์ ตนุพัชร์...สามชื่อน
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 68 ไม่ผูกพันตลอดไป (2)
หากแค่หันหลังกลับมา วีรยาก็เย็นวาบไปทั้งตัว...ชัชชัยกำลังเล็งปืนมาที่เธอ“แค่กูลั่นไก มึงก็ตายห่า”วีรยายืนนิ่งงัน กลั้นลมหายใจและไม่ตอบโต้เขา...ปืนจ่อหน้าผากอย่างนี้ ใครไม่กลัวตายบ้างล่ะ มัจจุราชคงยืนขนาบข้างเธอแล้วเวลาผ่านไปแค่ไม่กี่วินาที แต่วีรยารู้สึกเหมือนนานชั่วกัปชั่วกัลป์ กระทั่งปืนกระบอกนั้นลดต่ำลง ลมหายใจที่กลั้นเอาไว้จึงค่อยๆ ผ่อนออกมา สัญชาตญาณของการเอาชีวิตรอดกำลังพุ่งพล่านอยู่ในอกวีรยาฉวยโอกาสที่มีอยู่น้อยนิดเข้าไปนั่งในรถ เธอรีบสตาร์ตรถ มือที่กำพวงมาลัยรถกำลังสั่นระริก หางตาชำเลืองแลชัชชัยอย่างหวาดกลัว ก่อนที่รถญี่ปุ่นคันกะทัดรัดจะพุ่งทะยานผ่านประตูรั้วออกไปจากบ้านพักริมทะเลหลังนั้นรถญี่ปุ่นคันสีแดงแล่นห่างจากบ้านพักริมทะเลได้ประมาณสองกิโลเมตรในทิศทางตรงเข้าสู่ตัวเมือง คนขับสาวเห็นสภาพร่อแร่ของผู้ชายที่นั่งข้างๆ เธอก็รู้สึกสงสารเขาจับใจ“คุณเต้ยอดทนไว้นะ วีกำลังจะพาคุณไปหาหมอ”“หนีก่อน...อย่าวางใจเขา”เสียงแหบห้าวดังแผ่วเบา วีรยาได้ยินไม่ชัด แต่เธอไม่ได้ถามเขาซ้ำ เพราะใจของเธอกำลัง
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 67 ไม่ผูกพันตลอดไป (1)
ซู่ ซู่ ซู่...เสียงคลื่นทะเลซัดสาดดังอยู่ไม่ไกล หญิงวัยสี่สิบปีที่ยังสาวและสวยอยู่มากเพราะดูแลตัวเองดี พลิกกายบนเตียงนอน ก่อนจะวาดแขนไปยังที่นอนข้างๆ แต่เธอกลับคว้าได้เพียงความว่างเปล่า“ไปไหนของเขานะ?”เจ้าของร่างเปลือยเปล่าลุกขึ้นนั่ง เธอคว้าเสื้อคลุมนอนที่ถอดทิ้งไว้ตรงปลายเตียงขึ้นมาสวม แล้วเดินออกไปตามหาคนที่นอนกกกอดกันทั้งคืน“คุณเต้ย...คุณเต้ยอยู่ไหนจ๊ะ”เสียงหวานเพรียกหาพลางยกมือขึ้นมาสางผมยาวเป็นลอนใหญ่เพื่อจัดทรงไปด้วยบ้านทั้งหลังเงียบสนิท สาวใหญ่ชะโงกหน้าไปมองในห้องนั่งเล่น หากไร้วี่แววคนที่กำลังตามหา เธอจึงคิดจะกลับเข้าไปในห้องนอนเพื่ออาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ เพราะคิดว่าชายหนุ่มคงออกไปเดินเล่นริมหาด...เดี๋ยวเขาก็กลับมาพลันหางตาแลเห็นเงาวูบไหวหลังผ้าม่านกรองแสงที่กั้นผนังกระจกของห้องโถง หัวใจของเธอกระตุกแรง เพราะเงาร่างนั้นคล้ายคนคนหนึ่งที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี สาวใหญ่ตรงไปผลักประตูบานนั้นให้เปิดออกอย่างไม่รีรอ“พี่ชัชมาที่นี่ได้ยังไง”เธออุทานถาม...เป็นเขาจริงๆ ด้วย การต้องเผช
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 66 ตีตราจองผมเถอะ
สองหนุ่มสาวก้าวขึ้นมาบนสำนักงานเขตด้วยท่าทางเร่งรีบ พวกเขากลายเป็นจุดสนใจของประชาชนที่มาใช้บริการกันอย่างเนืองแน่น เพราะความสวยหล่อและความมีชื่อเสียงของคนทั้งคู่ อีกทั้งไม่มีใครคาดคิดว่าจะได้เจอพวกเขาในสถานที่แห่งนี้ภัสสรากวาดสายตามองหาน้องสาว เมื่อเกือบชั่วโมงก่อน เธอได้รับสายจากเจ้าตัวว่าขอให้มาเป็นพยานในการจดทะเบียนสมรส ภัสสราจึงตามมาเมื่อเห็นว่ามีช่วงเวลาว่างมากพอ หากเมื่อคนที่อยู่ใกล้ๆ รู้เรื่องเข้า เขาก็อาสามาเป็นพยานด้วยอีกคน โดยที่ไม่มีใครร้องขอเขาเลยเรื่องมันก็เป็นอย่างนี้แหละ...ภัสสราอยากป่าวประกาศให้เจ้าของสายตาหลายคู่ที่มองมาแล้วหันไปซุบซิบได้เข้าใจถึงสาเหตุที่ทำให้เธอกับเขาเข้ามาในแผนกจดทะเบียนสมรสในเวลาใกล้เที่ยงของวันนี้“พี่ภัสทางนี้ค่ะ” เสียงของขวัญรดาทำให้ทั้งสองคนหันไปมอง ก่อนจะตรงปรี่ไปหาคนท้องที่นั่งบนเก้าอี้รอคิวหน้าห้องทำการ“ใกล้จะถึงคิวขวัญพอดี ขอบคุณคุณเอเดนที่เสียสละเวลามาเป็นพยานให้ขวัญกับคุณติณณ์ด้วยนะคะ ฉุกละหุกหน่อยค่ะ ขวัญกับคุณติณณ์มาถึงที่นี่แล้วถึงได้รู้ว่าเราต้องมีพยานมาด้วย ขวัญเลยต้องโทร.ไปบอกพ
