แชร์

ตอนที่ 20 ง้อ'เมีย'

ผู้เขียน: พาวิจิตร
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-16 21:58:44

ตอนที่ 20 ง้อ‘เมีย’

ฉันตื่นมาอีกทีก็เป็นเวลาค่ำแล้ว ข้างกายฉันไม่มีเขาคนนั้นอยู่ ฉันรู้สึกโล่งใจขึ้น สงสัยน่าจะไปทำงานแล้ว ไปให้พ้นๆ สักที ฉันลุกขึ้นยืนตอนนี้อาการบาดเจ็บตามตัวและตรงกลางกายได้บรรเทาขึ้นมากแล้ว ฉันเลยจะไปอาบน้ำเพื่อที่จะได้ลงไปหาอะไรกิน พอว่างไม่มีอะไรทำท้องมันก็คอยร้องหาอาหารอยู่นั่นแหละ เห้อออ ถ้ายังอยู่ที่นี่ฉันคงได้เป็นถังแก๊สเคลื่อนที่สักวัน เพราะว่ากินกับนอน

พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฉันก็เดินลงมาข้างล่างเพื่อจะมาหาอะไรกินสักหน่อย แล้วสิ่งที่เห็นก็คือ ภาพเดิมเหมือนเมื่อตอนกลางวันเป๊ะ!!! ชายร่างสูงยืนง่วนอยู่ที่เคาน์เตอร์ครัวเช่นเดิม นี่เขาไม่คิดจะไปไหนเลยหรือไง อีกทางคือผู้หญิงสูงวัยยืนถัดออกมาไม่ไกลด้วยอาการเป็นกังวล คล้ายกับภาพที่ฉายซ้ำ....

“คุณเอลิซ ตื่นแล้วหรอค่ะ” คำถามเดิมเป๊ะ!!!!ฉันยิ้มให้ป้าแทนคำตอบ เดี๋ยวจะเดจาวูไป๊!!!!

ป้าเสริมขยับเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น ก่อนจะบ่นเชิงขอความเห็นใจกับเรื่องราวที่แกได้เจอ

“เหมือนเดิมเลยค่ะ ไม่ยอมให้ป้าลงครัวจะลงครัวเอง เมื่อกลางวันก็ทิ้งหม้อทิ้งไหไปหลายใบล่ะ สงสัยคราวนี้น่าจะหมดตู้นะคะ” ป้าเสริมกระซิบบอกฉัน ด้วยท่าทางปลงตกเพราะเสี
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • พ่ายเกมสวาท   ตอนที่ 21 กัดเต็มแรง

    ตอนที่ 21 กัดเต็มแรงเขาเดินตามฉันมาที่ห้องนอนเช่นเคยแล้วนั่งลงปลายเตียง ฉันลุกขึ้นเพื่อจะเดินออกจากห้องนอน แต่เขากลับคว้าเอวบางของฉันลงไปนั่งบนตักแกร่ง ก่อนจะกระซิบคำว่า ‘ขอโทษ’ ขึ้นมาอีกครั้ง ฉันเหนื่อยใจไม่อยากจะพูดอะไรอีก พยายามแกะมือที่เกาะอยู่ที่เอวออก แต่ก็เหมือนเดิม มือแกร่งไม่ขยับเขยื้อนเลย ฉันถอนหายใจแล้วมองไปที่หน้าเขาด้วยสายตาที่เหนื่อยหน่ายเต็มทน“จะเอายังไงคะ เอาจริงๆ สัญญาเรามันแค่คืนเดียว แต่คุณกลับ....” ฉันเม้มปากแน่นเมื่อพูดที่คืนที่เลวร้ายนั้น ก่อนจะสูดลมหายใจลึกๆ แล้วพูดต่อ“ฉันถือว่าหักล้างกับการที่ฉันกินยาคุมฉุกเฉินไปแล้วกัน ดังนั้นจะไม่มีการล่วงเกินกันอีก แล้วคุณก็เลิกแตะต้องตัวฉันพร่ำเพรื่อได้แล้ว เห็นฉันไม่พูด คุณก็ควรให้เกียรติฉันบ้าง” นี่คงเป็นคำพูดที่ยาวที่สุดในหลายวันที่ผ่านมาที่ฉันไม่ได้พูดกับเขาเลย“อ่ออีกอย่าง ฉันเห็นว่าข้างล่างมีห้องพักแขกอยู่กรุณาให้ฉันย้ายลงไปนอนด้านล่างด้วยค่ะ ฉันไม่อยากอยู่กับคุณ” ฉันบอกข้อตกลงอีกข้อกับเขาไป---เซฟ Talk---คำพูดสุดท้ายของเธอบาดลึกลงไปถึงใจของผม มันปวดมันเจ็บ แต่ผมก็ต้องก้มหน้ารับกรรมจากผลการกระทำชั่วร้ายของตัวเอง ห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-18
  • พ่ายเกมสวาท   ตอนที่ 22 แลกด้วยเลือด

    ตอนที่ 22 แลกด้วยเลือด“โอ๊ยยยยยย” เสียงร้องลั่นจากริมฝีปากหนา เป็นผลมาจากที่ฉันกัดเข้าไปที่หน้าอกของเขาเต็มแรง หึ..จะได้รู้ซะบ้างเวลาโดนกัดมันเจ็บแค่ไหนเขาปล่อยมือจากตัวฉันอย่างเร็วเพราะความเจ็บแสบที่บริเวณหน้าอกของเขา ฉันได้จังหวะรีบลุกขึ้นจากตัวเขาทันที ก่อนจะวิ่งไปหยิบคัตเตอร์ที่อยู่ใต้หมอนที่ฉันแอบซ่อนเอาไว้ แล้วเอามันชี้ไปที่หน้าเขา“ฉันบอกให้คุณออกไป!!” ฉันเอ่ยน้ำเสียงดุดัน เพราะว่าไม่อยากจะเกี่ยวข้องกับเขาอีกแล้ว ถ้าเขาจะให้ฉันอยู่เราจะอยู่กันแบบคนแปลกหน้า 1 เดือนฉันทำใจได้แล้วถ้าต้องอยู่ แต่ต้องอยู่อย่างต่างคนต่างอยู่เขามีท่าทีตกใจเล็กน้อย ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ เขายิ้มเย็นส่งมาให้ฉัน ก่อนจะเอ่ยประโยคที่คล้ายจะดูถูกฉันกลับมาว่า“คุณไม่กล้าหรอก” แววตาที่นิ่งจ้องกลับมาจนฉันเดาใจไม่ออก ทำให้ฉันแอบหวั่น เพราะรู้แก่ใจดีว่าคงสู้เขาไม่ได้อย่างแน่นอนเมื่อคิดได้ดังนั้น ฉันจึงค่อยๆ เปลี่ยนปลายคัตเตอร์คมจากที่ชี้หน้าเขาอยู่ หันมาจ่อที่คอขาวระหงของตัวเอง“ใช่...ฉันไม่กล้ากับคุณ แต่...ฉันกล้ากับตัวเอง” พูดจบฉันค่อยๆ กดปลายคัตเตอร์ที่แหลมคมเข้าไปที่เนื้อเนียนบริเวณลำคอขาว จนเลือดไห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-18
  • พ่ายเกมสวาท   ตอนที่ 23 โดนลอบฆ่า

    ตอนที่ 23 โดนลอบฆ่าฉันใช้ผ้าขนหนูชุบน้ำแล้วเช็ดบริเวณแผล เพราะว่าเลือดยังคงไหลซึมออกมาเป็นระยะ ฉันจึงจำเป็นต้องออกไปขอยาทำแผลกับป้าเสริม แต่เมื่อฉันเปิดประตูออกมาก็พบกับกล่องปฐมพยาบาลวางไว้หน้าห้องแล้ว ก็ยังดีที่ยังมีความเป็นคนเหลืออยู่บ้าง ฉันหยิบขึ้นมาแล้วเอาเข้ามาในห้องนั่งทำแผลให้ตัวเอง ก่อนจะออกไปหาอะไรกินฉันเดินออกมาจากห้องตรงไปยังส่วนห้องครัว เป็นจังหวะเดียวกับที่ป้าเสริมทำอาหารเสร็จแล้ว ฉันนั่งลงกินทันที แต่อดไม่ได้ที่จะลอบมองว่าเขายังอยู่ไหม เหมือนป้าเสริมจะเห็นความหลุกหลิกในสายตาของฉัน ป้าเสริมจึงเอ่ยขึ้นมา“นายท่านไปทำงานแล้วค่ะ” สิ้นเสียงป้าเสริมฉันลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วลงมือจัดการกับอาหารตรงหน้าได้อย่างสบายใจเวลาผ่านไป 3 วัน ที่เขาไม่กลับมาที่เพนท์เฮ้าส์เลย ส่วนฉันก็ใช้ชีวิตแบบไร้ความหวาดระแวงนั่ง นอน กิน แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย เพราะมีป้าเสริมคอยทำให้หมดทุกอย่าง แต่ในความสบายใจที่ไม่มีไอ้ปีศาจร้ายอยู่ใกล้ตัว มันกลับทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิดตัวเองแปลกๆ ว่าทำไมฉันถึงต้องใจเต้นและอดมองไปทางเข้าไม่ได้ทุกครั้งที่เสียงประตูเปิดเข้ามา แล้วทำไมฉันต้องรู้สึกเศร้าหน่อยๆ ที่คนที่เข

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-18
  • พ่ายเกมสวาท   ตอนที่ 24 ความเจ็บปวดที่คุ้มค่า

    ตอนที่ 24 ความเจ็บปวดที่คุ้มค่าฉันยังคงยืนมองหมอทำแผล ให้น้ำเกลือ จนเสร็จ หมอบอกสิ่งที่ต้องดูแลทุกอย่างกับป้าเสริม จนทุกคนออกไปจากห้องจนหมด เหลือแค่ฉันเพียงลำพัง ฉันได้แต่ยืนมองคนที่นอนอยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ความทรงจำระหว่างเขาถาโถมเข้ามาในโสตประสาท ทั้งดีและร้าย แต่ทำไมพอฉันได้เห็นสภาพที่เขาเป็นแบบนี้ หัวใจฉันมันถึงรู้สึกเจ็บแปล๊บ ยิ่งมาได้ยินว่าเป็นเพราะเขาเหม่อลอยคิดถึงฉันจนทำให้ตัวเองเจ็บขนาดนี้ มันยิ่งทำให้น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ไหลออกมาอย่างยากที่จะห้ามได้“ฮืออออ...ฮึก..ฮึก” ฉันนั่งลงที่ข้างเตียง สองมือปิดหน้าร้องไห้ ทำไมฉันถึงรู้สึกกลัวที่จะเสียเขาไป ฉันจะจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดี ความรู้สึกแบบนี้ฉันรู้ตัวเองดีว่าฉันเริ่มที่จะ...รู้สึกดี...กับเขาแล้ว แล้วที่ฉันต้องอยู่กับเขาอีก 1 เดือนด้วยความรู้สึกนี้ ฉันจะจัดการกับตัวเองยังไง ฉันต้องทำยังไง...ฉันร้องไห้จนเผลอฟุบหลับที่ข้างเตียง จนกระทั่งได้ยินเสียง..“น้ำ...ขอน้ำกินหน่อย” เสียงแหบแห้งแสนแผ่วเบาดังขึ้น ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมาพบว่าเขารู้สึกตัวแล้ว แล้วร้องเรียกกินน้ำ ฉันรีบลุกขึ้นรินน้ำแล้วประคองเขาขึ้นมาเพื่อจะป้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-18
  • พ่ายเกมสวาท   ตอนที่ 25 ขอโอกาสให้ผัวสารเลว

    ตอนที่ 25 ขอโอกาสให้ผัวสารเลวเขานอนกึ่งนั่งสายตาจับจ้องไปที่แล็ปท็อปที่อยู่ในมือ โดยที่ท่อนบนไม่ได้ใส่อะไร ทำให้เห็นผ้าพันแผลรอบเอว“นายท่านทานข้าวต้มก่อนนะคะแล้วค่อยทานยา อีกเดี๋ยวป้าจะเช็ดตัวให้นะคะ” ป้าเสริมเอ่ยขณะที่วางถ้วยข้าวต้มไว้ด้านข้างที่นอนเขาเหลือบตามองมาที่ฉัน ก่อนจะส่งสายตาเป็นสัญญาณให้ป้าเสริมออกไป เหมือนป้าเสริมจะรับรู้ได้ถึงพลังสายตาอำมหิตคู่นั้น จึงรีบเดินออกไปจากห้องอย่างไว“รีบทานสิค่ะ ป้าเสริมจะได้มาเช็ดตัวให้คุณ” ฉันเอ่ยดักคอเพราะรู้ว่าเขามีเจตนาอะไร“เอลิซ ป้อนผมหน่อยได้ไหม ผมยังเจ็บแผลอยู่เลย” เขาส่งเสียงอ่อนมาที่ฉัน“หึ คนเจ็บแผลอะไร จะมาจับแล็ปท็อปทำงานอยู่แบบนี้ค่ะ” ฉันกระแหนะกระแหนเขาไปอย่างอดหมั่นไส้ไม่ได้เขาโยนแล็ปท็อปที่อยู่ในมือทิ้งทันที ก่อนจะหันมาส่งสายตาอ้อนวอนมาที่ฉัน ฉันได้แต่ลอบยิ้มในความเจ้าเล่ห์ของเขา ก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างๆ เขา แล้วป้อนข้าวต้มที่อยู่ในมือจนหมด เมื่อเขากินยาเสร็จฉันก็จะลุกออกมาเพื่อไปเรียกป้าเสริมให้มาเช็ดตัวให้เขา แต่กลับโดนเขารั้งมือไว้“จะไปไหน” เขาเอ่ยเสียงอ่อน“ไปเรียกป้าเสริมให้มาเช็ดตัวให้ค่ะ” ฉันบอกเขา“ไม่เอา ผมจะให้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-18
  • พ่ายเกมสวาท   ตอนที่ 26 เปิดใจให้(ปีศาจ)

    ตอนที่ 26 เปิดใจให้(ปีศาจ)เขาถอนจูบออกจากริมฝีปากของฉันก่อนจะ เลื่อนหน้าลงไปสูดดมกลิ่นหอมที่ซอกคอ ฉันออกแรงหยิกเขา เพื่อจะเตือนสติให้หยุดการกระทำที่ล่อแหลมนี้ ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นมายิ้มละมุนให้ฉันอีกครั้ง แล้วกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นแม้เขาจะมีสีหน้าที่แสดงความเจ็บปวดจากบาดแผลพาดผ่านใบหน้ามาบ้างเล็กน้อย แต่อ้อมกอดคนตัวใหญ่ที่โอบล้อมคนตัวเล็กในอ้อมแขน ก็ยังคงแน่นและมั่นคงเราสองคนได้แต่นอนกอดก่ายกันอยู่บนที่นอน มันเป็นอ้อมกอดแรกที่ฉันเปิดใจยอมรับโดยที่ไม่มีเงื่อนไขพันธสัญญาใดมาเกี่ยวข้อง มันมาจากใจที่ค่อยๆ เปิดยอมรับ ความหอมหวานของไออุ่นและกลิ่นกายของกันและกัน มันค่อยๆ เพิ่มระดับความสุขและความรู้สึกภายในให้พรั่งพรู เราสองคนได้แต่นอนมองหน้ากันไปมาเหมือนอยากจะเก็บไว้เป็นความทรงจำในความสัมพันธ์แรกเริ่มของเรา โดยไม่ได้สนใจว่าเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเท่าไรแล้วเสมือนอยากจะให้มันหยุดนิ่งลง คงไว้แต่ความเอิบอิ่มที่เติมเข้ามาภายในหัวใจอย่างต่อเนื่องเขาใช้นิ้วมือเรียวยาว ค่อยๆ ลูบไล้ ไปตามกรอบหน้าสวย ผ่านแก้มนวล ก่อนที่จะค่อยๆ ใช้มือเชยคางสาวขึ้นมาจุมพิต จูบครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาวนเวียน อยู่บน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-18
  • พ่ายเกมสวาท   ตอนที่ 27 กลัวเฮียหรอ!!

    ตอนที่ 27 กลัวเฮียหรอ!!แกร๊ก~~"ว๊ายย ตาเถร" เสียงป้าเสริมร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อเปิดประตูเข้ามา ตั้งใจจะนำอาหารมาให้เจ้านายที่ป่วยอยู่ แต่กลับต้องมาพบภาพวาบหวิว จนทำให้คนมีอายุอย่างแกถึงกับหน้าชาคุณเซฟ หยุดการกระทำทันที ก่อนจะทำหน้านิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พร้อมกับโบกมือเป็นสัญญาณให้ป้าเสริมออกไปส่วนตัวฉันอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี ได้แต่ก้มหน้ามุดซุกไปที่หน้าอกแกร่ง ตอนนี้ถ้าใครมาวัดอุณหภูมิที่หน้าผากฉัน คงเกิน 40 องศาแน่นอน"งะ..งั้นป้าวางถาดอาหารไว้ตรงนี้นะคะ" ป้าเสริมละล่ำละลักบอก ก่อนที่จะรีบออกไปจากห้องเพี๊ยะ!!!ฉันตีไปที่แขนเขาอย่างแรง เพราะอยากจะระบายความอับอายที่มี"โอ๊ย..ตีเฮียทำไม เฮียเจ็บนะ ทำไมใจร้ายกับผัวแบบนี้ล่ะคะ" เขาแสร้งร้อง ฉันรู้ดีตีแค่นี้ไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก"สมน้ำหน้าก็ใครใช้ให้เฮียทะลึ่งตึงตังอย่างนี้ล่ะ" ฉันพูดพาลค้อนให้เขาหนึ่งทีเขามองฉันที่หน้าง้ำหน้างอ ด้วยสายตาที่อบอุ่น อ่อนโยน พร้อมขำกับท่าทีของฉัน"แล้วอีกอย่าง ใครเป็นผัวเป็นเมียด้วย อย่ามาขี้ตู่นะ" ฉันยังคงกระฟัดกระเฟียดใส่เขา คนอะไรมั่ว คิดเอง เออเองเก่งชะมัด" อยากรื้อฟื้นความจำไหมล่ะ เฮียจ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-18
  • พ่ายเกมสวาท   ตอนที่ 28 แผนการเจ้าเล่ห์

    ตอนที่ 28 แผนการเจ้าเล่ห์ฉันเดินลงมาข้างล่าง เพื่อจะมาหาอะไรกิน พอดีกับที่ป้าเสริมทำอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันเดินไปยังโต๊ะอาหาร ป้าเสริมก้มหน้าไม่กล้าสบตาฉัน ส่วนฉันก็ไม่กล้าสบตาป้าเสริมเช่นกัน ก็ฉันยังมีความกระด้างอายในใจอยู่บ้างฉันรีบกิน แล้วรีบเดินกลับเข้าห้อง เพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย สายน้ำที่พาดผ่านลงมาบนร่างสร้างความผ่อนคลายจนทำให้ฉันนึกถึงรสสัมผัสเมื่อสักครู่นั้น ทุกการสัมผัส มันทำให้ฉันแทบควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ใจลึกๆ ฉันไม่อยากให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นอีก เพราะมันไม่มีอะไรรับประกันเลย ว่าเราสองคนจะอยู่ด้วยกันตลอดไป เขาอาจจะหลงใหล หรือแค่อยากจะได้ฉันแค่ชั่วครั้งชั่วคราวก็ได้อาจเพราะการเริ่มต้นความสัมพันธ์ของเรา มันเริ่มมาจากเกม เราไม่ได้รู้จักหรือรักกันมาก่อนที่จะมีความสัมพันธ์ ดังนั้นทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นนี้มันจะยั่งยืนหรือเปล่าฉันปล่อยให้น้ำชะล้างความคิดปล่อยให้มันไหลไป ฉันย่อมรู้ตัวฉันเองดี ว่าอีกไม่นานฉันคงต้านทานความรู้สึก ที่มีต่อเขาไม่ได้ และคงจะต้านทาน การสัมผัสของเขา ไม่ได้อีกเช่นกันเอาว่ะ!!! อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด เมื่อฉันเลือกที่จะทำตามหัวใจตัวเองแล้ว ถ้ามันต้องเจ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-18

บทล่าสุด

  • พ่ายเกมสวาท   ตอนพิเศษ : บทสรุปคนทรยศ

    ตอนพิเศษ : บทสรุปคนทรยศณ Penthouse เซบาสเธีย“จัดการสั่งสอนพวกมันเรียบร้อยแล้วใช่ไหม...เออดี...พวกมันจะต้องจำไปจนตาย...”เสียงแข็งกร้าวกรอกเสียงไปตามสาย ก่อนที่ปากหยักสวยจะเหยียดยิ้มร้ายด้วยความสะใจผมที่ตื่นนอนขึ้นมาหลังจากได้ยินเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น จากลูกน้องที่โทรมารายงานถึงเรื่องราวที่ผมได้ให้มันไปสืบ ผมที่สั่งลูกน้องคนสนิทไปดำเนินการตั้งแต่เมื่อคืนตอนที่อยู่ในร้าน เนื่องด้วยว่าผมอยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ จนถึงกับทำให้เธอคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนที่นอนของผม ต้องเสียใจจนถึงขนาดเอาร่างกายเข้าแลกเพื่อประชดชีวิตเขาที่แม้จะเดาได้ตั้งแต่แรก แต่พอได้ยินเองกับหู ก็ถึงกับเลือดขึ้นหน้าทันที ทั้งที่เธอแสนดีกับพวกมันขนาดนั้น แต่กลับถูกพวกมันทรยศหักหลัง จนหัวใจแหลกเหลวไม่เหลือชิ้นดี และเธอที่ตัดสินใจประชดชีวิตไปแบบนั้น ถ้าเมื่อคืนไม่ใช่ผมที่ดูแลเธอ ชีวิตเธอตอนนี้จะเป็นยังไงหลังจากที่ผมได้ฟังในสิ่งที่ลูกน้องรายงาน รวมทั้งเรื่องที่ผมสั่งให้ไปกระทืบพวกมัน พอลูกน้องคนสนิทของรายงานจบผมก็ตัดสายทันทีและพลางนึกสะใจ นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องมอบความต้องการให้แก่เธอ ผมคงไปกระทืบมันด้วยตัวของผมเองแล

  • พ่ายเกมสวาท   ตอนพิเศษ : ครอบครัวที่แท้จริง...(3)

    ตอนพิเศษ : ครอบครัวที่แท้จริง...(3)--- เอลิซ Talk ---ฉันที่ถึงกับร้องไห้โฮหลังจากที่ได้ฟังสิ่งที่คุณเซฟได้ไปสืบเรื่องการหายตัวไปของพ่อกับแม่ของฉัน เขาที่ตามเบาะแสทุกอย่าง เพราะอยากจะให้พวกท่านได้มาร่วมงานในวันแต่งงานของเราทั้งสองคน แต่ใครจะไปคิดว่ากลับไม่มีพวกท่านอยู่บนโลกนี้อีกแล้วคุณเซฟยังเล่าให้ฟังต่อว่า พวกท่านทั้งสองได้ถูกทำพิธีทางศาสนาไปทั้งนานแล้วโดยองค์กรนั้น และจัดการกับเถ้ากระดูกไปจนหมดสิ้นเนื่องจากไม่คิดว่าทั้งสองท่านยังมีญาติหลงเหลืออยู่ และนั่นก็ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกหดหู่ใจที่แม้แต่เถ้ากระดูกของพ่อกับแม่ตัวเอง ฉันยังไม่อาจจะสัมผัสได้ฉันร่ำไห้สะอื้นจนตัวโยนแม้จะตั้งท้องจนใกล้คลอด ฉันก็ยังอยากจะมีแม่ไว้คอยให้คำปรึกษาในเวลาที่ต้องเลี้ยงลูก ก่อนที่จะเฝ้าโทษตัวเองอยู่นาน ถ้าช่วงนั้นฉันเอะใจสักนิด และไม่ปล่อยให้ความเคยชินยามไม่มีพวกท่านมาทำให้ฉันไม่สนใจอะไร วันนี้เราพ่อแม่ลูกคงไม่ต้องมาพรากจากกันอย่างถาวรและนอกจากเรื่องราวของพ่อแม่ของฉันที่ฉันเพิ่งได้รับรู้ ก็ยังมีเรื่องราวที่น่าเซอร์ไพรส์มากกว่านั้น นั่นก็คือ...เพื่อนสนิทของคุณพ่อของฉันที่คอยช่วยเหลือท่านมาโดยตลอด เขาคนนั้นก

  • พ่ายเกมสวาท   ตอนพิเศษ : ครอบครัวที่แท้จริง...(2)

    ตอนพิเศษ : ครอบครัวที่แท้จริง...(2)หลายปีต่อมา ~~จนกระทั่งเมื่อข่าวการป่วยหนักของผู้เป็นบิดาดังเป็นข่าวใหญ่ เขาที่แม้จะเสียใจกับสิ่งที่พ่อทำกับตนมากแค่ไหน แต่ด้วยความเป็นลูกและความรัก ความผูกพันที่ยังมีอยู่ จึงทำให้วันนี้เขาได้ตัดสินใจที่จะกลับมายังบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองเป็นครั้งแรกหลังจากที่ตัวเขาเองได้จากไปนานนับปีหลังจากที่เขากลับมายังประเทศบ้านเกิดและจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว วันนี้เขาก็ได้รวบรวมความกล้ากลับมายังคฤหาสน์หลังงามที่คุ้นตา แต่ทว่า...วันนี้เขาไม่ได้มาแค่กับไอรินภรรยาที่เขารัก แต่ว่า...เขายังพาโซ่ทองคล้องใจมาด้วย...เอลิซ...ลูกสาวตัวน้อยหน้าตาน่ารักที่เขาหวังพามากราบชายผู้เป็นปู่ของเธอแต่ทว่า...ทุกอย่างมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นสำหรับคนที่หยิ่งในศักดิ์ศรีเช่นเขา ทั้งที่เขาจะสลัดทิฐิทิ้งไปแล้วพาตัวเองมายืนอยู่หน้าคฤหาสน์ที่คุ้นเคยได้แล้ว แต่ทว่า...ขาของเขามันกลับไม่ยอมก้าวเข้าไปเสียทีเขาที่ยืนลังเลอยู่หน้าบ้านสักพักใหญ่ ๆ ทั้งที่ใจอยากจะเข้าไปดูใจผู้เป็นพ่อ แต่ด้วยทิฐิที่กลับเข้ามาอยู่ในใจ บวกกับความลำบากตากตำที่ต้องพบเจอมาอยู่หลายปี สุดท้ายแล้ว...ทิฐิก็เป็นฝ่ายชนะ..

  • พ่ายเกมสวาท   ตอนพิเศษ : ครอบครัวที่แท้จริง...(1)

    ตอนพิเศษ : ครอบครัวที่แท้จริง...(1)ณ คฤหาสน์ตระกูลฤธาทรัพย์ดำรง“ถ้าแกกล้าก้าวเท้าออกไปจากบ้านแค่ก้าวเดียว แกไม่ต้องกลับมาเหยียบที่นี่อีกเลย”เสียงดังประกาศกร้าวจากเจ้าปากของร่างชายสูงวัย พูดกับลูกชายคนเล็กด้วยตัวที่สั่นเทาด้วยความโกรธ“ป๊า...!!” ชายหนุ่มที่ประคองร่างอันสั่นเทาของผู้หญิงที่ตัวเองรักอยู่ในอ้อมแขน หันมาด้วยสีหน้าเหนื่อยหน่าย“เฮียใจเย็น ๆ ก่อนค่ะ” ส่วนผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมกอดเขา กลับเอื้อมมือขึ้นไปแตะที่มือเขาเบา ๆ พร้อมกับเอ่ยพูดเมื่อเห็นเขาอารมณ์เริ่มปะทุ ด้วยไม่อยากให้ตนเองเป็นชนวนให้พ่อกับลูกต้องผิดใจกัน“ฉันเลือกผู้หญิงดี ๆ เพียบพร้อมเอาไว้แก แกดันไม่เอา แต่ดันไปเลือกผู้หญิงไม่มีหน้าตาในสังคม ผู้หญิงแบบนี้มันจะไปช่วยให้แกเจริญรุ่งเรืองขึ้นได้ยังไง...ห๊ะ...!!” ชายสูงวัยระเบิดอารมณ์ต่อ พร้อมกับค่อนแคะผู้หญิงของลูกชายเขา โดยที่เธอทำได้เพียงแค่ก้มหน้ายอมรับ“ป๊าครับ กรุณาให้เกียรติเมียของผมด้วย” ลูกชายพูดกดเสียงด้วยความไม่พอใจ เนื่องจากพ่อของต้นดูดถูกผู้หญิงที่ตนรัก“ป๊าก็ใจเย็น ๆ ก่อนเถอะครับ แกก็ด้วยไอ้ชิน...” เสียงของผู้ที่เป็นทั้งลูกชายคนโตและยังเป็นพี่ชายเพียงคนเด

  • พ่ายเกมสวาท   ตอนพิเศษ : ความลับของเซบาสเธีย...(3)

    ตอนพิเศษ : ความลับของเซบาสเธีย..(3)ผมตัดสินใจเดินลงมาหาเธอ ก่อนที่จะสูดหายใจลึก ๆ แล้วเอ่ยทักทายเธอออกไป..."คุณครับคุณ คุณครับ คุณครับ" ผมเรียกอยู่นานกว่าเธอจะตอบ"ค่ะ ว่าไงคะ" เธอหันมาหาพร้อมตอบรับ ถ้าผมไม่คิดเข้าข้างตัวเอง เหมือนเธอจะตะลึงในความหล่อของผมอยู่เหมือนกัน"คุณ..ว่าไงครับ ผมรอคำตอบอยู่" โอ๊ยคนอะไรยิ่งมองใกล้ ๆ ยิ่งน่ารักเป็นบ้า ขนาดใส่เสื้อผ้ายังน่ารักขนาดนี้ ถ้าหาก...(ไอ้เสือ...!! ใจเย็นดิว่ะ...หึหึ)"อะ...อะไรนะคะ" เหมือนเธอจะเริ่มเมาแล้ว แต่นั่นก็กลับยิ่งทำให้เธอน่ารักมากขึ้นไปอีก"ผมถามว่าผมขอนั่งตรงนี้ได้ไหมครับ ผมมาคนเดียวเลยไม่อยากไปนั่งโต๊ะใหญ่ครับ" ผมถามโดยที่สายตามจับจ้องไปทั่วร่างของเธอ"ดะ..ได้ค่ะ" เธอตอบตะกุกตะกัก และนั่นมันก็ทำให้ผมดีใจมากที่เธอไม่ปฏิเสธผมเหมือนคนอื่น(นี่มันคือพรหมลิขิตใช่ไหม...ฟ้าเป็นใจใช่หรือเปล่า ~~)"คุณชื่ออะไรครับ" ผมแกล้งถามเธอออกไป ทั้งที่รู้อยู่เต็มอก"คุณครับ ชื่ออะไรครับ" ผมสะกิดเธออีกครั้ง เพราะดูเธอจะเหม่อลอยไม่ทันได้ฟังที่ผมถาม"ห๊ะ...ว่ายังไงนะคะ"สายตาเย้ายวนเหลือเกิน ทนไว้ไอ้เซฟทนไว้" ผมถามว่าคุณชื่ออะไรครับ" ผมแกล้งถาม

  • พ่ายเกมสวาท   ตอนพิเศษ : ความลับของเซบาสเธีย...(2)

    ตอนพิเศษ : ความลับของเซบาสเธีย..(2)อีกทั้งวันนี้เธอกำลังฉลองวันครบรอบของเธอกับแฟนของเธออยู่ด้วย...หึ...ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่าใบหน้ายิ้มแย้มมีความสุขยามที่เธอเตรียมขอขวัญไปเซอร์ไพรส์ให้มันนั้น ยามที่มันได้รับหน้ามันจะบานเป็นกระด้งขนาดไหน ทั้งที่พวกมันไม่สมควรจะได้รับความปรารถนาดีจากเธอเลยด้วยซ้ำ...!! ผมนึกย้อนไปถึงการกระทำของตัวเองที่ใช้ให้ลูกน้องไปคอยตามดูเธอ รวมทั้งไอ้แฟนสารเลวของเธอ แล้วก็...หึ..นังเพื่อนสุดเลวของเธอด้วย ผมมักจะได้รับรายงานถึงสิ่งที่เธอมักจะทำให้พวกมันอยู่เสมอ สิ่งที่ดี ๆ และความรู้สึกดี ๆ ที่เธอมอบให้พวกมัน ทั้ง ๆ ที่พวกมันต่างทรยศหักหลังเธอ พวกมันไม่สมควรจะได้รับความรักและความใจดีแบบนั้นเลย... “แม่งเอ๊ย...!!” ผมที่สบถลั่นออกมาอย่างคนหัวเสีย ทำไมผู้ชายเลว ๆ แบบนั้นถึงได้ครอบครองหัวใจของเธอได้ว่ะ ทำไมกันวะ...ทำไมถึงเป็นผมไม่ได้วะ...ทำไมไม่เป็นผมวะที่ได้ครอบครองหัวใจของเธอ และทำไมจังหวะชีวิตของเราถึงต้องไม่ตรงกันด้วยวะ.... ผมที่นั่งคิดน้อยเนื้อต่ำใจ ก่อนจะปาแก้วเหล้าออกไปจนแตกกระจาย ประจวบกับที่ไอ้กิตที่เพิ่งเข้ามาก็ได้เห็นการก

  • พ่ายเกมสวาท   ตอนพิเศษ : ความลับของเซบาสเธีย...(1)

    ตอนพิเศษ : ความลับของเซบาสเธีย..(1)ครืนนน ~~ เปรี้ยงงง..!! ซ่าาาา ~~เสียงฝนตกฟ้าที่กระหน่ำตกลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา คล้ายกับว่าหยาดน้ำที่หลั่งรินลงมาจากฟากฟ้าสาดซัดลงมาเพื่อต้องการจะชำระล้างชีวิตของใครบางคนให้เปลี่ยนไปตลอดกาล...ผมที่นั่งเหม่อลอยมองผู้คนมากมายเดินขวักไขว่ไปมา บรรยากาศที่ดูจะครื้นเครงสนุกสนานเฮฮา แต่ทว่า...กลับไร้ค่าสำหรับผมเหลือเกิน ผมที่แกว่งไกวแก้วบรั่นดีในมือเพื่อให้น้ำสีอำพันในนั้นโคลงเคลงไปมา ก่อนจะสาดซัดมันให้ลงไปในลำคอ แต่ทว่า...ความร้อนที่เกิดจากฤทธิ์ของน้ำสีอำพัน กลับสู้ความร้อนรนในใจของผมในตอนนี้ไม่ได้เลยเพราะเมื่อนึกไปถึงใบหน้าของหญิงสาวที่ผมเฝ้าตามหาและปรารถนามาตลอด รักแรกและรักเดียวของผม เธอที่ตอนนี้กำลังมีความสุขอยู่กับคนอื่น...ใช่...วันนี้เป็นวันครบรอบของการเป็นแฟนระหว่างเธอกับ...ไอ้ผู้ชายคนนั้น คนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของเธอ... ~~ผมที่รู้สึกเจ็บปวดไปทั้งหัวใจ ภาพที่ผมได้เห็นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านั้น มันทำให้ผมปวดหนึบไปทั้งก้อนเนื้อที่อยู่ในอกข้างซ้าย ภาพที่เหมือนจะตอกย้ำว่าผมจะไม่มีวันได้ครอบครองหัวใจของเธออีกเลย...ย้อนไปก่อนหน้านั้นหลายปี ~~ผ

  • พ่ายเกมสวาท   ตอนพิเศษ : ความลับของเรน่า...(4)

    ตอนพิเศษ : ความลับของเรน่า...(4)งานดำเนินไปพร้อมกับหัวใจของฉันที่ร้อนรุ่ม ฉันที่เฝ้ารอเพื่อให้ถึงเวลาที่จะได้เป่าเค้กเร็ว ๆ เพราะฉันรู้มาก่อนหน้านี้แล้วว่า เขาได้ถูกคุณป้าเธียร่าแม่ของเขาบังคับให้ถือเค้กวันเกิดมาเพื่อเซอร์ไพรส์ฉัน (แม้ว่าจะมีเค้กเก้าชั้นอยู่ที่กลางงานแล้วก็ตาม) ฉันที่เหลือบตามองไปดูเขา ใบหน้าที่บ่งบอกถึงความอึดอัดที่ถูกบังคับและแม้ว่าจะยังไม่บูดบึ้ง แต่ทว่ากลับเย็นชาจนฉันเองยังแอบหวั่นอยู่ในใจแต่ถึงกระนั้น...แม้ว่าฉันจะรู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เต็มใจที่จะทำสิ่งนี้ให้กับฉันมากแค่ไหน แต่ทว่า...ส่วนลึกของหัวใจ ฉันกลับรู้สึกดีใจและสุขใจเป็นอย่างมาก เพราะนอกจากฉันได้แสดงให้ทุกคนในงานได้เห็นแล้วว่าเขาคือคนของฉัน ฉันยังได้เห็นสายตาแห่งความริษยาที่ถูกส่งออกมาจากบรรดาผู้หญิงเกือบร้อยคนที่อยู่ในงานอีกด้วยจนกระทั่ง...เมื่อเวลาสำคัญมาถึง เค้กที่ถูกเขาคนนั้นเดินถือเดินเข้ามา พร้อมกับได้มายืนหยุดอยู่ที่ตรงหน้าของฉัน มันทำให้วินาทีนั้นหัวใจของฉันพองโตและเต้นระรัวทันที♪ ♫ ♬ ~~ Happy birthday to you, ♪ ♫ ♬ ~~♪ ♫ ♬ ~~ Happy birthday to you, ♪ ♫ ♬ ~~♪ ♫ ♬ ~~ Happy birthday Happy birt

  • พ่ายเกมสวาท   ตอนพิเศษ : ความลับของเรน่า...(3)

    ตอนพิเศษ : ความลับของเรน่า...(3)นับตั้งแต่วันนั้นเราทั้งสองตระกูลก็ยังคงไปมาหาสู่กันตลอด โดยทุกครั้งที่เขามาก็เพื่อที่จะมาเรียนรู้งานด้วยกันกับพ่อของเขา และการที่เขาต้องมาดูงาน บวกกับฉันเองที่ต้องเรียนรู้งานกับพ่อตัวเองด้วยเช่นกัน ดังนั้นจึงทำให้ฉันกับเขาได้มีโอกาสเจอกันบ่อยขึ้น สนทนากันด้วยภาษางานมากขึ้น และเมื่อพ่วงกับความพยายามของฉันที่มักจะตีมึนคอยเจื้อยแจ้วเจรจาชวนเขาคุยอยู่ฝ่ายเดียวมาตลอดเวลาด้วยแล้ว มันจึงทำให้ทุกอย่างเริ่มดีขึ้นนั่นก็เพราะจากในช่วงแรกที่เขามักจะเดินหนีไปเสียทุกทีเวลาที่ฉันชวนคุย จนพักหลัง ๆ เขาเองก็เริ่มที่จะอยู่นิ่งแล้วฟังฉันคุยบ้างความสัมพันธ์ของเราสองคนดูจะพัฒนาขึ้น แม้ว่ามันจะดำเนินไปเหมือนหอยทากเป็นตะคริว แต่สำหรับฉันมันก็มากพอที่จะทำให้ฉันมีความสุขและสนุกกับการเรียนรู้งานไปพร้อม ๆ กันกับเขา ถึงแม้ว่าในใจลึก ๆ ของฉันยังอยากเรียกเขาว่าพี่เซฟ มากกว่าคุณเซบาสเธียก็ตาม...วันเวลาล่วงเลยไปพร้อมกับความใจแข็งที่เริ่มน้อยลงของเขา...จนกระทั่งวันหนึ่ง...มันเป็นวันที่ทำให้ฉันเห็นว่าสุดท้ายแล้วการกระทำด้วยความพยายามพากเพียรของฉันก็ได้ตอบสนองฉันแล้วเมื่อความสัมพ

DMCA.com Protection Status