ตอนที่ 24 ความเจ็บปวดที่คุ้มค่าฉันยังคงยืนมองหมอทำแผล ให้น้ำเกลือ จนเสร็จ หมอบอกสิ่งที่ต้องดูแลทุกอย่างกับป้าเสริม จนทุกคนออกไปจากห้องจนหมด เหลือแค่ฉันเพียงลำพัง ฉันได้แต่ยืนมองคนที่นอนอยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ความทรงจำระหว่างเขาถาโถมเข้ามาในโสตประสาท ทั้งดีและร้าย แต่ทำไมพอฉันได้เห็นสภาพที่เขาเป็นแบบนี้ หัวใจฉันมันถึงรู้สึกเจ็บแปล๊บ ยิ่งมาได้ยินว่าเป็นเพราะเขาเหม่อลอยคิดถึงฉันจนทำให้ตัวเองเจ็บขนาดนี้ มันยิ่งทำให้น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ไหลออกมาอย่างยากที่จะห้ามได้“ฮืออออ...ฮึก..ฮึก” ฉันนั่งลงที่ข้างเตียง สองมือปิดหน้าร้องไห้ ทำไมฉันถึงรู้สึกกลัวที่จะเสียเขาไป ฉันจะจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดี ความรู้สึกแบบนี้ฉันรู้ตัวเองดีว่าฉันเริ่มที่จะ...รู้สึกดี...กับเขาแล้ว แล้วที่ฉันต้องอยู่กับเขาอีก 1 เดือนด้วยความรู้สึกนี้ ฉันจะจัดการกับตัวเองยังไง ฉันต้องทำยังไง...ฉันร้องไห้จนเผลอฟุบหลับที่ข้างเตียง จนกระทั่งได้ยินเสียง..“น้ำ...ขอน้ำกินหน่อย” เสียงแหบแห้งแสนแผ่วเบาดังขึ้น ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมาพบว่าเขารู้สึกตัวแล้ว แล้วร้องเรียกกินน้ำ ฉันรีบลุกขึ้นรินน้ำแล้วประคองเขาขึ้นมาเพื่อจะป้
ตอนที่ 25 ขอโอกาสให้ผัวสารเลวเขานอนกึ่งนั่งสายตาจับจ้องไปที่แล็ปท็อปที่อยู่ในมือ โดยที่ท่อนบนไม่ได้ใส่อะไร ทำให้เห็นผ้าพันแผลรอบเอว“นายท่านทานข้าวต้มก่อนนะคะแล้วค่อยทานยา อีกเดี๋ยวป้าจะเช็ดตัวให้นะคะ” ป้าเสริมเอ่ยขณะที่วางถ้วยข้าวต้มไว้ด้านข้างที่นอนเขาเหลือบตามองมาที่ฉัน ก่อนจะส่งสายตาเป็นสัญญาณให้ป้าเสริมออกไป เหมือนป้าเสริมจะรับรู้ได้ถึงพลังสายตาอำมหิตคู่นั้น จึงรีบเดินออกไปจากห้องอย่างไว“รีบทานสิค่ะ ป้าเสริมจะได้มาเช็ดตัวให้คุณ” ฉันเอ่ยดักคอเพราะรู้ว่าเขามีเจตนาอะไร“เอลิซ ป้อนผมหน่อยได้ไหม ผมยังเจ็บแผลอยู่เลย” เขาส่งเสียงอ่อนมาที่ฉัน“หึ คนเจ็บแผลอะไร จะมาจับแล็ปท็อปทำงานอยู่แบบนี้ค่ะ” ฉันกระแหนะกระแหนเขาไปอย่างอดหมั่นไส้ไม่ได้เขาโยนแล็ปท็อปที่อยู่ในมือทิ้งทันที ก่อนจะหันมาส่งสายตาอ้อนวอนมาที่ฉัน ฉันได้แต่ลอบยิ้มในความเจ้าเล่ห์ของเขา ก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างๆ เขา แล้วป้อนข้าวต้มที่อยู่ในมือจนหมด เมื่อเขากินยาเสร็จฉันก็จะลุกออกมาเพื่อไปเรียกป้าเสริมให้มาเช็ดตัวให้เขา แต่กลับโดนเขารั้งมือไว้“จะไปไหน” เขาเอ่ยเสียงอ่อน“ไปเรียกป้าเสริมให้มาเช็ดตัวให้ค่ะ” ฉันบอกเขา“ไม่เอา ผมจะให้
ตอนที่ 26 เปิดใจให้(ปีศาจ)เขาถอนจูบออกจากริมฝีปากของฉันก่อนจะ เลื่อนหน้าลงไปสูดดมกลิ่นหอมที่ซอกคอ ฉันออกแรงหยิกเขา เพื่อจะเตือนสติให้หยุดการกระทำที่ล่อแหลมนี้ ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นมายิ้มละมุนให้ฉันอีกครั้ง แล้วกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นแม้เขาจะมีสีหน้าที่แสดงความเจ็บปวดจากบาดแผลพาดผ่านใบหน้ามาบ้างเล็กน้อย แต่อ้อมกอดคนตัวใหญ่ที่โอบล้อมคนตัวเล็กในอ้อมแขน ก็ยังคงแน่นและมั่นคงเราสองคนได้แต่นอนกอดก่ายกันอยู่บนที่นอน มันเป็นอ้อมกอดแรกที่ฉันเปิดใจยอมรับโดยที่ไม่มีเงื่อนไขพันธสัญญาใดมาเกี่ยวข้อง มันมาจากใจที่ค่อยๆ เปิดยอมรับ ความหอมหวานของไออุ่นและกลิ่นกายของกันและกัน มันค่อยๆ เพิ่มระดับความสุขและความรู้สึกภายในให้พรั่งพรู เราสองคนได้แต่นอนมองหน้ากันไปมาเหมือนอยากจะเก็บไว้เป็นความทรงจำในความสัมพันธ์แรกเริ่มของเรา โดยไม่ได้สนใจว่าเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเท่าไรแล้วเสมือนอยากจะให้มันหยุดนิ่งลง คงไว้แต่ความเอิบอิ่มที่เติมเข้ามาภายในหัวใจอย่างต่อเนื่องเขาใช้นิ้วมือเรียวยาว ค่อยๆ ลูบไล้ ไปตามกรอบหน้าสวย ผ่านแก้มนวล ก่อนที่จะค่อยๆ ใช้มือเชยคางสาวขึ้นมาจุมพิต จูบครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาวนเวียน อยู่บน
ตอนที่ 27 กลัวเฮียหรอ!!แกร๊ก~~"ว๊ายย ตาเถร" เสียงป้าเสริมร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อเปิดประตูเข้ามา ตั้งใจจะนำอาหารมาให้เจ้านายที่ป่วยอยู่ แต่กลับต้องมาพบภาพวาบหวิว จนทำให้คนมีอายุอย่างแกถึงกับหน้าชาคุณเซฟ หยุดการกระทำทันที ก่อนจะทำหน้านิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พร้อมกับโบกมือเป็นสัญญาณให้ป้าเสริมออกไปส่วนตัวฉันอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี ได้แต่ก้มหน้ามุดซุกไปที่หน้าอกแกร่ง ตอนนี้ถ้าใครมาวัดอุณหภูมิที่หน้าผากฉัน คงเกิน 40 องศาแน่นอน"งะ..งั้นป้าวางถาดอาหารไว้ตรงนี้นะคะ" ป้าเสริมละล่ำละลักบอก ก่อนที่จะรีบออกไปจากห้องเพี๊ยะ!!!ฉันตีไปที่แขนเขาอย่างแรง เพราะอยากจะระบายความอับอายที่มี"โอ๊ย..ตีเฮียทำไม เฮียเจ็บนะ ทำไมใจร้ายกับผัวแบบนี้ล่ะคะ" เขาแสร้งร้อง ฉันรู้ดีตีแค่นี้ไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก"สมน้ำหน้าก็ใครใช้ให้เฮียทะลึ่งตึงตังอย่างนี้ล่ะ" ฉันพูดพาลค้อนให้เขาหนึ่งทีเขามองฉันที่หน้าง้ำหน้างอ ด้วยสายตาที่อบอุ่น อ่อนโยน พร้อมขำกับท่าทีของฉัน"แล้วอีกอย่าง ใครเป็นผัวเป็นเมียด้วย อย่ามาขี้ตู่นะ" ฉันยังคงกระฟัดกระเฟียดใส่เขา คนอะไรมั่ว คิดเอง เออเองเก่งชะมัด" อยากรื้อฟื้นความจำไหมล่ะ เฮียจ
ตอนที่ 28 แผนการเจ้าเล่ห์ฉันเดินลงมาข้างล่าง เพื่อจะมาหาอะไรกิน พอดีกับที่ป้าเสริมทำอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันเดินไปยังโต๊ะอาหาร ป้าเสริมก้มหน้าไม่กล้าสบตาฉัน ส่วนฉันก็ไม่กล้าสบตาป้าเสริมเช่นกัน ก็ฉันยังมีความกระด้างอายในใจอยู่บ้างฉันรีบกิน แล้วรีบเดินกลับเข้าห้อง เพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย สายน้ำที่พาดผ่านลงมาบนร่างสร้างความผ่อนคลายจนทำให้ฉันนึกถึงรสสัมผัสเมื่อสักครู่นั้น ทุกการสัมผัส มันทำให้ฉันแทบควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ใจลึกๆ ฉันไม่อยากให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นอีก เพราะมันไม่มีอะไรรับประกันเลย ว่าเราสองคนจะอยู่ด้วยกันตลอดไป เขาอาจจะหลงใหล หรือแค่อยากจะได้ฉันแค่ชั่วครั้งชั่วคราวก็ได้อาจเพราะการเริ่มต้นความสัมพันธ์ของเรา มันเริ่มมาจากเกม เราไม่ได้รู้จักหรือรักกันมาก่อนที่จะมีความสัมพันธ์ ดังนั้นทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นนี้มันจะยั่งยืนหรือเปล่าฉันปล่อยให้น้ำชะล้างความคิดปล่อยให้มันไหลไป ฉันย่อมรู้ตัวฉันเองดี ว่าอีกไม่นานฉันคงต้านทานความรู้สึก ที่มีต่อเขาไม่ได้ และคงจะต้านทาน การสัมผัสของเขา ไม่ได้อีกเช่นกันเอาว่ะ!!! อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด เมื่อฉันเลือกที่จะทำตามหัวใจตัวเองแล้ว ถ้ามันต้องเจ
ตอนที่ 29 ลางสัง(หื่น)หรณ์ฉันยังคงมองเขาด้วยสายตาที่โกรธเคือง ฉันไม่ตลกกับสิ่งที่เขาทำเลย กับแค่อยากให้ฉันนอนด้วยต้องทำกันถึงขนาดนี้เลยหรอ วันก่อนก็แกล้งเจ็บแผลลงทุนร้องโอดครวญทั้งวัน วันก่อนหน้านั้นก็แกล้งตัวร้อนโดยการให้ป้าเสริมเอาผ้าที่ชุบน้ำร้อนมาโป๊ะหัวจนฉันต้องอยู่เช็ดตัวให้ทั้งคืนเพราะกลัวว่าเขาจะช็อกเพราะพิษไข้ ไหนจะวันก่อนหน้านู้นอีกที่แกล้งนอนละเมอร้องด้วยความหวาดกลัวจนฉันเผลอคิดว่าเขาคงฝังใจกับเหตุการณ์เฉียดตายครั้งนี้ของเขา วันๆ คงจะนอนคิดแต่จะหาแผนการมาหลอกฉัน (หึ...นักแสดงรางวัลออสการ์คงต้องยอมสยบ)“ปล่อยค่ะ ถ้าเป็นแบบนี้ หลอกกันแบบนี้ เอลิซไม่นอนด้วยหรอกนะคะ” ฉันเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง“ไม่เอาอ่ะ ไม่เอา เอลิซสัญญากับเฮียแล้วไงคะ” หึ..ทีนี้มาทวงสัญญา“แต่คุณเซฟ หลอกเอลิซ” ฉันแสดงความไม่พอใจออกมา“ไม่นะคะ คนดีของเฮีย เฮียติดกลิ่นเอลิซแล้ว ถ้าไม่มีเอลิซแล้วเฮียนอนไม่หลับ น๊าาาา ที่เฮียหายเร็วขนาดนี้เพราะเอลิซคอยดูแลเฮีย คอยนอนอยู่ข้างเฮีย ถ้าคืนนี้เอลิซไม่นอนกับเฮีย เฮียต้องหายป่วยช้าไปอีก 3 วัน 7 วัน แน่เลย” เขาพูดหาข้ออ้างต่างๆ นานา มาโน้มน้าวฉัน พร้อมกับส่งสายตาทร
ตอนที่ 30 ความทรงจำเลวร้ายยังไม่ทันสิ้นสิ่งที่ฉันคิด ริมฝีปากร้อนก็ทำการบุกรุกเข้าที่หลังคอระหง ความสยิวก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว กายสาวสั่นสะท้านรับทุกการสัมผัส ริมฝีปากยังคงเป่าลมร้อนไปทั่วลำคอ ก่อนที่มือหนาจะเคลื่อนผ่านเข้ามาภายใต้เสื้อเชิ้ตโคร่งที่ฉันเอาของเขามาใส่ด้วยเหตุเพราะว่ามันใส่สบายดี“ใส่เสื้อในนอนทำไม มันทำให้นอนไม่สบายรู้หรือเปล่า” ขณะที่สติฉันกำลังกระเจิดกระเจิง เสียงทุ้มทรงเสน่ห์ ก็เอ่ยกระเส่าเร้าอารมณ์ให้สติฉันกู่ไปไม่กลับเขาไม่ได้แค่พูด แต่กระทำการปลดตะขอบราจากด้านนอกเสื้อด้วยปาก!!ส่วนมือที่ก่อนหน้านี้สอดเข้ามาก็กำลังสาละวนลูบไล้หน้าอกอวบอิ่ม ก่อนจะจับบราเซียที่โดนปลดออกเลิกขึ้นเพื่อปลดปล่อยสองเต้าใหญ่ให้เป็นอิสระความอวบอิ่ม นุ่มนิ่ม ถูกมือหนาเข้ามากอบกุม จนทำให้เนื้อนิ่มล้นทะลักออกมาตามง่ามนิ้วเรียวเมื่อยามออกแรงบีบเคล้น อีกทั้งปลายนิ้วก็ทำการบดคลึงปลายยอดเม็ดมุขที่แข็งขึ้นเป็นไตเพราะความเสียว“อือ...” เสียงครางในลำคอ หลุดออกมาเนื่องจากความเสียวที่ถูกกระตุ้นด้วยมือหนาคนร่างสูงลอบยิ้มด้วยความพอใจ ที่รังแกคนตรงหน้าได้สำเร็จ“แล้วกางเกงจิ๋วตัวเนี้ย ก็ไม่ต้องใส่หรอกเว
บทที่ 31 ถ้าเลวอีกโดนแน่!!--- เซฟ Talk ---คนในอ้อมกอดผมร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่สักพัก ก่อนที่ผมจะรับรู้ได้ว่าเธอเข้าสู่ห้วงนิทราแล้วจากลมหายใจที่เข้าออกอย่าสม่ำเสมอ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันทำให้ผมถึงกับไปไม่เป็น และเมื่อยิ่งรู้ว่าที่เธอเป็นแบบนี้ก็เพราะการกระทำของผมเอง มันยิ่งทำให้ผมเจ็บผมต้องทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาเธอให้หายให้ได้ ไม่ใช่เพราะว่าผมต้องการร่างกายเธอ แต่เป็นเพราะว่าผมรักเธอ และไม่อยากให้เธอเป็นแบบนี้ ผมสงสารเธอจับใจ เพราะผมมันเลวเองปล่อยให้ด้านมืดมันครอบงำจนทำสิ่งที่เลวร้ายจนเป็นแผลฝังลึกอยู่ในใจของเธออาการที่เธอแสดงออกมา น้ำตาของเธอ เหมือนน้ำกรดที่หยดลงตรงก้อนเนื้อหัวใจ ผมยังเจ็บขนาดนี้ แล้วสิ่งที่เธอเจอมันต้องเจ็บปวดขนาดไหนถึงทำให้เธอเป็นได้ขนาดนี้ไม่เป็นไรนะคะ เฮียจะรักษาเอลิซด้วยร่างกายของเฮีย ด้วยสติปัญญาของเฮีย ด้วยหัวใจของเฮีย ผมสัญญาต่อหน้าเธอก่อนที่จะจรดริมฝีปากที่หน้าผากเธออีกครั้ง และหลับตาลงเข้าสู่นิทราตามเธอไป--- เอลิซ Talk ---ฉันลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบากเพราะว่าเจ็บรอบๆ ดวงตาจากการร้องไห้เมื่อคืน เมื่อสายตาปรับโฟกัสได้ก็พบกับสายตาสีเทาเข้มอันอบอุ่นส่งมาให